Hoi iedereen, dit is intussen alweer het vierde deel van dit verhaal. Het verhaal begint meteen waar deel drie eindigde. Dus indien je de vorige delen nog niet gelezen hebt, is het aan te raden die eerst te bekijken. In dat geval ben je perfect mee met het gehele verhaal. In ieder geval veel leesgenot met dit nieuwe deel.

Ik raak totaal in paniek. Hier is niemand te bekennen en bovendien neemt Luna haar telefoon niet op. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Was het allemaal een spelletje voor haar? Betekende onze liefde dan helemaal niets? Ik begrijp er niets van. In gedachten verzonken, hoor ik niet dat er iemand achter mij staat tot wanneer ik plots een hand op mijn schouder voel. Ik schrik me rot en draai me vliegensvlug om. Achter mij staat Mike. Na het besef hoezeer hij mij deed schrikken, zet hij een paar stappen naar achteren.

Mike is de buurjongen van Luna, hij is twee jaar ouder dan ons. Objectief bekeken is Mike nog best een goed uitziende jongen. Geen fotomodel, maar wel knap. Hij is groot, gespierd en heeft heel wat charisma. Voor zover ik weet, heeft hij Luna ooit eens geslagen toen hij erachter kwam dat ze op meisjes valt, maar dat misverstand is intussen al uitgepraat.

"Mike, mijn hart begeeft het nog eens zo", zeg ik met een stokkende ademhaling. "Sorry, ik wou je niet doen schrikken", antwoordt hij bezorgd. "Weet jij misschien waar Luna heen is?" vraag ik hem. Ik zie Mike twijfelen. Hij weet duidelijk meer, maar wil niets zeggen. Hij schraapt zijn keel even, maar veel geluid komt er verder niet uit zijn mond. "Wat is er Mike?" vraag ik nogmaals. "Luister Nina, Luna mocht van haar ouders geen vriendinnetje meer hebben. Het was mijn plicht om hen in te lichten over jou." Een seconde denk ik na over wat hij net zei, maar dan gaat er bij mij al snel een belletje rinkelen. Tijdens ons intieme moment in de kleedkamer van vorige week dacht ik al dat we bekeken werden. Dat was dus nog waar ook. Mike had ons betrapt. Ik probeer te doen alsof ik van niets weet en vraag hem: "Waar heb je het over Mike?" "Hou me niet voor de gek Nina, ik heb foto's van jullie in de kleedkamer. Het was duidelijk heel leuk daar, alleen jammer dat de ouders van Luna dat niet zo leuk vonden." Ik werd razend, die smeerlap had gewoon foto's genomen van ons. Dat alleen zou nog niet zo erg zijn, maar dankzij hem ben ik Luna kwijt. "Hoe kun je zoiets doen?" schreeuw ik tegen hem. "Ik hou van Luna." "Die relatie heeft toch geen enkele zin." Als hij dit zegt, word ik alleen maar bozer. Ik duw hem opzij en loop al wenend terug naar huis. Op het einde van de straat draai ik me nog even om en zie ik Mike lachend terug naar huis gaan.

Thuis laat ik me huilend achterover op bed vallen. Ik mis Luna verschrikkelijk en kan niet geloven dat Mike zoiets gedaan heeft. Urenlang blijf ik met tranen in mijn ogen op bed liggen tot ik plots mijn telefoon hoor zoemen. Ik kijk op het schermpje en zie plots een naam verschijnen die ik nooit had verwacht. Jordy stuurde mij een berichtje. Jordy stond bekend als de pestkop van onze klas. Hij had Luna zwaar beledigd en toen ik er wou tussen komen, heeft hij mij op de grond geduwd. Ik vind het dus heel vreemd om nu plots een berichtje van hem te krijgen. Ik wil eigenlijk niet weten wat hij te zeggen heeft, maar mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn verstand en ik open zijn bericht. "Nina, ik heb Mike dit weekend gezien. Hij zei me wat hij heeft gedaan om Luna hier weg te krijgen. Ik wist niet dat jullie een koppel waren, maar vind het wel echt erg wat Mike gedaan heeft. Maar ik denk te weten waar Luna nu is. Kom morgen voor de lessen naar de fietsenstalling, dan kunnen we eens praten. Groetjes, Jordy." Ik lees het bericht wel 10 keer opnieuw. Geen idee wat ik ervan moet denken. In eerste instantie vrees ik dat hij gewoon samen met Mike een plan heeft om mijn leven nog meer kapot te maken, maar langs de andere kant ben ik wel erg benieuwd wat hij te zeggen heeft. Stel dat hij echt weet waar Luna is, dan is dit misschien mijn laatste kans om haar terug te vinden en die wil ik niet laten liggen. Ik besluit mijn hart te volgen en stuur hem een berichtje terug: "Ik zal er zijn morgen." Ik kan de slaap maar niet vatten en zie zowat elk uur van de klok. Maar dan lukt het mij toch om in slaap te vallen, denkend aan wat er mij morgen te wachten staat.

