We hebben afgesproken in een rumoerig maar gezellig cafeetje in Arnhem. Het is begin van de middag op een vrijdag. Mijn weekend is al enige tijd geleden begonnen en weekend staat sinds kort gelijk aan ongeremd genot. Vorig weekend is als een droom voorbij gegaan. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, was ik nog steeds naakt, en alleen. Op de enige stoel in de kamer lag een stapeltje schone kleren en een briefje. Vrijdagmiddag, half twee en de naam van een Arnhems café. Ik heb eerst 15 minuten onder de douche gestaan. Mijn handen, mijn benen alles trilde onbedaarlijk. Het warme water kon geen van mijn spieren ontspannen, mijn handen konden zijn spoor niet vinden en ik voelde alsof hij alles wat ik was had meegenomen toen hij vertrok en mij daar achterliet. Als zijnde puur routine trok ik de kleding op de stoel aan, checkte of alles nog in mijn tas zat en trok de deur achter me dicht. Het geluid klonk hol en leeg, een echo van mijn lichaam. Daarna regen de dagen zich aan elkaar. Overdag werk en ’s avonds verwoede pogingen dat gevoel te krijgen. Ik draaide oneindig voor de spiegel, naakt, bestudeerde mijn vormen. Wreef ruw over mijn tepels en klit en stak uiteindelijk van onbeantwoorde begeerte mijn vingers diep in mijn kut. Het was heerlijk, maar anders. Die vrijdagochtend was ik nog niet droog geweest. Ik had het gevoel dat het geil tot aan mijn knieën liep, mijn klit de gedaante van een rijpe kers aan had genomen en de tepels duidelijk door mijn shirtje te zien waren. Hoewel volledig gekleed, voelde ik me naakt… bezoedeld bijna. Maar het moment dat hij door de deur kwam, wist ik dat hij het zou zijn. Joep ging stilletjes tegenover me zitten en liet langzaam zijn ogen over mijn lichaam glijden terwijl hij de serveerster op zachte toon vroeg om een kop koffie, zwart. Ik zag hoe zijn diepblauwe ogen mijn contouren volgden, hoe de begeerte het over wilde nemen. Moest ik een gesprek beginnen, moest ik afwachten. Waar moest ik heen kijken, was hij me nu al aan het testen, hier, in een café? Om mijn twijfel te verbergen en meteen de meest veilige optie te nemen richtte ik mijn ogen op mijn knieën. Ik hoorde hem een slok nemen, of was dat de zakenman die achter me zat. Onbewust begonnen mijn handen op tafel aan mijn nagels de frunniken. Alsof er een schok door me heen ging, trok ik mijn handen uit elkaar toen ik de zijne er overheen voelde. Mijn ogen richtte zich op de zijne. ‘Marije, wat we vandaag gaan doen hoeft je niet zenuwachtig te maken. Je kunt nog niets fout doen, maar je moet wel heel goed luisteren.’ Hij had inmiddels mijn polsen vastgepakt en drukte ze lichtjes tegen het tafeloppervlak, alsof ik überhaupt zou overwegen ze weg te halen. ‘We gaan elkaar een beetje leren kennen en ik ga vertellen wat ik allemaal met je wil gaan doen. Dat maken we vanavond officieel en dan gaan we een heel gezellig weekend hebben met zijn tweeën.’ Ik knikte op de automatische piloot, hij mocht alles met me doen. Hij stond op, toverde geld voor de koffie uit zijn jaszak en trok mij overeind waardoor ik bijna tegen zijn borst aan viel. Zijn gestrekte arm hield me staande. ‘Ik denk dat jij nog even naar het toilet moet om van wat overbodige luxe te ontdoen. Je slip en je BH alsjeblieft.’ De beledigende blik met een even zo zwaar tellend sorry was al over mijn lippen voor ik er überhaupt over kon nadenken. De ijskoude blik van afgelopen weekend was terug. ‘Je gaat naar het toilet om je ondergoed uit te doen, of je doet het hier. In ieder geval wil ik binnen twee minuten dit café uit zijn met jouw slipje en je bh in mijn zak, begrepen?’ Ik kromp ineen onder de toon van zijn stem. Iets in Joep zijn stem droeg autoriteit, vroeg mij alles te geven zonder er iets voor terug te nemen. ‘En ik hoop voor jou dat het een beetje toonbare spulletjes zijn.’ Ik strompelde naar de wc en vervloekte mezelf om de uitvoerige veterlaarsjes die ik aanhad onder mijn rokje. Toch was hij niet ongeduldig toen ik terug kwam, bijna spottend leek het wel toen hij het hoopje verfrommelde stof uit mijn vuist overnam. Ik hield mijn adem in, hij zou het toch niet hier gaan bekijken? Maar hij liep naar de deur en hield hem voor me open. De wind waaide tussen mijn benen en veroorzaakte rillingen op plaatsen waar ik ze nog nooit had gehad. Ik liep langs hem heen naar buiten. ‘Waar gaan we naartoe?’, vraagt hij bijna plagend. Ik kijk hem verstijfd aan, ‘wat jij wilt’, zeg ik op suggestieve toon. Hij geeft een kneepje in mijn billen en houdt me staande. ‘’Wat ú wilt’, behoor je te zeggen slet van me. Vanaf nu doe je alleen wat ik zeg, wanneer ik het zeg en hoe ik het zeg. We gaan eten in een restaurant hier niet te ver vandaan.’ Vervolgens draait hij zich van me weg en laat mij met het schaamrood op mijn kaken staan. Haastig zet ik de achtervolging in, maar op de een of andere manier vind ik het gepast een aantal stappen achter hem te gaan lopen in plaats van ernaast. Ik voel mijn handen trillen in mijn zakken, voel de koele avondlucht tussen mijn benen en ondanks dat hij voor mij loopt en voor zich uit kijkt, heb ik het gevoel dat ik word bekeken, in de gaten gehouden. Spiedend sla ik de mensen gade die mij passeren. Zou die man met de te grote laptoptas zijn opgevallen dat ik geen BH meer draag. En die student die zich net voorbij haastte in de richting van het station, keek hij naar mij toen hij zich tussendoor omdraaide? Ik voel me kwetsbaar, wil me onder zijn hoede scharen. Het lijkt alsof mijn eer en geweten drie stappen voor mij loopt en slechts lichaam en lust volgen omdat ze niet anders kunnen, en willen trouwens ook. Druk met opletten of andere mensen aandacht aan me schenken, mis ik bijna dat Joep afslaat naar links en in een klein straatje een restaurant binnen wil gaan. Hij blijft staan voor de ingang, ‘jouw beurt’. Instinctief haast ik me naar voren en hou de deur voor hem open. Binnen neemt iemand onze jassen aan en worden we naar onze tafel gewezen. Hij bestelt drank voor ons en ik zit schichtig met mijn benen dicht over elkaar en spiedend naar beneden of mijn tepels niet te prominent door mijn shirtje heen steken. Wanneer ik eindelijk het lef heb om op te kijken, zie ik twee geamuseerde kijkers me gadeslaan, een glimlachje om zijn mond. We toasten op een fijn weekend en spanning bekruipt me. Dan begint hij te praten. ‘Je bent een erg leuk meisje, dat nog heel veel kan leren maar dat gaat helemaal lukken. Over de komende weken, als je akkoord gaat met mijn voorstel, ga ik je die dingen leren. Je bent dan het komende jaar van mij volgens de afspraken die we maken en daarna gaan we verder kijken hoe je leven zich vormt. Aanvankelijk zul je alleen je weekenden met mij doorbrengen, maar weet dat je doordeweeks ook beschikbaar moet zijn. Je hebt naast mij niemand anders zonder mijn toestemming. Als je dat kunt, ga je je grenzen opzoeken en ze verleggen met mij. Ik ga je leren om klaar te komen op commando, ik ga al je gaatjes uitrekken en gebruiken, je gaat voortreffelijk leren pijpen en likken en je gaat met name leren hoe je het je meester naar zijn zin kan maken. Ik bepaal de grenzen, maar jij mag aangeven wanneer ik rustiger aan moet doen. Er is geen mogelijkheid om onze afspraak tussentijds te verbreken en absolute geheimhouding van beide kanten is verplicht.’ Ik heb de helft niet meegekregen. Het eten is inmiddels gearriveerd en ik concentreer me sterk op het opprikken van de frietjes in de juiste volgorde. Ik vang de woorden op, probeer er iets van de begrijpen, maar weet toch al wat het antwoord gaat zijn. Tijdens het toetje legt Joep een stapeltje van vier A4’tjes op tafel. ‘Onderaan elke pagina je paraaf en tekenen aan het einde, beide exemplaren. Zo niet dan leg ik nu het geld neer en zien we elkaar niet meer.’ Ik verstijf een moment, rede lijkt zijn weg naar binnen te hebben gevonden. Maar het volgende moment rust de pen in mijn hand en staat overal een paraaf die wel erg veel op de mijne lijkt. Een exemplaar wordt mijn kant op geschoven en hij steekt zijn hand uit die ik bevend vul met de mijne. ‘Laten we gaan’, terwijl hij me in een vloeiende beweging omhoog trekt.

Zijn auto staat blijkbaar voor de deur en nadat ik de deur voor hem heb open gehouden stap ik zelf in. ‘Regel één, geen geklede billetjes in mijn autootje. Stroop je rok op slet!’ Snel hijs ik de rok vanonder mijn billen tot hoog in mijn middel. Zijn vinger glijdt even kort tussen mijn benen, ‘Aiai, het meisje vindt het wel lekker he. Daar kunnen we wel wat mee.’ Hij start de auto en rijdt naar het huis waar we vorig weekend ook waren. Ik haast me weer om de deur aan zijn kant open te doen, maar moet wachten tot hij de voordeur van slot doet en hij binnen is voor ik naar binnen mag. ‘Geen kleren in huis.’ En mijn rokje ligt al op de grond, topje ernaast en hakken erop, ik ril ik het koude gangetje. Ruw pakt hij mijn arm beet en sleurt me de woonkamer in. ‘Heerlijke slet, nu ben je van mij, nu mag ik doen wat ik wil en alleen ik ga daar van genieten.’ Als ik een duw krijg, stoot ik met mijn benen tegen een tafel en verlies mijn evenwicht. Hij staat naast de tafel en trekt me er verder op. Grote ruwe touwen verschijnen vanaf de poten en worden vastgemaakt aan mijn polsen en enkels zo strak alsof ik opgespannen wordt. Hij gaat tussen mijn benen staan en tikt zijn vingers ruw tegen mijn klit. Ik schreeuw het uit, had ik niet moeten doen. Uit zijn zak haalt hij mijn slipje en BH en propt ze beide in mijn mond zodat ik bijna stik. Terug tussen mijn benen kijkt hij me aan, ‘je komt alleen klaar als ik dat zeg, alles eerder is een straf die je jezelf liever niet aandoet.’ En op datzelfde moment drukt hij tegelijk drie vingers in mijn kut. Daar was ik niet op voorbereid, ‘dat is dan één, vuile slet.’ De drie vingers bewegen diep in mijn kutje, zijn duim wrijft ruw over mijn klit en ik voel de spanning stijgen. De sappen lopen uit mijn kut door mijn bilspleet uit op de tafel. Zweet breekt me uit, die houdt ik niet langer. ‘Twee.’ Ik wil hijgen, schreeuwen, een teug adem nemen, maar mijn mond zit vol en er komen enkel kokhals neigingen en geluiden uit mijn keel. Dan haalt hij twee vingers uit mijn kutje en steekt zijn ene vinger er helemaal in, kromt hem en ik denk dat ik ontplof, nee ik weet zeker dat ik ontplof. Ik kom heftiger klaar dan ooit en de klap op mijn bovenbeen begeleid door ‘drie’ duidt aan dat ik wederom heb gefaald voor mijn meester.