‘’Vraag het hem gewoon!’’ met die driftige woorden werd ik de volgende ochtend wakker. ‘’Ja doe jij het!’’ de twee hielden zich overduidelijk in maar aangezien ze naast mijn tent stonden, was het niet gek dat ik er wakker van werd. ‘’Jongens, kan het wat zachter.’’ Dat was Eveline. ‘’We hebben een vraag.’’ ‘’Wat dan?’’ ik hoorde de twijfeling. ‘’We willen shoppen en München is heel dichtbij zagen we gisteren op de kaart.’’ ‘’Ja, daar is een hele bekende dure winkelstraat.’’ Voegde de ander er aan toe. ‘’Ik weet niet of dat kan hoor, niet echt handig om met zo’n bus de stad in te gaan.’’ Ik voelde de vertwijfeling. ‘’Vraag het hem maar, maar doe wel zachtjes.’’ Ik was al overeind gekropen en met een slaperige kop zag ik de rits van mijn tent open gaan en even later staken er twee hoofdjes naar binnen. ‘’Oh, hey. Je bent al wakker.’’ Ik schoot in de lach. Het waren Faye en Jolanda, ze hadden zich al wel een keer voorgesteld. Faye was volgens mij ook nog erg jong. Ze had een grote mond en praatte nogal met een Rotterdams accent, wat ze vaak moest verbergen van haar teamgenoten. Jolanda had een Arabisch uiterlijk, waarschijnlijk van Marokkaanse kom af. Deed er verder niet toe. Ze was beeldschoon. Lang zwart haar en een licht getinte huid. Faye had juist kort haar wat langer werd naarmate het dichterbij haar gezicht stond.

‘’We willen graag naar München om te shoppen, mag dat?’’ ‘’Ja, ik hoorde het al. Maar moet Eveline gelijk geven. Het niet echt praktisch.’’ Teleurgesteld verlieten ze mijn tent weer. Ik wou elke ochtend wel wakker gemaakt worden, onder voorwaarde dat er minimaal een knap kopje bij komt kijken. Ik hoorde Eveline weer. ‘’En?’’ het bleef stil. ‘’Heb je hem wel overtuigd?’’ ‘’Doet er niet toe, ik ga douchen.’’ Hoorde ik Faye zeggen. Even later hoorde ik. ‘’Zij is misschien te jong.’’ ‘’Wat bedoel je?’’ hoorde ik Jolanda zeggen. ‘’Kom op, je weet wel beter. Heb je nog nooit een man moeten overtuigen?’’ ik wist dat Eveline wist dat ik het kon horen, dat merkte jr gewoon. ‘’Maar dat ga ik niet doen, hoor.’’ Zei Jolanda vlug. ‘’Waarom niet, ik kan je verzekeren dat het, het meer dan waard is.’’ Ze gniffelde. ‘’wat!? Bedoel je?’’ maar het bleef verder stil. ‘’Doe nu maar. Dan verzin ik wel hoe of wat, voor in München.’’ Overduidelijk was Eveline een meesterbrein. Jolanda was wat naïef denk ik en kwam even later weer terug de tent in. Nu helemaal en sloot hem achter zich. Ik had zo mijn eigen tent al gevormd. ‘’Hey, kunnen we alsjeblieft naar München?’’ vroeg ze nog eens lief en nadrukkelijk.. Ik zag haar heel erg twijfelen.

