Veel leesplezier!

Kapitein John liet het ene oog wat hij nog had vrij zijn gang gaan. De doorgewinterde schipper had al veel passagiers gehad op zijn schip maar zo’n mooi en jong meisje had hij nog nooit gezien. Hij stapte van het dek af en liep haar tegemoet. ‘’Toegangsbewijs?’’ vroeg hij nors. De Havenmeester keek op toen hij het aan haar vroeg.

Anne was in de war. ‘’Toegangsbewijs? Dit is toch een schip van de Alliantie?’’ dat was het ook en niet zo maar een. IJsbreker ‘De Noordspeer’’, een stoom aangedreven transport schip. Een pareltje om te zien. De boeg bestond uit een ijzeren punt met daarboven een gegoten adelaarskop, wat niet alleen schrik moest geven voor het ijs, maar ook voor vijanden. Een goeie kapitein wist moeiteloos het voorsteven in een ander schip te boren. Maar allemaal leuk en wel, Anne mocht dus niet zomaar aan boord, terwijl andere passagiers wel werden toegelaten. ‘’Hebben hun ook een toegangsbewijs?’’ vroeg ze brutaal. Zijn ene oog keek haar ergerlijk aan. ‘’Kom maar mee, we regelen wel wat.’’ Zei hij nors. De gehele crew van het schip zag hoe Kapitein John doorstapte naar zijn eigen vertrek, gevolgd door het mooie meisje.

In zijn kamer brandde kaarsen en was het lekker warm, in tegenstelling tot de kou van de fjord. ‘’Er is iets aan jou…’’ begon hij aarzelend. Anne vertrouwde het voor geen meter. Zou hij weten van haar vloek? Maar ze kwam er al snel achter dat hij gewoon een domme man was. Ze hoorde een rits nadat hij zich van haar had weggedraaid en even later stond hij al met zijn lul in zijn hand. ‘’Oh…’’ kon ze alleen nog uitbrengen. Zwoel en een beetje blozend keek ze naar de kapitein. Een ooglapje vond ze wel sexy staan. Nu ze hem even goed bekeek, realiseerde ze zich dat hij op zich al een erg aantrekkelijke man was. Een prachtig paars zeemansvest omhulde zijn gespierde torso. Hij had mooi donker haar en een ringbaartje. Eigenlijk zonde dat hij maar 1 oog had. ‘’Volgens mij heb ik m’n vervoersbewijs gevonden…’’ zei ze zwoel. De kapitein begon te grinniken en toen hij zag dat zij zich langzaam uitkleedde, deed hij dat ook. Zijn kamer was niet groot, maar Anne was niet de moeilijkste als het ging om waar of hoe. Als het maar lekker was. En zijn piemel was groot genoeg om haar een lekker gevoel te geven.

Hij ging in een luxe gestoffeerde stoel zitten achter zijn grote houten bureau en beval het meisje hem te benaderen. Anne kroop aan de andere kant on het bureau om vervolgens langzaam om hoog te komen, zodat zijn stijve langs haar naakte geile lichaam wreef. John had nooit meer in haar gezien dan het lekkere wijf dat ze was, en misschien was dat maar goed ook.

Anne zoende haar kapitein terwijl de piemel tegen haar lichaam klopte. Ze voelde het al kriebelen in haar en kon eigenlijk niet wachten om wat moois met dat ding te doen. De ervaringen van de laatste paar dagen waren bizar, op z’n minst, en dit leek haar toch wat meer te liggen. Gewoon een mooie man met een grote piemel. Voor haar was dat gek genoeg nog nieuw. Ze stopte voorzichtig om hem aan te kijken en te zien dat hij totaal in haar macht was. Hij was alles behalve een strenge stoere kapitein nu. gewoon een knul die graag verwend wil worden, en zo gaf ze dat hem nu ook. Ze lachte even geil naar hem en boog toen haar hoofdje naar zijn lul toe. Zijn hand ruste in haar nek en kroelde door haar lange bruine haren. Ze kuste de eikel een enkele keer om hem vervolgens in zijn geheel in te nemen. haar hoofd hield ze stil en alleen met haar wangen en tong liet ze de man kreunen. Als een ervaren pijpslet wist ze precies wat ze moest doen, zo leek het dan. Feit was dat ze niet wist waar ze mee bezig was, maar veel had ze er niet over te zeggen. Het ging vanzelf.

