Simone had geen idee hoe lang ze nu rechtop stond nadat Jaap was vetrokken. Ze was reeds alle gevoel van tijd kwijt. Ze kreeg het ook vreselijk koud. Jaap had de temperatuur van de cel ingesteld op 15 graden. Ze durfde niet met haar blote voeten van het vierkant af te komen omdat de rest van de vloer onder stroom stond. Alles begon haar nu pijn te doen. Haar benen, haar rug, nek en schouders. Ze kon haar gelukkig wel bewegen. Even was ze bang geweest dat haar kwelgeest de sensor had ingesteld die bij een beweging ook het stukje vloer waar ze stond onder stroom zou zetten. Voorzichtig had ze haar arm omhoog gedaan maar er gebeurde niets. Vervolgens had ze het met beide armen gedaan en wederom gebeurde er niets. Hierdoor kon ze zich gelukkig wel bewegen als ze haar voeten maar op dezelfde plaats hield. Er was een lampje welke heel summier licht gaf waardoor het niet helemaal aardenacht in haar cel was.

Ze vroeg zich af wie haar in deze positie had gebracht en wie ze vroeger zo erg had afgewezen om haar zo te straffen. Sinds ze, na haar ontvoering, weer bij kennis was had ze zich helemaal naakt moeten uitkleden en de meest vernederende dingen moeten doen in haar cel. Die vent had de cel helemaal ingericht op het vernederen en pijn doen van een persoon en die persoon was zij.

Na verloop van tijd begon ze weer te huilen. Ze had helemaal nog geen eten gehad en begon dit nu toch wel te merken. Ook moest ze weer plassen. "Hallo, is daar iemand". Ze kreeg geen antwoord. Even later probeerde ze het harder, "Hallo, is daar iemand". Weer bleef het stil. Steeds harder begon ze nu te roepen maar er kwam telkens geen antwoord. Toen begon ze zich weer in haar lot te schikken en probeerde aan leuke dingen te denken. Het duurde niet lang of de drang om te plassen begon weer pijnlijk te worden. Weer begon ze te roepen maar er volgde geen reactie. Langzaam maar zeker werd ze wanhopig en wist niet wat ze moest doen, schreeuwen, huilen of toch stil blijven staan.

Dan plotseling uit het niets ging het licht aan en klonk keihard door de cel, "Goedemorgen Simoontje, lekker geslapen". Simone schrok zich helemaal wild en sprong een eind omhoog tegelijkertijd een luide gil latend. Hierdoor kwam ze van haar vierkant en schreeuwde het vervolgens uit van de pijn door de stroom op de vloer. "Och meisje, laat ik je schrikken? Laat dat nou ook precies de bedoeling zijn. Kom eens even bij mij meisje, kom eens even op vak 5 staan". Simone aarzelde omdat ze stroom op de vloer verwachte maar Jaap had dit uitgeschakeld en ze liep nu wankelend naar het van 5. Tot haar grote schrik voelde ze dat door de schrik een beetje urine had geplast en langzaam voelde ze het warme vocht langs haar rechterdij omlaag lopen. "Maar meisje, wat zie ik nou. Heb je geplast? Toch niet op mijn schone vloer mag ik hopen". Snel antwoorde Simone dat ze maar een klein beetje had geplast en dat het niet op de grond was gekomen. "Meneer, mag ik alstublieft plassen? Ik moet zo nodig". Ze hoorde haar kwelgeest gemeen grinniken. "Goed zo meisje. Netjes vragen aan je meester. Je begint het al te leren. Ik heb in tegenstelling tot jou heerlijk geslapen meisje en wil de dag goed met jou beginnen. Je mag voor deze keer op een echt toilet plassen. Wat vind je daar van?". Simone wist eigenlijk niet wat daar van vond maar antwoorde toch maar vriendelijk en zei dat ze dat erg waardeerde

"Maar meisje, daarvoor moet je buiten je cel en dan moet ik natuurlijk wel de nodige voorzorgsmaatregelen nemen. Loop eerst maar eens even naar de wand achter je waar de bak uitkomt". Simone deed wat hij zei en wachtte tot de bak weer uit de wand tevoorschijn kwam. In de bak lag een zwarte zak. "Pak die zak maar meisje en die mag je over je hoofd doen". Simone pakte de stoffen zak en deed die over haar hoofd. Jaap gaf haar opdracht de zak dicht te binden door het touwtje wat nu op haar keel zat vast te maken. Vervolgens moest ze met haar rug tegen de wand gaan staan en hoorde iets verschuiven. Achter haar rug ging een schuif open en ontstond een gat in de wand. Simone moet nu haar armen achter haar door het gat steken waar ze voor het eerst iemand voelde. Tot nu toe had ze alleen maar een stem gehoord die zei wat ze moest doen maar nu ze vingers op haar polsen voelde werd het tastbaar dat er iemand was. Ze voelde iets om haar polsen en begreep dat ze handboeien om kreeg en haar handen nu vast achter haar rug waren vastgezet.

