Mariska en Sophie waren een eeneiige tweeling. Ze hadden blonde krulletjes tot op hun schouder, hadden een goed figuur, een B-cup en waren allebei gezegend met een lief gezichtje en stralend blauwe ogen. Hoewel ze verzekerd waren van flink wat aandacht van jongens op school, hadden ze nog weinig ervaring op seksueel gebied. Niet vreemd, omdat ze pas 16 waren. Ze hadden allebei wel een vriendje gehad, maar ze waren door verlegenheid en schaamte afgehaakt zodra die verder wilden gaan dan zoenen en een beetje strelen. Verder hadden ze toen ze 13 waren, uit nieuwsgierigheid over hoe het zou zijn, stiekem een keer met elkaar gezoend, op een avond bij Mariska in bed. Dat bracht destijds heel wat gegiechel teweeg, en de volgende ochtend durfden ze elkaar nauwelijks aan te kijken. Ze hadden er sindsdien ook nog nooit met elkaar over gesproken.

Beste lezer, in dit verhaal is er nogal veel aandacht aan de opbouw besteed. Mocht je gelijk door willen schakelen naar het seksgedeelte, dan vind je dat vanaf alinea 10.

Het verhaal over deze zusjes begon op een doodgewone dinsdagochtend in de mediatheek van hun middelbare school. Ieder tussenuurtje brachten de meisjes hier door en dat had maar één reden: Frank. Frank was de nieuwe jonge systeembeheerder die dit jaar door de school was aangenomen om de leerlingen in de mediatheek te helpen bij computerstoringen. Mariska en Sophie waren al snel stapelverliefd op hem geworden. Hij was dan ook op z’n zachtst gezegd niet het standaardtype computernerd. Wat heet! Wat een lekker ding! De meiden probeerden vaak precies de computers te pakken te krijgen die, als ze langs het beeldscherm keken, uitzicht boden op zijn afgetrainde, 21-jarige lichaam. Eerst vroegen ze nog regelmatig om hulp bij zogenaamde problemen met de computer, zodat hij vlak achter ze zou staan en ze zijn geur konden ruiken (ze zouden de geur van zijn deodorant vermengd met zijn zweet als parfum moeten verkopen!). Maar sinds Frank eens grijnzend had opgemerkt dat ze wel érg vaak hulp nodig hadden, waren ze ermee gestopt. Straks had hij iets door! Aan het eind van zo’n tussenuur moest er altijd nog een stempel gehaald worden, zodat de mentor kon zien dat ze het uur nuttig hadden besteed. Soms probeerde Mariska of Sophie dan een praatje aan te knopen, maar dan kregen ze altijd een rood hoofd en begonnen ze over hun eigen woorden te struikelen.

Die ochtend zaten ze weer op hun favoriete positie in de mediatheek, weg te zwijmelen bij Frank. Ze maakten even, zoals wel vaker, een beetje plagerig ruzie over wie hem zou mogen hebben. Ze wisten van elkaar toch wel dat ze nooit het lef zouden hebben hem echt te versieren. “Hoe zou hij eigenlijk aan zo’n lekker lichaam komen?” vroeg Sophie hardop fluisterend. “Willen jullie even stil zijn?”, vroeg Romy, een klasgenote van de tweeling, “Ik probeer hier een verslag af te krijgen!” Romy was een Aziatisch meisje dat op jonge leeftijd geadopteerd was door een Nederlands echtpaar. “En dat lichaam komt door turnen.” zei ze. “Turnen?” vroegen Mariska en Sophie in koor. “Ja, hij geeft turnles. Hij traint één keer per week mijn groepje. Als jullie hem zo leuk vinden, ga dan een paar keer meetrainen, maar hou nu even je kop!” Hmmm, turnen hé? Mariska en Sophie hadden vanaf hun 6e tot hun 13e fanatiek geturnd. Toen waren ze gestopt, omdat het vele trainen met hun huiswerk in de weg kwam te zitten. “Mariska,” fluisterde Sophie zo zacht als ze kon, “zullen we het doen?” Mariska keek even bedenkelijk, maar fluisterde toen terug “Ja, één keer per week trainen is niet zoveel. Vraag jij het aan Frank?” “Nee jij moet het vragen, ik had het bedacht.”, sputterde Sophie tegen. “Echt niet! Romy had het bedacht!” fluisterde Mariska terug. “Jezus!” zei Romy geïrriteerd, “Ik vraag het wel. Als jullie je kop maar houden!” En ze beende weg richting Frank. Gespannen keken de meisjes toe hoe Romy naar hen wijzend een gesprek voerde met hun adonis. “En?” vroegen ze toen ze terugkwam. “Gelukt”, zei Romy, “Komende donderdag, half acht, in de Praesushal.” Aan het eind van het uur kwamen Mariska en Sophie schuchter hun stempel ophalen bij Frank. “Zo”, zei deze, “Mijn twee stamgasten komen ook bij me turnen?” De meiden voelden dat hun hoofd rood werd. “Ja…” wist Mariska er nog uit te brengen. Frank glimlachte “Als jullie m’n hulp bij turnen net zo vaak nodig hebben als eerst bij de computers dan krijg ik het nog druk met jullie. Geeft niks hoor, ik help graag zulke mooie dames als jullie.” Knipoogde hij de dames toe. Ze verlieten met vlinders in hun buik de mediatheek.


