19: Het Vragenuurtje
-
,,Sorry. Het was echt niet m’n bedoeling.’’ Op het moment dat de film was afgelopen trok ze me haastig mee naar buiten waar ze zich meteen naar me omdraaide en me leek te smeken om vergiffenis. Dat was ook wat overdreven. ,,Je mag niets tegen Tessa zeggen.’’ zei ze me nog. Ze leek vergeten te zijn wie z’n schuld dit was. Namelijk: de mijne. Als ik m’n mond had gehouden, had ze me vast niet gezoend. En nu hield ik m’n mond wel. Ik wist niet wat ik moest zeggen. ,,Ik ga maar gewoon naar huis toe.’’ jammerde ze nog teleurgesteld toen ze zag dat ik niets uit leek te brengen om haar ook maar een beetje tegemoet te komen.
,,Nee.’’ zei ik toen snel en pakte nog net op tijd haar hand. Ik keek even om me heen. Ook hier was het niet druk, en zeker geen bekende te zien. Ik legde mijn handen onder haar kin en met mijn duimen op haar zachte wangen trok ik haar naderbij en zoende ik haar vol op te mond. Ze liet het gebeuren. Een paar tellen later duwde ze me pas weg.
-
,,Dit kan niet.’’ zei ze dan snel. Maar ik wist niet meer wat wel en wat niet kon. Tessa had het toch prima gevonden dat Manon zich nog net wat uitdagender had gekleed voor mij en ons toch ook gewoon samen achtergelaten. Ik kreeg weer het idee dat het met opzet was.
,,Gebeurt het nu niet, dan wel een andere keer.’’ zei ik haar alleen duidelijk. Ze wist meteen waar ik het over had. Ze gaf het toe. De gevoelens waren er nog steeds. Van haar voor mij. En natuurlijk andersom. ,,We kunnen nu doen alsof er niets aan de hand is en elke keer terug komen in een soortgelijke situatie, of er mee leren leven. Als we het er niet over hebben, blijft dit doorgaan, dus het laatste heeft mijn voorkeur. Maar als jij liever doet alsof er niets aan de hand is, moet je het maar zeggen.’’ klonk ik streng. Uit het niets kwam het tot me door, en wist ik waarom ik toch nu toch tegen beter weten in Manon niet naar huis liet gaan. Tessa zou me ook nooit maar gezoend hebben tijdens een filmpje, laat staan hetgeen wat in mijn hoofd had afgepspeeld. Dat vond ze al te eng. Niet dat ik Tessa om die reden wilde achterlaten, maar het klikte toch overduidelijk beter met Manon, zeker op dit gebied. En dat zal zo blijven. Elke keer weer.
-
En rond een uur of elf zaten we nog ergens in een donker hoekje van een stille kroeg waar we het even rustig over van alles en nog wat konden hebben. Want ze had ingestemd. Ze was slim genoeg om in te zien dat dit inderdaad een terugkerend fenomeen was. Onze gevoelens voor elkaar moesten toch ergens op gebaseerd zijn, en ik wist zeker dat het om meer ging dan alleen het lichamelijke.
,,Kunnen we niet gewoon seks met elkaar hebben, en dat jij en Tessa in een relatie blijven? Dat vind ze misschien wel goed.’’ Wanhopiger kon ze niet klinken. Het idee stond me niet aan. Puur vanwege Tessa. En ik kreeg het idee dat het bij Manon dan wel alleen om het lichamelijke ging.
,,Nee. Zou je dat willen dan? Alleen seks? En dan zie je mij leuke dingen doen met Tessa, en misschien ook wel seks ooit.’’ ging ik er tegenin maar klonk op het einde toch ook vooral wanhopig. Zou het er ‘’ooit’’ van komen? Ik twijfelde daar heel erg aan. Manon hield overigens enkel haar schouders op. Het had iets kinderachtigs. Onwetend. Dingen willen maar niet weten hoe nu het er misschien wel op aankwam. Ze had vast al spijt. Ik zou het ook niet kunnen. Alleen seks. Ik wil het wel, maar zou het niet kunnen. Ik voel al te veel voor Manon. En daarnaast zou ik het Tessa niet aan kunnen doen.
