“Wil je nog wat drinken? Een wijntje bijvoorbeeld?” Joline schudde haar hoofd, haar blonde krullen dansten. “Nee. Als je nog wat Bailey’s hebt, geef ik daar de voorkeur aan. Wijn na zo’n mierzoet toetje en koffie is geen goede combinatie.” Ik schonk twee glazen Bailey’s in en ging weer naast haar zitten. Joline legde haar lange benen weer over de mijne heen. Haar panty gaf ze een subtiele glans. Voorzichtig streelde ik haar. Eerst haar voeten, toen onder haar knieën en langzaam gleden mijn handen omhoog, onder haar rok. Ze gleed onderuit, legde haar hoofd op de armleuning en sloot haar ogen. “Zo kan ik wel uren blijven liggen… Jouw handen over mijn benen, plagend, strelend, voelend… Je windt me zo op…” Ik boog voorover en kuste haar. “En jij mij, lekker ding… Ik denk dat we straks het eten er af moeten trainen… In bed!” Ze knikte. “Lijkt me een goed plan. Jij mag me dan uitgebreid verwennen en ik lig als een bewusteloze het geheel te ondergaan.”

Ik kietelde onder haar voeten en ze schoot overeind. “Rotzak! Kun je wel? Eerst me lekker verwennen en dan plotseling kietelen… Da’s niet netjes, meneer Jonkman!” Ze zoende me, haar tong langzaam over de mijne, en ze trok me mee omlaag. Even later lagen we dicht tegen elkaar languit op de bank. “Wat gaan we morgen doen?” vroeg ik haar wat later. Het was even stil. “Ik zou jouw familie wel eens willen ontmoeten. Je ouders en die twee draken van zussen van je.” Ik keek op m’n horloge. Het was tien voor tien. “Ik kan ze nu nog even bellen… Zal ik dat doen? Kan ik meteen vragen of m’n zussies toevallig morgen thuis zijn. En anders rijden we via Wageningen terug. Maar dan moet je me wel even loslaten, anders kan ik niet bij mijn telefoon komen.”

Even later hoorde ik de stem van Ma. “Hallo Kees, hoe is het met jou?” Ik antwoordde dat het prima was en we kletsten even over onbenulligheden. Op de achtergrond hoorde ik de stemmen van mijn zussen. “Hé…zijn mijn lieftallige zusjes bij jullie?” “Ja, die besloten vanmiddag om eens een weekendje te komen. We zitten nu met z’n vieren te risken. Melissa zit je pa uit te moorden in Azië. Heel gezellig. ” “Krijg nou wat… Jullie knus bij elkaar en ik zit hier een partij zielig te zijn… Zal ik morgen ook jullie kant uit komen?” “Da’s prima! Dan zijn we sinds een paar maanden weer eens helemaal compleet. Gezellig! Blijf je dan ook slapen? Dan moet ik even wat regelen…” “Nee hoor, is niet nodig.” Ik knipoogde naar Joline en zette de telefoon op de speaker. “Wij komen morgen rond een uur of elf en ’s avonds gaan we weer naar het zuiden.” Het was even stil. Ook op de achtergrond.

Toen hoorde ik de stem van Clara. “WIJ??? Kees! Vertel!” Ik grinnikte. “Met de oortjes van mijn oudste zus is niks mis, zo te horen.” “Nou… Mijn oren hoor ik ook plotseling fluiten, geloof ik”, zei mijn moeder. “Tja, wat zal ik zeggen… Ik heb op mijn werk een hele aardige jongedame ontmoet waarmee ik vanochtend niet alleen een beschuitje heb gegeten, maar ook een hardgekookt eitje, toastjes met jam en kaas, een kopje thee en oh ja, een paar crackertjes, waarvan eentje…” “…Laat dat culinaire gezwets maar achterwege, en vertel wat meer over die vriendin!” hoorde ik Melissa roepen. “Onze alleen maar in techniek geïnteresseerde, hardlopende, uiterst saaie en degelijke vrijgezelle broer ein-de-lijk aan de vrouw? Het moet niet veel gekker worden… Welke aanleunwoning heb je overvallen?” Ik dekte de telefoon even af. “Melissa. Geef haar op haar donder met haar naam erbij!” Ik gaf de telefoon aan Joline.

