Het was een druilerige dag geweest. Eind oktober, de hele dag zwaar bewolkt met af en toe een miezerbui. Half zes in de middag, en het was alweer bijna donker.

Jason zat in zijn auto, ergens in Brabant, hij wist niet eens waar precies, hij reed op zijn navigatie en wilde gauw naar huis. Hij was op de terugreis van een trip naar Duitsland, waar hij als IT specialist een project moest leiden. Na vijf werkdagen van tien uur en meer, en de nodige kilometers achter de rug, wilde hij alleen maar een heet bad, comfortabele kleren en een afhaalmaaltijd op de bank.

Als dertigjarige had hij zich zo ruim ervaren getoond op allerlei computersystemen en hun werking dat zijn directeur hem had uitgekozen om een belangrijke klant in Duitsland persoonlijk te bedienen. Een prestigieus project, waar hij normaliter pas op latere leeftijd voor uitgekozen zou zijn. Maar Jason ademde techniek, en computers in het bijzonder, en was zijn oudere collega's de baas als het om kennis en praktisch inzicht ging. Binnen het bedrijf waar hij werkte was hij een 'rising star', zoals een collega het had genoemd. Jason had er slechts om geglimlacht, hij hechtte niet zo aan dat soort kreten. Een schouderklop af en toe, dat was leuk, en het succes van het werk zelf, de voldoening. Oh ja, en een geweldig salaris en een mooie auto waren geen verkeerde kers op de taart.

Hij gaapte, en gaf een rukje aan het stuur om de koers van de auto te corrigeren.

'Verdikkeme, dat ging bijna mis', dacht hij, en wreef even langs zijn ogen. Toch wat te lang doorgereden. Even later kondigde een bord langs de weg een parkeerplaats aan, en hij besloot daar maar even een sigaret te gaan roken.

Dat was eigenlijk zijn enige zonde. Jason was een sportieve man die zijn leven vrij strak georganiseerd leefde. Hij hechtte aan regelmaat en zelfdiscipline, inclusief het in vorm houden van zijn gespierde lichaam. Iedere zondag, woensdag en vrijdag was hij na het werk in de sportschool te vinden. Altijd hetzelfde schema, altijd dezelfde oefeningen, daar kon vrijwel niets verandering in brengen. Drinken deed hij weinig. Hij had een hekel aan zichzelf dat hij het roken niet kon laten, maar moest dat, na verscheidene pogingen om te stoppen, accepteren.

In het halfdonker reed hij soepel de parkeerplaats op maar moest ineens uitwijken voor een kleine auto die nogal lomp, schuin op de toerit, geparkeerd stond.

"Godver", zei hij tegen zichzelf, meer geschrokken dan kwaad, "Welke idioot zet zijn auto daar nou neer."

Het was een heel kleine parkeerplaats, meer een straatje parallel aan de hoofdweg, met maar een vijftal plaatsen. Omgeven en overdekt door grote bomen was het er nog donkerder dan op de weg.

Jason stapte uit. Onder de bomen was het nog droog. Hij stak een sigaret op en hoopte dat de frisse lucht en de nicotine hem weer wat helderder zouden maken.

Hij inhaleerde diep en keek om zich heen. Deze parkeerplaats werd blijkbaar niet veel gebruikt, het onkruid groeide tussen de klinkers door en er lagen kleine takken op de rijbaan. Ook nu was hij de enige bezoeker, die auto die zo scheef geparkeerd stond was kennelijk verlaten.

Hij schrok op. De deur van de auto ging langzaam open, en de bestuurder stak langzaam een been naar buiten. Bestuurster, zag hij nu, al schemerde het, hij onderscheidde duidelijk een welgevormde kuit in een hoge schoen. En dan stapte ze helemaal uit en liep in zijn richting. De deur van de scheef staande wagen viel vanzelf achter haar dicht.

"Hallo meneer", begin ze al te praten toen ze nog een paar meter van hem verwijderd was. Ze leek op haar hoede, alsof ze erop bedacht was dat iemand haar wat wilde aandoen.

"Goedenavond", zei Jason formeel. Hij kon haar nog steeds niet goed onderscheiden, zag alleen een fraai silhouet zijn richting op komen. Onwillekeurig ging hij wat rechterop staan.

