Vervolg op: Donkere Dagen, Rode Nachten - 2Na mijn avontuur met mijn enige klant van die dag, sloot ik de boel af. Normaal zou ik veel langer open zijn. Maar mijn lichaam deed pijn en ik was er klaar mee. Jack vond het oké en hielp mij met de boel af te sluiten. Ik sleurde mijn pijnlijke lijf naar boven en liet mij op mijn bed ploffen. Ik was gesloopt en al snel viel ik in slaap.
Tegen één uur werd ik wakker, uitgeput, nog steeds. Sommige klappen van gisteren waren veranderd in lichtblauwe plekken. Over een uurtje zou Jack komen om de dag door te spreken. Maar gelukkig ben ik eigen ondernemer zoals de prostituees werden gezien, een voordeel hieraan was dat ik dus elke dag vrij kon nemen wanneer ik wou, en vandaag was zo’n dag. Ik wou gewoon even niet. Ik was gewoon te moe.
Ik pakte de afstandsbediening van mijn televisie en drukte op de aanknop. Ik zapte door het Russisch propagandanieuws heen. Het jaar was 1965 maar ze propageerden nog steeds dat Lenin leefde. Stalin was de rechterhand van Lenin. Overal waar je keek waren nog steeds posters van Lenin te vinden. Zelfs op het nieuws zag je nog steeds hoe Lenin zwaaiend langs de mensen liep, toespraken hield over hoe goed het ging in het land. Maar het tegenstrijdige eraan was dat het Amerikaanse nieuws zei dat Lenin al in 1924 was overleden aan een beroerte.
Ik kreeg nog wel eens klanten vanuit Amerika en die vertelden dan het laatste nieuws vanaf de andere kant van de oceaan. Die zeiden ook dat alle geruchten over de werkkampen waar waren. Maar niemand die het echt wist. Misschien was ik ook wel heel erg beďnvloed door het propagandanieuws van Rusland, maar dat Lenin nog steeds zou leven dat geloofde ik ook niet. Hij was namelijk geboren in 1870, dat zou betekenden dat hij nu 95 zou zijn. Het zou kunnen maar zulke goede ziekenzorg hebben wij ook niet, en op de televisie ziet hij er nog net zo kwiek uit als in 1915. Misschien hadden de Amerikanen dan wel gelijk dat de Russen verkeerd waren. Maar ik had het goed.
Opeens hoorde ik geklop op de deur, ik schrok me dood! Maar toen ik op de klok keek wist ik dat het Jack was. Ik deed de deur open en daar stond hij, met die malle grijns van oor tot oor, met twee afhaalkoffie in zijn handen. Ik liet hem binnen, en hij zag al gelijk dat het niks ging worden vandaag. Maar nog steeds had hij die malle grijns. Toen we zaten begon hij wild met zijn handen te zwaaien. Ik snapte er in het begin niks van. Maar toen hij zijn opschrijfboekje uit zijn zak haalde wist ik dat het belangrijk was. Hij kon namelijk niet schrijven, dus als het heel belangrijk was dan tekende hij het uit, soms tot grote hilariteit.
Op het papiertje tekende hij een straat, met geld. Die wist ik, dat was het akkefietje van afgelopen week toen ze dat drugskartel oppakten, maar wat was daarmee? De volgende tekening kon ik geen wijs uit worden. Hij bleef maar naar mij wijzen, naar de achterkant van mijn huisje en naar zijn tekening. Ik snapte er niks van. Hij werd steeds bozer en bozer, begon met zijn vuisten op tafel te slaan. Weer opnieuw wijzen naar mij, naar het velletje papier. Uit frustratie scheurde hij het af en maakte er een prop van en gooide die woest door te kamer.
Eigenlijk zag het er wel komisch uit, zo’n grote man die een heel klein propje papier door de kamer heen gooide. Toen stond hij op, graaide onder mijn bed naar een koffer en begon er spullen in te gooien. Ik schrok hier van, zei dat hij moest stoppen en moest uitleggen wat er aan de hand was. Ik raakte in paniek, probeerde hem bij zinnen te halen maar het lukte niet. Jack was dolgedraaid. Misschien hadden de Russen gelijk, en waren zwarte mensen dan toch echt anders. Maar ik kon en wou het niet geloven, niet mijn Jack, mijn beschermengel.
Hij liep naar mijn wastafel waar hij mijn tandenborstel en tandpasta pakte en in de koffer gooide. Toen klikte hij de koffer dicht, pakte mij bij mijn arm vast en trok mij naar de deur. Ik stribbelde al niet meer tegen, als het waar was wat de russen zeiden dan kon het nog eens slecht met mij aflopen. Ik was bang, doodsbang, maar toen we ongeveer 400 meter van mijn huis afstonden liet hij mij omdraaien. Ik zag hoe een stel mannen in donkergroene jassen mijn huis binnenstormden. Ik schrok me dood en nu wist ook precies wat Jack bedoelde. Ik keek hem geschrokken aan, ik kon niet geloven dat ik dacht dat hij een wilde was.
