Joline kuste me, haar tong spelend met de mijne. Daarna zei ze: “We moeten gewoon tegen elkaar kunnen zeggen wat we willen en waar we zin in hebben. Geen schaamte voor elkaar. En als jij of ik iets niet wil, dan moet je dan ook zeggen. Deal?” “Deal! And now for something completely different… Ik heb honger! Wat dacht je ervan als ik eens begon met koken?” Joline wreef haar naakte billen over mijn broek. “Moet je niet eerst wat anders aan?” “Regel ik zo meteen wel. Ga jij maar eerst onder de douche of in bad, net wat je wilt.” Ze knikte. “Oké… Dan ga ik me even badderen, daarna trek ik wat passends aan voor een zondagavond-diner. En ja, dat badderen doe ik in m’n eentje!”

Ze keek me dreigend aan. “En heb niet de moed om ook maar iets met het warme water te doen, Kees Jonkman, anders kun je vanavond fluiten naar je ultieme wens!” Ik schudde mijn hoofd. “Dat is bluf.” Ze zuchtte, haalde mijn handen van haar borsten af en stond op. Ze trok me overeind, draaide me om en duwde me de keuken in. “Hup! Koken jij!” “Ja Freule, zeker Freule… Verder nog iets van uw dienst, Freule?” Ze liep de slaapkamer in en zei, met haar hoofd nog net om de deur: “Jazeker… Over een kwartier een goed glas wijn op de rand van het ligbad… Dat lijkt me het toppunt van decadentie…” Ze lachte, knipoogde en verdween in de slaapkamer. Wat een heerlijke vrouw…

Als diner koos ik voor een simpele nasi: witte rijst, een pak mix, gesneden groenten en stukjes kipfilet uit de vriezer. Met als dessert een ijs-schotel: kleine bolletjes ijs van diverse soorten, in een grote schaal met verschillende vakjes. Sausjes in aparte bakjes ernaast. Simpel klaar te maken, daarna terug in de vriezer, klaar om op te dienen. Toen de rijst kookte en de kip stond te stoven, trok ik een fles rode wijn open, schonk ik twee glazen in en nam die mee naar de badkamer. Joline lag languit in het water, haar lichaam onder het badschuim. Ze keek me lachend aan toen ik binnenkwam. “Je doet ’t écht hé?” Ik gaf haar een glas. “Tja, als mevrouw de Freule zegt dat ik haar een glas goede wijn op moet dienen in de badkamer… Dan doe ik dat dus. Dat is ten slotte mijn lot als butler. Mag ik de Freule erop wijzen dat de temperatuur hier aan de hoge kant is voor een goede afdronk? Het bouquet van deze wijn komt zo een beetje in het gedrang. De wijn komt beter tot haar recht als de temperatuur van het badwater een aantal graden lager…”

Ik reikte naar de kraan. Verder dan halverwege kwam ik niet, want Joline schoot overeind, half uit het water en greep mijn hand. Een grote plens water klotste over de rand van het bad. “Wáág het eens om aan die koude kraan te komen, Kees Jonkman!” En de helft van haar wijn vloog uit haar glas en kleurde het schuim rose. “Kijk nou eens wat je doet”, mopperde ik, “je flikkert daar voor minimaal twintig euro in het water…” Joline verschoot van kleur. “Wááát? Twintig euro voor nog geen half glas wijn?” Ze zette haar glas voorzichtig op de rand van het bad en keek me verschrikt aan. Ik knikte ernstig. “Ja… Dit was een fles die ik nog had liggen. Gekregen toen ik als docent afscheid nam van de universiteit. Later opgezocht wat voor wijn het was, bewaarcondities, hoe te drinken, enzovoort, en uiteindelijk kwam ik, na een heleboel geneuzel over aroma’s, afdronk, bouquet en andere prietpraat uit op de prijs… 400 euro per fles, prijsniveau van een paar maanden geleden. Dit leek me wel een passende gelegenheid om ‘m open te maken… En jij flikkert het zó, zonder meer, in het hete badwater…Je Pa zou je vermoorden!”

