2: Grensgebied
-
Er gingen wat dagen voorbij. Ik wilde Tessa spreken over het geen wat ik gehoord had, maar elke avond luisterde ik nog met gekoesterde liefde naar de twee meiden. Als ik er over zou beginnen, zou vast naar boven komen dat ik ze kon horen. Daarnaast leek Tessa mij niet anders te benaderen dan eerder. We hielden ten slotte nog steeds van elkaar, en ik kon niet merken dat haar iets dwars zat. Ik hoorde er ook niet zo veel meer over. Het was maar gekkigheid, ze hadden immers gedronken.
-
En Manon bleef bij ons. Nu al twee weken. En dat verveelde nog voor geen moment. Elke keer was ze weer adembenemend en zo met z’n drieën klikte het gewoon. Het hielp misschien wel dat we niet de hele dag met elkaar in een kleine ruimte zaten. En de ruimte was echt beperkt. Doordat onze badkamer ook niet zo groot is, stond Manon deze avond zich op te maken in de keuken, terwijl Tessa aan het douchen was. We hadden speciaal een spiegeltje opgehangen aan de binnenkant van het deurtje van een van de kastjes boven het aanrecht. Ik was net uit m’n werk gekomen, en de twee zouden straks samen uit eten gaan en dan nog door naar een feestje ergens op een studentenhuis. Dat maakte mij natuurlijk nerveus, en dus deed ik gekke dingen. Als Manon ergens niet tegen kon, was het wel als haar haar niet goed zat. Onthoud dit. En nu ook, terwijl ik er bij stond en in verbazing keek hoe lang ze wel niet met haar haar bezig was om dat ene plukje goed te laten vallen, zat ik al wat te bekokstoven. Ze stond met haar rug naar me toe en eerst hield ik het gewoon bij kijken, niets bijzonders. Strakke jeans en een strak shirtje. Haar figuurtje was zo perfect. En dan stelde ik me voor hoe ze de hele avond de aandacht zou trekken van elke student die vast wel raad wist met dat figuurtje. Liever zij dan Tessa. Denk ik. Maar toen keek ze me plots aan, en vergat ik alles. Via het spiegeltje. M’n hart stopte even en ik slikte hoorbaar. Ik was betrapt. Maar ze had een glimlach op haar gezicht, en leek geenszins ongemak te ervaren van het feit dat ik m’n ogen niet van haar af had kunnen houden. Misschien was dit het bewijs voor haar dat ze er goed uit zag voor de avond die zou komen, voor al die jongens. Even beet ze op haar duim, nog altijd met haar rug naar me toe. En ik wist niet meer hoe ik weg moest kijken en keek nog recht in de grote, groene ogen van haar die nog altijd naar mij keken. En het moment leek eeuwig te duren.

,,Zie ik er mooi uit?’’ vroeg ze me zachtjes. Ze kamde haar haren naar een kant en zo kwam de ene kant van haar nek en schouder bloot te liggen. Ik knikte terwijl ze haar hoofd ook nog iets scheef hield, en ze bleef me verzinnend aankijken. ,,Gelukkig.’’ zei ze alleen nog zacht, en deed haar haar weer goed. Ze zag er zo mooi uit… Maar ze keek me nog steeds aan via de spiegel. En de spanning steeg toch wel heel erg. Zat ze met me te flirten? Toen ik de deur van de badkamer hoorde open gaan, wist ik niet meer wat ik moest doen en legde ik maar snel m’n hand op haar hoofd om ruig haar zorgvuldig gestreken haren door elkaar te halen, zodat de spanning wel weg moest gaan. Toen draaide ze zich snel om, en duwde ze me weg. Natuurlijk snapte ze dat dit een grapje was, maar boos dat ze dan reageerde. Ik moest er zo hard om lachen. Zo hard dat Tessa gelijk kwam aangelopen in niets meer dan alleen een handdoek om haar eigen strakke lichaam. Weer kon ik slikken, al zag niemand dit. Want met twee slappe vuistjes sloeg Manon me een paar keer op de borst en noemde ze me een ‘’etter’’. Zo kwaad was ze… Kostelijk. En de rest was vergeten.
