"Lief Paalmannetje van me,

Ik zou liegen als ik zou ontkennen dat je brief geen schok bij mij te weeg bracht.
Minder van de inhoud ervan zoals je vast denkt, maar wel van het moment waarop hij bij me op de deurmat viel.
In dezelfde nacht dat ik aan jou in je droom verscheen ( hahaha, het lijkt wel religieus ) had ik een soortgelijke ervaring over jou in mijn eigen bed. Ik droomde dat je onder tafel zat in een druk restaurant. Vastgeklemd tussen mijn dijen dwong ik je om me te beffen.
Ik schrok wakker, raakte mijn tepels aan en ik kwam oorverdovend lekker klaar.

Ik ben nu een maand gescheiden en ik zou wederom liegen als ik niet aan je heb gedacht. Maar of de duvel er mee speelt stuur je me dan een Valentijnsbrief die niet uitblinkt van romantiek. Eerder wanhoop van een eenzame man, op het moment dat ik me eindelijk (weer) vrij voel om te zijn wie ik ben.
Mijn ketenen afgegooid zogezegd, Maar om mezelf in figuurlijke zin weer aan jou vast te ketenen, zoals je in wanhoop aan me schrijft is een brug te ver.

Ik ben er nog niet overheen hoe je jezelf in drugs verloor. Dat ik wel goed was om mee te neuken, maar dat je me daar niet over in vertrouwen durfde te nemen.
Als verzachtende omstandigheid kan ik zeggen dat ik het toen ook niet met jou had over mijn geldproblemen.

Maar toch.

We hielden allebei van neuken, van met elkaar neuken in vrijheid en nieuwsgierige perversie. Maar eigenlijk waren we twee armzalige zielepieten als ik eraan terugdenk.

Ja ik was in die fase bijkans onverzadigbaar. Ja voor vrijwel ieder seksperiment met jou stond ik open (en niet alleen figuurlijk ;-). Maar het was een overreactie als ik er aan terugdenk.
Allebei degelijke en keurige mensen voor onze omgeving, maar in onze binnenkamers perverselingen waar we ons voor schaamden.

Het moet een overreactie geweest zijn op onze beklemmende relaties en voorgeschiedenis. Seks als iets smerigs, althans zo werd er bij mij thuis over seks gesproken. En jij, stille wateren en diepe gronden die zijn voortgekomen uit een leven zonder zelfvertrouwen omdat je altijd gekleineerd was.

Het was als ik erop terugkijk prachtig hoe onze karakters ineens samenvielen.
We hebben elkaar bevrijd uit een leven met normen waar we voor onszelf en in het geniep mee klaar waren, maar te schijterig om ze echt af te werpen.
Hoe eenzaam ook, de ontdekking van de ranzige kanten van internet was voor ieder van ons terug redenerend een bevrijding. Jij iedere dag heftig rukkend op porno op je zoldertje thuis, zoals je me toevertrouwde, en ik die even eenzaam, internet afspeurend tegelijkertijd bijna van alles in mijn kut stopte dat erin paste.

En de volgende dag op het werk weer twee degelijke en betrouwbare collega’s en even kleurloos als onze huwelijkspartners.

Was het de zon op het Belgische bier dat bijna verlaten terras die jou tot je ontboezeming deed komen van wat je met we zou doen op een onbewoond eiland?


Hoe dan ook ik ben je er dankbaar voor. Want ik liet eindelijk toe hoe het leven me vroeg in vrijheid te denken over mijn verlangens. Hoe ik bij jou zag dat je eenzelfde soort proces doormaakte, dat jij van een onzekere man een kerel van zelfvertrouwen werd doordat we met steeds meer ervaring met elkaar neukten.
Het was een ontdekkingstocht met geweldige hoogtepunten en soms diepe dalen.

Maar we durfden tenminste!

Onze eigen verlangens eindelijk als normaal beschouwend. Normaal omdat ze uit onszelf voortkwamen en niet uit een norm van hoe het zou moeten of dat het zou mogen.
We zongen los uit onze omgeving en alles draaide een tijd lang alleen om genot.

We hadden zoveel in te halen. Er zit en zat woede in mij, die eruit moest. Jij was mijn bevrijder en tegelijk mijn gewillige slachtoffer.
Ik wilde je vernederen, pijn doen, je kwetsen. Op jou projecteerde ik alles wat ervoor in mijn leven fout was gegaan. Jij gebruikte mij daarvoor al was het in mindere mate.
Je was dienstbaar en lijdzaam. Je gaf me de ruimte. Niemand zal het snappen als ik zeg dat het bijna een spiritueel moment was van jouw overgave toen je je mond open deed mij aanmoedigend.

Ik ben er ook niet trots op, maar het werkte helend voor me dat jij jezelf wegcijferde toen ik ineens besloot in je mond te plassen. Alles wat me dwars had gezeten in het leven mocht ik vervolgens op jou projecteren en zo compenseren.
Jij op jouw beurt mocht de man in jezelf ontdekken. Ik heb het geloof ik letterlijk gezegd dat je eens een tijdje alleen met je lul moest denken.
Ik zag je groeien toen ik je aanmoedigde.