Ze keek me beduusd aan. “Sorry…” Ik hief mijn glas en snoof de lucht op. Liet de wijn een paar keer ronddraaien in het glas en nam toen een klein slokje. “Hmmm… in de koelte is hij toch beter te drinken…” Toen kieperde ik de inhoud van mijn glas ook in het bad, keek haar aan en zei, gemeen grijnzend: “Gelukkig was het maar een Aldi-wijntje van tien euro per fles…” Joline ontplofte bijna. Ze kwam half uit het bad, wat wéér een tsunami teweegbracht. “Jij… enorme etterbak! Stuk verdriet, ellendeling! Droogkloterig stuk vreten… Mij een acuut hartfalen bezorgen met je lulverhaal over een gekregen fles wijn van vierhonderd euro! Ik krijg jou nog wel! Schenk mijn glas vol en maak dan dat je wegkomt! Doe iets nuttigs… ga koken! En het is je geraden dat het lekker is, anders ga ik klagen bij je moeder!”

Ik haalde de fles uit de keuken en liet haar het etiket zien. Toen pas was ze gerustgesteld en liet haar glas bijvullen. “En nou de badkamer uit! Over twintig minuten wil ik aan tafel.” Ik boog me voorover en gaf een zoen op haar neus. “Als je een echte heks was geweest, had je me nu in een kikker veranderd. Kon ik ten minste samen met jou in bad.” Ze gniffelde. “Echt niet. Dan was ik binnen een tiende van een seconde uit bad gesprongen. Kikkers….vieze beesten. Doe mij maar Aldi-wijn.” Ze nam een slokje en keek waarderend naar haar glas. “Best lekker… Zelfs in een heet bad!” Ik streelde even over een van haar tepels die parmantig boven water uitstak. “Dat geldt onverkort ook voor u, mevrouw Boogers…” Ze keek me zwoel aan. “Het is dat ik weet dat het eten op staat en dat jij waarschijnlijk weer iets lekkers heb gebrouwen, anders trok ik je zó het bad in. Ik zal zo meteen het ultieme heksentenue aantrekken. Verleidingsfactor 100 procent, zeker op recent ontmaagdde ingenieurs… En nu eruit. Een meisje heeft tijd en privacy nodig om zich op te tutten.” Ik stond op, gaf een kus op haar neus en liep de badkamer uit. Vlak voor ik de deur sloot keek ik om en zei: “Oh ja… en dat ‘droogkloterige’ ga ik in de loop van de avond écht weerleggen, dame...” Snel deed ik de badkamerdeur achter me dicht. Net op tijd, want vlak daarna vloog er iets tegenaan.

De rijst en de kip zette ik op een laag pitje. De saus was al klaar. Snel verdween ik richting logeerkamers. In de inloopkast daar bewaarde ik mijn kostuums. Snel deed ik mijn kleren uit, schoot onder de douche, en binnen drie minuten was ik afgedroogd. Scheren, boxer aan, sokken, donkerblauwe broek, zwarte schoenen, wit overhemd, rode stropdas en blauw jasje. Uiteindelijk deed ik wat aftershave op en was klaar voor het diner. Ik dekte de tafel in de open keuken, op een van de uiteinden van de U-vorm. Twee kaarsen bij de bordjes en de zonwering helemaal dicht. Bij de lamp van de afzuigkap maakte ik de nasi gereed en deed die in een schaal in de oven. Ketjap, kroepoek en atjar pakken, de wijn erbij… Klaar. Drie minuten over. In de slaapkamer hoorde ik al het getik van naaldhakjes, dus Joline was al aangekleed. Prima timing, van ons allebei.

