Het was heet in de bus. Ik zat ineengedrukt op mijn stoel, tussen het raam en een grote zwarte meneer die in slaap was gevallen en steeds luider begon te snurken. Ik zag nog wat bekende gezichten van mijn school, maar het overgrote deel van de passagiers was een stukje ouder dan ik. Waarschijnlijk studenten van de hogeschool hier vlakbij. Het zweet gutste over mijn rug en ik hield mijn grote boekentas onhandig op mijn schoot, simpelweg omdat de grote gitaarkoffer van mijn buurman de gehele vloer in beslag nam.

“Volgende halte… Canisiuslaan.”

Ik haalde opgelucht adem toen mijn halte werd genoemd, en worstelde mezelf uit mijn benarde positie. Langs mijn ronkende buurman en zijn gitaar, langs nog wat mensen die in het gangpad stonden… chipkaart – ‘oh ja shit, uitchecken!’ – ik stootte klunzig tegen een mevrouw aan, liet mijn portemonnee vallen – “Sorry!” – en vergat bijna op tijd de deuren open te doen…

…en toen stond ik buiten. Gelukkig. En ik was ook nog eens ruim op tijd! Een moment werd ik overvallen door een gevoel van rust en ontspanning, maar dat verdween als sneeuw voor de zon zodra ik het kleine witte gebouwtje voor me op zag doemen. Het lag gelegen tussen enerzijds een grijs kantoorpand en anderzijds een smal steegje met daarnaast een basisschool, en droeg de lichtblauwe letters ‘Tandartspraktijk Weltink’ op de gevel. Ik stak de straat over en dacht met tegenzin aan wat me zo meteen te wachten stond…

Vandaag was het de laatste dag van de toetsweek. Ongeveer een uur geleden waren al mijn klasgenootjes lachend en joelend de school uitgerend om te gaan voetballen, zwemmen, shoppen, gamen… Iedereen was vrolijk – het was immers zomervakantie – behalve ik. Job en Ruben hadden me nog gevraagd om met ze mee te gaan. “Wat kijk jij sip, Freek. Kom dan gaan we voetballen in het park, het is vakantie!” Maar ik had helaas moeten afzeggen, en toen ik ze uitlegde waarom hadden ze me veelbetekend aangekeken. “Oef, sterkte man…” Vandaag moest ik namelijk voor het eerst in mijn leven gaatjes laten vullen, en alsof dat nog niet erg genoeg was moest ik ook nog helemaal alleen gaan! Het was iets waar ik al minstens een week tegenop zat te kijken. Zeker toen mijn moeder me gistermiddag had meegedeeld dat ik nu toch echt wel oud genoeg was om zelf naar de tandarts te gaan. En ik had haar helaas gelijk moeten geven.

“Freek Rademakers?”, zei een luide stem die het midden hield tussen een vraag en een uitroep. Ik schrok wakker uit mijn overpeinzingen en keek op. Een blonde assistente met een klembord in haar handen was in de wachtkamer verschenen. Ik schatte haar ergens rond de dertig. Ze keek me vriendelijk aan en gebaarde me met haar mee te komen. “Freek? Loop maar mee naar kamer 3.” Ik wilde de assistente een hand geven, zoals ik mijn moeder dat ook altijd had zien doen, maar ze had zich al omgedraaid en dus liep ik snel achter haar aan door de smalle gang.

“Goedemiddag Freek”, zei een welbekende stem toen we de achterste kamer binnengingen. Het was mijn tandarts, een Aziatische man van achterin de vijftig die hier al zo lang werkte als ik me kon herinneren. Het was geen onaardige man, en bovendien een erg goede tandarts! Hij was alleen een tikkeltje… zakelijk, klinisch. Net als de ruimte waarin hij zijn werk deed. Hij kwam op zijn bureaustoel naar me toe gerold en stak zijn hand naar me uit. “Hoe gaat het met je? Ben je alleen vandaag? Ah, je eerste gaatjes zie ik! Ben je er klaar voor?” Hij vuurde de vragen op me af alsof het een kruisverhoor was, en voordat ik antwoord kon geven had hij zich alweer omgedraaid naar zijn computer. Gelukkig was zijn assistente wat vriendelijker voor me. Ze had een mondkapje voor haar gezicht gedaan en was naast de tandartsstoel gaan staan. “Kom hier maar zitten Freek.”

Terwijl de stoel in slow-motion naar achteren kantelde zag ik de witte muren en de tl-lichten in het plafond aan me voorbijtrekken. Mijn handen waren klam van het zweet, en ik merkte dat ik ze van de spanning onbewust tot vuisten had gebald. “Ontspan je maar, Freek”, zei een vriendelijke stem en ik zag dat blonde assistente naast me was komen zitten. Toen de stoel volledig horizontaal gekanteld was verscheen er een behaarde arm boven mijn gezicht die de operatielamp op mijn mond richtte, waardoor ik werd verblind door het felle licht. ‘Oh nee, het was zo ver! Ik had hier de meest verschrikkelijke verhalen over gehoord van mijn vrienden! Grote naalden… boren… snijden… Wat kon er wel niet misgaan allemaal? Oh god, als ik dit maar overleef!’

