Na de lunch is de receptie. We krijgen de gelegenheid het bruidspaar te feliciteren. Het wordt ineens erg druk, want ook de mensen die niet voor de avond zijn uitgenodigd komen nu Marco en Luciënne de beste wensen overbrengen. Natuurlijk is er voor deze mensen ook een hapje en een drankje. Er ontstaat even een ongemakkelijk moment als ik aan de beurt ben om Luciënne te feliciteren. Plichtmatig geef ik haar drie kusjes en wens haar nogmaals welgemeend het allerbeste toe in deze nieuwe fase van haar leven. Met een brede grijns en een mannelijke omhelzing feliciteer ik Marco. Daarna loop ik langs de familie, gevolgd door Bert en Leanne. Als ik aan het eind van de rij ben wacht ik op de rest. Frank en Irene beginnen aan de familie en Mindy is net bij Luciënne aangekomen. Het is Luciënne die Mindy stevig vastpakt en een flinke knuffel geeft. Ja, ja. Partners in crime. Als ik mij niet stukken beter zou voelen dan had ik waarschijnlijk spontaan hebben moeten kotsen. Als ook Mindy de hele rij heeft gehad zoeken we weer een plaatsje.

Volgens mij hebben Marco en Luciënne niet eens gemerkt dat ze van ons geen cadeau gekregen hebben, terwijl de andere gasten hen overladen met van alles en nog wat. Het tafeltje achter het bruidspaar puilt in ieder geval helemaal uit. Langzaam loopt de receptie ten einde. Marco en Luciënne zijn duidelijk moe van alle handjes schudden. Ik kijk eens rond wie er allemaal voor het feest blijft. Natuurlijk zijn er de familieleden van de bruid en bruidegom. Dit is zonder twijfel de grootste groep. Ouders, grootouders. Broers en zussen, al dan niet met kinderen. Ook zijn er nog ooms, tantes, neven en nichten. Verder zijn er de leden van de scouting waarvan Luciënne lid is. Die zijn gemakkelijk te herkennen, omdat ze allemaal in uniform zijn. Er zijn ook wat gasten die Marco kent van de oldtimer club. Oldtimers zijn de grootste hobby van de bruidegom. Dan zijn er nog vrienden, waaronder wijzelf en enkele goede bekenden. Als laatste zijn er nog twee groepen die ik zo snel niet herkende, maar dat blijken collega's van het werk van zowel Marco als Luciënne.

Het orkestje heeft zich geïnstalleerd. Een drummer, een toetsenman en een zangeres. Het echte feest kan beginnen. De openingsdans wordt ingezet en het bruidspaar zwiert prachtig over de dansvloer. Ze hebben overduidelijk geoefend, want zo soepel heb ik Marco nog nooit zien dansen. De wederzijdse ouders worden bij de dans betrokken en langzaam wordt het steeds drukker op de dansvloer. Uiteindelijk word ik gevraagd door een nichtje van Marco. Ook ik ben geen goede danser, maar ik doe mijn best. Plots zie ik Mindy ergens teruggetrokken in een hoek zitten. Haar ogen volgen mij en mijn danspartner over de gehele dansvloer. Ze zal toch niet jaloers zijn? Die meid snapt er dan helemaal niets van. Als we weer moeten wisselen zie ik een heel knap meisje van de scoutingvereniging. Met een beetje fantasie is ze met haar lange zwarte haren de veel jongere versie van Mindy. Ze is eerst verbaasd als ik haar vraag, maar blijkt op de dansvloer een goede danseres. Ik dans zo close met deze meid als enigszins aanvaardbaar is. Ik zoek Mindy met mijn ogen en ze zit inderdaad verslagen in haar hoekje. Ze is echt jaloers.

Na de openingsdans loop ik wat rond en begin hier en daar een gesprek. Ik blijf wat langer hangen bij de scouts en draai wat omzichtig rond het meisje met de zwarte haren. Mindy zit nog steeds alleen in haar hoek. Ze heeft duidelijk geen zin om te socialiseren. Het buffet is een succes. Het eten is fantastisch. Daarna speelt de band wat verzoeknummers en er wordt gedanst. De bier- en wijnconsumptie stijgt zienderogen, maar niet door mijn bijdrage. Op een gegeven moment komt Leanne naar me toe en vraagt of ik mee wil komen. Ik volg haar naar de uitgang. Als ze over 'golden tulip gate' wil praten is dit wel een heel vreemd moment. Ze loopt naar buiten. Daar zit Mindy op een bank, voorover gebogen met haar handen voor haar gezicht. Wat is Leanne van plan?
"Ik kan er niet meer tegen dat jullie elkaar negeren. Ik snap dat er tussen jullie iets heel vervelends is gebeurd, maar zo kan het niet verder. Praat alsjeblieft eens goed met elkaar, zodat jullie beiden op een normale manier verder kunnen met jullie leven.”