Een minuut later ging de slaapkamerdeur open en een adembenemende vrouw kwam de kamer binnenlopen. Ze had een nauwsluitend zwart jurkje aan. Haar haren in een lange, dikke vlecht over haar schouder, en ze liep op haar nieuwe zwarte schoentjes met een hoge hak. Toen ze verder de kamer binnenkwam zag ik haar gezicht: prachtig opgemaakt. Haar mooie lippen glanzend rood, haar blauwe ogen subtiel geaccentueerd. Ik liep naar haar toe. “Wauw… wát een schoonheid!” Haar ogen werden groot. “Jij hebt je ook omgekleed!” “En gedoucht en geschoren, als je dat nog niet was opgevallen. Ik kan toch niet in m’n natte, naar sex ruikende wandelkloffie blijven lopen als jij je mooi aankleed?” Ze spreidde haar armen naar me uit. “Kom hier! Je weet me steeds weer te verrassen!” We omhelsden elkaar. “Joline, weet je al dat ik van je hou?” Ze wreef zich tegen me aan. “Als ik het nog niet door had gehad, dan nu wel… ondanks dat je af en toe een gigantische etterbak bent!” Ik voelde haar lippen in mijn hals. “Laat mij je eens goed bekijken…”

Ze hield me op armlengte afstand. “Dit pak ken ik niet, maar het staat je óók goed. Je bent een hele knappe vent, Kees. Ik denk dat de andere dames op de zaak morgen stinkend jaloers zijn op mij…” “En wat dacht je van de heren? Die zullen knarsetanden als ze ons zien zoenen in de hal!” We lachten samen. “Jij ziet er ook fantastisch uit, Joline. En deze jurk ken ik ook niet. Hij staat je magnifiek… Wat heb jij een prachtig figuur!” Ik overdreef niet. Het decolleté van haar jurk liet een beetje van haar bescheiden borsten zien; haar slanke taille en platte buik contrasteerden met haar mooie ronde heupen en haar strakke billen. De onderste rand van haar jurk was transparant en liet de helft van haar lange, sexy bovenbenen zien. De lange, dikke blonde vlecht lag langs haar borsten en accentueerde haar mooie gezicht en figuur. Maar wat meteen de aandacht trok waren haar mooie ogen. Felblauw in een subtiele omlijsting van mascara en oogschaduw. En die ogen keken liefdevol naar mij…

“Klaar met kijken?” vroeg ze plagend. “Ik nog lang niet, maar als we zo blijven staan, brandt het eten aan en moeten we zonder eten naar bed.” Ze giebelde als een jong meisje. “Dan nemen we toch die doos chocolade mee? Daar zijn er pas twee of vier uit…” “Nee, gaan we niet doen. Ik heb niet voor niets in de keuken gestaan. Kom, zitten, dan schep ik op.” Even later zaten we lekker te eten. “Dit is toch niet de nasi waar je het donderdagavond over had, hé? Die op eigen gelegenheid de koelkast uit dreigde te marcheren?” Ik stelde haar gerust. “Nee hoor… De rijst komt rechtstreeks uit het pak, de saus uit een zakje, de groenten uit het groentevak en de kip uit de vriezer. Een uur geleden lag alles nog onwetend van hun gruwelijk lot op de zojuist genoemde plaatsen.” Ze at met smaak, daar was ik bij om. “Hoe zit het overigens met jouw culinaire kunsten? Daar heb ik nog weinig van gezien… Ja, je kunt een prima ontbijtje maken, maar warm eten…?” Joline lachte. “Ook ik heb op kamers gewoond, meneer. Als je plotseling op je eigen benen komt te staan, leer je dat vanzelf. En met goedkope ingrediënten. De gewone Hollandse pot, maar ook voor een best smakelijke pastaschotel draai ik m’n hand niet meer om. Wat er maar in de aanbieding was, kocht ik en daar kookte ik mee. Toen ik op kamers woonde, heb ik voor het eerst pannenkoeken gebakken; in feite net als kinderen: de eerste was een flop, de rest was prima. …” Ik dreigde haar met een vork. “Pas op jongedame! Anders ga je wéér over de knie!” Ze grinnikte. “Ik vond ‘m wel leuk… Ik eet veel rauwkost, weinig vlees. Goed voor de lijn, dat dan weer wel.” Ze had haar bord bijna leeg.

