Vervolg op: Scholieren Lopen Mee - 1Pauze! Even een moment om m'n benen te strekken. Ik nam Kim, Julie, Marit en Femke mee de collegezaal uit. Omdat Kim als enige rechts van mij zat liep ik achter haar aan de trap op, met een prima uitzicht op haar kontje. Haar lijf was goed gevormd voor een 17 jarige. Even fantaseerde ik over hoe het uitzicht zou zijn als ze niets aan had. Een strak kontje, wiegend op het ritme van het lopen, af en toe een klein beetje uitzicht op een jong strak en hopelijk nat kutje...
Even buiten de collegezaal zocht ik een plekje om even met ze te praten. Van de andere dames wist ik nog niet waarom ze geneeskunde wilden gaan doen. Julie en Marit wilden ook nog even langs het toilet en zo stond ik even later alleen met Kim en Femke. Femke wist eigenlijk nog niet zeker of ze geneeskunde wilde doen, daarom kwam ze een dag meelopen. Zolang de andere 2 nog niet terug waren wilde ik niet al te veel belangrijke zaken bespreken. Dus dan blijven de algemene vragen over. Waar komen jullie vandaan? Hoe gaat het op school? 5 vwo of 6 vwo omdat daaraan vast zit, doen jullie dit jaar al examen of volgend jaar pas? Zo vertelde Femke dat ze best ver moest reizen om hier vandaag te zijn. Ze zit in 5 vwo dus heeft ook nog even de tijd om te kiezen wat ze wil doen. School is wel leuk, prima te doen, biologie gaat haar goed af maar natuurkunde is wat lastig. Gelukkig is haar vriendje bereid haar af en toe te helpen als ze het niet snapt.
“En jij?” vroeg ik aan Kim “Ook bijles van je vriendje?” “Was het maar zo” gaf ze als antwoord “Geen vriendje en nog niemand voor bijles”. Dat vond ik wel goed nieuws, deze heerlijke tienermeid was nog niet bezet. “Heb je bijles nodig dan?” was mijn vervolgvraag. Kim zei dat het nooit kwaad kon als iemand je goed uitleg geeft en dat ze best bereid was daar wat voor te doen om goede bijles te krijgen! Aan haar houding en stem leek het even alsof het niet alleen betalen was wat daar tegenover kon staan, maar dat kon ook mijn hoop zijn natuurlijk.
Julie en Marit waren op tijd terug voor het volgend college zou beginnen. “Wat willen jullie vandaag zien of meemaken naast de colleges?” was mijn vraag. Daarnaast legde ik uit dat het, met het oog op de volgende docent, misschien handiger was om vragen tijdens het college schriftelijk te doen. Deze arts staat er om bekend dat hij stilte wil in de zaal, maar het maakt hem verder wat minder uit wat iedereen daar doet. Zeker achterin, waar wij zaten, gebeurde veel wat niet zo veel met de lesstof te maken had.
Niet dat daar dagelijks gebeurt wat ik nu hoopte om met Kim te gaan doen, maar op veel telefoons en laptops zie je regelmatig facebook, vakantieveilingen en andere sites voorbij komen, die zeker niet tot verplichte studiestof te rekenen zijn.
We spraken af om wel de 3 nog resterende colleges mee te doen en dan een rondleiding door het ziekenhuis, zodat daarna nog tijd overbleef om vragen te beantwoorden over de selectiemethode, tips om binnen te komen in de opleiding etc.
Terug op onze plek zat ik weer tussen Julie en Kim in, met Femke en Marit links van Julie. Zoals gezegd zou het college gaan over radiologie. Daarbij wordt het zaallicht zo goed als compleet uitgedaan, zodat we de röntgenfotos goed kunnen bekijken.
Van links werd me nu een blaadje toegeschoven. “Hoeveel tijd kost de studie je eigenlijk?” Ik antwoordde eerlijk dat met 40 uur werk per week iedereen wel een voldoende haalt, de mensen die geen voldoendes halen werken over het algemeen ook niet 40 uur per week aan de studie. Ook Kim had een vraag. Ze zocht naar pen en papier om iets op te schrijven, iets voorover gebukt om een schrift uit haar tas te kunnen halen. Daarbij gaf ze me een heerlijk uitzicht op haar borsten. Haar vraag was “Kun je nog werken naast de studie?” “Ja, over het algemeen is dat wel te doen. Veel studenten werken een beetje, vooral dingen die in de avonduren of in het weekend kunnen. En er wordt veel bijles gegeven”. Daar had ze wel interesse in. “Geef je zelf ook bijles?” vroeg ze me. “Biologie kan ik je wel in bijspijkeren als je interesse hebt”.
De dames links van mij gingen op in het college. Aandachtig keken zij naar de plaatjes die vertoond werden en luisterden naar het verhaal wat daarbij verteld werd. Ik kon me dus veilig richten op Kim, zonder dat de anderen daar last van zouden hebben of door zouden hebben dat mijn aandacht niet meer bij het college was.
Kim zei dat ze niet zulke hele rijke ouders had en dat bijles voor haar dus niet weggelegd was. Ze had wel af en toe wat moeite met biologie, vooral hormonen en genetica vond ze erg lastig. Dus ze wilde graag bijles van me, maar wist niet hoe ze dat moest regelen.
Ik ging er nu maar voor, volgens mij stond ze er wel voor open, dus ik schreef op “Dus bijles bio, maar geen geld, je weet wat er gebeurd met meisjes die niet kunnen betalen hè? Die moeten op een andere manier hun schuld betalen”. “Lijkt me lekker” was haar antwoord.
Ik kon het nu niet laten, ik legde mijn hand op haar bovenbeen, om hem langzaam omhoog te schuiven. Ik wist dat, als ik dit goed aanpakte, ik bijna alles van haar gedaan kon krijgen.
Aan deel 3 wordt gewerkt, reacties zijn welkom!