De arme kapitein die misschien meer uit het meisje wilde halen keek zwetend in onmacht toe hoe de geile brunette hem leegzoog. Anne opende geil har mond toen ze hem weer aankeek en langzaam sijpelde al zijn zaad uit haar mond en op de piemel. Haar handen wreven de man tot spasmes toe door. ‘’Mag in aan boord komen?’’ vroeg ze lief en zacht. Hij knikte alleen maar. Ze gaf hem een knipoog en stelde zich voor dat hij terug knipoogde van achter zijn ooglapje vandaan, waar ze zelf vervolgens om moest lachen. De kapitein keek toe hoe zij zich weer aankleedde en bereidde zich voor op een geile reis langs de wilde zeeën, hopend dat ze nog lang aan boord zou blijven.

Men keek wel een beetje vreemd op toen Anne uit zijn vertrek kwam en vervolgens heel droog vroeg aan de eerste de beste zeeman, waar haar kamer was. Ze had wat spulletjes bij die nog aan wal stonden en borg die goed op in een grote houten koffer onder haar bed. De kamers waren klein en erg lux was het bepaald niet. Er stond nog een ander bed met opgeruimde spullen maar haar kamergenoot had zich verder nog niet laten zien. Ze hoorde de scheepsbellen klinken en haastte zich naar buiten. De hoorn van de ijsbreker klonk nu ook en uit twee grote koperen pijpen kwam nu rook. Het schoep wat aan de achterkant van het schip de breedte opvulde kwam langzaam in beweging. Niemand was gekomen om haar uit te zwaaien, maar kijkend naar Valgarde, zag ze dat het merendeel van de bevolking nog herstellende was van de aanval eerder. Schuld voelde ze niet, nu was het haar tijd voor avontuur.

De Fjord werd nauwer naarmate die uitmondde in zee. De aanval van laatst bleek geen incident te zijn. Overal op de kliffen waar verlaten huizen stonden van de reuzen, brandde nu licht en was er activiteit. Twee enorme harpoenen, te groot voor mensen om te bedienen, hadden een andere ijsbreker als prooi gevonden. Hoog boven het water hing nu het brandende wrak aan twee ijzeren kettingen, bedoel om nieuwe troepen af te schrikken. En dat deed het ook. Anne keek met argwaan naar de kliffen boven hun. De mist zette in en alles wees erop dat er iets op het punt van gebeuren stond. Maar er gebeurde niets… en pas toen ze de Fjord uitwaren en Anne terug keek nar de kliffen zag ze haar beschermengel. Of beter gezegd beschermduivel. Een grote bronzendraak met een zwarte schim ernaast keken van hoog af neer op het schip wat rustig de smalle fjord uitvoer. De kille fjord was warm vergelijken met de kou die men nu voelde, nu ze op het noordelijke deel van de Grote Zee voeren. Ze had eigenlijk geen idee waar het schip naar toe ging, ze ging er vanuit naar de Oostelijke Koninkrijken, maar gevraagd had ze het nooit. Zolang ze kapitein maar bevriend hield, zou ze overal komen waar ze zou willen.