“Wil je nog een keertje opscheppen? Houd wel rekening met een dessert.” Ze schudde haar hoofd. “Dan laat ik het hierbij. Ik ken die desserts van jou ondertussen. Die geef ik de ruimte!” Ik knikte en liep met de borden naar de vaatwasser. Daarna pakte ik de schaal met ijs uit de vriezer. “Dessert!” Joline keek naar de schaal. “Kees Jonkman, dit kost minimaal 5 kilometer hardlopen om dit er af te krijgen… Als jij zo doorgaat ben ik binnen een maand twintig kilo zwaarder.” Ik gaf een zoen in haar nek. “Ik heb een hele goeie toverstaf om die kilo’s er weer af te krijgen, hoor…” Ze giechelde. “Je bezorgt me kippenvel. Maar als jij zo’n goede toverstaf hebt…” Ze nam een paar bolletjes ijs en probeerde er wat sausjes bij. “Hmm… Wat is dit weer lekker, Kees. Hoe maak je dat?” “Heel simpel. Ik heb zo’n klein rond lepeltje om meloenbolletjes te maken. Warm gemaakt kun je daarmee ook prima ijsbolletjes scheppen. Een paar dozen ijs van verschillende smaken, een paar verschillende sausjes en ziedaar! Chocoladepoeder, stroop, slagroom, eventueel een paar verse aardbeien erbij… Stelt niks voor.” Joline schoof haar schaaltje van zich af. “Heerlijk! Maar ik hou het hierbij. Ik hoop dat ik je niet beledig, maar anders ben ik straks alleen nog maar in staat om amechtig op bed te ploffen… Ik wil een beetje energie voor zo meteen over houden!” “Oké, dan… Dan gaat de rest van dit dessert weer terug richting vriezer, voor morgen! Wenst mevrouw dan wellicht een koffievariant naar keuze? Al dan niet vergezeld van een bonbon uit eigen voorraad?” Ze keek me aan. “Laten we dat maar doen. Een cappuccino zou lekker zijn. Even rustig uitbuiken.”

Ik liep de keuken in en was even in de weer met het apparaat. Toen zette ik de rest van het dessert in de vriezer en de schaaltjes in de afwasmachine. Met de koffie klaar liep ik naar de bank en plofte naast Joline neer. “Zo mevrouw… Koffie. Overigens heb ik eigenhandig de troep maar in de vaatwasser gedaan en deze geactiveerd. Hoef jij je daar niet meer druk om te maken.” Joline keek ondertussen in de kamer rond. “Kees… Wat stelt die foto voor?” Ze wees op de foto van het berglandschap. “Dat zijn de bergen rondom Tarin Kowt, Afghanistan. De linker top noemden we ‘Spotters Peak’, omdat de Taliban daar regelmatig waarnemers plaatste die Kamp Holland observeerden of het vuur van hun mortieren en raketten leidden. Vaak jochies. We onderschepten regelmatig hun telefoonverkeer en door tolken konden we interpreteren of er een aanval ophanden was. En dan werd mijn peloton er wel eens op af gestuurd. We hadden een hekel aan die berg, maar aan de andere kant: ’s Morgens vroeg, als de zon nog niet in de vallei was, was de lucht soms kraakhelder. Spotters Peak ving dan de zon al op en liet de prachtigste kleuren zien. Als ik kon, stond ik er van te genieten.” “Het is ook een prachtige foto…

Die andere, die passiebloem trouwens ook. Waar heb je die gemaakt?” “In Amersfoort, een paar straten van mijn ouderlijk huis vandaan. Een houten schutting, begroeid met passiebloemen. Prachtig. Op een zaterdagochtend m’n camera gepakt, een macrolens erop gezet en foto’s gemaakt. Dit vond ik de beste. Ik heb nog een tijd zitten wachten tot er een insect op die bloem kwam, maar helaas, ze hadden geen trek die ochtend. Maar… lieve schoonheid: waar ík nu trek in heb is om een aantal foto’s van jou te maken. In die jurk, met je vlecht zo naast je hoofd… Je bent een plaatje, meid!”