De volgende dag sta ik moeizaam op, kijk naar de wekker en schrik bij het zien dat ik me overslapen heb. Ik trek razendsnel mijn kleren aan, ontbijt laat ik dit keer achterwegen. Neem snel mijn schooltas en spring op mijn fiets. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat Jordy nog steeds bij de fietsenstalling is. Ik geloof nog nooit zo snel naar school gefietst te zijn. Aangekomen op school zie ik niemand. De les begint over 5 minuten, wat betekent dat ik geen tijd meer heb. Droevig wil ik weggaan, maar hoor een stem achter mij. "Nina!" Het is Jordy. "Sorry dat ik zo laat ben, ik had me overslapen", zeg ik hem. In mezelf besef ik dat ik geen enkele reden heb om mij te excuseren, aangezien hij altijd grof tegen mij was. "Geen probleem", antwoordt hij. "Luister Nina, ik ken Mike al heel lang en hij vertelde mij ook vaak over Luna. Ik weet dat Luna en haar ouders vaak problemen hebben gehad binnen hun gezin. Dan gingen ze naar zee waar haar ouders een huisje hebben." Mijn twijfels verdwijnen steeds meer in verband met Jordy. Volgens mij spreekt hij deze keer de waarheid. "Weet jij dan het adres?" vraag ik in spanning. "Ik weet dat niet, maar via Mike kan ik dat wel te pakken krijgen." Ik ben zo gelukkig en spring spontaan in Jordy zijn armen om hem uitgebreid te bedanken. Dan besluiten we toch maar naar de les te gaan. Jordy beloofde me om vandaag het adres via Mike in handen te krijgen.

De dag kruipt letterlijk voorbij. Ik kan me tijdens geen enkele les concentreren. Ik doe wel nog een paar pogingen om Luna te bereiken, maar niets lijkt te werken. Op het einde van de dag heb ik met Jordy opnieuw afgesproken bij de fietsenstalling. In de verte zie ik hem staan en hij zwaait me vriendelijk tegemoet. Ik hoop zo dat hij goed nieuws heeft, maar mijn vraag wordt al snel beantwoord als Jordy een kaartje tevoorschijn haalt met een adres op. "Dit is het adres van Luna haar ouders aan zee. Nina, ik wil heel duidelijk met je zijn. Het kan zijn dat we ons vergissen en dat Luna totaal ergens anders heen is. Ik hoop dat je dat beseft." Dat besef ik", antwoord ik. Hij duwt het kaartje in mijn hand en wil vertrekken. "Jordy!" hou ik hem tegen. "Ik weet niet goed hoe ik daar heen moet gaan. Zou je ... misschien ... met me mee willen gaan?" Een paar seconden kijkt Jordy mij verbaasd aan, maar al snel verandert zijn serieuze blik in een hoopvolle glimlach. "Weet je het zeker?" "Ja, ik wil er niet alleen heen gaan." Hij kijkt me recht in mijn ogen en zegt:


"Dan wil ik je daar heel graag heen begeleiden." Ik lach lief terug. We stappen samen in Jordy zijn wagen en vertrekken.