-
,,Het is gek.’’ begon ik op een gegeven moment. ,,Ik ken je eigenlijk helemaal niet zo goed. Maar ik zie je altijd als iemand die de wildste dingen al heeft gedaan en wil blijven doen. En als ik je dan vergelijk met Tessa, lijkt het zo simpel.’’ stelde ik. Manon keek me aan, lief maar ook zorgwekkend. Ik gniffelde maar om me zelf. Ik had haar gezegd haar niet eens te kennen. Dat was natuurlijk niet waar, maar haar echt kennen was wel iets anders. En ik gaf aan in haar een wild meisje te zien. Misschien wel een sletje. Natuurlijk had ze zelf dat beeld gecreëerd, maar ik was er vrolijk op verder gegaan. ,,Ik wou gewoon dat Tessa…’’ maar ik stopte en zuchtte diep. Nu klonk ik pas wanhopig. Het benarde me. Manon glimlachte er lief om.
,,Wat, vertel. Wat verwacht je van Tessa?’’ vroeg ze me rustig. Nu kon ze weer in haar zorgzame rol kruipen en die stond haar goed. Die gaf haar zelfs nu nog haar rust. Maar ik lachte er om.
,,Je weet wel.’’ zei ik dan ook.
,,Nee, ik weet het niet.’’ probeerde ze door te dringen. ,,Echt niet. En Tessa ook niet. Echt niet.’’ zei ze me vrij duidelijk. Ik keek er van op. ,,Ja, wat wil je dan dat ik zeg? Ik heb je al gezegd dat je meer moet doen. Tessa is niet iemand die dat soort dingen zelf verzint.’’ kwam ze mee aan. Alsof alles van eerder vanavond er niet meer toedeed, nam ze het volledig op voor haar beste vriendin. Het verwarde me.
-
,,Ze had verteld over wat je gedaan had. Toen je bij je ouders was.’’ begon Manon daarna.
,,Echtwaar?’’ vroeg ik verbaast. Manon knikte gedreven en glimlachte terwijl ze haar hand weer op de mijne durfde te leggen, om steun te verlenen.
,,Ik weet dat ik niet help, maar je moet haar echt een kans geven. En het spijt me dat ik je gekust heb. Niet dat ik dat niet wil, maar… hierom dus.’’ legde ze zichzelf nog uit. Om Tessa dus. Ik begreep het wel.
-
,,Wat had Tessa dan verteld?’’ wilde ik wel weten, zodat ik precies kon weten wat ik goed had gedaan. Manon glimlachte er om, en bleek nu toch ook niet heel makkelijk over het onderwerp te kunnen praten. ,,Dat ik haar had gebeft zeker?’’ vroeg ik dan ook al maar. Ze schoot iets harder in de lach en knikte.
,,En dat je op haar klaargekomen was.’’ voegde ze er wel aan toe. Ze keek me dan op een bepaalde manier aan dat ik het idee kreeg dat ze dat ook wel zou willen. Haar ogen keken mij heel intens en ondeugend aan, maar met een vleugje schuld er in. Het wond me enorm op. Maar het moest nog over Tessa blijven gaan, wilde ik geloofwaardig blijven. Ik kon best goed liegen.
,,En Tessa zei dat fijn te vinden? Dat laatste ook?’’ wilde ik namelijk wel weten. Manon knikte zowaar. Ik herinner me vooral dat ze het toch weer vies vond om m’n kwakje te in haar navel te voelen. Bij dat laatste kon ik me ook meer voorstellen hoor, als ik eerlijk ben. Maar ik wilde Manon graag geloven.
,,Je moet haar gewoon wat tijd geven.’’ zei ze dan nog een keer. Maar dat moest Manon dan ook doen, al zei ik haar dat niet. En ik kon het woord ‘tijd’ niet meer horen, ondertussen. Ik was te ongeduldig. Anders zaten we hier niet.
-
,,Ik denk dat ze best wel voor veel dingen openstaat. In ieder geval voor een duidelijk gesprek. Zij wil ook dingen, weet je?’’ ging Manon door. Het draaide al lang niet meer om haar en mij.
,,Wat dan?’’ vroeg ik meteen dorstig van nieuwsgierigheid. Manon twijfelde.
,,Dat moet je haar vragen.’’ zei ze maar snel. Het was duidelijk dat Manon al wel op de hoogte was van wat Tessa van me zou willen. Waarom vertelde Tessa het me gewoon niet? Ik vond dit frustrerend. En ik wist zeker dat Tessa het me echt niet zomaar zou gaan vertellen als ik er naar vraag. Want dat had ik al gedaan. ‘’Tijd’’ had ze geantwoord. Dat wilde ze. Dus zuchtte ik verslagen.
