Hoofdstuk 3

Shit, ze schrok heftig en zocht met haar handen steun tegen de muur. Bijna was ze weggeschoven. Hoe kan dat nou, op deze verdieping was toch niemand. Dacht ze bij zichzelf.

Ze probeerde zo stil mogelijk te zijn maar zat in een vrij lastige positie. Haar hokje was wel dicht maar het zat niet op slot. Als de persoon die nu in de ruimte was de deur zo openduwen dan zou ze in een heel lastig parket zitten, niet alleen zat ze in een heel rare positie, ze zou misschien wel vallen en bovendien had ze geen rok aan.

Geen rok... Natuurlijk niet, die lag nog op de wastafel. Waar was ze toch mee bezig, hoe kon ze dit nou doen. De oude Miranda, de zakenvrouw, kwam in snel tempo terug...

Ze hoorde de persoon in de ruimte rondstappen en dichterbij komen. Ze hield haar adem in en het angstzweet brak haar uit. Bovendien begon ze kramp in haar benen en rug te krijgen. De hokjes hadden onderaan een kleine opening dus als ze haar voeten op de grond zou plaatsen zou ze ook ontdekt worden.

De deur van het hokje naast haar werd geopend en ze hoorde er iemand naar binnengaan. Enigszins opgelucht ademde ze weer in.

In het andere toilethokje werden kledingstukken losgemaakt. Miranda hoorde een zucht uit het hokje komen en hoorde geritsel van een blaadje. Neen toch, ... Die persoon ging toch niet zitten lezen op het toilet bedacht ze zich... Hoe lang zou ze nog in deze moeilijke houding moeten blijven zitten. Dat kon ze nooit echt lang meer volhouden. Zeker niet zonder geluid te maken.

Plots kwam er een diepe zucht uit het hokje naast haar. Er viel ook wat op de grond. Ze keek naar beneden en keek met grote ogen naar wat er daar lag. Het magazine was deels onder haar hokje doorgeschoven en liet niet aan de verbeelding over. Naakte vrouwen en mannen stonden in allerlei standjes op de opengeslagen pagina's. Er zit hier iemand zich af te rukken was het eerste wat in haar opkwam... Hoe is het mogelijk. Die man had hetzelfde idee als haar gehad. Kwaad kon ze niet zijn op hem want ze was even erg...

Het hijgen en zuchten uit het andere hokje werd nu luider. Ze hoorde nu ook een soppend geluid en diepe zuchten. Kon een man zo kreunen... Klinkt afrukken zo raar... Bij de volgende kreun wist ze het zeker, dit was geen man maar een vrouw. Naast haar zat iemand zichzelf te vingeren.

Het geluid werd steeds luider en met een lange kreun kwam de vrouw in het hokje uiteindelijk klaar. Miranda durfde echter nog steeds niet niet te bewegen. Zweetdruppels liepen langs haar hoofd naar beneden. Eentje liep van haar voorhoofd tot het puntje van haar neus en bleef bleef daar hangen. Toen ze even haar neus bewoog viel de druppel exact tussen haar borsten. Ze voelde hem vervolgens tussen haar borsten door verder in haar blouse verdwijnen.

Ook het luierbroekje begon voor problemen te zorgen. Door haar ongemakkelijke positie werd het broekje hard in haar schaamstreek gedrukt waardoor het leek alsof de luier werd uitgeknepen en haar plas naar buiten werd geperst. De toiletbril werd hierdoor nat en ze was bang dat ze daardoor zou wegschuiven en vallen. Of de vrouw in het hokje naast haar zou horen hoe de druppels op de grond vielen. En bovendien moest ze eigenlijk alweer plassen. Allerlei spookbeelden gierden door het hoofd van Miranda.

Er werd doorgetrokken. Zou er nu eindelijk een einde komen aan haar beproeving? Het boekje werd opgeraapt, ze hoorde de deur van het hokje weer opengaan en de persoon naar de wastafel lopen. Water stroomde uit de kraan en vermoedelijk werden er handen gewassen. De handdroger ging aan. Nog even volhouden... Dit was de laatste keer dat ze nog met een luier naar kantoor zou komen. Meer nog ze zou stoppen met dat luier gedoe. Wat dacht ze wel, ze was CEO van een groot internationaal bedrijf, succesrijk. Dit hoorde daar helemaal niet bij, neen. Als ze thuis was zou ze alles weggooien en aan het werk gaan. Ze zou het luierhoofdstuk afsluiten.

De deur van haarhokje ging langzaam open...

Een jonge vrouw met blond haar tot over haar schouders keek haar aan. Ze had een smalle blauwe jurk aan met boothals en korte mouwen. In haar hand had ze de rok van Miranda.