‘’Uhm, okay, wacht.’’ Ze was wat onrustig. Ze was echt ongelofelijk mooi en ik vond haar onzekerheid erg opwindend. ‘’Eveline zei…’’ maar ik suste haar. ‘’Het is al goed, we vinden er wel iets op.’’ Het luchtte op bij haar. ‘’Dus ik hoef niet?’’ ‘’Nee, hoeft niet. Eveline plaagt je maar denk ik.’’ Ze schoot in de lach. ‘’Ja, ze kan soms echt een bitch zijn. ‘’ dat geloofde ik meteen. ‘’Maar, jullie hebben wel..? Toch?’’ ik knikte voorzichtig, wist niet zeker of het de bedoeling was dat dat algemeen bekend zou worden. ‘’Wat heeft ze gedaan dan?’’ vroeg ze nieuwsgierig door. ‘’Oh, gewoon seks.’’ ‘’En haar man dan?!’’ shit, ik was nu al vergeten dat ze getrouwd was. ‘’Oh! Je mag echt niets zeggen hoor, voor het belang van de club.’’ ‘’Nee, doe ik niet. Wat een hoer, zeg.’’ We konden er gelukkig allebei om lachen. ‘’Was het lekker?’’ vroeg ze. Ik knikte weer voorzichtig. Ik zag haar verzinnen. ‘’Wel gek dat ze van mij verwachtte om ook zoiets te doen, om je te overtuigen.’’ Weer ik die knikte. ‘’Zeker gek.’’ Maar bekeek haar nog eens goed. Zou toch niet verkeerd zijn. Ze had een wit T-shirt aan, waarschijnlijk haar nachthemd of zo, en een roze trainingsbroek. Ze had grote borsten, groter dan Eveline in ieder geval. En haar exotische uiterlijk maakte het alleen al stukken warmer in de tent.

‘’Mag ik hem misschien even zien?’’ vroeg ze toen heel verlegen maar ze schrok er zelf wel van. Ik ook, eerlijk gezegd. ‘’Oh, sorry.’’ ‘’Nee, mag wel.’’ Zei ik vlug. Ik was hard en onder deze omstandigheden mocht daar best wat aan gedaan worden, dacht ik zo. Ze keek verast op. ‘’Ben gewoon nieuwsgierig denk ik.’’ ‘’Nee, maakt mij niet uit hoor. Als je maar je mond houdt over mij en Eveline, dat mag echt niemand weten.’’ ‘’Ik denk dat de meeste wel een vermoeden hebben al, hoor.’’ En ze lachte verleidelijk. haar stem en haar zenuwachtige gezichtsuitdrukking maakte haar onschuldig en zo ontzettend geil. ‘’Okay, pak hem dan maar.’’ Zei ik een beetje ongerust. ‘’Wat?! Nee, ik ga hem niet aanraken.’’ ‘’Oh, wat bedoelde je dan?’’ ‘’Nou, alleen kijken.’’ ‘’Ja, daaag, je zit me hier een beetje geil te maken en dan alleen kijken?’’ ze schoot in de lach. ‘’Ja, was gemeen misschien. Maar we kunnen toch geen seks hebben hier, dadelijk horen ze ons.’’ ‘’ik keek haar verleidelijk aan en probeerde telepathisch andere opties over te brengen… En ze kreeg het binnen. ‘’Okay, kort dan.’’ En ze trok de dekens van me af. Ik had alleen een boxer aan en mijn stijve was direct goed zichtbaar. ‘’Oh, wauw.’’ Zei ze zachtjes.

Vervolgens boog ze zich over me heen en kuste ze m’n buik. Ze trok m’n boxer uit en pakte de piemel goed vast. Langzaam trok ze er even aan. En na dat ze me kort verleidelijk aan keek draaide ze haar gezicht naar mijn kruis en slurpte ze de eikel in haar mond. Ik kon een zucht niet uitlaten. Maar door de activiteit die rondom de tent plaatsvond zou niemand het in de gaten hebben. Mijn eikel werd vakkundig afgezogen. Ik denk dat zij ook een dertigplusser was, of in ieder geval ouder dan Eveline, en ze wist maar al te goed wat ze deed. Met haar lippen ging ze de gehele schacht af en met haar handen trok en masseerde ze m’n piemel en ballen, waar haar mond dat toeliet. Het exotische hoofdje ging keurig op en neer en ze combineerde langzame diepe halen met snel aftrekken. De zon stond al vroeg op de tent en we kookte bijna de tent uit. Het zweet stroomde mijn lichaam af en ik zag dat zij het ook zwaar had. Nog een keer probeerde ze de gehele piemel in haar mond te verstoppen, tevergeefs, en stopte toen onder begeleiding van een slurpend en ploppend geluidje. ‘’Hmm zo, hier moet je het maar even mee doen.’’ Zei ze glimlachend terwijl haar hand nog even over de harde paal wreef. Snel stopte ze hem weer terug in de boxer en verliet ze mijn tent. Ze had me wel even mogen klaar pijpen, maar ik had hier überhaupt niet op gerekend. Ik probeerde even af te koelen en klom toen ook de tent uit. Een aantal keken verbaasd op en ik wist niet zeker of ze ook maar enig idee hadden wat er zojuist gebeurd was, of dat ze precies wisten wat er gebeurd was.