Sjokkend liep ik achter hem aan, hij trok nog steeds aan mijn arm, we moesten doorlopen. Toen we op de dam kwamen riep Jack een taxi en duwde mij daar iets te hardhandig in. De taxichauffeur keek af en toe naar mij in zijn spiegel. Met betraande wangen zat ik op de achterbank, nog steeds de hand van Jack vasthoudend. Het was raar voor de meeste mensen om een gekleurd iemand buiten de rosse buurt te zien. Toch was het raar, de Duitsers hadden het op de Joden en eerst dacht het westen dat de Russen het hadden op alles wat tegen het communisme was, niet dat het ook zo is maar blijkbaar hadden ze ook een enorme hekel aan zwarte mensen.
Jack pakte een klein briefje uit zijn zak met daarop de grens van Duitsland getekend en het teken van de Roebel. Hij wou dus het land uit en naar de grens van Duitsland worden gebracht. Ik vertelde de Chauffeur wat de bedoeling was. De taxichauffeur keek verrast naar ons, we waren ook wel een apart paar moet ik zeggen. Hij bromde wat en voor 200 Roebel konden we naar de grens worden gebracht, maar de taxichauffeur ging voor geen goud die grens over. Ik liet me tegen Jack aanzakken, keek rustig naar buiten en besefte opeens dat ik alleen een badjas en ondergoed aan had. Op dat moment keek ik Jack aan en fluisterde “Ik heb geen kleren aan”. Hij moest ongelofelijk hard lachen, zijn gesmoorde lach vulde de taxi. Ik deed mee en samen lachten we. De chauffeur vond dit maar een rare gewaarwording.
Toen we voorbij Utrecht reden moest de taxichauffeur stoppen om te tanken. Toen hij terug kwam had zijn nieuwsgierigheid het gewonnen van zijn angst. Hij vroeg wie en wat wij waren en waarom we weg moesten uit Amsterdam. Ik zei hem dat ik het eigenlijk zelf ook niet wist en vertelde over het drugskartel wat was opgedoekt achter mijn huis. Ik denk dat hij mijn beroep wel kon raden, taxichauffeurs hadden daar volgens mij een neus voor. Vervolgens keek hij naar Jack en toen weer naar mij en vroeg “Is dat je man of…” Snel zei ik “Nee”, iets te snel en ik vertelde dat Jack gewoon een hele goede vriend was. We reden nog een stukje. Toen zei de taxichauffeur uit het niets “Het kan ook wel voor minder, ik denk namelijk dat jullie niet veel geld hebben, als ik een nummertje met je mag maken doe ik het voor de helft”. Ik keek Jack aan maar zijn gezicht stond strak, dit was mijn keuze. Ik wist niet hoeveel geld Jack mee had genomen dus ik zei maar “Ja”.
De taxichauffeur keek mij verlekkerd aan en vroeg of mijn badjas en ondergoed dan alvast uit mochten zodat hij iets had om naar te kijken terwijl hij een uitgestorven parkeerplaats zocht. We reden dacht ik net voor bij Arnhem, of althans wat er van over was, dus het moest mogelijk zijn om een plekje te vinden. De Russen wilden namelijk niet dat je het zomaar overal deed, daar kon nog best wel eens een flinke straf op staan. In een verlaten buurt, tussen wat overblijfselen van wat ik dacht een flat gebouw te zijn geweest, parkeerde hij de taxi en stapte uit. Op mijn blote voeten liep ik hem achterna. Plots drukte hij mij tegen de taxi aan en begon mij van achteren te betasten. Eerst mijn borsten. Zachtjes bromde hij van goedkeuring in mijn oor. Vervolgens gingen zijn handen naar beneden naar mijn vagina. Langzaam gingen zijn vingers tussen mijn benen. Ik moet zeggen dat ik er eigenlijk best van genoot. Even wat afleiding van alles wat er was gebeurd. Het was best een raar etmaal geweest moet ik zeggen. En het contrast van wat er gebeurde tussen dit puin was ook eigenlijk te lachwekkend voor worden.
Jack zat in de taxi naar buiten te kijken en rookte een sigaret, de fel gele taxi die in al dit grijze puin stond had een sterk contrast, en dan twee mensen die van plan waren om voor 100 roebel seks te hebben tegen deze taxi op deze plek. Ik moest mijn lachen onderdrukken en focuste mij weer op de handen van de taxichauffeur, die nog steeds tussen mijn benen zaten. Ik voelde hoe zijn duim en wijsvinger een weg volgden tussen mijn schaamlippen langs mijn klitje. Ik hoorde zijn hijgen achter mij en voelde een grote bobbel in de broek van mijn taxichauffeur. Hij trok zijn handen terug en duwde mij omlaag met mijn hoofd zijn kant op.
