Haar hele leven lang woonde de nu 17-jarige Samantha al met haar ouders en haar drie jaar oudere broer op een boerderij. Het boerenleven had zo zijn voor en zijn nadelen voor een opgroeiende tiener. Aan de ene kant had je er geen last van uitlaatgassen en overlast van buren, maar aan de andere kant leefde je toch ook wel in een redelijk sociaal isolement. Het was gebruikelijk om zodra de kinderen wat ouder waren dat zij meehielpen met klusjes op de boerderij en daarbij was ’s morgens om 5 uur opstaan de gewoonste zaak van de wereld. Dat je dan niet tot ’s avonds laat op bleef is begrijpelijk uiteraard. De dag begon altijd met een goed ontbijt en dan pa helpen met wat dagelijkse klusjes, op de fiets 10 kilometer fietsen naar school en vanuit school gelijk weer naar huis voor je huiswerk en zo bleef er weinig tijd over na het eten om nog wat te doen. Om 10 uur heerste er al volledige stilte in huis en was iedereen al naar bed. De enige dag in de week, dat er niet gewerkt werd was de zondag, dan was er ’s morgens altijd het kerkbezoek en de middag werd zoveel mogelijk vrijgehouden voor het gezinsleven. Sinds afgelopen zomer was Samantha nu van school en werkte nu parttime op een kantoor als administratief medewerkster. Dit gaf haar iets meer vrije tijd en zo had zij nu ook de gelegenheid om af en toe eens wat winkels te bekijken in het dorp en wat tijd door te brengen met leeftijdsgenootjes.

Dat die leeftijdsgenootjes het over dingen hadden waar zij nauwelijks weet van had kwam ook mede door haar ouders, die nu niet bepaald de laatste trends volgden. Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg was een gevleugelde uitspraak van haar vader en daarmee werd vrijwel elk initiatief al in de kiem gesmoord. Na lang touwtrekken was er eindelijk een pc in huis gekomen met internet, maar die stond wel in de woonkamer en bood vrijwel geen privacy om eens te gaan surfen op het internet. Terwijl haar vriendinnen met de nieuwste I-phone rond liepen met alle mogelijkheden die je daarbij had, moest Samantha het doen met een oud bakkie, waar je geen eens een foto mee kon maken en waar ze van haar zakgeld zelf beltegoed voor kocht. Ze had wel leuke kleding, maar net niet dat beetje extra wat een jonge meid graag wil. Ze had buiten een vluchtig zoentje nog nooit een vriendje gehad en haar hormonen speelden natuurlijk ook wel op met haar leeftijd. Niet dat zij op sex uit was, want sex was voor de huwelijksnacht volgens haar rotsvaste overtuiging, maar een vriendje om mee te knuffelen en een beetje te dollen zou zij toch ook wel graag een keer hebben. Veel van haar vriendinnen hadden al een tijdje vaste verkering en zo voelde zij zich steeds meer buitengesloten als enkeling tussen de stelletjes.

Ze zag zelf wel dat zij ondanks haar best goede figuur en haar mooie lange donkerbruine lokken het af moest leggen bij haar vriendinnen met scooters, I-phones, make-up en uiteraard ook de mogelijkheid om ’s avonds op stap te gaan. Voor al die snufjes en vrijheid hoefde zij thuis niet aan te kloppen en van haar parttime baantje hield zij maar bitter weinig over. Het jeugdloon was meer een fooi dan een salaris en zij piekerde zich suf hoe zij aan geld kon komen om zich meer te kunnen meten met haar vriendinnen.