-
Het kostte haar weer een kwartier om haar haar goed te doen en ik verliet de keuken maar. Ik moest het niet opzoeken, al wilde ik dat nog zo graag. Ik had nu echt het idee dat ik niet zomaar naar Manon aan het kijken was, dat Manon hier volledig van op de hoogte was, en dat ze het dus ook zeker niet erg vond dat ik zo naar haar keek. Het was vast niets. Even later zaten we samen in de woonkamer. Ik keek schaatsen en zij zat op haar telefoon. Natuurlijk had ik haar weer even bekeken, maar ik kon niet op een blik terug rekenen. Dat was prima.
-
Ik ben een eikel. Terwijl ik Manon nog in m’n ooghoeken had zitten, kwam niet veel later Tessa erbij.
,,Zullen we?’’ zei ze dan rap. Ik en Tessa gingen bijna nooit uit. Soms een filmpje, maar echt feestjes of dansen gebeurde gewoon niet. Ook buiten de deur eten, deden we niet zo vaak. We zaten ook liever samen op de bank. Zo’n stel waren wij. Maar nu stond ze hier opeens gekleed om uit te gaan. Hoe haalde ik het in m’n hoofd om naar haar vriendin te staren en daar allemaal shit over te verzinnen, terwijl ik zelf een minstens zo mooi meisje had. De dames, ook nu weer ingetogen en vrij eenvoudig, zagen er echt fenomenaal uit. Tessa had voor een heel kort zwart broekje gekozen, wat wel gewaagd was voor dit weer. Ze keek me even lief aan en zei me ook vrij snel gedag. Nog voordat ik kon zeggen dat ze er mooi uit zag. Wilde ze dat nog wel van me horen? Ik stond snel op en knikte naar de twee. Manon keek me direct weemoedig aan; alsof ze het doorhad.
,,Je ziet er mooi uit, Tes.’’ zei ze. Zij wel. Tessa gniffelde er zachtjes om, zelfs licht ongemakkelijk.
,,Zeker.’’ zei ik toen nog wel voordat ze zich omdraaide. Ze keek me aan en knikte met een heugelijke glimlach. Er zou zo veel meer in onze relatie kunnen zitten. We hadden ons op de een of andere manier beperkt. Ik voelde nu pas dat dit het was. Zij gingen uit, jong en mooi als dat ze waren, en ik bleef thuis. Klopte dat? Het voelde niet goed. ,,Ik zie jullie… uhm, morgen wel.’’ bracht ik nog met moeite uit, terwijl ze al bijna de deur uit waren. Het besef had toegeslagen. Deed ik er nog toe? Wie weet wat de avond voor hun zou brengen? Vast meer dan een bakkertje van het boerenland.
-
Ik was de volgende dag ook gewoon vrij. Ik had meegekund. Maar het was me niet eens gevraagd. Dus lag ik vroeg op bed. Uit gewoonte. Ik stelde me meteen voor hoe het de dames af zou gaan. In mijn hoofd bestond het feestje op het studentenhuis uit alleen maar jongens en Tessa en Manon. Ik kreeg dat idee ook niet meer uit m’n hoofd. In het midden van een grote kamer stonden ze met elkaar te dansen en de groep jongens stond er om heen met bier in hun handen. Hoe lang duurt het dan voordat ook de dames wat zouden drinken en hun remmingen zouden verliezen. Met het idee dat Manon er vast wel voor open zou staan, zou ze Tessa meenemen naar een leven waarin seks hebben wel gewoon normaal was. Ik geloofde er ook heilig in dat het aan mij lag dat Tessa geen seks wilde. Manon ging het haar wel leren, zoals gezegd. De jongens zouden in de rij staan voor ze. Mooi en jong en gewillig. Zo stelde ik ze me voor. En de beelden die ik verzon, hielden niet op bij slechts de intenties. Met zweet op m’n voorhoofd kwam ik overeind en droop ik af naar de keuken. Ik was hard. Ik raakte opgewonden van het idee dat Manon en Tessa zich tegoed zouden doen aan de lusten die hun jonge lichamen teweeg brachten. Ze waren mij vergeten. Ze zouden niet eens thuiskomen. Waarom zouden ze? Al die jongens…
-
En toen werd ik gebeld. Het was nog maar elf uur… Het was Tessa, en gehaast pakte ik de telefoon op.
