Wander zat te genieten van wat zich voor zijn ogen afspeelde. Carla op handen en knieën die van achteren werd gebeft, de prachtige Hedy op knieën die Gerda aan het beffen was en Liset op handen en knieën als een hondje wachtend op wat het volgende zou zijn. Hier had hij jaren over gedaan om zijn landgoed zo in te richten dat hij met zijn vriendenploeg, bestaande uit lilliputters, normale mensen zou kunnen vernederen en te pijnigen voor hun arrogante gedrag tegenover mensen zoals zij. Daarnaast stonden er Hannie en Simone stram en stil in de houding in de sta-cel. Carla kon, ondanks de vreselijke toestand waarin ze zich bevond, zich op een gegeven moment niet beheersen en gaf toe aan de strelingen van de tong die dan haar klitje beroerde en dat weer diep in haar kutje werd gestoken. Langzaam maar zeker voelde ze een orgasme opkomen en ze begon langzaam met haar omhoog gestoken kont te bewegen. Haar ademhaling werd snellers en net op het moment dat ze in extase begon te raken kneep de dwerg plotseling in haar kletsnatte kut. In plaats van klaar te komen gilde Carla nu van pijn toen de dwerg de schaamlippen tussen duim en wijsvinger had en hard kneep. "Ha,ha,ha,ha, vuile hoer, jij denkt zeker dat je hier voor je plezier bent. Maar vergeet dat maar. Snel, op je handen en knieën naast die andere slet". De dwerg liet het natte kutje van Carla los en gaf haar een enorme klap op haar rechterbil. Haastig klom Carla van de lage tafel en kroop naar Liset toe. Huilend van schaamte zat ze naast Liset. Carla was zodanig dicht bij een orgasme dat ze zelf haar hand tussen haar benen deed om het zelf af te maken maar één van de dwergen zag het en gaf haar van achter een harde schop tussen haar benen waardoor ze gillend van de pijn voorover plat op de grond viel. "Geil secreet, jezelf klaar maken is hier uit de boze. Wanneer je klaar wilt komen vraag je dat en dan zeggen wij wel wanneer je mag, begrepen." Carla lag te kreunen van pijn door de harde schop tegen haar kut. De dwerg vroeg nog eens, "Begrepen sloerie?". Huilend kwam ze weer omhoog en zei stotterend "Ja". Weer viel ze voorover toen de dwerg haar weer een harde schop tegen haar kut gaf. "Ja meneer, hoor je te zeggen sloerie". Met moeite zei Carla, "Ja meneer ik heb het begrepen" en moeizaam ging ze weer op handen en knieën. Het verlangen om klaar te komen was door de harde schoppen totaal verdwenen. Hedy was met dichtgeknepen ogen nog steeds bezig de kleine vrouw te beffen. Kokhalzend liet ze haar tong door de behaarde bilnaad gaan tot ze eindelijk voelde dat de vrouw begon te trillen en met haar onderlijf begon te schudden. Het duurde niet lang of de lilliputter kwam kreunend klaar en ook Hedy moest weer naar de andere vrouwen kruipen. Haar mond zat vol losse haren uit de bilnaad van de vrouw die nog nahijgend op de tafel lag. Ze mocht de haren echter niet uitspugen. Na een poosje kreeg ze het gevoel dat de haren zichzelf een weg naar haar keel vonden en ofschoon ze het niet wilde begon ze toch te slikken. Ze kende dit gevoel als hetzelfde wanneer ze bij de tandarts was en ook telkens moest slikken. Kokhalzend deed ze haar best de haren niet door te slikken. Vervolgens kregen de drie vrouwen alle drie een halsband om. De halsbanden werden met opzet strak om de keel gezet waardoor de naakte vrouwen het idee kregen dat ze bijna stikten. Vanuit de ooghoeken zagen de vrouwen Wander met een wagentje aankomen met een grote kist er op. Het was dezelfde wagen waar de lilliputter laatst in de strafkamer in het kamp mee aan kwam zetten. De angst bekroop hen weer want de dingen die in de kist zaten waren nou niet echt vrouwvriendelijk. En het bange vermoeden kwam uit toen Wander drie buttpluggen uit de kist haalde. Nu waren het buttpluggen waar een staart aan zat. Tot hun grote schrik zagen de vrouwen dat deze buttpluggen groter waren dan de vorige en even later was het kreunen en auw roepen niet van de lucht toen men probeerde de pluggen in de drie strakke poepgaatjes te stoppen. Er kwam deze keer geen glijmiddel aan te pas want de dwergen genoten van het gesmeek van de vrouwen om te stoppen. Maar onverbiddelijk werden de pluggen in de strakke kontjes gestopt en na veel moeite zaten de pluggen vast. Alle drie vrouwen huilden van pijn en vernedering en hadden het gevoel dat hun sluitspier onherstelbaar beschadigd was geraakt. Er werd nog een ketting aan de halsband vastgemaakt en vervolgens werden de vrouwen gedwongen kruipend met de dwergen naar buiten te gaan waar hen de volgende hel stond te wachten.