De mond van de van de jonge vrouw viel tergend langzaam wijd open en haar ogen werden steeds groter terwijl ze Miranda in haar onmogelijke positie aanstaarde. De ogen gingen van haar hoofd richting haar kruis en de vieze luier, bleven daar enige tijd op gefixeerd en gingen vervolgens weer terug.

Miranda leek als bevroren en de stilte was oorverdovend Minutenlang bleven de beide vrouwen elkaar aanstaren tot Miranda ongemakkelijk haar hoofd wegdraaide. Shit, shit, shit, ... mompelde ze. De kramp werd haar nu te veel en ze probeerde moeizaam terug in normale positie te gaan zitten. De jonge vrouw bleef haar ondertussen met nu halfopen mond aanstaren? Miranda zat nu weer enigszins normaal op de toiletpot. Ongemakkelijk deed ze haar benen dicht keek richting de grond en probeerde met haar handen de luier een beetje te bedekken. De jonge vrouw stond nog steeds in het deurgat en leek geen aanstalten te maken om weg te gaan of wat dan ook te doen.

Na enige tijd werd het Miranda te veel en ze probeerde op te staan. Omdat ze te lang in de rare positie had gezeten waren haar spieren helemaal verkrampt en ging het opstaan niet zonder moeite. Toen ze rechtstond stond ze pal voor de jonge vrouw die haar nu recht in de ogen aankeek. Miranda wende haar blik af, keek weer naar de grond en rechte haar rug zodat ze zich enigszins kon uitrekken om de krampen te verdrijven. Dit had ze beter niet kunnen doen.

Nu de spanning van haar spieren weg was kwam de druk ineens weer op haar blaas te liggen. Miranda's mond viel nu ook open ze knikte haar knieën naar binnen en drukte haar handen in haar tegen de luier, maar er was geen houden meer aan. Heel even hield het luierbroekje haar plas nog tegen, maar de toch al verzadigde luier liep door de stortvloed gewoon over. Er was niets tegen te doen. Haar spieren werkten niet meer mee en met enigszins gekromde rug bleef Miranda maar plassen. Alsof ze dagenlang niet naar toilet was geweest. Niets bleef haar gespaard

De jonge vrouw had waarschijnlijk niet onmiddellijk door wat er gebeurde maar toen Miranda naar de vloer keek, keek ook zij naar beneden en zag de plas langs de nylons over en door de pumps van Miranda, op de grond lopen.

Het huilen stond haar nader dan het lachen.

De zondvloed hield op. Miranda keek langzaam op en zag de jonge vrouw, die nog steeds haar rok vast had, naar haar voeten kijken. Daar had zich nu een plas gevormd die nog steeds groter werd omdat de luier en nylons bleven lekken.

De jonge vrouw keek weer op en de beide dames keken elkaar aan. Miranda, die er bij stond als een klein meisje die in haar broek had geplast, verwachte ieder moment dat de jonge vrouw haar zou beginnen uit lachen en zou weglopen om het verhaal over het kantoor te verspreiden. Weg was haar carrière.

"Nou, dat wordt verschonen he... Zei de jonge vrouw met een ontwapende glimlach.

Hoofdstuk 4

Verschonen... Dit antwoord had Miranda niet echt verwacht.

Ze staarde naar de jonge vrouw en lachte enigszins beschaamd terug. Uiteindelijk besloot ze dat ze de luier en de natte nylons maar moest uitdoen en zichzelf inderdaad moest verschonen. Haar pumps zaten ondertussen ook vol met plas, dus het werd hoogtijd dat ze actie ondernam. Enigszins waggelend zette ze daarom een paar stappen richting de wasbakken. Bij iedere stap die ze zette voelde ze hoe haar urine uit de luier klotste. De jonge vrouw bleef haar glimlachend aankijken en haar handelingen volgen.

Naast de wasbakken hing een papierdispenser. Ze drukte een aantal maal op het ding maar er kwam niets uit. "Shit..." dacht Miranda " leeg natuurlijk..", want de toiletten werden immers niet gebruikt. Rechts van haar, naast een bruine handtas, lag een boekje op het aanrecht. De naakte vrouw op de cover staarde haar uitdagend aan. Dit was het boekje wat zojuist op de grond was gevallen.

"Hihi... " Lachte de jonge vrouw die op haar beurt nu een beetje een rode hoofd kreeg. "... Tja, we hebben allemaal onze geheimpjes he..." Zij ze een beetje verlegen.

Misschien was het de stress maar Miranda schoot nu zelf ook in de lach.