"Sorry als ik u lastig val", zei ze. Ze was nu dichterbij, en hij kon haar nu wel goed zien. Een knappe jonge vrouw, rond de dertig misschien, ietsje kleiner dan hij, zelfs op haar sleehakken. Niet echt heel slank, maar een bijzonder mooi figuur, met een slanke taille, volle boezem en stevige benen. Jason hield van vrouwen met welgevormde benen, zoals deze dame, niet van die spillebeentjes van fotomodellen maar mooie volle kuiten en smalle enkels.

En haar ogen! Een mengeling van kleuren in haar irissen, waar helblauwe tinten in voorkwamen, maakten haar blik zo intens dat hij er bijna naar bleef staren. Toch zag hij haar knappe gezichtje, omlijst door kastanjebruin lang haar, door een paardestaart in bedwang gehouden op een enkele lange lok na, die over haar voorhoofd voor haar rechteroog viel.

'Iemand die er zo uitziet valt mij zeker niet lastig', dacht hij maar sprak dat natuurlijk niet uit.

"Helemaal niet mevrouw", antwoordde hij hoffelijk, "Wat kan ik voor u doen?"

Nu zag hij ook haar gezicht beter. Een knap gezichtje, omlijst door blonde haren, met sprekende blauwe ogen. Maar hij zag ook dat ze kennelijk had gehuild, haar mascara was enigszins uitgelopen en haar ogen een beetje rood.

"Ik eh... Mijn auto. Hij doet helemaal niets meer, mijn mobiel is leeg en er is al een uur niemand langsgekomen... Ik wilde de wegenwacht..."

Tranen welden op in haar ogen. Ze was in paniek geweest, gestrand op een vrij verlaten plaats, geen mogelijkheid iemand te bellen en als vrouw alleen in de avondschemering was ze bang geweest. En tegelijk was ze kwaad op zichzelf, dat ze af en toe zo'n jankende trut was.

"Rustig maar", zei Jason, "Wat is het probleem met de auto?"

"Ik heb geen idee", antwoordde ze, "Hij ging steeds langzamer, het acculampje brandde... Ik kon nog net hier de parkeerplaats bereiken... Maar hij ging... En toen heb ik geprobeerd..."

Ze zuchtte diep, kwam even niet meer uit haar woorden. Jason kreeg de aandrang om een arm om haar heen te slaan maar beheerste zich.

"Zal ik even kijken?", zei hij, en vergat zijn vermoeidheid. Deze dame had duidelijk even steun nodig en hij had al een idee wat er aan de hand kon zijn met haar auto.

Ze glimlachte opgelucht en zei: "Oh graag, wat aardig van u!"

Ze liepen samen naar haar auto. Het was een aardig bejaard wagentje, zag hij, maar dat had het voordeel dat er waarschijnlijk weinig elektronica in zou zitten. Ze opende de deur, ging zitten en greep onder het dashboard. Een harde klik kondigde aan dat de motorkap ontgrendeld was. Jason stapte door het hoge, natte gras naar de voorkant van de auto en kreeg na enig morrelen de kap open. Hij zag meteen wat hij al gedacht had.

"De distributieriem is weg", zei hij, maar ze keek hem niet begrijpend aan. Dat er iets weg was begreep ze natuurlijk, dat dat niet goed was ook, maar de consequenties ontgingen haar.

"Daardoor wordt de accu ook niet meer opgeladen", verklaarde Jason.

"Maar... Wat moet ik nu dan?", zei ze, nog steeds in het duister tastend over hoe erg de situatie nu eigenlijk was.

Jason dacht even na. Hij had het zelf nog nooit geprobeerd, maar hij had wel eens gehoord dat het zou kunnen werken.

"Heeft u een panty aan?", vroeg hij nu.

"Sorry?"

"Als u een panty heeft, of kousen, dan kunnen die dienst doen als tijdelijke oplossing - misschien", verklaarde Jason en haar gezicht klaarde op.

"Eh... Ja, ik heb inderdaad een panty aan", bevestigde ze nu en onwillekeurig keek Jason naar haar benen. Met of zonder panty, die zagen er echt mooi uit.

"Kunt u die dan uittrekken?", vroeg Jeroen en op de een of andere manier wond deze vraag hem een beetje op. Hij zag het beeld van haar, haar panty verwijderend, in zijn gedachten.

Ze keek hem nu recht aan, afwegend of zijn bedoelingen wel oprecht zouden zijn. Ze had nog nooit gehoord van een autoreparatie met een nylon kous. Maar iets in zijn blik stelde haar gerust, en ze knikte. Ze opende haar deur, en Jason keek discreet een andere kant op terwijl zij onder haar jurkje haar nylons een stukje liet zakken. Ze ging zitten op haar stoel, met haar benen buiten de auto, en schoof haar panty met twee handen tegelijk naar beneden.

