Er zijn altijd van die momenten dat jezelf niet onder controle hebt en dat je weet dat de spanning enorm op kan lopen. Bepaalde seksuele spanningen bouwen zich langzaam op tot dat het juiste moment daar is. Dit overkwam mij dus een paar weken geleden met als gevolg dat ik hier wel een paar keer per dag aan terug denk. Het is te vergelijken met een langgekoesterde wens wat in vervulling is gegaan of misschien hetzelfde gevoel als een loterij winnen...

Ik kan je zeggen dat ik dit onbeschrijflijke gevoel mij altijd bij zou blijven. Het enorme verlangen naar iemand, maar vooral naar haar. Het samen lachen, huilen, spelen en bovenal seks hebben op de meest denkbare plekken maken mij een gelukkig mens.

Dit verhaal begon zoals gezegd dus enkele weken geleden in een winkelstraat in de stad. Mijn naam is Steven (24, bruin haar blauwe ogen, licht gespierd, 1.82 m). Met al twee tassen vol met nieuwe kleding liep ik wat rond op zoek naar een terras om wat te gaan drinken tot dat ik me ogen liet vallen op een groepje Marrokkaanse meiden die zich ook prima vermaakten in de zon. Zo op een afstandje te zien hebben zij ook de portemonnee niet op de knip gehouden.

Ik heb altijd al een fantasie gehad om een keer een Marokkaanse meid te daten, alleen al om te verdwalen in hun mooie amandel kleurige ogen, mooi licht getinte huid, lange donkere haren en niet te vergeten de attractieve rondingen.

Nog steeds van een afstandje kijkend naar het vrouwelijk schoon viel me een dame direct op. Zij was duidelijk de oudste(rond de 21 schat ik) en misschien ook wel de ‘natuurlijke leider’ van de groep. Op de een of andere manier moet ik de aandacht trekken van de meiden, zodat zij mij in het vizier krijgen, zeker met de wetenschap dat ik geen enkel idee heb of ik wel hun type ben. Het zijn van die momenten in je leven dat je ook denkt nu of nooit.. of dat je denk waar ben ik in hemelsnaam mee bezig?!

Toch besloot ik de stoute schoenen aan trekken en hun aandacht proberen te trekken door gewoon langs te lopen en ‘druk’ bellend interessant over werk te praten, maar ook over de ‘breuk’ van mijn ex, wat eigenlijk al maanden geleden had plaats gevonden... Achteraf besefte ik dat dit echt totaal waanzin was en mezelf ongelofelijk voor schut zou zetten.

Waarom?! Waarom deed ik dit? Kon ik niets beters verzinnen? 100 meter verder gelopen durfde ik niet om te kijken en/ of heb ik niet even gecheckt of ik opgevallen ben? Maarja, ik heb het op z’n minst geprobeerd en kan achteraf dus niet zeggen wat als? Of had ik maar..

Door deze teleurstelling besloot ik maar naar huis te gaan en richting de garage te lopen waar mijn auto geparkeerd stond. Stiekem hoopte ik ergens nog een glimp van de knapste te ontvangen, maar al snel dacht ik aan de avond, want dan kwam voetbal op tv.

Geheel onverwachts hoorde ik voetstappen in de garage van iemand met hoge hakken.. zou het dan toch? Is het de knappe meid met de felrode jurk en zwarte hakken?