Captain,

Ik vermoed dat je even zal schrikken als je dit leest. In elk geval, dat hoop ik. Het is namelijk een personage uit een van je verhalen dat je deze brief schrijft. Of preciezer: ik ben de vrouw die je Leona noemt in het verhaal ‘Dark Room 1’ dat je op deze site gepubliceerd hebt. Mijn echte naam doet er hier niet toe. Jij kent me en dat is het belangrijkste.

Ik ben geen frequent bezoeker van Opwindend.net, maar van tijd tot tijd, op een verloren zondag, laat ik me wel eens verleiden om wat verhalen te lezen. Meestal uit de rubriek ‘romantisch’. Het heeft even geduurd voordat je verhaal me onder ogen kwam. Wellicht was het ook helemaal niet de bedoeling dat ik het zou lezen. Maar enkele weken geleden is dat toch gebeurd. Bij de eerste paragraaf twijfelde ik nog even, maar toen je verwees naar het lied van Johnny Cash wist ik het zeker. Dit ging over mij. Ik was Leona. En Captain was dus de man die me bijna een jaar geleden in de archiefkamer vastgreep en neukte zonder toestemming. Daar bestaan bepaalde termen voor, maar die ga ik hier niet gebruiken. Het ligt inderdaad wat complexer, dat geef ik onmiddellijk toe.

Ik ben veel van je andere verhalen gaan gelezen om te zien of ik je kon identificeren. Je werkt bij mij in het bedrijf, zoveel is duidelijk. Maar er werken bijna tweehonderd mannen. Ik heb in je verhalen bepaalde locaties herkend en ook een aantal vrouwelijke collega’s. Ik heb gemerkt dat steeds dezelfde vrouwen terugkeren, weliswaar onder andere namen en in andere situaties. Je bent dus wel trouw op een of andere manier. Ik denk dat ik ook mezelf in een aantal andere verhalen herkend heb. In elk geval duikt er regelmatig een dikke kont in je verhalen op. Wellicht de mijne. Zeker ben ik niet. Die verhalen gaan niet terug op een echt gebeurde situaties zoals in ‘Dark Room’. Ik ben er niet achter gekomen wie je bent. Ik heb wel vijf of zes mannen in mijn hoofd die in aanmerking zouden kunnen komen. Ik ga echter niet verder zoeken. Daarom deze brief. Die komt in elk geval bij de juiste persoon terecht. Zoals ik zei, wilde ik je eigenlijk ook niet kennen. Je hebt je kans gehad, toen, in de donkere archiefkamer. Maar nu ik merk dat ik een personage in één van je verhalen ben geworden, wil ik je wel van repliek dienen. En aan alle anderen die zich aan je verhaal hebben opgegeild. Want dat is blijkens de commentaren duidelijk het geval. Het is je gegund, trouwens. Je hebt zeker talent. Als ik mezelf niet had herkend, zou ik het verhaal misschien goed hebben gevonden. Heel origineel. Grappige titel ook, want je zet je lezers op het verkeerde been. Slim gedaan. Maar zo heb ik het verhaal niet gelezen. Voor mij is het niet origineel. Ik heb het immers zelf meegemaakt!

Hoe denk je dat ik me voelde toen het licht in de kamer plots uitging en ik twee handen als klauwen rond mijn tieten voelde? Ik dacht dat ik een paar uur op mijn gemak in het archief kon werken, die avond, en was een en al concentratie. Maar daar stak jij je stokje voor! Je beschrijft inderdaad dat ik hard schreeuwde. Maar denk je dat je enig idee hebt van wat ik voelde? Van wat een vrouw voelt als ze zo wordt benaderd? En ‘benaderd’ is nog een proper woord. ‘Besprongen’ komt dichter in de buurt. Mijn hart stopte met kloppen! Ik had enkele ogenblikken zuivere doodsangst! Ik dacht dat ik vermoord zou worden. Zolang je dat niet in je lijf gevoeld heb, kan je je geen voorstelling maken van wat er toen bij mij gebeurde!

Ik wil onmiddellijk toegeven dat ik snel voelde dat je me geen pijn wilde doen. Je greep was stevig en je hield me vast maar je gebruikte geen echt fysiek geweld. Je sloeg me niet. Ik kan moeilijk zeggen dat je me zacht behandelde, maar je gedroeg je evenmin als een bruut, ook al had ik geen kans om te ontkomen. Maar je hebt me wél gedwongen tot sex. Vergeet dat nooit als je aan je verovering terugdenkt!

