Normaal slaap ik uit op zaterdag. Maar nu ben ik al om half negen wakker, met de gewone ochtenderectie en de dringende behoefte om te urineren.

Mijn ongelofelijke avonturen van de vorige dag zullen er wel ergens voor tussenzitten dat ik zo vroeg wakker ben. Terwijl ik over het toilet gebogen sta, rollen ze als een film voor mijn geestesoog voorbij. Nadat ik het huis van Marion had verlaten, valt er trouwens geen enkele seksuele activiteit meer te rapporteren. Op de bus heb ik mijn moeder gebeld. Gelukkig was die thuis en bereid Mona en mij te komen ophalen.

De eerste keer dat ze haar zag, bekeek moeder mijn nieuwe vriendinnetje met kritische, eerder afkeurende blik. Ik vreesde het ergste met het oog op een toekomstige goede verstandhouding. Maar eenmaal thuisgekomen bleek dit ongegrond. Nadat ik in de woonkamer was teruggekeerd, na een verfrissende douche die alle sporen van de excessen van die dag had weggewassen, zag ik beide dames in een geanimeerd gesprek verwikkeld. Het gesprek was stilgevallen en het werd me duidelijk dat ik een beetje als een indringer werd beschouwd. Blijkbaar zouden ze goede vriendinnetjes worden. Hopelijk zal het ook klikken als ik Veronique in dit huis introduceer.

Om me een houding te geven heb ik dan maar de koffers van Mona naar haar kamer gedragen. Claire had besloten om haar de nooit gebruikte gastenkamer te geven, zodat ik me op vroegere kamer kon terugtrekken om te studeren of wanneer ik even alleen wilde zijn. Ondertussen gaf Claire onze gaste een rondleiding door het huis. Ik kreeg honger en trok naar de keuken. Ik voelde me echter vooral moe. Mama zei dat ze het recept voor een speciale thee had die mij er op alle vlakken zou bovenop helpen. Ik gaf te verstaan dat het voor een andere keer ging zijn en trok al na het avondnieuws naar bed. Om eerlijk te zijn, ik was uitgeput na de meest hectische week uit mijn leven. Ik ben dan ook als een blok in slaap gevallen.

Als ik uit de badkamer terugkom, zie ik Mona voorover gebogen mama een kus op haar mond geven. Tevreden zie ik dat ze het korte plooirokje en de witte blouse aanheeft die ik gisteren in haar studio heb zien liggen. Mijn binnenkomst doet hen opschrikken.

"Let maar niet op mij, doe maar gewoon verder." Zeg ik op ironische toon. "Laat de heer des huizes maar gewoon aan zijn lot over."

De wangen van Claire kleuren een beetje rood.

"We doen toch niets verkeerd." Zegt ze.

"Ik hou van jullie beiden evenveel." Verklaart Mona en werpt zich in mijn armen.

Blijkbaar heeft Claire haar goed geïndoctrineerd. Misschien heeft mijn lieve mama grotere vermogens dan ze voor me wil toegeven.

Mona begint me passioneel te zoenen en rijdt met haar buikje tegen mijn snel verstijvende lul op. Ik steek mijn handen onder haar plooirokje en streel zachtjes haar strakke kontje. Terwijl onze tongen zich met elkaar verstrengelen, verplaats ik mijn handen en streel haar kale kutje. Ze doet haar benen wat uit elkaar zodat ik er beter bij kan en kreunt zachtjes. Haar harde tepels duwen tegen mijn borstkas aan.

Claire kijkt glimlachend toe.

"Je staat beeldig met dat pakje." Zegt ze tegen Mona.

"Het is haar huisuniform." Glimlach ik. "Dat en haar witte blouse. En het is haar verboden ondergoed aan te doen. Het huishouden doen en het ons naar de zin maken, daarvoor leeft ze voortaan."

"Ik kwam vragen of jullie ontbijt willen." Hijgt Mona, terwijl ze zachtjes over mijn lul wrijft.

"Natuurlijk, dat hoef je zelfs niet te vragen." Zegt Claire.

"Eerst zal ik voor jouw ontbijt zorgen." Grijns ik. "Ik zie dat je enorme trek hebt."

Zonder oogcontact met me te verliezen, zet Mona zich op haar knieën en doet mijn pyjamabroek naar beneden. Mijn neukpaal springt tevoorschijn als een duiveltje uit een doosje en kletst tegen haar wang aan.

Claire is aan het voeteinde van het bed komen liggen. Steunend op haar ellebogen kijkt ze belangstellend toe.

Mona glimlacht me liefdevol toe, terwijl ze met een hand zacht langs mijn schacht streelt en met de ander mijn balzak afweegt.

"Ja, ik ben helemaal opnieuw op krachten gekomen." Zeg ik.

Een druppel voorvocht druipt langs de dikke, purperen eikel naar beneden. Mona likt hem op en neemt het uiteinde van mijn penis tussen haar lippen. Ongeduldig leg ik mijn hand op haar hoofd en duw mijn heupen naar voren.

"Vooruit, laat het je smaken!"

Haar tong dartelt om mijn eikel, terwijl haar exotische donkerbruine ogen mijn blik gevangen houden. Ja, Alfredo zou een talentvol hoertje in haar gevonden hebben.

"Dat is goed. Jij kunt er wat van" Kreun ik.

Ik streel haar haren, terwijl zij me alsmaar dieper in haar mond neemt.

"Je doet het nog beter dan gisteren."

Mona's tong is overal tegelijk. Tot mijn verbazing neemt ze mijn reuzelul in haar mondje tot haar neus begraven is in mijn schaamhaar. Ze kijkt me onderworpen aan terwijl ze slurpende geluiden maakt. Haar gezicht is rood aangelopen en nu en dan hapt ze even naar adem. Ze moet haar mond open doen tot haar kaakgewrichten er pijn van doen om mijn dikke paal toe te laten. Haar hoofd gaat op en neer. Ik knik haar bemoedigend toe terwijl een warm gevoel zich vanuit mijn lul naar mijn ganse onderbuik verspreid.