Ik voel hier weer een ‘partners in crime’ momentje opkomen. Denkt Leanne nu werkelijk dat als ik Mindy kan vergeven dat ik haar het ook niet meer kwalijk neem dat ze vreemd is gegaan? Leanne vertrekt meteen en laat mij alleen achter met Mindy. Ik heb hier helemaal geen zin in, maar om nu weg te lopen is wel heel erg bot. Toch stel ik me meteen vijandig op.
"Ik heb geen idee wat we nog moeten bespreken. De feiten zijn niet veranderd. Jij bent vreemd gegaan en hebt mij daardoor tot in mijn ziel gekrenkt.”
Mindy zat duidelijk te huilen en mijn woorden maken het voor haar niet gemakkelijker. Toch waagt ze een poging om wat te zeggen, wat ondanks haar gesnik nog aardig lukt.
"Je hebt helemaal gelijk. Ik ben vreemd gegaan en hoe graag ik het ook zou willen, dat kan ik niet meer veranderen. Hoewel ik er niet het recht toe heb, vraag ik je om me te vergeven. Geef me alsjeblieft een tweede kans. Mijn leven is leeg zonder jou. Ik mis je iedere seconde.”

Het doet me toch wel iets om Mindy zo kwetsbaar te zien. Maar als de beelden van de bewuste avond weer voorbij komen, weet ik dat het tussen ons niets meer kan worden.
"Ik zou liegen als ik zeg dat ik jou niet mis. Toch kan ik mij er niet overheen zetten wat je mij hebt aangedaan. Daarbij heb je er ook nog eens over gelogen. Hoe kan ik je in godsnaam ooit nog vertrouwen?"
Nu reageert Mindy direct.
"Je kunt me vertrouwen, echt waar. Ik beloof je dat ik nooit meer vreemd zal gaan. Ik heb je al uitgelegd dat ik mijn verhaal gebagatelliseerd had, omdat ik dacht dat onze relatie dan nog te redden was. Dat was dom, dat weet ik nu ook. Ik had je meteen de waarheid moeten vertellen.”
Hoe dom kan een mens zijn.
"Heb je mij de waarheid verteld dan? Vertel me eens met hoeveel mannen heb je het die avond gedaan? Met achttien of met negentien?"

In eerste instantie zie ik paniek op haar gezicht. Dan komt er berusting en zie ik zelfs een flauw lachje.
"Met wie heb je zitten praten? Ach laat ook maar. Dat is niet belangrijk. Ook door te zeggen dat het er 'maar' vijf waren hoopte ik dat er nog iets te redden viel. Ik zie al hun gezichten nog elke keer in mijn nachtmerries. Als je het echt wil weten, het waren er precies twintig. Ik begrijp mezelf nog steeds niet. Mijn hele leven was jij de enige met wie ik het bed gedeeld heb en ineens realiseer ik me dat ik met twintig andere mannen seks heb gehad. Het voelde of ik voor één nacht iemand anders was. Alsof een geest bezit van mijn lichaam heeft genomen en mij tijdelijk buiten spel had gezet. Ik voel me ook nog eens ontzettend slecht omdat ik jouw gezondheid op het spel heb gezet. Ik heb me laten testen, en ik heb geen soa. Vreemd genoeg voelde het alsof ik dat niet verdiende. Voor straf had ik er eigenlijk wel een op moeten lopen. Al met al weet ik dat er weinig kans is dat het nog goed gaat komen tussen ons, maar ik kan je bij deze alleen maar vragen om er eens over na te denken en hopen dat je mij die tweede kans wilt geven."