“Ben je er klaar voor Freek?”, vroeg meneer Weltink rustig. Mijn lichaam schreeuwde ‘nee’, maar mijn hoofd knikte ‘ja’. “Oké dan, mondje open.” Ik hoorde blonde assistente zachtjes gniffelen, maar ik begreep niet goed waarom… Inmiddels waren mijn ogen wat gewend geraakt aan het felle licht en ik probeerde ze voorzichtig te openen. Er verdween allerlei tandartsgereedschap in mijn mond terwijl Weltink en blondje geconcentreerd over me heen zaten gebogen. Nu pas viel me op wat een mooie jongedame dat was. Hoewel de helft van haar gezicht zat verscholen achter het lichtgroene mondkapje, kon ik haar golvende goudblonde haren nog zien, die ze in een staartje achter haar hoofd had gebonden. Twee kleine witte bolletjes bungelden aan haar oren en de bovenkant van haar neus en wangen was bezaaid met kleine lichtbruine sproetjes. ‘Wat zou haar naam eigenlijk zij-?’

“Kun je me de B-6-4 even aangeven Lotte?”, hoorde ik meneer Weltink zeggen.

‘Ah, Lotte dus!’ Af en toe moest ik mijn ogen dichtknijpen tegen het felle licht, maar tussendoor bewonderde ik die van haar. De prachtige, helderblauwe ogen van Lotte. Met hun sierlijke lange wimpers. Je kon er haast in verdrinken, zo mooi waren ze! ‘Hmm… Lottee… Hoe ging dat liedje ook alweer? Iets met de tandartsassistente? Het is altijd zomer in de ogen van de tandartsassistente? Nee, dat was ‘m niet…’

Prik!

“Aah!” Ik voelde een felle steek in mijn wang en slaakte een gesmoorde kreet. Terwijl mijn ogen begonnen te tranen besefte ik dat Wellink zojuist de verdoving had toegediend. “Sorry Freek, dit kan even pijn doen”, zei hij toen hij de prik er alweer bijna uit had gehaald.

“Shh, rustig Freek je doet het prima. Ontspan je maar”, klonk de vriendelijke stem naast me. Geschrokken merkte ik dat ik hard in Lotte's hand zat te knijpen. Haar vingers voelden zacht in de mijne en ze keek me geruststellend aan toen ik mijn hand weer wat ontspande. ‘Hè jezus Freek, je bent toch geen mietje?’, zei ik tegen mezelf. ‘Je zit inmiddels al in de bovenbouw van de middelbare school, gedraag je dan ook als een grote jongen!’ En dus liet ik haar hand weer los en probeerde ik mezelf groot te houden. De verdoving was inmiddels ingewerkt. en ik voelde een vreemde tinteling in mijn lippen. Intussen spraken Weltink en zijn assistente in allerlei ingewikkelde termen tegen elkaar, terwijl er eerst een boortje en dan weer een spiegeltje in mijn mond verdween. Dit ging nog een tijdje zo verder, maar los van de kramp die ik voelde in mijn kaken, vond ik het hele gebeuren eigenlijk reuze meevallen!

Juist toen ik dacht dat het wel ongeveer klaar zou zijn hoorde ik de deur van de kamer open gaan en kwam er iemand binnen. “Ah Surya, je komt precies op tijd!”, hoorde ik Weltink zeggen. “Kun jij de uithardingslamp even van me overnemen?” Er was een tweede assistente de ruimte binnengekomen. Nadat ze voorzichtig om de tandartsstoel heen was gekomen boog ze zich over me heen en keek ze nieuwsgierig naar het tafereel dat zich in mijn mond afspeelde. Het was nog een jong meisje, in vergelijking met haar collega’s ten minste, en zo te zien was ze van Marokkaanse komaf. Ze droeg haar zwarte krullen in een knotje achter haar hoofd, maar wat het meeste opviel was haar adembenemend mooie gezicht! Ze had sierlijke dunne lippen, een klein spits neusje en grote donkerbruine ogen, die me lachend aankeken.

“Eerst een mondkapje opdoen, Surya”, zei Weltink streng, en het meisje pakte vlug wat uit de lade onder het bureau. Het leek erop alsof ze hier pas werkte. Dat maakte ik ten minste op uit de manier waarop mijn tandarts tegen haar sprak, en alles zorgvuldig uitlegde. “…dus dan kun je het beste even hier komen zitten”, vervolgde Weltink rustig terwijl hij het apparaat in mijn mond aan haar overgaf, “…en hou het zo stil mogelijk tegen zijn achterste kies aan totdat je een ‘piep’ hoort. Lotte, let jij even op dat alles goed gaat? Ik moet even wat pakken uit kamer 2.”

