Met grote passen loop ik door de sneeuw naar het restaurant. De blik die je had toen ik bij je naar binnen stoten, zit op mijn netvlies gebrand. Liggend op de wasmachine, terwijl ik je stevig vast had, waardoor je geen kant meer op kon, maakte me nog geiler dan ik al was. Ik wilde vanavond op een rustige manier met je vrijen, maar één blik op jouw lichaam en mijn pik steigerde als een hengst in de wei. Om de hele middag met een stijve leuter rond te lopen deed me huiveren, dus zat er niets anders op dan je te neuken.

Ik vind het rot om je, nog voordat je gewend bent aan je nieuwe situatie, alleen achter te laten in mijn appartement, maar wetende dat je straks langs komt om te eten, geeft me een warm gevoel en ik kijk er nu al naar uit. Ondanks dat ik je nog maar zo kort ken en ik nog nooit heb samengewoond, heb ik geen moment getwijfeld over je bij me te laten intrekken.

In gedachte stap ik het plein over, waar ik via de zijdeur het restaurant binnen ga.Hoewel het restaurant nog dicht is, lijkt het wel of het bomvol zit met gasten, zoveel herrie komt er op me af, als ik via de keuken het restaurant in loop. “Dat werd tijd”, zegt mijn vader, die een deel van de kunstboom vasthoud. “Ja ja”, mompel ik en hang afwezig mijn jas over een stoel. “We komen handen tekort”, gaat mijn vader verder en ik kijk snel om me heen. “Waar is de rest?”, vraag ik, als ik maar vijf man personeel zie. “Overal en nergens”, mompelt hij terug en gooit gefrustreerd de halve kunstboom aan de kant.

“Ik heb Candy geprobeerd te bellen, maar dat nummer lijkt afgesloten, Angelique kan pas om vijf uur beginnen vanwege de kinderen en zo kan ik nog wel even door gaan”, gaat hij verder en terwijl hij tegen me praat, loop ik om de bar heen om de telefoon te pakken. Ik bel naar mijn appartement, maar als er niet word opgenomen zet ik hem met een zucht weer terug op de standaard. “We redden het wel”, zeg ik en zet een grote pot koffie, voordat ik iedereen bij elkaar roep om te overleggen wie wat gaat doen.

Nog voordat we allemaal goed en wel zitten, voel ik mijn mobiel trillen in mijn broekzak. Het nummer wat op het display staat, komt me niet bekend voor en nieuwsgierig neem ik op. “Er is naar je appartement gebeld, maar ik stond onder de douche”, hoor ik je aarzelend zeggen en direct begint mijn hart sneller te slaan. “Dat was ik”, zeg ik en knik even naar mijn vader die me vragend aankijkt. “We gaan het restaurant versieren, maar we komen handen te kort”, leg ik je uit. “Ik kom eraan”, antwoord je en gelijk verbreek je de verbinding.

“Candy is onderweg”, zeg ik, waarna ik glimlachend je nummer in mijn mobiel opsla. Met een tweede kop koffie voor ons en nog steeds in overleg, zie ik je door het raam aan komen lopen. Snel sta ik op en ren bijna naar de deur om hem voor je open te doen. “Hey schatje”, begroet ik je, zodra ik de deur van het slot heb gehaald en gelijk begin je te blozen. “Kom hier. Ik heb je gemist”, zeg ik en trek je tegen me aan.

“Jack, nog geen half uur geleden heb je me nog gezien”, lach je tegen me, maar tevreden voel ik jouw armen om me heen laat glijden. “Dat is drie kwartier te lang”, mompel ik en geef de deur een zetje zodat hij in het slot valt. Ik hoor je sneller ademhalen, als ik met mijn lippen langs je nek glijd en zoek je mond op. “Jack”, fluister je voordat ik mijn mond op die van jouw druk en je dichter tegen me aan trek.

“Als de tortelduifjes vandaag ook nog even tijd hebben”, hoor ik mijn vader zeggen en beide schieten we in de lach. “Kom”, zeg ik en trek je mee het restaurant door. Ik neem je jas aan en schuif er een stoel bij. “Nu iedereen weet wat hij moet doen, kunnen we aan de slag”, hoor ik mijn vader zeggen. Ik zie je fronsend naar me kijken, maar ik geef je een bemoedigend kneepje in je handen. “Wij werken samen”, zeg ik en zie je opgelucht kijken.

“Nog één ding, Jack. Het kerstlinnen is echt aan vervanging toe”, hoor ik mijn vader weer zeggen en kijk hem aan. “Het stof wat ma ooit aangeschaft heeft, ligt nog steeds in de kelder. Misschien als je Candy lief aankijkt, dat ze er iets mee kan”, antwoord ik en kijk van mijn vader naar jou. “Kun je naaien?”, vraagt mijn vader aan je en als je begint te kleuren, begin ik hard te lachen. “Als de beste”, zeg ik en trek je lachend tegen me aan.