Jason voelde een hand op zijn arm, en draaide zich om. Ze gaf hem de panty.

"Weet u zeker dat dit werkt?", vroeg ze.

Hij glimlachte.

"Zullen we ten minste tutoyeren? Ik ben Jason."

"Annabel", zei ze en schudde zijn uitgestoken hand, "Maar je hebt mijn vraag nog niet beantwoord."

"Ik heb het zelf nog nooit gedaan", zei hij, "Maar ik heb gehoord dat het kan werken. Niet voor duizend kilometers natuurlijk, maar als tijdelijke oplossing schijnt het prima te zijn. In ieder geval, er is maar een manier om erachter te komen, toch?"

Zonder haar antwoord af te wachten dook hij onder de motorkap, en probeerde zo goed mogelijk de panty te draaien tot hij een soort kabelvorm had. Hij wikkelde de noodoplossing om de lege poelies en maakte een zo plat mogelijke dubbele knoop. Met zijn aansteker brandde hij de resterende einden van de panty af, zodat die nergens in vast zouden komen te zitten. Hij was zelf ook wel benieuwd of dit werkelijk zou lukken, maar keek tevreden naar zijn werk.

Annabel was vlak naast hem komen staan om te kijken wat hij precies deed. Om haar evenwicht te bewaren hield ze haar hand even op zijn rug. Hij keek haar van dichtbij even aan.

Samen duwden ze haar auto uit de berm, en naar zijn auto toe, om de wagens vlak naast elkaar te krijgen, zodat hij zijn accukabels kon aansluiten.

"Probeer maar!", zei hij luid om boven het geluid van zijn eigen motor uit te komen. Annable draaide de contactsleutel om, en direct kwam de motor tot leven.

"Yes! Je bent geweldig!", riep ze enthousiast uit.

"Wel eerst kijken of 'ie het houdt", zei Jason terwijl hij de accukabels verwijderde, en meteen kreeg ze een onzekere blik. Zou ze met deze provisorische oplossing thuiskomen?

"Wel voorzichtig rijden hoor", zei Jason tegen haar, "Ik weet niet hoe ver je moet en ook niet hoe lang het zal houden."

Ondanks het weinige licht zag hij de paniekerige blik in haar ogen.

"Moet je nog ver?", vroeg hij nu.

"Een kilometer of twintig", antwoordde ze, en vervolgde: "Het is al donker..."

Hoe graag hij ook naar huis wilde, hij kon deze vrouw niet aan haar lot overlaten. Bovendien wist hij ook niet hoe lang ze kon doorrijden, en hij zou zich schuldig voelen als ze weer ergens strandde. Zelfs al zou hij daar geen weet van hebben.

"Ik rijd wel achter je aan tot je thuis bent", stelde hij haar gerust, en zag aan haar gezicht dat dat haar gerust stelde. Snel stapte hij in zijn eigen auto en volgde Annabel die inmiddels al langzaam de parkeerplaats afreed.

Terwijl hij haar volgde kon Jason het niet helpen dat hij het beeld van haar, zoals ze daarstraks voor hem gestaan had, weer in zijn hoofd had. Wat een mooie verschijning! Als hij dan toch de redder in nood moest spelen, dan graag voor zo'n lieftallig vrouwtje. Hij vroeg zich onwillekeurig af of ze gebonden zou zijn. 'Vast wel', dacht hij met enige spijt.

Ondertussen zat Annabel onrustig in haar auto. Ze wist dat het elk moment mis kon gaan, en de motor weer kon stilvallen. Gelukkig reed er een knappe, hulpvaardige man achter haar. En hij zag er goed uit ook, als ze terugdacht aan het moment dat hij zich over haar motor had gebogen... De combinatie van de paniek van voorheen, de verrassing van haar redding en zijn daadkracht maakten dat ze een heel bijzonder gevoel kreeg van binnen. Opwinding kreeg de overhand, over wat er gebeurd was maar zeker ook over hem... Ze stelde zich voor dat hij haar kuste, streelde... Ze voelde een vlinder door haar buik fladderen, en merkte tot haar verbazing dat ze vochtig werd. Ze streelde even over haar borsten, en voelde dat haar tepels hard waren.

"Tjemig trut", zei ze hardop tegen zichzelf, "Zorg nou maar dat je veilig thuiskomt. Hij heeft weliswaar geen ring maar zal heus geen single meer zijn."