Op het moment dat Surya ging zitten drukte er plotseling iets tegen mijn hoofd, en toen ik besefte wat dat was ontstond er een aangename kriebel in mijn onderbuik! Ik had nog nooit de borsten van een meisje gezien - niet in het écht ten minste - laat staan dat ik ze ooit had mogen voelen. Dus toen ik de boezem van deze jonge assistente tegen mijn hoofd voelde drukken werd ik toch wel een beetje opgewonden. In een poging haar nog beter te kunnen voelen probeerde ik een stukje omhoog te komen, maar de stoel was zo gemaakt dat ik niet gemakkelijk omhoog of omlaag kon schuiven. Daarom kantelde ik mijn hoofd een stukje omlaag zodat… Bingo! In een uiterste poging de lamp op zijn plaatst te houden boog Surya nog een klein stukje voorover, en…

‘Piep!’

“Prima, dat was ‘m”, hoorde ik Lotte zeggen. Surya haalde het apparaat weer uit mijn mond en legde dat op het kastje naast zich. Ik was echter in een soort droom beland. Ik liet mijn blik op en neer gaan tussen de diepe helderblauwe ogen van Lotte en de grote bruine van Surya, en de vlinders in mijn buik begonnen steeds heviger te fladderen. “Hihi, het lijkt erop dat iemand hier een beetje gespannen is!”, hoorde ik Lotte in de verte zeggen. Het was een tijdje stil en toen begon ook Surya zachtjes te giechelen.

Pas toen ik merkte dat beide dames naar iets bij mijn voeteneinde staarden, zag ik wat er aan de hand was. Door alle spanning en opwinding had ik een enorme stijve gekregen, en die stond nu als een soort tentstok rechtop in mijn broek! ‘Oh shit, waarom moest ik ook uitgerekend vandaag die losse joggingbroek aantrekken?’, dacht ik bij mezelf. En mijn kop werd zo rood als een tomaat van de schaamte. Ik kon wel door de grond zakken van ellende! “Hihi, trek het je niet aan Freek, dat zien we hier wel vaker”, zei Lotte troostend toen ze mijn hoofd zag. “Het zal wel door de warmte komen.”

Maar het kwam niet door de warmte. Dat wist ik, en dat wisten zij waarschijnlijk ook maar al te goed. Ik schaamde me kapot en terwijl ik mijn ogen dichtkneep van ellende overwoog ik serieus de mogelijkheid om nu op te staan en naar huis te gaan. “Hé kop op Freek, ik weet ’t goed gemaakt…”, zei Lotte, maar plotseling klonk haar stem fluisterend en had ze haar mond vlakbij mijn oor gebracht, “…als jij je nog eventjes groot houdt dan hebben Surya en ik misschien straks wel een leuke verrassing voor je.” Geschrokken opende ik mijn ogen maar ik zag niets aan haar gezicht wat erop duidde dat ze een grapje maakte. Ze wierp alleen een schalkse blik naar haar collega, waarvan ik niet goed wist wat die betekende.

Veel tijd om erover na te denken had ik ook niet, want op dat moment vloog de kamerdeur open en kwam meneer Weltink weer binnen. Hij gebaarde Surya op te staan, ging weer op zijn plek zitten en bestudeerde het resultaat. “Ah ja prima, dat is één. Nog maar twee te gaan Freek!”, zei hij opgewekt. ‘Wat? Was dat pas één gaatje? Ik dacht dat we al bijna klaar waren! Hoe lang moest ik deze ellende nog verduren?!’ Maar voordat ik mijn zelfmedelijden verder kon overdenken had Weltink alweer een verdovingsprik geprepareerd, die hij op het punt stond in mijn andere wang te zetten. “Dit kan weer eventjes pijn doen, Freek”, zei hij geconcentreerd.

Een nieuwe steek in mijn wang. Ik balde mijn handen tot vuisten om de pijn te verlichten en zocht opnieuw de tedere handen van Lotte, maar ditmaal zonder succes. Juist op het moment dat meneer de tandarts de spuit weer wilde terughalen voelde ik een drietal vingers zachtjes over mijn bovenbeen strelen. Ik schrok en kwam daardoor een stukje overeind. “U moet wel stil blijven liggen meneer Rademakers, anders krijgt u straks nog een prikje”, zei Weltink stellig. Ik probeerde me uit alle macht te focussen, maar de vingers gleden langzaam omhoog en streelden zelfs eventjes langs de binnenkant van mijn dij. Door het mondkapje kon ik moeilijk zijn of Lotte zat te lachen, maar ik dacht wel degelijk een geamuseerde twinkeling in haar ogen te zien.