,,Ze gaat het me niet vertellen. Ze wil me niet.’’ zei ik Manon. Ze kneep eventjes in m’n hand en keek me bezorgd aan.
,,Het is niet wat je denkt.’’ zei ze dan alleen, en liet alles zo moeilijk doen overkomen. Waarom spraken ze niet gewoon in duidelijke woorden? Het is misschien wel de nieuwe generatie die dol is op moeilijk doen, maar ik ben toch echt van klinkklare taal. Al had ik zelf ook wel flink een duit in het zakje gedaan met het creëren van onduidelijkheid. Ik wist zelf niet eens meer wat ik wilde.
-
Tessa had me al geappt dat ze weer thuis was en vroeg me af waar ik was. Ik had nog niet geantwoord. Ik zat hier met Manon, het meisje waar ik bij wilde zitten. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Manon had mee kunnen lezen en afwachtend keek ze toe hoe ik bleef verzinnen of ik wel of niet zou antwoorden. Manon moest toch willen dat ik wel antwoordde als ze zoveel om Tessa gaf, toch hield ze haar mond.
,,Je moet me geloven. Ze is dan wel niet zoals ik, maar als je haar gewoon wat meer uitdaagt, hapt ze echt wel toe.’’ probeerde Manon het nog wel een keer met goede moed. Ik appte Tessa dat ik er zo aankwam, meer niet.
,,Hoe weet je dat nou? Je doet net of je alles van haar weet. Okay, je bent haar beste vriendin, en ja, je bent met haar naar bed geweest, maar je snapt niet hoe onze relatie in elkaar zit. Ik ben niet een jongen die dingen van haar wil eisen en zij is niet een meisje wat zomaar zwicht voor een piemel in haar gezicht.’’ zei ik haar vrij hard, en vergelijk indirect mij en Tessa met haar haar en Jack. Dat had ze wel door. Ze keek me dan ook even nukkig aan. Ze ontkende overigens met klem dat ze met Tessa naar bed was geweest. Dat riep meteen weer vragen op, maar zover kwam ik niet.
-
,,Als ik zo’n hoertje was als dat jij denkt, dan had ik je al lang kapot gemaakt.’’ zei ze me toen opeens. Ik schrok er van. ,,Ja, ik weet heus wel dat ik elke jongen kan krijgen en ik vind dat een fijne gedachte, nou en! Dat maakt mij geen slecht persoon. het betekent ook dat ik jou kan krijgen. Ik ben niet dom.’’ ging ze fel door. Het dreigde weer te ontsporen. ,,Als het aan mij lag, had ik je al honderd keer laten zien wat je mist en was je Tessa al lang vergeten.’’ brieste ze door.
,,Dus het lag niet aan jou?’’ viel ik snel in. ,,Probeer je me dat te vertellen? En je wilde dus wel.’’ Het ging nergens meer over. Maar ik zag dat ik haar kwaad maakte. ,,Sorry, laat maar. Ik ben gewoon in de war.’’ zei ik snel voordat ze haar kookpunt bereikt had. Dat werkte. Ze knikte en zuchtte.
,,Ik ook.’’ gaf ze nog wel toe. Dat was geruststellend.
-
,,Okay, luister.’’ begon ze toen. ,,Jij en ik. Ik snap het.’’ begon ze kortaf. ,,Stel dat het zo zou zijn. Stel dat jij en ik, ik weet niet, een nacht, of zo, zouden doorbrengen. Wat dan?’’ stelde ze.
,,Wat dan?’’ vroeg ik haar, omdat ik niet wist waar ze naartoe wilde.
,,Ja, wat zou je doen dan? Wat zou er anders zijn dan bij Tessa?’’ vroeg ze gespannen en gedreven door. Ik voelde haar ongemak. Ze zette ons met deze vraag meteen op glad ijs.
,,Uhm, ja…’’ Ik wist eigenlijk niet waar ik moest beginnen.