,,Jens. Kan je ons alsjeblieft ophalen? En snel.’’ Ze klonk gespannen, zelfs angstig. Ik hoorde veel rumoer en de muziek stond hard. Geen gekke dingen.
,,Bel je Jens?’’ hoorde ik Manon plots op een heel andere toon. Tessa liet haar de telefoon afpakken. ,,Hey Jens! Jensie!!’’ Ik hoorde Tessa nog op de achtergrond vragen of ze wilde stoppen. Manon was dronken. En behoorlijk ook. Nu al. Ik bergreep meteen het probleem. Tessa was gewoon haar brave zelf geweest, maar Manon niet. Wel haar zelf, maar niet braaf. ,,Jens?! Kom ook, man. Het is hier vet lauw.’’ lachte ze dan dronken en zelfs dom overkomend. Zo flauw.
,,Geef Tessa ‘ff’.’’ spoorde ik haar snel aan.
,,Hier, hij is saai.’’ zei ze dan meteen en ik hoorde hoe ze zich joelend mengde met het feestgedruis.
,,Tessa?’’ vroeg ik dan maar.
,,Kan je alsjeblieft komen?’’ vroeg ze me nu nog iets wanhopiger dan zojuist.
,,Tuurlijk. Waar ben je?’’ Ik was zo blij dat ze gebeld had.
-
En niet veel later stond ik een paar blokken verderop voor de stoep van een groot studentenhuis. Ik viel een beetje uit de toon, maar niemand die mij tegenhield. Echt iedereen was lam, en ik was blij te zien dat hier niet alleen jongens waren, al zag ik al wat misdragingen aan de gang gaan.
-
Binnen zag ik Tessa al snel. Haar natuurlijke afstandelijkheid beschermde haar. Ze stond tegen een muur aan met een plastic beker in haar handen. Zo te zien gewoon water. Zo was Tessa; mooi maar onbereikbaar als zij dat wilde. Dat luchtte op en ik haastte me naar haar toe. En blij dat ze was, toen ze me zag. Ze vloog me om de nek.
,,Kom we gaan. Waar is Manon?’’ vroeg ik haar snel. Ik voelde me allerminst op m’n gemak hier. Tessa leek even te twijfelen maar wees toen toch naar de andere kant van de kamer. Ik volgde haar vinger en zag daar Manon staan, zoals ik haar ook wel verwacht had op een feestje. Met een tong in haar mond… Ik werd er misselijk van. Dit wilde ik niet zien. Er stonden nog twee jongens bij en ik snapte nu heel goed waarom Tessa me gebeld had. De een zat aan haar kont terwijl ze het een en ander bespraken. En dan was er dus nog een die ze aan het zoenen was. Een beetje zoals ik het in gedachten had, eerder vanavond. Ik wilde niet weten wat ze bespraken, maar het zou vast niet bij dit blijven. Ik slikte en moest maar even flink wezen. Ik ging Manon niet achterlaten bij deze kereltjes. Al verdiende ze het misschien wel gebruikt te worden… Nee, dat is niet waar. Maar ik was kwaad dat ik haar met een ander zag. Puur omdat ik zoveel voor haar voelde. De avond bleef verwarrend.
-
Toen ze me zag, liet ze de jongen echter meteen los en duwde ze de andere twee opzij. Enthousiast en vooral luid kwam ze mijn kant op gehold, waarbij ze nog bijna op haar bek ging.
,,Jens!’’ riep ze dan hard. Iedereen wist nu dat ik Jens heette… Ze vloog me om m’n nek en draaide me rond. ,,Kom, we gaan dansen.’’ zei ze dan. De drank rook ik uit haar mond. Haar ogen stonden niet meer op helder.
,,Nee, kom. We gaan naar huis.’’ zei ik uiterst rustig. Het feit dat ze om m’n nek hing, had al een hoop goed gemaakt.
,,Wat? Nee, joh. Het is zo gezellig. En ik heb echt een leuke jongen ontmoet.’’ zei ze dan. Nu was haar charme meteen weer uitgewerkt.
,,Nee, kom.’’ zei ik toen wat strenger. ,,Tessa vind dit niet leuk. Ik ook niet.’’ Manon keek even om en zag Tessa daar alleen staan.