“Lotte, geef me dat kleine tangetje eens aan, wil je?”, werd ze door Weltink bij de les gehouden. “En Surya, kun jij een nieuw rolletje flosdraad pakken uit de andere kamer?” De Marokkaanse verliet de ruimte en enkele minuten werd er in stilte gewerkt. Weltink sleutelde wat in mijn mond terwijl de blondine hem daarbij assisteerde. Ik probeerde wat te ontdekken in haar ogen, een blik van erkenning of een vlugge knipoog, maar alles wat er van haar gezicht was af te lezen was professionele concentratie. Had ik het me dan allemaal ingebeeld?

Een paar minuten later kwam Surya de kamer weer binnen. Ze had het rolletje flosdraad bij zich en nam plaats op een stoel tussen Lotte en de tandarts. “Ah, goed zo”, zei die tevreden. “Kun je daarmee tussen de laatste twee kiezen flossen, en dan het tangetje van Lotte overnemen?” Surya deed wat haar gezegd werd en nam het gereedschap over van haar collega, die nu haar handen vrij had. Opnieuw legde Lotte haar hand zachtjes op mijn been, dit keer nog wat dichter bij mijn kruis, maar op zo’n manier dat ze mijn harde paal net niet aanraakte! Ik begon te trillen van de spanning en moest mijn uiterste best doen om stil te blijven liggen. Na een korte stilte fluisterde Lotte iets in Surya’s oor waardoor beide dames zachtjes moesten giechelen. “Dames, wel even bij de les blijven alsjeblieft! We zijn bijna klaar”, zei Weltink streng.

Surya deed netjes wat haar werd opgedragen en concentreerde zich weer op haar werkzaamheden, maar Lotte had duidelijk andere plannen… Ze had mijn rechterhand tussen haar zachte vingers gepakt en legde de wijsvinger van haar vrije hand tegen haar mondkapje, ten teken dat ik stil moest zijn. Met een bonzend hart keek ik hoe ze mijn hand langzaam – tergend langzaam – naar haar gezicht bracht en buiten het zicht van de tandarts onder haar mondkapje stak. Kort daarna voelde ik hoe haar warme vochtige tong langs mijn vingers likte, terwijl ze me strak bleef aankijken. Er trok een aangename siddering door mijn lichaam. ‘Gebeurde dit echt? Of lag ik te dromen?’

Af en toe voelde ik Surya’s zachte vingers langs mijn gezicht strelen terwijl ze Weltink assisteerde, en ik bestudeerde haar grote bruine ogen, met hun lange wimpers. Ze was echter te gefocust op haar werk om te merken dat ik haar bekeek. Lotte daarentegen had inmiddels mijn vijsvinger tussen haar lippen genomen en likte kort langs het topje. Na zijdelings een blik te hebben geworpen op de tandarts, schoof ze langzaam mijn vinger in en uit haar mond, en maakte ze intussen een zuigende beweging. Ik had nog nooit zoiets gevoeld! Mijn stijve lul begon te steigeren en ik hapte opgewonden naar adem! “Mondje openhouden Freek, anders kan ik er niet goed bij”, zei Weltink streng.

In een uiterste inspanning me te concentreren sloot ik mijn ogen, maar daar werd het niet beter van! Surya’s borsten drukten opnieuw tegen mijn hoofd, en iedere keer dat ze voorover boog werd mijn schedel dieper in haar boezem begraven. Er lag nog altijd een geconcentreerde blik in haar ogen. Ik bestudeerde nieuwsgierig haar mooie oortjes met hun kleine gouden oorbellen, en haar lange elegante wimpers, die sierlijk dicht en dan weer open sloegen iedere keer dat ze met haar ogen knipperde. Ditmaal had ze wel door dat ik haar bekeek, en terwijl ze Weltink’s aanwijzingen bleef opvolgen gaf ze me een vluchtige knipoog. Het was genoeg om mijn hitsige puberhartje op hol te brengen, en de adrenaline raasde nu werkelijk door mijn lijf!

Daardoor had ik niet direct in de gaten dat Lotte mijn vinger uit haar mond had gehaald. Buiten het zicht van meneer Weltink liet ze mijn hand nu onder haar lichtblauwe topje verdwijnen, en ik voelde haar zachte huid tegen mijn vingertoppen. “Kun je me even een ijzerdraadje aangeven, Surya?”, klonk de stem van de tandarts ergens in de verte. Maar het drong nog amper tot me door. Mijn vingers gleden tergend langzaam over de strakke buik van de tandartsassistente, omhoog, richting haar… Lotte pakte mijn hand stevig vast, tilde hem een stukje op en legde hem toen op haar borst. Ik voelde de zachte stof van haar beha tegen mijn handpalm, maar met de topjes van mijn vingers raakte ik de blote huid van haar boezem! Het voelde warm, zacht en de hitte had haar huid een tikkeltje klam gemaakt. Ze boog een stukje naar voren zodat ik er beter bij kon, en ik kneep er zachtjes in. Het was een flinke hand vol! Surya had nu ook in de gaten wat er gebeurde en begon zachtjes te gniffelen. Ik zag dat ze haar blik er maar moeilijk vanaf kon houden, want om de zoveel seconden keek ze even opzij richting haar collega. Meneer de tandarts had niets in de gaten en ik sloot mijn ogen om optimaal te kunnen genieten van dit gelukzalige moment…