Beide vrouwen keken elkaar nu lachend aan en er kwam een soort verlichting over Miranda heen. "Als je toiletpapier zoekt dan heb je een probleem hoor... " Zij de jonge vrouw. "Er is er geen".

Miranda keek haar aan en vervolgens naar haar natte luier... Wat nu, dacht ze bij zichzelf...

De jonge vrouw liep op haar toe en opende haar handtas. "Ik heb wel nog wat papieren doekjes." Uit haar handtas haalde ze een blauw zakje met daarin papieren zakdoekjes.

"Je bent niet echt goed voorbereid, he?" zei ze vervolgens.

"Neen, dit was niet echt de bedoeling." Zei Miranda. Die de doekjes aannam, het pakje met enige moeite openscheurde en er een uithaalde. "Hier had ik niet op gerekend. Ik heb niets meegebracht om te verschonen."

"Ook geen nieuwe luiers"?

Miranda keek de jonge vrouw weer enigszins verlegen aan, "neen, ook die heb ik niet mee" zei ze. "Ik heb helemaal niets mee... Geen nieuw onderbroekje, kousen, schoenen..." Miranda keek omlaag naar haar natte schoenen en besloot deze maar uit te doen. De vloer voelde koud aan.

De jonge vrouw keek haar aan met onderzoekende ogen "Dat is niet slim hoor, je moet altijd voorbereid zijn."

"Ja dat heb ik nu wel geleerd."

De jonge vrouw rommelde in haar tas en hield een wit onderbroekje met kanten randjes omhoog. "Ik eu... Heb ook wel eens een ongelukje he! Maar Ik neem altijd mijn voorzorgen mee. Gebruik het maar, het is gewassen hoor." Giechelde ze.

"Oh, dank je wel" zei Miranda enigszins verbouwereerd.

Er viel een stilte. Miranda wist niet goed wat ze nu moest doen. Moest ze haar luier uitdoen in het bijzijn van deze vrouw? Een vreemde vrouw die haar ondergoed met haar deelde. Ze leek ook niet echt aanstalten te maken om weg te lopen maar bleef haar glimlachend aankijken. Toch vond ze het op een of andere manier niet heel erg dat de vrouw bleef. Meer nog het leek haar wel een zekere vorm van vertrouwen te geven.

Miranda nam een besluit, legde de doekjes op de rand van de wastafel en begon zich van haar kletsnatte nylons te ontdoen. Deze voelden ondertussen al een heel stuk kouder aan dan toen de plas er net langsliep dus ze was wel blij dat ze er eindelijk van verlost werd. Met enige moeite kreeg ze de nylons naar beneden en gooide deze vervolgens in de wasbak. Nu was de luier aan de beurt. Ze vroeg zich af hoe ze dit het best kon aanpakken. Zou ze hem gewoon naar beneden trekken en er uitstappen of de zijkanten losscheuren? Omdat ze anders teveel moest bukken besloot ze de laatste optie maar te kiezen. Enigszins onbeholpen begon ze aan de rand van de luier te prutsen.

"Zal ik je helpen?"

Met een ruk keek Miranda op. Ze werd nog steeds glimlachend aangekeken.

Zonder verder wat te zeggen deed de jonge vrouw een stap naar voren, pakte de zijkant van de luier beed en scheurde deze door. Het leek alsof ze perfect wist wat ze moest doen.

"Als jij nou deze kant even vasthoud"

Miranda liet zich leiden en deed wat er gevraagd werd. De jonge vrouw scheurde nu de ander kant van de luier los, nam vervolgens de voor en achterkant vast en hurkte. "Even je been optillen."

"Bomvol" zei ze toen ze glimlachend weer rechtstond.

Ze keken beiden naar de kletsnatte luier. "Hij weegt behoorlijk hoor" zij de jonge vrouw. Vervolgens legde ze hem bovenop de nylons in de wasbak.

Miranda stond nu, enkel nog gekleed in haar blouse, bijna naakt in het toilet van haar kantoor. Nu de luier uit was voelde haar schaamstreek en kont behoorlijk fris aan. Ze rilde enigszins van de kou. Maar ondanks die kou en ondanks de schaamte voelde ze vanuit haar borst een nieuwe warmte en gevoel opstijgen. Haar hart begon haast ongemerkt steeds sneller te slaan en een gevoel wat ze niet onmiddellijk kon plaatsen trok door haar lichaam.

De jonge vrouw keek haar even aan, nam vervolgens, nog steeds zonder een woord te zeggen, een aantal van de doekjes en hurkte voor de bijna naakte Miranda. Ze voelde hoe een doekje zachtjes over haar dijen werd gehaald, over haar knieën helemaal tot aan haar voeten. Met een nieuw doekje werden haar billen onderhanden genomen. Miranda liet zich zonder ook maar enigszins tegen te sputteren door de jonge vrouw behandelen.