Ik zat nu gehurkt tegen de taxi aan, ik zag hoe hij zijn broek open ritste en een flinke lul tevoorschijn kwam. Het was een mooi groot exemplaar wat ik niet bij deze man had verwacht. Hij pakte de achterkant van mijn hoofd vast en zei “Mond open kreng”. Vlug deed ik mijn mond open en voelde ik hoe de man zijn geslacht tot ver achter in mijn keel begroef. Ik proefde het zout van wat voorvocht. Na een paar stoten moest ik proesten en happen naar adem. Ik duwde hem zo goed als ik kon uit mijn mond, maar zijn eikel bleef op mijn tong liggen. Toen ik weer een beetje bij adem was duwde hij snel zijn lul weer tot diep achter in mijn keel.
Dikke slierten kwijl liepen langs mijn mondhoeken naar beneden. Hij wikkelde deze om zijn eikel en smeerde dit uit over mijn gezicht. Trok me omhoog en zette mij met mijn buik tegen de taxi aan. Ik bewoog een beetje naar de voorkant van de auto waar deze lager was, zodat ik goed kon staan om zijn piemel te ontvangen. Hier was de chauffeur het gelukkig mee eens. Hij propte zijn paal in mij en begon heftig te stoten. Ik voelde hoe hij in en uit mij ging, steeds sneller. Het deed best pijn, omdat ik niet heel erg opgewonden was kwam zijn eikel elke keer net tegen mijn baarmoederhals aan. Maar toch had het ook wat geils.
Hij pakte mijn borsten vast, begon nog harder te stoten en met een hand pakte hij mijn haar bij elkaar, zodat mijn kont nog beter naar achter kwam te staan als hij aan mijn haar trok. Lage kreunen ontsnapten nu uit mijn mond. Steeds harder trok hij, zijn andere hand had zich van mijn borst naar mijn billen verplaatst. Even tilde hij deze op, ik hoorde een soort smakkend geluid maar kon het niet thuisbrengen, maar toen voelde ik het wel. Hij had zijn duim nat gemaakt om in mijn kontje te stoppen. Op het moment dat hij dit deed slaakte ik nog een lage lange kreet. Ik kwam klaar.
Ik probeerde los te komen uit de greep van de chauffeur maar het lukte mij niet. Hij bleef ook in en uit mij stoten waardoor mijn orgasme langer aan bleef houden, zijn duim nog steeds in mijn kontje. Ik schreeuwde het uit. Van achter hoorde ik Zachter kreng voor ze ons pakken! Dan kon je net zo goed in Amsterdam blijven als je dat wilt”. Ik probeerde echt zachter te zijn maar het lukte mij niet. De man had mij in zijn greep. Steeds harder begon hij te stoten, steeds sneller ging hij in en uit mij.
Ik voelde een tweede orgasme opkomen dat een stuk heftiger zou zijn dan het eerste. Nu liet hij mijn haar los en deed zijn hand voor mijn mond. Ik voelde hoe hij steeds onregelmatiger ging stoten, hoe zijn piemel steeds onregelmatiger in mij ging, en als laatste een harde grom en een laatste stoot zo diep mogelijk in mij. Mijn kutje kneep samen van dit gevoel en ik voelde hoe zijn stralen sperma diep in mij stootten. Mijn orgasme was nog niet helemaal weg geëbd maar werd zeker weer even versterkt door dit onverwachte gevoel.
De man liet zich op mijn rug zakken en hijgde uit. In mijn oor hoorde ik “Jij bent echt wel een verdomd goede hoer zeg! Dat is zeker 100 roebel waard”. Ik keek achterom en zag een tevreden glimlach om zijn gezicht. Hij trok zijn broek op, klopte het stof van de grond er af en keek mij nog een keer aan voordat hij de taxi in ging en zei “Geen vlekken op de bekleding” en ging weer achter het stuur zitten. Terwijl ik op mijn knieën ging zitten om zo goed mogelijk al het sperma te laten uitlekken, hoorde ik de chauffeur tegen Jack zeggen dat hij een goede hoer had. Hij vroeg zelfs of hij mij ook wel eens deed. Het laatste wat ik hoorde was een verbeten opmerking van de chauffeur naar Jack dat hij niet echt een prater was en dit irriteerde de chauffeur overduidelijk mateloos.
Volgende deel: Donkere Dagen, Rode Nachten - 4