De afgelopen twee dagen hadden de zusjes aan niets anders meer gedacht. Nu was het donderdagavond en stonden ze op Sophies kamer hun oude turnpakjes te passen. De pakjes, die naar de clubtraditie glanzend wit waren, waren wel een beetje klein geworden de afgelopen drie jaar. De meisjes waren immers aardig gegroeid en hadden borsten gekregen. Daardoor zat het in de liezen wat strak en was het pakje wat hoog uitgesneden, maar het ging net. Ze hadden sowieso geen geld voor nieuwe pakjes, dus het moest maar. Ze trokken hun trainingspak eroverheen aan, schreeuwden even “Dag mam!” en gingen op weg.

Bij de sporthal aangekomen wees Frank ze de kleedkamer. Daar stonden een zevental andere meisjes zich al om te kleden. Romy stelde ze even aan de groep voor en ging toen verder met uitkleden. Mariska en Sophie ontdeden zich tussen de vele naakte en halfnaakte meisjes van hun trainingspakken. Dat kwam ze al snel op een meewarige blik van een volledig naakte Romy te staan. “Hebben jullie nou ondergoed onder jullie turnpakjes aan?” schamperde die. “Eh…Ja.” reageerde Mariska, terwijl ze haar best deed om niet naar de geschoren lipjes van Romy te kijken. “Dat mag niet van Frank. Best wel logisch ook: het ziet er niet uit, al die lijntjes onder je pakje. Dat kan je punten kosten bij de jury. En je moet net zo trainen als je een wedstrijd zou turnen, zegt Frank altijd.” “Eh, okè. Dat zal dan wel.” zei Mariska. En toen Sophie zag dat haar zusje zich uit begon te kleden, begon zij ook maar haar pakje uit te trekken. Als iedereen het doet, toch? Toen ze haar stringetje uit had zag ze dat Mariska zichzelf even aan het bekijken was in de grote wandspiegel die zich in de kleedkamer bevond. Ze sloeg een arm om haar heen en zei “En? Zien we er nog een beetje goed uit, zus?” In de spiegel zag ze voor het eerst in lange tijd haar zusje naakt. Ze waren bijna volledig identiek, met hun ferme borstjes met roze tepeltjes. Alleen had Mariska haar blonde schaamhaartjes in een streepje geschoren, terwijl zij zelf een driehoekje had. Romy, inmiddels in haar witte turnpakje, volgde de blik van Sophie en zei “Mag eigenlijk ook niet hé? Schaamhaar. Dat tekent ook af onder je pakje.” De tweelingzusjes keken even gepikeerd. “Ja, ik zie het ook niet,” zei Romy toen, “maar op één of andere manier merkt Frank het altijd.” Sophie en Mariska vonden het maar onzin, en ze konden er toch niets meer aan doen, want wie neemt er nou scheerspullen mee naar turntraining? Daarbij, ze konden toch niet ongegeneerd hun poesje gaan scheren midden in de kleedkamer? Er werd op de deur gebonsd en ze hoorden de stem van Frank roepen dat de training zou beginnen. Vlug schoten de meisjes in hun nog steeds wat knellende pakjes en sloten zich bij de groep aan.

De training was Mariska en Sophie erg meegevallen. Conditioneel was het wel zwaar, maar ze hadden gemerkt dat hun lenigheid de afgelopen jaren niet echt was afgenomen. Frank hield een eindpraatje voor de groep. “Goed gewerkt meiden. Ook de nieuwelingen hebben uitstekend geturnd.” De zusjes gloeiden van trots. “Wie ruimt de toestellen even op?” “Mariska en Sophie!” vond Romy, “Omdat zij nieuw zijn.” De rest van de groep was het daar mee eens. “Haha, jullie horen het.” zei Frank “De rest kan gaan douchen.”