De kou had haar, net als vele passagiers, onder het dek gedreven. En daar was nogal wat ophef, veroorzaakt door een ene Harrison Jones. Ze kende hem niet, maar blijkbaar was hij nogal bekend. Hij had een hoop kaarten bij en ook bijna een complete bibliotheek. En hij zat zich kwaad te maken over het feit dat hij Valgarde was uitgestuurd, iets wat overigens niet zomaar gebeurt. Zijn spullen stonden overal maar niemand had er last van, het was de grote Harrison Jones namelijk… Anne keek naar posters en herkende de Reuzen en ook waren er tekeningen van de voorheen verlaten dorpen en zelfs een plattegrond van het kasteel. “Vrykul” stond er groot boven. ‘’Ah, Norse Reuzen.’’ Werd er achter haar gelachen. ‘’Zo dichtbij, bijna wisten we wat ons hier heeft gebracht… Maar nu is alles voor niets geweest!’’ ze draaide zich om en zag de man verder tieren. Ze hoorde wat mensen praten en gniffelen. De grote Harrison Jones hier aan boord. Ja, ja, nu wist ze het wel. ‘’Wie is hij?’’ vroeg ze voorzichtig aan een stel. De man kwijlde bijna meteen toen ze haar tegen hem hoorde praten maar gelukkig was de vrouw behulpzamer. ‘’Harrison Jones?’’ als ze nog een keer die naam hoorde zou ze gek worden, net zo gek als Harrison Jones. Stil lachte ze om het idee en dus om haar zelf. ‘’Hij is een archeoloog.’’ Vertelde de vrouw verder. ‘’De allergrootse. Hij heeft ontzettend veel mysteries opgelost en een groot deel van de bekende geschiedenis hebben we aan hem te danken.’’ Anne was onder de indruk. ‘’Waarom is hij zo boos nu dan?’’ De vrouw vertelde maar al te graag verder. ‘’Ze waren zo’n dorp ingegaan en nu is de pleures uitgebroken.’’ Het bleef even stil. Harrison keek kort hun kant op, maar de vrouw ging toen toch verder. ‘’Zijn verkenningsteam raakte vermist en al gauw gingen er verhalen rond dat ze op gruwelijk wijze afgeslacht zouden zijn.’’ ‘’Dat is maar een gerucht! En geen feit dus.’’ Harrison had het gehoord en was naar ze toe gekomen. Hij stak z’n hand uit naar Anne die hij eens goed bekeek. ‘’Harrison Jones, aangenaam.’’ Anne gniffelde wat maar ze was eigenlijk best wel onder de indruk van de man. Een hoop zelfvertrouwen en een avonturier, dat alleen al maakte hem spannend. Annes interesse in de Vrykul maakte Harrison ook geïnteresseerd in haar, zover hij dat nog niet wist.

Harrison was rustig geworden door het mooie meisje. En heel de middag liet hij zijn spullen en vondsten zien aan Anne. ‘’Ik wil u graag wat laten zien.’’ Zei ze zacht en een beetje zwoel. Harrison die heel de middag met een schuin oog haar heeft staan verwonderen kon alleen maar hopen dat zijn verwachtingen nu uit zouden komen. Niets zo mooi als de schat van een jonge vrouw opgraven, gniffelde hij in zijn hoofd.

Op haar kamer waren ze niet alleen. Ze ontmoette hier haar kamergenoot en die ontmoette niet alleen Anne, maar ook de grote Harrison Jones die ze bejubelde. Anne kon haar zelf wel lek schieten. Haar kamergenoot was een jonge vrouw. Ze stelde zich zelf voor als Nikki. Lang blond haar en voorzien van een mooie voorgevel. Iets waar Harrison graag zijn schat in zou willen begraven, zeg maar. De twee dames konen het vanaf het eerste moment goed met elkaar vinden. Nikki kon ook niet anders… En Nikki mocht blijven zitten van Anne terwijl zij wat aan hem zou laten zien. Harrison wreef in zijn handen van geluk maar was zeer teleurgesteld toen Anne alleen haar leren vestje uittrok om hem haar nek te laten zien. Maar zowel Nikki als Harrison keken vervolgens geïnteresseerd naar haar tattoo. ‘’Hij glimt.’’ Zei Nikki verwonderd. Anne fronste even. ‘’Glimt die?’’ ‘’Nee, meer gloeien.’’ Zei Harrison, die met een vergrootgals nu haar nek onderzocht. ‘’Het is een rune.’’ Zei hij opgewekt. Hij rende even heen en weer en kwam terug met een boek vol illustraties. In zijn boek stond een zelfde afbeelding. ‘’Het symbool van lust…’’ Meldde hij opgetogen. Anne hoopte al dat hij er meer van wist en vroeg hem er alles over.