Dan hoorde ze een deur opengaan en hoorde ze voetstappen dichterbij komen. Jaap zag dat ze hevig begin te trillen van spanning en angst. Ze had nu in de gaten hoe kwetsbaar er bij stond, een zak over haar hoofd waardoor ze niets zag en de handen op haar rug vastgezet. Ze wist nu dat er iemand voor haar stond maar er gebeurde niets. Ze verwachte nu handen op haar borsten of tussen haar benen maar Jaap hield zich in bedwang. Hij bekeek haar maar nu zonder een glazen wand er tussen. De flinke borsten die wel hingen maar niet zo erg als je bij een vrouw van achter in de veertig zou verwachten. Haar dikke buik en haar mooie lange benen. Hij genoot hoe haar borsten zachtjes op en neer gingen. "Meisje ik vind je ondanks je overgewicht mooi om te zien. Jammer voor jou dat je 25 jaar geleden zo eng deed en je daar nu de wrange vruchten van plukt. Maar volgens mij moet je nodig plassen is het niet?" Simone knikte alleen maar omdat haar keel door de spanning dicht leek te zitten. Er ging een siddering door haar toen Jaap haar stevig bij haar bovenarmen beetpakte en haar zei voorzichtig mee te komen. Langzaam schuifelend liet ze zich door de man begeleiden. Voorzichtig stapte ze uit haar cel en voelde een ruwe betonvloer.

"Wanneer je mijn commando's opvolgt breng ik je naar het toilet meisje. Loop eerst maar rechtuit naar voren". Voetje voor voetje liep Simone naar voren. Zo nu en dan kreunde ze even wanneer ze op een scherp steentje stapte. Op een gegeven moment kreeg ze opdracht om links te gaan. Na een paar commando's moest ze stil staan en hoorde ze een deur opengaan. "Voorzichtig vooruit en zodra je iets voelt stop je". Simone ging langzaam het toilet binnen en stopte toen ze de toiletpot tegen haar schenen voelde. Ze moest zich vervolgens omdraaien en gaan zitten. Langzaam zakte ze door de knieën. Ze voelde dat de spieren in haar dijen stijf waren door de gymoefeningen en het ducklopen van gisteren.

Dan voelde ze iets aan haar billen wat de wc-bril bleek, ze zat op een echt toilet. Eindelijk kon ze plassen op een normale manier. Terwijl ze haar blaas leegde bedacht ze of die man toe stond te kijken. "Als je moet poepen zou ik dat nu ook maar doen want je krijgt maar één keer per dag gelegenheid om op dit toilet te gaan.". Simone probeerde druk te zetten en na een poosje lukte het haar om te poepen. Ze deed haar best om alle poep uit haar darmen te verwijderen. Toen ze klaar was bedacht ze zich plotseling dat haar bilnaad moest worden geveegd en dit met geboeide handen niet zelf zou lukken.

Voorzichtig vroeg ze "meneer?". Wat Simone niet kon zien was dat Jaap intens genoot van de macht die hij nu over haar had. Telkens stond hij met zijn hand in zijn kruis. "Ja meisje wat wil je". Aarzelend zei ze, "Eh...eh... ik eh... mijn, mijn ... eh mijn billen moeten worden geveegd meneer". Simone hoorde dat er een toiletrol werd afgerold en vervolgens duwde Jaap haar het papier in de handen. "Alsjeblieft meisje, ga je gang". Simone kon die vent wel vervloeken. Waarom moest hij haar zo vernederen. "Het lukt zo niet meneer. Ik kan er niet bij". Ze hoorde Jaap grinniken. "Dan heb je denk ik een probleem meisje. Die dikke kont van jou zal toch schoon moeten".

Hij wachtte op haar antwoord maar dat liet even op zich wachten. Moest ze nu vragen of hij haar van onderen ging schoonmaken? Dan zou hij haar daar aanraken. Waarom moest ze dit allemaal meemaken, moeder van drie volwassen kinderen die iemand moet vragen haar bilnaad schoon te maken. "Wilt u mijn handen even losmaken meneer. Ik beloof dat ik niets zal doen". Misschien hoefde ze dan niet toe te laten dat hij haar van onderen ging betasten. "Dacht het niet meisje. Die handjes van je blijven mooi op je rug vast. Maar ik weet wel iets anders. Ga maar staan". Hij nam haar mee naar buiten naar de wasplaats waar hij de paarden altijd schoonspoelde. Toen ze buiten de schuur kwamen voelde Simone de koude wind over haar naakte lichaam en ze huiverde van de kou. Om de wasplaats te bereiken moest ze over een grindpad. Het grind deed pijn aan haar voetzolen en voorzichtig probeerde ze haar voeten neer te zetten. Dan voelde ze tot haar opluchting een vlakke vloer onder haar voeten. Ze stond nu op de wasplaats.

