Een uur of drie in de middag. De zon is langzaam aan het dalen. Het is vandaag de vijfde warme dag op rij. Een auto rijdt over de I-20 en laat een dikke stofwolk achter zich. Het is een grote pick-up en Peter Malcome zit achter het stuur. Hij heeft net zijn laatste vrachtje in Fort Worth afgeleverd en is op weg naar huis. Nog een kleine 80 mijl, dan kan hij zijn dorst lessen met een heerlijk koud biertje. De mijlen rollen onder zijn wielen door. Al zeker twintig mijl is hij niemand meer tegengekomen. En dan meent hij in de verte een gestalte te ontwaren. Een paar minuten later is hij voldoende genaderd om te zien dat daar iemand loopt en een rugzak met zich mee draagt. Hij komt nu snel dichterbij en ziet dan dat het een vrouw is. Automatisch heft ze haar linkerhand en houdt een duim omhoog.

Peter bedenkt zich niet en stopt een twintigtal meters voor haar. In de buitenspiegel ziet hij haar snel naderbij lopen en ze komt bij het openstaande raam. Een guitig gezicht, lange donkere haren en blauwe ogen.
“Goedemiddag, fijn dat u stopt. Ik moet richting Midland.”
“Dan kun je een stuk meerijden, tot Baird om precies te zijn.”
“Dat is goed, mag ik instappen.”
Peter pakt zijn map van de stoel en legt die achter hem.
“Mag mijn rugzak achterin?”
“Ga je gang.”
Hij wacht tot de vrouw haar rugtas achter de voorstoel heeft neergelegd. Ze stapt in en gespt haar gordel om. Hij kijkt in zijn spiegels en rijdt weer weg.

“Hoe komt een jonge vrouw als jij helemaal alleen op deze weg verzeild?”
“Mijn vriend heeft me uit de auto gezet” zegt ze kortaf, “de klootzak” mompelt ze er zachtjes achteraan maar Peter hoort het wel.
“Moet je naar Midland toe of alleen die richting.”
“Nee, in Midland wonen mijn ouders en daar wil ik naar toe” antwoordt ze, ditmaal iets vriendelijker.
“Kun je me niet naar Midland brengen?”
“Weet je hoever dat is?”
“Jawel, maar ik kan je betalen” en hij hoort haar de riem los gespen. Ze draait een kwartslag in zijn richting.
“Hiermee kan ik je betalen, zoveel je wil.”
Peter kijkt opzij en ziet hoe ze haar korte broek en haar slip opzij schuift en haar schaamlippen laat zien.
“Je mag me neuken, ik ben ook geil. En weet je, je mag me zo volspuiten, ik slik de pil.”

Peter denkt razendsnel na, zo’n geil ding heeft hij nog nooit meegemaakt, neuken wil hij wel, het is al bijna een jaar geleden dat hij voor het laatst een blote vrouw in zijn handen heeft gehad.
“Krijg ik een voorschot?”
“Wat jij wil, de eerste de beste parkeerplaats is goed. Daar mag je me neuken.”
“Goed ik breng je naar Midland en ik mag je als vergoeding neuken.”
“Van mij mag je. Neuk je maar klaar in mij, dat vind ik ook lekker.”

Tien mijl verder draait hij een parkeerplaats op. Er staan geen andere auto’s. Ze stappen uit en lopen richting de struiken.
De vrouw trekt haar korte broek en slipje uit en gaat wijdbeens voor hem staan met haar billen haar hem toe.
“Dat shirt ook uit, ik neuk alleen blote vrouwen.”
Ze trekt haar shirt uit en Peter ziet haar borsten, lekkere tieten, stevig op haar lichaam en haar tepels staan hard. Hij pakt ze beet en knijpt in haar tepels. Ze leunt op een picknicktafel. Hij heeft intussen zijn lange broek en onderbroek op zijn enkels liggen en komt dichter bij haar. Hij schuift zijn neuklat in haar natte doos. Dan gebeurt alles heel snel.

De vrouw draait van hem weg. Grist haar kleding bij elkaar en holt naar de pick-up. Ze schuift op de bestuurdersstoel, start de auto en scheurt weg.
Voordat Peter zijn broeken omhoog heeft en naar de weg is gehold, is de auto al een paar honderd meter verder. Hij kijkt de andere kant op en ziet niks aankomen. Wat een klerewijf denkt hij bij zichzelf.

Hij begint te lopen. Na een minuut of vijf hoort hij een auto die hem van achteren nadert. Hij draait zich om en ziet dat het een wagen van de State Police is. Hij zwaait en de auto stopt.
“Hé Peter, wat doe jij hier lopend?”
“Jack, ik ben blij je te zien. Een griet heeft mijn wagen gestolen. Ze rijdt richting Midland. Roep mijn vader eens op.”
De vader van Peter is sheriff in dit gebied en heeft zijn kantoor in Blair, een dorpje dertig mijl verderop.
Jack krijgt hem op de mobilofoon en legt uit wat er is gebeurd.
“Ik vang haar hier wel op” hoort Peter zijn vader zeggen.