Later bij het ontbijt kondigde Eveline aan dat we inderdaad naar München zouden vertrekken. Ze had wel gezegd dat wij in onderling overleggen zouden bepalen, hoe of wat, maar nu had ze het toch weer alleen gedaan. ‘’Ben jij toevallig al wel eens in München geweest?’’ vroeg ze aan mij voor de groep. Ik knikte. En wees hun op de Maximilian Straße, de winkelstraat waar ze het over hadden. Inderdaad veel dure winkels en heel veel dure auto´s. dat laatste kon alleen mij wat schelen. Ze reageerden verheugd, maar ik moest hun er toch wel op wijzen dat ik echt niet van plan was om met de bus naar München te rijden, en zou de bus ook niet achterlaten hier. Maar daar had Eveline al wat op gevonden. ´´Wie wil er niet mee?’’ vroeg ze aan de groep. En ik zag dat de meerderheid toch echt zijn hand opstak. ‘’Zijn er altijd een paar die geen zin hebben.’’ Lachte ze zachtjes tegen me. ‘’Goed, die die niet mee willen blijven bij mij hier en gaan trainen.’’ Meteen zag je er een paar twijfelen, maar dat gold voor beide kampen. ‘’Verlies ik zo mijn basisplek, als ik niet mee train?’’ vroeg er eentje uit het München kamp. ‘’Misschien, als een ander hard traint kan dat zomaar, natuurlijk.’’ Zei ze nuchter. Had het idee dat ze niet altijd even eerlijk was voor iedereen maar aan de andere kant had ik bewondering hoe ze de grote groep leidde. Maar haar woorden zorgden ervoor dat er nog maar twee naar München wilde.

‘’Je moet minder streng zijn. Ik ga niet voor twee mensen die alleen willen shoppen mee naar München. Prachtige stad en aan het eind maar één straat zien? Echt niet.’’ Ik overtuigde haar gelukkig. ‘’Ik vertel het ze zo wel.’’ De groep was toch al klaar met eten en verspreidde zich. ‘’Oh, en nog iets. Wat was dat vanmorgen, met Jolanda?’’ ze haalde haar schouders op alsof er niets aan de hand was. ‘’Zei toch dat er meer waren die je willen.’’ Moest ik dat zomaar aannemen. Opeens is een groep meiden in mijn geïnteresseerd? ‘’Vond je het niet fijn?’’ vroeg ze, alsof ik ondankbaar was. ‘’Nee, dat wel’’ moest ik toegeven. ‘’Wat zeur je dan?’’ en ze liep weg. Zal wel last van een ochtend humeur hebben.

Een paar dorpen verderop was een autoverhuurbedrijf en Eveline had daar gebruik van gemaakt. Voor een dag hadden we een kleiner Volkswagen busje, nieuw model. Uiteindelijk hadden we een groepje van 8 meiden die naar München wou, en we vertrokken eind van de ochtend al en met een uur waren we dan in de Beierse hoofdstad. Was er jaren terug geweest en het is echt een hele mooie stad om door heen te lopen. Veel monumenten en terrasjes en grotendeels heel gebleven tijdens de oorlog, dus een mooi oud centrum. De meiden wilden natuurlijk gelijk winkelen en ze hadden geen moeite met de waanzinnige prijzen voor de stomste dingen. Kettinkje van €15.000, die lieten ze gelukkig liggen, maar om je een idee te geven. Ik was het al snel zat en liet de meiden achter. We spraken bij de parkeergarage af, waar de bus stond, aan de voorkant rond een uur of 6. Dan zouden we nog wat eten scoren en weer langzaam terug naar de camping gaan.