Ik heb al nagedacht. Die tweede kans gaat er niet komen. Ik schud met mijn hoofd, draai me om en loop terug naar het feestgedruis. Daar zijn de eerste 'optredens' al bezig. Groepen mensen die iets willen zeggen tegen het bruidspaar of een liedje hebben ingestudeerd. Wij zijn zo dadelijk ook aan de beurt. We gaan zowel Marco als Luciënne op de hak nemen met een zelfgeschreven tekst die we zingen op een populair deuntje. Tussendoor speelt het bandje nog wat dansbare muziek. Dan zijn wij aan de beurt. Leanne heeft ook Mindy op weten te trommelen. Ze ziet eruit als een wrak. Als getuige maakt Bert een inleidend verhaal. Dan zingen we tot grote hilariteit van het aanwezige publiek ons liedje. Dat het vals gezongen wordt is geen enkel probleem. Zelfs Marco en Luciënne hebben tranen in hun ogen van het lachen. Na het liedje is het tijd om ons cadeau aan te bieden. Namens ons biedt Irene het bruidspaar een gelamineerd A3 vel aan waarop staat dat ze overmorgen voor twee weken op vakantie gaan naar Thailand, Cambodja en Vietnam. Voor de eerste week hebben we een rondreis geregeld. De tweede week een hotel in Phuket.

Ik zie aan de gezichten van Marco en Luciënne dat ze het geweldig vinden. Dan kijkt Marco richting zijn collega's.
"Baas, kan ik vanaf overmorgen twee weken vrij hebben?"
Iedereen moet lachen. Natuurlijk hadden we dat al geregeld, voor zowel Marco als Luciënne. Het feestje kabbelt verder. Het scoutingmeisje met de zwarte haren vraagt me om nog eens met haar te dansen. Nu komt zij erg dicht in mijn persoonlijke ruimte. Blijkbaar heb ik haar eerder het idee gegeven dat ik wel een beschuitje met haar zou willen eten. Het doet me goed dat zo'n jong meisje daadwerkelijk wat met me zou willen. Even overweeg ik zelfs haar een 'lift' naar huis aan te bieden. Bij deze gedachten roert mijn jongeheer zich al in mijn broek. Hoe verleidelijk deze gedachte ook is, ik besef dat ze veel te jong voor mij is. Toch wil ik wat aan mijn groeiende lustgevoelens doen. Na de dans kijk ik eens rond wie van de aanwezige vrouwen wel de moeite waard zijn om mee naar huis te nemen.

Na enige vrouwen gewogen en te licht te hebben bevonden, weet ik wie boven aan mijn lijstje staat. Het probleem is dat ze vanavond met de bruidegom mee naar huis gaat. Ik laat mijn hersenen flink werken en kom dan met een idee. Zodra de mogelijkheid zich voordoet kom ik in actie. Luciënne staat eventjes alleen en ik ga haar haar toe. Ik vraag de bruid ten dans. Na enige aarzeling stemt ze toe. Ik doe extra mijn best om tijdens de dans niet op haar tenen te gaan staan. Halverwege de dans verbreek ik de ijselijke stilte die tussen ons heerst.
"Over precies tien minuten wil ik je zien bij de toiletten."
Ze zegt niets, maar kijkt me aan met de meest verachtelijke blik die ik ooit heb gezien. Ik trek me er niets van aan.
"Ik moet toch niet weer gaan dreigen met de opname op mijn telefoon?"
Ze zegt nog steeds niets, ook niet als ze na de dans overduidelijk geïrriteerd weer weg loopt.

Ik regel nog een cola en ga bij Frank zitten. We constateren dat het een geweldig feest is en hebben het over nog wat pietluttigheden. Dan loop ik alvast richting de deur waarboven een bordje aangeeft dat daar de toiletten zijn. Deze deur komt uit op een gang. De eerstvolgende deur is van de damestoiletten en de tweede is dan uiteraard voor de heren. Rechtdoor is er nog een deur, waar met grote letters privé op staat. Voor deze deur blijf ik wachten. Ik check nog even mijn telefoon. Luciënne heeft nog vijf minuten en ik kan me niet voorstellen dat ze niet zal komen. Zo nu en dan loopt er iemand een van de twee toiletten in of uit, maar niemand schijnt het vreemd te vinden dat ik in het gangetje sta. Exact na de afgesproken tien minuten verschijnt Luciënne. Ik wenk dat ze naar me toe moet komen. Haar gezicht staat nog steeds op onweer. Ik open de deur waar privé op staat en laat Luciënne voor gaan. Ik maak de deur achter mij weer dicht. Op dit moment ben ik blij dat ik hier vroeger gewerkt heb en dus de weg weet.