Een goed half uur later draaien ze in het dorp het parkeerterrein van het sheriff departement op en Peter ziet zijn auto staan. Hij haalt opgelucht adem. Ze lopen naar binnen. Na de begroeting vraagt Peter waar ze zit.
“Die vrouw zit achter in de gesloten cel, ze maakte een partij stennis dus heb ik haar verplaatst. Ze zat in haar blote kont in jouw auto en had geen riem om, dus voor een aanhouding was dat genoeg.”
“Geef mij de sleutel eens.”
Peter krijgt die sleutel. Hij loopt de gang naar de cellen in en pakt vier handboeien van een haak. Hij loopt naar de cel en maakt de deur los. De vrouw vliegt naar de opengaande deur maar Peter is voorbereid, hij duwt haar hardhandig achteruit en ze valt ruggelings op het bed.
Hij sluit de deur achter zich.

“Jij dacht bijdehand te zijn” begint hij, “mij verleiden met een natte gleuf en dan mijn auto te jatten.”
Hij loopt op haar toe en nog liggend begint ze te schoppen. Hij pakt haar beet en duwt zijn lichaam tussen haar benen. De vrouw probeert zich te verzetten maar Peter is sterk. Hij houdt haar beide handen met één hand vast. Met de andere pakt hij haar voet en trekt haar schoen uit. Dan de andere schoen en die verdwijnt ook. Hij trekt haar overeind en draait haar om. Twee handen op haar rug en in de handboeien.
“Vuile schoft, wat wil je.”
“Ik wil mijn vergoeding.”
“Nee, ik wil je niet, ik wil niet geneukt worden door jou.”
Peter pakt een been en maakt dat aan een van de bedpoten vast.
“Maak me los, vuile lul, dit wil ik niet, ik klaag je aan.”
Peter lacht, “dat is dan jouw woord tegen het mijne, jij wilde mij zogenaamd hebben en vervolgens jat je mijn auto. Nu krijg je mij en je hebt me maar te nemen.”
“Nee!!”
“Oh jawel, zeker weten geile trut.”
Hij heeft haar andere been vast en ondanks het tegenspartelen krijgt hij haar vast aan de andere poot. Hij maakt haar handen los en legt een arm aan de andere hoek van het bed. Ze slaat met haar vrije hand op zijn rug maar dat lijken speldenprikken. Met de laatste boei legt hij haar op het bed vast. Bewegen kan ze wel maar niet echt veel.

“Zo, nu eens kijken wie de baas is” zegt Peter grijnzend; hij pakt haar hemd en trekt een zijnaad open, vervolgens rukt hij hem van haar bovenlichaam af.
“Lekkere tieten heb jij” zegt hij terwijl hij ze vol beetpakt. Ze ligt met haar lichaam te draaien van links naar rechts maar Peter is sterk en houdt haar vast.
Zijn hand schuift over haar buik en in haar broek. Hij rukt en trekt de korte broek kapot, nog een ruk en hij is van haar billen af.
“Laat me gaan, ik wil je niet, lul.”
“Ga je jouw grote mond houden of moet ik hem snoeren.”
“Ik hou me mond niet, voor niemand.”
Peter bedenkt zich niet trekt, met een harde ruk het slipje van haar kont af en bind het reepje stof over haar mond. Ze protesteert heftig maar kan niks meer zeggen. Hij kijkt naar haar lichaam, de blote kaalgeschoren schaamlippen liggen iets open tussen haar gespreide benen. Haar geil glinstert op haar vulva. Deze vrouw is gewoon geil, geil van alles. Maar ze ligt ook weerloos en dat vindt hij eigenlijk niks, een weerloze vrouw neuken.

Hij staat op, pakt de sleutels van de celdeur en loopt naar buiten. De deur sluit hij achter zich.
Hij legt de sleutels op het bureau van zijn vader.
“Het is een geil wijf, ik dacht haar te neuken maar nu ze bloot en weerloos op bed ligt heb ik geen zin meer in haar. Liefde moet van twee kanten komen. Laat haar een uurtje of zo liggen en koop wat simpele kleding” en hij gooit twintig dollar op het bureau.
“Dien je geen aanklacht in?”
“Nee, ik heb mijn auto terug. Laat die griet straks maar gewoon gaan. En zie die andere dingen ook maar door de vingers.”
Zijn vader knikt en hij loopt naar buiten. Stapt in zijn auto en rijdt naar huis. Op zijn terras pakt hij een biertje en overdenkt de middag.
Misschien stom om te stoppen voor zo’n griet. Maar ze zullen niet allemaal zo zijn.