,,Neem haar dan mee. Ik red me wel, hoor.’’ ging ze er luchtig op in.
,,Ik ga je niet achterlaten met een paar achtelijke studentjes die je alleen maar willen neuken.’’ zei ik toen vrij hard. Ze schrok ook even.
,,Maar als dat nou is wat ik wil.’’ ging ze er boos tegen in. Ik schudde alleen ergerend mijn hoofd. ,,Dat jullie het nou niet doen, wil niet zeggen dat ik het niet moet doen.’’ zei ze daarna fel, en refereerde zo direct naar mij en Tessa, wat heel flauw was en gemeen. Maar goed, ze had gedronken. Ik kon het haar ook niet kwalijk nemen, maar ik zat me wel kwaad te maken.
-
Ik hield haar vrij stevig vast, en ik zag ook wel dat ze niet echt hier wilde blijven. Maar zoals ze tegen me praatte, maakte ze me echt kwaad.
,,Je doet me pijn.’’ zei ze dan ook. Ik liet meteen los om gelijk daarna een hand op m’n schouder te voelen.
,,Hey, wat doe je? Ik ben al heel de avond met haar bezig.’’ Ik keek recht in de ogen van een lomp studentje en zuchtte ontmoedigd. Dit was echt zo kansloos.
,,Deze kerel? Die wil je?’’ vroeg ik Manon daarop en gebaarde duidelijk met m’n hand naar de jongen toe alsof hij niets voorstelde. Ik had dan ook een hekel aan dit soort studenten. Echt zo’n bal. Manon liet haar hoofd vallen in besef. Dat was toch iets. Maar die jongen dacht er anders over.
,,What the fuck, man. Wat denk je wel niet?’’ riep de jongen daarop hard en duwde mij met twee handen van zich af. Dat was al de tweede keer deze avond dat ik weggeduwd werd. De eerste keer dat ik het erg vond. Iedereen schrok en opeens hadden we de volledige aandacht van de zaal. Hier was ik niet blij mee.
-
Hij kwam op me af gelopen en zat zich echt heel kwaad te maken. Hij stroopte zijn mouwen op en duwde me nog een keer. Ergens was het wel komisch. Aan mij mocht die best komen, maar als je aan een dierbare van me komt, wordt het een ander verhaal.
,,Wat denk je nou, he?’’ uitte hij zich nog een keer.
,,Nee, stop!’’ jammerde Manon machteloos en ze probeerde hem weg te trekken. Ik kwam koel over, maar kookte van binnen. Dit was de stilte voor de storm. Hij duwde Manon van zich af die naar de grond viel, en toen duwde hij me weer. Andere jongens stonden te joelen. Dit was blijkbaar het mannetje. Hij wilde me nog een keer duwen, maar ik had zojuist m’n rug gerecht en het lukte hem niet.
-
,,Ja wat!’’ riep ik opeens hard. Iedereen was weer even stil. Ook de jongen keek even op. Ook mensen die mij kenden, zouden dit niet van mij verwachten. Hij was te ver gegaan door Manon te duwen. Maar hij kwam tegen me aan staan en boos met een vinger wees hij me erop dat ik maar snel weg moest wezen. Daar was ik het helemaal mee eens. Maar dan ging Manon wel mee. Daar was hij het niet mee eens. Ik was een stukje langer dan hem en hij stond zelfs op m’n tenen en drukte me zo tegen de muur aan. Ik begon het zat te raken.
-
,,Gedraag je.’’ zei ik hem alleen rustig. Ik was zo rustig. Om te zien dan. Want toen haalde hij uit. Een stoot in m’n zij. Hij deed een stapje naar achteren en ik zakte licht in elkaar. Kort maar. ,,Godver…’’ kreunde ik pijnlijk. Wat gebeurde hier nou weer? Hier was ik toch wel te oud voor ondertussen.
,,Jens!’’ riep Manon daarop in haar zorgen en samen met Tessa kwam ze naar me toe.
