Karin onderdrukte een juichkreet toen ze het koele bos in fietste. Ze spijbelde, zoals ze wel vaker deed 's zomers. Het was dan ook veel te mooi weer om in de schoolbank te zitten. Nee, dan liever het bos in, dat ze op haar duimpje kende. Ze wist precies waar de plekjes waren waar ze, ongestoord, urenlang kon dagdromen - haar favoriete tijdverdrijf. 'n Paar kilometer verderop verborg Karin haar fiets in een met struiken overgroeide greppel en een bijna onzichtbaar zandpaadje, dat tussen de oude bomen doorslingerde, leidde haar naar het stilste gedeelte van 't bos. Plotseling hield ze haar pas in. Een eindje voor haar uit liepen twee jongens, heel dicht tegen elkaar aan. Ze herkende haar broer Mark, die al 17 was - en dus 1 jaar ouder dan zij - maar de ander had Karin nog nooit eerder gezien. Ze vroeg zich af wat die 2 hier onder schooltijd uitvoerden... Karin besloot het tweetal te volgen. Voorovergebogen, van struik naar struik rennend om niet ontdekt te worden, sloop ze achter hen aan, er wel voor zorgend dat ze geen geluid maakte. Precies in het midden van het bos was een kleine, zonovergoten open plek, en aan de rand daarvan hielden Mark en zijn kameraad stil, blijkbaar om te beslissen wat of ze nu zouden doen. Voorzichtig kroop Karin nader, en ze slaagde erin om onopgemerkt binnen gehoorsafstand te komen. "Weet je zeker dat 't safe is?" vroeg de vreemde jongen met een duidelijk Amsterdams accent. Karin vermoedde dat hij in een van de vakantiehuisjes even verderop bivakkeerde. "Maak je geen zorgen,"stelde Mark hem gerust."Er komt hier nooit iemand." Bijna was Karin gaan giechelen, maar ze wist zich in te houden. Nieuwsgierig bestudeerde ze de vreemde jongen. Hij was grof gebouwd en zeker een kop groter dan haar broer, die vrij mager en helblond was. Zijn spijkerpak was verschoten en opgelapt. Hij scheen erg nerveus, ondanks Mark's kalmerende woorden. " Kom mee John," zei deze, tot Karins stomme verbazing een arm om de jongen zijn middel slaand. "Niemand kan ons hier zien." Zo gearmd liepen ze de open plek op en lieten zich in het warme gras vallen. Op handen en voeten sluipend als een indiaan volgde Karin hen zo ver als ze durfde. Zorgvuldig in de schaduw van de bomen blijvend wist ze een plaatsje te vinden vanwaar z e het tweetal wel niet kon horen, maar uitstekend kon bespieden. Wat ze daar zag deed haar hart een buiteling maken. Mark stond roerloos en met gesloten ogen in het gras, terwijl de jongen die hij John genoemd had hem voorzichtig, bijna teder uitkleedde! Binnen enkele minuten was Mark spiernaakt. Karin kon zien waar zijn zwembroek gezeten had; een zacht roze lijn om zijn gebruinde lijf. John streelde haar broer nu overal, en Mark genoot er zichtbaar van. Zijn pik groeide gestaag tot zijn volle lengte. Een groot deel ervan verdween zo nu en dan tussen John's lippen, die zuigende bewegingen maakten. Mark hield het hoofd van de jongen vast en klemde zijn kaken op elkaar... John kwam overeind en trok nu ook zijn eigen kleren uit, zonder zijn strelende hand van Mark's billen te nemen. Karin schrok toen zijn lul tevoorschijn sprong: die was zeker zo dik als haar pols! Ze vloekte inwendig. De jongen waren nu allebei gaan liggen en bijna uit haar zicht onttrokken door het hoge gras. Ze was echter te nieuwsgierig om het hierbij te laten. Met ingehouden adem van spanning schoof ze plat op haar buik naar voren, tot ze hen duidelijk hoorde hijgen. Op haar onderlip bijtend duwde ze de grashalmen vlak voor haar uiteen... Mark lag voorovergebogen op zijn knieën, zijn gezicht plat op zijn gekruiste armen, zijn achterwerk omhooggetrokken. John zat achter hem geknield, een hand om zijn eigen afschrikwekkende paal, de ander strelend over de gespannen huid van Mark's billen. Karin was nu zo dichtbij dat ze het spleetje in John's eikel duidelijk kon zien! John boog zich voorover, bevochtigde de kop van zijn pik met wat spuug en zette deze nauwkeurig richtend tegen Mark's kontgaatje. Vervolgens nam hij diens heupen in een stevige greep en schoof centimeter voor centimeter naar binnen. Mark hijgde nu zwaar. Karins mond viel open van verbazing; zonder ook maar een uiting van pijn was Johns enorme lul in het onderlijf van haar broer verdwenen. Ze kon nog net zien hoe Johns behaarde zak tegen Marks billen sloeg als John hem met lange halen begon te neuken... Nu de jongens eenmaal goed bezig waren merkte ze hoe vochtig ze tussen haar eigen dijen geworden was. Zonder haar ogen van hen af te nemen duwde ze een hand in haar slipje en woelde met haar vingers door de dunne beharing tot ze het juiste plekje gevonden had. Even, heel even sloot Karin haar ogen van genot... en toen ze ze weer opende keek ze recht in Johns geschrokken gezicht! Vanaf dat moment ging