Sinds kort woon ik in een seniorenflatje. Na onze scheiding moest ons huis verkocht worden en na aftrek van de schulden die er nog waren hielden we er allebei een aardig sommetje aan over. Samen met mijn pensioen en mijn AOW kon ik dus een riant leventje leiden.
Als ik 's morgens naar beneden ga om mijn kantje uit de bus te halen kom ik geregeld dezelfde dame tegen.
In het begin bleef het bij "goede morgen" , maar steeds vaker maakten we een praatje.
Toen ik haar verteld had dat ik 's morgens om half zeven opsta en dat mijn eerste bezigheid nadat ik me gewassen en aangekleed heb, zo rond kwart voor zeven naar beneden gaan om de krant te halen. Sinds die dag ontmoet ik haar elke dag prompt om kwaart voor zeven.
Op een dag vroeg ze me:"Zeg, ben jij handig en heb je ook verstand van computers?
"Ja hoor, maar waarom vraag je dat?""
"Wel, ik wil mijn computer upgraden naar Windows 10 maar het lukt me niet".
"Nou dat is toch niet zo ingewikkeld. Maar als je wilt kan ik het wel voor je doen hoor".
"Graag. Weet je wat kom vanavond koffie bij me drinken en maak het dan in orde".
Die avond ging ik zo rond kwart voor acht naar beneden en toen ik aanbelde leek het wel of ze achter de deur op mij had staan wachten want nauwelijks had de bel geklonken of de deur zwaaide open.
"Kom der in, de koffie is klaar. Wat wil je eerst koffie of eerst aan het werk?"
"Laten we eerst maar van de koffie gaan genieten".
Onder het koffiedrinken ging het gesprek al gauw over dingen die we nog niet van elkaar wisten.
"Waar we vandaan kwamen, hoe ons leven tot nu toe was verlopen, enzovort.
De avond was al een flink eind op streek toen ik opmerkte: "Zeg, ik moest je computer nog upgraden en als we daar niet gauw aan beginnen wordt het nachtwerk".
"Oké, kom maar mee". En ze ging me voor naar haar slaapkamer waar haar computerbureau stond.
Ik zette de computer aan en begon met het downloaden van Windows 10".
"Zo, dat duurt wel even, dus we kunnen gezellig nog wat kletsen".
"Dat lijkt me een prima idee, maar die houten stoel lijkt me daar minder geschikt voor, kom maar op het bed zitten".
"Nou jij durft, samen met een vreemde vent op je bed gaan zitten!"
"Dat durf ik best, mijn vrouwelijk intuïtie zegt me dat jij teveel heer bent om misbruk van de situatie te maken".
En inderdaad, hoewel het mij veel inspanning koste wist ik me te beheersen.
Toen na enige tijd het downloaden klaar was kon ik de zaak installeren en korte tijd later liep de computer als een zonnetje.
"Zo, ik denk dat ik maar weer eens opstap, want anders krijg jij eennslechte naam als mannelijk visite zo laat pas weggaat".
"O, ik had je juist voor willen stellen om als afscheid nog een wijntje te drinken".
"Goed als je niet bang bent dat je goede naam eraan gaat, dan maak ik graag van je uitnodiging gebruik".
Dat het later werd dan de bedoeling was, zal u duidelijk zijn.
Na dit eerste bezoek, volgden er meerderen. Dan bij haar, dan bij mij.
Toen ik op een middag boodschappen was wezen doen, miste ik mijn sleutels. Paniek! Waar kunnen die zijn? Ik prakkizeerde me suf, maar kwam er niet achter waar ze zouden kunnen zijn. Aangezien het zaterdag was kon ik waarschijnlijk geen slotenmaker bereiken. Er zat niets anders op dat ik voor twee nachten in een hotel ging logeren en maandagmorgen vroeg op zoek naar een slotenmaker te gaan.
Ik besloot eerst maar bij de beheerder vann het complex mijn verhaal te doen en een briefje in de lift op te hangen met het verzoek aan een eventuele vinder om de sleutels bij de beheerder af te geven.
De volgende stap was het informeren van mijn vriendin en haar vertellen hoe de vork in de steel stak.
"Wat, in een hotel gaan logeren terwijl ik hier een logeerkamer leeg heb staan! Daar komt niks van in, je slaapt hier, punt uit". Hoewl ik voor de vorm nog wat tegensputterde, had ze het pleit al snel gewonnen.