We staan in een opslagruimte voor poetsmateriaal. De deur recht tegenover ons leidt naar de keuken. De deur aan de rechterkant ben ik echter in geïnteresseerd. Ik open deze deur en neem Luciënne mee naar binnen. We staan nu op het invalidentoilet. Voor de zekerheid sluit ik de deur. Het is een grote ruimte en hij is spiksplinterschoon. Dat komt omdat ik niemand op het feest heb gezien die van deze ruimte gebruik moet maken. Ik laat er geen gras over groeien en doe mijn broek omlaag. Ik laat mijn onderbroek volgen en ga op het toilet zitten. Wederom wenk ik Luciënne dat ze dichterbij moet komen.
"Kom, schat. Maak mijn pik eens lekker stijf.”
Ze buigt naar voren en nu zonder emotie op haar gezicht pakt ze mijn reeds half stijve leuter vast. In tegenstelling tot gisteravond bouwt ze het niet langzaam op, maar begint direct hard te sjorren. Het heeft meteen effect en mijn knuppel is nu lekker hard. Ik frommel ondertussen haar prachtige jurk omhoog, tot ik haar super sexy slipje kan zien.

Ik pak het slipje en trek het naar beneden. Het valt sierlijk op haar enkels. Helaas valt haar jurk weer mee naar beneden, zodat ik maar heel kort een glimp van haar mooie kale poesje kan zien. Ik tik zachtjes tegen haar been. Ze begrijpt wat ik wil en stapt uit haar slipje.
"Kom op me zitten."
Ze laat mijn pik los, stapt terug en kijkt me met haar emotieloze gezicht aan. Dit geeft mij de gelegenheid om voorover te buigen. Ik kan al zittend precies bij haar slipje en raap het op. Ik ga rechtzitten en kijk het bruidje aan. Het duurt heel even, maar dan trekt Luciënne haar jurk omhoog tot ter hoogte van haar buik. Nu kan ik haar prachtige kutje pas goed bewonderen. Ze stapt langzaam naar voren totdat haar onderlichaam boven mijn smachtende geslachtsdeel is. Ze pakt mijn pik vast en laat zich door haar knieën zakken. Ik voel mijn beste vriend in haar verdwijnen terwijl ze verder naar beneden zakt. Dan zit ze op mijn schoot en is mijn leuter volledig in haar kutje verdwenen.

Zo zitten we even zonder te bewegen. Al die tijd hebben we geen moment het oogcontact verloren. Dan begint Luciënne te bewegen. Ze wipt op en neer op mijn knuppel. Luciënne verbreekt nu wel het oogcontact. Ze gooit haar hoofd achterover en staart nu wezenloos naar het plafond alsof ze zich af wil sluiten van de realiteit. Haar onderlichaam wipt nu in een razend tempo op en neer. Haar kutje stimuleert mijn geslachtsdeel zo maximaal. Haar pijpkunsten waren al exceptioneel, maar ze neukt ook nog een als een beest. Deze vrouw is echt geweldig en ik voel me op dit moment de gelukkigste man op aarde. De stimulatie wordt me te veel. Ik onderdruk een harde kreun en kom explosief klaar. Terwijl Luciënne nog flink doorwipt spuit ik meerdere stralen kostbaar sperma haar vagina in. Ze stopt ineens met bewegen en zit weer stil op mijn schoot. Haar hoofd kantelt recht en ik zie opnieuw haar emotieloze gezicht. Dan staat ze op. Mijn glibberige leuter valt letterlijk uit haar kutje. Ik zie dat er restjes sperma op haar schaamlippen zitten. Ze stapt naar achteren en haar jurk valt naar beneden.

Ze grijpt naar het slipje dat nog steeds in mijn hand zit. Snel trek ik mijn hand weg.
"Deze is voor mij als aandenken aan deze geweldige dag."
Eindelijk zegt ze wat.
"Dat kun je niet menen. Ik heb dit speciaal aangeschaft om Marco's bruidsnacht speciaal te maken. Daarbij draag ik altijd een slipje. Dit krijg ik niet uitgelegd."
Ik lach alleen maar.
"Je verzint wel wat. Je gaat Marco een geweldige nacht bezorgen, daar ben ik zeker van.”
Ze kijkt me nog even kwaad aan met haar arm naar mij uitgestoken. Als ze doorkrijgt dat ze het slipje echt niet terug gaat krijgen, draait ze zich kwaad om. Ze stormt naar buiten en laat de deur open staan. Ik doe geen moeite om de deur te sluiten. Ik sta op en stop het slipje in mijn jaszak. Ik richt mijn penis in de pot en laat het lopen. Nu ik er toch ben kan ik mijn blaas het beste ook maar meteen legen. Ik trek mijn broeken van mijn enkels en was nog snel mijn handen.

