Het is een van de warmere dagen van het voorjaar, het lijkt wel hartje zomer qua temperatuur. Op zich niks mis mee, als je maar niet te veel doet op zulke dagen. Iemand die niet beter weet verklaart ons dan ook voor gek, om op zo’n dag afgedankte spullen naar de kringloop te brengen. Maar mijn ouders hadden het al twee keer uitgesteld. Een keer omdat er bij ons zelf wat tussendoor kwam, en een keer zouden ze van de kringloop zelf de spullen bij ons ophalen, maar de planning was te vol geweest, dus konden ze het niet redden. En dat was vorige week, vandaar dat we toen maar gelijk besloten hebben om deze zaterdag alsnog de spullen zelf maar weer naar de kringloop te brengen. Nog niet wetende dat het vandaag weer zo’n snikhete dag zou worden.

“Mart, Om 9.00 kunnen we de spullen al inbrengen, dus ik wil er dan eigenlijk ook wel om 9.00 staan” zegt mijn vader, duidend op het warme weer wat we krijgen. Eigenlijk heb ik er helemaal geen zin in. Ik ga liever met een blote bast in de zon zitten, een beetje aan mijn kleur werken, voor als we met de vrienden gaan zwemmen, bij een grote zwemvijver hier in de buurt. Als ik dan een zwembroek aan heb, dan heb ik in ieder geval alles mooi bruin gekleurd. Daar kijken de ‘chickies’ toch naar heb ik het idee.

Laat ik mezelf even voorstellen, ik ben Mart. Een gezonde Hollandse jongen van net 17, uit het oosten van het land. Halflang donkerblond haar, (iets te) slank, beetje gespierd. Ik woon nog bij mijn ouders, lekker makkelijk, ben enig kind. Eten kan ik wat ik wil, ik kom geen grammetje aan. Op school zeiden ze altijd dat ik dun was, ik noem het slank. Om wat bij te verdienen, had ik zaterdags een baantje bij de plaatselijke groentewinkel/winkel van sinkel. Deze was van ‘Ome Jan en Tante Freike’. Zo kende iedereen hier in de omgeving hun. Naast het verse groente en fruit verkochten ze van alles en nog wat, voor de huisvrouw, de doe het zelver, en de schooljeugd. Je kon het zo gek niet bedenken, of ze hadden het wel ergens liggen, je greep nooit mis. Mede door gezondheidsredenen, geen opvolgers, en de grote winkelketens hebben Ome Jan en Tante Freike de deur op slot moeten draaien. Daardoor heb ik dus nu sinds twee weken op de zaterdag even geen baantje meer. Ze waren als een opa en oma voor mij, ik vind het dus ontzettend jammer, dat het zo heeft moeten gebeuren. Maar dat vind iedereen eigenlijk die ze kent.

Het was zaterdagsmorgens altijd vroeg opstaan voor mij, om kwart over vijf ging de wekker af, want om zes uur kwam de vrachtwagen alweer groente en fruit bij de winkel lossen. Omdat Ome Jan een versleten rug heeft, kon en mocht hij niet veel meer tillen. En dus hielp ik ze daar altijd mee. Hoewel soms wel zware containers en kratten, ik mocht het altijd graag doen. Ik ben sowieso een ochtendmens, wat je van een 17-jarige niet gauw zou verwachten.

Dus deze zaterdag, net na het ontbijt om 7.30, zijn mijn pa en ik al druk in de weer om de aanhanger achter de auto te hangen, en deze vol te laden. Was het alleen spul van ons, was het nog wel meegevallen. Maar zoals dat overal eigenlijk wel gaat, zodra ze horen dat je van plan bent om spullen naar de kringloop te brengen, komen ze van alle kanten, dat zij ook nog wel wat hebben, en of we dat dan mee willen nemen. Dus krijgen we de aanhanger behoorlijk vol deze morgen.

