Op m'n zeventiende werd ik zwanger. Drie maanden later verliet zijn vader me en zes maanden later beviel ik alleen in het bijzijn van m'n moeder, van een flinke zoon die ik Gerben noemde. Nu ben ik er vierendertig en mijn zoon, Gerben, is even als toen zijn moeder was toen hij wed geboren.

Ik ben Dorien. Mijn lange blonde haren heb ik verruild voor een kort fris kapsel, heb nog steeds grote blauwe ogen, diezelfde blauwe ogen heeft m'n zoon trouwens, m'n borsten zijn nog oké, misschien niet meer zo stevig als vroeger, maar toch nog rond en stevig, er was toch geen man die het hoeft te zien. Heb nog wel steeds een platte buik. Weliswaar moet ik er nu meer oefeningen voor doen als vroeger maar ja, niemand blijft twintig. Ik leef al zeventien jaar alleen met m'n zoon en we hebben het prima samen.

Mijn moeder, m'n enige steun en toeverlaat is een jaar gelden plotseling overleden. M'n vader heb ik het laatst gezien toen ik m'n eerste communie deed, dus die mis ik geeneens. Ik weet zelfs niet of hij nog in leven is. Hij was in ieder geval niet op de begrafenis van zijn vrouw.

Het volgende gebeurde enkele weken geleden.

Om halfzeven liep de wekker af, hoewel hij helemaal niet hoefde af te lopen. Het was immers zaterdag, ik hoefde niet naar het werk en Gerben hoefde niet naar school toe. Hij maakte een luide tik, alvorens ik hem een oor omdraaide. Het was nog zo'n oud antiek spul, maar het deed zijn ding en dat was het voornaamste.

Ik trapte de deken van me af, toch bleef ik nog enige tijd liggen. In de kamer naast me, die van Gerben, hoorde ik ook beweging, arme jongen, dacht ik. Nu heb ik je ook wakker gemaakt. Na meer dan een volle minuut stapte ik het warme bed uit en liep over de toch wel fris aanvoelende vloer, naar de kleine badkamer die zich aan de andere kant van de gang bevond.

Ik duwde de deur open en op de tast zocht ik naar de knipper...gevonden. de kleine maar uiterst comfortabele badkamer, baadde in het felle licht. Meteen liep ik naar de warm waterkraan en draaide hem open, om het water op de gewenste temperatuur te laten komen, zodat ik van een lekkere warme douche kon genieten.

Ik trok mijn nachtkleed over m'n hoofd heen uit en keek naar de naakte vrouw die me aan de andere kant van de spiegel aankeek. Poetste mijn tanden en voelde dat het water de gewenste temperatuur had bereikt. Ik stapte onder de douche en liet het warme aangename water over me heen stromen.

Een warme douche en je bent zo weer klaar om aan een nieuwe dag te beginnen, zei mijn moeder altijd. Ik nam de douchegel van het rekje en spoot een straal blauwgroene zeep over m'n lichaam. Even keek ik op omdat ik dacht dat ik een geluid hoorde. Waarschijnlijk Gerben, die dacht dat de badkamer vrij was. mooi niet, jongetje.

Ik verdeelde de zeep met m'n handen over m'n hele lichaam toen ik weer een geluid hoorde. Ik hoorde niet enkel geluid, maar ook gestommel. Net wilde ik Gerben toeschreeuwen dat ik onder de douche stond, toen het douchegordijn opzij werd geschoven.

'Zullen we samen douchen, mam.'

Ik draaide me bruusk om en zag m'n zoon naakt voor me staan. Nu had ik natuurlijk wel al meer m'n zoon in z'n nakie zien staan, maar nog nooit toen ik onder de douche stond en hij achter me even naakt.

'Gerben! Wat ben je van plan, jongen?'

'Gewoon mee douchen,' zei hij en grinnikte. 'Zo besparen we toch water?'

Ik keek hem aan. Ja, daarin kon hij wel eens gelijk hebben, maar dit leek me nu echt niet de manier om water te besparen.

'Je hebt me toch al wel vaker naakt gezien, mam,' vroeg hij en keek me recht in de ogen aan. Nou ja, zijn ogen leken me op iets anders gericht.

'Natuurlijk,' mompelde ik.

'Is er een probleem dan?' vroeg hij, zijn blik nog steeds op een bepaalde plaats gericht. 'Zal ik je verder inzepen?'

Even zat ik zonder woorden. Keek als een zombie naar de naakte jong die voor me stond. Hij had wel iets. Verdomme hij had iets. Ik wilde er helemaal niet naar kijken. Ik mocht er helemaal niet naar kijken. Maar ik had geen gedacht dat het zo groot was. Ik...nee Dorien. Je kan helemaal niet naar de piemel van je eigen zoon gaan zitten kijken. Dat hoort niet. Meer nog, dat is gestoord.

Gerben lachte zijn hagelwitte, tevoorschijn en stak beide armen uit. Zijn toch wel grote handen omklemden m'n borsten en begonnen met het inzepen ervan. Ik liet dit alles gebeuren. M'n eigen zoon die met zijn handen aan m'n tieten zat en ik liet het gebeuren. Hoe gestoord kon je zijn?

Alhoewel ik het absoluut niet wilde, reageerden m'n tepels meteen en werden keihard bij de aanraking van zijn handen. M'n tepels waren niet het enige wat keihard was, zoveel was zeker.

'Je hebt lekkere borsten, man,' zei hij.

'Gerben, toch,' antwoordde ik en keek hem recht in de ogen. Ik was bijna op het breekpunt aangekomen. Bijna aan het punt waar ik als moeder zeker niet mocht komen. Maar het leek me sterker dan mezelf. Ik voelde de druk van zijn handen toenemen en wilde hem zeggen dat hij niet zo moest knijpen, maar ik wilde hem zeker niet de weg tonen die nodig was om een vrouw lief te hebben. Ik was nog steeds zijn moeder.

Gerben begon nu rondjes te draaien rond m'n tepelhoven, wat een lichte zucht teweeg bracht. ik zucht vanwege de aanraking en sloot even de ogen. Ik wilde genieten, maar wist ook dat ik niet mocht genieten. Maar toch leek het sterker dan mezelf te worden.

Langzaam bewoog hij zich naar me toe en boog zich voorover. Als een volleerd man, nam hij m'n linker tepel tussen zijn lippen en zoog er zachtjes op, terwijl zijn hand nog steeds kringetjes draaide om m'n rechter tepel.

Ik liet me verdomme likken door m'n eigen zoon. Ik wist dat het niet mocht. Ik wist dat het niet kon. Maar het voelde zo heerlijk dat ik het toeliet.