,,Kom nou maar.’’ haastte Tessa zich. Manon was even uit beeld. Die lieve Tessa…
,,Hou je smoel, kut.’’ zei hij haar toen en hij trok haar weg. Toen kreeg ik een rode waas voor m’n ogen…
-
Het eerste wat ik weer wat ik weer bewust mee kreeg, was dat zowel Tessa als Manon mij gehaast meetrokken naar buiten terwijl er plastic bekers naar ons gegooid werden, met of zonder drank. Ik keek nog om en zag die jongen kermend op de grond liggen. M’n hand deed pijn. Oeps.
-
,,Kunnen we even praten?’’ vroeg ik haar thuis, nadat de meeste gemoederen wat bedaard waren.
,,Ik vraag haar morgen of ze vertrekt. Dit wil ik ook niet.’’ drong ze er meteen op aan, gelijk onzeker. Tessa had Manon onder de douche gegooid en had daarna een koude, natte doek gepakt voor m’n hand. En nu zat ze lief naast me. Ze dacht dat ik boos was op haar en Manon. Maar dat was niet het geval. Daarom wilde ik niet praten. De avond had wel wat los gemaakt in me. Meer dan ik wilde. Maar dit hier op de bank mocht best gedeeld worden. Het was tijd voor verandering. Als ik niet zou laten blijken dat ik nog steeds meetelde, dan werd ik wellicht wel ingeruild voor een nieuwer en jonger model. Tessa had genoeg opties, was ze niet zo afstandelijk.
-
,,Ik hoor jullie elke avond.’’ biechtte ik rustig op. Alsof ik deze avond alweer was vergeten. Maar haar hand drukte de doek op de mijne. Deze avond zou niet meer vergeten worden. ,,Ik weet dat je niet tevreden bent.’’ zei ik zachtjes. Ze wilde het gelijk ontkennen. ,,Nee, het geeft niet. Het is mijn schuld.’’ zei ik dan snel, maar daar wilde ze ook niets van weten. ,,Ik zie toch dat je gelukkiger bent nu Manon er is. Dat je liever met haar dingen doet.’’ Kwam ik daarna mee aan. Hierna was ze stil. Het was de halve waarheid. Dit vloeide voort uit de gebeurtenissen van vanavond en de tijd dat Manon hier is. Het deed nog steeds zeer om Manon met een ander te zien, en haar ook zo dronken te zien. Echt heel naar. Ik vond het nog vervelender om Tessa alleen te zien. Ik had het idee dat Tessa Manon aan de hand nam, maar het leek er nu meer op dat Manon Tessa gebruikte en vervolgens voor zichzelf koos. In ieder geval leek het zo te gaan deze avond. Tessa was te lief. En Manon te dronken. Ik hoorde haar net nog haar hoofd stoten onder de douche, volgens mij. En ik besefte dat ik Tessa niet alleen moet laten. Zeker niet als er twijfels zijn in de relatie. Zeker niet als Manon op dit moment haar alternatief zou zijn.
-
,,Ik hou van je. Echt zo veel. Ik zou zo graag willen dat je eerst met me aan de slag gaat, voordat je me dumpt.’’ zei ik toen wat moeilijker. Want zo zag ik het gebeuren, als dit door zou gaan. Ze bleef ook even stil.
,,Ik had geen idee.’’ zei ze zacht. ,,Maar ik ga je niet dumpen hoor.’’ en voorzichtig glimlachte ze. Ze zat kaarsrecht naast me op de bank, en ik vond het moeilijk haar in te schatten, al geloofde ik haar wel. ,,Maar wat heb je allemaal gehoord dan?’’ vroeg ze gelijk door. Ik uitleggen dat ik alles hoorde wat ze hier op deze zelfde bank bespraken. ,,Maar niet wat we in de slaapkamer bespraken dus?’’ vroeg ze daarna alsof daar nog veel meer besproken werd.
,,Nee, dat kon ik niet horen.’’ Ze lachte er dan ook om.
,,Ik hou ook van jou. Echt zo vertiefte veel.’’ overdreef ze dan om maar duidelijk te zijn. Tessa schold nooit.
,,Echt?’’ wilde ik wel weten. Maar het was zo. Zo zei ze. Ze knikte en keek me lief aan, legde haar hand even op m’n knie en ik zag in haar ogen en glimlach dat ze het ook echt meende. Ik had er de laatste tijd veel meer aan getwijfeld dan nodig was.