Het volgende moment gilde ze het uit toen Jaap de trechter opentrok en een golf ijskoud water over Simone plonsde. De adem stokte. Jaap had intussen de waterslang gepakt en begon met een harde koude straal water de naakte vrouw te bespuiten. Simone gilde toen hij de harde straal op haar door de kou gevoelige borsten richtte. Langzaam deed hij de straal omlaag over haar buik tot haar onderbuik en de beginnende schaamlippen. Jaap genoot van de kronkelende vrouw die probeerde de straal te ontwijken. Ze stond in een bak met aan drie zijden een betonnen wand van ongeveer anderhalve meter hoog. Omdat ze niet kon zien waar ze was en ze probeerde de harde koude straal te ontwijken knalde ze tegen de betonwand en viel op de tegelvloer. Jaap probeerde met de straal vooral Simone ‘s borsten, kont en kut te raken. De arme vrouw lag op de koude tegelvloer te kronkelen van pijn en kou. Zo nu en dan spoot Jaap op de zak op haar hoofd waardoor Simone de indruk kreeg dat ze stikte doordat het water tegelijkertijd in haar mond en neus kwam. Ze gilde als een speenvarken maar er was niemand die haar kon horen. De boerderij waar Jaap woonde was afgelegen. Hij kon de auto's op de snelweg wel zien rijden maar de automobilisten waren op zo'n afstand dat ze niet konden zien wat er op het erf afspeelde. Even hield hij op en gaf Simone rust. Hijgend en snotterend lag de ongelukkige vrouw op de steenkoude vloer. Net toen ze dacht dat de marteling voorbij was begon Jaap weer op de weerloze vrouw te spuiten. Simone smeekte om te stoppen. "Dan wil ik eerst even controleren of je wel schoon bent meisje. Op je knieën". Simone, die erg bibberde kwam met moeite op haar knieën waarna ze voorover moest buigen met haar hoofd op de grond. Op deze manier stak haar dikke blote kont omhoog en nadat ze haar benen wijder had moeten doen inspecteerde Jaap de anus en kut. Nu ook met zijn vingers en voor eerst voelde hij aan de kut van de vrouw die hij zo verafschuwde. Langzaam liet hij zijn vingers over de gerimpelde huid van de schaamlippen gaan. "Je bent koud meisje. Daar gaan we even verandering in aanbrengen". Hij trok hij haar aan haar haren ruw omhoog en nam haar mee onder een houten rek waar boven en onder ogen waren bevestigd. Voor Simone er erg in hand stond ze voorover gebogen vastgezet in het rek met de armen achter haar rug omhoog en benen wijd gespreid. Jaap nam een ruwe doek en begon Simone af te drogen. Ze gilde van pijn toen hij met de ruwe doek haar borsten droogwreef. Haar tepels waren door de kou spijkerhard en opgezet en bijzonder gevoelig. Ze kon echter niets doen tegen de ruwe behandeling. Ze gilde het uit wat Jaap als muziek in de oren klonk. Ook haar bilnaad kreeg de behandeling en toen hij de doek om zijn vinger deed en probeerde zo het binnenste van haar kut droog te maken schreeuwde Simone van pijn. Zo ging hij, op haar in de zak gehulde hoofd na, haar gehele lichaam langs. Nadat hij op die manier het lichaam had drooggemaakt ging hij met zijn handen het naakte lichaam betasten. Niet een plekje werd overgeslagen en Simone kreunde zo nu en dan van pijn wanneer hij in de harde pijnlijke tepels kneep of ruw in haar kut voelde.

Na een poosje gooide hij de handdoek weg pakte haar linkerbeen.

Er ging een schok door de naakte vrouw toen hij zijn beide handen net boven de linkerknie om haar bovenbeen deed. Stevig pakte hij haar vast en ging langzaam met zijn handen omhoog. Terwijl hij tergend langzaam omhoog ging keek hij in de openstaande bilnaad. Hij had deze al uitgebreid bekeken maar dat was achter glas. Nu kon hij haar ruiken. Steeds hoger gingen zijn handen en hij voelde hoe Simone haar probeerde te verzetten. Ze kon echter niet wegkomen en hij voelde zijn hart in z'n keel te keer gaan toen de bovenkant van zijn linkerhand tegen de zachte schaamlippen drukte. "Alstublieft, doe dat niet. Ik smeek u om dat niet te doen", Simone kon een snik niet onderdrukken. Jaap zei niets maar pakte met zijn volle hand de kut van Simone vast. Zijn middelvinger zocht tussen de schaamlippen om de klit en vond al snel het harde knopje. "Dat valt me een beetje tegen Simone, dat klitje van je. Ik had het echt groter verwacht. Hoe voelt dit? Wordt je daar nu ook geil van? Ik wel moet je weten".

