“Dieper…” kreunde ze. “dieper, toe…”
Zacht soppend gleden haar druipende lipjes langs de volle lengte van zijn erectie op en neer. In stille extase sperde ze haar mond lachend wagenwijd open. Ondanks haar gesloten ogen zag ze alle kleuren van de regenboog voorbijflitsen, in het pompende ritme van zijn niet aflatende stoten.
Ze maakte onwillekeurig een holle rug, toen haar heupen onbestuurbaar werden. Haar orgasme kondigde zich aan met kleine wipjes, waardoor het des te meer onontkoombaar werd. Ze kon niet anders dan eraan toegeven… en schreeuwde het uit.
De hoeveelste keer was dit, dat ze klaarkwam? Ze was de tel kwijt. Ze had alle gevoel van tijd verloren, en dat was nieuw. Oh ja, ze was in haar jonge leven zo vaak klaargekomen, neuken was haar tweede natuur om het zo maar uit te drukken. Het gevoel was haar bekend, die gewichtloze zaligheid, die roze wolk waarop ze zo lang mogelijk wilde zweven terwijl haar lichaam tot rust kwam. Daarna voelde ze zich dan altijd als herboren, ze viel in een diepe slaap en als ze wakker werd kon ze de hele wereld weer aan.
Maar deze keer was anders.
Ditmaal bleef haar lichaam hunkeren, onverzadigbaar verlangen naar meer. Het was alsof de tijd steeds werd teruggedraaid, ieder orgasme voelde als het eerste, alsof ze steeds opnieuw werd ontmaagd en haar kut zich voor de eerste keer vulde met warme, romige olie waarin ze wel een bad zou willen nemen, zo heerlijk vond ze het.
Wie was deze dekhengst, deze fokstier die haar dit nieuwe genot schonk? Die zowel zichzelf als haar blijkbaar zo goed beheerste dat ze elkaar moeiteloos, eindeloos in balans hielden, dat kwetsbare evenwicht tussen verlangen en bevrediging?
“Geile kut!” fluisterde hij, ’Geile kut! Geile kut!”
Haar ritme dicteerde het zijne. Hij volgde haar letterlijk blindelings, in het aardedonker was haar lichaam zijn enige houvast, de vruchtbare bodem waarin hij onwrikbaar geworteld zat. Zijn tintelende, pompende erectie leek bij iedere stoot te blijven groeien, hij duwde zijn genotknop helemaal achterin haar kut, en nog steeds leek het dieper te kunnen, alsof haar diepte toenam met zijn lengte… haar lipjes sopten, oh wat was ze nat, haar ritme steeg, wipje voor wipje… en toen hij begon te spuiten kronkelde ze alsof ze uit alle macht de room uit hem wilde wringen.
Hoe vaak was dit nu al gebeurd? Hij wist het niet meer. Dit had hij nog nooit beleefd. Niet dat dit zijn eerste neukpartij was, integendeel. Hij had ervaring genoeg, wist onderhand wel wat een orgasme was, hoe het voelde als zijn partner hem opjoeg tot de hoogst denkbare zaligheid die nooit meer over mocht gaan… en als hij dan volledig ontspannen uit zijn roes ontwaakte, was hij een ander mens.
Maar deze keer was anders.
Ditmaal bleef hij verlangen. Naar haar tastbaarheid, haar kwetsbaarheid. Naar de gulzigheid waarmee ze hem omsloot in haar peilloze diepte, de deining van haar omhelzing, het aroma van haar naaktheid… haar ongeduldig hijgen bezorgde ook hem een onlesbare dorst, alsof haar adem de levenslucht was waar ook hij niet zonder kon, zonder welke het leven ten enenmale onmogelijk was…
Wie was deze sexengel, deze lustnimf die het zover liet komen? Die zowel zichzelf als hem zozeer betoverde dat hun beider orgasmen een volmaakte cirkel vormden, zodat ze alle besef van begin en eind verloren?
Ze werd gulziger.
Ze voelde het in haar onderbuik. Een warme tinteling, die achter haar navel begon en daarvandaan uitstraalde naar haar kruis. Haar kut leek alsmaar verder open te gaan. Ze kon er niets aan doen, maar begreep het wel. Haar lichaam wilde zijn orgasme met erectie en al verzwelgen. Niets was meer genoeg, ze was een en al kut en wilde, moest en zou hem in zich opnemen, volledig met hem samengaan.
Ze spreidde haar benen verder dan ze ooit had gedacht te kunnen. Haar lipjes sperden zich open, hapten naar zijn ballen. Die rolden soepel in haar kruis op en neer, in zijn niet te stoppen ritme waarin ze alleen maar kon meegaan.
Hij leek haar lichaamstaal te hebben verstaan want ze voelde hoe hij op de tast haar enkels vastpakte. Zijn stoten werden trager, stopten tenslotte… om plaats te maken voor een duwbeweging. Eén lange duwbeweging, waarmee hij haar zo stevig neerdrukte dat ze het bijna uitgilde… totdat zijn ballen, toch nog soepeltjes, tussen haar lipjes glipten.
Hoe zou hij dit voelen, vroeg ze zich een ondeelbaar moment af. Ze wist hoe gevoelig het ’daar’ was. Maar direct daarna nam het hier en nu haar weer volledig in beslag, want deze laatste beweging bracht bij hem een nieuw orgasme op gang, zo volledig, zo overweldigend… hij spoot haar deze keer met zoveel kracht vol dat zowel zijn room als de hare luid soppend uit haar intens samentrekkende kut stroomde.