Elke dag fietste zij onderweg van huis naar haar werk langs een mooie gerestaureerde boerderij waar vaak dure auto’s op het erf stonden. De man die er woonde, woonde daar alleen en was een paar jaar geleden uit de stad daar komen wonen. Hoe vaker zij langs het huis reed hoe meer de gedachte in haar hoofd opkwam, dat die man alles had wat zij miste en zelfs veel meer dan hij waarschijnlijk ooit op zou kunnen maken. Haar geloof en haar opvoeding weerhielden haar een tijd, maar steeds sterker werd de gedachte dat het niet zo heel erg was als zij zich wat van die man zijn weelde zou toe eigenen. Ze begon het huis steeds beter in de gaten te houden en merkte dat op vrijdagavond rond 7 uur de man altijd vertrok en de boerderij verlaten achterbleef. De volgende vrijdag wachtte zij tot ze de man zag vertrekken en ging dan eerst op inspectie. Door de ramen zag zij al gelijk dat het huis van binnen van alle mogelijke luxe was voorzien en er lagen zo al een aantal dure dingen voor het grijpen. Op een bureau zag zij een laptop en een grote digitale camera liggen en door het slaapkamer raam zag zij hoe op het nachtkastje een glinsterend gouden horloge lag. Ze had wel genoeg gezien en bekeek nog even hoe zij binnen kon komen. De ramen leken simpele schuiframen te zijn, waar weinig voor nodig was om die open te krijgen. Nog een weekje wachten en dan zou zij haar slag slaan.

De dagen van die week kropen voorbij en eindelijk was het dan vrijdag. Met gereedschap uit de kist van haar vader in haar rugtas fietste zij naar de boerderij en lette op dat niemand haar het erf op zag rijden. Ze zette haar fiets uit het zicht en liep toen om het huis heen uit het zicht van eventuele voorbijgangers op de weg. Ze vond een geschikt raam en met een schroevendraaier uit haar rugtas wipte zij het raam simpel op. Nu was het nog slechts een kwestie van over de vensterbank klimmen en zij was binnen. Ze stond nu in de slaapkamer en het eerste wat in haar rugtas verdween was het gouden horloge. In een la vond zij nog een horloge en dan ging zij verder op onderzoek in het huis. De keuken sloeg zij over, maar de woonkamer was een ware schatkamer. De laptop, de camera, drie splinternieuwe telefoons, contant geld en zilveren kandelaars verdwenen in de tas. Zij vervolgde haar strooptocht en kwam zo in een soort kantoor waar zij ook weer contant geld vond en een I-pad. Ze was net bezig om deze spullen in haar rugzak te stoppen toen ze verstijfde. Achter haar klonk een stem die op barse toon informeerde waar zij dacht mee bezig te zijn. Ze keek om zich heen of ze kon vluchten maar dan zag ze de man in de enige uitgang staan met pal naast zich een gemeen uitziende rottweiler.

Samantha scheet al in haar broek van een keffende teckel, dus bleef zij stokstijf van angst staan. Voor ze wist wat er gebeurde had de man haar beet en draaide haar armen op haar rug. Dan voelde ze hoe metaal rond haar polsen gleed en dicht geklikt werd. Daar stond zij dan als een hoopje ellende met geboeide polsen en pal voor haar een ijzingwekkende hond met opgetrokken lippen. De tanden van het beest leken in haar ogen wel krokodillentanden en ze wist zeker dat als zij zich zou bewegen hij haar met zijn tanden zou verscheuren. “Dat tuig wat niet met zijn poten van andermans spullen af kan blijven wordt ook steeds jonger en ook hier op het platteland kun je duidelijk al niemand meer vertrouwen” sprak de man rustig. “Dacht je nu echt dat ik zo dom was om alles hier in zo’n verlaten gebied zomaar onbeheerd achter te laten? Vanaf het moment dat je het raam open schoof ging het alarm af en hebben camera’s alles opgenomen wat je gedaan hebt. Via mijn mobiel kon ik alles volgen en het gevolg weet je” legde hij haar uit terwijl hij haar de telefoon voor hield en zij de beelden kon zien hoe zij in de woonkamer aan het snuffelen was geweest.

