Voetbal boeit me. Nou ja, een beetje dan. Ik kan zelf redelijk tegen een bal trappen, maar ik ben al een paar jaar geleden gestopt met meisjesvoetbal. Mijn vriend speelt nog wel. En natuurlijk moet ik dan mee, ook al spelen ze in een lage klasse. Ik moet zelfs mee naar de uit-wedstrijden.

‘Jij leidt de tegenstander mooi af, popje.’ Hij noemt me altijd popje, ook al corrigeer ik hem nog zo vaak. Hij wil dat ik mee ga omdat als mijn blonde haren en mijn rokje or jurkje in de wind wapperen, de tegenstanders hun ogen niet altijd op de bal houden.

Ik weet niet of Marks theorie klopt. Ik heb ook wel eens de indruk dat ze harder hun best doen als er een ‘lekker wijf’ aan de kant staat. Ik wilde zeggen: ‘een mooie vrouw’, maar ik zal mezelf niet snel mooi noemen. Maar voor een voetballer is bijna iedere jonge vrouw automatisch een ‘lekker wijf’.
Ja, dames, we worden gekeurd als vlees aan de rand van het veld. Elders misschien ook wel. Maar zeker als we aan de krijtstrepen staan om onze mannen aan te moedigen. Eerlijk is eerlijk. Ik doe er zelf aan mee. Ik keur het vleeswaar dat tussen de lijnen staat.

Ik doe dat waarschijnlijk meer en intensiever dan de andere spelersvrouwen. Terwijl zij kletsen, geef ik de mannen in de korte broeken scores. De nummer vier van de tegenstander verdient een vier voor aantrekkelijkheid. Hij is tegen de 40, heeft een bierbuik en zijn donkerbruine haar zit groezelig. Maar de nummer zes verdient een 9. Hij is lang, slank, een baardje van twee of drie dagen op de kin en hij heeft stevige dijbenen. Hij is snel, een echte sprinter. Hij scoort twee keer voor zijn club die middag. En zo ga ik de spelers 1 voor 1 langs, van de keeper tot de spits.

Na afloop van de gewonnen (ze winnen bijna altijd) wedstrijd, krijg ik van Mark een zoen vol op de mond. Hij knijpt daarbij in mijn achterwerk en hij gluurt of hij blikken van de tegenstander toegeworpen krijgt. Ik ben zijn trofee. Ik weet het. Het windt hem op. En het windt mij op.

Als hij me loslaat, knipoogt hij. Dat is omdat hij weet wat er gaat gebeuren. Na het douchen, maar voor de kantine wordt betreden, neemt hij me van achteren in het materiaalhok, waar hij de sleutel van heeft. Dat is nog een reden waarom ik altijd een rok of een jurk draag.

‘Als ik win, voel ik me een man’, zegt hij altijd. ‘En mannen willen twee dingen: winnen en neuken.’ Op zaterdag is hij altijd de man. Als hij scoort, mag hij in mijn mond klaar komen. Die regel heeft hij zelf bedacht. Hij is spits en scoort vaak.

Tijdens uit-wedstrijden proberen we ook altijd een plekje te vinden voor de seks. Dat lukt meestal niet, maar als het lukt, kruip ik met een rood hoofd in Marks auto. Zijn teamgenoten die ook in het busje zitten, weten alles, maar zeggen niets. Soms vraag ik me af of de tegenstanders ook weten wat wij doen in de derde helft als Mark heeft gewonnen.

De kampioenswedstrijd

Dat het in de laatste seconden van de wedstrijd mis kan gaan, bewees Ajax onlangs. Mark baalde stevig van het verlies in de Champions League. Maar hij baalde nog meer van het verlies van zijn eigen kampioenwedstrijd.

Lange tijd leek er niets aan de hand. Ze speelden tegen de nummer 2 en hadden aan een gelijkspel genoeg. Mark maakte de 1-0 (ik kon de sperma in mijn mond al bijna proeven…) en ik beoordeelde in mijn hoofd de voetballers van de tegenpartij. Al voor de wedstrijd had Mark aangewezen waar we zouden neuken. Achter de hoofdtribune stond een schuur. Daar weer achter konden we ongestoord een paar minuten onze gang gaan.

Dit was andere koek dan wat er meestal op de velden liep. Het leek wel een elftal hard rockers. De meesten hadden lange haren en hun lichamen waren versierd met allerlei tatoeages. Hun korte broekjes waren fel wit, waardoor ik goed de contouren van hun achterwerk kon zien. Een mooi rond, achterwerk, leverde al snel een bonuspunt op in mijn systeem.

Maar het meest aantrekkelijk nog was de rechtsback, die erg dicht in mijn buurt speelde. Een lange, uiterst slanke vent van midden-twintig. Het waren niet zijn ogen, of zijn blonden haren, zijn gespierde bovenarmen… Nee, het was de bobbel in de broek. Ik stelde me voor hoe zijn penis tegen het katoen van zijn slipje duwde.