Intussen stonden Hannie en Simone nu al bijna drie uur in de sta-cel. Het werd steeds moeilijker om volkomen stil te staan maar door de klappen die hen te wachten stond wanneer ze geluid maakten of bewogen stonden ze nu al een hele poos volkomen stil. Ze hadden elkaars naakte lichaam nu al drie uren achter elkaar bekeken. Hannie had, net als Simone, al een paar keer geprobeerd de ogen dicht te doen maar ze had dan het gevoel dat ze niet stil kon blijven staan en was op die manier wel verplicht naar Simone te kijken. Op een gegeven moment zag ze dat Simone langzaam maar zeker steeds meer met haar onderlijf begon te bewegen. Ze probeerde met haar ogen en grimassen er achter te komen wat er met Simone was. Hannie en Simone keken elkaar wanhopig in de ogen toen ze merkten dat de het langzaam kouder werd. De bewakers hadden de temperatuur weer omlaag gedaan en zagen op het scherm dat beide vrouwen begonnen de bibberen van de kou en zaten te wachten dat ze naar binnen konden om klappen uit te delen. Hannie voelde hoe haar tepels door de kou pijnlijk opzetten en langzaam kwamen de tranen weer in haar ogen van de verschrikkingen die ze moest ondergaan. Simone moest al een hele poos plassen maar durfde, net als Hannie niets te doen. Door de kou werd de druk steeds groter en ze kon haar plas bijna niet meer ophouden. Op een gegeven moment begon haar blaas zo pijnlijk op te spelen dat ze riep. Half huilend riep ze "Alstublieft, ik moet plassen". Ze hoopte dat men haar naar het toilet zou laten gaan maar dat was een vergissing. Beide dwergen kwamen de steenkoude cel binnen en gaven Simone enkele harde klappen met een gummiknuppel. Ze gilde het uit van pijn en smeekte te mogen plassen. "Je mag zo veel plassen als je wilt meisje maar dat doe je gewoon hier en zonder te bewegen. Er zit niet voor niets een putje in de vloer, dus ga je gang en laat je kostelijk vocht lopen. Maar denk er om, geen beweging." De dwergen gingen verwachtingsvol staan kijken toen Simone weer rechtop in de houding stond. Maar door de klappen en de schrik dat ze hier staande in de cel moest plassen was de aandrang even afgenomen. De dwergen zagen nu bij Hannie de tranen over de wangen en richten even de aandacht op haar. Ze moesten lachen toen ze Hannie stil zagen huilen. "Och meissie, wat denk je, Tranen zijn lekker warm laat ze maar vloeien? Kijk eens aan wat voor grote tepels dat wijf heeft zeg. Doet het ook pijn zulke grote knoppen.?” Terwijl de ene dwerg dit zei pakte de andere een tepel en kneep er hard in. Hannie gilde van pijn en begon nu harder te huilen. Ze werd gedwongen te stoppen met huilen doordat de dwergen dreigden haar weer enkele klappen te geven. Even later was de rust weer terug in de cel. Tenminste wanneer men het bibberen van de twee naakte vrouwen even voor lief nam. Na een paar minuten kwam de drang bij Simone weer terug en ze had nu zoveel pijn dat ze haar plas niet meer kon ophouden en het liet lopen. Omdat ze de enkels tegen elkaar had voelde ze de warme urine langzaam langs haar lange benen naar omlaag gaan. Hannie zag de vertwijfelde blik in de ogen van Simone. Er was helemaal niets meer over van de eigenwijze, trots vrouw die ze was voordat ze zich had moeten melden in het opvoedingskamp. Ze voelde zich altijd meer dan de meeste mensen maar nu ze al dagenlang meer naakt dan gekleed was en ze van alles met haar moest laten uithalen was daar niet veel meer van over. En nu al helemaal niet meer. Ze stond al meer dan drie uren naakt en helemaal stil in de houding en nu liep de urine langs haar benen en voeten op de vloer. Ze was blij dat er een afvoerputje voor haar in de vloer zat maar wat ze nog niet wist was dat de dwergen buiten de cel de afvoerput dicht konden doen. Omdat ze hun hoofd niet mochten bewegen konden ze niet zien dat het deksel van de put was afgesloten. Simone ‘s urine kon niet wegkomen en niet veel later voelde Hannie het warme vocht aan haar tenen. Met grote schrikogen keek ze Simone aan die nog niets wist en nog steeds stond te plassen. Omdat het gedeelte vloer waar ze stonden lager was bleef de urine op de vloer