Ze legt haar handen op mijn heupen en begint me nog harder en sneller af te zuigen. Plots begin in te trillen op mijn benen.

"Opgepast, het komt." Grom ik.

Mona trekt haar hoofd achterover zodat enkel nog het voorste deel van mijn lul tussen haar lippen zit. Ze wil mijn zaad proeven en wil me bewijzen hoe lief ze altijd voor me zal zijn.

Haar tong flitst heen en weer langs mijn eikel. Ik schreeuw en voel mijn spieren verstrakken.

"Jaaaaa..." Brul ik, terwijl mijn lul zwelt en pulseert in haar mondje.

Straal na straal kleverig, dik sperma spuit tegen haar tong aan. Ze heeft moeite om niets te laten ontsnappen en alles door te slikken. Als ze mijn lul uit haar mond laat glijden is haar kin nat van speeksel en sperma.

"Zo wil ik alle dagen wakker gemaakt worden." Zeg ik enthousiast.

Claire klapt in haar handen.

"Bravo, bravo!" Roept ze. "Ik zal mijn best moeten doen om je te evenaren. Je moet me straks je techniek maar eens leren."

Trots en verlegen kijkt Mona ons aan. Ik help haar recht en begin meteen met haar blouse los te knopen.

"Kom, laat mama dat strakke lijfje van jou maar eens zien." Zeg ik.

Wanneer Mona naakt is, steek ik een vinger in haar poesje en zuig aan haar tepels.

"Goch, je hebt je poesje helemaal geschoren." Zegt Claire.

"Mona heeft het strakste poesje dat ik ooit geneukt heb." Laat ik haar weten.

Het onderwerp van ons gesprek geeft een gilletje als ik haar in mijn armen neem en haar op het bed gooi.

"Nu is het jouw beurt om verwend te worden." Zeg ik, terwijl ik snel uit mijn pyjama glijd aan boord kruip.

Mona is in het midden van het bed gaan liggen en heeft de benen wijd gespreid. Claire is op haar zij gaan liggen en kijkt ons teder aan. Tot mijn grote verbazing steekt ze plots een vinger in het kutje van Mona.

"Je hebt gelijk." Zegt ze tegen me. "Ik kan me niet voorstellen dat je lul hier in past."

"Kijk en overtuig jezelf." Grom ik, terwijl ik Mona's borsten begin te strelen en te kneden.

"Lik haar kutje, maak haar zo nat mogelijk. Anders doe je haar misschien pijn." Zegt een overbezorgde Claire.

"Ja mama, dat was ik al van plan." Zeg ik quasi gedwee.

"Ja, lik mijn kutje. Dat heb ik toch zo graag." Zegt Mona hees, terwijl ik tussen haar dijen kruip.

Ik duw haar knieën wat naar boven en knipoog naar Claire.

"Ze heeft nog een maagdelijk gaatje. Maar daar neem ik haar vanavond te grazen." Zeg ik.

Dan begin ik afwisselend het klitje van Mona te tongen en haar slijmerige, openstaande kutlipjes te likken, waar het liefdessap al vrijelijk uit vloeit. Telkens ze begint te kreunen, trek ik me terug. Ik wil haar zo lang mogelijk laten genieten. Ze streelt mijn haar en duwt haar kruis dichter tegen mijn mond en lippen aan.

Claire steekt haar hoofd tussen mijn benen en hapt naar mijn penis. Ze zuigt even op mijn eikel, kust me over de gehele lengte van mijn schacht en neemt dan mijn testikels afwisselend in haar mond.

Ik kijk achterom.

"Laat me niet klaarkomen, Claire." Waarschuw ik mijn moeder. "Ik wil dit grietje nog een beurt geven."

Ik duw Mona's dijen op haar buik en vraag haar ze vast te houden, zodat ik ook met haar kontje kan spelen. Haar anusje gaat een paar keer open en dicht, alsof het me een knipoog wil geven. Ik inhaleer even genietend het speciale aroma van haar bruine gaatje vermengd met haar liefdessap. Dan begin ik haar kutje te vingeren en lik en bijt ik zachtjes haar genotsknopje. Een stroom doorschijnende vloeistof gutst uit haar vagina en ze komt met een luide kreet klaar.

Met de vinger waarmee ik in haar kutje gezeten heb, duw ik zachtjes tegen haar sluitspier. Ondanks het feit dat haar anus drijft in haar eigen kutsap, geraak ik slechts moeizaam tot aan het eerste vingerkootje binnen. Zoals ik ook al gisteren heb gemerkt, is ze daar ongemeen strak. Maar toch blijf ik vastbesloten om daar ook spoedig mijn piemel in te rammen.

Ik trek mijn vinger terug en begin haar maagdelijke aarsje te likken. Mona giechelt en trekt spontaan haar bilhelften uit elkaar. Ik trek met mijn duimen haar gekartelde sterretje wat uit elkaar en steek mijn tong in haar rectum.

"Achhh... Lekker... Dat heeft nog nooit iemand gedaan." Kreunt Mona in extase, terwijl haar anus zich als een prille bloem opent om mijn borende tong toe te laten.

Ik zie dat de nectar uit haar kutje druipt. Ik lik een laatste maal haar schaamlippen en ga op haar liggen.

"Ja, neuk me... Mijn god, je gaat me doen sterven van genot." Hijgt Mona.

Haar kutje is drijfnat. Het uiteinde van mijn penis druipt van het speeksel van mijn moeder. Ik heb dus geen enkele moeite om haar strakke, hete grotje te penetreren.

"Achhh... Ja... Dat doet deugd." Kreunt Mona.

Ze begint met haar heupen te draaien en tegen te duwen naarmate mijn lul door haar kutje wordt verzwolgen. Ik begin haar tieten te kneden en stoot zachtjes tot ik niet meer verder kan. Dan trek me terug tot enkel haar kutlipjes enkel nog mijn eikel omknellen en ram er hem in één keer hard bij haar in.

