Als dit een film is, dan ben ik vandaag Florence Nightingale. Geroepen om benauwde zieken en zielen te verzorgen. Ik kan het niet goed thuisbrengen, de spanning die er sinds vanmiddag hangt tussen oom en tante. Het lijkt wel een ziekenhuissfeertje en ik ruik haast de desinfectans op de gangen. Ik raak ervan in de war. Kan ik ze helpen? Laten ze me helpen? Gelukkig staan mijn zeven geile dwergjes altijd klaar om Sneeuwwitje wat op te peppen. In een visioen sta ik met mijn witte verpleegster-jurkje-met-drukknopjes voor oom, en tante kijkt toe. Ik kijk hem verleidelijk aan, met een pruillipje. “Ik kom de patiënt even opvrolijken”, zeg ik. Met beide handen trek ik in één ruk het niemendalletje open en ik zie de grote ogen van mijn lieve oom gefixeerd op mijn blote buikje en lange benen. En onder mijn uniform draag ik….. mijn nieuwe roze setje.

“Beeldig”, zegt oom en hij strekt zijn handen naar mij uit, als ik voor hem ga staan. Hij zit met verwarde haren en – ik zie het in een flits – een natte plek op zijn short op de leren bank. Ik pak zijn hand en kijk naar tante, die me een knikje geeft. Ze lijkt wat gespannen, of verbeeld ik me dat?

Niks mis mee, met mijn verbeelding. Met de paplepel ingegoten, als je vader dominee is. Als wij zondags verplicht naar zijn diensten luisterden, dan zat ik te bladeren in het zakbijbeltje met de vloeiblaadjes, dat ook zo heerlijk tussen mijn dijen paste. En dan fantaseerde ik over alle seksuele verhaaltjes waar de bijbel bol van staat. Je moet het maar weten: van Eva die het met de slang deed, in mijn fantasie dan. Van Sara die haar werkster aan Abraham aanbood, omdat ze zelf niet zwanger raakte. Van Batseba die op een binnenpleintje staat te badderen, waarna David zich aan haar vergrijpt. Van Maria van Magdala, die het met jan en alleman deed. Van David, opnieuw dezelfde David, die met de jonge Jonathan sliep en liep, heup aan heup. En terwijl vader sprak, spon ik mijn eigen verhaaltjes verder uit, steeds met nieuwe beelden. Hoe Lea met de doffe ogen, leunend op een hark, toekijkt hoe Jakob tussen de benen van haar zus Rachel kruipt. Hoe hij haar dikke kleed met schort omhoog stroopt en zuchtend in haar glijdt. Hoe haar verstikte kreetjes echoën in de stal, terwijl ze in het stro tussen de loeiende koeien liggen. Steeds rijker en fantasievoller. Ik werd zo verhit, dat ik mijn benen wel over elkaar moést doen, met het zakbijbeltje er tussen. Als het zomer was, dan drukte het zo heerlijk onder mijn korte rokje, en wel precies tegen mijn klitje achter een vochtig wordend slipje. De boekblaadjes bleven daarna aan elkaar plakken. Ik hield het maar nauwelijks vol om stil te zitten en keek verhit naar boven, zacht wiegend van mijn linker- op m’n rechterbil. En mama maar denken dat ik volledig in trance naar papa zat te luisteren. Ik denk dat ik zo twee keer ook echt ben klaargekomen. Hoogst gênant. Maar dat mama me dan aanstootte en zei: “wat preekt hij weer mooi he?”. “Ja heerlijk”, zei ik dan maar, “maar ik voel me wat draaierig, mam”. “Ga maar alvast maar naar de pastorie, dan kan je de koffie klaar zetten”, zei ze dan tijdens de collecte.

Ik zit op schoot bij oom. Ik hoor zijn zware adem. Hij ruikt naar alcohol en mannen-musk. Ik zie de stoppeltjes van zijn baard. Ik zie borstels van wenkbrauwen boven zijn ogen. Verhip! Hij was het: mijn rover op het piratenschip, waar ik toen over droomde! Niks papa, het was oom! En nu glijdt oom met zijn handen over mijn half-ontblote borsten in de roze cups. Ik houd mijn adem in. Hij streelt over mijn platte buik naar beneden. Ik verschuif automatisch iets op zijn schoot om mijn benen wat uit elkaar te doen. Hij strijkt met zijn wijsvinger over mijn slipje, van beneden naar boven. Ter hoogte van mijn klitje drukt hij even door de stof. Ik hoor mijn eigen adem stokken. Ik kreun.