Die gniffelde en zei toen bijtend: “Melissa… luister goed naar wat ik zeg en knoop dat in je oren: nog één schampere opmerking over je broer en ik zorg er persoonlijk voor dat je vanaf morgen je aardappelen alleen nog maar door een rietje kunt eten! Ben ik duidelijk? En by the way en niet geheel onbelangrijk: vrijgezel is hij ook niet meer!” Ik stak mijn duimen op naar Joline en nam de telefoon weer over. “Nou, je hoort het Mel. Het oordeel van een absoluut onafhankelijke jury. Nog vragen?”

Het was stil aan de andere kant. Uiteindelijk zei mijn vader: “Nou… d’r zitten hier drie dames met hun mond vol tanden. Ik weet hoe jouw mystery guest het deed, maar ze had ten eerste de juiste dochter te pakken en ten tweede gaf ze een beschrijving van jou die we nog niet zo vaak gehoord hebben. Met name de laatste zin was intrigerend. We willen graag wat meer horen!” “Ach Pa, heb even geduld. Morgen rond elf uur zie je ons wel verschijnen. Ze heet Jolien. Kunnen jullie vast oefenen. Tot morgen!” Met een grijns verbrak ik de verbinding.

“Zo, die hebben wat te kwebbelen tijdens het risken. Wedden dat Mel en Clara nu in hun telefoon duiken en gaan zoeken op de naam Jolien?” Joline lachte. Kunnen ze lang zoeken. Ik sta als Joline op FB.” “Maar… je staat nu wel in mijn vriendenlijst… Nou ja, op je profielfoto ben je nauwelijks te herkennen, dus daar schieten ze weinig mee op.” Ik zoende haar in haar haren. “Je bent een lekkere gekke troela. Mel zal je morgen de oren van je hoofd vragen hoe jij wist dat zij het was. Mijn geheimpje niet verklappen,hoor!” Ze schudde haar hoofd. “Ik kijk wel uit. Ik hoop dat ik jouw geheim ook kan gebruiken. Maar heb je wat foto’s van je pa en ma en je zussen? Dan weet ik wat ik morgen tegenover me krijg…”

Ik pakte een foto-album uit de kast. “Kijk, dit zijn mijn ouders vlak voor hun trouwdag.” Joline keek. “Als jouw vader iets andere kleren aan had gehad, had ik gedacht dat jij het was, een paar jaar geleden. Hoe oud was je vader toen?” “Op deze foto? 22 of zo…” En je moeder was een knappe vrouw. Ook lang, trouwens, zeker voor die tijd.” “Ja, de lengte zit wel in onze genen, ook bij mijn zussen. Overigens is mijn moeder nog steeds een knappe vrouw, kijk maar. Deze foto is een aantal jaar geleden gemaakt, op hun zilveren huwelijksfeest.” Joline keek er lang naar. “Meneer Jonkman, als jij er over 25 jaar ook zo uitziet, teken ik vandaag nog bij het kruisje.” “Sorry meid… Garantie tot aan de buitendeur van het gemeentehuis! Kijk, en dit zijn mijn zusjes en ik, een jaar geleden.” Ik liet een foto zien waarop Mel, Claar en ik samen op stonden. De dames beiden in mooie jurk en ik in een net pak. “Zusjes? Ze zijn net zo lang als ik, zo te zien. En knappe meiden hoor… prachtige rode haren! En die groene ogen… Een levensgevaarlijke combinatie! Met inderdaad een fraai onderstel, als ik jouw bewoordingen over mag nemen. Ik snap wel dat de heren als vliegen rond de stroop er omheen zwermen. Wie is nou wie?”

“Rechts staat Mel, links staat Claar.” “En hoe zie je dat?” “Ze hadden die dag, op speciaal verzoek van Pa en Ma, een andere kleur jurk aan. En aangezien groen de lievelingskleur van Mel is…” “En als ze nou, om de zaak te bedonderen, van jurk gewisseld hadden?” “Dan had Ma ze meteen door gehad en opdracht gegeven om de juiste aan te trekken. En met Ma valt niet te spotten als ze serieus is.” “En jij staat er ook leuk op. Lekker ontspannen… Moet je vaker doen! Je kijkt soms erg streng.” Ik grinnikte. “Sorry, Joline, maar dan zit m’n gezicht het lekkerst.” “Ja, dat bedoel ik! Lekker lachen, da’s goed voor de bloedsomloop!” Ze kietelde mij even in m’n zij en al gauw waren we verwikkeld in een heuse stoeipartij.