-
,,Ik ben blij dat je haar niet wegstuurt.’’ zei ze me daarna voorzichtig. ,,Dit is precies de reden waarom ik haar bij me wil hebben. Ik probeer haar te beschermen.’’
,,Ja, tegen haar zelf…’’ grinnikte ik bijdehand. Tessa was lief. ,,Maar je vergeet je zelf.’’ zei ik haar dan. Dat geloofde ze niet.
,,Je bent zeker bang dat ik jou vergeet. Maar dat gebeurt nooit.’’ zei ze daarna. Ik was daar niet bang voor. Nog niet, althans. Ik geloofde haar, maar echt overtuigen deed ze niet. Ik wist gelukkig beter. Al ondervond ik ook veel vertwijfeling. Twijfel die ik mezelf opgelegd had. Door te denken dat ik haar terughield, dat ze zoveel beter zou kunnen krijgen, en dat Manon haar dat ging laten zien. Zoals Manon over seks dacht en sprak, sprak ook mij aan. Dus waarom Tessa niet? Ik kreeg al ontluisterende gedachtes over wat die meiden samen teweeg zouden kunnen brengen, laat staan wat ze zelf zouden kunnen verzinnen. Even keken we elkaar in stilte aan. Zou ze aan dat soort dingen denken? Het was alsof we op elkaar aan het wachten waren. Afwachtend op iets, maar wat? We hoorden niet veel later de deur van de badkamer open gaan en zodoende bleek dat het geen te zijn waar we op zaten te wachten. Op Manon. En dat betekende misschien wel meer dan dat we ons nu realiseerden.
-
,,Bah, ik voel me echt niet goed.’’ zei ze dan vrij luid. Van een douche raak je niet je roes kwijt. Wel de stank van drank. Grotendeels dan. Maar Manon was nog in een andere wereld en leek niet door te hebben wat er precies gebeurd was. Ze kwam even bij ons kijken, in alleen een handdoek, en boerde vervolgens lomp, waar ze zich nog wel voor leek te generen. Toch fijn om te zien dat ze nog wat gêne in zich had. ,,Ik ga denk ik maar naar bed.’’ lachend had ik toegekeken. Wat een verschijnsel.
-
,,Maar je vind Manon leuk, he?’’ zei Tessa me vrij nuchter, al keek ze even doods voor zich uit. ,,Snap ik wel.’’ Ze gniffelde daarna mijn kant op en keek me enigszins troostend aan. Alsof dat iets goedds was. ,,Ik ben niet zoals zij.’’ zei ze alsof dat erg was. Maar ik ontkende het niet. Manon was ook leuk. En daar hoefde niet perse wat romantisch achter gezocht te worden. Even werd het stil. Ze leek wel door te hebben dat ik Manon echter niet op deze manier leuk vond. Hoe kon ze dit weten?
,,Maar het is niet wat je denkt.’’ zei ik dan maar snel.
,,Nee, weet ik.’’ reageerde zij snel. Heel merkwaardig. Ze was ook helemaal niet boos. En ik had nu dus zomaar toegegeven, door niet meer op haar te reageren. ,,Misschien kan ze jou wel geven wat ik niet kan geven.’’ fluisterde ze stil, en de doodse blik was weer terug. Plots was ze zielig. Ze moet toch weten dat de Manon die ik vanavond gezien heb, nou niet bepaald aan het verwachtingsbeeld voldoet. Voor niemand, kan ik me zo voorstellen, en dus ook niet voor iemand die al een mooie en lieve vriendin heeft. Maar dat laatste voelde steeds minder als iets wat ook echt bestond. Dit wilde ze niet zeggen, hier wilde ze het niet over hebben. Ik zag haar verdriet in haar realisatie. Toch leek ze zich sterk te houden. Waarom zei ik niet gewoon dat het een grapje was, of dat ik Manon gewoon als een goeie vriendin zag waar ik veel om gaf? Omdat dat niet waar is? Dat wist ik ook wel, maar ik kon het Tessa toch nog wel even voorhouden. Zou voor iedereen het beste zijn, lijkt me. Maar ik deed het niet.
-
Ik schudde haar wakker met een hand op haar blote knie. Ze voelde nog koud aan van buiten. Of van iets anders.