Terwijl hij dit zei drukte hij zijn harde lul tegen de linker bil. Simone begon zachtjes te huilen toen ze door de stof van de voor haar nog steeds onbekende man zijn stijve lul voelde. Ze moest er niet aan denken dat hij haar zo meteen zou gaan verkrachten en begon nu harder te huilen. "Alstublieft, alstublieft, doe het niet... doe het niet...". Jaap bleef doorgaan met het strelen van het klitje. Hij genoot van zijn macht over de vrouw. Plotseling stopte hij en pakte hij haar naar omlaag hangende borsten vast. Hij was jaren mee bezig geweest om zijn plannen met Simone en haar dochter uit te voeren.

De cel die hij had gemaakt met de vloer die hij onder stroom kon zetten, het klimaat wat hij kon beheersen, de bewegingscensoren waarmee er automatisch stroom op de vloer kwam en waar Simone al kennis mee had moeten maken. Hoe hij Simone zou ontvoeren en haar dochter te pakken kon krijgen. Simone was nu in zijn macht en hij twijfelde er niet aan dat vanmiddag ook Nynke in zijn macht zou zijn. Hij hoorde Simone kreunen toen hij hard in de tepels kneep. Hij had de tepels stevig vast en trok hiermee de forse borsten in alle richtingen. Tranen van pijn drupten onder het hoofd van Simone op de kale betonvloer. Vervolgens liet hij zijn handen over de forse buik gaan en kneep in het zachte vlees.

Daarna ging zijn aandacht weer naar haar bilnaad. Hij pakte een krukje en ging achter haar zitten en liet zijn vinger weer tussen de schaamlippen heen en weer gaan. Zo nu en dan pakte hij de schaamlippen vast en trok deze van elkaar waardoor het roze binnenste van de kut zichtbaar was. Dan was voor Jaap het grote moment aangekomen, hij duwde twee vingers in de droge kut van Simone die luid gilde van pijn en schrik dat hij zo abrupt bij haar binnenging. "Meisje, hier heb ik jaren op gewacht om mijn vingers in jou kut te kunnen duwen en niet alleen mijn vingers. Bedenk eens wat ik allemaal in jou kut kan stoppen Simone, maar nu geniet ik van mijn vingers in jou droge kut". Terwijl hij dit zei draaide hij ruw met zijn vingers in haar kut. "Misschien is het beter dat ik je wat vochtig maak Simoontje". Simone voelde dat hij de vingers weer terug trok en weer met haar klitje begon te spelen. Met één hand wreef hij nu over het genotsknopje en met de andere hand streelde hij nu teder haar linker borst. Jaap kreeg een gevoel van triomf toen hij merkte dat de tepel langzaam hard werd. Simone probeerde met alle geweld haar gedachten uit te schakelen toen ze door kreeg dat haar tepel stijf werd en door het spelen met haar klitje er kriebels in haar kutje begonnen op te spelen. Ondanks haar verzet voelde ze dat haar kut vochtig werd. Ze kon er niets tegen doen, ondanks haar penibele toestand.

Jaap voelde dat Simone steeds vochtiger werd en met haar kont begon te bewegen. Hij zag nu het vocht glinsteren tussen de schaamlippen en kon het niet laten om het geil van zijn vinger te likken. Langzaam duwde hij vervolgens weer twee vingers naar binnen en nu gleden ze probleemloos naar binnen. Terwijl hij met de vingers van zijn rechterhand steeds sneller in de nu kletsnatte kut heen en weer ging speelde hij met zijn linkerhand met de opgezwollen klit. Simone had zich vergeefs proberen te verzetten maar tot haar grote afgrijzen was ze bezig klaar te komen. Ze was doodsbang dat de man haar ging verkrachten.

Jaap was dat echter nog niet van plan. Hij wou nog wachten en haar de komende dagen zo gaan vernederen dat ze er zelf om zou vragen om te worden geneukt. Hij zag de forse kont van Simone steeds heftiger schudden en plotseling trok hij zijn handen terug, pakte een stuk plank die hij klaar had gelegd en sloeg keihard op de omhoog staande kont. Simone gilde het uit van pijn en voordat de gil was weggestorven kwam de plank weer op de blote kont terecht. Jaap liet zich even gaan en sloeg ongenadig hard tot de billen vuurrood waren. Simone gilde als een speenvarken van de vreselijke pijn en trok aan haar boeien die uiteraard niet meegaven.