rond de put staan en de plas werd op die manier steeds groter. Hannie merkte dat het warme vocht steeds meer haar blote voeten omvatte en kreeg door dat ze nu in de urine van Simone stond. Ze werd misselijk van de gedachte dat ze in de urine van een ander stond. Een voordeel, als je dat zo mocht noemen in hun toestand, was dat nu de temperatuur in de cel tot nul was gedaald, elk beetje warmte welkom was. Ook Simone kwam nu tot de ontdekking dat haar urine niet weg ging toen haar blote voeten steeds meer in de urine kwam. Van schrik stopte ze te plassen en Hannie zag de vertwijfeling in de ogen van haar overbuurvrouw. Ondanks de warmte van de urine aan hun blote voeten kregen ze het steeds kouder nu te temperatuur tot het vriespunt was gedaald. Beide konden niet meer stil staan en stonden te schudden van de kou. De dwergen genoten en ondanks dat de vrouwen niet mochten bewegen lieten ze het nu toe. Na nog een tien minuten te wachten draaiden ze de temperatuur weer omhoog. Hannie kreeg nu ook aandrang om te plassen en was even later ook niet meer in staat haar plas op te houden en voelde ook zij het warme vocht langs haar benen naar beneden gaan. Niet veel later stonden de beide vrouwen bijna tot hun enkels in de urine waarvan de temperatuur ook al snel omlaag ging. Ondanks het feit dat de temperatuur heel langzaam omhoog ging stonden ze te schudden van de kou. Wat de vrouwen niet wisten was dat Wander voor het raam stond te kijken. Hij zag dat zijn wens om de beide vrouwen te straffen voor het feit dat ze hem hadden uitgelachen in volle gang was. Hij genoot van de aanblik van de van kou bibberende vrouwen die met hun blote voeten in de nu koude urine stonden en vooral van het schudden van Simone haar grote borsten. Beide hadden dikke tepels van de kou. Ze stonden nu drie uur en een kwartier in de cel en Wander was niet van plan hen er voor morgenochtend tien uur uit te laten wat betekende dat ze dan vierentwintig uren verder waren. Beide hadden rode plekken op de huid van de klappen die ze hadden gekregen omdat ze hadden bewogen. Wander besloot de dames nog maar een tijdje te laten staan en gaf de bewakers opdracht de temperatuur weer naar nul te zetten. Ook moesten ze de ventilator aanzetten zodat de gevoelstemperatuur ook zou zakken. Het moest geen pretje worden natuurlijk.

Inmiddels hadden de dwergen Liset, Hedy en Carla naar de molen bij de paardenbak laten kruipen. Aan de molen zaten vijf dwarsbalken waarmee men de molen rond kon laten draaien door er tegen de duwen. De drie moesten gaan staan en werden door middel van polsbanden die ze hadden om gekregen, aan de dwarsbalken vastgezet. Ook kregen ze alle drie een riem strak om de middel. In de buttplug met de staart, die nog steeds in hun kontgat zat, zat een gat waardoor een ruw stuk touw werd aangebracht. Dit touw van achter op hun rug aan de riem vastgemaakt en langs voren door de schaamlippen strakgetrokken en aan de riem op de buik vastgemaakt. Hierdoor zat de buttplug vast in het kontgat. Naast de paardenbak was een terras waar de dwergen konden zitten om een drankje te nuttigen. Eén van de dwergen vertelde de drie naakte vrouwen wat de bedoeling was. Zij moesten de molen op een bepaalde snelheid laten draaien door tegen de dwarsbalken te duwen. De snelheid waarmee de molen draaide werd op een scherm aangegeven. Het was de bedoeling dat zij de molen met een bepaalde snelheid rond moesten draaien. "En dames", vertelde de dwerg niet zonder leedvermaak, "wanneer de snelheid lager komt dan de snelheid die wij jullie opdragen gebeurt er het volgende". Op het moment dat hij dit zei begonnen de drie vrouwen te gillen en te springen. Men had een vernuftig systeem gemaakt waarbij er door middel van een afstandsbediening stroom op de buttplug kwam te staan wanneer de ingestelde snelheid te laag werd. Als voorproefje zette de dwerg stroom op de buttplug. De vrouwen moesten beginnen te lopen en wanneer op het scherm het nummer 20 verscheen werd de stroom ingeschakeld en moesten ze proberen boven die snelheid te blijven. Om boven de 20 te blijven moesten de drie in looppas