alles heel snel: John vloekte en trok zich zo vlug terug dat Mark 'n kreet van pijn slaakte. Karin vloog overeind en zette het op een lopen, terug het bos in. Zodra ze even om durfde te kijken zag ze dat John - nog altijd naakt - de achtervolg in ingezet had, op enkele meters gevolgd daar haar broer. Karin verdubbelde haar snelheid, schoot zigzaggend tussen de bomen door. Maar goed en snel gaan zelden samen; ze struikelde over een boom wortel en plofte languit in de bladeren. In een oogwenk was John bij haar. Karin schreeuwde pijnlijkk toen hij haar arm op haar rug draaide en haar overeind trok. "Daar heb ik je, smerige gluurster," siste John woedend. " Wat doe jij hier?" riep Mark verbaasd uit toen hij arriveerde. "Ken je haar?" informeerde John, nog na hijgend van het rennen. " 't Is mijn zusje, " legde mark uit, en weer tot Karin: " Waarom ben jij niet op school?" " Ik spijbel, net als jij, " zei Karin triomfantelijk. " Zeg eens tegen die bosaap dat ie me loslaat, hij doet me pijn." "Wat moeten we nou met 'r?" vroeg Mark aan John, haar opmerking negerend. John dacht even na en zei: " We moeten toch terug naar onze kleren. Laten we haar maar meenemen, dan zien we daar wel verder." En ondanks haar protesten werd Karin meegesleurd naar de open plek waar ze even tevoren de jongens bespied had. Daar dwong John haar te gaan zitten. Zelf nam hij vlak naast haar plaats, vastbesloten haar niet te laten ontsnappen en Mark knielde aan haar andere zijde neer. Karin moest zich bedwingen om niet naar hun nu slap neerhangende pikken te gluren. Voorlopig maakten de jongens geen aanstalten om zich aan te kleden. " Hoe lang lag je daar al?" Johns stem klonk nog steeds kwaad. " Vanaf het begin. Ik kwam jullie in het bos achterop." Ze voelde hoe John haar nauwkeurig opnam. "Kutwijf," schold Mark, "mij 'n beetje bespioneren. Je lag je zeker aan ons op te geilen?" Omdat Karin met gekruiste benen zat kon hij haar slipje zien - en ook de vochtige plek daarin. " kijk nou 'es! Die teef is zo nat als 'n dweil! Loops kreng dat je bent!" Karin werd vuurrood - meer nog toen ze merkte dat Johns apparaat met kleine schokjes weer overeind kwam. Een gevoel van paniek overviel haar. "Misschien heeft ze wel zin om mee te doen," zei John dreigend en hij legde een zware klauw in haar nek, waarbij ze ineenkromp van angst. Mark keek twijfelend naar zijn zusje, maar ook zijn lul begon nu te groeien... " Nee, " zei Karin bang, " nee, dat wil ik niet. Doe niet zo flauw en laat me gaan." " En niks terugdoen voor de mooie voorstelling die we je gegeven hebben? Daar komt niets van in!" en terwijl hij dit zei trok John de rits van haar jurkje omlaag. In paniek geraakt deed Karin 'n vluchtpoging, maar ze waren haar te vlug af: terwijl haar eigen broer haar polsen in een stevige greep hield, trok John met enkele snelle bewegingen haar jurk uit, liet de sluiting van haar bhtje springen, haakte zijn vingers om het dunne textiel van haar slipje. Karin worstelde uit alle macht toen het scheurde. "Laat me gaan!"" smeekte ze toen ze naakt was, maar de jongens waren nu niet meer te houden. Haar tegen de grond drukkend betastten ze haar ruw, zonder acht te slaan op haar smeekbeden. " Wie gaat eerst?" vroeg Mark. " Zullen we erom tossen?" John schudde grijnzend zijn hoofd. " We gaan allebei eerst," zei hij geheimzinnig. " Draai 'r op haar rug." Karin had het gevoel dat alle lucht uit haar lichaam werd geperst toen John zich bovenop haar liet vallen. Twee paar handen trokken haar benen uiteen en ze stiet een gepijnigde kreet uit als Johns monster zich diep in haar onderlijf begroef. Toen zijn zak tegen haar bilnaad kletste bleef hij even doodstil liggen. Dan nam hij haar gepijnigde lijf in een knellende omhelzing en wentelde zich op zijn rug, Karin met zich meetrekkend. Deze spreidde haar benen zo ver ze kon om de pijn te verlichten, maar nog spanden haar schaamlipjes zich erg strak om zijn paal. John liet zijn handen over haar rug omlaag glijden, omvatte haar billen en trok ze uiteen. " Pak haar Mark, " zei hij gebiedend. Mark aarzelde, zijn blik gericht op het roze gaatje even boven de gespannen schaamlippen van zijn zusje. Dan spoog hij daarop, mikte en met een 'Eigen schuld meid' boorde hij z'n gezwollen lid in haar nauwe gaatje. Karin gilde van pijn. Ze had het gevoel alsof ze uit elkaar gescheurd werd en de tranen liepen over haar wangen. De marteling scheen 'n eeuwigheid te duren, maar eindelijk voelde ze hun koele zaad diep in haar sprietsen. Ze kermde amechtig toen de twee gloeiende poken met een zuigend geluid uit haar getrokken werden, bleef toen doodstil liggen." Je hebt nog mazzel dat het geen oorlog is, " grinnikte John, terwijl hij zich aankleedde, " anders had je de doodstraf gehad!"