De volgende ochtend staan de ouders van Ida al vroeg voor haar tent en vragen zich af waar hun dochter is. Ze beginnen vast met het inpakken van de auto en afbreken van de tent.

Dan steekt Ida haar hoofd uit de tent van Peter en ziet haar moeder haar.

Die ontsteekt in woede dat Ida bij een jongen in de tent geslapen heeft.

Ida probeert het te sussen en stelt Peter voor als haar vriendje.

Na nog wat gemopper heen en weer is haar tent ingepakt en heeft ook haar broer zijn tent plat liggen. Na nog een keer goed afscheid te hebben genomen van Peter stapt Ida samen met haar broer achter in de auto bij haar ouders en rijden ze het veld af. Peter zwaait nog een keer en blijft dan verslagen achter bij zijn tent. Veel tijd om zo te blijven zitten krijgt hij echter niet want ook zijn ouders melden zich om hem op te halen.

Hij gooit zo snel als hij kan alles uit de tent en begint het in te pakken. Zijn vader is ontstemd over zijn laksheid en Peter doet zijn best om alles zo snel mogelijk in te pakken.

Een half uurtje later rijden ze van de camping af. Johan heeft hij niet meer gezien dus appt hij dat ie weg is. Zijn berichtje sluit hij af met een kus.

Ida en haar broer zitten stilzwijgend in de auto. De rit naar huis duurt erg lang. Pas ’s avonds laat rijden ze Nederland weer in en of de duvel er mee speelt, het regent ook meteen weer.

Na nog ruim een uur rijden zijn ze dan eindelijk thuis. De auto wordt voor de deur gezet en ze lopen naar de voordeur. Ze schrikken als ze de deur zien: hij is beklad met het woord HOER en andere gore teksten. Het wordt Ida duidelijk dat er foto’s op het internet geplaatst zijn en gevonden door de dorpsgenoten. Ze besluiten de auto niet uit te pakken, alleen de kostbare spullen en toilettassen worden mee naar binnen genomen. Uitgeput valt iedereen in zijn eigen bed in slaap.

De volgende ochtend zijn de ouders van Ida al vroeg in de weer. Ida en haar broertje liggen nog in bed als haar ouders de auto aan het uitruimen zijn. Pas rond een uur of elf komt Ida uit bed en gaat duf in de keuken zitten om te ontbijten. De gezichten van haar ouders staan op onweer en Ida probeert haar snor te drukken. Dat lukt haar niet en haar ouders nemen haar naar de woonkamer voor een hartig gesprek. Het is meer een monoloog dan een gesprek en het is duidelijk dat haar ouders op de hoogte zijn van foto’s die op het internet geplaatst zijn. Ida krijgt de rest van de week huisarrest en ook haar broer ontkomt niet aan een straf. De rest van de vakantie zijn ze nu gedwongen thuis door te brengen en te helpen in het huishouden.

Een paar dagen nadat ze thuis zijn gekomen moet Ida boodschappen doen voor haar moeder. Ze is allang blij dat ze even van thuis weg kan en hoopt nog een paar vriendinnen tegen te komen bij de winkels. Dat is helaas niet het geval maar ze komt wel een paar jongens tegen die haar nawijzen. Het geeft Ida een onbehaaglijk gevoel en als ze met de boodschappen bij haar fiets komt staat het groepje haar op te wachten.

“Vuile slet.” “Hoer.” Ida probeert ze te negeren maar ze moet er wel langs zien te komen om bij haar fiets te kunnen. Ze vraagt of ze erlangs mag maar geen van de jongens geeft haar de ruimte om te passeren. Ze vraagt het nog een keer en opnieuw geen reactie. Dan is ze het zat en duwt een van de jongens opzij om naar haar fiets te lopen. Dat dat geen handige actie was blijkt heel even later. Terwijl ze de boodschappen in haar fietstas probeert te laden wordt ze vanachteren vastgepakt bij haar borsten. Een andere jongen slaat zijn hand voor haar mond en ze trekken haar mee naar een van de schuurdeuren vlakbij.

Wat Ida ook doet, ze kan zich niet losmaken van de gasten en wordt het schuurtje ingesleurd en daar krijgt ze een met olie besmeurde poetslap in haar mond gepropt. Met een andere doek wordt deze om haar hoofd gefixeerd. Het volgende moment drukken ze haar voorover op een werkbank. Haar jeans wordt naar beneden getrokken en ook haar slip moet het ontgelden. Meteen daarna voelt ze de eerste eikel al tegen haar nog droge kutje geduwd worden. Het lukt de jongen niet meteen haar binnen te dringen maar even later lukt dat met wat speeksel toch. Ida weet dat ze geen enkele kans maakt tegen deze jongens. Ze zijn sterker en groter dan zij en ze kan niets anders doen dan het laten gebeuren. De eerste jongen neukt haar snel en hard en spuit zijn zaad binnen de kortste keren in haar kutje. Zodra hij klaar is krijgt ze de volgende al te verwerken. Die doet het iets rustiger aan en Ida merkt tot haar grote schaamte dat ze zelfs opgewonden begint te raken. Toch is ook deze jongen na vijf minuten klaar en loost hij ook zijn kwakkie in haar kutje. Zo volgen er nog twee en dan ineens voelt ze een pik tegen haar kontje drukken. Er wordt nog wat sperma over haar kontje gesmeerd en dan drukt hij zonder pardon ineens door. Ida gilt, maar dat wordt door de poetslap gedempt. Ze wordt nu ongenadig in haar kontgaatje geneukt en ze kan er niets aan doen, maar ze komt hevig schokkend onder dit geweld klaar. Dat levert een hoop gelach op onder de jongens en opnieuw wordt ze volgespoten. Ida heeft geen idee hoeveel jongens er nu in dit schuurtje zijn, maar de volgende duwt zijn stijve pik alweer in haar kontje.