Hij had mij ook opgemerkt. ‘Wat doe je hierna?’, vroeg hij.
Ik wees naar mijn vriend.
‘Doe je hem?’, lachte de tegenstander. ‘Wat een loser. Je kunt beter met een echte man mee naar huis gaan. Ik woon hier om de hoek.’
Ik lachte het maar weg. Ik was dit soort opmerkingen wel gewend.

Mark kreeg de conversatie mee en begon zich ermee te bemoeien. De rechtsback moest zijn bek dichthouden. Even later gingen ze met elkaar het duel aan en vroeg de verdediger aan Mark of ik een strakke kut had. Mark maakte een overtreding.

Toen Mark opnieuw werd aangespeeld, gaf een andere verdediger hem een tik op de enkels. Terwijl Mark naar de grond ging, vroeg de rechtsback aan mij of Mark me wel eens in de kont neukte.

‘Hou op’, antwoordde ik. ‘Dit is niet grappig.’ En toch voelde ik kriebels in mijn buik. Eigenlijk wond het me ook wel op als mannen smerige dingen tegen me zeiden.

De wedstrijd vorderde en Marks team ging steeds slechter spelen. Vooral omdat Mark de bal voorin niet meer kon vasthouden. De tegenstander kwam uiteindelijk via een penalty op 1-1. ‘Dat heb je met thuis-fluiters’, zei Mark.

Hij was nog opmerkelijk kalm ondanks de gelijkmaker. Maar de tegenstanders bleven hem provoceren zonder dat de scheidsrechter er tegen optrad. ‘Ze heet Julia, hè?’ Geen idee hoe hij dat wist. ‘Zie die donkere keeper van ons? Hij heet Romeo.’

‘Romeo’ als dat zijn echte naam was, was een beer van een vent.

‘Romeo heeft een hele grote piemel.’

Nu had Mark de rechtsback bijna voor zijn smoel geslagen.

Amper een minuut later volgde er een diepe bal. Mark sprintte er op af, nam hem mee en schoot hem zo langs de keeper. 2-1! Nu waren ze kampioen!

Ik sprong op en neer langs de lijn en klapte in mijn handen.

Tot het fluitsignaal. De scheidsrechter floot ten onrechte voor buitenspel! Nu waren de rapen gaar. Ik weet niet wie er begon, maar plotseling werden overal klappen uitgedeeld. Ik rende het veld op om Mark uit het gedrang te halen maar werd ruw weggeduwd.

‘Ga naar de afgesproken plek’, zei hij met bebloede lip.

Geneukt werd er vast niet meer, maar daar kon hij me misschien ongezien oppikken als de vechtpartij tot rust was gekomen. Steeds meer mensen kwamen het veld op. Om mee te vechten of te stoppen, dat wist ik niet. Maar ik maakte dat ik weg kwam.

En zo zette ik mezelf buitenspel. Ik leunde tegen het gebouwtje waar Mark me zou neuken. Ik had geen keus. Ik draaide me om. Vandaag droeg ik geen jurkje, maar een zwarte leren broek met ritssluiting van achteren. Ik deed de rits naar beneden, liet mijn broek zakken, bukte lichtjes voorover en zette mijn handen tegen het houtwerk.

‘Jullie nummer 4’, zei de blonde rechtsback. ‘Hij heeft me verteld over jullie ontmoetingsplek.’ De klootzak…

Ik voelde zijn grote, koude handen op mijn billen.

‘Waar is Mark?’, vroeg ik nog.

‘Op het politiebureau. Zal wel even duren voor hij terugkomt. Maar maak je geen zorgen. Hij heeft gevraagd of wij je warm houden tot die tijd.’

‘Je bent een grote lul.’

Hij lachte. ‘Je bedoelt ik heb een grote lul. En hij is al hard sinds ik je zag omdat ik wist dat je je vriendje je wilde neuken. Nou… Nu maar eens kijken of je de moeite waard bent.’

Hij zette zijn grote eikel tegen mijn schaamlippen en drong bij me naar binnen. Ik hapte naar adem. Oh god… wat was hij groot… en wat ging hij diep… ’S-s-s-h-h-i-i-i-t… Oh… S-s-s-h-h-i-i-i-t… Aahhh… f-f-u-u-u-c-c-k-k, fuck, fuck…’

Ik denk dat de rechtsback in de bouw werkte. Hij drilde me als een drilboor. Eerst langzaam en diep, toen snel en diep. Hij trok afwisselend aan mijn haar, sloeg op mijn billen en wreef over mijn kutje.

Hij kreunde steeds luider en vloekte. ‘Mijn kloten staan op springen, lekkere Julia… Waar mag ik klaarkomen? Waar komt Mark altijd? Over je reet? Op je tieten? Tussen je ogen?’