Ze bloosde. “Ik ben vereerd, maar moet ik dan niet wat anders aan?” Ik schudde mijn hoofd “Nee! Juist deze “simple black dress” staat je prachtig. Het contrast van je haar met het zwart van je jurk en je mooie benen… Je bent een fotomodel!” Ik pakte mijn camera. “Kom, naar buiten. Nu is er nog voldoende licht op het terras, straks is het te donker.” Joline aarzelde niet. “Bank mee?” Ik knikte. “Ga maar lekker zitten zoals jij wilt.” Ze ging op de leuning van de bank zitten. “Aan deze pose hebben we allebei goeie herinneringen, nietwaar?” Ze lachte en ik maakte achter elkaar foto’s. Op bank zittend, liggend, staand tegen de balustrade, in de zon, met de lucht achter haar al rood kleurend… Ik hoefde weinig aanwijzingen te geven, ze vond het allemaal prima. “Ik wil nog wel een paar mooie foto’s van ons samen”, zei ze plotseling. “Voor onze ouders en eentje om op mijn desk te zetten op het werk.” “Hoe wil je die foto’s hebben? Op de bank?” Ze schudde haar hoofd. “Nee. Hier tegen de balustrade. Die van mij zijn daar best mooi. Met jou erbij wordt het helemaal een plaatje!”

Ik knikte. “Oké… dan pak ik even m’n statief.” Even later had ik alles ingesteld. “Tijdontspanner aan op tien seconden en… actie!” Ik drukte de knop in en liep naar Joline. Die ontving me met een brede glimlach, sloeg haar arm om me heen en samen keken we in de lens. Ik hoorde de sluiter een aantal keren klikken. Weer stelde ik het toestel in en liep naar haar toe. Joline verraste me door me te omhelzen en me passioneel te zoenen. Die zoen duurde langer dan gedacht. Toen ze me losliet keek ik in twee ondeugend twinkelende ogen. “Zo Kees… Die zullen we maar niet op het werk vertonen, denk ik…” Ik liet haar de foto’s op het scherm van het toestel zien. “Niks mis mee, toch? Gewoon een verliefd stel op een balkon… Jij met je hand op mijn ‘lekkere kontje’, maar dat is om de collega’s op het werk jaloers te maken, neem ik aan.” Haar ogen gingen binnen een halve seconde over van ‘twinkelend’ naar ‘fonkelend’. “Je denk toch zeker niet dat ik deze foto’s op het werk laat zien hé? Nee, dan zijn de eerste foto’s beter geschikt. Met name nummer drie van de eerste serie… Daar sta ik niet zo dom op en jij staat er lekker ontspannen bij met die lach op je gezicht…”

Ik pakte haar kin en dwong haar om mij aan te kijken. “Joline Boogers, jij staat op geen enkele foto ‘dom’. Je staat erop als jezelf: Knap, zelfverzekerd, een prachtvrouw met een schitterend figuur in een mooie jurk en verdorie, je staat naast mij, ‘en dat vinden wij niet dom, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder’, zou Juf Ank van de Luizenmoeder zeggen. Kom, we gaan naar binnen, gaan we ze daar op de computer bekijken en uitzoeken. Wil je nog koffie?” Joline schudde haar hoofd. “Nee, geef mij maar iets alcoholisch. Jij had Bailey’s, toch? Schenk daar maar eens een glaasje van in.” Ik startte mijn laptop en deed de SD-kaart er in. “Begin jij maar alvast met bekijken, dan schenk ik in.” Terwijl ik dat deed hoorde ik aantal keren een zucht of een ‘hmmm’. Ik was wel benieuwd wat ze ervan vond. Toen ik achter haar ging staan keek ze naar me op. Ze lachte lief. “Kom… welke foto sturen we naar Malden en Amersfoort?” We kwamen uit op een foto waarop Joline met een brede lach naar mij keek en ik naar haar. “Mooi, dan zullen we ze eens verrassen… Wat is het mailadres van jouw ouders?” Ik gaf het haar en ze zette het mailadres van haar ouders erbij. “En wat schrijven we in de mail?” Ik dacht even na. “Zal ik een stukje proza typen?” Ze stond op en ik ging achter de laptop zitten.‘Lieve ouders / a.s. schoonouders. (Doorhalen wat niet van toepassing is) Aan het eind van een heel fijn weekend hebben we, speciaal voor jullie, deze foto gemaakt. Dank voor jullie hartelijke ontvangst en de support toen jullie dochter met een totaal vreemde vent en jullie zoon met een totaal vreemde dame voor jullie deur stonden. Wij zijn vreselijk blij met elkaar, we hopen dat jullie dat ook zijn. Hartelijke groet, Joline en Kees.’ Ik keek om. “Zo goed?” Joline knikte. Ik las de mail nog een keer door, voegde de foto als bijlage toe en drukte op ‘verzenden’.