door het mulle zand. Op het moment dat het nummer 20 op het scherm verscheen werd de stroom ingeschakeld en gingen alle dwergen op het terras zitten en genoten van de drie naakte vrouwen die in looppas door het mulle zand de molen voortbewogen. Hedy nam de leiding van de drie en zei dat ze de snelheid op 23 moesten houden. Dan hadden ze een beetje speling en konden ze het misschien langer volhouden. Liset zag op het moment dat ze een beetje de cadans hadden gevonden dat Kato en Abe ook op het terras plaats hadden genomen. De Japanners genoten, net als de dwergen, van de drie rennende vrouwen. Carla had van de drie de slechtste conditie. Ze probeerde zo goed mogelijk haar best te doen om het tempo vast te houden en keek voortdurend naar het scherm welke beurtelings het cijfer 22 en 23 aangaf. Haar flinke borsten begonnen pijn te doen van het voortdurende schudden. Ook schuurde het ruwe touw tussen haar schaamlippen pijnlijk over haar kietelaar die nog niet helemaal was genezen na de straf waarbij de geit met zijn ruwe tong haar kut rauw had geslikt. Na een poosje kon Carla het tempo bijna niet volhouden en moesten Hedy en Liset extra hun best doen de molen draaiende te houden. Zo nu en dan deed Carla haar best weer mee te duwen. Het duurde echter niet lang of het tempo zakte gevaarlijk naar de 20. Hijgend en kreunend wisten de vrouwen de snelheid nog net op voldoend te houden tot Carla struikelde in het mulle zand en direct begonnen ze alle drie te gillen en te springen. De dwergen bulderden van het lachen om het kolderieke aanblik van de op en neer dansende staarten in de kontgaten van de naakte vrouwen. De molen was tot stilstand gekomen maar de dwerg die de stroom bediende was niet van plan deze er af te halen waardoor voortdurende stroom door de buttpluggen de darmen van de vrouwen martelde. Met moeite kregen ze de molen weer aan het draaien en toen de teller weer boven de 20 uitkwam stopte het gegil. Carla voelde de vernietigende blikken van Hedy, die achter haar liep, op naakte rug en deed haar uiterste best niet weer te vallen. Haar ademhaling piepte en kraakte. Liset was het meest getraind en zij liep nog redelijk rechtop. Telkens wanneer ze zicht had op het terras walgde ze van de grijns op het gezicht van Abe. Carla schreeuwde op een gegeven moment om een rustpauze, niet alleen was ze niet meer in staat het tempo te volgen, ook had ze het gevoel dat haar kietelaar door het ruwe touw weg werd geschuurd. De dwerg die de leiding had lachte alleen maar en gaf aan dat het tempo omhoog moest naar 24. De dames begonnen weer te gillen toen het branden van de stroom in hun darmen weer begon en dit gegil stopte pas toen de teller op 24 kwam. Dit betekende dat het tempo omhoog moest. Het werd steeds zwaarder en telkens steeg er weer een gegil op bij de molen wanneer de teller beneden de 24 kwam. Het duurde maar even of Carla struikelde weer. Weer dansten de drie vrouwen van pijn. Hijgend deed Carla haar best weer te gaan staan want ondanks haar eigen gegil hoorde ze Hedy en Liset ook krijsen. Met een laatste krachtsinspanning kwam Carla weer op de been, schreeuwend om te mogen rusten. Maar Hedy en Liset scholden de arme Carla stijf en krijsten dat ze door moest gaan. Carla was echter niet meer in staat te duwen en de beide anderen waren gedwongen de snelheid met hun beide op peil te houden. Carla was niet meer bij machte de balk aan te duwen maar omdat haar polsen aan de balk vast zaten probeerde ze in ieder geval het tempo mee te rennen om de snelheid van de molen niet tegen te houden. Haar borsten dansten als bezeten op en neer wat ook een pijnlijke zaak was. Achter hoorde ze Hedy vloeken en tieren en haar uitschelden voor lompe trut omdat zij nu met Liset de molen op snelheid moest houden. Plotseling klonk weer een luid gegil uit drie vrouwenkelen toen de snelheid weer onder de 24 kwam. De brandende pijn in de poepgaten deed de vrouwen weer sneller rennen en ook Carla vond weer ergens de kracht om mee te duwen. De dwergen begonnen in koor te zingen dat de snelheid wel omhoog kon en de dwerg die de stroom bediende waarschuwde