Ze wist niet wie van hen beiden het hardste brulde. Spartelend kronkelde ze met hem mee, maar niet om zich te bevrijden, integendeel: ze had een grens overschreden waarachter een nieuwe wereld bleek te liggen die ze hoe dan ook wilde verkennen.
Hij werd gretiger.
Zodra zijn ballen bij haar binnenglipten wist hij het zeker: zij was de ultieme natte droom. Er was wel even een gevoelig ogenblik geweest, maar dat viel in het niet bij wat erop volgde: een bliksemschicht in zijn kruis, die zijn hele binnenste in lichterlaaie zette en een stroom op gang bracht, zo hevig dat ze spontaan overliep. De soppende geluidjes die ze nu bij al haar bewegingen begon te maken, misten hun uitwerking niet: ze werd zijn prooi, niet zomaar om te verslinden, nee: hij merkte dat ze verslonden wilde worden.
Zijn instinct werd alleen nog maar bevestigd, toen ze openging. Hij wist niet wat hij voelde: ze wilde nog meer. Haar lichaam maakte ruimte voor hem, voor nog meer orgasmen zoals dat wat hij nu in haar uitstortte.
Haar lipjes leken hem te kussen. Het ontbrak er nog maar aan dat ze een tong in haar kut had, anders zou ze hem neuken en pijpen tegelijk. Hij voelde hoe zijn erectie werd uitgewrongen, zijn ballen waren allang vloeibaar. Hij dook tussen haar borsten, kneedde haar billen, vergreep zich aan haar hele lichaam; zijn vingers groeven zich in haar rondingen zodat zijn nagels sporen trokken in haar zijden huid. Hij vroeg zich niet meer af of ze pijn had, zijn hele wezen was nu gericht op genot. Hij merkte aan haar hoe graag ze hem dat genot wilde schenken, maar dat was niet alles. Ze gaf niet alleen, ze nam ook. Ook haar handen graaiden, klauwden in het wilde weg, ze duwde haar borsten in zijn gezicht en hield hem klemvast in de houdgreep van haar benen. Aldus ineengestrengeld rolden ze wild heen en weer over het kamerbrede bed.
De begrippen geven en nemen kregen in deze ruimte een nieuwe betekenis. Geven wàs nemen, voor haar en voor hem. Hier telde enkel zinnelijkheid, puur zintuiglijke geilheid zonder meer. En zo kwamen ze dan ook nu pas voor het eerst tot een echte, ongeremde tongzoen…
Ze wisten niet wie de ander was. Ze hadden het ook niet willen weten toen ze, ieder aan een kant, geblinddoekt de donkere kamer werden binnengelaten. We zien wel, hadden ze allebei gedacht - al was dat nu juist onmogelijk: hun kamergenoot was volkomen onzichtbaar.
De kamer was geluiddicht. De oorverdovende stilte werd slechts verstoord door geluidjes die onlosmakelijk zijn verbonden met aanwezigheid: ademen, kuchjes, huid die huid aanraakt, ook bij de geringste beweging.
Ze vonden elkaar sneller dan verwacht. “Hoi,” klonk het tweemaal, schuchter. Handen gingen op verkenning. Hij voelde een borst, zij een bil. Het was meteen vertrouwd. Veel eerder dan ze allebei van plan waren, volgde hun eerste omhelzing.
“Wat ben je mooi.”
“Hoe weet je dat?” Hij merkte dat ze zich gevleid voelde. Dat hij dus gelijk had.
Ze kwam in haar volle lengte tegen hem aan staan. Hij leidde haar hand naar zijn groeiende erectie. Toen ging het snel.
Ze knielde neer en pijpte hem. Met haar hoofd in zijn handen begon hij te deinen, in een oogwenk kwam hij klaar. Ze bleef happen toen haar mond volliep en overstroomde. Ze balsemde zichzelf, klom langs zijn lijf overeind en hijgde: “Neuk me…”
De overeenkomst tussen nachtclub De Tuin der Lusten en het werk van Jeroen Bosch was opvallend. In alle gangen kon je de meest extravagante figuren tegenkomen: sommigen alleen, anderen samen, sommigen stil, anderen enthousiast, sommigen uitbundig uitgedost, anderen poedeltjenaakt. In een duister zaaltje werd onder een veelkleurige glitterbal gedanst op stampende disco, in de loungebar gonsden serieuze gesprekken en schalde onbedaarlijk gelach… en hier en daar klonk gegrom, kreetjes en andere hartstochtelijke geluiden achter evenzoveel gesloten deuren.
De meest bijzondere ruimte was de Bedroom. Deze was gelegen in de kelder. Je kon er alleen individueel terecht, en alleen op afspraak. Je moest je op het afgesproken tijdstip discreet melden bij een deur met een mannetje of een vrouwtje erop alsof het een toilet was. Deze deuren zaten onderaan de trap aan weerszijden van de kamer. Eenmaal binnen, kon je je kleding desgewenst geheel of gedeeltelijk achterlaten in een garderobe. Bij wijze van reçu kreeg je een blinddoek voor, waarna je door een tweede deur de eigenlijke Bedroom werd binnengelaten. En dan was het maar afwachten wie je er zou aantreffen; de afspraken werden zo ingepland dat er altijd een man en een vrouw elkaar tegenkwamen.
Zo begon het. Voor hem, voor haar.