“Jezus Jack, je weet wat ik bedoel”, zegt mijn vader serieus, maar schiet dan ook in de lach. “Ik hoef niet meer naar school, dus als iemand een naaimachine heeft en mij uitlegt wat de bedoeling is, dan kan ik wel kijken wat ik kan doen”, zeg je tegen mijn vader, maar iets in je houding zegt me dat je iets verzwijgt. “Pa, als jij zorgt dat de stof boven komt, dan laat ik Candy de naaikamer zien”, zeg ik en trek je mee naar de deur die naar mijn vaders appartement leid.

Ik ga je voor de trap op en open de deur boven. “Hierheen”, zeg ik en loop door het smalle gangetje naar de naaikamer. Bij het openen van de deur, doe ik een stap opzij om jou erlangs te laten. Je kijkt je ogen uit als je het interieur ziet en loopt langzaam naar binnen. “Deze kamer betekende alles voor haar”, vertel ik je en stap achter jou het kamer in. “Wat is er gebeurd, Jack?”, vraag je me en kijkt me afwachtend aan.

“Ze was al heel lang ziek, maar uiteindelijk was het haar hart die haar in de steek heeft gelaten”, vertel ik je en kijk de kamer rond. “Ze had voor ieder stofje wel een knoopje of lintje dat er bij paste”, ga ik verder en trek wat laatjes open van de lange wandkast. “Ik zie haar nog zo zitten, achter haar oude naaimachientje. Ze had een splinternieuwe van mijn vader gekregen, weet je, maar ze greep toch steeds weer naar dit oudje”, zeg ik en strijk met mijn hand over de oude naaimachine.

“Vind je vader het niet erg, als ik hier ga zitten?”, vraag je zacht. “Nee, helemaal niet. Ik denk dat het wel tijd word, dat het weer gebruikt gaat worden”, hoor ik mijn vader zeggen en beide draaien we ons om naar de deur. “Begrijp me niet verkeerd, Candy. Na vijf jaar mis ik haar nog iedere dag, maar door deze kamer zo te laten en er niets mee te doen, zou haar hart breken. Ik denk dat ze het heel fijn zou vinden, als je er gebruik van zou maken”, legt mijn vader je uit en zet de box met stof op een tafel.

“Heb je een naaimachine thuis?”, vraagt mijn vader aan je en gelijk draai je beschaamd je gezicht weg. “Ze woont bij mij, pa. Ik leg het je later wel uit”, zeg ik en glimlach naar je, als je naar me opkijkt. “Mooi, dan kan jij hem straks naar huis tillen. Trek die kast eens open, Candy”, zegt mijn vader en wijst naar de brede kast in de hoek. Ik ga achter je staan als je de deur opentrekt en we bekijken samen de inhoud. “Er ligt hier nog meer dan op de markt”, zeg je zacht en steekt je hand uit.

“Deze naaimachines gebruiken wij ook op school”, zeg je en haalt je vingers over de letters van de beschermkap. Ik pak de Singer uit de kast en zet hem naast de box op tafel. “Nooit gebruikt”, zegt mijn vader en tilt de kap van de naaimachine eraf. “Als jij kan zorgen voor tafelkleden en servetten, dan is deze machine voor jou”, zegt mijn vader en met een stralende lach vlieg je in zijn armen. “Welja”, zeg ik, als hij zijn armen om haar heen slaat en even knuffelt.

“Ik ga weer naar beneden, maar als er iets is dan hoor ik het wel”, zegt mijn vader en nadat hij je weer los heeft gelaten, verdwijnt hij uit het zicht. “Een eigen naaimachine”, zeg je zacht en wilt hem uitgebreid bekijken, maar ik pak je beet en trek je het kamertje uit. Ik trek je het gangetje door en duw een andere deur open. Ik neem je mee naar binnen en sluit de deur achter ons. “Ga zitten. Ik wil eerst met je praten”, zeg ik en kijk hoe je op mijn oude bed gaat zitten.

“Was dit jouw kamer?”, vraag je en kijkt om je heen. “Ja, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Waarom heb je geen school? De vakanties zijn nog niet begonnen”, zeg ik en zie je schrikken van mijn woorden. Je draait je hoofd weg en ik kan zien dat je het moeilijk hebt. “Schatje”, zeg ik en ga naast je op het bed zitten. “Je zou eerlijk tegen me zijn. Vertel het me, alsjeblieft”, zeg ik en met mijn duim en wijsvinger onder je kin, draai ik je gezicht naar me toe. “Toe”, moedig ik je aan.

“Mijn OV kaart is leeg”, fluister je en langzaam zie ik jouw ogen vollopen. “Op maandag heb ik sowieso geen school, maar ik heb gewoon het geld niet voor de trein”, leg je me moeizaam uit. “Ja, dat zei An al”, zeg ik en ik zie je fronsend naar me kijken. “An woont naast je moeder, Candy. Ik ben je vanochtend achterna gegaan om te kijken waar je zo vroeg heen ging. Ik heb je horen praten tegen je moeder en daarna heb ik een kop koffie gedronken bij An”, vertel ik je en kijk naar de ongeloof op jouw gezicht.