Het lijkt allemaal eindeloos te duren. De ene na de andere spuit haar kontje vol en ondanks dat het geheel tegen haar wil gebeurt komt ze zelf ook nog twee keer klaar. Dan is het ineens stil in het schuurtje. De laatste jongen trekt zijn pik uit haar getergde kontje en stapt de deur uit. Ze hoort hoe hij de deur op slot draait en weet dat ze hier voorlopig nog wel even zal zijn. Omdat ze niet is vastgebonden kan ze de vieze prop uit haar mond halen en eindelijk weer gewoon ademen. Dan gaat ze op zoek naar iets om de deur open te maken.

Als snel vindt ze in een van de kastjes een koevoet die ze bij de deur legt. Eerst maar eens haar broek weer aan doen! Tot haar grote schrik kan ze die nergens vinden. Ze kijkt nog een tijdje verder rond terwijl de sperma uit haar kontje en kutje druipt. Dan vindt ze een oude overall. Die zit onder de olievlekken, maar dat maakt haar nu even niet uit. Ze trekt het ding aan en rolt de pijpen zover op dat ze gewoon kan lopen, dan pakt ze het breekijzer en zet dat bij het slot tussen de deur en deurpost. Het kost haar enorm veel kracht maar uiteindelijk

begint het daar te kraken. Ze geeft nog een laatste flinke ruk en met een hoop kabaal zwaait de deur open. Ida rent als een gek naar haar fiets en doet de boodschappen er allemaal in.

Dan komt ze erachter dat haar fietssleutel nog in haar broek zit. Zo snel als ze kan rent ze naar huis en doet haar verhaal. Haar ouders zijn woedend over wat er gebeurd is en willen meteen de politie bellen. Ida houdt ze nog even tegen en zegt dat ze eerst haar fiets wil ophalen. Haar vader neemt haar in de auto mee en samen leggen ze de fiets met boodschappen en al in de auto en gaan naar huis. Ida stapt onder de douche en spoelt zich schoon. De kans dat die gasten gepakt worden is klein dus dan kan ze net zo goed zichzelf goed schoonmaken. Als ze beneden komt heeft haar vader al contact met de politie gehad en ze worden verwacht op het bureau om aangifte te doen. Daar aangekomen worden ze opgewacht door twee agenten, een mannelijke en een vrouwelijke. In het bijzijn van haar vader wordt proces verbaal opgemaakt. De mannelijke agent grijnst betekenisvol naar Ida en ze weet dat ze van die man niet veel goeds hoeft te verwachten.

Na een dikke anderhalf uur staan ze weer buiten en mogen ze naar huis.

Als ze thuiskomen staat het eten al op tafel en kunnen ze meteen aanschuiven.

Er wordt in stilte gegeten en na het eten gaat Ida meteen naar haar kamer en logt in op Facebook. Haar account is overspoeld met hate mail en er zitten zelfs een paar serieuze bedreigingen bij. Ze scrolt verder naar beneden tot waar de hate mail begint. Daar staat een link naar een fotosite. Omdat er geen voorbeeldweergave bij staat opent ze de link.

Dan ziet ze de foto’s die het leven hier onmogelijk heeft gemaakt en ervoor heeft gezorgd dat ze verkracht is door die zogenaamd netjes gelovige jongens.

Ida schrikt hevig van de foto’s want het zijn precies die opnames van de enige keer dat ze zich op het strandje door drie jongens heeft laten nemen. Jammer is dat het een site is waar je redelijk anoniem foto’s kunt plaatsen en er geen mogelijkheid is ze te verwijderen. Ze moet dit eigenlijk bij de politie melden, maar dan maakt het haar wel erg ongeloofwaardig. Ida twijfelt over wat ze moet doen. Het enige wat ze kan doen is haar Facebook account opheffen en de site waar de foto’s staan opslaan.

Ze gaat terug naar Facebook om te zien wie de link heeft geplaatst. Helaas voor Ida zegt de naam haar niets en ook het profiel geeft geen informatie over wie het is.

Uiteindelijk besluit ze toch de agente maar te bellen waarvan ze het kaartje heeft gekregen.

Ze legt het hele verhaal uit en de agente belooft haar een en ander te onderzoeken.

Na een screenshot gemaakt te hebben blokkeert ze degene die de link heeft geplaatst en verwijdert daarmee ook de post op haar tijdlijn. Ze is de hele avond bezig om alle hate mail te verwijderen en gaat uiteindelijk gesloopt naar bed.

Het is ’s nachts onrustig in de straat en pas de volgende dag ziet Ida waarom. De auto is nu ook beklad en de hele voorgevel zit onder de verf.

De politie is al aanwezig als Ida uit bed komt. Foto’s worden gemaakt en sporen onderzocht.

Ze nemen het blijkbaar op als serieuze bedreiging en ze krijgen het advies om maar te gaan verhuizen. Haar ouders zien dat niet zitten want ze hebben het huis voor kapitalen verbouwd tot het paleisje wat het nu is.

Als de politie weg is proberen ze de verf van de gevels te krijgen. Dit lukt voor geen meter en Ida’s vader besluit een gespecialiseerd bedrijf in te schakelen. Nog dezelfde middag meldt de vertegenwoordiger van het bedrijf zich en de offerte wordt gemaakt.

Pas de volgende dag komt het bedrijf met hogedrukspuiten om de gevel te reinigen.

Als ze weer weg zijn ziet het huis er weer als nieuw uit.