“Hopla… de eerste officiële aankondiging van onze relatie. Eng?” Ze schudde het hoofd. “Nee! Heel fijn! Voelt goed. Maar… welke foto gaan we voor onszelf uitprinten voor op het bureau?” “Dezelfde. Tenzij dat jij nog meer foto’s van ons samen wil hebben, maar deze is toch met stip de beste.” Ze knikte. “Mee eens. Hop, zet je printer aan het werk… Heb je fotopapier?” Ik liep naar m’n werkkamer. “Even zoeken… Yes! Ik zal ze uitprinten op A5-formaat, want daar heb ik nog een paar lijstjes voor…” Tien minuten later waren de foto’s voorzien van een lijstje. De een verdween in mijn tas, de ander in Joline’s koffertje. Ik keek op de klok. Het was bijna negen uur. “Wat dacht u ervan dame… Morgen is het weer vroeg dag, moeten we allebei weer fris en fruitig zijn... Mag ik u uitnodigen om met mij hartstochtelijk de liefde te bedrijven?” Ze schoot in de lach. “Zó krijg je me nooit in je bed, hoor…Even geduld a.u.b.”

Even later zaten we lekker tegen elkaar aan op de bank. “Zie je er tegenop, morgen?” vroeg ik Joline, “Jij moet ten slotte álle klappen opvangen… Ik alleen die van DT.” Het was even stil. Toen zei ze, resoluut: “Nee, ik zie er absoluut niet tegenop, integendeel. Als wij elkaar morgen een lekkere knuffel geven, en dat mag iedereen zien, dan weet ik dat ik ook op het werk iemand in de buurt heb die me backup kan geven. Iemand waar heel veel mensen respect voor hebben, nu al. En dat zijn niet alleen jouw collega’s, maar ook mensen van de andere bedrijven. Inclusief de ‘slangenkuil’ op de begane grond. Ik wed dat het intermezzo met jouw collega afgelopen donderdagmiddag op vrijdag het hele gebouw is rondgegaan. Ik ben er trots op dat ik mezelf jouw vriendin mag noemen.” Ik kreeg zowaar een rooie kop. “And by the way: die blos staat je goed.” Ze zoende me teder. Ik legde mijn hoofd op haar schouder en genoot van de geur van haar haren. “Dank je wel… Ik zal jouw foto trots op mijn bureau zetten!” Zo filosofeerden we nog even door, elkaar zachtjes strelend en af en toe een zoen uitwisselend.

Rond een uur of tien stond Joline op. “Kom schat… we moeten écht gaan slapen, want morgen is het weer vroeg dag. Ga je mee?” Ze zette een voet op de leuning van de bank, zodat ik onder haar jurk kon kijken. “Tja, daar kan ik nooit nee tegen zeggen natuurlijk.. Even de zaak hier afsluiten.” Joline liep richting slaapkamer. “Is goed… tot zo!” Ik pakte mijn tas, sloot de deuren en liep een laatste ronde door het huis. Toen ik de slaapkamer binnenkwam lag Joline al in bed, alleen haar hoofd zichtbaar. “Hé dame, ik dacht dat we hartstochtelijk de liefde gingen bedrijven…” Ze lachte lief. “Wil jij niet gaan mopperen? Kleed je uit, poets je tanden en kom naast me liggen!” Ik gehoorzaamde braaf en sloeg even later het dekbed open. Even stond ik met de mond vol tanden. Joline had een wijd rood onderjurkje aan, doorzichtig op de plekken waar het kon en niet-doorzichtig bij haar borsten, billen en poesje. Haar heerlijke lange benen in een mooie dunne wine-blush panty.