Als ik de opslagruimte verlaat zie ik Luciënne net van het damestoilet komen. Ze kijkt me niet aan, maar ik zie dat ze een aanstekelijke lach op haar gezicht tovert voordat ze de feestzaal weer betreedt. Alsof er niets gebeurd is loopt ze dus terug naar haar kersverse echtgenoot. Ik snap nu waarom die koudbloedige wezens die wij vrouwen noemen zo zelden betrapt worden op overspel. Er komt nog een vrouw van het damestoilet af. Volgens mij is het een tante van Marco. Ik volg haar naar de feestzaal.
Nu ik me weer voldaan voel, mix ik mij in het feestgedruis. Ik flirt nog even met 'mijn' scouting meisje om Mindy nog eens de ogen uit te steken. Het werkt fantastisch. Nu ik mijn ballen leeg gespoten heb snap ik niet dat ik daadwerkelijk overwogen heb om te proberen dit meisje in mijn bed te krijgen. Waarschijnlijk zou me dit geen enkele moeite kosten, want ze zweeft bijna als ze bij mij in de buurt is. We gaan langzaam de kleine uurtjes in en de meeste gasten zijn al weg. Ook de scouts zijn weg, en nu ik Mindy niet meer jaloers kan maken besluit ik ook maar naar huis te gaan.

Ik neem nog persoonlijk afscheid van Marco en Luciënne en ik wens ze alvast een heel geweldige vakantie. Luciënne kijkt me boos aan voordat ze van mij nog drie kusjes krijgt. Ze kan kwaad kijken zoveel als ze wil, maar ze gaat haar slipje echt niet terug krijgen. Mindy zit gebroken te wachten tot ze met de anderen in een taxi mee naar huis kan. Ja, het is uiteindelijk in alle opzichten een meer dan geslaagde dag geworden. Fluitend rijd ik naar huis. Thuis haal ik het slipje van Luciënne uit mijn jaszak. Geen idee waarom, maar ik ruik er even aan. Er zit helaas geen aparte geur aan die ik in verband met Luciënne kan brengen. Wel realiseer ik me ineens dat ik de laatste ben die haar geneukt heeft als 'vrije' vrouw, maar ook de eerste die haar genomen heeft als getrouwde vrouw. Misschien heb ik daardoor wel net zoveel indruk op haar gemaakt als 'de zestien' van golden tulip gate. Ik heb nog steeds geen moeite gedaan om het logeerbed op te maken, dus instaleer ik me 'gewoon' weer op de bank. Meer dan een dekentje heb ik niet nodig.

xxxxx

Vanaf de volgende dag verdwijn ik opnieuw in de dagelijkse sleur. Het bruidspaar zit in Azië te genieten van hun wittebroodsweken. Van de ene kant mis ik de seks met Luciënne, maar van de andere kan vind ik ook dat Luciënne wel genoeg 'gestraft' is. Daarbij weet ik dat ik ontzettende mazzel heb gehad, want de kans dat er zich opnieuw een goede gelegenheid voordoet om nog eens ongestoord een nacht met haar door te brengen, zal zo snel wel niet meer komen. Wel is het zo dat Mindy mij 's nachts in mijn dromen steeds vaker lastig komt vallen. Ik vraag me af waarom ik haar niet volledig los kan laten, ondanks dat ik heel goed kan beredeneren dat het nooit meer goed kan komen tussen ons. Op een vrijdag gaat mijn telefoon, nota bene op mijn werk. Het is Irene. Ze vraagt of ik vanavond bij haar en Frank kom eten. Ik vind het prima en de afspraak staat voor half zeven. Na het werk geniet ik uitgebreid van een heerlijke douche en trek schone kleren aan. Frank en Irene wonen redelijk dichtbij, dus besluit ik met de fiets te gaan..