Jason wist nu niet meer waar hij was. Zijn navigatie had hij uitgezet, want die bleef zeuren dat hij een andere weg moest nemen. Een goede twintig minuten reed hij achter Annabel aan, en hij was zelf aangenaam verrast dat die panty nog steeds leek te werken. 'Weer een mythe minder', dacht hij bij zichzelf en glimlachte. Zijn vermoeidheid leek nu terug te komen, en hij was blij dat Annabel stopte. Ze stonden voor een huisje aan een bosrand. Alleen de lamp aan de gevel deed zijn best wat licht in de duisternis te brengen, verder was het helemaal donker om hen heen.

Hij bracht zijn auto vlak achter de hare tot stoppen, zette de motor af en stapte uit. Zij stond al naast zijn auto op hem te wachten.

"Dat viel niet tegen hè", zei hij lachend tegen haar.

"Oh ik ben zo blij dat je achter me aan reed", zei ze, "Maar hij heeft het inderdaad perfect gedaan."

Ze zeiden even niets en keken elkaar recht in de ogen.

'Allemachtig', dacht hij, 'Wat is ze mooi, en leuk.'

'Ik wou dat hij me kuste', dacht zij.

"Je blijft toch wel eten hè?", zei ze, zichzelf beheersend, "Dat is wel het minste wat ik voor je kan doen. Als hij nu maar niet meteen wegging... Ze wilde zo graag dat hij zou blijven.

"Nou... Ik heb er al een lange reis opzitten", zei hij voor de vorm maar was blij dat ze hem vroeg nog even te blijven. Hij wilde haar heel graag beter leren kennen, even in een relaxte sfeer van haar kunnen genieten.

"Maar ik heb wel trek nu, dus graag", voegde hij er aan toe, en werd beloond met haar stralende lach.

"Kom verder", zei ze toen ze hun jassen hadden opgehangen, en ging hem voor, de woonkamer in.

Hij volgde haar naar binnen. Groot was het niet, maar wel gezellig ingericht.

'Een echt thuis', dacht hij, en het viel hem op dat het eruit zag als een vrouwelijk huis, zonder dat het truttig op hem overkwam. Veel zachte kleuren, dat wel, en erg veel kussentjes op de bank.

"Wil je wat drinken?", onderbrak ze zijn beschouwingen. Ze stond vlak voor hem.

Hij nam haar nog maar eens goed van top tot teen op. Een genot voor zijn ogen. En zijn lul, die de eerste tekenen van opwinding begon te vertonen.

Ze zag hem kijken, en glimlachte.

"Weet je wat, kijk zelf maar even in de keuken. Er is wijn, en bier en fris in de koelkast. Ga ik even wat gemakkelijkers aantrekken, ok?"

Zonder zijn antwoord af te wachten liep ze de kamer uit. Hij hoorde haar voetstappen op de trap, en besloot de keuken dan maar te verkennen. Hij manoevreerde zijn lul even in een comfortabeler positie in zijn broek, en ging vervolgens de keuken in.

Hij stond nog voorovergebogen in de koelkast te kijken toen hij haar achter zich hoorde. Hij richtte zich op, draaide zich om en hield zijn adem even in, totaal overrompeld door haar aanblik. Weer die intense blik, haar haar los in golven rond haar gezicht, waardoor dat nog mooier uitkwam. Ze had een kimono met Chinese motieven aangetrokken, met blauwe accenten die haar ogen complementeerden. Verder dan halverwege haar benen kwam die niet, en Jason bewonderde haar welgevormde benen, in halfhoog gehakte muiltjes. En haar decolleté... De aanzet van haar borsten was zichtbaar, aangevuld door de prachtige rondingen in haar kimono.

Jason vergat dat de koelkastdeur nog openstond. Hij vergat dat hij naar huis wilde. Hij wist niet meer dat hij er al een lange dag met honderden kilometers op had zitten. Er bestond even niets anders meer dan die ogen... Die volle lippen...

Annabel keek hem nog steeds diep in de ogen, en zei helemaal niets. Ze zag dat hij elk deel van haar bekeek, keurde, waardeerde, en ze liet hem rustig begaan. Ze voelde zich begeerd en werd er volop opgewonden van. Ze voelde haar tepels al harder worden, voelde de kriebeling in haar onderbuik en merkte, niet voor het eerst vandaag, dat haar kut warm en vochtig werd. Ze wist dat ze zich gewoonweg aan het aanbieden was, als een goedkoop sletje die met de eerste de beste de koffer in zou duiken, maar het interesseerde haar niet. Ze wilde hem en ze wilde dat hij haar wilde. De begeerte had alle reserve, alle schaamte teniet gedaan.