Gehurkt streek de jonge vrouw steeds zachter met de doekje langs de dijen van Miranda. Er gloeide wat in Miranda. De warmte steeg nu op, ze begon zwaarder te ademen en met halfopen ogen keek ze je naar de jonge vrouw onder haar. Ze voelde de zachte aanraking steeds hoger tussen haar dijen terecht komen. Ineens voelde ze de hand van de jonge vrouw over haar gladgeschoren schaamstreek glijden. Iets in Miranda wou protesteren maar haar lichaam luisterde niet. Ze leunde tegen de muur en haar dijen gingen nog wat verder uit elkaar.

Zachtjes gleed een doekje vanaf haar billen over haar schaamlippen. Het volgende doekje werd bijna strelend over haar vagina gewreven. Ze voelde hoe vaardige vingers haar schaamlippen aanraakten en die enigszins uit elkaar duwden. Ze voelde hoe haar vagina zachtjes werd gestreeld. Ze voelde hoe een vinger haar clitoris beroerd er even mee speelde en vervolgens op een ander plaats speels kringetjes maakte. Ze voelde hoe een vinger haar kletsnatte vagina binnendrong. Ieder aanraking bracht Miranda meer en meer in extase. De zakenvrouw was weer helemaal verdwenen ze liet zich meevoeren op de golven van genot die steeds sneller op haar af leken te komen.

De jonge vrouw drukte haar lippen vol op de schaamlippen van Miranda. Ze voelde hoe een tong haar weg baande tussen haar lippen door. De warme tong eindigde bij haar clitoris en begon daar kringetje rond te draaien. De vaardige tong zette Miranda in vuur en vlam. Alle remmingen waren weg. De schaamte had plaatsgemaakt voor een intens verlangen. Alle emoties en gewaarwordingen van de hele dag kwamen samen in een gigantische climax. De jonge vrouw had perfect begrepen wat Miranda nodig had. Ze kromde haar rug en drukte haar kutje nog harder tegen de likkende tong en de zuigende mond. Een gigantisch orgasme bood zich aan.

Miranda ontplofte.

Het orgasme bleef minutenlang nazinderen. De jonge vrouw likte en beroerde haar vagina nog lichtjes. Miranda's ademhaling werd weer enigszins normaal.

De jonge vrouw stond recht. Haar lippen waren nu enige centimeters verwijderd van de lippen van Miranda. En alhoewel ze nog nooit gezoend had met een vrouw drukte ze zonder nadenken haar lippen op de mond van de jonge vrouw. Ze rook en smaakte haar eigen geil maar dat maakte haar niets uit. Ze kusten elkaar minutenlang hartstochtelijk. Ze voelde hoe de borsten van de vrouw tegen haar eigen borsten werden gedrukt. Met haar linkerarm de jonge vrouw omhelzend zocht Miranda's rechterhand de onderkant van de jurk. Ze trok deze enigszins omhoog, vond de rand van het onderbroekje en duwde haar hand naar benden. Ze voelde een kletsnatte vagina. Innig kussend begon Miranda de vrouw te vingeren. Met haar heupen wiegend reed de jonge vrouw als het ware op de vingers van Miranda. Steeds luider werd het gekreun en steeds natter werd de hand van Miranda. Ook de jonge vrouw kwam tot een spetterende climax.

Miranda trok haar hand terug. De beide dames bleven elkaar innig zoenen en knuffelen.

De jonge vrouw deed plots een stap naar achter, nam het onderbroekje dat al die tijd op de wastafel had gelegen en hurkte weer. "Stap er in" zei ze. Miranda deed wat haar gevraagd werd. Het onderbroekje werd netjes omhoog getrokken. Ook met de rok aantrekken werd Miranda geholpen.

De jonge vrouw deed een stap achteruit en bekeek het resultaat. "Zo dat kan er weer mee door". Ze wast even snel haar handen, spatte wat water in haar gezicht en droogde zich af met een van de overgebleven doekjes. Ze trok haar jurk recht en fatsoeneerde zichzelf enigszins. Vervolgens draaide ze zich weer om naar Miranda. "Nu loop ik rond met een natte broek en ik heb geen reserve meer. Maar ik vind het niet erg hoor " Ze giechelde en knipoogde naar Miranda "Ik moet gaan" zei ze. Ze drukte een kus op de lippen van Miranda, nam haar handtas, keek nog even naar het spannende boekje wat ze vervolgens liet liggen en liep het toilet uit Miranda compleet verbouwereerd achterlatend.