Plotseling kwam Jaap tot besef dat hij zijn haat niet te ver moest gaan en hij de huid van de billen niet kapot moest slaan. Hij had nog zes dagen de tijd om deze vrouw tot in haar laatste vezels te vernederen en pijn te doen. Wanneer hij nu al te ver zou gaan was ze snel uitgeput en dat was niet de bedoeling. Het was tijd om haar terug naar haar cel te brengen en haar dochter op te halen. Hij had het meisje zien opgroeien tot de mooie vrouw die ze nu was en was erg benieuwd hoe ze er naakt uit zou zien. Simone lag nog steeds te huilen en Jaap onderzocht de kont of hij ook te ver was gegaan. De huid was rood en hier en daar opgezwollen maar hij zag dat hij geen open wonden had gemaakt. Hij kon het niet laten zijn vingers nog een keer in haar kut te steken.

Hierna maakte hij de enkels los en haar handen en trok haar aan de zak die Simone nog steeds om haar hoofd had. Moeizaam kwam ze rechtstaan.

"Simoontje als je eens wist hoeveel plezier ik hier aan beleef. Jammer dat je jezelf niet kunt zien. Meisje wat zijn die billen van jou rood zeg. Ik zal er een zalfje opsmeren dan is het over een paar uren weer weggetrokken. Hij had een tube zalf en smeerde hiervan de blote kont in. Simone begon weer hard te gillen want de zalf brandde vreselijk op de rode huid. Jaap lachte hard toen Simone begon te trappelen van de brandende pijn. Haar borsten schudden wild op en neer.

Na een paar minuten trok de pijn weg en kwam Simone weer tot rust. Hij bracht haar weer naar haar cel, zorgde er voor dat de boeien van haar polsen kwamen en liet haar de zak van haar hoofd halen. Simone knipperde met haar ogen toen die weer licht zagen en langzaam kwam haar kijkvermogen weer terug. Ze voelde aan haar kont die gloeiend aanvoelde. "Meisje, misschien is het een idee dat je die dikke rode kont van je een beetje afkoelt tegen de wand. Die is vast koud. Kom maar naar vak 7 en druk daar die dikke kont tegen de wand. Simone wist dat zij moest doen wat hij zei al gaf hij het niet als opdracht en duwde haar billen tegen de koele wand. Het gaf een goed gevoel. "Simone meisje het zal voor jou wel eenzaam zijn in je cel. Wat zou je er van denken dat ik gezelschap voor je haal?". Simone wist niet wat ze hier op moest antwoorden.

De bak kwam weer uit de wand en Jaap zei dat ze daar eten en drinken in kon vinden. Snel liep ze naar de bak en kreeg nu eindelijk eten en drinken.

Nynke was alleen thuis. Haar vader en broer waren naar het politiebureau om op de hoogte te worden gebracht van wat men tot nu toe had ontdekt over de verdwijning van Simone. Nynke had vanmorgen vroeg een sms’je gekregen met een nummer wat haar onbekend was. De tekst was "wanneer je een bekende wilt zien hou dan je telefoon in de gaten. tegen niemand iets vertellen anders zie je je bekende nooit weer". Ze had niets verteld en wou afwachten wat voor bericht zou krijgen. Ze wou het leven van haar moeder niet in gevaar brengen. Plotseling ging het piepje van haar telefoon. Met trillende handen pakte ze haar mobieltje en las, "ga nu naar de bushalte, neem lijn 78, koop een kaartje, niet op je OV-kaart en stap bij de vierde halte uit. daar staat een witte bestelbus, ga achterin zitten en doe de blinddoek voor die aan de kruk van het portier hangt". Nynke verschoot van kleur. Wat moest ze doen, pa bellen of hopen dat ze op deze manier haar ma weer terug kreeg. Ze zou naar een afspraak en had zich daarvoor netjes gekleed in een leuk truitje, rokje en zwarte panty. Moest ze zich verkleden of ging ze zo. Grote twijfel maar ze besloot zo te gaan. Ze belde haar afspraak af en ging naar de bus. De vierde halte was op een verlaten landweg en er stond inderdaad een witte bestelbus met een zwarte doek aan de openstaande kruk. Ze zag niemand bij de bus en de spanning sloeg toe. Wat moest ze doen. Ze zag dat het kenteken van de bus verwijderd was. Toch deed ze wat gezegd werd en deed de blinddoek om. Net toen ze in de bus kroop voelde ze een doek in haar gezicht en verloor ze haar bewustzijn. Jaap keek met glimmende ogen naar de knappe jonge vrouw die voor hem lag. Hij bond haar handen op haar rug. Hij kon het niet laten haar rokje omhoog te trekken en zag door de panty dat ze een rode string droeg. Ze was slank maar niet mager en ook voelt hij dat ze mooie stevige borsten had. Hij deed de deuren van de bus dicht, schroefde het kenteken weer op de bus en ging naar huis. Zij lul werd weer stijf bij de gedachte dat over een poosje het meisje naakt voor hem zou staan.