,,Je vind het toch lekker om te… beffen?’’ vroeg ze me stellig met enige voorzichtigheid, alsof ze dat nog een keer wilde horen. We waren immers nog in een openbare ruimte. Ik knikte, en had het me vaak voorgesteld haar te voelen komen op m’n tong. ,,Nou, dat gaat al niet.’’ zei ze daarop snel. ,,Want ik niet.’’ Ik wist wel wat ze aan het doen was. Ik moest geloven dat ze niet zo bijzonder was als dat ik dacht. Ik wist dat ze het niet wilde. Maar ik geloofde dat eigenlijk niet, hoe arrogant het misschien ook wel mag klinken. Dat Tessa niet van pijpen hield, kon ik me goed voorstellen. Maar dan moet je wat doen wat je niet leuk vind. En ik dacht dat als je wat zou ondergaan wat je niet leuk lijkt, het toch anders is. Ik had ook nog nooit een vriendinnetje gehad die het niet lekker vond, en daarom geloofde ik Manon gewoon niet. En ze gaf m ook de indruk het wel te willen, er over te fantaseren.
-
,,Ik zorg ervoor dat je het lekker vind.’’ begon ik al arrogant te worden, en wilde vooral de vragen beantwoorden die ze nog niet vroeg. Ze knikte er fel afkeurend op. Ik keek haar aan. Wist dat ik weer wat wilde zeggen, wat ik niet moest doen. Maar net als eerder vanavond kon ik me niet inhouden. Ik bewoog iets dichterbij en begon tegen haar te fluisteren. ,,Ik verlang naar je. Ik wil je zo graag proeven, je uitlikken… Ik wil je laten komen. Zo graag.’’ lispelde ik alsof ik bezeten was van verlangen. Ze slikte en deinsde iets terug. Nu was ik toch die engerd geworden. Dit vond ze duidelijk minder charmerend dan dat ik zei dat ik haar gewoon mooi vond. Maar ik had het gezegd.
-
Ze herpakte zich echter.
,,En daarna dan?’’ vroeg ze toch vrij nuchter. Ik geloofde dat ze het op z’n minst wel wilde horen.
,,Dan kus ik je. Ik zoen je. Zodat je jezelf proeft.’’ slikte ik. M’n mond werd al droog. Ze keek er een beetje moeilijk bij. Maar toch wilde ze meer weten. Ik wist niet zo zeker of het haar nou stiekem opwond dat ze er moeilijk bij keek, of dat ik me gewoon raar zat te gedragen.
,,En daarna?’’ vroeg ze namelijk zachtjes en ze keek me met grote ogen aan vol spanning.
,,Nog een keer.’’ zei ik haar dan alleen. Ik was alles behalve zeker van m’n zaak, maar zij wilde het wel horen. Het was al fijn om het te uiten op deze manier. En met nog een keer bedoelde ik dat ik zo weer terug tussen haar benen zou duiken. Terwijl ze dat niet fijn zou vinden… Mijn logica was op dit moment al een tijdje uitgeschakeld.
,,Is dat alles? Zou je alleen dat doen? Want dat doe je al.’’ zei ze weer stellig, iets wat kattig zelfs, en wees me er zo op dat ik dit inderdaad iedere dag bij Tessa kon doen, en met plezier ook. Dat punt wilde ze maken, blijkbaar. Maar zoals ze naar me keek… Ik weet het. Volgens mij konden er nog wel meer punten gemaakt worden. Ik wilde ondertussen wel een ander punt maken.
-
,,Ik wil je zo graag… neuken.’’ fluisterde ik haar vervolgens toe, en kroop weer iets dichterbij. Ik legde een hand op haar dij en voorkwam dat ze weer wat afstand nam. Ze kwelde me en ik was gezwicht. Ik wilde haar al zo graag, en nu wilde ze het horen ook. ,,Lang en hard. Of zacht. Waar maakt niet uit, hoe ook niet.’’ hijgde ik opgewonden. Mijn hand gleed iets naar binnen en ik zag een lichte verandering in haar blik. Ik gedroeg me nu zoals ze het zo graag wilde. Het was ook niet dat ze niet luisterde naar wat ik zei. Ze vroeg het vast met een reden. Haar hand tikte mijn knie niet veel later aan waarop ik mijn hand volledig naar binnen bracht en langzaam richting haar kruis bewoog. Ze stond het toe.
,,En dan?’’ hijgde ze vervolgens terug, en ook haar hand bewoog zich onder het tafeltje naar de ‘place to be’.
,,Kom je?’’ vroeg ik haar terug. ,,Tijdens de seks?’’ De vraag leek haar te verassen, aangenaam. Ze knikte en beet op haar lip. Ik had haar nu, besefte ik me. Precies waar ik haar wilde hebben. ,,Ik stop niet. Ik ga door.’’ lispelde ik door. Een zuchtje ontschoot haar. Ze keek me ondeugend aan. Betrapt ook. Dit was niet haar bedoeling kreeg ik door. Ze leek zich te schamen voor de hitsige blik in haar ogen. Maar stoppen deed ze me niet.