Mona uit een luide, langgerekte kreet.

"Neuk me hard, sneller!" Schreeuwt ze. "Ik ben jouw slet! Laat me klaarkomen."

Ze slaat haar benen om mijn middel en begint met haar voeten op mijn rug te trommelen.

Dat hoeft ze me geen twee keer te zeggen. Ik neuk haar hard en snel tot ze huilt van genot en pijn tegelijk. Haar geschreeuw overstemt zelfs het kletsende geluid van onze bezwete lijven tegen elkaar en het piepen van de bedvering.

"Vanavond neuk ik je kont." Breng ik er hijgend uit, terwijl ik het tempo opvoer. "We zullen zien of je dan ook nog zo enthousiast zult zijn."

Mona's mond staat wijd open in een langgerekte schreeuw. Haar ogen zijn weggedraaid tot enkel het wit ervan zichtbaar is.

"Tjeetje, wat geniet ze hiervan." Hoor ik mijn moeder verbaasd uitroepen. "Ik snap niet hoe die heipaal van jou helemaal in haar kan verdwijnen."

We komen tegelijk klaar. Mijn schreeuw mengt zich met de hare als haar strakke poes zich vult met mijn zaad. Haar vaginale spieren contracteren zich en persen de laatste druppel uit mijn lul.

Hijgend zak ik op Mona neer, die me met een extatische glimlach aankijkt.

"Dat was zo goed." Roept ze uit en slaat haar armen om mijn nek. "Je neukt me zo goed."

"Voor een heet teefje als jij doe ik een extra inspanning." Grijns ik.

Mijn lul wordt langzaam slappen en glijdt uit haar kut. Ik maak me los uit haar omarming en sta op. Ik wijs op mijn van haar sappen glinsterende lul.

"Kom mee." Zeg ik. "Je gaat me wassen eer je het ontbijt klaarmaakt."

Uitgelaten loopt Mona naar de aangrenzende badkamer.

Claire fronst haar wenkbrauwen als ze ons aan de ontbijttafel ziet zitten. Ik dop een stuk brood in het geel van mijn eitje en grijns haar toe. Ik ben volledig gekleed, maar Mona is nog naakt zoals ik het haar gevraagd heb.

"Ook een eitje, Claire?" Vraagt Mona.

Zonder het antwoord af te wachten, is ze rechtgesprongen en doet de ijskast open.

"Je hebt me nog geen fatsoenlijke kus gegeven." Zeg ik.

Ik sta op en druk Claire, die nog steeds haar pyjama aan heeft, tegen me aan. Claire sluit de ogen en doet gewillig haar mond open als mijn tong langs haar gebit glijdt. Terwijl onze tongen met elkaar duelleren, knoop ik haar pyjamajasje los en streel haar borsten.

Terwijl ze eitjes aan het bakken is, slaat Mona ons glimlachend gade, alsof dergelijke intimiteiten tussen een moeder en haar zoon voor haar de normaalste zaak ter wereld zijn.

"Je lijkt het nogal goed te kunnen vinden met dat meisje." Fluistert Claire, terwijl ik me buk om een van haar tepels in mijn mond te nemen.

"Jaloers?" Vraag ik plagend. "Ik geef je alle morgen een dergelijke beurt, als die verdomde maandstonden van jou ophouden."

"Prachtig, maar nu heb ik alleen maar honger."

Ze trekt de panden van haar vestje dicht, maar ik duw haar handen weg.

"Nee, doe het uit." Zeg ik. "Jouw borsten zijn de mooiste. Ze mogen gezien worden."

Enkel in haar pyjamabroek gekleed gaat Claire aan tafel zitten.

"Onze man is een echte seksmaniak." Zucht ze, terwijl Mona haar bord met haar spiegelei voor haar neerzet.

"Maar we klagen niet, hé." Glimlacht Mona.

"Laten we eens afwachten hoe jullie reageren als ik een derde meisje meebreng." Grijns ik en slurp van mijn koffie.

"Je moet Veronique meebrengen vandaag, dan kunnen we met zijn allen kennismaken." Zegt Claire.

"Goed idee, maar eerst moeten we boodschappen doen."

"Laten we dat maar zo snel mogelijk doen, als jullie geen bezwaar hebben. Zo ontlopen we hopelijk de grote drukte een beetje."

Mona en ik knikken instemmend.

"Is Mona al op de hoogte dat we er een weekje tussenuit zijn en zij op het huis moet letten?" Vraag ik.

"Ja, we hebben het er gisterenavond over gehad toen jij al lag te snurken." Zegt Claire.

"Mag ik echt niet mee?" Vraagt de Filippijnse schone met een pruillip. "Ik wil zelfs in de wagen slapen."

"We zijn ontroerd door zoveel toewijding." Lacht Claire. "Maar Wim en ik gaan altijd samen op verlof."

Zijdelings kijkt ze me aan en streelt even over mijn wang. "Zeker nu hebben we dat nodig, nu we naar elkaar zijn toegegroeid... Begrijp je?"

Mona knikt, helemaal niet ter harte.

"Ik ben een beetje bang om alleen te zijn." Zegt ze.

"Niemand weet toch dat je hier bent?" Vraagt Claire, aan wie ik het verhaal van Alfredo kort heb verteld.

"Mona, je verlaat het huis niet terwijl we in Knokke zijn." Zeg ik beslist. "Je kunt me iedere avond op mijn GSM bellen als je me te veel mist. Zonder mij of mijn moeder ga je echter nooit buiten. Je staat enkel en alleen nog ten onzen dienste."

"Nou, wat een strenge huisregels... Overdrijf je niet een beetje?" Vraagt mijn moeder.

"Natuurlijk, maar ik kan er niets aan doen dat ik een vrij jaloerse jongen ben." Grijns ik. "Ik bezorg haar in ieder geval een prettiger leven dan ze anders zou gehad hebben."

Claire kijkt me sceptisch aan. Ik hoef haar gedachten niet te peilen om te weten dat ze het maar sneu vindt.