Ze trok me het bed in en rolde zich bovenop me. “Zo ridder… En nu ga ik eens op jou rijden! En niet zeuren over een nat bed, want daar heb ik maatregelen voor getroffen. Geniet van me en laat je ultieme wensen uitkomen… Ik ben er voor je!” Ze boog haar hoofd naar het mijne toe en zei zachtjes: “En denk eraan: geen taboe’s! Ik zal alles doen wat je wilt!” Ze gaf me een lange tongzoen en wreef haar heupen tegen de mijne aan. Ik streelde haar warme rug en gleed langzaam naar beneden, over haar lekkere billen naar haar benen. Langzaam spreidde ze haar benen en even langzaam gleden mijn vingers over haar dijen, nu nog verscholen onder haar jurkje. “Je bent een lekkere geile heks, Joline Boogers”, zei ik zachtjes. “En jij hebt een lekkere bezemsteel, Kees Jonkman” zei ze glimlachend. Ze kuste me, haar tong gleed over mijn lippen en drong toen in mijn mond. Een paar minuten lagen we zo langzaam te vrijen, genietend van elkaar.

Toen drukte ze zich iets op en keek me aan. “En nu, lieve vrijer van me? Wat wil je dat ik doe?” Ik trok haar omlaag en zei zachtjes in haar haren: “Ik wil heel graag je poesje verwennen, terwijl je zo op me ligt… Jou lekker likken en strelen…” Ik hoorde haar zachtjes giechelen. “En zal ik dan met jouw bezemsteel spelen?” Ik fluisterde: “Dat zou ik heerlijk vinden…” Na nog een lange zoen draaide ze zich om, trok haar jurkje iets op en liet zich zakken. Tot mijn verrassing had ze geen panty aan, maar nylons. Haar poesje was naakt, klaar om gestreeld en gelikt te worden, haar benen wreven tegen de zijkanten van mijn hoofd. Ik voelde hoe haar handen mijn paal uit mijn onderbroek haalden en even later voelde ik haar warme, natte tong over mijn eikel glijden. Langzaam streelde ik haar heerlijke billen en benen, genietend van het gevoel. Joline fluisterde: “Lik mij… Ik verlang naar jouw tong! Jouw tong in mijn natte doos… Jouw pik in mijn mond! Laten we elkaar lekker nat maken…” Ik trok voorzichtig haar poesje wat open en likte.

Ze huiverde. “Jaaahhhh….”, hoorde ik zachtjes boven me. Ze trok haar jurkje over mijn hoofd, zodat ik nu helemaal intiem tussen haar benen lag, in een rode schemering. Langzaam gleed mijn tong over haar lipjes en langzaam maar zeker ging ik op zoek naar haar klitje. Het was snel duidelijk dat ik het gevonden had. Ik gaf een natte lik er overheen en Joline schokte. Nog een lik en ze drukte haar poesje tegen mijn tong aan. “Lik me! Lik me lekker nat over m’n clit! Ik ga jouw harde pik likken en erop zuigen… Kom maar lekker klaar als je dat wilt! Hou je niet in, maar spuit het allemaal in m’n mond! Ik wil het allemaal hebben!” Ik hijgde: “Heerlijk schat… Hou jij je ook niet in? Kom jij ook maar lekker klaar als jij eraan toe bent… Ik geniet ervan!” Als antwoord drukte ze haar kutje naar me toe en ik ging verder met likken. Zij omvatte mijn pik met haar lippen en likte langzaam. Ik voelde hoe ze mijn pik nat en glad maakte en toen voelde ik haar handen over de stam op en neer gaan. Ik kon me niet beheersen en drukte mijn tong tussen haar lipjes naar binnen. Toen weer met mijn tong over haar klitje en een vinger langzaam in haar poesje. Ze gromde en spreidde haar benen verder. Een tweede vinger kwam erbij en ik voelde wat vocht uit haar kut op mijn kin lopen. Ik begon haar intens te vingeren en voelde dat ze hiervan genoot. Haar pijpbewegingen namen af en ze bewoog nu nog alleen maar haar hand langzaam rond mijn pik. Ik kromde mijn vingers en zocht haar G-spot op.