Jason deed met bonzend hart een kleine stap naar voren en stond nu bijna tegen haar aan. Als hij de situatie fout had geïnterpreteerd zou ze nu beledigd reageren, en van hem weglopen. Maar dan had hij het in ieder geval geprobeerd.

Ze liep niet weg, en was niet beledigd. Haar hart bonsde zo hard en snel dat ze dacht dat het uit haar borstkas probeerde te ontsnappen. Haar tepels voelden zo hard en gevoelig aan dat ze dwars door haar kimono leken te prikken. Annabel richtte haar gezicht wat meer op naar hem toen hij zijn lippen op de hare duwde, haar tegelijkertijd warm omhelzend. Ze voelde zijn tong zich toegang verschaffen tot haar mond en opende gewillig haar mond wat verder. Zijn handen streelden haar rug, de zijkanten van haar borsten, haar kont... Ze voelde dat haar hele lijf in vuur en vlam stond, op volle toeren draaide om volop te genieten van dit moment en van wat komen ging.

Jason drukte zich nog wat steviger tegen haar aan en Annabel voelde zijn erectie dwars door zijn broek heen tegen haar buik drukken. Steeds sneller gingen zijn handen nu over haar lichaam, overal streelde hij haar, en steeds heftiger werden hun kussen, steeds sneller gingen hun tongen door hun hunkerende monden.

Hij gleed met zijn hand onder haar kimono over haar billen. Zijn vingers streken door haar bilspleet, en ze voelde weer een golf van verrukking door haar lijf stromen. Zijn hand gleed iets naar beneden en met zijn vingertoppen streek hij bijna over haar kutlippen. Onwillekeurig deed zij haar benen wat verder uit elkaar, geiler dan ze zich kon herinneren ooit geweest te zijn.

Ze wist haar handen tussen hen in te krijgen en maakte zijn broekriem los, en in een vloeiende beweging ook de broeksknoop en zijn gulp. De bolling in zijn onderbroek kwam gretig naar buiten zetten en ze nam hem door de stof heen in haar hand. Ze voelde hoe hard hij was, en kon zelfs de volle, bolstaande aderen van zijn lul voelen. Hij kreunde van genot. Zijn broek gleed nu vanzelf naar beneden, en met wat moeite wurmde hij zijn voeten uit zijn schoenen, en stapte uit zijn broek.

Zij was inmiddels al aan zijn overhemd bezig en had de knoopjes al los. Gewillig hield hij zijn armen gestrekt enigszins naar achteren zodat ook dat gemakkelijk afgleed. Annabel streelde over zijn borstkas, wreef over zijn tepels en kraste zachtjes met haar nagels over zijn blote, gespierde torso. Hij pakte haar ceintuur en trok met een ruwe beweging de knoop eruit. De kimono viel open en ontblootte haar bevallige lichaam voor hem. Hij legde zijn handen nu in haar nek, streelde haar over de schouders naar weerskanten, op die manier de kimono van haar af glijdend.

Hij wilde haar borsten in zijn handen nemen maar ze ging door haar knieën en knielde nu voor hem, met haar vingers links en rechts in de broekband van zijn shorts. Langzaam trok ze die naar beneden, en zijn harde lul veerde op, eindelijk vrij van zijn belemmering. Onwillekeurig likte ze haar lippen af bij de aanblik van een voor haar onverwacht grote, dikke lul, vlak voor haar gezicht. Maar ze bleef niet lang kijken en schoof gretig haar lippen om zijn glanzende, kloppende eikel.

Jason stond van boven op haar neer te kijken. De aanblik van deze prachtige vrouw die hem gretig aan het pijpen was vervulde hem met nog meer begeerte naar haar. Hij bracht zijn handen naar zijn borstkas en kneep in zijn eigen tepels. God wat was hij geil!

Annabel zoog hard aan zijn eikel, dan zachter, om dan weer plagerig met het puntje van haar tong over zijn pisgaatje te gaan. Dan schoof ze plotseling helemaal naar voren, bijna zijn hele erecte lul in haar mondholte opsluitend.