Eerlijk gezegd was ik bkij dat ik de deur niet meer uit hoefde want het was inmiddels hondeweer geworden, regen, wind en in de verte rommelde de donder.
We hebben eerst wat gegeten en vervolgens gezellig kletsend en drinkend de avond door gebracht. Hoewel regen en wind wat afnamen, kwam het onweer steeds dichterbij. Erica, mijn vriendin werd steeds onrustiger.
"Wat heb je toch, je lijkt wel zenuwachtig. Voel je je achteraf toch niet prettig met miin aanwezigheid vannacht?"
"Welnee, het is niks, het gaat wel weer over, en het heeft echt niets met jou te maken".
Als we uiteindelijk in bed liggen, ieder in zijn eigen bed natuurlijk, Neemt het onweer steeds in sterkte toe.
Op den duur zijn de slagen zo hard dat de ramen ervan rinkelden.
En da, na een gigantisch harde knal, vliegt mijn slaapkamerdeur open en komt Erica volkomen overstuur mijn kamer in in kruipt bij mij in bed. Huilend en trillend kruipt ze tegen me aan, Ik probeer haar te kalmeren. Ik heb in de gaten dat ze zo overstuur is van het onweer, vandaar ook haar onrust eerder op de avond.
Ik sla mijn arm beschermemend om haar heen en merk dat mijn aanwezigheid en mijn geruststellend woorden haar rustig doen worden.
Uiteindelijk valt ze in slaap. Daar lig ik dan. Ik ben gewend naakt te slapen, dus ook nu. Ik voel een warm en zacht vrouwelichaam tegen me aan. Onze lichamen zijn alleen gescheiden door een dun kort nachthempje waar ze zo te voelen niets onder aan heeft. Geen wonder dat ik een stevige erectie heb.
Als ik de volgende morgen ontwaak merk ik dat zij ook al wakker is.
"Zo slaapkop, kon je het uithouden met mij in je bed? Ik bn je wel een verklaring schuldig over mijn gedrag. Je weet dat ik uit de Achterhoek kom waar ik opgegroeid ben op een nogal afgelegen boerderij. Op een nacht als deze hebben we een blikseminslag gehad in de hooischuur en omdat de boerderij nogal afgelegen lag duurde het even voor de brandweer ter plaatse was. Gevolg de hooischuur brandde tot de grond toe af. Ik kan je verzekeren dat het angstige ervaring was en als het nu onweert heb ik nog steeds schrik".
Maar nu iets heel anders. Toen jij laatst mijn computer onderhanden had zaten we op de rand van mijn bed en ik zij je dat mijn intuïtie me zei dat je teveel heer bent om misbruik van de situatie te maken. Ook vannacht heb ik geconstateerd dat ik gelijk heb.
Maar... het is heel lang geleden dat ik me bij een man zo veilig heb gevoeld als bij jou vannacht.
Je hebt ook gevoelens bij me los gemaakt waarvan ik dacht dat ik ze niet meer had. Mijn man was in bed een verschrikking. Vlug even op en neer en dan draaide hij zich om en viel in slaap. Hoe ik het ervaren had interesseerde hem totaal niet.
Nu ik bij jou lig komen al mijn verlangens weer boven en bovendien merk ik dat ik jou ook niet onverschillig blijf". Terwijl ze dat zij wreef ze over mijn buik, ging steeds lager en uiteindelijk pakte ze mijn stijve pik beet en schoof zachtjes de voorhuid op en neer.
"Dat heb je natuurlijk al die tijd zelf moeten doen he? maar dat hooft nou niet meer. Nou zal ik het doen en ik zal nog heel veel meer doen".
Toen richtte ze zich op en trok haar nachtpon over haar hoofd en kroop weer dicht tegen me aan. en ging verder met waar ze gebleven was. Zachtjes masseerde ik haar stevige borsten en toen ik haar tepels tussen mijn duim en wijsvinger rolde, kreunde ze zachtjes.
"Ik heb dit zo gemist, ik heb zin om helemaal los te gaan", fluisterde ze zachtjes in mijn oor.
"Ik ook, want zolang ik jou ken wil ik dat al al, dus wat houdt on tegen...!
Beste lezer, de volgende keer vertel ik wat wij die ochtend en vele malen daarna allemaal gedaan hebben.
De Geluksvogel.
Volgende deel: De Vrouw Van Beneden - 2