de dames dat hij de snelheid ging opschroeven naar 26. De snelheid ging inderdaad omhoog en toen het scherm 27 aangaf zette de dwerg de transformator hoger. Carla was nu totaal uitgeput maar wist nog net de balk te volgen. Ze voelde haar maag raar opspelen en wist niet wat haar overkwam toen ze plotseling moest overgeven. Met een boog kwam het kots uit haar mond. Omdat Hedy en Liset doorgingen om niet weer te worden gepijnigd door de brandende pijn in de kontjes moest Carla ook door en de meeste kots liep nu over en tussen haar borsten over haar buik naar omlaag. Hedy voelde als eerste de warme smurrie aan haar blote voeten. De dwergen juichten luid toen ze zagen dat Carla onder de kots kwam te zitten. Eén van de dwergen pakte een brandslang en begon de dames schoon te spuiten. Door de kracht van het steenkoude water kwam de snelheid weer beneden de 26 en was het gegil van de dames te horen boven het gejuich van de dwergen. Het was onmogelijk om door te gaan en de stroom werd even uitgezet. Uitgeput lagen Carla, Hedy en Liset half in het mulle zand de armen hoog omdat de polsen aan de balken van de molen vast zaten. Na een paar seconden werd hen weer toegeschreeuwd dat de stroom er weer op ging en met moeite gingen de dames weer staan en duwden de snelheid weer naar boven de 26. Carla strompelde en het riempje door haar schaamlippen martelde haar klitje op een vreselijke manier. Ook de kutjes van Hedy en Liset begonnen ondragelijke pijn te doen. De snelheid kwam steeds vaker onder de 26 en constant gilden de meiden. Ook Hedy had nu geen kracht meer en struikelde waardoor de viel en de molen tot stilstand kwam. De dwergen vonden het genoeg en maakten de naakte vrouwen los van de molen maar hiermee was de "training" niet voorbij. Hevig hijgend lagen alle drie in het mulle zand maar ze moesten snel gaan staan en werden nogmaals met de brandslang schoon gespoten. Toen ze naar de smaak van de dwergen schoon genoeg waren moesten ze weer rennen maar nu rondjes door de paardenbak. Smekend keken ze de dwergen aan maar plotseling begonnen ze alle drie een schokkende dans uit te voeren toen er weer stroom op hun buttplug werd gezet. Snel begonnen ze te rennen. Carla probeerde haar best te doen maar strompelde door de bak. Ook Hedy kon maar net staande blijven en Liset bleek toch over de beste adem te beschikken. het duurde niet lang of Carla struikelde weer waardoor ze alle weer stroom door hun kontgat kregen. Op een gegeven moment konden Carla en Hedy echt niet meer en bleven ze totaal uitgeput in het zand liggen. Eindelijk mochten de uitgeputte vrouwen stoppen en moesten op de rand van het terras naast elkaar gaan staan. Hevig gingen de buiken van de vrouwen op en neer. Ze moesten met de handen in de nek staan en konden met moeite blijven staan. Liset was zo neergezet dat ze vlak voor Abe stond. De jonge Japanner genoot weer van de naar adem happende oud klasgenoot. Toen de adem weer een beetje terug kwam voelden ze de pijn tussen hun schaamlippen en dan met name hun klitjes van het riempje die onbarmhartig de knopjes had geschuurd. Carla smeekte de dwergen om het riempje los te maken. Wander was intussen weer terug en gaf opdracht de riempjes weg te halen. De kutjes mochten niet te veel worden beschadigd. Gelukkig wisten de meiden niet dat hun kutjes voor ze morgenavond zouden vertrekken nog vele ontberingen mee zouden moeten maken. De riempjes en pluggen werden verwijderd. Abe had de helende zalf die hij eerder bij Carla had gebruikt om de wonden aan haar kut te behandelen die de geit had veroorzaakt. De dames moesten op hun rug op de tafel gaan liggen en de knieën optrekken waardoor de bilnaad volkomen open stond en de dwergen konden kijken hoe de kutjes rood waren van het riempje. Abe ging ze alle drie langs met de zalf waarbij hij Liset als laatste behandelde en weer van de gelegenheid gebruik maakte zijn vinger zowel in het kutje als in het kontje te steken. Uitvoerig behandelde hij de strakke schaamlippen. Na een uurtje zou de zalf zijn helende werking doen en waren de drie kutjes weer gereed voor de volgende ontberingen.