Bij al haar voorbereidingen had zij er helemaal geen rekening mee gehouden dat zij betrapt kon worden en nu kwam langzaam het besef wat de gevolgen zouden zijn. Zeker toen de man zei dat hij haar naar het politiebureau zou brengen met de opnames die hij van haar had brak de paniek volledig bij haar uit. Ze zou in een cel belanden, gevangenisstraf krijgen, haar ouders zouden niet meer met haar te maken willen hebben en het hele dorp zou haar uitkotsen als een crimineel. Ze smeekte de man om vergiffenis en of hij de politie er alstublieft buiten wilde houden. Ze had toch niets stuk gemaakt en hij had alles toch terug, probeerde zij de man milder te stemmen. “Dat ik alles nog heb is de verdienste van mijn voorzorgen en als het aan jou had gelegen was ik in een kaal geplukt huis thuis gekomen kreng” bitste de man geïrriteerd terug. Samantha voelde dat dit niet de juiste manier was en gebruikte nu wat zij bij haar vader ook altijd gebruikte, een pruillipje en tranen. “Ik wil alles voor u doen als u de politie erbuiten laat meneer, ik wil elke week komen schoonmaken en wat u ook maar van mij verlangt” smeekte zij nu. “Alles?” vroeg de man terwijl hij het hoopje ellende voor hem van top tot teen bekeek. Samantha veerde op omdat zij dacht beet te hebben en bevestigde snel dat zij echt alles wilde doen als de man het door de vingers wilde zien voor deze keer en dat zij het echt nooit meer zou doen.

“We zullen zien hoe serieus je bent met wat je belooft slet” zei de man. Het woord slet trof Samantha als een mokerslag. Ze wist wat het woord inhield, maar nooit had iemand zo over haar gesproken. Maar wijselijk hield zij haar mond om de man niet alsnog op andere gedachten te brengen. De man maakte haar boeien los en Samantha wreef haar pijnlijke polsen. “Laat maar eens zien dat je meent wat je zegt trut, trek je kleren uit en toon mij wat je te bieden hebt” werd haar bevolen. Met open mond staarde Samantha de man aan. Iets dergelijks was helemaal niet bij haar opgekomen toen zij haar belofte deed. Nog nooit had iemand haar naakt gezien en deze man verwachtte nu van haar dat zij zich voor hem uit zou kleden? “Dat dacht ik al, veel beloven en gelijk al bij het eerste het beste afhaken” reageerde de man en pakte de boeien al weer van het bureau om haar weer vast te zetten. Samantha brak volledig toen zij zich de keuze realiseerde waar zij voor stond. Of de schande van een arrestatie als goedkope inbreker, of haar lichaam tonen aan een wild vreemde veel oudere man. Terwijl de handboeien alweer aan één pols vast zaten nam zij haar beslissing.

Beter te schande tegenover één man dan tegenover het hele dorp en zij trok haar T-shirt over haar hoofd. Met de boeien nog steeds aan haar ene pols maakte zij haar sneakers los, trok haar sokken uit en begon dan haar broek los te maken. Bevend stapte zij uit haar broek en stond toen in haar bh en slipje voor de man. “Met uitkleden bedoel ik helemaal uitkleden slet” beet de man haar toe en aarzelend haakte ze op haar rug haar bh los en liet hem van haar armen glijden. Haar stevige jonge borsten stonden fier rechtop, maar Samantha kon er op dit moment alles behalve trots op zijn. Ze treuzelde weer en nu duurde het de man te lang en haar slipje verdween met een ruk van haar lijf. Nu was zij helemaal naakt en aan de man zijn grillen overgeleverd. Ruw werd ze bij haar borsten gegrepen en de man kneep er stevig in, wat bij Samantha een gil van pijn en schrik veroorzaakte. “Als je hier al om gilt zul je nog heel wat afgillen sletje” zei de man en om zijn woorden te onderstrepen trok hij hard aan haar tepels. Samantha kromp in elkaar van de pijn en voor zij van de pijn bekomen was voelde zij hoe de man haar bij haar kut pakte en ruw een vinger in haar kurkdroge kut drukte. “Nee”, gilde zij, “dat niet ik ben nog maagd” maar dat maakte weinig indruk op de man. “Wel de preutse maagd uithangen en intussen met je poten aan andermans spullen zitten zeker” je bent een vuile hoerige dief en dat zal ik je laten voelen ook teef. Op je knieën beval hij haar. Bevend van angst voor wat ging komen zakte Samantha op haar knieën en had een schrikbeeld voor ogen van hoe de man zijn pik in haar maagdelijke kutje wilde steken. Een paar maanden daarvoor had zij net voor het eerst van haar leven door een kier van de badkamer deur de pik van haar broer gezien en nu zou zij een tweede pik te zien krijgen en die zou haar gelijk van haar zo zuinig bewaarde maagdelijkheid beroven.