Bijna anderhalf uur en een biertje later staat hij binnen en is zijn eten aan het voorbereiden. Hij hoort zijn hond aanslaan en een paar tellen later knispert het grind omdat er iemand het erf oploopt. Hij loopt naar buiten. De lifster staat voor hem. Ze draagt een te groot trainingsjack en een weinig charmante bermuda broek. Haar rugtas heeft ze in haar hand.
“Wat kom jij hier doen?”
“Ik kom je mijn excuses aanbieden. Ik heb je vertrouwen misbruikt om je auto te stelen en dat was eigenlijk niet de bedoeling. Het was een opwelling. Het flitste door me heen en toen deed ik het. Nogmaals sorry.”
“Hoe weet ik dat dit niet weer een list is, een truc om alsnog mijn auto te stelen?”
“Misschien hierdoor” zegt ze en ze heeft een biljet van twintig dollar in haar handen, “jij hoeft mijn kleding niet te betalen. Dat je ze kapot trok was een logische reactie, iets wat ik zelf heb uitgelokt.”
Peter loopt naar haar toe en pakt het biljet aan.

“Hoe weet je dat ik hier woon?”
“Aan de sheriff gevraagd, hem gezegd dat ik je mijn excuses wilde aanbieden en het geld voor deze kleding wilde terugbetalen. Hij vertelde mij dat je geen aanklacht hebt ingediend en daardoor kom ik goed weg.”
“Hoe heet je eigenlijk?”
“Carlyn, Carlyn Villing en ik woon echt in Midland, kijk maar” en ze pakt iets uit haar zak. Ze overhandigd hem haar drivers license.
Peter kijkt en het klopt. En passant ziet hij ook haar geboortedatum. Ze is 22 jaar.
“En nu?” vraagt hij, terwijl hij haar drivers license teruggeeft.
“Terug naar huis …… lopend.”
“Besef je hoe ver dat is?”
“Ja, tweehonderd mijl ongeveer, het zij zo, die klootzak was ik ook zat en jouw auto stelen is mislukt. Dus moet ik lopen. Misschien heb ik mazzel met liften. Het ga je goed.”
Ze draait om en loopt weg. Ze is vijftig meter bij hem weg.
“Carlyn!”
Ze draait zich om en kijkt hem aan. Hij loopt naar haar toe. Zij loopt langzaam in zijn richting.
“Je hoeft niet te lopen. Je mag hier slapen vannacht en dan breng ik je morgen wel. Het is toch zaterdag dus dat maakt me niet uit.”
Ze staat zichtbaar te twijfelen.
“En hoe betaal ik dat?”
“Niet …… ik heb dat wel over voor mijn medemens.”
“Oké, dat aanbod neem ik aan” en ze loopt mee terug.

“Moet je nog eten?”
“Ja, en ik rammel” en voor het eerst glimlacht ze. De hond loopt achter haar aan en snuffelt aan haar tas.
Peter pakt een extra blikje groenten en draait die open. De pannen gaan op het vuur en een half uur later zitten ze te eten. Carlyn lijkt uitgehongerd. Als ze het op hebben pakt ze de pannen, de borden en het bestek en zet het in de spoelbak. Ze draait de kraan open en wast het af. Een theedoek erbij en vijf minuten later staat de vaat schoon en droog op het aanrecht. Ze komt terug bij hem.

Bij elkaar gezeten kijken ze elkaar aan. Carlyn glimlacht, “jij bent geen rotvent volgens mij. Ook het feit dat je me vanmiddag in die cel niet hebt verkracht pleit in jouw voordeel.” Ze pakt een hand van hem en wrijft erover.
Peter kijkt haar glimlachend aan.
“Ik wil deze afgelopen middag eigenlijk vergeten” zegt ze, “dingen die gebeurd zijn, zijn niet gebeurd. Lelijke dingen die gezegd zijn, zijn niet gezegd.”
“Dat wil ik ook wel” reageert Peter, “ik heb toch al het gevoel dat ik het allemaal gedroomd heb.”
“Zullen we dat maar doen, afdoen als een droom, gewoon verbannen uit onze normale gedachten.”
“Je bent een lieve meid volgens mij en op lieve vrouwen kan ik niet boos worden. Vanmiddag lag je weerloos op bed en een weerloze vrouw kan ik niet neuken.”
“Mag ik bij je slapen vannacht?” vraagt ze “en dan ben ik niet weerloos” komt er glimlachend achteraan.

Peter pakt ook haar hand. Hij staat op en trekt haar omhoog. Ze omhelzen en kussen elkaar. Een kus die het begin is van een avond en nacht waarin ze lang en intens de liefde bedrijven. Het is passioneel, geil en liefdevol, het is allesomvattend. Carlyn geniet van hem zoals ze nooit eerder van een man heeft kunnen genieten; al haar liefde, heel haar lichaam geeft ze aan hem en verschillende keren smelten ze samen en eindigen dan in een zinderend orgasme. De nieuwe dag gloort al aan de horizon als ze gaan slapen.
Carlyn is nooit meer bij hem weggegaan. Naar haar ouders in Midland zijn ze nog wel geweest …… om haar spulletjes op te halen. Vier jaar later zijn ze getrouwd en ze is nu in verwachting van hun eerste kindje.

E I N D E