Toen ik die gevonden had, was er geen houden meer aan. Joline begon tegen te stoten en haar kut produceerde steeds meer vocht. Het golfde nu uit haar kut en ik begon het op te likken. Ze smaakte zilt en zoet tegelijk, een opwindende combinatie. Ze had mijn pik losgelaten en ging helemaal op in haar eigen genot. Ik genoot ervan! Haar hele onderlichaam, haar benen, haar nylons en haar jurkje waren nat en haar poesje bleef maar druipen. Ik stootte dieper met mijn vingers en weer een grom was het antwoord. Toen likte ik weer over haar clitje; ze reageerde door mijn pik weer in haar mond te nemen. Steeds harder vingerde ik haar, totdat ik voelde hoe haar poesje zich samentrok; ze stond op het punt van klaarkomen! Ik tastte met één hand naar een tepel en kneep daar plotseling hard in. Dat gaf haar het laatste zetje en kreunend kwam ze klaar… En hoe! Haar poesje opende zich en ze werd kletsnat. Ik zoog me vast op haar kut, duwde mijn tong naar binnen en begon haar als een bezetene met mijn tong te neuken. Ze bokte, kreunde en bleef lekken. Haar orgasme duurde zeker een paar minuten, toen zakte ze op me neer en bleef liggen.

Langzaam en teder likte ik haar poesje, haar klitje mijdend. Dat was nu te gevoelig geworden. Ze had me doorweekt met haar geil, maar het was heerlijk om zo onder Joline te liggen. Na een paar minuten voelde ik haar mond weer om mijn paal. “En nu ben jij aan de beurt… Ik wil je sperma! Alles!” Ze begon eerst mijn pik kletsnat te maken met haar speeksel, en toen likte ze met het puntje van haar tong over mijn pisgaatje om even later mijn pik diep in haar warme mond te laten glijden. Ik streelde haar natte nylons en voelde al gauw dat ik het niet meer kon volhouden. “Joline… Ik ga zo klaarkomen!” Ze liet me even los. “Ik wil het allemaal hebben!! Spuit maar! Geniet van mijn natte kut en spuit je lekker helemaal leeg! Lik mijn kut, betast me, doe wat je wilt doen en geniet ervan!” Toen ging ze weer door met strelen en likken en toen ik haar vingers over mijn ballen voelde krassen was dat de druppel: Ik kwam klaar als nooit tevoren! Terwijl ik spoot kwam zij ook nog een keer klaar op mijn tong…

Weer lagen we even uitgeteld op elkaar. Na een paar minuten rolde ze van me af, draaide zich om en keek me aan. “Zo… Was dat genoeg liefde bedrijven voor meneer?” Ik keek haar aan en kuste haar. “Je bent heerlijk, schat. Ik kan geen genoeg van je krijgen…” Joline kroop tegen me aan. “Dat is goed… Ik kan ook geen genoeg van jóu krijgen, lieve Kees. Je bent een ridder op een wit paard, woont in een kasteel en bent een heerlijke minnaar die mij vreselijk verwent. Ik ben nog nooit zo vaak en zo lekker schaamteloos klaargekomen als in dit weekend. Jij laat me voelen dat ik vrouw ben…” Ik kuste haar blote schouder en streelde haar haren. “En jij bent de schat van mijn leven! Ik laat je nooit meer gaan, lieve Joline.” Ze kreunde en kroelde tegen me aan. “Kom, we gaan even douchen en dan lekker slapen, want morgen is het weer vroeg dag!”

Een kwartier later lagen we heerlijk rozig naast elkaar. Ik had de koude douche voor de gelegenheid maar overgeslagen…