Het is waar wat je zegt. We deden elkaar pijn uit nieuwsgierigheid om te ervaren tot hoe ver we zouden gaan.
Maar ik zag ook dat je op je tenen ging lopen. Je acteerde iemand die je diep van binnen niet was. Je bent geen natuurlijke neukheld. Je voelt je het meest op je gemak als je dienend mag zijn en daarvoor gecomplimenteerd wordt. Dat is ook hoe ik je het liefste zag ( en zie!).

En nu zijn we vijf jaar verder. Ik eindelijk vrij en jij in wanhoop vol twijfelend verlangen naar mij.
Ik heb goed nagedacht hoe ik verder wil gaan in mijn leven.
Ik wil de bitch zijn, die altijd in me verscholen heeft gezeten. Ik wil kleineren en het heft in handen nemen. Het nooit meer loslaten.

Mijn pathetisch zielige ex, die dacht dat mijn afhankelijkheid van zijn geld me wel in toom zou houden. Het voelde zo goed toen ik de handtekening zette die mijn scheiding bezegelde. De angstige hopeloze blik van die wezel die eindelijk besefte dat hij met lege handen stond.
Om dat te vieren ben ik ’s nachts naar een seksclub gegaan. Het was zo bevrijdend om me uit te laten wonen door vier wanhopig in me pompende kerels die niet beseften dat ze niet meer dan een object voor me waren op dat moment.

Het was compensatie. Maar is compensatie is een mooie stuwkracht voor de rest van mijn leven?

Ik wil alleen nog maar dominant zijn want ik stel vast dat ik het eigenlijk altijd geweest ben, ook al was het heel lang een stil verlangen.

Maar vanaf nu draait alles om mij. Om mijn gerief.
Ik voel me sterk en onkwetsbaar (wat natuurlijk onzin is, maar het drijft me vooruit).

Je mag weten, ik heb op dit moment weer een relatie met de brunette. Ik kwam haar tegen en het was meteen liefde op het tweede gezicht. Zij heeft me op het spoor gezet van totale dominantie. Ze is mijn slavinnetje. Op afroep en dienstbaar. Mijn speeltje voor als ik een pestbui heb op wie ik me af kan reageren. Ze doet mijn nagels, likt mijn clit, ze masseert me en ik mag haar pijn doen.
Ze wordt er gelukkig van.

Terug naar ons. Een paar dagen terug, misschien wel op hetzelfde tijdstip als waarin ik jouw droom tot leven bracht, verschijn je aan mij.

Ik kan je niet afdoen als verleden tijd. Daarvoor ben je me te dierbaar ook al is er veel tijd voorbijgegaan en heeft mijn vertrouwen in jou een opdonder gehad vanwege je gesnuif. Echt een bevestiging dat je niet jezelf was. Maar ik was er blind voor.
Maar ik weet daardoor eigenlijk nog zekerder dat jij iemand bent die eigenlijk niet zonder structuur kunt. Je hebt kaders nodig en dan ben je pas echt op je gemak.

Stel dat je weer in mijn leven komt zoals je vurig wenst, dan is alles wat ik wil vanaf dat moment vanzelfsprekend voor jou om op te volgen.

Dat moet je goed beseffen. Er zijn nieuwe regels.

Ik heb nagedacht over je brief en je vraag.

Ik doe je een voorstel en je moet maar afwegen of je dat voor me over hebt. Je hebt maar één kans.

Je mag weer in mijn leven komen. Alleen in volledige overgave aan mijn wensen, volgens mijn voorwaarden en nukken.
Je bent niet meer dan mijn slaaf, die net als de brunette alleen de taak heeft om mij te behagen. En niet plichtmatig maar vol overgave.

We kunnen binnenkort afspreken op deze voorwaarden zonder discussie of onderhandelingsruimte.

Volgende week woensdagavond kom je naar mijn favoriete restaurant. Je hebt de stalen buttplug die ik heb meegestuurd – ja, hij is groot – in je kont.
Ik heb de tafel in de hoek gereserveerd dus maak je geen zorgen als je op je knieën onder tafel zit en mijn kut behaagt met je tong. Ik zal niet over je hoofd plassen, al weet je het maar nooit.

Na het eten gaan we dan naar mijn appartement. De brunette zal je klaar pijpen waarna ik je een kuisheidsgordel om doe, waarvan ik alleen de sleutel heb. Daarna mag je op de rand van het bed toekijken hoe de Brunette mij behaagt. Je gaat er van leren.

Jij hebt leiding en discipline nodig.
Je brief spreekt boekdelen.
Ik wil alleen nog onderdanig verlangen bij je zien als mijn speeltje.
Ik wik en beschik over jouw verlangens en niemand anders.

Ik wil echter eerst een antwoordbrief zien met je antwoord op dit voorstel.
En vergeet niet het medisch attest dat aantoont dat je helemaal drugsvrij bent

Stem je in met mijn voorwaarden, dan ben ik vanaf dat moment Madame voor jou en spreek je me aan met u.
Madame die jouw leven richting gaat geven.

Stel me niet teleur met je antwoord."