Tien minuten later zaten we weer hijgend op de bank. “Héhé… begrijp je nu waarom ik meestal zo streng kijk? Lachen is vreselijk vermoeiend.” Joline liet zich tegen me aanvallen. “Ja… Overigens ken ik nog andere activiteiten die vreselijk vermoeiend zijn. Maar wel heel leuk om te doen. Uit praktische overwegingen stel ik dan voor dat we richting slaapvertrek verhuizen en ons omkleden in nachtgewaad. Dan kunnen we lekkere dingen doen en daarna als een blok in slaap vallen.” Ze keek me aan. “Wil jij nog douchen voordat we naar bed gaan?” Ik schudde mijn hoofd. “Ik maak hier even de boel in orde; ga jij maar alvast, ik kom er zo aan.” Ik sloot af, ruimde de laatste spullen op en deed de kaarsen uit. In de slaapkamer stonden de ramen wijd open. Joline was nog in de badkamer bezig. Ik liep het terras op en genoot nog even van de avondkoelte en het uitzicht. Eindhoven Airport was in de verte goed zichtbaar en verder naar links een stuk zwart,zonder enig licht: de Oirschotse heide. Het oefenterrein waar ik menige nacht had doorgebracht; eerst in de winterkou, later in een hete zomer, niet wetende dat ik er bijna tien jaar later vanuit mijn huis uitzicht op zou hebben…

Ik hoorde de deur van de badkamer, héél zachtjes. Even later strekte ik mijn armen naar achteren en voelde haar heupen. “Lekker opgefrist?” vroeg ik, zonder me om te draaien. “Hoe doe jij dat toch? Ik probeer zo zachtjes mogelijk naar je toe te komen om je te omhelzen en zonder één spier te vertrekken weet je dat ik achter je sta.” Ik trok haar naar me toe en ze legde haar armen om m’n buik. “Ik ken dit huis; ik weet welk geluid waar vandaan komt. Je sloot net de badkamerdeur heel zachtjes; die geeft dan een piepklein klikje. Daarna trapte je exact op die ene plank die piept. Ik voelde het vlonderdeel waar ik op sta iets zakken. Vervolgens ruik ik je parfum en ik voelde je adem in m’n nek. Koud kunstje om dan te raden waar je staat. En aangezien ik sinds een paar dagen feilloos weet op welke hoogte jouw mooie sexy heupen zitten, is het niet moeilijk om die te pakken en je naar me toe te trekken.”

Ik draaide me om. Joline hief haar gezicht naar me op; ik gaf haar een tedere zoen. “Heb ik al gezegd dat ik van je houd, Joline Boogers? En dat ik morgen apetrots zal zijn als ik je voorstel aan mijn ouders en zussen?” Ze glimlachte. “Ja, dat had je al gezegd. Meerdere malen zelfs. Maar dat geeft niet; ik hoor het graag. En ik hoop dat ik je niet teleurstel, morgen.” Ik schudde mijn hoofd. “Dat doe je niet. Gewoon jezelf zijn: een lieve meid die, als ze een beetje de aap uit de boom heeft gekeken, lekker spontaan is, een goed gesprek kan voeren over heel veel uiteenlopende onderwerpen en als het moet uiterst efficiënt kan werken. En er altijd schitterend uitziet…” Ik hield haar op een armlengte afstand. Ze had een satijnen donkerblauw hemdje en een klein slipje aan. Haar lange haren had ze losgekamd en ze vielen langs haar hals en nek omlaag tot over haar borsten. Ze trok zich tegen me aan. “Ik krijg het een beetje fris… Zullen we naar bed gaan?” Ik knikte. Even later was de slaapkamer dicht.

