Eef is in geen velden of wegen te bekennen, wat haar maar goed uitkomt ook, ze heeft nu even geen zin in de vragende blikken en vragen van haar vriendin. Moe en met het besef wat ze heeft gedaan voelt ze zich met de minuut zieker en zieker worden. Anja die voorbij komt lopen ziet Ciska aan haar bureau zitten. Meisje toch, hoort ze haar zeggen, ga naar huis ik meld je wel ziek, neem een warme douche en kruip maar vlug onder de wol. Dankbaar kijkt ze op naar Anja. Ze pakt haar spullen bij elkaar en maakt dat ze weg komt.

Thuis aangekomen is het stil, te stil denkt ze, of Ronald moet nog in bed liggen, maar het inmiddels na de middag dus dat kan ze zich niet voorstellen. De trap oplopend naar boven hoort ze geluiden die ze niet kan plaatsen. Een soort gebonk, maar dan is het weer stil en denkt ze dat ze het zich heeft verbeeld. Echter als ze in de badkamer staat hoort ze opnieuw het geluid. Nu gaat ze echter wel op onderzoek. De deur van de slaapkamer open te hebben gedaan staat ze aan de grond genageld.

Ronald ligt op hun bed, de buurvrouw aan te duwen. Wat heeft dit te betekenen schreeuwt ze de kamer in als ze haar stem heeft terug gevonden. Wat, wat doe jij nu al thuis schreeuwt Ronald haar toe. Ik, dat gaat je geen donder aan, schreeuwt ze hem opnieuw voor de voeten, maar als je het perse wilt weten ben ziek naar huis gekomen. Dan kijkt ze van de één na de ander, hoe lang is dit al aan de gang? Tineke durft Ciska niet aan te kijken, maar zegt vervolgens zachtjes twee bijna drie maanden. Wat….vol ongeloof kijkt ze hun opnieuw aan.

MIJN HUIS UIT, ALLEBEI NU!!! Schreeuwt ze met alle kracht die ze in zich heeft. Tineke springt uit het bed en kleed zich vliegensvlug aan. Haar schoenen neemt ze mee aan haar hand. Cis hoort ze Ronald echter zeggen kunnen we er niet over praten… NEE, OPROTTEN JIJ HOEF JE NOOIT MEER TE ZIEN!!!

Nooit meer RONALD, NOOIT MEER!

Vermoeid ploft ze op het bed, waar ze net haar vriend met de overbuurvrouw heeft betrapt, ze ziet hoe hij haastig enkele spullen van zichzelf in een weekend tas propt. Ach Cis, het zat toch de laatste tijd al niet goed meer tussen ons, waar of niet. Gooit hij haar toe als hij langs haar heen loopt naar beneden. Donder op, is het enige wat ze hem nog naroept. Enkele ogenblikken later hoort ze hoe de voordeur met een knal wordt dicht gegooid.

Ciska weet niet waar ze de energie vandaan haalt, maar begint als een razende haar bed af te halen, propt alles in een vuilniszak en gooit het vervolgens in de kliko. Moet een nieuwe kopen, maar die hoes hoef ik nooit meer te zien. Nu het bed is verschoond, merkt ze dat ze toe is aan een warme douche. In de badkamer kleedt ze zich uit en bekijkt zichzelf in de spiegel. Ik was nog zo van slag, zegt ze tegen haar spiegelbeeld dat ik vreemd was gegaan en hij ligt al bijna drie maanden de overbuurvrouw in ons bed aan te douwen. Vervolgens stapt ze onder de warme waterstraal en laat alles van die dag nog eens de revue passeren. Ivo, hoe moet ik hem nog onder ogen komen. Voorlopig blijf ik thuis, zegt ze hardop tegen zichzelf.

Nadat ze een douche heeft genomen is ze een heel stuk opgeknapt, ze loopt in haar badjas naar beneden en sluit de gordijnen half. Dan belt ze naar een sloten maker, die de volgende dag belooft langs te komen om alle sloten te vervangen. Ze heeft geen zin meer in nog een onverwacht bezoek van Ronald.

Dan pakt ze een broek en een shirt en trekt deze aan, alle herinneringen aan Ronald ruimt ze op, foto’s, prullaria, geschenken, cd’s en dvd’s alles aan hem moet haar huis uit, ook zijn overige kleren en andere dingen propt ze in dozen en zet ze in de schuur. Die kunnen mooi aan het einde van de week mee met het grof vuil, ben ik het tenminste kwijt. Nu is ze klaar om uiteindelijk haar bed in te duiken, ze is moe, moe van de ontdekking die ze heeft gedaan door eerder thuis te zijn als gewoonlijk.