Maar dat duurde niet lang. Lotte had mijn hand alweer losgelaten en streelde zachtjes over mijn bovenbeen. Terwijl ik me nog volop concentreerde op haar zachte borsten, grepen haar vingers plotseling naar mijn kruis, pakten door mijn broek heen mijn harde paal vast en knepen er zachtjes in. Haast tegelijkertijd gleed een tweede hand langs mijn dijbeen omlaag en kietelde teder onder mijn ballen. En ik weet niet of ik me vergiste… maar ik dacht toch echt te voelen dat het twee linkerhanden waren! Proestend van de schrik kwam ik een stukje overeind, waarbij één van de klemmetjes pijnlijk in mijn wang prikte.

“Oh mijn excuses! Heb ik je per ongeluk…-”, begon meneer Weltink. Maar hij kon zijn vraag niet afmaken omdat op dat moment ergens in de ruimte een soort zoemer afging. Ik kon niet goed plaatsen of het een telefoon of een alarm was, maar blijkbaar was het belangrijk genoeg om mijn sessie te onderbreken. Vanaf de gang riep een vrouwelijke stem: “Wim, telefoon!”, die daarop antwoordde met: “Kom eraan!”, en opstond van zijn stoel. “Dames, kunnen jullie het verder afronden hier? Ik ben zo terug”, zei Weltink terwijl hij de kamer uitliep.

Alsof er zojuist niets bijzonders was voorgevallen pakte Surya de uithardingslamp van het tafeltje naast zich en zette die tegen de kies die Weltink had gevuld, terwijl Lotte oplettend meekeek of alles goed ging. Ongelovig bekeek ik hun mooie ogen, maar opnieuw was daar niets dan uiterste concentratie in af te lezen.

Na een paar seconden stond Lotte op van haar stoel en liep ze naar de deur. Na een korte onderzoekende blik in de gang te hebben geworpen, deed ze de deur weer dicht en draaide die op slot. Mijn hart klopte in mijn keel. Inmiddels had de blonde assistente haar mondkapje afgedaan en begon ze geamuseerd te glimlachen, terwijl haar mooie blauwe ogen mij op doordringende wijze aankeken. “Dus…”, zei ze terwijl ze weer naast de tandartsstoel plaatsnam. “…ik vind dat Freek zich als een grote jongen heeft gedragen vandaag. Daar heeft hij wel een beloning voor verdiend, of niet Surya?” De Marokkaanse hield het witte apparaat in mijn mond keurig stil en giechelde alleen zachtjes. Dat was voor Lotte blijkbaar genoeg om over te gaan tot actie, want voordat ik het doorhad was haar hand al onder de elastiek van mijn broek gegleden en krulden haar lange vingers zich om mijn stijve lul! Mijn lichaam schokte opgewonden.

“Hmm… over grote jongens gesproken…”, zei Lotte dromerig. Ze trok mijn voorhuid een stukje naar achteren en begon haar hand voorzichtig op en neer te bewegen. “Je vindt dit toch niet erg he Freek, of wel?” Ik keek haar aan en schudde gespannen mijn hoofd. “Ach, wat is het ook een schatje”, zei Surya vertederend, terwijl ze met haar vrije hand over mijn wang aaide. Inmiddels hadden Lotte’s zachte vingers mijn harde pik al bijna gevoelloos gemaakt. Ik kon maar amper geloven dat ik me werkelijk in deze situatie bevond! In één ruimte met deze twee prachtige jonge vrouwen, waarvan de ene me stiekem aftrok terwijl mijn hoofd rustte tegen de zachte boezem van de ander. Het voelde ontzettend fijn! Ik was nog nooit op zo’n manier door een meisje aangeraakt, laat staan door de tandartsassistente! Lotte’s vingers gleden intussen steeds sneller langs mijn piemel, en ik voelde dat er een vreemde maar aangename tinteling in mijn onderbuik ontstond.

‘Piep!’