Ik kleedde me uit. “Wat zal ik morgen aantrekken?” vroeg Joline. “Je nieuwe rok en blouse. En die ceintuur stond je ook mooi. Accentueert je smalle middel en je mooie heupen. En ik?” Ze keek peinzend. “Dit blauwe pak staat je uitstekend. Kennen ze dat bij jou thuis?” “Nee, dat heb ik pas geleden gekocht, vlak voordat ik ging werken bij een bedrijf waar een zekere blonde jongedame als receptioniste werkte. Maar dat wist ik toen nog niet…” Ze knikte. “Ik heb je inderdaad een paar keer in dat pak door de hal zien lopen. En dacht toen al: dat ziet er goed uit…” Ik hing het pak netjes op een kleerhanger.

“En hoe wilt u mij naast u hebben, mevrouw? Geheel ontkleed of met mijn Winnie de Pooh-pyama aan?” Ze schoot in de lach. “Jij met een Winnie de Pooh-pyama… Ja, ik zie het voor me. Doe maar aan of uit wat je lekker vindt.” “Dat houdt in: onderbroek en een T-shirt. Niet romantisch, wel praktisch.” Joline omhelsde me. “Dat romantische valt wel mee, meneer Jonkman. Ook in onderbroek en T-shirt. Kom, lekker in bed tegen elkaar aan liggen. Ik wil voelen dat je van mij bent en ik van jou…” Ze keek me aan met haar blauwe ogen, pakte mijn hand en leidde me naar het bed. Toen we lagen kroop ze tegen me aan en kuste me langzaam en aandachtig. Ik streelde haar hals en liet mijn handen langzaam naar beneden gaan, tot de zijkant van haar borsten. Ze huiverde even. “Dat doe je heerlijk, Kees…” Ik keek haar aan. “Je hebt prachtige borsten, schat. Stevig, gevoelig en ze passen perfect bij de rest van je mooie lichaam.” Ze humde in mijn oor. “Vind je ze niet te klein? Ik heb nét een B-cupje. Ze zeggen dat een vrouw van mijn lengte minimaal een C zou moeten hebben…”

Ik keek haar aan. “En wie zegt dat? Ik vind jouw borsten prachtig. “Ze” kunnen zoveel zeggen… “Ze” mogen er niet aan zitten. Ik wél. Dus “ze” hebben geen recht van spreken. Bovendien zijn jouw borsten en jouw mooie tepels heerlijk gevoelig, heb ik gemerkt. Als ik je tepels streel, staat je poesje al snel in vuur en vlam. Kan het nog beter? Ik hou niet van die enorme voorgevels. Jouw borsten zijn voor mij perfect.” Ze keek me ondeugend aan. “Als jij zo goed weet waar de aansteker zit…”

Ze ging op haar rug liggen, haar armen onder haar hoofd. Langzaam gleden mijn vingers over de gladde stof van haar hemdje: eerst haar buik, toen omhoog, langs de zijkant van haar borsten en in haar oksels. Ik volgde de spaghettibandjes van haar hemdje naar beneden tot ik bij de bovenkant van het hemdje gekomen was. Daar streelde ik langzaam overheen. Joline bleef me constant aankijken met haar mooie ogen. “Wat doe je dat heerlijk… Langzaam en teder… Ik geniet hier zo van!” Ik kuste haar; haar tong gleed nat over de mijne. “Jij bent heerlijk, schat… Ik kan geen genoeg van je krijgen!” Ik keek naar de welving van haar borsten. Haar tepels drukten de stof van haar hemdje omhoog en waren nu duidelijk zichtbaar. Langzaam boog ik mijn hoofd naar haar borsten en voelde met mijn lippen over een tepel. Mijn hand streelde de andere zachtjes.

Joline gromde. “Dat mag je best harder doen… Bijt maar in mijn tepel en knijp er in! Ik wil je voelen!” Ze trok haar hemdje omhoog tot haar borsten bloot waren en ik likte over haar rechter borst, héél langzaam richting haar tepel. Joline drukte haar lichaam omhoog, haar borst tegen mijn mond. “Bijt er in Kees! Zuig er op! Ik wil voelen dat ik van jou ben!” Plotseling kneep ik in haar linkertepel en beet met mijn lippen over mijn tanden in de rechter. Joline’s heupen kwamen omhoog en ze bewoog ze ongeduldig heen en weer. “Lekker… Toe maar! Trek maar aan mijn tepels en laat me genieten!” Een hand gleed in mijn onderbroek en ze pakte mijn paal. “Lekker hard en warm… Die wil ik hebben! Die wil ik diep in mijn poesje hebben…” Ze begon me zachtjes en langzaam af te trekken. Ik keek naar haar slipje en zag een vochtplekje ontstaan. Ik kneep iets harder in een van haar tepels en het vlekje werd groter.