Een tweepersoonsbed, een paar kastjes, een fiets, dozen vol klein spul, van alles hebben we van buren en familie gekregen. Nadat mijn pa en ik de aanhanger hebben volgepakt, en een net eroverheen hebben gespannen, loopt mijn pa naar binnen om mijn ma te zeggen dat we klaar zijn. Mijn ma gaat ook mee, want we gaan daar ook nog weer even binnen bij de kringloop. Niet zo handig, want meestal vind je wel iets, en nemen we weer van alles mee terug. Ik blijf bij de auto wachten, en kijk nog even op de app. Nog niet veel van de vrienden wakker op dit moment. “Hoi Mart”, hoor ik opeens. Dan kijk ik op en zie ik Imke, die haar hond Whiskey uit laat. Imke is mijn buurmeisje, net twee jaar jonger dan ik, maar ze oogt ouder. Zeker door haar figuur, met alles er op en eraan, in de juiste proporties. Ze loopt er weer lekker zomers bij in een jurkje, wat tot een eindje boven de knieën komt. Op haar schouders zie ik alleen de bandjes van haar jurkje, dus ze heeft weer geen bh-tje aan, zoals ze dat wel vaker heeft. Het jurkje zit lekker strak, waardoor haar kleine maar ronde stevige borstjes heel goed te zien zijn. ‘As ze toch s doezend wek is…’(als ze toch eens duizend weken oud is…)

Meteen voel ik in mijn boxer al weer wat opkomen natuurlijk. “Oh, hoi Imke” groet ik terug. “Jij bent er ook weer lekker vroeg bij”. “Ja, Whiskey moet ook plassen net als wij he” lacht ze. : En jullie gaan naar de kringloop vanmorgen, hoorde ik van ma”. “Ja, dat klopt, de aanhanger hebben we net volgepakt” zeg ik, en wijs naar de aanhanger, waar ik tegen aan leun. “Waar iedereen de troep toch weer vandaan haalt…”grap ik. “Oh, er zit ook nog wat van mij bij”, lacht Imke, “In een groene doos”. “Spul dat ik ben ‘ontgroeid’” zegt ze lachend, daarbij het tussen aanhalingstekens gebaar makend met de twee vingers. Ze loopt naar me toe, en wijst een doos aan. “kijk die daar”. Kwispelend komt Whiskey op mij af, en springt met zijn voorpoten tegen mij op. Ik kriebel hem wat achter de oren en vraag Imke wat er dan in die doos in zit. “Oh, van alles. Poppen, cd’s, boeken, beeldjes, nieuw ondergoed”. “Hoezo doe jij nieuw ondergoed weg naar de kringloop” vraag ik. “Wat voor ondergoed dan?”

Gelijk denk ik bij mezelf, stomme vraag. Wat maakt dat nou uit, en dat zal ze vast wel niet vertellen. “Nou gewoon, broekjes en hemdjes”. “Bij mij groeit ook nog van alles, net zoals er bij jou wel eens doet”. “En die maat past me dus niet meer”. Meteen krijg ik een rode kleur, dit antwoord had ik niet verwacht. “Ha ha, ongemakkelijk dit Mart?” lacht Imke, en geeft me een schouderduwtje. We hebben altijd al goed met elkaar overweg gekund, maar het was altijd vriendschappelijk, en dat zal het voorlopig ook nog wel zo blijven. Hoewel ik steeds vaker ‘vieze’ gedachten krijg als ik haar zie. Ik friemel Whiskey nog wat achter de oren, verschuif een beetje heen en weer, mijn stijve zit een beetje bekneld, en lach maar een beetje terug naar Imke.

Gelukkig komen op dat moment mijn pa en ma de oprit op lopen. “Hoi Imke” groeten ze allebei. “Hoi hoi” groet Imke terug. “Nou, ik ga weer verder, we zien mekaar vast nog wel”. “Kom Whiskey”. En daar gaat Imke weer heen, in haar korte zomerjurkje. En ik heb het idee dat ze het extra doet, maar terwijl ze weg loopt, wiegelt ze met haar strakke kontje zodanig heen en weer, dat het jurkje een beetje opwaait, en ik een glimp van haar ondergoed kan zien wat ze dan nu aanheeft. Ze draagt een gele boxer, en die gedachte brengt bij mijn stijve nog weer extra een schok teweeg. Wat een meid…