De meisjes waren wel even bezig met het opruimen van de turntoestellen. De meeste meisjes waren al klaar met douchen, voordat ze eindelijk bij de ringen aankwamen. “Weet jij hoe die omhoog moeten?”, vroeg Sophie. Mariska wist het ook niet. “Anders vragen we het even aan Frank. Die is vast al klaar met douchen.” Mariska klopte op de deur van de herenkleedkamer. “Frank?” Geen antwoord. Voorzichtig opende ze de deur, maar zag niemand in de kleedkamer. Ze stapte naar binnen en wenkte haar zus. “Wat gek,” zei die, “z’n kleren liggen er nog wel. En wat is dat?” Ze wees naar een houten plank op de grond, die ogenschijnlijk daarvoor een gat in de muur had bedekt. Het gat was vanaf de grond ongeveer een meter hoog, en net smal genoeg voor een mens om erdoor te kunnen. Mariska en Sophie konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en kropen door het gat. Ze kwamen in de nauwe ruimte van amper 50 cm breed, tussen de muren terecht. En even verderop zagen ze Frank staan, in een beetje vaag verlicht gedeelte van de gang! “Frank? Wat doe jij nou?” vroeg Sophie. Frank was zichtbaar geschrokken van hun aanwezigheid en liet snel z’n kruis los. Toen de tweeling dichterbij kwam ontdekten ze de schokkende waarheid: het vage licht was afkomstig vanuit de dameskleedkamer! De wandspiegel in de kleedkamer was blijkbaar een doorkijkspiegel, en ze konden nog net zien hoe één van de meisjes waar ze net mee geturnd hadden, haar broek aan het aantrekken was. “Frank, wat is dit?” vroeg Sophie enigszins aangedaan. “Is dat een fototoestel?!” zei Mariska hardop. “Sssst!”, gebaarde Frank, “Eh…hier is niet een goede plek om hierover te praten.” En hij dreef de meisjes terug het gangetje door, de kleedkamer in. Daar zei Mariska verontwaardigd: “Zit jij meisjes te beglúren?!” “Hoe zou jij het vinden om zo begluurd te worden?” voegde Sophie daaraan toe. Frank kreeg een glinstering in z’n ogen. “Oké, ik weet het goed gemaakt. Jullie mogen mij begluren. Wij gaan samen douchen, ik ga naakt, maar jullie mogen je kleren aanhouden. In ruil daarvoor zeggen jullie niets tegen de rest van de groep. Deal?” De tweeling wist even niets te zeggen. Maar Frank…Naakt? Daar hadden ze allebei al zó vaak over gefantaseerd. Stamelend stemden ze in met het voorstel.

Frank begon zich langzaam, haast zwoel uit te kleden. Kledingstuk voor kledingstuk. De meisjes wisten aan de ene kant niet waar ze moesten kijken, maar aan de andere kant tintelde hun kruis van geilheid. Als laatste trok hij langzaam z’n onderbroek van z’n heupen. Het was de eerste keer dat de meisjes een echte penis zagen. “Zullen we naar de douches gaan?” gebood Frank, en hij zette zijn douche aan. Mariska en Sophie namen de douches tegenover hem. Frank zeepte zich langzaam in en gaf hun ogen goed de kost. Inmiddels hadden ook de meisjes hun douche aangezet en Frank bekeek de douchende tweeling. Langzaam begon er bij hem iets te steigeren, en na een tijdje stond hij met een fiere erectie te kijk. De meisjes wisten niet wat ze zágen! “Vind…eh…vind je het geil om bekeken te worden?” Vroeg Mariska voorzichtig. “Nee,” glimlachte Frank, “dit heeft niets te maken met het feit dat jullie kijken.” De zusjes snapten het geen van beiden, en zochten verward elkaars blik. Toen zagen ze waar het door kwam: door het water waren hun witte pakjes bijna helemaal doorschijnend geworden! Hun borsten, hun kutjes, het was nagenoeg helemaal te zien geweest. Preuts als ze waren gilden ze het uit, en bedekten zich waar ze konden. “Jullie hoeven je nergens voor te schamen hoor.” probeerde Frank hen te sussen, en hij stapte op ze af. Maar de meisjes hoorden hem nog amper: ze wilden weg, en ze renden de kleedkamer uit. In de inmiddels verlaten dameskleedkamer zochten ze een hoekje op dat niet zichtbaar zou zijn vanuit de wandspiegel en daar droogden ze zich af en kleedden ze zich om, om zo snel mogelijk weer op de fiets naar huis te kunnen. Tijdens de rit zeiden ze geen woord meer tegen elkaar.