De tocht naar zee verloopt traag en in de auto wordt weinig tot niets gezegd. Af en toe voel ik Jordy zijn ogen mijn richting uitkijken en ik kijk ook enkele keren naar hem. Ik neem tijdens de rit vooral de tijd om na te denken over wat er allemaal gebeurt is. Dat Jordy mij zo helpt, had ik nooit verwacht, maar ik besef nu al hoeveel ik aan hem te danken heb. Voor ik het goed en wel besef haalt Jordy mij uit mijn dagdroom door te zeggen dat we aangekomen zijn. Ik kijk verbaasd uit het raam. "Ben je er klaar voor?" vraagt Jordy bezorgd. "Ga je niet mee dan?" "Nee Nina, ik denk dat het beter is als jullie alleen zijn. Ik wacht hier in de auto op je." Bang, maar wel hoopvol verlaat ik de wagen en op traag tempo verplaats ik mezelf richting de deur. Ik hoor geluiden binnenin, er moet dus wel iemand zijn hier. Voorzichtig klop ik op de deur. Als er geen antwoord komt, probeer ik het een tweede keer. Dan pas hoor ik voetstappen aan de andere kant en de deur wordt geopend.

Ik sta nu oog in oog met Luna. Ze is duidelijk nog meer overdonderd dan ik. "W...Wat...Wat doe jij hier?" stottert ze. "Je dacht toch zeker niet dat ik je zo snel zou opgeven liefje", antwoord ik. Ze neemt mijn hand en trekt me naar binnen. Afwachtend blijf ik haar aanstaren. Net op het moment dat ik mijn blik naar de vloer richt, duwt ze mijn kin omhoog met haar vinger en voel ik haar lippen op de mijne landen. Mijn tong duwt wat tegen haar lippen en deze openen zich langzaam. Binnen de kortste keren zijn we in een waar tonggevecht terecht gekomen. Sensueel zoenen we alsof we elkaar al jaren niet meer gezien hebben. Ik schrik op als er een hand in mijn broek en mijn slipje verdwijnt. Deze geile donder begint me als een bezetene te vingeren. Het voelde beter dan ooit, maar dan voel ik mijn gezicht nat worden. Ik stop met zoenen en neem haar hoofd in mijn handen. Luna is aan het huilen. "Heey schatje, wat is er toch?" "Het spijt me dat ik je in de steek gelaten heb, ik heb me weer laten doen door mijn vader. Toen Mike hem foto's van ons liet zijn werd hij razend. We moesten meteen hierheen komen", zei ze met tranen in haar ogen. "Maar hoe heb je mij hier eigenlijk gevonden?" vraagt ze. "Wel dat is nogal een ingewikkeld verhaal, maar het komt er in feite op neer dat Mike mij hier onbewust zelf heen heeft geleid." Ik zie meteen dat Luna er niets van begrijpt, maar maak haar duidelijk dat dit nu niet belangrijk is. "Ik laat je nooit meer alleen schatje, je bent en blijft van mij nu, voor altijd", zeg ik. Opnieuw beginnen we te zoenen. De vlinders in mijn buik ontploffen. Luna neemt mijn hand en ze leidt me mee naar de slaapkamer. Ik word ruw het bed opgeduwd. Luna gaat meteen op mij liggen en ons tonggevecht gaat verder. Met haar handen doet ze een poging om mijn shirt te verwijderen. Ik besluit het haar gemakkelijk te maken. Ik hef mezelf een beetje omhoog en steek mijn armen de lucht in. Met één ruk trekt mijn schatje mijn shirt over mijn hoofd. Ze stort zich meteen op mijn borsten. Door mijn bh kneedt en zoent ze mijn gevoelige borstjes. Met één vrije hand zoekt ze een weg omlaag. Al voor de tweede keer vandaag verdwijnt haar soepele handje in mijn broek en slip. Ze begint me meteen keihard te vingeren. Ik kreun de ziel uit mijn lijf en weet zelf dat ik dit niet lang kan volhouden. Al snel bereik ik gillend mijn eerste orgasme van de avond. Luna stopt met mijn borsten te zoenen. Ze zakt naar beneden en trek in één keer mijn broek omlaag. Mijn slip volgt al snel en beide vliegen door de kamer. Net op het moment dat Luna met haar tong mijn kutje nadert, hou ik haar tegen. "Jij hebt mij al genoeg verwend, nu is het mijn beurt", zeg ik haar. Dit laat ze zich geen tweede keer zeggen. Alsof ze mijn gedachten kan lezen, draait ze zich meteen om en opent ze haar benen. Ik ontdoe haar van haar rokje en ook haar string heeft ze niet meer nodig. Ik kan mijn ogen niet van haar kletsnatte poesje afhouden. Mijn gezicht gaat omlaag tot ik op een paar centimeters van haar kale grotje hang. Ik steek mijn tong uit mijn mond en lik over haar hete lipjes. Ik verken haar poesje een beetje tot ik me focus op haar genotsknopje. Bij het likken en zuigen aan haar overgevoelige clitoris, voel ik Luna's hele lichaam kronkelen tot ze een intens orgasme beleefde. Ik lik al haar sappen gulzig op en begin haar ondertussen te vingeren. Tijdens al het genot, gekreun en gegil hoor ik in een roes mijn telefoon zoemen. Ik besluit me er verder niets van aan te trekken tot we beide opschrikken van het geluid van de opengaande deur.