“Doet u dat alstublieft niet meneer, ik wil als maagd kunnen trouwen” smeekte zij nog, niet wetende met wie zij van doen had. De man in wiens handen zij gevallen was had zijn geld vergaard met 0900-lijnen en voor hem was Samantha niets meer dan een lekkere strakke jonge kut, waar hij naar hartenlust over kon beschikken door haar stommiteit. “Hoe kom je erbij dat ik mijn pik in die gore slettenkut van jou wil steken hoer” vernederde de man haar. Jij gaat je maagdelijkheid op zeker verliezen, maar niet aan mij. Onze vriend hier is dol op loopse teefjes als jij en hij floot naar de Rottweiler die gelijk achter Samantha sprong. Voor zij zich realiseerde wat er gebeurde besprong de hond haar al en werd haar droge kut open geboord door een hond. Zij voelde een scherpe pijn en wist dat zij haar maagdelijkheid had verloren aan een verkrachtende hondenpik. De hond omklemde haar met zijn voorpoten en wild werd zij nu geneukt in haar nog steeds droge kut. Ze had het gevoel dat heel haar onderlijf uit elkaar gescheurd werd en de pijn was ondragelijk. De hondenpik trok bij elke stoot haar droge lippen een eindje haar kut in en de hond was onvermoeibaar. Samantha was al lang van haar stokje toen de hond haar kut vol spoot met hondenzaad. Met een emmer water werd zij weer bij haar positieven gebracht en het eerste wat zij zag was de pik van de man voor haar gezicht. “Doe je hoerenbek open teef, dan ram ik mijn pik in je dievenstrot” beval hij haar. In de veronderstelling dat na wat haar net was overkomen niets er meer toe deed opende zij haar mond en liet zich gewillig aan haar haren over de harde pik van de man heen trekken. Haar mooie lange golvende haren, die haar trots waren werden nu puur gebruikt als een soort teugels waarmee zij werd bestuurd als pijpslet. Zonder te letten op haar braakneigingen stootte de man diep in haar keel en na een kwartier misbruikt te zijn werd haar mond gevuld met zijn zaad. De man veegde zijn pik schoon aan haar haren en duwde haar dan met zijn voet opzij. “Kijk naar het scherm hoer” beval hij haar en terwijl de grote flat-screen aansprong zag zij daar de beelden hoe zij duidelijk herkenbaar door de hond werd geneukt. “Als je niet wilt, dat morgen de hele wereld deze beelden op You tube kan zien, meld jij je morgenavond hier weer en nu oprotten stinkhoer” dreigde de man en smeet haar naakt uit het raam waardoor zij naar binnen was gekomen. Haar kleren volgden en naakt lag ze buiten onder de vensterbank te huilen van ellende. Zij had haar leventje mooier willen maken en nu was het een hel geworden realiseerde zij zich. Terwijl het hondenzaad uit haar kut droop trok zij de resten van haar kleren aan en liep met haar fiets naar huis. Op het zadel zitten kon zij op dat moment onmogelijk.

Hoe het haar de volgende dag vergaat lezen jullie in deel 2

Reacties worden zeker op prijs gesteld