Om tien voor negen draaien we de straat in naar de kringloop, waar tevens de stort van de gemeente bij naast zit, op het zelfde terrein. “Mooi op tijd “ zegt pa, maar schrikt dan toch enorm. Want of het zo moet zijn, deze morgen zijn er veel meer mensen die voor alle warmte de spullen naar de stort of de kringloop willen brengen. Er staat me toch al een rij voor het hek te wachten. Wel 15 auto’s zijn er nog voor ons die naar binnen willen. “Gvd” vloekt mijn vader een keer. “Bennie…”zegt mijn moeder ineens, en slaat mijn pa tegen zijn schouder. “Gedraag je, er zitten kleine kinderen bij” lacht ze dan, en wijst naar achteren, naar mij. “Haahaahaa” zeg ik zeurderig, “En bedankt”. En ik kriebel mijn ma even in d’r nek. “Mart, niet doen, daar kan ik niet tegen” lacht ma weer. “José, gedraag jij je ook eens” begint nu ook mijn pa. “Ja, toe maar, twee tegen één, daar kan ik niet tegen op” lacht ma. Dan zie ik ineens iemand aan komen fietsen. En had ik dat nou goed gezien…..? Een meisje van mijn leeftijd, strak shirtje, strakke jeansshorts, zonnebril, lang blond haar, fietst naar het hek, en gaat via een zij poortje naar binnen. Zou die hier werken?

Weer begint er bij mij iets op te komen, want het meisje zag er verdomd geil uit. Ik friemel wat in mijn kruis, en leg mijn opkomende stijve een beetje recht, zodat hij ruimte heeft om te groeien. Pa en ma zijn druk met elkaar aan het kletsen, en zien dus niet wat er achterin gebeurt. Denkend aan het meisje, en denkend aan Imke vanmorgen in haar zomerjurkje, begin ik een beetje over mijn shorts heen te wrijven. Een lekker gevoel kruipt alweer naar boven. “Hé hé, eindelijk, de poort gaat open Mart” hoor ik pa ineens tegen mij zeggen. Ik trek gelijk mijn handen weg van mijn kruis, een beetje in gedachten was ik toch al wel. “Da’s mooi, kunnen we zo snel mogelijk de aanhanger leeg gooien” zeg ik, met zo’n toon dat gelijk opvalt dat ik er niet zo heel veel zin aan heb, om hier te zijn. “Ik stap vast uit, en ga vast naar binnen kijken” zegt ma, en loopt dan naar de winkel. Ik stap ook uit, om voorin te gaan zitten. Damn, ik heb toch een stijvere dan gedacht. Een behoorlijke bobbel is er in mijn jeansshort te zien. Gauw maar zo gaan zitten, met mijn armen over mijn benen, dan ziet pa er ook niks van.

Eindelijk na bijna 20 minuten, kunnen wij de poort binnen rijden, en dan gelijk rechtsaf naar de inbreng van de kringloop. Gelukkig is mijn stijve alweer wat ingezakt, en kan ik dus gerust uitstappen. Natuurlijk kijk ik steeds in de rondte, of ik het geile meisje ook nog ergens zie. “Wat heb je, ben je wat kwijt?” vraagt mijn pa lachend, als we het net van de aanhanger halen. “Euh, niks, ik dacht dat ik iemand uit de klas had gezien” lieg ik een beetje stamelend. Gelukkig vraagt mijn pa niet verder. Maar het meisje zie ik ook nergens, dat is balen. De aanhanger is nog wel een keer leeg gepakt, ze hebben alles aangenomen. We hoeven dus niet ook nog eens langs de stort. Pa en ik stappen weer in, draaien, en rijden naar de voorkant, en parkeren daar de auto. Pa gaat op zoek naar ma, en ik ga mijn eigen weg.

In de kringloop is het al best wel druk. Met mensen, maar er staan ook heel veel spullen, genoeg te bekijken dus. Hoewel ik niet veel zin had om hier heen te gaan, ik zat liever in de tuin in de zon, ben ik nu toch wel blij dat ik ben mee gegaan. Het is ook altijd wel lekker rondsnuffelen tussen al die ‘troep’. Op een of andere manier houd ik wel van ‘vintage’ spul. Mijn slaapkamer is dan ook niet zoals een gewone puber de kamer zou hebben ingericht. Het meeste is tweedehands. Het komt van marktplaats, een rommelmarkt of de kringloop. Wel een tweepersoonsbed, maar geen bureau. Ik heb een klein salontafeltje, met twee oude stoffen stoelen, waar je een beetje onderuitgezakt in kunt zitten. Het is net of ik bij mijn ouders in huis op kamers woon. Maar ouderwets ben ik zelf zekers niet. Ik probeer me altijd vlot en stoer te kleden. Zo heb ik vanmorgen een strak shirt van Acdc aangetrokken, met een korte jeans, met veel zakken en knopen. Daaronder dan nu wel even werkschoenen, ivm met het sjouwen van de kastjes, maar normaal heb ik stoere schoenen met gestikt leer en printjes. Oh ja, en ik draag altijd strakke boxers als ondergoed. Die wijde dingen zitten voor geen meter, en ze staan überhaupt nergens naar vind ik. Díe zijn nu juist ouderwets.