“Zo, nu ben ik ook wel eens benieuwd wat jullie daar allemaal aan het uitspoken zijn”, zei Surya terwijl ze de lamp uit mijn mond haalde en het apparaat weer weglegde. Voor het eerst kon ik haar lichaam eens bekijken en op het eerste gezicht had ze een prachtig figuur. Hoewel haar werkkleding iets te groot was, zag ik een volle kont en een flinke boezem! Surya was bij mijn voeteneinde gaan staan, keek een poosje nieuwsgierig naar de bobbel van Lotte’s hand die op en neer bewoog, en trok toen met twee handen de rand van mijn broek omlaag. “Hmm… dat is inderdaad een flinke jongen”, zei Surya terwijl ze zachtjes op haar onderlip beet. “Hihi, ik zei het je toch!”, beaamde Lotte. Ik kon nu ook eindelijk zien hoe haar slanke vingers teder en geduldig mijn piemel masseerden. Een druppeltje voorvocht ontsnapte uit het topje terwijl de dames het schouwspel aandachtig bestudeerden.

Ik was de hele tandarts glad vergeten, en waarom ik hier lag wist ik ook niet meer! Het enige wat ik nog zag waren deze twee prachtige dames, die alleen nog aandacht leken te hebben voor mijn harde pik. Hun complimentjes hadden me niet onbewogen gelaten, en zoals mijn harde paal daar overeind stond, fier en stevig tussen de zachte vingers van de tandartsassistente, werd ik overvallen door een gevoel van trots. Ik weet niet of dat het was, of het feit dat de verdoving mijn denkvermogen had aangetast, maar ik floepte er plotseling iets uit waar ik direct spijt van had. “Durven jullie er ook een kusje op te geven?” In mijn hoofd klonk het heel stoer en zelfverzekerd, maar omdat mijn mond nog verdoofd was klonk het in het echt waarschijnlijk onverstaanbaar en een tikkeltje stompzinnig.

“Zozo, begint ons Freekje nu ook nog praatjes te krijgen?”, zei Lotte met een brede glimlach. Ze trok de voorhuid omlaag waardoor mijn glimmende eikel tevoorschijn kwam, en richtte toen het ding op haar collega. “Wat denk je Surya? Kun jij er een klein kusje op doen voor Freek? Om de pijn te verzachten?”

“Hihi, ‘een kusje’ noemt ‘ie dat… wat schattig!” Surya had nu ook haar mondkapje afgedaan en bukte zich langzaam naar voren. Eindelijk kreeg ik haar lieve gezichtje weer te zien. Ik dacht dat haar ogen mooi waren, maar haar kleine spitse neusje en haar stralende witte glimlach waren minstens net zo leuk! Haar blik liet me geen moment los terwijl ze steeds dichterbij kwam, en toen… Een opgewonden tinteling trok door mijn hele lichaam bij de aanraking van haar dunne lippen. Surya begon breeduit te lachen bij het zien van mijn reactie, en gaf toen nog een kusje. Vervolgens stak ze haar roze tongetje uit en gaf ze een minuscuul likje over mijn eikel. “Oh!” Ik huiverde.

“Vind je dat lekker?”, vroeg Surya tevreden. Ik knikte en wachtte gespannen af wat er nog zou komen. “Hier, geef mij eens”, zei ze terwijl ze mijn lul weg trok uit Lotte’s vingers. Nu pakte ze hem vast in haar eigen handen, en terwijl ze een draaiende beweging maakte nam ze het topje tussen haar lippen en begon ze er zachtjes aan te zuigen. Bij iedere neerwaartse beweging drukte haar vochtige tong tegen mijn eikel en likte ze langs het randje van de schacht. Mijn hoofd begon te tollen. ‘Wat deed ze allemaal met me? Was dit… normaal? Het voelde in elk geval goddelijk!’ De vlinders in mijn buik begonnen steeds wilder rond te fladderen, totdat Surya met een ploppend geluidje abrupt een einde maakte aan het genot.

Toen ik opkeek zag ik dat Surya me nog steeds breed grijnzend aankeek. Lotte was naar de deur gelopen en legde haar oor er tegenaan om te horen of Weltink weer terug zou komen, maar daar sloeg haar collega geen acht op. Het Marokkaanse meisje had haar lichtblauwe topje met twee handen vastgepakt en trok dat nu in een soepele beweging over haar hoofd. Eronder droeg ze een prachtig roze lingeriesetje. Een kanten beha versierd met borduursels en doorzichtige randjes. En daaronder lagen haar geweldige borsten! Twee grote, zachte karamelkleurige reuzen die ritmisch op en neer bewogen op het tempo van haar ademhaling. Ik zat er vol bewondering naar te staren en dat was Surya natuurlijk niet ontgaan. “Mooi he?”, vroeg ze lief. En ze streek trots met haar vingers over haar weelderige boezem. Vervolgens pakte ze mijn harde pik weer vast, tilde ze het bandje van haar beha een stukje omhoog en schoof ze mijn paal daaronder. Het bandje drukte hard en pijnlijk tegen mijn kloppende lul, maar dat duurde gelukkig niet lang. Surya had haar handen tegen de zijkant van haar borsten gezet en drukte die nu tegen elkaar, waardoor mijn paal in zijn geheel werd omsloten door haar warme zachte boezem. Ze keek me tevreden aan en begon langzaam op en neer te bewegen. Ik kon geen woord uitbrengen. Het was geweldig!