Op het moment dat ze hem weer even vrijliet legde hij een hand in haar nek en geleidde haar weer omhoog. Ze stond op en met zachte drang duwde hij haar terug naar de woonkamer, naar de bank, waar ze achterover op ging liggen. Hij knielde nu voor haar, bewoog haar benen uit elkaar en liet zijn tong langs de binnenkant van haar benen glijden, van haar knieën naar boven tot vlak bij haar kutje. Hij genoot al van het uitzicht van die geschoren kut, met vlezige schaamlippen die al glommen van het kutgeil. Hij zag een dikke druppel van haar geil onderaan haar kut hangen en wist dat ze dus al volop nat was.

Jason bewoog zijn tong nu over haar schaamlippen, en dan uiteindelijk door haar kutspleet. Een kreet van wellust klonk toen hij haar clit likte, en een schok ging door haar onderlijf. Hij trok nu met twee vingers haar kutlippen uit elkaar, en duwde zijn tong zo diep mogelijk naar binnen. Hij proefde haar zoutige kutgeil en likte het gretig op, daarbij telkens weer haar clit rakend.

Annabel lag in een staat van opperste geilheid met gesloten ogen alleen maar te genieten. Er bestond even geen wereld meer buiten hun eigen kleine universum, ze wilde alleen maar genieten van hem en met hem. Een nieuwe prikkeling door haar buik, opnieuw zijn tong tegen haar clit en ze voelde nu ook zijn vingers in haar kut glijden. Hevig hijgend bewoog ze haar onderlichaam tegen zijn vingerbewegingen in, om nóg meer te voelen van zijn aanrakingen.

En dan voelde ze haar orgasme in alle hevigheid komen. Als een lawine overspoelde het haar, een warme tinteling, een samentrekking van haar buik en van haar kutspieren, een warme golf vocht die diep uit haar kut naar buiten kwam... Nooit eerder was haar orgasme zo heftig geweest en ze kon zich niet beheersen.

"Aaaahhhhh... Hmmmmm... Ohhhhh... Ja! Ja!", schreeuwde ze nu uit en ze schrok bijna van zichzelf. Met een lijf, bezweet van top tot teen na deze heftige ervaring, en nog hevig hijgend, richtte ze zich half op en keek naar Jason, die zijn hoofd glimlachend nog altijd tussen haar benen had.

Ze legde haar hand in zijn nek en trok hem naar zich toe. Met haar andere hand pakte ze zijn lul, trok er nog even aan en leidde hem toen rechtstreeks naar haar kut. In een soepele beweging gleed zijn harde lul diep in haar kut. Opnieuw schokte haar lijf, hij was groter en dikker dan ze ooit had in haar kut had gehad. Maar ze was zo nat, zo geil, dat zijn grootte geen probleem was.

Meteen begon hij in en uit haar te glijden, in een rustig ritme, dan telkens ietsje vlugger. Annabel kneep met haar kutspieren, zijn lul nog extra stimulerend en Jason voelde dat hij het niet lang meer zou kunnen uitstellen. Maar ook zij voelde dat haar volgend orgasme zich al aankondigde. Jasons lul raakte plekjes in haar kut die nog nooit waren aangeraakt, en de eerste schokken gingen alweer door haar lijf.

Hevig kussend, en haar tieten masserend, voelde Jason hoe haar kut nieuw, warm vocht aanmaakte, waardoor zijn pompende bewegingen af en toe een zuigend geluid uit haar kut veroorzaakten. Hij begon harder te kreunen nu, voelde zijn ballen tintelen en zijn billen samentrekken. Haar hijgen werd zwaarder en harder, en hij kreunde: "Ja... Oh ja...", als om haar aan te kondigen dat hij ging klaarkomen.

Het had niet gehoeven, Annabel kon haar orgasme ook niet uitstellen en kwam klaar op het moment dat Jason zijn ballen met volle kracht in haar kut leegde. Ze voelde zijn warme zaad in zich terwijl haar kut zo hard klaarkwam dat er vocht langs zijn stijfheid stroomde.

Beiden kreunend, hijgend en tussendoor hartstochtelijk kussend, beleefden ze hun orgasmes alsof het één was.

Zij draaide een kwartslag zodat hij zonder uit haar te glijden naast haar kon liggen. In een nog steeds innige omhelzing, zijn nu slapper wordende lul nog in haar, lagen twee bezwete, vermoeide lichamen op de bank. En in die lichamen twee intens gelukkige zielen, die niet wisten hoelang hun geluk zou duren, maar slechts genoten van het moment, en dankbaar waren voor een onvergetelijke ervaring. Wat er ook verder zou gebeuren.