Het is een grote kringloopwinkel, maar alles staat wel netjes. Eerst staan er twee tafels, en een oude werkbank met allemaal kleine spullen en gereedschap. Wel leuk, maar niet echt iets bijzonders tussen te vinden. Ineens in een ooghoek dacht ik iets waar te nemen, en gelijk kijk ik op. Nog net zie ik vanachter de kassa’s een glimp van een strak shirtje en een strakke jeansshort, dat naar het magazijn verdwijnt. Shit, zou dat dat geile meisje zijn? Bij die gedachte voel ik alweer iets bewegen in mijn broek. Maar hoewel ik een tijdje blijf staan kijken, ik zie niets meer terug komen. Dan komt er iemand uit het magazijn. Een oudere vrouw, 50+ gekleed in een wit hemdje, en korte broek. Zou ik me dan zo vergist hebben? Ben ik dan nu al zo geil gefocust op dat meisje dat ik ga hallucineren? Het zal wel, denk ik en loop weer verder langs de ‘prullaria’.

Dan kom ik bij de boeken uit. Hoewel ik niet echt boeken lees, kijk ik toch even bij de jeugdpockets. Western verhalen vind ik nog wel leuk om te lezen. Ah, 5 pockets van Cowboy Joe, en twee van Buffalo Bill. Die neem ik mee. Dan nog even in de kast kijken, bij ‘Lichaam en opvoeding’, of daar nog ‘vieze boekjes’ tussen liggen. Geen pornoblaadjes, die vind je er uiteraard niet, maar boekjes over het ontdekken van je lichaam, over het beginnen te puberen, over de verschillen tussen jongens en meisjes. Ach, ik ben gewoon een geile puber, kan er niets aan doen. Een paar boeken over het lichaam, maar die zijn ouderwets, daar zie je niets in. Eén boek over het puberen, ergens uit de jaren tachtig schat ik zo aan de foto’s te zien. Kijk, hier zijn ze al minder preuts. Een jongen en een meisje van een jaar of tien, staan naakt naast elkaar. Daar is nog niet veel op te zien. Een kleine plasser, twee erwtjes, en een kaal plasspleetje wat ooit nog eens een strakke vagina moet worden. Op het plaatje eronder, staan een jongen en een meisje van een jaar of 14/15, daar heb je meer aan. Die jongen heeft al een grotere piemel, met een beetje schaamhaar, en het meisje heeft al ronde borstjes, met op haar kutje ook een pluk schaamhaar. Imke is ook van rond die leeftijd, maar zij heeft al duidelijk vollere borstjes dan het meisje op de foto. Zou Imke ook nog een pluk schaamhaar hebben, of zou ze het al bijwerken, tot helemaal kaal? Dat is weer een geile gedachte van mij, en natuurlijk krijg ik alweer een flinke bobbel in mijn broek. Het onderste plaatje laat een jongen en een meisje zien van een jaar of 18/19, jong volwassen staat er bij. De jongen heeft een duidelijk grote piemel, en het meisje heeft grote dikke, maar slappe borsten. Dat vind ik niet zo geil, ik houd meer van kleiner, stevig rond. Qua verhouding, van die jongen met die grote piemel, doe ik eigenlijk niet onder vind ik van mezelf.

Met sporten, en met vrienden onderling zeggen ze me wel eens dat ik een flinke pik heb voor mijn leeftijd. Hoewel ik dat zelf eigenlijk niet zo zie. Alweer behoorlijk opgegeild, leg ik het boek terug in de kast. Even iets andere gedachten, want met een flinke bobbel in mijn broek door de winkel lopen, daar pas ik voor. En net als verder loop, richting het glaswerk, tikt mijn ma me op mijn schouders. “Nou Mart, al iets gevonden?” Ik laat haar de cowboyboekjes zien. “Alleen deze nog maar”. “En jullie”? vraag ik. “We zijn nu bij de meubels aan het kijken, maar tot nu toe nog niets”. “Over een kwartiertje gaan we even in de koffiehoek koffie drinken”. “Tot zo”. En dan loopt mijn ma weer weg. Laat ik even naar de kassa lopen, en een mandje halen, denk ik bij mezelf. Dan kunnen daar de boekjes in, is wat handiger. En ineens zie ik haar staan. Voor de kassa’s, met een grote kar vol glaswerk. Het geile meisje wat ik vanmorgen zag fietsen. Lang blond haar, iets kleiner dan ik, een strak wit t-shirt, korte strakke jeansshort, en een lekkere strakke kont. Ze staat met de rug naar me toe, dus ik heb uitstekend zicht op haar achterwerk. Wat een figuurtje heeft die meid. Was mijn boner net weer afgezakt, meteen staat mijn pik fier overeind, alsof het een radar is die iets heeft opgevangen.