Ik draai me om en knijp in het kontje van Mona. "Laat de afwas maar staan tot na de middag. Ga je nu maar aankleden."

Terwijl Claire en Mona zich klaarmaken, ruim ik de tafel af en haal de auto uit de garage. Een half uurtje later zijn we op weg.

We doen steeds onze aankopen in een groot winkelcomplex in een buitenwijk van de stad. Claire en ik maken er telkens een uitstap van. Als we onze aankopen in de wagen hebben geladen, gaan we een hapje eten in het restaurant dat we elke zaterdag rond de middag bezoeken. Het is doorgaans onze enige verwennerij van de week. We zijn al jaren vaste klant en we kennen de mensen heel goed.

Mona baart dan ook enig opzien. De meeste mensen denken natuurlijk dat het mijn nieuwe vriendinnetje is. Maar we leggen hen uit dat ze een goede collega van mijn moeder is, die wat pech heeft gehad in het leven en daarom tijdelijk bij ons inwoont. Ik wil Veronique nog introduceren in deze kringen. En men heeft nogal wat bezwaren tegen mensen die er twee vriendinnetjes op nahouden, nietwaar?

Terwijl we aan het dessert zitten belt Veronique me trouwens op. Ze is enorm blij me te horen, en dat is trouwens wederzijds.

We spreken af dat ik haar omstreeks drie uur kom ophalen.

Ik ben van mijn woord. Het is twintig over drie als ik aan de woning van het gezin Bloem aanbel. Veronique doet een paar ogenblikken later open en werpt zich in mijn armen alsof ik uit de doden ben opgestaan.

"Wim, ik heb je zo gemist." Zegt er tussen twee kussen door.

"Waarom deed je dan geen belletje?" Vraag ik.

Ik pak haar bij haar schouders en laat mijn bewonderende blikken over haar prachtfiguurtje glijden. Ze is gekleed in een wijde, zwarte pantalon en een rode blouse, zoals gewoonlijk tot aan de hals dichtgeknoopt. Zelfs haar ouderwetse kleding kan geen afbreuk doen aan haar schoonheid. Hoe is het mogelijk dat ik nooit meer aandacht heb besteed aan haar op school?

"Kom, laat me je aan moeder voorstellen. Mijn vader is niet thuis." Ze neemt me bij de hand en trekt me het huis in.

Het is slechts met tegenzin dat ik meega. Veel liever zou ik direct met haar wegrijden. Maar ik weet dat haar moeder nogal graag controle houdt over met wie ze uitgaat. Bang om een slechte eerste indruk te maken moet ik trouwens niet hebben. Dat maak ik zo weer ongedaan.

Een tel later stelt Veronique me trots voor aan haar moeder, die me eerst van top tot teen opneemt en dan haar hand uitsteekt.

"Noem me maar Magda, als ik jou Wim mag noemen." Zegt ze met een halve glimlach.

"Natuurlijk Magda." Zeg ik beleefd terug, terwijl ik haar warme, kleine handje schud.

Ze ziet er heel anders uit dan ik me heb voorgesteld. Ik had het beeld van Veronique op middelbare leeftijd voor ogen, wat omvangrijker rond het middel en met enigszins afhangende borsten, gekleed in spullen uit grootmoeders tijd. Niets is minder waar.

Magda Bloem is een vrouw van begin de veertig. In plaats van donkerblond heeft ze sluik, neervallend, kastanjebruin haar dat in een pagekopje is geknipt. Ze heeft een mager gezicht met een enigszins scherpe neus en een stel donkerbruine, amandelvormige ogen die je heel doordringend kunnen aankijken. Ze heeft een slank figuur en een middelmatige boezem. Ze heeft wel dezelfde brede heupen en ronde kont als haar dochter. De strakke jeansbroek die als een tweede huid rond haar dijen en kont spant, staat prima bij haar. De knopen van haar blouse heeft ze warempel losgeknoopt tot aan de zwelling van haar borsten.

"Zo, en ik die begon te wanhopen of mijn dochter ooit met een vriendje zou thuiskomen." Haar glimlach laat een rij parelwitte tanden zien en een paar discrete kraaienpootjes rond haar ogen. "Blij me je kennis te maken... Veronique is trouwens totaal weg van jou."

Ik glimlach onwennig.

Veronique krijgt een verlegen blosje op de wangen.

"Toe nou, mama." Sputtert ze.

"Ik ben nog meer weg van haar." Reageer ik.

We hebben nog steeds mekaars hand vast. Ik moet bekennen dat ze me niet onverschillig laat. Ik ben er vast van overtuigd dat ik met mijn toekomstige schoonmoeder een prachtrelatie zal hebben.

Enigszins verbaasd merk ik dat Magda Bloem tersluiks naar de bobbel in mijn broek zit te staren. Zelfs in slappe toestand neemt mijn lul behoorlijk wat ruimte in beslag.

Natuurlijk kan ik het niet laten in haar gedachten te duikelen. Wat ik daar aantref slaat me nog meer met verbazing.

Terwijl ze zich geamuseerd afvraagt hoe hard Veronique zal schrikken als ze mijn lul voor de eerste keer zal zien, volgt direct daarop de gedachte dat ze daarmee ook eens lekker gepaald zou worden. Het beeld van een jonge kleurling, nauwelijks een paar jaar ouder dan ik, schiet door haar hoofd. Ze is al een keer of tien met hem naar bed geweest. In feite is ze van plan om na ons vertrek naar hem toe te gaan. Mijn aanwezigheid maakt dat haar poesje nog meer aan het jeuken is.

Dat had ik nu nooit geloofd, de echtgenote van een der meest religieuze gezinnen van het dorp gaat vreemd. Inwendig grijnzend en met veel moeite mijn gezicht in de plooi houdend, laat ik bij haar het onweerstaanbare beeld opkomen me te willen verleiden. Het voornemen straks bij haar vriendje te gaan verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ze vindt hem helemaal niet interessant meer en begrijpt niet wat ze ooit in hem gezien heeft. In de plaats daarvan zal ze morgen wel een voorwendsel vinden om me morgen te zien.