Toen Sophie die avond in haar bed lag kon ze de schaamte pas van zich afzetten. Ze overdacht nog eens wat ze had meegemaakt. De training. Hoe ze Frank had zien gluren in dat gangetje. Hoe hij zich had uitgekleed. Had staan douchen. Ze merkte dat ze geil geworden was, en begon over haar kruisje te wrijven. Ze haalde zich Franks stijve pik voor de geest en hoe zij daar samen met haar zusje tegenover had gestaan in een doorschijnend pakje. Ze trok haar stringetje naar beneden en begon te masturberen. Wat als het nou anders was afgelopen, fantaseerde ze. Wat als Frank haar bij haar arm had gegrepen, toen ze weg wilde rennen, en haar tegen de muur had gedrukt? Hij had haar proberen te kalmeren met lieve woordjes. Had gezegd dat hij haar mooi vond. Hij had haar kusjes in haar nek gegeven, en met haar gezoend! En gestreeld over haar hele lichaam. Sophie pakte een van haar borstjes beet en speelde een beetje met haar tepel, terwijl ze verder fantaseerde over Frank die haar hand had gepakt en op zijn penis had gelegd, zodat zij die zachtjes kon kneden. Vervolgens zou hij haar gevraagd hebben om op haar knieën te gaan zitten en haar stap voor stap hebben uitgelegd hoe ze moest pijpen. Zodat ze hem helemaal kon bevredigen, zonder onzeker te hoeven zijn of ze het wel goed deed. Hihi, wat zou haar zusje jaloers geweest zijn! En dan had hij haar uiteindelijk op de grond gelegd en haar voorzichtig hebben ontmaagd. Sophie stak een vinger in haar tienerkutje, en kwam tot ontploffing! Rozig likte ze aan haar vinger en viel in slaap, niet wetende dat Mariska net een soortgelijke fantasie had gehad in haar eigen kamer.

De volgende ochtend op school keken Mariska en Sophie teleurgesteld in hun agenda: het vierde uur hadden ze informatica in de mediatheek! Normaal was dat hun favoriete vak, maar hoe konden ze Frank nog onder ogen komen nu hij ze zo gezien had? Met lood in de schoenen stapten ze het lokaal binnen, terwijl ze uit alle macht de blik met Frank vermeden. Toen ze achter hun computer zaten verscheen er in hun worddocument uit het niets: “Lekker geslapen meiden?” Het was Frank! Hij had via de hoofdcomputer de controle over hun pc overgenomen! “Ik wel.” Stond er vervolgens. “Ik heb thuis nog veel plezier gehad aan jullie aanblik.” Hé? Sophie typte: “Hoezo thuis?’ “Ik heb een aandenken meegenomen…” typte Frank, “Kijk maar.” Opeens verscheen er een pop-up met een foto van hen…naakt! Mariska klikte hem snel weg, “Hoe komt hij daaraan?” vroeg ze. Sophie stelde de vraag. “Die heb ik voor de training genomen.” Schreef Frank. “Best geil hoor, dat twee zusjes elkaar zo bekijken. Alleen dat schaamhaar is natuurlijk niks!” “Waarom laat je dit zien?” vroeg Sophie, met inmiddels een kop als een boei. “Nou, ik had het zo gedacht: deze foto zou heel leuk staan als achtergrond op elke computer op deze school…Één druk op de knop en hij staat er.” De schrik sloeg de meisjes om het hart. “Jullie kunnen me natuurlijk nog op andere gedachten brengen.” “Hoe?” typte Sophie. “Luister goed: op mijn bureau ligt een videocamera. Die nemen jullie straks mee naar huis. Thuis maken jullie een filmpje van jullie zelf waarin jullie kutjes geschoren worden. Jullie beginnen in lingerie en kleden elkaar uit. Dan scheren jullie elkaars kutje kaal: Mariska die van Sophie en Sophie die van Mariska. Ik wil goede, ingezoomde shots van het eindresultaat. Morgen is het zaterdag. Dan brengen jullie de camera met de tape, om 12.00 uur naar het sporthalletje op Meidreef 53. Jullie verschijnen in jullie turnpakjes, uiteraard met niets eronder aan. Daar krijgen jullie een speciale training, alleen met ons drietjes. Jullie zullen alles uitvoeren wat ik zeg. Bij weigering volgt straf. Begrepen?” Mariska keek naar Sophie, en wist, net als haar zus, dat ze geen kant op konden. Frank typte : “Ik wacht op antwoord! Zullen jullie gehoorzaam zijn?” Mariska zuchtte en schoof het toetsenbord naar zich toe: “Ja, wij zullen gehoorzaam zijn.” Hè, waarom werd ze nou nat?