“Word je lekker nat, geile meid?” Ze kreunde. “Streel mijn poesje! Voel maar hoe nat ik ben! Nog even en ik kom lekker klaar…” Ik begon beide tepels te bewerken: de een met mijn mond, de ander met m’n vingers. Mijn andere hand gleed langzaam om over haar buik omlaag. Hoe dichter ik bij haar slipje kwam, hoe meer ze met haar heupen begon te draaien. “Kom! Plaag me niet zo… voel hoe nat ik ben in m’n slipje!” Ik liet haar ene tepel los met mijn mond en begon in haar oor te likken. “WAT is er zo nat, lekker meisje?” Ze kreunde. “M’n poesje… M’n poesje is zóóó gevoelig nu… Zo heet… Wil je m’n slipje uittrekken en in me komen?”

Ik kwam iets overeind en ze keek me aan. “Hoe wil je me hebben?” vroeg ik. Ze hief haar heupen op, trok haar slipje uit en ging op haar knieën zitten. “Neem me achterlangs! Lekker jouw handen op mijn tieten en je harde pik diep in mijn natte kut!” Ze boog zich voorover. Vliegensvlug trok ik mijn onderbroek uit en ging achter haar zitten. Mijn pik gleed tussen haar benen wat een langgerekt “Ohhh…” opleverde. Toen zette ik m’n paal voor haar poesje en duwde hem naar binnen: langzaam, genietend van haar warmte en natheid. Met beide handen pakte ik haar tepels en begon die tussen m’n vingers te rollen. Joline’s reactie kwam meteen: ik voelde haar spiertjes in haar poesje samentrekken en ze begon naar achteren te stoten. “Ohhh… Dit is zo lekker… Kom dieper in me! Ik wil je zo diep mogelijk in mijn geile kut hebben!” Ik trok haar heupen naar me toe en toe zat ik tot mijn ballen in haar warme lichaam. Weer masseerde ik haar tepels en weer reageerde ze heftig met haar kutspieren. Ze begon te trillen en te kreunen. Even hield ik stil.

“Neuk me! Verwen me lekker met die harde paal van je! Ik ben van jou, stoot lekker hard, dan kom ik heerlijk klaar!” Ik trok me iets terug. Joline kreunde. “Nee! Dieper!” Meteen stootte ik diep in haar door. “JAAA! Lekker hard! Neem me! Spuit in me, ik wil je zaad voelen!” Ik begon in een langzaam tempo in haar te stoten, telkens bijna er uit en dan weer snel en diep er in. Ze klemde mijn pik bijna af, zo strak was ze. Na nog een keer in haar tepels te hebben geknepen kwam ze gierend klaar. “JAAHHHH…. Ik kom! Ik kom lekker klaar, Kees. Jij ook, heerlijk samen klaarkomen…” Ze bokte, kreunde, schokte… Haar orgasme overviel haar. En ik hield het ook niet lang vol. Ik verhoogde mijn tempo en neukte haar nu hard en diep. Joline kreunde: “Ja, lekker diep! Sneller en harder! Neuk je lekkere geile meisje maar… ik ben helemaal voor jou…” Ik hield het niet langer, trok haar tegen me aan en spoot mijn sperma diep in haar hete, knijpende poesje. “JA! Ik voel je spuiten! Lekker, Kees, zóóó lekker… Toe maar… ik wil het allemaal hebben!” Ik greep haar beide borsten in mijn handen en voelde haar harde tepels. Joline kreunde en schokte met haar onderlichaam. “Ohhh…. Kees… Dat is zó fijn…”