Na alle deuren en gordijnen te hebben gesloten loopt ze naar boven en kleed zich razendsnel uit om zich vervolgens tussen de schone lakens te laten glijden. Al snel valt ze in een diepe slaap. Ciska weet niet hoe lang ze heeft geslapen, maar als ze haar ogen opent is ze nog steeds moe. Op haar wekker kijkend, ziet ze dat ze toch bijna een hele avond en ochtend heeft geslapen. Moet eruit, de sloten maker komt zo. Met tegenzin staat ze op, ze heeft geen zin om zich te douchen en kleed zich aan, als ze nog maar net beneden is gaat de bel. Naar de deur lopend, met coupe ben net wakker opent ze deze. Het is Eef die haar vragend aankijkt.

Geen vragen Eef, ben er niet voor in de stemming. Voor haar vriendin uit lopend ploft ze op de bank en pakt de deken die altijd in de hoek ligt en trekt deze over zich heen. Jeetje, zal ik dan maar een kopje thee zetten voor ons, oppert ze. Je weet waar het ligt, antwoord ze naar Eef. Als Eef de kamer terug in komt lopen gaat opnieuw de bel. Aangezien haar vriendin weinig aanstalten maakt om op te staan, besluit ze zelf maar naar de deur te lopen. Het is een onbekende man, kom de sloten vervangen wordt haar medegedeeld is gisteren over gebeld. Natuurlijk en ze gaat de man voor. Sloten vervangen, zou ze hem dan toch buiten hebben geknikkerd, schiet het door haar gedachten.

Na een uurtje is de man weer vertrokken, het ging allemaal heel spoedig en zonder narigheid. Dan gaat Eef terug naar de keuken, schenkt twee koppen thee in en maakt wat boterhammen klaar voor haar vriendin. Alles op een dienblad te hebben geladen loopt ze hiermee terug naar de kamer.

Naast haar te hebben plaatsgenomen op de bank, begint Ciska te vertellen. Te vertellen over Ivo en hoe ze uiteindelijk met beide benen terug op aarde kwam, hoe ze zich ellendig erover voelde en hoe ze het hier thuis aantrof. Dan begint ze te huilen, die zak, die lul hoe kon hij Eef, drie maanden, drie maanden en ik heb niks maar dan ook niks door gehad. Eef opent haar armen en Ciska duikt erin en begint luidruchtig te huilen.

Gooi het er maar uit lieverd dat lucht alleen maar op, dat weet je. Na een half uurtje is ze eindelijk een beetje bedaard, haar vriendin aankijkend zegt ze; ik blijf voorlopig thuis, even geen werk, bel Patrick morgen wel op dat ik een tijdje vrij moet hebben om een paar dingen op orde te krijgen. Kan het ook voor je doorgeven, stelt Eef voor. Nee, is haar kordate antwoord dit moet ik zelf doen.

Die Ivo, heb je dat echt allemaal gedaan Cis, met hem in de lift. Ja, ze kijkt haar vriendin aan, weet niet wat me bezielde, zo ben ik helemaal niet, zo’n actie is meer iets voor jou. Voor mij nog wel en ze geeft Cis een por in haar zij. Lekker beeld heb je dan over mij. Ach, je weet wie het zegt, lacht Cis.

Ja, dat is ook waar, lachend omhelst ze haar vriendin. Voel je, je nu een beetje beter? Ja, maar bij jou kan ik altijd mijn hart luchten zonder dat je over me oordeelt Eef, maar gister ik was blij dat ik je gister even niet zag. Dat zit wel goed Cis, ik was al vroeg lunchen. Vroeg je was hartstikke laat en dan ga je ook nog vroeg lunchen. Ja, ik moest ergens heen en die afspraak stond al. Eigenlijk mag ik het nog niet vertellen, maar jou wel. Vertellen, wat moet je mij vertellen en mag eigenlijk nog niet… Je bent zwanger is het niet Eef? Ja, zie je ik hoef het je niet eens te vertellen, je raad het al. Anderhalve maand om precies te zijn. Dus jij en Bas gaan gezellig huisje, boompje, beestje beginnen.

Laat jij het even saai klinken, maar ja dat is het wel eigenlijk. Ik ben heel blij voor jullie want ik weet hoe graag jullie beide een kindje wilde. Misschien jij ook wel over een tijdje met Ivo? Wie zal het zeggen, hij is wel een hele mooie man Eef, eentje uit zo’n boekje meneertje perfect, perfect lijf en over zijn lolly nog maar te zwijgen. Jeetje Cis, zo ken ik je helemaal niet zo, zo, zo geile piet praat. Nee, moet je nagaan hoe Ronald mij gevormd heeft zo miezerige muis geval nu dat ben ik niet meer. Dat is heel duidelijk te zien en het is je gegund, maar goed dat je destijds niet het huis ook op zijn naam heb laten zetten anders had je nu nog aan hem vast gezeten. Ja, klopt had je toch niet aan moeten denken, ik heb dat niet gedaan destijds omdat het niet helemaal goed voelde en zie nu.

Die Tineke, had het helemaal niet achter haar gezocht, wist dan wel dat ze van der man af was, maar dat ze zoiets zou doen. Nee, dat had ik niet achter der gezocht. Weet je Eef, ik hoop dat ze gelukkig worden samen, ik ben in ieder geval blij dat ik van hem af ben en dit was ook een super goede reden om hem gelijk de deur te wijzen. Ja Cis, dat heeft mooi uitgepakt.