Als ze merkt dat ze mijn hand nog vastheeft, kleurt ze lichtjes en laat ze snel los.

"Excuseer." Zegt ze. "Ik was eventjes ver weg."

"Op een mooi plekje blijkbaar." Grijns ik.

Magda draait zich om zodat we haar verlegenheid niet zien. Ik doe haar opwinding nog meer toenemen.

"Kom tortelduifjes, zetten jullie je maar in de sofa." Zegt ze.

Veronique en ik zetten ons naast elkaar neer. Onwennig grijpt ze mijn hand vast.

"Willen jullie iets drinken?"

"Een mineraalwater." Zeg ik. "Ik moet rijden. Mijn moeder leent me nooit meer de wagen uit, als ze er achter komt dat ik ook maar een druppel alcohol drink achter het stuur."

"Een erg verstandige moeder heb je." Verklaart Magda.

Tersluiks kijk ik naar haar sensueel wiegend kontje als ze naar de keuken verdwijnt, me afvragend hoe het zou zijn om met moeder en dochter tegelijk het bed te delen.

"Je valt bij haar in de smaak." Fluistert Veronique me opgelucht in het oor.

Haar moeder komt terug met een dienblad met drie glazen. Terwijl ze mijn watertje neerzet kijkt ze me doordringend in de ogen en buigt zich overdreven voorover. Haar blouse valt open en er wordt me een royale kijk gegund op haar in een met zwarte kant afgezette beha gehulde borsten. Dan gaat ze zitten in een zetel rechtover ons.

"Wat zijn jullie plannen?" Vraagt ze dan.

"O, niet veel bijzonder." Antwoord ik. "We gaan een terrasje doen, wat wandelen en een kleinigheid eten. Daarna gaan we even bij mijn moeder langs."

"Ik hoop dat jullie het niet te laat maken." Zegt Magda Bloem. "Veronique, vergeet niet dat je morgen vroeg uit bed moet."

Ze richt zich naar mij en vervolgt dan. "Ze moet morgen met het koor naar de andere kant van de provincie. Ze komt pas laat in de namiddag thuis."

Veronique knikt, met spijt in het hart omdat ze er niet onderuit kan.

"Oh, wat jammer." Reageer ik. "Ik had je morgen graag naar de bioscoop meegenomen. Je weet dat ik je daarstraks aan te telefoon heb verteld dat ik tot volgende zaterdag met mama op vakantie ben. Ik kan je dus een hele tijd niet zien."

"Zes dagen zijn echt niet lang." Weerlegt Magda.

"Ik ben om vier uur zeker thuis. Ga je hier tegen dan zijn?" Vraagt Veronique.

"Ik bel Wim op van zodra je thuiskomt." Glimlacht Magda bij wie een plannetje aan het rijpen is om een aantal uren alleen met mij door te brengen.

Veronique kijkt me verliefd aan. "Dat zou prachtig zijn, mama. Zes dagen zonder Wim is een hele lange tijd voor mij."

"Waar is de tijd dat ik zo verliefd was." Lacht haar moeder.

Haar ogen hebben echter een eerder trieste uitdrukking. Ze denkt aan haar eigen ongelukkige huwelijk en is zelfs een beetje jaloers op haar dochter. De warme gevoelens voor mij wakker ik meteen een flink stuk aan. Ze begint ongemakkelijk op haar zetel heen en weer te schuiven en kruist en ontkruist voortdurend haar benen. Ze voelt zich schuldig en een beetje beschaamd omdat ze het vriendje van haar dochter wil verleiden.

"Veronique heeft zich laten inschrijven op de verpleegsterschool. Wat ga jij doen volgend jaar?" Vraagt ze met een geforceerde glimlach.

"Ik was eerst van plan een technische richting te volgen op de hogeschool." Zeg ik. "Maar mijn moeder heeft me overhaalt om voor een studie rechten te kiezen. Ik heb dus een maand langer vakantie."

"Heeft je moeder dat dan ook gestudeerd?" Vraagt Magda belangstellend.

Met mijn hulp is ze er nog voor ik mijn antwoord uitspreek ervan overtuigd dat ik een bovenste beste jongen ben en de beste partij voor haar dochter.

"Nee, mama heeft secretariaat gedaan. Maar ze werkt voor een groot advocatenkantoor." Antwoord ik.

"O, vandaar... Je bent dus al half geïntroduceerd in de sector." Knikt ze.

We blijven ongeveer een half uurtje zitten en praten over alles en nog wat. Ik vertel haar waar we wonen, van het paar appartementjes die we in de stad hebben en van de fantastische moeder die ik heb.

Zelfs zonder telepathische gaven hoor ik de alarmbelletjes afgaan in Magda's hoofd als ik haar vertel dat mijn ouders gescheiden zijn. Het hypocriete trutje zet haar man horens als een rund, maar heeft bezwaar dat het vriendje van haar dochter gescheiden ouders heeft. Een paar tellen later is ze echter bijgedraaid, met een klein zetje van mijn kant natuurlijk.

Na afloop van het gesprek gaat Veronique een jas op haar kamer halen. Ik informeer naar het toilet, niet omdat ik dringend moet maar wel om naar huis te bellen en mijn moeder te informeren dat we om een uur of zes langskomen.

Als ik in de woonkamer terugkom, legt Magda haar hand op mijn arm.

"Wim, mag ik je iets vragen?" Vraagt ze met afgewende blik.

"Natuurlijk."

"Wim, je weet dat Veronique een naïef en onervaren meisje is."

Ik knik.

"Ik weet dat het misschien ongepast of ouderwets klinkt, maar wil je haar alsjeblieft respecteren?... Je weet wel wat ik bedoel."

"Ik weet dat Veronique en ik samenhoren. We kennen elkaar nog niet lang hoewel wel al jaren met elkaar omgaan op school, maar we houden enorm van elkaar." Zeg ik. "Ik heb alle tijd van de wereld, omdat ik weet dat we elkaar niet zullen verlaten."