Voordat hij Nynke in de cel zou brengen moest eerst Simone even weg. De zijkant van de cel stond tegen de buitengevel en Jaap had een schuifdeur gemaakt waar je door naar buiten kon. Tegen de buitengevel had hij een kooi gemaakt van grof gaas. In deze kooi kon een persoon net staan. Deze buitengevel was voor de buitenwereld niet zichtbaar door de struiken die langs de walkant groeiden. Iemand in de kooi kon nog zo hard schreeuwen, in de wijde omtrek was geen mens en men kon die persoon dus ook niet horen.

Simone had haar eten en drinken helemaal op en Jaap liet haar de plastic fles in de bak doen en draaide deze weer in de wand. Haar kont was nog vuurrood. Jaap liet nu de schuifdeur in de zijgevel langzaam open schuiven. Toen Simone dit zag bedacht ze zich geen moment en sprintte naar de uitgang. Maar in plaats van haar vrijheid tegemoet te rennen botste ze tegen het gaas. Verdwaast stond ze even te kijken en die korte tijd had Jaap de deur weer dichtgedaan.

Simone begon hard te schreeuwen in de hoop dat men haar zou horen maar zag al snel in dat zoiets geen zin had en dat ze nog steeds gevangen zat. Het was mooi weer maar er stond een koude wind die langs de kooi waaide en het koud deed aanvoelen. Vooral erg ongemakkelijk voor iemand die naakt in een kooi staat waar men alleen maar rechtop in kan staan.

Al snel stond ze te bibberen van de kou. Wanneer ze zou weten wat zich nu in de cel afspeelde zou ze snel de kou vergeten.

Jaap had Nynke, die nog steeds bewusteloos was, in de cel gelegd. Hij had de blinddoek afgedaan en haar schoenen uitgetrokken. Verder was de jonge vrouw nog geheel gekleed. Jaap was nu in de keuken om koffie te zetten. Door het keukenraam zag hij Simone in de kooi staan. Ze stond te huilen maar in plaats van medelijden genoot Jaap van de ellende van zijn gevangene. Hij nam de thermoskan en een kopje mee naar de schuur waar hij zou gaan genieten van de dochter van Simone.

Bij de cel aangekomen zag hij dat Nynke nog niet bij was gekomen. Hij ging in zijn gemakkelijke stoel zitten en schonk een kop koffie in. Het duurde niet lang voor Nynke langzaam ontwaakte. Voorzichtig deed ze haar ogen open. Waar was ze? Hoe kwam ze hier? Wat deed ze hier? Haar moeder, ze zou haar moeder zien. Dat was haar beloofd. "Hallo, hallo. Is er iemand?" Ze ging zitten zag dat ze in een kamer was met kale wanden en een kaal plafond. Ook de vloer was kaal met hier en daar een paar gekleurde vakken met een cijfer. Verder was er niets, helemaal niets. Weer riep ze, nu wat harder. Ze zag dat haar schoenen uit waren. Een blinddoek, ze had een blinddoek omgedaan. Stomme trut dat ze was, waar was ze nu. Ze ging de wanden langs op te kijken of er ergens een deur of zoiets was. Jaap genoot toen ze langs de wand ging waar hij zat. Hij zag de paniek in de ogen van de jonge vrouw, of was het nog een meisje. Hij schatte haar op een jaar of twintig. Hij liet haar nog even in het ongewisse. Ze stond nu bij de wand waarachter Simone stond.

Nadat ze alle wanden langs was geweest begon ze hard te schreeuwen. Jaap genoot van de paniek die zich van het meisje meester maakte. "Hallo lieve Nynke." Ze stond plotseling helemaal stijf van de schrik toen de stem van Jaap door de luidsprekers klonk. "Waar ben ik? Wie bent u? Waar is mijn moeder? Ik zou mijn moeder zien. Alstublieft waar ben ik." "

"Ik ben een man van mijn woord en als ik beloof dat jij je moeder gaat ontmoeten dan zorg ik daar ook voor. Maar daarvoor zal je wel het nodige moeten doen." Nynke keek om zich heen in de vreemde kamer. "Maar waar is mijn moeder dan. alstublieft laat me dan iets van haar zien zodat ik weet dat u weet waar ze is." Jaap lachte en zei, "Ik beslis wel wanneer jij iets van haar of haarzelf komt te zien. Jij gaat gewoon doen wat ik van je verlang". Nynke was nog steeds aan het speuren om iets wat op een deur leek. "Wat is dit allemaal en waar zijn mijn schoenen en waar bent u dan, laat me hier alstublieft uit". Nynke raakte steeds meer in paniek.