Ze kreunde zachtjes, terwijl ik, nu voorzichtig en zacht, haar borsten streelde. “Ohhh…. Dit is heerlijk zo! Jij lekker achter me en diep in me! Dat wil ik vaker doen!” Ik likte aan een oorlelletje. “Moet ik je dan maar weer in de fik steken, lekkere meid?” Een diepe zucht volgde. “Nee… doe maar niet. Bovendien geloof ik dat de brandstof bijna op is na dat laaiende vuur van net.” Ze draaide haar hoofd en keek me ondeugend aan. “Of heb jij nog extra brandstof?” Ik trok me langzaam uit haar terug en schudde het hoofd. “Nee, hier is het ook uitverkocht. Sorry!” Joline draaide zich naar me om. Ik nam haar in m’n armen. “Zó moet sex zijn… Heerlijk teder als het moet, stevig als het kan!” Ze glimlachte van oor tot oor. “Je bent een heerlijke minnaar…” Zo zaten we een paar minuten bij elkaar. Armen om elkaar heen, we zeiden niets, streelden elkaar alleen maar: langzaam en zachtjes.

Ik voelde Joline op een gegeven moment grinniken en keek haar aan. “Vertel eens… ?” Haar lach werd breder. “Je had het er over dat je volgens je zussen als “saai en sexloos” werd gezien… Ik ga die meiden morgen eens overtuigen dat ze het al die tijd mis hadden!” Ik keek haar dreigend aan. “Ik ga jou nú eens overtuigen dat je dat maar beter uit je blonde hoofd kan laten!” “Oh? En hoe had meneer dat dan willen doen?” Ze keek uitdagend. Mijn handen gingen op weg naar haar borsten. “Ik steek je wéér in de fik. Net als in de middeleeuwen. De brandstapel!” Ze trok een wenkbrauw op. “Ik denk dat de middeleeuwen er héél anders hadden uitgezien als jouw manier van ‘in de fik steken’ was toegepast, Kees Jonkman. Doe maar niet, want anders wordt het een uitslaande brand, en jij hebt momenteel niet meer genoeg blusmaterieel in je spuit om dat te blussen…” Ze keek spottend naar beneden en ik volgde haar blik. “Tja… Dan niet. Het is niet anders. C’est la vie. Om verder met brandweertermen te strooien: ‘laat de handel dan maar gecontroleerd uitbranden’. Ze lachte. “Volgens mij het vuur wel geblust. Kom, we rennen nog even onder de douche door en daarna gaan we lekker slapen. We douchten snel en vijf minuten later lagen we naast elkaar in bed.

“Morgen eerst lekker uitslapen, en dan naar Amersfoort”, zei Joline peinzend. “Zie je er tegenop?” Ze schudde haar hoofd. “Nee, ik zie er naar uit. Als jouw ouders en zussen ook maar half zo lief zijn als jij bent, zijn het schitterende mensen. Maar emotioneel zal het wel worden, denk ik. Wéér een huis waar ik welkom ben… Dat heb ik gemist de laatste tijd.” Ik keek naar haar en genoot van haar lange benen en haar mooie, kleine borsten. Haar hand gleed over mijn gezicht. “Kees…” Ik kwam half overeind. “Je hebt me in deze week zoveel gegeven… Ik wil je even zeggen dat ik heel gelukkig met jou ben.” “Lieve Joline, ik ben helemaal gelukkig dat ik hier naast jou mag liggen, met je mag vrijen en met je praten. Als iemand me twee weken had gezegd dat ik binnen veertien dagen een bijzondere, knappe en intelligente vrouw zou beminnen, had ik ‘m vierkant uitgelachen en gevraagd hoeveel hij gezopen had. En nogmaals: ik zal morgen apetrots zijn als ik je aan mijn familie mag voorstellen als mijn vriendin.”

Ze keek me met haar mooie ogen verliefd aan. “Ik zal proberen me netjes te gedragen. Maar nu wil ik graag gaan slapen. Mag dat?” Ik knikte. “Maar alleen als je beloofd dat je me wakker maakt als je niet kunt slapen. Oh ja, en hoe wil je morgen je eitjes bij het ontbijt? Gekookt of gebakken? Zacht of hard?” Ze kuste me. “Maakt me niets uit, als ze maar met dezelfde liefde en toewijding gemaakt zijn als vanochtend… Welterusten!” Ik luisterde nog lang naar haar ademhaling: langzaam en regelmatig. Haar blonde krullen lagen weer uitgespreid over haar blauwe kussen en ik mocht er naar kijken…Uiteindelijk draaide ik me toch maar om. Joline kwam in de loop van de nacht tegen mijn rug aan liggen. Lepeltje-lepeltje sliepen we weer verder.