"Je bent een goede jongen. Ik mag je enorm graag." Zegt ze zacht.

Ze komt zo dicht bij mij staan dat ik de warmte van haar lichaam voel.

"Veronique is ons enig kind, en we hebben haar opgevoed om een deftig meisje te zijn." Gaat ze hees verder.

Ik knik begrijpend. Haar eigen gedachten zijn verre van deftig. Ik vraag me of ze die ook aan de dorpspastoor gaat opbiechten.

Indien Veronique niet op dat moment van de trap was gekomen, weet ik zeker dat ze me omhelsd zou hebben. In de plaats daarvan nemen we haastig afscheid.

Magda wuift ons vanuit de deuropening na als we in de auto stappen. Ik steek grijnzend mijn hand op. Ik weet dat haar slipje nu kletsnat is. Ze denkt niet meer aan haar vriend. Van zodra we wegrijden zal ze naar haar slaapkamer gaan om zich te masturberen, mijn beeld op haar netvlies gebrand.

"Jouw moeder is echt een vrouw naar mijn hart. Ik weet zeker dat we het heel goed met elkaar zullen vinden." Zeg ik enthousiast tegen Veronique.

"Ja, dat heb ik gemerkt." Mijn vriendinnetje zet net geen pruillip. "Soms leek het alsof je een afspraakje met haar had in plaats van met mij."

"Ach, overdrijf niet." Ik geef haar een kneepje in haar dij. "Ik vind het wel erg belangrijk goed overweg te kunnen met mijn toekomstige schoonmama. Trouwens, heb je gemerkt dat ze me bijna het hemd van het lijf vroeg?"

"Inderdaad ja. Ik vraag me af wat het was, gewoon pure nieuwsgierigheid of overbezorgdheid. Voor haar ben ik altijd twaalf jaar gebleven."

"Dat zijn moeders, altijd en overal."

"Het is niet dat we ruzie hebben of zo, maar ze zou ondertussen wel moeten weten dat ik me echt niet zal laten bedotten door wie dan ook."

In gedachten schud ik meewaardig het hoofd om haar naïeve zelfverzekerdheid.

"Nu moet ik nog kennis maken met je vader." Zeg ik.

Ik zie haar gezicht betrekken.

"Die zal je maar zelden te zien krijgen." Zegt ze. "Als hij niet aan het werken of aan het vissen is, zit hij op café. Hij bemoeit zich weinig tot niet met ons. Mijn moeder en hij leven al jaren in ruzie. Eerlijk gezegd begrijp ik niet waarom ze nog bij elkaar zijn."

Het is duidelijk een moeilijk onderwerp voor haar, dus laat ik het maar rusten.

Als ik bij het stadspark kom, vertraag ik een beetje.

"Zin in een wandeling? Het zijn de laatste weken echt warm weer." Vraag ik.

Als Veronique knikt, zoek ik een parkeerplaats.

Het daaropvolgende uur brengen we wandelend door. Dan stel ik voor ergens iets te gaan eten, maar Veronique heeft geen honger. Ze heeft wel zin in een ijsje. Toevallig weet ik een zeer gereputeerd Italiaans ijssalon vlak in de buurt.

Daarna rijden we naar huis. Het is ongeveer zes uur als we daar aankomen.

Natuurlijk wachten Claire en Mona ons bij de voordeur op.

Mona is gekleed in haar witte blouse en korte plooirokje dat nauwelijks tot aan haar kont reikt. Mama heeft een kort zomerjurkje aan dat de helft van haar bevallige dijen bloot laat. Natuurlijk valt Veronique een beetje uit de toon.

Ik neem me voor daar zo spoedig mogelijk verandering in te brengen eens we allen onder hetzelfde dak wonen. Het idee om een huisuniform, kort plooirokje en laag uitgesneden blouse, in te voeren voor de bevallige leden van mijn harem, flitst door mijn hoofd.

Nadat iedereen aan iedereen is geïntroduceerd, excuseert Veronique zich even om naar het toilet te gaan.

Mijn moeder feliciteert me met mijn keuze.

"Het is verdomd een knappe meid, en van nature uit erg volgzaam en meegaand." Zegt ze. "Dat is de droom van elke man."

Ik knik bevestigend.

"Meende je het, toen je vertelde dat ze maagd was? Dat kan ik me in deze losbandige tijden moeilijk voorstellen."

"Toch is het zo. Ze heeft zelfs nog nauwelijks met zichzelf gespeeld."

We horen het toilet doorspoelen.

Claire knipoogt vettig en buigt zich voorover.

"Straks gaat Mona ongetwijfeld een stel bebloede lakens in de was doen." Fluistert ze in mijn oor.

"Spijtig genoeg kan ik haar bloemetje maar eenmaal plukken." Zeg ik hoofdschuddend. "Dat zal niet voor vandaag zijn. Ik wil haar eerst nog wat kneepjes bijbrengen. Ze is wat geremd, weet je."

Veronique's terugkeer maakt een einde aan ons intieme onderonsje. Verlegen en onhandig glimlachend komt ze aan mijn arm hangen.

Claire nodigt ons uit in de woonkamer een glas te drinken.

We zetten ons neer in de zithoek bij de TV. Ik heb zin in een koffie. Veronique kijkt me even aan en wil hetzelfde. Mona verdwijnt in de keuken. Haar ultrakorte rokje wipt omhoog zodat duidelijk te zien is dat ze geen broekje draagt. Veronique kijkt haar stomverbaasd na.

Zonder mijn subtiele mentale manipulatie zou ze geschokt en verontwaardigd zijn weggegaan, nu is ze alleen maar verbaasd en opgewonden. Als ze me aankijkt knipoog ik grijnzend.

"Als je onder dit dak woont, zal je ook zo'n pakje dragen." Zeg ik.