Maar ik ga je verlaten, mijn lunchpauze zit erop ik moet weer aan het werk. Bel je Patrick dadelijk of doe je dat morgen? Denk morgen, duik dadelijk toch mijn bed weer in. Neem je trouwens gelijk een sleutel mee en die oude kun je weggooien. Die heeft toch geen functie meer. Doe ik schat en rust jij lekker uit, zal dan ook gelijk de deur op slot draaien heb je daar ook geen omkijken meer naar. Dank je.

Eef loopt naar buiten en draait de deur op slot, heeft het uiteindelijk toch goed uitgepakt en heeft ze hem tenminste buiten de deur gezet, ze had niks aan die knakker. Op haar fiets stappend zwaait ze naar haar vriendin, die naar haar kijkt vanachter het glas.

Eef is terug op kantoor en Anja, Ivo en Patrick staan haar al op te wachten. En, en…roept Patrick is ze ziek? Ja, maar anders dan jullie denken en jij wijzend met haar vinger naar Ivo de weg is vrij. De weg is vrij, Anja en Patrick kijken elkaar aan. Hoe bedoel je vrij de weg is vrij? Op hun aflopend begint ze te vertellen over hoe Cis gisteren ziek thuis is gekomen en haar vriend had aangetroffen met de buurvrouw in hun bed, ze moet door een hel gegaan zijn, zegt Anja zachtjes. Wat een verschrikkelijke ontdekking om te moeten doen als je ziek thuis komt van je werk. Lijkt me inderdaad ook geen pretje, zegt Patrick. Nu snap ik ook dat de weg vrij is voor Ivo, dat betekend dat er gisteren in die lift zeker iets is voorgevallen. Ik weet van niks zegt Ivo, alleen Patrick ziet de kloppende ader in zijn hals en weet dat er wel degelijk iets is voorgevallen tussen zijn beste vriend en vaste kracht.

Ivo kom je even mee naar mijn kantoor, jullie dames kunnen wel weer aan het werk. Ja, baas antwoorden de vrouwen in koor en lopen ieder hun kant op. Ivo gaat mee naar het kantoor van zijn goede vriend. Als hij de deur achter hem heeft gesloten steekt Patrick van wal. Misschien kan je naar haar toe gaan en haar laten weten dat ze alle tijd moet nemen die ze nodig heeft en misschien heeft ze wel behoefte aan je gezelschap.

Nu moet ik nu naar haar toe, maar dan weet ze toch gelijk dat Eva hier haar mondje voorbij heeft gepraat. Ja, dat misschien wel, maar ik zie ook hoe je op haar reageert en Cis kennende als ze straks belt dat ze een tijdje vrij wil, wat ik me goed kan voorstellen, dat zit jij hier weg te kwijnen, word je chagrijnig en daar zit ik ook niet op te wachten al die klagende mensen in mijn kantoor. Je kent me veel te goed Pat, dat is niet best. Dan zal ik maar op aanraden van de baas bij de favoriete werkneemster langs gaan. Ja, doe dat en hij geeft zijn beste vriend al een zetje richting de deur.

Nog een beetje onthutst door het nieuws wat hij net heeft vernomen loopt hij naar zijn auto. Op een papiertje in de binnenzak van zijn jas staat het adres gekrabbeld van de vrouw waar zijn hoofd van overloopt. Hij besluit nog even langs de supermarkt te rijden, om een bak ijs te halen, langs de bloemist voor een heerlijke geurende bos bloemen en langs de bakker voor wat kleine taartjes.

Na een uur is hij dan eindelijk op weg naar Ciska, hij kan niet wachten om haar te zien, hij wil niets liever dan haar in zijn armen sluiten. Haar troosten, haar kussen en met haar vrijen, maar dat laatste zal niet voor gelijk zijn, hij moet geduldig zijn, afwachten.

Voor het huis staand bekijkt hij het grondig, een verzorgde tuin, met wat struiken en bloemen, een verzorgde woning waar op dit moment de gordijnen van zijn gesloten. Alles uit zijn auto te hebben gepakt, belt hij aan.

Ciska was juist naar beneden gekomen om even wat te drinken te pakken, want ze had een aardige droge mond en eigenlijk ook wel zin in een glaasje fris. Net op het moment dat ze zich wilde installeren op de bank gaat de bel. Wie kan dat nu zijn, beetje geïrriteerd loopt ze naar de deur en haalt deze van het slot. Haar hart stopt met tikken lijkt het wel, daar staat niemand minder dan die knappe Ivo en zo te zien heeft hij zijn armen vol met spullen. Goedemiddag Ciska, ik dacht dit kan je allemaal wel gebruiken en dacht breng het dan ook maar even langs. Beduusd van zijn verschijning doet ze een stapje naar achteren om hem te laten passeren.