Dan draait het meisje zich om, en loopt met de kar richting de stelling met het glaswerk. Waauw, wat een leuk snoetje heeft die meid. En een leuke lach ook. En dan die borsten van haar. Meteen zijn mijn ogen daar op gericht. Het lijkt wel of haar shirt een veels te kleine maat is. Het zit zo strak om haar borsten, dat haar navel bloot ligt, hoewel ze steeds opnieuw probeert om haar shirt achter de broekrand te stoppen. Gauw loop ik naar de kassa’s om een mandje te pakken. In de haast die ik daarbij heb, loop ik tegen een tafel aan, en emaillen kom valt met een bult lawaai op de grond. Gauw maar weer oppakken en terugzetten, in de hoop dat niemand het in de gaten heeft. Maar het is net of alle ogen op mij zijn gericht. En het voelt net of ik daar helemaal naakt in de winkel sta, met een gigantische stijve pik, en iedereen zit er naar te kijken. Snel loop ik door, pak een mandje, gooi de boekjes er in, en loop verder. Ik houd het mandje zo vast dat ik het op kruishoogte heb, zodat mijn bobbel niet zo te zien is.

Ik duik achter een grote kast, met potten en pannen, en blijf even staan om bij te komen. Wat een sukkel ben ik ook. Wat moet die meid wel niet denken. Zou ze het ook hebben gezien? Als ik geil ben, dan ben ik toch soms ook zo’n kluns. Dan zie ik haar weer staan, tussen de stellingen met glaswerk. Vazen, flesjes, glazen, en wat nog meer, ze heeft de hele kar vol staan, en ze is het spul aan het wegpakken. Gelijk loop ik verder ‘om tussen het glaswerk te snuffelen’. Ze staat net aan de andere kant van deze stelling, dus ik kan haar nu goed bekijken. Ze staat weer met de rug naar mij toe, en ondanks haar lange haar kan ik zien dat haar shirt behoorlijk doorschijnend is. Het kan zijn dat het komt omdat het wit is, het kan ook zijn, dat het shirt al zo vaak gedragen en gewassen is, dat het al een beetje begint te slijten. Maar goed te zien is dat ze een blauwe bh er onder draagt. Donkerblauwe dunne bandjes lopen over haar schouders naar haar rug, om daar samen te komen, met een sluiting die mij wel gemakkelijk lijkt om open te maken.

Niet dat ik daar zoveel ervaring mee heb, in feite nog helemaal niets. Het enige wat ik wel eens heb losgemaakt waren de bandjes van een bikini van een vriendin, als we ergens hadden gezwommen, en zij even in de zon wou liggen, bij bruinen. Dan lag zij op haar buik, en ik knoopte haar bandjes los, zodat ze geen witte strepen op haar rug zou krijgen. Maar een bh bandje losmaken, als ik samen met een meisje was, dat heb ik nog nooit gedaan. De enige seksuele ervaring wat ik ooit gehad heb, is tongzoenen. Buiten het puberale aftrekken, wat ik dagelijks doe natuurlijk. Dan draait het meisje zich om, om twee vazen op een plank te zetten. De afstand tussen haar en mij is nog geen meter, en nu zie ik dat ze helblauwe ogen heeft…..om verliefd op te worden. Ik pak zogenaamd een bierglas om te bekijken, maar ondertussen zijn mijn ogen natuurlijk alweer op haar borsten gericht. Haar blauwe bh is nu ook goed te zien. Veel verstand van bh’s heb ik dus niet, maar het lijkt mij dat zij deze ook veels te klein heeft. Het is een mooie donkerblauwe bh, met kanten roesjes aan de bovenkant van de cups.