“Wow Surya, wat doe jij nou?!” Ik was bijna vergeten dat Lotte ook nog in de kamer stond. Ze had zich naar ons omgedraaid en de verbazing was van haar gezicht af te lezen toen ze zag wat haar collega aan het doen was. “Doe je dat bij alle mannen ofzo?”, vroeg ze verbaasd.

“Nouja, soms wel. De meeste mannen schijnen het lekker te vinden, dus…”, antwoordde Surya triomfantelijk. Ze keek me geil aan en drukte haar borsten nog wat steviger tegen elkaar. “En volgens mij vindt ons Freekje het ook wel lekker. Of niet Freek?” Ik kon haar alleen maar ademloos aankijken. Haar grote borsten voelden heerlijk tegen mijn harde paal, en telkens als ze haar kanjers tegen elkaar drukte kwam er een stukje van haar donkere tepel tevoorschijn. Dit kon niet meer lang duren. Ik stond op het punt om klaar te komen, en begon alvast te fantaseren hoe ik straks voor het eerst in mijn leven niet in een oude sok, maar over deze prachtige tieten zou spuiten…

Ware het niet dat Lotte in beweging was gekomen. Ze had mijn zware ademhaling opgemerkt en wist dat ik ieder moment kon gaan klaarkomen. “Hé hé niet zo gretig jullie”, zei ze streng. “Straks is er niks meer voor mij!” Ze had Surya bij haar arm gepakt en trok haar overeind. Teleurgesteld voelde ik hoe mijn kloppende paal werd weggetrokken uit de warme en vochtige gleuf tussen haar prachtige borsten, maar tegelijkertijd was ik ook benieuwd wat de blondine nog voor me in petto had!

Lotte liet de tandartsstoel een halve meter zakken en keek geïnteresseerd naar mijn harde geslacht. “Hmm, daar kan ik wel wat mee denk ik…”, zei ze geil. In één soepele beweging liet ze haar broek en haar slipje op haar enkels zakken, en draaide zich met haar rug naar me toe. Met haar hand zocht ze mijn stijve lul en zette die vervolgens behendig tegen de opening van haar kutje. Ik besefte nog nauwelijks wat er gebeurde. Schuimbekkend keek ik naar de twee ronde billen op mijn schoot, en mijn harde pik die ergens tussen haar benen verdween. Lotte gleed nog twee keer met haar vochtige lipjes over mijn pik en liet zich toen voorzichtig zakken. Het gevoel van haar warme vagina die beetje bij beetje mijn stijve paal omsloot was werkelijk niet in woorden te bevatten! Het begon te duizelen in mijn hoofd en ik hapte naar adem van opwinding, uiteraard tot groot genoegen van de twee dames. Toen ik niet meer dieper in haar kon, leunde de blondine een stukje naar achter en begon ze me te berijden. Haar kontje bewoog ritmisch op en neer boven mijn schoot en soms, als ze ver genoeg omhoog kwam, kon ik nog net zien hoe haar poesje een glinsterend spoor van vocht op mijn paal achterliet. Het werkte hypnotiserend, bedwelmend bijna, en ik voelde hoe de spieren in mijn lijf zich steeds strakker gingen aanspannen.

En ook Lotte begon zachtjes kreunen. Toen ze over haar schouder naar me omkeek zag ik dat er een rozige blos op haar wangen was verschenen, en opnieuw dreigde ik te verdrinken in haar helderblauwe ogen. “Nou Freek…”, zei ze opgewonden, “ik mag dit natuurlijk niet zeggen als tandartsassistente. Maar als jij nou voortaan nog wat slechter je tanden poetst, kun je hier wel vaker onze gaatjes komen vullen…” Surya grinnikte zachtjes. Ze was weer achter me komen zitten en had mijn hoofd tussen haar borsten gelegd, terwijl ze stilletjes genoot van het tafereel voor haar ogen.

Was dit dan hoe de hemel eruit zag? Een klinische witte ruimte waar gaatjes werden gevuld? Was God een tandarts, en waren engelen zijn geile tandartsassistentes? Ik begreep er al lang niets meer van, maar ik genoot Intens van Surya’s zachte borsten onder mijn hoofd, haar hand die liefkozend over mijn wang streelde en het warme kutje van Lotte dat ritmisch voor mijn ogen op en neer bewoog. Mijn hoofd begon te tollen en mijn ademhaling werd zwaar. Ik ging klaarkomen… oh fuck ja ik ga ko…-!