We springen uit bed en nemen onze kleren bij elkaar. Als ik in een flits mijn telefoon bekijk zie ik drie gemiste oproepen van Jordy. Hij probeerde ons dus te waarschuwen. We deden beide ons best om ons aan te kleden, maar tevergeefs. De deur van de slaapkamer gaat open en we staan nog halfnaakt oog in oog met de ouders van Luna. Haar mama blijft als aan de grond genageld staan, maar haar vader begint meteen te vloeken en stormt op ons af. Hij loopt razend op Luna af en ik spring voor haar, maar dat blijkt geen enkele zin te hebben. Haar vader grijpt mij vast en gooit me op de grond. In de schaduw op de muur zie ik hoe Luna door haar vader geslagen wordt. Met moeite sta ik op en ik wil haar gaan helpen, maar meteen krijg ik een stomp in mijn maag. Ik ben doodsbang dat deze agressieve gek Luna iets gaat aandoen. Plots laat hij haar plots los. Ik kijk op en zie hoe Jordy hem van Luna afsleurt en hem probeert tegen te houden. "Weg jullie, ga weg!" schreeuwt Jordy ons toe. Hij raakt verwikkeld in een worstelgevecht met de vader van Luna. In neem mijn laatste kleding en die van Luna beet. Meteen daarna grijp ik haar hand beet en trek haar mee richting de voordeur. Ze volgt me op de voet. In de gang zie ik Luna haar zusje Mira in een hoekje zitten. Ze heeft haar handen op haar oren en zit te huilen. Ik kijk Luna recht in haar ogen en zeg: "Schatje, ga naar de auto van Jordy, hij staat hier vlakbij. Ik kom er meteen aan." Luna luistert naar mijn woorden en vertrekt. Ik steek mijn hand uit naar Mira. Ze neemt deze aan. Ik til haar op en loop samen met haar naar de auto. Met ons drietjes verbergen we ons op de achterbank. Een minuutje later zien we ook Jordy uit het huis rennen, al snel gevolgd door Luna's razende vader. Jordy springt in de auto, start deze en rijdt zo snel als hij kan weg. Door de achterruit zie ik nog hoe de vader van Luna maar blijft roepen en tieren en haar moeder stort letterlijk in. Mira beseft niet goed wat er allemaal aan het gebeuren is en kijkt bang door het raam. Luna legt haar hoofd op mijn schouder waarna ik een kus op haar voorhoofd geef. De rest van de rit wordt er geen woord gezegd. We hebben alle drie geen idee waar Jordy ons heen brengt.

Dankjewel voor het lezen van mijn vierde deel. Ik besef zeer goed dat dit misschien een zwaar deel was, maar ik houd erg van een spannende en onverwachte verhaallijn. Laat gerust je mening achter via dit verhaal of via een persoonlijke mail. Als je nog vragen, opmerkingen of suggesties hebt, zijn die ook zeker welkom.