Ik ben eens op tijd voor een afspraak. Om vijf voor half zeven bel ik aan. Een heel beschaafd ding-dong geluid kondigt mijn bezoek aan. Het wordt tijd dat iemand mijn huis wil kopen, zodat ik van mijn eigen irritante deurbel verlost zal zijn. Frank is nog in de keuken bezig met koken. Ik help Irene alvast met de tafel dekken. Daar zijn we snel mee klaar. We gaan nog even in de woonkamer zitten tot Frank ook zover is. Ik neem plaats op de bank en tot mijn verbazing komt Irene direct heel dicht naast me zitten.
"Frank en ik dachten dat je het wel leuk zou vinden om er eens uit te zijn. Ik kan me voorstellen dat het niet leuk is om zo in je eentje thuis te moeten zitten."
Ze legt haar hand op mijn bovenarm als ze dit zegt. Het valt me nu op dat ze een blauwe jurk aan heeft. Ik herken deze jurk. De vorige keer dat ik hem zag lag hij achteloos op de grond van een kamer van het Golden tulip hotel, terwijl de eigenaresse zich tegoed deed aan de vele naakte mannen die daar aanwezig waren. Dit is de eerste keer dat ik zie dat ze de jurk daadwerkelijk aan heeft.

Irene blijft zo goed als tegen me aan zitten, terwijl er toch plaats genoeg is. Steeds legt ze achteloos een hand tegen mijn arm of op mijn been. Ik weet niet wat ik hiervan moet denken. Na zo'n kwartiertje komt Frank uit de keuken met de soep. We kunnen aan tafel. Frank heeft zich moeite gedaan. De soep is heerlijk. Het was echt een goed idee van mijn vrienden om mij uit te nodigen. Onbewust heb ik het toch gemist om gezelschap te hebben tijdens iets alledaags als het avondeten. Na het nuttigen van de soep ruimt Frank de pan en de soepborden weg. Meteen is daar weer het handje van Irene op mijn arm als ze wat tegen me zegt. Pas als Frank met het hoofdgerecht komt verdwijnt het handje weer. Frank is echt een goede kok. Je proeft dat het eten met liefde is bereidt. Over alles is nagedacht, van smaakcombinaties tot de presentatie. Dit eten zou in een chique restaurant niet misstaan. Frank en Irene drinken er een wijntje bij. Ik moet het doen met een Spa blauw. Het is gewoon gezellig.

"Maar hoe is het nu met jou? Heb je nog geen nieuwe vriendin? Zo'n gezonde jongeman als jij zal toch ook op z'n tijd zin hebben in een potje seks."
Frank stoot bijna zijn glas wijn om.
"Schat, zoiets zeg je toch niet!"
Ik vind het niet erg. Ik kan het wel waarderen dat Irene zo direct is, al zal ze waarschijnlijk bedoelen dat een gezonde jong vrouw als zij altijd wel zin heeft om te rollebollen. Als het niet met Frank is, dan maar met een ander. Of met zeventien mannen, als het zo uitkomt. Ik geef de standaard antwoorden. Het gaat goed met me, nee ik heb nu nog geen behoefte aan een nieuwe vriendin en de seks komt wel tegen de tijd dat ik me weer voor andere vrouwen ga interesseren. Gelukkig komt er weer een 'gewoon' gesprek op gang. In de tijd dat Frank de tafel afruimt en terugkomt met het toetje is daar weer het handje van Irene. Dit kan echt geen toeval meer zijn. Iedere keer als Frank even uit het zicht is wordt ze handtastelijk. Wat is die meid in godsnaam van plan?

Na het eten kletsen we nog wat gezellig na in de woonkamer. Voor de zekerheid heb ik snel plaatsgenomen op een stoel. Frank en Irene zitten nu op de bank. Op een gegeven moment slaat Frank een arm om haar heen. Zou hij toch iets gemerkt hebben van Irene’s gedrag? Het lijkt wel alsof hij zo aangeeft dat dit zijn meisje is. Mijn gedachten zijn natuurlijk belachelijk. Het is waarschijnlijk gewoon de affectie van een man voor zijn vrouw. Daarbij is hij rijkelijk laat, mocht het een beschermende houding zijn. Zijn 'liefje' neemt het niet zo nauw met het begrip trouw in hun relatie. Wederom word ik geconfronteerd met het feit dat vrouwen gemakkelijk een knop om kunnen zetten. Thuis het keurig nette meisje spelen maar ondertussen met iedereen met een pik het bed in duiken. Het doet ze blijkbaar niets en ze doen ijskoud alsof er helemaal niets speelt buiten hun relatie. Plots heb ik er helemaal genoeg van en wil naar huis. Terwijl Frank nog wat glazen afruimt laat Irene me uit. In het halletje slaat ze haar armen om me heen en kust me vol op mijn mond.