“Daphne!” We schrokken allemaal van een stem die plotseling vlakbij was. “Verplaats die afspraak trouwens toch maar naar volgende week als je wilt!” Het was de stem van Weltink, en zo te horen stond hij vlak achter de deur! Ik probeerde overeind te krabbelen maar Surya hield me tegen. Ze stond op uit haar stoel, trok het lichtblauwe topje weer aan, en glipte snel de kamer uit.

“Oh, hoi Wim… Nee, alles is goed hoor…”, hoorden we haar zeggen op de gang. “…ah oké, maar ik moet u eerst wat laten zien. Kunt even met me meekomen?” En hun voetstappen stierven langzaam weer weg. Toen Lotte zeker wist dat de kust veilig was kwam ze opnieuw in beweging. Ze begon me weer te berijden en streelde zachtjes met haar nagels over mijn bovenbeen. “We moeten opschieten Freekje, ik weet niet hoe lang ze deze keer wegblijven”, kreunde het blondje zachtjes. Mijn pik was een moment slap geweest van de schrik, maar was direct weer staalhard toen ik de kringspier van haar poesje voelde samenknijpen. Ik legde voorzichtig mijn handen op haar heupen, en zag hoe haar roze sterretje als een hypnotiserend voorwerp boven mijn pik op en neer bewoog. “Hmm ja, kom maar Freek”, fluisterde Lotte, die ook had gemerkt dat mijn ademhaling weer zwaarder werd. “Ja toe maar, spuit me lekker vol…” Haar woorden maakten me gek van verlangen, en mijn lichaam begon steeds ongecontroleerder te schokken. “Hmm, ik denk dat het beter is als je in me klaarkomt Freek, anders wordt het zo’n rommeltje hier… Kun je dat voor me doen Freekje?” Ze keek over haar schouder en likte verleidelijk langs haar lippen. “Wil je mijn kutje volspuiten?”

Dat hoefde ze me geen tweede keer te zeggen! En zelfs al had ik het niet gewild, dan was er nu niets dat me nog tegen kon houden. Mijn spieren spanden zich samen en de gekleurde vlekken voor mijn ogen werden waziger en talrijker. Als een warme vloedgolf werd mijn lichaam overspoeld door een intens gevoel van liefde en lust. Ik voelde hoe ze haar kutje nog één laatste keer aanspande en toen… ‘Aaaaahh….!’

~

“Freek? Freek, goedemiddag Freek!”, de stemmen klonken ver weg. Toen ik mijn ogen opende zag ik als eerste het gezicht van Surya. Ze keek me bezorgd aan, maar er verscheen een glimlach op haar gezicht zodra ze zag dat ik in orde was. “Volgens mij was je eventjes in slaap gevallen, Freek”, zei ze vriendelijk.

Ik zat nog steeds in dezelfde ruimte, maar toch leek alles anders. De tandartsstoel stond weer rechtop, Surya zat gehurkt voor me op de grond en Lotte had haar hand op mijn schouder gelegd. Ik bekeek de dames, maar ze hadden allebei hun kleren nog aan. Had ik alles dan gedroomd? Was dit niet meer geweest dan één grote illusie?

Op dat moment kwam meneer Weltink de kamer binnen. “Ah, onze patiënt is weer wakker zie ik”, zei hij opgewekt. “Hoe voel je je Freek? Waarschijnlijk ben je door de verdoving wat slaperig geworden, maar het goede nieuws is dat we wel al je gaatjes hebben gevuld!” Het duurde eventjes voordat ik alle gebeurtenissen weer op een rijtje had gezet. Toen ik opstond voelde ik iets vochtigs en plakkerigs in mijn onderbroek. Geschrokken keek ik omlaag en ontdekte ik een donker plekje in mijn broek, ter hoogte van mijn kruis. ‘Het was dus niet zomaar een droom geweest, maar een natte droom!’ Beschaamd probeerde ik mijn shirt er overheen te trekken, maar Weltink leek niets in de gaten te hebben. “Als je wilt kun je even met Lotte meelopen naar de balie”, zei hij met dezelfde rustige stem als altijd. “Dan mag je meteen een nieuwe afspraak maken voor over een half jaar.”

Ik deed netjes wat me werd opgedragen en liep achter het blondje aan terug naar de wachtruimte. ‘Dus alles was een droom geweest? Hun handen, hun borsten, hun…’ Nog een beetje in de war maakte ik een afspraak voor over zes maanden en stond ik op het punt me om te draaien, toen Lotte me tegenhield:

“Oh en Freek”, zei ze met een mysterieuze glimlach terwijl ze haar hand omhoog stak, “…dit blijft toch wel ons geheimpje, he?” Nu pas zag ik dat er een plakkerige en doorzichtige substantie tussen haar vingers zat. Lotte pakte een tissue en veegde haar vingers schoon. Voordat ze zich omdraaide gaf ze me een ondeugende knipoog, en liep toen weer terug de gang in.