Maar ze bedekken nog maar net de helft van haar borsten, en het is of haar borsten eruit worden gedrukt. Maar het kan ook zijn dat ze van die lekkere stevig ronde borstjes heeft wat ik zo geil vind. Op haar ene borst heeft ze een naamkaartje waarop staat dat ze Carmen heet. Een mooie naam, zeg ik in mezelf, dat past bij zo’n mooie meid. Dan kijkt ze me aan, alsof ze in de gaten heeft, dat ik naar haar borsten zit te staren. Ik lach, zet het bierglas weg, en loop een meter verder. Verdomme, doe dan ook niet zo stom, denk ik in mezelf. Loer dan ook niet zo naar haar. Maar het meisje pakt rustig verder, alsof ze niet weet dat ik naar haar kijk. Pff, gelukkig maar. Dan loopt het meisje met haar kar weer mijn kant op. Ik ga door mijn knieën om een schap lager te bekijken. Maar dat is natuurlijk maar schijn. Ik ben nu op zichthoogte van haar strakke shorts. Ze rommelt weer wat op haar kar, en ik kijk nu tegen haar strakke achterwerk. De shorts zit lekker strak om haar billen heen. Damn, die meid weet wel hoe ze zich moet kleden.

Dan draait ze zich weer om, om weer wat in het schap te zetten. Gelijk zit ik eerste rang, en heb op ooghoogte een uitzicht van heb ik jou daar. Ik kijk recht tegen haar blote navel aan. Iets lager haar strakke shorts. Het is zo’n korte shorts, dat het bij haar kutje behoorlijk strak zit. Deze zal ook wel weer een te kleine maat zijn, want de rits van haar shorts is een klein stukje open gesprongen zie ik. Als ik goed kijk zie ik iets roods. Gelijk voel ik een gigantische ‘jeuk’ in mijn stijve, een lekker gevoel. Ik word hier behoorlijk opgewonden van. Om niet te veel op te vallen dat ik haar beloer, rommel ik weer wat met een aantal glazen. Maar als zij dan ook een schap hoger moet reiken, om iets neer te zetten, en daardoor haar shirtje nog wat verder omhoog trekt, wordt het mij haast te veel. Een groot gedeelte van haar buik ontbloot, en ik krijg een glimp van haar blauwe bh-tje te zien. Weer door mijn onnozelheid, zet ik een glas iets te hard neer naast een ander, waardoor er een kapot springt. Het meisje schrikt er blijkbaar van, en zet gauw glazen kan neer. Den heeft ze in de gaten dat haar shirt wat omhoog getrokken is, en probeert haar shirt weer naar beneden te trekken. Zo goed en zo kwaad als haar shirt het toe laat. Als ze dan mij ziet zitten krijgt ze een rode kleur, lacht even, en draait haar om naar de andere stelling. Zij zal ook wel denken van, shit, die jongen heeft van alles gezien.

Uiteraard heb ik ook een rode kleur, én een gigantische dikke kloppende pik. En nu moet ik ook nog gaan vragen oom een handstoffer en blik. Ik zet het mandje neer en loop vlug naar de kassa. “Mag ik een handstoffer en blik, er is mij iets uit de handen gevallen” zeg ik verontschuldigend. De meneer achter de kassa, overhandigt mij deze, en ik loop weer vlug terug. Gauw de glasscherven opvegend zie ik het meisje mijn kant op kijken. “Scherven brengen geluk” zegt ze lachend tegen mij en gaat weer verder met wegpakken. Ik ben zo nerveus dat ik even niks weet uit te brengen, maar lach alleen maar terug. Als ik stoffer en blik met de scherven bij de kassa heb achtergelaten, loop ik weer terug naar de stelling met het glaswerk. “Mart, koffie” hoor ik mijn pa zeggen, terwijl hij naar de koffiehoek loopt. In mijn haast had ik hem niet eens opgemerkt. “Ja ja, ik kom er aan” stotter ik een beetje. “Even mijn mandje pakken”. Maar als ik bij het glaswerk kom, en mijn mandje op pak, loopt het meisje net weer naar achteren met een lege kar. Damn!! Sukkel! Nou is ze weg.

Als ik dan maar naar de koffiehoek loop, kan ik nog net zien dat het meisje, voordat ze het magazijn weer inloopt, gauw even om haar heen kijkt, en als ze ziet dat niemand kijkt, haar shorts een beetje uit haar kruis trekt. Gelukkig heeft ze mij niet gezien, en ik fantaseer er gelijk op los, wat zij eventueel doet met haar vingers op die hoogte...