"Lieve Nynke, die schoenen heb je de komende dagen niet nodig. En waar ik ben doet er niet toe. Ik beloof je dat je vandaag je moeder zult zien. Door haar ben jij hier ook". Nynke stond hulpeloos in de kale ruimte. Wat had dit allemaal te betekenen, wat bedoelde de stem met dat ze haar schoenen de komende dagen niet nodig had. Was ze in een enge droom beland? Kon die man haar zien en zo ja, waar is hij dan. Ze wist het niet.

"Meisje ik zal je eerst even uitleggen waar je nu bent. De kamer waar je nu staat is speciaal voor jou en je moeder gemaakt. Jou moeder is hier gistermorgen door mij naar toe gebracht en staat nu te wachten tot ze weer naar binnen mag. Maar voor ze naar binnen mag moet jij nog wat dingen voor mij doen". "Maar waarom is dit dan en mag ik dan strakjes weer met mijn moeder naar huis?" Jaap lachte om die vraag. Hij zei dat ze nog wel een poosje zijn gast zou zijn. Hierna hield hij zich een paar minuten stil.

Nynke vroeg dingen maar hij gaf geen antwoord. Een paar keer riep ze of hij er nog was maar hij gaf geen antwoord. Hij genoot van de onzekerheid van het meisje. Dan stond ze weer even stil en dan liep ze weer naar een wand of had ze iets ontdekt. Na een minuut of tien vond Jaap het tijd worden om haar te laten weten wie de baas was. Plotseling begon Nynke te gillen en te springen. Jaap had stroom op de vloer gezet. Toen hij de stroom er weer af deed deed hij gelijker tijd het licht in de cel uit. Nynke zat op de grond en riep weer. Ze had echter geen idee of ze werd gehoord en zag nu ook helemaal niets meer. Ze bleef zitten waar ze zat. Plotseling ging het licht weer aan. "Nynke meisje, zoals je hebt gevoeld kan ik de vloer onder stroom zetten. Mocht je dus ongehoorzaam zijn dan weet je wat er gaat gebeuren." Terwijl hij dit zei drukte hij weer even op de stroomknop en zag hij Nynke op de grond kronkelen. Het was maar even maar echt pijnlijk voor het meisje.

"Waarom doet u dit. Waarom? Ik weet niet wie u bent en wat heb ik verkeerd gedaan?" "Jij niets lieve Nynke. Maar je moeder wel. Je hebt dit allemaal aan je moeder te danken. Maar daar hebben we het nog wel over. Ik zal eerst nog wat uitleg geven. Je mag op het vakje met nummer 1 gaan staan meisje, gezicht naar de rij vakjes langs de wand". Nynke ging staan en deed wat de stem haar aangaf. Nietsvermoedend wat de bedoeling was stond ze nu op vakje 1. "Nynke ik kan de vloer en de vakjes apart bedienen. Ik kan dus de gehele vloer onder stroom zetten en de vakjes allemaal apart. Je staat nu op een vakje waar geen stroom op staat maar op de gehele vloer nu wel. Als je me niet gelooft mag je even voorzichtig voelen". Nynke wist niet wat ze moest doen. Toch probeerde ze even met haar linkervoet de vloer aan te raken. Ze slaakte een gilletje en trok snel haar voet weer terug. Vol ongeloof keek ze om zich heen. Hij kon haar dus wel zien maar hoe dan en waar is hij dan. "Ik denk dat je nu wel door zal hebben dat je mij zult moeten gehoorzamen. Om even te testen dat je dat van plan bent mag je armen even recht omhoog steken".

Nynke wist niet wat ze hoorde en twijfelde wat ze zou doen. "Omhoog". Snel deed ze haar armen omhoog. Ze kreeg in de gaten dat het menens was. "Draai je eens langzaam om Nynke. Gewoon rondraaien tot ik zeg van stop. Armen omhoog houden". Langzaam draaide Nynke rond tot hij stop zei. Ze stond nu met de rug naar haar toe. "Laat je armen maar weer zakken en trek nu je rokje omhoog tot boven je middel". Jaap kon haar gezicht niet zien maar ze verschoot van kleur en haar ogen werden groot van schrik. "Alstublieft, laat me niet zulke dingen doen. Waarom doet u dit?". "Ophouden met vragen en doe wat ik zeg". Hij zette even stroom op het vakje waar ze stond en een hoog gilletje volgde. Langzaam trok ze haar rokje omhoog zoals hij had gezegd. De rode string had hij in de bus al gezien en door de panty zag hij dat Nynke een mooi gevormd kontje had. In vergelijking met de forse blote kont van haar moeder was dit een pronkstukje.