Ik antwoordde niet, waardoor hij nog harder ging stoten. ‘Zeg op! Waar dan? In je kut?’

Ik schudde slechts mijn hoofd. ‘Fuck, bitch! Ik hou het niet meer!’

Ik had nog nooit een man zo luid horen schreeuwen als hij ging klaarkomen. Maar hij schreeuwde het echt uit terwijl hij keihard zijn penis in me ramde. Ik kon nauwelijks blijven staan.

Sterker nog, nadat hij zijn zaad had geloodst en ik nog even op zijn penis balanceerde, trok hij zijn geslachtsdeel ruw terug en viel ik op mijn knieën.

Ik gooide mijn hoofd in mijn nek om zo naar lucht te happen. En toen schrok ik pas echt. Ik was omsingeld door het voetbalelftal. En Mark en zijn mede-spelers waren nergens te bekennen.

Ik wilde op mijn buik duiken (alsof dat me kon beschermen), maar iemand had mijn paardenstaart vast en trok mijn hoofd naar achteren. Ik opende mijn ogen een klein beetje. Net genoeg om drie stijve pikken te zien. Seconden later voelde ik grote druppels sperma op mijn gezicht.

Ik weet niet precies wat er daarna gebeurde. Maar het volgende moment dat ik me kan herinneren was ik volstrekt naakt in de kleedkamer. En ik bereed iemand. Een jongen die ik onder andere omstandigheden lief had genoemd, ondanks zijn ruige uiterlijk. Hij kwam sneller klaar dan ik had verwacht.

Daarna werd ik door twee mannen opgetild en tegen de muur gehouden, terwijl een derde me hard nam. Hij was jong. Een maagd nog. Ik kon het zien aan zijn nervositeit. Maar hij had een lekkere lul.

Ik weet niet waar ik het vandaan haalde, maar terwijl hij in me stootte, daagde ik hem uit. ‘Vind je het lekker, jochie? Ben je een echte man nu? Wil je soms in me spuiten, loser?’

Precies op dat moment kwam hij in me klaar.

‘Nu Romeo!’ Die grote neger-keeper kwam op me af. Tussen zijn benen hing een piemel zo groot als een paardenlul.

De rechtsback draaide me om, zodat ik hem en de andere voetballers aankeek, terwijl Romeo zijn startpositie innam. ‘Je hebt zulke mooie, zaadvragende ogen’, zei hij met een smile.

‘Julia?’, hoorde ik buiten roepen. Het was Mark, die me zocht.

Ogenblikkelijk knevelde iemand me met zijn voetbalshirt. Mijn hele hoofd was bedekt. Ook drukte iemand zijn hand op mijn mond.

De kleedkamerdeur ging een tikkie open. ‘Heeft je wijffie je alleen gelaten?’, zei de rechtsback die de deur had open gedaan.

‘Is ze hier?’ Hij klonk bedremmeld.

‘Er is wel iemand hier’, zei de tegenstander. ‘Eén van onze wijven om de overwinning te vieren.’

‘Oh…’

Ik probeerde me los te worstelen maar ze waren te sterk.

‘Wil je haar even proberen? Gewoon om de nederlaag weg te spoelen?’

‘Nee, bedankt.’

‘Kom op, man. Gewoon als goedmakertje. Jij mag na Romeo.’

Ik hoorde de deur verder open gaan. Dat kon niet waar zijn! Kwam hij gewoon naar binnen? Ging hij op hun aanbod in? Herkende hij me niet?

Romeo’s lul was hard als staal. En hij neukte genadeloos. Dit was de eerste keer vanmiddag dat ik ging klaarkomen. Ik kon me er niet tegen verzetten. Het was het feit dat hij een neger was, een long-time fantasy van mij. Een echte inboorling. En al zag ik hem niet, ik wist precies hoe het eruit zag. Ook hij spoot zijn zaad in me.

Mijn lichaam stond onder spanning. Alles trilde. En elke aanraking voelde ik tienduizend keer sterker van normaal.

En toen voelde ik Marks lul erin glijden. Ook hij was zo hard als een ijspegel. Hij moest bloedgeil geweest zijn, want binnen de kortste keren hoorde ik de bekende geluidjes dat hij ging klaar komen.

Plotseling werd ik bij hem vandaan getrokken, op mijn knieën geduwd en ging het t-shirt van mijn hoofd af. Ik zag Mark met verschrikte ogen naar me kijken. Maar hij was zo geil dat hij niet stopte met rukken. En zo ontving ik toch nog zijn zaad.

De tegenstanders sloegen Mark op zijn schouder. ‘Toch nog gescoord’, zeiden ze.

Laat een reactie achter op dit verhaal of mail me op [email protected]. Dit verhaal was een lezersverzoekje.