Ik kon me nog een terras herinneren enkel straten verder op Frauenplatz en ging daar naartoe om voor mezelf de dag door te nemen. Dit was een uitstekende kans om tijdens werk uren de toerist uit te hangen. Net als toen ontzettend veel chinezen op het terras en genoot van de wirwar die het veroorzaakte met de strikt Duits sprekende bediening die in Beierse kledij zijn best deed. Maar goed, had net mijn plattegrond erbij gepakt en had gevraagd naar een groot glas apfel spritzer, toen ik mijn naam hoorde. ‘’Oh, hier ben je.’’ Hijgend werd ik vergezeld door een van de meiden. ‘’Wat ga jij doen? Ik heb namelijk niet zo’n zin om te shoppen. De stad is veel te mooi om de hele dag in een winkel rond te zuilen.’’ Een meid naar m’n hart, zo bleek. ‘’Ja, prima. Ik ga de toerist uithangen.’’ ‘’Oh leuk! Ik ga mee, als je dat niet erg vind dan?’’ vond ik natuurlijk niet erg. ‘’Sorry hoor, maar wat was je naam ook alweer?’’ met zoveel meiden kon ik nooit in drie dagen alle namen weten. ‘’Geeft niets, haha. Het is Lauren.’’ Zei ze enthousiast en lachte vriendelijk naar me. Wat een verademing was ze. Qua uiterlijk, had ik haar geschat op een kakker, maar zo gedroeg ze zich dus helemaal niet. Ze was enthousiast, iets brutaal, maar op een schattige manier meer, en bestelde voor haar zelf ook maar zoiets, als wat ik had. ‘’Beetje cultuur snuiven.’’ Zei ze nog tegen de bediende. Ik kon m’n lach niet inhouden en dit bleek alleen nog maar het begin te zijn van een geweldige gezellige dag.

Lauren had grote ogen die ze goed de kost gaf in de gigantische stad. Ze was een klein smal ding met vol lang donkerblond haar. Ze bracht me vaak in verlegenheid als ze me meesleurde naar een fontein of een gevel en ze enthousiast vroeg wanneer het gemaakt was of waar het voor stond. Ik maakte er dan een toneelstukje van en deed net of ik er heel veel vanaf wist. Met dat zij dat waardeerde werd ik losser en voelde me helemaal in mijn element bij haar. Toen we boven op het Neues Radthaus stonden op de Marienplatz, van waar je een prachtig overzicht had over de hele stad, werd het kort zelfs even intiem. We keken richting de Allianz Arena waar ik mijn passie voor spelletje verkondigde, toen ze me onderbrak. ‘’Echt gek dat we zo makkelijk de stad doorkomen.’’ Ik zag mezelf nog scoren in het shirt van de club, maar werd abrupt uit die droom geholpen. ‘’Huh, wat bedoel je? Het valt wel mee met de drukte inderdaad.’’ ‘’Nee, wij. Bedoel ik.’’ Ze keek me even lief aan. ‘’Ik ken je helemaal niet.’’ ‘’Oh, zo!’’ ik schoot in de lach en zij ook. Maar ze draaide zich gelijk om naar de stad en wees nog ergens naar. Ik hoorde het niet meer en bedacht me even, met wat ze bedoelde. Ja, het klikte, laten we het daar op houden. ‘’Waar zaten we vanmiddag?’’ vroeg ze toen. Ik wees naar beneden. Was maar een twee straten die kant op. ‘’En de camping?’’ ‘’Ja, die kunnen we niet zien hoor.’’ Lachte ik. ‘’Nee, maar welke richting?’’ ik keek naar de plattegrond en wees toen richting het westen. Ze kwam voor me staan en legde haar hoofd tegen m’n arm en volgde mijn vinger. ‘’Oh, dan is dit hier zo.’’ Ik wist niet wat dit en hierzo waren. Met haar stevige kontje drukte ze tegen m’n kruis aan. Ik kreeg het er warm van. ‘’Begrijp me niet verkeerd hoor, maar Danielle had al het een en ander over je verteld.’’ Ik dacht even na. Oh ja! Zij zat daar toen bij langs de weg. Ik zei niets tegen haar. ‘’Ik ben geen hoer hoor, voordat je dat denkt.’’ Dat dacht ik ook niet. Een oud Nederlands stel liep zojuist voorbij en schoot in de lach. Hagenezen zo te horen. Ik bood mijn excuus aan maar dat was verder niet nodig.