Ik probeer me in jou te verplaatsen. Je loopt in de gang, je hoort muziek uit een kamer komen, je bent nieuwsgierig wie nog aan het werk is, je kijkt naar binnen en je ziet een vrouw voorovergebogen staan. En dan? Wat doe je dan? Blijkbaar heb je geen voorovergebogen vrouw gezien, maar een kont die zich aanbood! De zoveelste! Was dat de eerste gedachte die in je opkwam? Hier spring ik op! Die kont is voor mij! Het zal wel geen gedachte zijn geweest die opkwam, maar een prikkel tussen je benen! En je vond dus dat je daar maar meteen moest aan toegeven! Dat die kriebel in je ballen geen uitstel duldde!

Ik kan me iets voorstellen bij de opwinding die je bij het zicht van mijn kont gevoeld moet hebben. Je controleerde immers alles. Het moment, de situatie, het licht, mijn lichaam, …! Het zal je wel een enorm geil gevoel hebben gegeven een spartelende, gillende vrouw bij haar ‘dikke tieten’ vast te grijpen! Maar ik controleerde niks. Ik was volledig overgeleverd aan jou, aan de donkerte, aan je greep, aan mijn angst en daarna aan het verlangen dat zich plots van mij meester maakte en waarover ik me eigenlijk schaam. Al weet ik niet of schaamte het juiste woord is.

Misschien is het dat wat me zo kwaad maakt? Ik moet toegeven dat ik me op een bepaald ogenblik ontzettend opgewonden voelde. Misschien omdat ik dacht te weten wie me in zijn armen had. Trouwens, ik heb maar één mannennaam vermeld. Maar goed, ik vermoed dat je ‘de dichterlijke vrijheid’ ter verdediging zal inroepen. Je mag natuurlijk fantaseren zoveel je wil. Die vrijheid heb je. Maar je hebt van Leona zo wel een slet gemaakt. Als ze met zo wat al haar collega’s rond neukte, normaal toch dat ze op een keer gepakt zou worden in een archiefkamer! Het was jij of iemand anders toch? Op een dag zou iemand die kont en die tieten hebben vastgegrepen…! Normaal, niet? Ik zal je niet vertellen wat ik heb gedaan toen je eenmaal vertrokken was. Hoe dacht je dat ik me toen voelde? Een beetje moe maar voldaan?

Laat ons de film even opnieuw afspelen, Captain. Je loopt in de gang, je hoort muziek uit een kamer, je bent nieuwsgierig, je kijkt naar binnen en ziet een voorovergebogen vrouw… Hoe had het verder kunnen gaan als je je pik in je broek had kunnen houden, als je je lust even had kunnen beheersen? Je had bijvoorbeeld beleefd op de deur kunnen kloppen, je had me kunnen laten rechtstaan, … dan had ik je gezicht kunnen zien, je ogen, je glimlach… Je had me kunnen uitnodigen voor een koffie in de buurt of meer nog voor een etentje… en wie weet wat voor moois tussen jou en mij had kunnen ontstaan!

Je hebt me nu een goede beurt gegeven, dat krediet geef ik je. Je hebt me stevig geneukt. Op een bepaald ogenblik kwam ik in de greep van een diepe donkere lust. Door mijn angst heb ik een opwinding gevoeld die ik waarschijnlijk niet in bed bij een normale vrijpartij zou hebben gevoeld. Maar wie zegt dat het dat was wat ik wilde? Denk je dat dit mijn ultieme sekservaring was? Geneukt worden door een onbekende in een donkere archiefkamer? Ik heb enkele jaren geleden een lange lijst gemaakt van situaties en posities waarin ik geneukt wil worden en ik hoop dat ik ze nog kan afwerken voordat ik er geen zin meer in heb, maar dit stond er niet op, zelfs niet als laatste!

Heb je me eigenlijk wel gehad, Captain? Je hebt me niet eens gezien. Je hebt me niet eens in de ogen gekeken. Je hebt me gevoeld. Bepoteld. Je beschrijft het mooi als een striptease die je niet ziet maar alleen voelt. Ik wil dat je je de vraag stelt of je nu niet de kans gemist hebt om echt met mij te neuken. Probeer je te verbeelden hoe dat zou kunnen zijn. Om echt met mij te neuken terwijl ik me volledig aan je geeft, veel meer dan alleen maar mijn witte tieten en dikke kont die je zo graag noemt. O ja, die mag er zeker zijn, mijn kont! En dat je ze bezingt doet me plezier. Ik heb er veel complexen over gehad! Dus, dank je daarvoor. Maar denk je niet dat die kont nog veel meer voor jou zou hebben kunnen betekenen? God weet wat ik er allemaal nog mee had kunnen doen. Jij gaat het in elk geval nooit weten. De ‘ring of fire’ waar Johnny Cash over zingt, die ga jij nooit met mij binnenstappen, Captain! Je hebt geen idee wat je mist.

Leona

(je weet wel wie)