Harrison vroeg met de zelfde interesse terug over haar ervaringen. Aanvankelijk vertelde ze alleen over haar opwinding en dat ze dacht dat het een effect had op mannen. Harrison kon dat beamen. Maar toen Nikki toegaf ook iets te voelen sinds zij in de kamer was, sprongen er wat vraagtekens op. ‘’Niet alleen mannen?’’ Vroeg hij zich af. Anne geneerde zich eigenlijk maar kwam toen uit de kast met haar verhalen over Gray en Bloz, wat beide choqueerde. ‘’Je bedoelt…?’’ Harrison kon het niet geloven. ‘’Een draak?!’’ Nikki kon het al helemaal niet geloven. Harrison pakte er een ander boek bij over vloeken en bladerde dat even geduldig door. ‘’Vind je het goed als ik wat dingen noteer?’’ Anne knikte. ‘’Dus je wordt onweerstaanbaar voor alles?’’ twijfelend knikte ze. ‘’Ik dacht alleen mannen, maar het is niet zo dat iedereen gelijk mij de kleren afscheurt, of zo.’’ Zei ze verlegen. ‘’Juist.’’ Hij noteerde gretig. ‘’En Nikki? Voel jij je aangetrokken tot Anne?’’ ook zij knikte vertwijfeld. ‘’En Anne? Is dit eerder gebeurd? Met een vrouw…’’ ze schudde van niet. ‘’Hmmm, interessant. Als ik heel eerlijk ben voel ik me ook ontzettend tot je aangetrokken maar ik zal professioneel blijven. En Nikki, jij hebt een soort gelijk effect hoor, maak je daar niet druk om.’’ Hij was een tikkeltje arrogant. Nikki keek hem vreemd aan. ‘’En hoe vind je het zelf eigenlijk? Dat iedereen op je geilt?’’ vroeg hij als laatste maar met de meeste nieuwsgierigheid. Het bleven even stil en toen zij ze verlegen maar zwoel; ‘’Ja, geil.’’ Ze bloosde erbij. Zowel Nikkis tepels als Harrisons lul werden hard. ‘’Dan rest er alleen nog een praktijk onderzoek…’’

Harrison ontknoopte zijn beige broek en hield zijn stijve te voor schijn. Zijn avonturiers pakje hield hij verder aan, het leek de dames altijd wat op te geilen. Anne was ondertussen al zeiknat geworden van het terugdenken aan Bloz en Gray, en van de geile blikken van Nikki en Harrison. Nikki en Anne hielpen elkaar met uitkleden en hun jonge strakke wulpse lichamen kronkelden niet veel later tegenelkaar aan. hun tongen vonden elkaar en hun handen ook. Ze wurmde zich op bed waar Anne nu haar eerste ervaring opdeed met een andere vrouw. Harrison keek met genoegdoening toe. Hij ruimde snel zijn spullen op en deed de deur achter hem dicht. Het was buiten donker geworden en onder kaarslicht zag hij de twee lichamen alles doen waar hij op hoopte.