Ze kreeg opdracht haar rokje weer te laten zakken en nu haar jasje uit te doen. Langzaam trok ze haar jasje uit en stond met het kledingstuk in de hand. "Draai je om naar de wand zoals je net begon en gooi je jasje op de grond". Onzeker stond Nynke rond te kijken. "Ga nu op vakje 4 staan met je gezicht naar de wand". Nynke twijfelde om van het vakje te komen maar Jaap zei dat de stroom even van de vloer was. Een tel later stond ze op vakje 4 een meter van de wand. "Rokje uit". Nynke bleef staan zoals ze stond. Meende hij werkelijk dat ze zich uit moest kleden. Plotseling sprong ze omhoog toen Jaap weer stroom op het vakje zette. Het was maar even maar genoeg om haar te doen sprongen. Nu stond ze weer stil en even wachtte ze op een reactie maar het bleef stil. Langzaam gingen haar handen naar de sluiting van haar rokje en met trillende vingers maakte ze haar rokje los, liet het op haar enkels vallen en trok het uit en gooide het naast haar. "Truitje". Ze slaakte een diepe zucht begon haar truitje uit te trekken en gooide dit bij haar rokje. "Hemdje". Dit was toch niet te geloven. Ze zag niemand en toch deed ze wat er gezegd was. Nu stond ze in panty, b.h.tje en string. Ze verwachte elk ogenblik het bevel dat ze haar b.h. los moest maken maar dat bleef uit. Ze wist niet dat Jaap iets meer dan een meter voor haar stond en zijn ogen over het supermooie lichaam liet gaan. Hij schatte haar op een lengte van 185 cm, slank maar niet mager en een cup-maat van B, tegen de C aan. Haar lange zwarte haren glansden. O, wat genoot hij van één van de mooiste meiden die hij ooit had gezien. Zo broos en zo onzeker over wat zou gaan volgen. Hij zag haar lange benen trillen van de spanning. Het leek Nynke een eeuwigheid te duren maar daar kwam het bevel "B.H." De mooie stevige borsten stonden recht vooruit. Bovenop prachtig kleine tepeltjes.

Nynke probeerde met haar armen haar borsten te beschermen. Ze had geen idee hoe de man haar nu zag, van voor, achter, zijkant, ze had echt geen idee maar dat hij haar nu bekeek stond voor haar vast. "Handen in je nek". Langzaam deed het meisje haar handen in haar nek. Zachtjes begon ze te huilen van schaamte. Jaap genoot hiervan en zijn ogen gingen begerig over de prachtige borsten, mooie vlakke buik en haar nu nog in panty gehulde lange benen. "Omdraaien". De bevelen waren nu kort en Nynke hoorde een bepaalde spanning in de stem. Ze draaide haar om en stond met de rug naar de wand, de wand waarachter Jaap nu zijn lul uit zijn broek had gehaald. Hij deed z'n best om nu nog niet klaar te komen. "Panty omlaag". Nynke wist nu dat ze over enkele ogenblikken helemaal naakt moest en besloot direct te doen wat die vent vroeg. Ze deed haar panty omlaag en liet die halverwege haar kuiten zitten. Hiervoor moest ze bukken en Jaap zag dat ze een paar prachtige roomwitte billen had. Hij kon niet wachten om haar helemaal naakt te kunnen zien en liet haar nu snel haar panty en string uittrekken. Zijn ogen gingen vanaf de enkels langs de kuiten en dijen naar, de weer met de handen in de nek staande, Nynke's blote kont. De blik bleef even op het strakke kontje waarna hij langs haar ruggengraat naar boven ging. Er was één foutje aan dit perfecte lichaam. Tussen de schouderbladen zat één klein moedervlekje maar helaas net niet in het midden. "Rechterbeen op vak 5". Oeps, hier schrok Nynke van want nu moest haar benen spreiden. Omdat Jaap lager zat dan de vloer in de cel kon hij haar strakke kutje bekijken. "Omdraaien en de benen op vak 4 en 5". Nu bekeek hij de voorkant en ook hier was geen foutje. Ze had een lief gezicht waar de tranen nu over de wangen omlaag liepen. Een lange hals, prachtige tieten, een vlakke buik en een geheel kaal kutje. Voor hij Simone, die nu geheel verkleumd in de buitenkooi stond, met haar dochter zou verenigen, wou hij Nynke eerst nog wat vernederen. Hij liet haar in de meest vernederende houdingen staan, liet haar staande een liedje zingen waarbij ze haar schaamlippen zo moest ophouden dat haar klitje duidelijk zichtbaar was. Er was nu geen plekje van haar lichaam wat hij niet had kunnen bekijken. Zelfs de binnenkant van haar mond en de binnenste schaamlippen had ze hem moeten tonen. Hij vond het tijd worden om Simone er bij te halen. "Ga op vak 10 staan". Nynke stond nu met haar rug naar de deur waar Simone binnen zou komen.