,,Tessa wacht op je.’’ zei ze wel. Maar mijn hand wreef al tussen haar benen en de hare kneedde iets hards in mijn broek. Ze zei het wel, maar ze bedoelde er niets mee.
,,Ik wacht al zo lang op haar…’’ sneerde ik alleen.
-
In een donker hoekje, in een donker café lieten we ons gaan. Hoe ver zouden we gaan? Onze gezichten waren dicht bij elkaar, maar we zoenden niet. We wilden toch niet opvallen. Een enkeling had ik al zien kijken. Ik wilde haar wel zoenen, maar haar horen hijgen was ook zo lekker. Enige vochtigheid had ik al wel gevoeld. Haar benen had ze iets meer gespreid en ik had eigenlijk vrij spel. Ik had me vaak afgevraagd of ze dit dan wel fijn vond, zich een beetje laten vingeren. Daar had ik nu een antwoord op. Zelf had ze al behendig met mijn harde de vrijere ruimte in m’n broek gevonden en wreef ze fanatiek over de stof van m’n broek heen en zuchtte en hijgde ik met minstens zo veel intentie op onze handtastelijkheden.
-
Fluisterend wilde ze me wat toespelen. Maar ze kwam er niet echt aan toe. Met grote ogen en bijtend op haar lip keek ze naar me op. Mijn hand wreef rustig door. Ze keer ook daar even naar en daarna draaiden haar grote ogen weer mijn kant op.
,,Misschien dat jij het wel mag.’’ fluisterde ze zachtjes. Ze bleef me aankijken, met hongerige ogen, en haar hand dreef me helemaal gek. Ze trok me gewoon af, en daar had ze dus helemaal niet veel voor nodig. Ik glimlachte om haar.
,,Wat mag ik wel?’’ vroeg ik haar nog.
,,Beffen…’’ hijgde ze. Ik was haast in staat om het hier ter plekke te doen. Ik duwde haar iets achterover en kuste haar nu wel op de mond.
,,Alleen beffen?’’ vroeg ik haar en maakte haar broek los. Helaas, te brutaal…
-
Snel haalde ze m’n hand weg.
,,Niet doen, joh.’’ snelde ze me tegemoet. Oh ja, we waren niet thuis… ,,Maar ja… de rest ook. Graag.’’ hijgde ze nog wel. Ze duwde me weer terug en gespte haar riem snel vast. Verder was ik niet gekomen. ,,Maar je moet naar huis…’’ wees ze me er ook nog op. Maar ik wilde niet naar huis, niet naar m’n vriendin die ongetwijfeld op me zat te wachten, die zich ook wel af zou vragen waarom ik nog niet thuis was.
,,En wij dan?’’ vroeg ik haar fluisterend. Ze had me al losgelaten en keek me onderzoekend aan. Daarna keek ze even om haar heen. ,,Ik wacht al zo lang.’’ smeekte ik haar haast toe. Ik zag haar denken. Zou ze het zelf wel doen, mij hier bevrijden? Dat had ze vast al eerder gedaan, op een openbare plek.
-
,,Je moet naar huis.’’ zei ze me weer snel en ze nam wat afstand en legde haar handen op haar schoot. Ze durfde me niet aan te kijken.
,,Ik wil niet naar…’’
,,Weet ik. Ik wil ook niet dat je gaat.’’ zei ze me snel en ze keek me ernstig aan. ,,Ik wil jou, maar…’’ Ik hoorde haar aan, zuchtte niet teleurgesteld door haar ‘’maar’’. ,,Niet nu. Je moet naar Tessa. Maak het goed. Tussen ons gebeurt heus wel. Dat moet wel.’’ zei ze nog gehaast. Daarna stond ze op en pakte ze haar lange rode jas en trok ze die aan. Ze wachtte niet totdat ik opstond en liet me achter. Het was een slimme beslissing van haar. Eén die ik zelf niet had kunnen nemen. maar het betekende wel dat ik Tessa onder ogen moest zien. We waren alweer een geruime tijd verder sinds ik haar had gezegd er zo aan te komen. Ik was bang voor wat zou komen, maar blij omdat ik met elk resultaat altijd Manon nog had. Toch was het een vervelende kwestie geworden en wist ik niet hoe Tessa zou reageren.
-