,,Ik wil je alles geven. Alles wat je maar wilt. En als je iets niet wilt, maak je het me alleen maar makkelijk.’’ lachte ik haar snel tegemoet. Ze keek me echter ontmoedigd aan. Het was duidelijk dat zij en ik op dezelfde lijn zaten. Dit ging nu nog maar over een aspect uit onze relatie, en blijkbaar had Manon daar voor ons beiden mee te maken. Dat was niet te missen, daar ging het om. Dat was volgens Tessa hetgeen waardoor ik Manon wel leuk moest vinden. Ik had gehoord dat het haar dwars zat, en haar vermoedens had zij nu horen uit komen. Toch gniffelde ze nu weer zachtjes om me.
,,Het is niet dat ik niet wil.’’ zei ze daarna voorzichtig en zo keek ze me ook aan. ,,Het is gewoon lastig.’’ Ik knikte. Ik wist het. ,,Maar ik wil je ook niet tegenhouden.’’ Daar moest ik om gniffelen, wat ik haar niet uitlegde. Dat juist zij dit nu zij, terwijl ik het zo vaak gedacht had de laatste tijd. Ik hield haar juist tegen voor m’n gevoel. Ik had eerder met haar moeten praten.
,,Laten we het er weer een keer over hebben dan. Jij en ik. Want ik mis je. Je lichaam. Ik wil je gewoon aanraken.’’ Ik kneep zachtjes in haar dij en probeerde speels over te komen. Gewoon doen alsof er niet zo veel aan de hand was. Het viel ook wel mee, toch?. ,,Ik denk dat je denkt dat ik te veel van je verwacht.’’ voegde ik er nog aan toe.
,,Misschien…’’ fluisterde ze. De slaapkamer ging open en we hoorden iemand naar de badkamer lopen en weer terug. Beiden keken we even die kant op, al konden we niets zien vanuit de kamer. Tessa keek mij daarna aan, terwijl ik nog naar de gang keek en me Manon voorstelde op onze kamer. ,,Ze kan ons helpen. En wij haar.’’ was het laatste wat ze zei.
-
Dat riep dan gelijk weer zo veel vragen op. En ook een hoop wensen. Maar ik had al gezegd het er een andere keer over te willen hebben, en dus stond ze op na die mededeling. Het was ook al laat. Ondertussen wel. Ik slikte en knikte naar haar. Ze wilde zo weglopen. Ik snapte wel waarom. Ze was onzeker. Het leek wel alsof het al uit was tussen ons. Nu weer wel. We balanceerden op een keiharde grens en ieder woord bracht me van de ene naar de andere kant. Ik stikte dan ook bijna in m’n angst. En gelukkig keek ze nog even om toen ze doorhad dat ik daar nog zat.
,,Wacht even…’’ fluisterde ik haar dan tegemoet en volgde haar naar de gang. We hoorden haar neuriën. Ons zou ze niet horen. Ik naderde Tessa en legde een hand in haar rug en draaide haar voorzichtig naar de muur toe. Ik hoorde haar slikken en met grote ogen keek ze me aan. Haar lippen drukte ze even op elkaar en verder hoorde ik niets. Ik kwam tegen haar aan te staan en drukte m’n lip vol en verliefd als dat ik was op haar mond. Met enige passie hield ik haar vast en kuste ik haar met gesloten ogen totdat ik haar terug voelde kussen, wat gelukkig niet al te lang op zich liet wachten.
-
Ik deed een stapje terug en zag haar verbaast naar me kijken. Haar lippen gekruld tot een lieve glimlach. Er ging van alles door me heen en het had deze keer allemaal met Tessa te maken. Als Manon hier nu niet was geweest, had het wellicht wel weer kunnen gebeuren. Maar was Manon hier in eerste instantie niet geweest, dan zou het wellicht nooit zo ver zijn gekomen. Maar deze kus was een hoop waard. Hier op de gang.
,,Welterusten.’’ fluisterde ik zachtjes.
,,Slaaplekker…’’ fluisterde zij nog zachter. Ze mocht niet vergeten wat ik voor haar voelde. Want ik was dat ook niet vergeten. Het was namelijk nog steeds even aanwezig als toen ik haar voor het eerst zag. Alleen stoorde het soms even als die ander in beeld was. Maar dat betekende niets…
-