Ik pak jouw gezicht tussen mijn handen en dwing je me aan te kijken. “Ik heb het gedaan, omdat je niet met me praat. Ik wil er voor je zijn, maar je moet me wel toelaten”, zeg ik en terwijl de tranen over je wangen rollen, knik je langzaam. Ik buig me naar je toe en kus je zacht op je lippen. Alsof je bang bent dat ik ineens van gedachte zal veranderen, klem je jouw handen stevig om mijn polsen en voel ik je trillen.

Nog geen uur geleden stond ik tegen je aan te rijden in het washok en nu voel ik hem alweer omhoog komen, alleen al door mijn lippen op die van jouw te drukken. Zodra ik je tong tegen mijn lippen aan voel, open ik me voor je en al gauw veranderd een liefdevolle kus in een heftige tongzoen. “Jezus, Candy”, hijg ik als ik me even later terug trek. “Ik ben nog nooit zo geil geweest als de laatste paar dagen”, zeg ik en laat je langzaam los. “Kleed je uit”, zeg ik en loop achteruit naar de deur. Met mijn ogen nog steeds op jouw gericht, voel ik op de tast naar de sleutel en draai de deur op slot.

Ondanks dat je nog staat te trillen, zie ik je steeds verder uit de kleren gaan en blijf je uiteindelijk naakt voor me staan. “Ga op je handen en knieën op het bed zitten, maar wel met je kont hierheen”, zeg ik en wijs naar de plek zijkant van het bed. Zodra je op het bed zit en achterom kijkt, laat ik me op mijn knieën zakken op de grond zakken, zodat ik recht tegen je heerlijk spleetje aankijk. “Jack”, fluister je hees, als ik zacht met mijn wijs en middelvinger over je lipjes glijd.

“Zo heerlijk glad”, zeg ik hees en druk mijn lippen tegen je gezwollen klitje. Ik hoor je zacht kreunen en plaats mijn handen tegen de zijkanten van je billen, voordat ik mijn tong langs je vochtige kutje haal. “Ja, daar”, hoor ik je kreunen, als ik even licht over je klitje ga. Kijkend naar mij, steek jij je hand naar achteren en schuift jouw vingers in mijn haar. “Toe”, jammer je zacht, als ik weer je gezwollen knopje raak en drukt me dichter tegen je spleetje aan.

“Laat me klaar komen op je tong, Jack”, kreun je en begint zachtjes met je kont te wiebelen. Door de manier waarop jij je beweegt, kan ik merken dat je precies weet waar je mijn tong wilt voelen. Doordat mijn pik gekneld zit door de houding waarin ik me bevind, laat ik mijn hand zakken en knoop mijn spijkerbroek los. Ondanks dat hij keihard is en verlangd naar ontlading, schuif ik alleen mijn boxer naar beneden, zodat hij in ieder geval niet meer knelt. Ik pak je weer beet en focus me alleen nog maar op je klitje.

Ik voel langzaam je hand uit mijn haar glijden, als je voorover buigt en je kreunend je hoofd op het matras laat zakken. Ik kan de spanning in je lichaam voelen en weet dat je naar je orgasme aan het toewerken bent. “Fuck”, hoor ik je hijgend zeggen en voel je ineens verstijven. Zodra ik het kloppen van je klitje tegen mijn tong voel, trek ik mijn hoofd naar achter en kijk naar jouw samentrekkende spleetje. Even twijfel ik, want het liefst zou ik hem bij je naar binnen schuiven, maar ik wil je niet het gevoel geven dat het bij ons alleen maar om de seks draait, dus besluit ik je met rust te laten.

“Tijd om aan het werk te gaan, schatje”, zeg ik en ga eerst staan voordat ik mijn paal weer terug stop in mijn broek. “Ik heb mijn broek los moeten maken, zo strak zat hij”, leg ik je uit als ik je zie kijken. en tik je zacht op je billen. Je laat je op je zij vallen en kijkt me aan met een glimlach die mijn hart doet smelten. Ik plaats mijn handen aan weerzijde naast je en buig me voorover. Ik geef je lange kus en ga dan weer rechtop staan. “Vanavond”, zeg ik, als je rechtop bent gaan zitten en kijkt naar mijn strakke kruis.

“Ik moet naar beneden, anders word ik straks ontslagen”, grijns ik en geef je een knipoog, voordat ik de deur van het slot haal. Ik wil de deur opentrekken, maar draai me nog een keer naar je om. “Dinsdag ga je gewoon naar school”, zeg ik en zonder je antwoord af te wachten loop ik mijn oude slaapkamer uit. Ik loop door het appartement, alsof ik aan mijn ballen ben geholpen en blijf halverwege de trap staan, waar ik mijn hoofd in mijn nek leg en mijn ogen sluit. Ik wacht tot mijn pik weer redelijk is gekrompen en vervolg dan mijn weg naar het restaurant.