Tante neemt het initiatief. “Kom”, zegt ze, terwijl ze mijn hand pakt en me overeind trekt. Ik loop met haar mee naar de keuken en kijk achterom. Ik zie dat oom nog een laatste teug whisky neemt, met de rug van zijn hand zijn lippen droogt en ons dan onvast volgt. Tante zet me als een etalagepop voor de keukentafel en knielt. Ze pakt met haar handen het slipje en trekt hem devoot naar beneden. Het stof plakt in mijn spleetje en komt – plof- als een elastiekje los. Dan staat ze op en reikt liefdevol achter mijn rug om de bh-sluiting te openen. Ik hoor haar hoog ademen. Mijn borsten komen achter de bh vandaan en mijn tepels staan fier vooruit. Ik kijk van mijn eigen borsten op en we hebben even intens oogcontact. Ze heeft glinsterende ogen, tante. Ze duwt me zacht achterover op het houten tafelblad en maakt plaats voor oom. In éen vloeiende beweging trekt hij zijn short uit en gaat met trillende paal voor me staan. Zijn pik is nog wittig van de eerdere neukbeurt. Ik heb ze wel gehoord hoor, toen ik boven was. Ik heb toen met mezelf gespeeld, daar boven aan de trap. “Ben je er klaar voor?”, zegt oom zacht, een beetje schor. Ik knik. “Je bent nog maagd, toch? Het gaat misschien een beetje pijn doen”. Ik glimlach en zeg op fluistertoon: “Dat zal wel meevallen. Mijn vliesje is al gebroken toen ik de achterkant van mama’s kam ontdekte”. Tante schiet zenuwachtig in de lach. “Ze moest eens weten”, zegt ze.
En dan zet oom zijn ontblote eikel tegen mijn lipjes. Ze wijken als vanzelf uiteen als hij een klein beetje doordrukt en spannen zich strak om zijn paal. Ik lig met mijn benen slap over de rand van de tafel en op mijn ellebogen kijk ik hoe een man mij voor het eerst in mijn leven penetreert. Het voelt geweldig en machtig. Van meisje word ik vrouw, ik ben de schoot van alle vrouwen in de wereld, van Sara, Batseba, Rachel en Lea en Maria van Magdala bij elkaar.

Zacht begint oom in mij te stoten, terwijl tante mijn rechterborst masseert. Ze knijpt even in mijn tepel en ik kijk haar liefdevol aan. “O tante, hij is geweldig! Net zat hij nog in jouw kutje, en nu zit hij in mij”. Tante knikt geil. Ze duwt haar andere hand in haar kruis en begint zichzelf te verwennen. “Jouw kutje is nauwer, prinses. En je bent hartstikke vruchtbaar. Hij gaat een kindje maken. Ons kindje. Wil je dat?”. Ik knik. Ja dat wil ik, ik weet het zeker, zo zeker alsof ik het altijd al heb geweten. Oom kreunt en kijkt geil-verrast naar tante. “is ze echt niet aan de pil?”. Tante schudt haar hoofd. “En ze had gisteren haar ovulatie, ze is helemaal klaar voor je”. Ik zie oom peinzen, maar tegelijk wordt hij overmand door zijn eigen geilheid. “Ik houd het niet langer”, zegt hij. Tante gaat snel achter hem staan en legt haar handen op zijn billen. Op het moment dat hij diep in mij stoot, drukt ze met geweld tegen zijn blote kont. Ik voel hete stralen mijn kutje insproeien. “Dat is drie”, schreeuwt oom, “….het derde vluggertje van vandaag”. “Al het goede komt in drieën”, zegt tante diepzinnig. Ze laat oom los en hij laat zich bovenop mij vallen. Ik voel zijn zware lijf en krijg bijna geen adem. “Hé, laat dat kind niet stikken!”, zegt tante lachend. Of huilt ze? Ze is vol emotie. Hij komt weer overeind en trekt zijn al slappe penis uit mijn grotje. Er lekt wat sperma naar buiten. Tante vangt het op en duwt het weer naar binnen. “Het is goed zo”, zegt ze en ze geeft oom een lange intense tongzoen. Ik glibber ondertussen met mijn wijsvinger over mijn spiegelgladde spermaklitje. “O, ik ga ook komen”, zeg ik. Tante en oom wrijven liefdevol in mijn zij en langs mijn borsten. En dan explodeer ik. Ik krom mijn rug van het tafelblad en schreeuw het uit.

En zo is het gekomen. In twee keer drie rondes heb ik jullie van mijn geheim verteld. Ons geheim, want het was het idee van Jef om hier de verhalen te plaatsen. Jef dus, vroeger mijn oom, nu mijn man. We zijn niet lang na de dood van tante vertrokken naar Frankrijk, om de familie en de buurt niet tot last of schande te zijn. We hebben een kruidenierswinkeltje overgenomen in de Bourgogne Morvan. Hij staat in de winkel en verkoopt er kerstbomen bij. Ik stond met mijn zwangere buik eerst stroopwafels op lokale markten te verkopen. We schelen dan wel elf jaar (hij bijna dertig, ik achttien), maar we zijn een voorbeeldig Hollands gezinnetje in een woeste donkere streek. Ons dochtertje werd hier geboren. Ze heet Maria, naar mijn oma. Sinds Maria is geboren, ben ik voor infirmière, verpleegster, gaan studeren in Dijon. En papa en mama? Die waren eerst ontzettend boos op ons, maar ze zijn inmiddels aan de situatie gewend en al een paar keer langs geweest. Mijn moeder was al verdrietig om het overlijden van haar zus, ze wilde niet óók nog haar dochter en kleinkind kwijtraken. “Ik begrijp je ergens wel”, zei ze laatst op een namiddag ineens. En ze keek er veelbetekenend bij.