Ze stelde zich vervolgens voor en waar we het zojuist over hadden, deed er helemaal niet toe. Rita en Loek uit Scheveningen. ‘’Ja, wij Nederlanders zitten overal.’’ Grapte ik naar ze en kort hadden we enig conversatie over de vakantie. Harstikke aardige mensen, op terugreis uit Kroatië. Daar moesten we echt nog een keer naar toe gaan, volgens hun. Ik deed net alsof ik het helemaal eens was met hun en Lauren voelde de ondertoon in mijn stem en kon haar lach niet meer in houden. ‘’Nou, we laten de ‘love birds’ maar weer alleen.’’ Zij Rita toen en ze verdwenen in de lift. ‘’Mooi, he.’’ Zei ik toen ze weg waren tegen Lauren. Beide lachten we nu. ‘’je maakt wat mee, zo.’’ Daar was ze het mee eens. De zon was al wat aan het zakken en ze wou nog een drankje doen voordat we naar het busje gingen.

‘’Ik vond het wel opwindend om te horen wat Danielle gedaan had bij jou. Niet dat ik dat zou doen hoor, soms is echt wel te assertief daarin, als je het mij vraagt.’’ Zo kon je ook een gesprek beginnen. Ik zette m’n fris neer en keek haar verbaast aan. ‘’Ze veraste me nog al, eerlijk gezegd.’’ Ik zag haar twijfelen. De zon was niet meer in het straatbeeld en we zaten dan naast elkaar, tegen de gevel voor een raam, uit de wind. ‘’ach ja, soms gebeuren er wel eens gekke dingen op zo’n reis.’’ Ik wist niet zo goed hoe ik dit moest aanpakken. Lauren was bloedmooi, echt een dikke tien. Maar ook zo lief. ‘’Het is wel spannend, zeker?’’ ik voelde de spanning stijgen en ze keek me een beetje verliefd aan. ‘’Ja, zeg dat wel.’’ Lachte ik al zuchtend. Zij schoot ook in de lach. Ze legde haar hand op mijn been, er gebeurde verder niets dan wat gekrioel in mijn broek onder dwang van de hormonen die zij daarmee in werking had gesteld. Ze had het niet door, nee zo was ze niet. We hadden het gewoon gezellig. Door de lekkere blowjob van vanochtend en de geile slet, die Eveline was bij mij, was ik zelf bijna een slet geworden. En met Lauren was het leuk en was seks niet nodig. Eerlijk gezegd kon ik me het niet voorstellen dat ik zoiets bijvoorbeeld met Eveline zou kunnen doen zonder dat het tot seks zou lijden. Niet dat ik klaagde, en aan de andere kant zou seks met Lauren ook geen straf zijn, maar in mijn hoofd maakte de verhoudingen het compliceert.

We hadden met de groep ergens op een terrasje in de Engelse Tuinen gegeten en toen aan het eind van de avond raakten we weer op de camping. De meiden hadden al contact gehad met het andere camp en vele waren al naar bed gegaan, wetende dat wij onderweg waren. En zo kwam er weer een einde aan een verhitte dag met de lekkerste groep die ik ooit gehad had. Althans, dat dacht ik. Lauren wenste me nog welterusten voor dat ze zich verleidelijk in har tent liet zakken, Danielle liep giechelend voorbij toen ze het zag en Eveline en Jolanda bespraken met nog het een en ander. Allemaal lieten ze op zich mijn fantasie de vrije loop gaan. Op het midden van de camping stond een groot complex met douche en was ruimtes en toen ze zag dat ik de enigste was die op het late uur nog een douche ging nemen, twijfelde ze niet om mij op te zoeken. Fluisterend vroeg ze nog even of ik het wel echt was, die aan het douchen was. Door het gekletter van het water en haar zachte stem wist ik niet precies wie er aan de andere kant van de deur stond, maar open zou ik toch wel doen…