Anne was afgezakt tussen haar benen en met haar vingers en tong vertroetelde ze Nikkis poesje. Nikki lag op haar beurt hard te kreunen. Ze had nog nooit zoiets meegemaakt en ook voor haar was dit de eerste keer met een vrouw. Harrison was naast hun gaan liggen en happend kuste hij de nek van de geile blondine, die af en toe terug kon zoenen onder het pure genot wat haar gegeven werd. Anne wisselde vervolgens moeiteloos van doelwit en lag even later met de lul van de stoere archeoloog in haar mond. De rollen waren omgedraaid en nu lag Harrison te kreunen terwijl Nikkie happend de stoppelbaard van Harrison lag te kussen. Anne was een seksmachine, of ze het nu wist of niet, erg zou ze het in ieder geval nooit gaan vinden.

Nikki kroop even later met haar natte poes over zijn gezicht heen en trok hem af terwijl haar heupen zich rustig heen en weer bewogen. Anne had een voor een zijn ballen in haar mond. Nikki reed zichzelf klaar op de wilde tong die hoor haar gleufje voortbewoog en viel al niet veel later weer van zijn gezicht af. Nikki was een zeer aantrekkelijke vrouw, dat zou iedere man meteen toegeven, maar het leek wel of Anne haar extra bijzonder maakte. Of dat Anne een feromoon uitscheidde wanneer ze geil was, wat iedereen in de buurt ook extra geil maakte. Wat het ook was, ze waren er alle drie niet bewust van en het enige wat telde waren elkaars lichamen die verwend moesten worden. Toen Nikkie klaar was, Klom Anne meteen boven op hem en liet zijn harde lul in haar poes verdwijnen. Harrison liet zich met open mond berijden door het geile meisje wat er alles aan deed om hun te laten komen. Maar beide wisten ze hun orgasme uit te stellen voor meer plezier. Anne Lachte verleidelijk toen ze de twee geil zag liggen doen. Harrison hield zijn genotskreten overduidelijk in en Nikki lach zichzelf lekker na te vingeren. Anne hield niets in. Onder begeleiding van harde kreunen schoof ze op en neer en liet elke keer zijn lul diep naar binnen glijden.

Ze neukte steeds wilder en op een gegeven moment miste de lul haar compleet en gleden ze alleen nog maar tegen elkaar aan. Anne reed zichzelf klaar nu zijn harde lul tegen haar klit aankwam. Vermoeid liet ook zij zich van hem af zakken om toe te zien hoe hij vervolgens op stond en zich klaar trok boven haar. Ze keek hem zo geil mogelijk aan en ze zag hem harder fronsen, naar mate de tijd langzaam vorderde. Zijn lul was erg scheutig en het lande allemaal op haar mooi platte buik die glinsterde in het kaarslicht. Met een vinger speelde ze er nog mee terwijl Harrison zicht achterover liet zakken en languit op de vloer lag. Nikki Zoende Anne vervolgens ondersteboven en voelde nog twee vingers haar poes in gaan toen ze zich over Anne heen trok om wat van zijn zaad van haar buik af te likken.

‘’Dit komt niet in het archief, denk ik. Maar wel in mijn persoonlijke collectie.’’ Lachte hij toen hij weer opstond na een kwartiertje uitpuffen. Beide dames konden er ook om lachen en toen hij de kamer verliet met zijn spullen, bleven de twee geile dames alleen achter. Ook zij waren weer wat bij zinnen geraakt en Nikki begon uit interesse te vragen over Annes verhaal, betreft de worgen en de draak. Anne had er geen verklaring voor, eerlijk gezegd. Maar ze omschreef het gevoel wat ze toen had en vergeleek het met het gevoel van zojuist, nagenoeg identiek, concludeerde ze. Nikki kon er iets bij voorstellen. De dames konden verder goed door een deur en als twee tutjes maakten ze zichzelf weer proper. En het was tijdens dit proces, waar ook een band ontstond, dat Anne ontdekte dat Nikki diezelfde tattoo had. En ze wist zeker dat ze die hiervoor nog niet had, of toch wel…

Hier eindigt het eerste deel van het tweede hoofdstuk alweer. Ben nog steeds erg benieuwd wat jullie van de setting vinden en de richting die het verhaal opgaat. Hopelijk was het genieten geblazen… ;P