Ik leg mijn hand op haar linkerborst en begin die te kneden doorheen haar blouse en beha. Veronique begint zwaar te ademen en te wriemelen in de zetel.

"We dragen allemaal zo'n pakje. We maken hem gek, meisje." Lacht Claire.

Ondertussen is Mona een thermos op het salontafeltje komen zetten. Ze kijkt belangstellend toe als ik me voorover buig en Veronique op de mond kus. Ik voel haar verkrampen. Teder streel ik over haar wang, terwijl ik de laatste restjes schroom en remmingen uit haar geest verdrijf.

"Het is in orde, je mag je laten gaan." Verzeker ik haar glimlachend. "We zijn een grote, liefhebbende familie. Tussen ons bestaan geen taboes, alles is veroorloofd."

Veronique kijkt me met halfgesloten ogen aan. De blos op haar wangen en haar gejaagde ademhaling verraden hoe opgewonden ze is.

Ik kus haar opnieuw. Ditmaal gaan haar lippen gewillig van elkaar. Onze tongen dansen wild om elkaar heen. Spontaan legt ze haar hand op mijn harde lul en streelt hem doorheen de stof van mijn broek. Ik voel de blikken van Mona en mijn moeder in mijn rug. Veel kan dat me echter niet schelen.

"Je hebt ten minste lekkere koffie gemaakt, Mona." Hoor ik Claire lichtelijk sarcastisch zeggen.

Enige seconden later laat ik Veronique los.

"Is dat zo?" Vraag ik. "Nou, dan hebben mijn blonde godinnetje en ik wel trek."

Mona schenkt ons beiden een kopje koffie in. Haar blouse valt zo ver open dat we haar stevige, getaande borstjes in hun volle glorie kunnen bewonderen.

Ondertussen is Claire een gesprek begonnen met Veronique.

"Ik heb begrepen van Wim dat je nogal in het kerkkoor actief bent?" Begint Claire.

"Ja, al sinds mijn zesde. Bijna al mijn vrije tijd werd er door opgeslorpt." Antwoordt Veronique.

"Dan moet je goed kunnen zingen. Dat heb ik nu nooit gekund." Lacht Claire.

"Ja, ik heb het altijd graag gedaan. Bovendien werd ik er aanvaard zoals ik was. Op school en zo ben ik altijd gepest geworden, zonder dat ik ooit te weten ben gekomen waarom."

Claire nipt van haar koffie en knikt bedachtzaam.

"Ja, dat gaat zo." Zegt ze. "Pestkoppen zoeken altijd een slachtoffer uit. Je hebt pech als jij het bent."

Mona is uit de keuken terug gekomen met een schaal gebakjes. Gretig buig ik me voorover.

"Aanvankelijk was ik een beetje kwaad op mijn vader dat ik naar het kerkkoor moest. Maar dat hield vlug op. Daar heb ik zelfvertrouwen en zelfrespect geleerd."

"Je komt dus blijkbaar uit een gelovige familie."

"Van de kant van mijn vader wel, ja. Mijn moeder vond alles goed, zolang ik haar maar niet te veel voor de voeten liep."

"Je moet blijkbaar niet veel van haar hebben."

Veronique schudt heftig het hoofd. "Nee, helemaal niet, maar mijn moeder gaat liever haar eigen gang. Mijn opa heeft altijd gezegd dat ze liever niet was getrouwd."

Mijn moeder knikt begrijpend.

"Heb je een grote familie?"

"Nogal, alhoewel we niet zoveel contact met elkaar hebben."

"Wim en ik hebben alleen elkaar." Zucht Claire. "Maar we betekenen wel alles voor elkaar."

"Hij betekent ook alles voor mij." Zegt Veronique hees. "Ik heb er alles voor over om het hem naar de zin te maken."

"Blij dat te horen."

Ik sta op om naar het toilet te gaan. Als ik terugkeer is het gesprek nog aan de gang. Ik laat de dames een paar minuten hun gang gaan en onderbreek hen dan.

"Claire, je hebt genoeg beslag gelegd op mijn liefje." Grijns ik, terwijl ik mijn hand uitsteek naar Veronique en haar uit de zetel trek. "Ik laat haar nu even mijn kamer zien."

Veronique lacht nerveus als ik de deur van onze kamer achter ons sluit.

"Eindelijk zijn we gans alleen. Hier heb ik al enkele dagen van gedroomd." Glimlach ik tegen haar.

Ik loop naar mijn bureau, rommel in een schuif en leg mijn fotoapparaat op het schrijfblad. Dan breng ik Veronique in de toestand die ik wil hebben. Veel hoef ik aan haar gedachten niet te prutsen. Ze is even opgewonden en geil als ik. Maar ze is op haar hoede, de waarschuwingen van haar moeder op haar hoede te zijn voor jongens, in het bijzonder van mij, klinken nog na in haar oren. De pesterijen op school hebben het zelfbeeld van Veronique geen goed gedaan, de verhalen en de woorden van haar moeder hebben echter een meer nefaste invloed gehad. Maar spoedig denkt ze er alleen maar aan zich volledig te geven aan mij, me te bevredigen en zich volledig te onderwerpen aan me.

"Ik heb ook voortdurend aan je gedacht." Zegt Veronique hees. "Ik heb voortdurend over je gefantaseerd. Ik ben zelfs een keer klaargekomen toen in van je droomde. Dat is me nog nooit overkomen."

"Je bent duidelijk verliefd, meisje." Grijns ik. "En ik meen te weten wie de gelukkige is."

"Ik hou van je, Wim. Je bent de afgelopen dagen geen moment uit mijn gedachten geweest." Zegt ze en opent haar armen. "Wil je me opnieuw kussen?"

Ik trek haar tegen me aan en kus haar nek. Zachtjes bijt ik in haar oorlelletje en kijk in haar ogen. Ik leg mijn rechterhand in haar nek en plant mijn lippen op de hare. Ze sluit haar ogen en haar tong glijdt in mijn mond. Haar borsten worden platgedrukt door mijn bovenlijf. Ik leg mijn handen op haar kont en druk haar buik tegen mijn harde lul.

"Wim, het is mijn eerste keer met een jongen en ik ben bang... Maar zou je met me willen neuken?" Hijgt ze.

"We hebben nog tijd genoeg voor dat. Ik heb aan je moeder beloofd dat ik geduld met jou zou hebben." Fluister ik, terwijl ik haar opwinding nog doe toenemen.

"Mijn moeder is hier niet, verdomme." Zegt ze, vermoedelijk de eerste vloek uit haar leven.

"Luister, ik heb een beslissing genomen." Zeg ik, over haar wang strelend. "Van zodra ik uit vakantie terugkom, gaan we naar de pastoor en het gemeentehuis. Ik wil zo snel mogelijk met je trouwen."

Sprakeloos kijkt ze me met grote ogen aan. Ik zet een stap achteruit.

"Doe je blouse uit... Laat me eindelijk eens dat prachtige lijf van jou zien."

Mijn lul barst bijna uit mijn broek, terwijl ik naar het fototoestel grijp.

Veronique heeft rode wangen, ditmaal van excitatie in plaats van schroom, als ze de knopen van haar blouse losmaakt. "Vind je me mooi, Wim?"

"Meisje, je hebt een droomlichaam." Grom ik, druk doende mijn camera in stelling te brengen. "Ik scheur je de kleren van je lijf als je nog lang talmt."

Giechelend gooit ze de blouse op mijn bureaustoel. Haar borsten deinen op en neer in een witte beha. Het kledingsstuk volgt de weg van de blouse. Veronique legt haar handen onder haar borsten en kromt haar rug. Snel na elkaar neem ik twee foto's.

"Vind je mijn borsten werkelijk mooi, Wim?" Vraagt ze. "Ik heb het altijd maar twee dikke joekels gevonden, waar de mannen alleen maar naar staren."

"Ja, enorm mooi. Je bent mijn droomvrouw." Stel ik haar gerust.

Ik pak haar handen vast en trek ze van haar borsten, die ondanks hun omvang stevig vooruit priemen, de eerder kleine, donkerroze tepels wijzen als kleine vingertjes in mijn richting. Zachtjes begin ik hen te strelen, mijn duimen wrijven over haar tepels. Veronique ademt sissend in en kreunt zachtjes.

"Je hebt de mooiste borsten die ik ooit heb gezien." Zeg ik.

Het is niet de eerste keer dat ik dit zeg, maar ditmaal is het gemeend. Ik zuig afwisselend aan haar tepels. Ze legt haar armen op mijn schouders en trilt op haar benen. Als ik ophoud staan haar borsten vol zuigplekken.

Ik neem opnieuw mijn fototoestel. "Kleed je nu maar helemaal uit."

Veronique schopt haar schoenen uit en doet haar pantalon naar beneden. Als ze alleen maar in een witte katoenen onderbroek staat, vraag ik haar even op te houden zodat ik een paar goede shots kan nemen.

"Kijk met je zwoelste blik in de camera en doe je slipje uit." Grom ik op het kleine scherm starend. "Verdomme liefje, je bent een geboren fotomodel."

Veronique doet wat haar gevraagd wordt en stapt traag uit haar broekje. Ik laat haar even rechtop staan met de handen naast het lichaam. Ik neem een foto en leg het apparaat dan weg. Veronique glimlacht me tegelijk uitdagend en onderworpen toe, trots dat ze zich zo aan haar vriendje durft te tonen.

Ik zet me op mijn knieën voor haar neer om genietend de scherpe, zoete muskusgeur van haar geslacht op te snuiven. Ze scheert zich niet, maar haar poesje is slechts licht behaard met een vachtje van dezelfde kleur als haar hoofdhaar. De haartjes voelen zacht en zijdeachtig aan als ik er met mijn vinger langs streel. Haar teer uitziende schaamlipjes zijn rood en gezwollen, nat van het genotsvocht dat al rijkelijk uit de maagdelijke snee vloeit. Bovenaan is het knopje van haar klitje duidelijk te zien.

"Jij hebt duidelijk zin in een beetje actie." Glimlach ik.

"Ja." Zucht Veronique hees.

"Ga op de rand van het bed zitten, leg je achterover en doe je dijen wijd open." Beveel ik. "Ik wil een foto van je grotje terwijl het nog ongerept is."

Mijn blonde godinnetje gaat in de aangewezen positie liggen. Haar kutlipjes wijken uiteen als de blaadjes van een openbloeiende bloem. Ik kijk recht in haar bloedrode, druipende grotje. Achterin zie ik het dunne membraan van haar maagdenvlies. Met trillende vingers doe ik haar kutlipjes wat van elkaar en neem een foto. Daarna kleed ik me snel uit.

Veronique kijkt met grote ogen naar de drieëntwintig centimeters van mijn stijve lul. Ik weet wat ze denkt. Hij is veel groter en dikker dan zij eerst heeft gedacht. Inwendig verkrampt ze een beetje als ze aan de pijn denkt als hij voor de eerste keer in haar strakke poesje zal worden geschoven.

"Wim, ik weet niet of je dat ding ooit in mij zult kunnen steken. Hij is zo groot." Zegt ze met benepen stemmetje.

Ik glimlach haar geruststellend toe. "Dat zal enorm meevallen. Een vagina is enorm elastisch weet je."

Ze lijkt nog niet overtuigd.

"Enkel je eerste keer zal pijn doen... Maar, maak je geen zorgen. Het duurt maar even, en ik zal je een genot bezorgen zoals geen enkele man dat zal kunnen." Plots krijg ik een ingeving. "Weet je wat?... Straks mag je toekijken hoe ik Mona neuk. Dan zal je helemaal niet bang meer zijn."

Veronique knikt en glimlacht me vol vertrouwen toe.

"Kom, kniel neer tussen mijn benen." Zeg ik. "Eerst ga je leren hoe je een man afzuigt."

Als Veronique van het bed af glijdt, wordt er op de deur geklopt.