Johan en ik spreken dan nog af, wanneer ik zal langskomen met de vrachtwagen om de grotere meubels, die ze nog in een opslag hebben staan, zal komen verhuizen. We spreken op woensdag af, waarbij ik dan een nacht bij hun zal blijven logeren. Dan kan ik dinsdag Chantal naar Bemelen brengen, zodat ze zich daar alvast kan inrichten.

Na het eten zegt Chantal tegen me: ‘John, zullen we zo meteen naar huis heen rijden? Ik wil straks de rest van mijn spullen ook in je wagen leggen, zodat we morgen op tijd naar Bemelen kunnen gaan.’

Ik zie, dat Jolien even moet slikken. Ze heeft goed gehoord, wat Chantal zei. Voor haar is thuis niet meer het ouderlijke huis in Kampen. Haar thuis is nu mijn huis. Of liever gezegd, ons huis. En Jolien beseft dat nu als geen ander.

We nemen afscheid van de familie, waarbij Jolien me even stevig omhelst en zegt: ‘Pas je een beetje op mijn meisje?’

‘Natuurlijk! Wat dacht je dan? Maar zaterdag komen we weer. Ik heb dan een huisje geboekt, waar ik dan kan blijven slapen.’

Chantal zegt dan: ‘Mam, je zal het toch niet erg vinden, als ik dan ook bij John in dat huisje blijf slapen? Het zou voor mij raar zijn, als ik hier alles meeneem, en als ik dan op bezoek kom, niet bij John zou blijven.’

Jolien schudt haar hoofd. ‘Het is al goed, Chantal. Het zal wel even moeilijk voor me zijn, maar je hebt je pad gekozen. Dus het is niet erg.’

Er rollen bij beide dames nu enkele tranen over hun wangen. Dan loopt Chantal naar mij toe en zegt: ‘Kom we gaan. Anders is het zo laat, als we terug zijn!’

Ik knik, en we stappen in mijn wagen. We zwaaien als we wegrijden en zijn op weg.
Chantal heeft het er duidelijk even moeilijk mee, en ze leunt tegen me aan.

‘Gaat het?’

Ze knikt. ‘Maar het was wel moeilijk! Ik zag, dat het haar pijn deed.’

‘Natuurlijk ligt dat wat gevoelig, Chantal! Maar je hebt een duidelijke keuze gemaakt. Maar ze wist het al, toen je zei, dat we naar huis zouden rijden. Jouw thuis is niet meer in Kampen, dat is bij mij. En je moeder besefte dat meteen.’

Chantal knikt. ‘Je hebt gelijk, John. Ik voel me daar bij jou ook heel erg thuis. Het is dat ik nog moet studeren, anders zou ik meteen bij je intrekken.’

‘Daarvoor is het nog steeds te vroeg, Chantal. Maar ik begrijp je wel. En ik vind het ook helemaal niet erg om je dicht bij me te hebben.’

Chantal glimlacht. Ze vraagt me dan: ‘John? Zou je me vannacht weer een keer met me willen vrijen? Zoals we eigenlijk van plan waren, toen Melissa en Daan opeens kwamen opdagen?’

‘Dan moet ik nog wel ergens condooms vandaan halen, Chantal. Ik geef veel om je, maar om ons nu al meteen met kinderen op te zadelen, dat gaat me nog wat ver.’

‘Moet het echt met condooms?’

‘Ben je al aan de pil?’

Ze schudt haar hoofd. ‘Nou, dan gebruik ik tot die tijd condooms. En daar ga ik niet vanaf wijken!’

‘Is dat niet lastig?’

‘Ik gebruik ze liever niet, maar wil je dan nu al meteen zwanger worden?’

Ze schudt haar hoofd. Dan geeft ze toe. ‘Als het dan moet, dan zal ik maar eens snel een afspraak gaan maken bij de huisarts. Ik wil niet afhankelijk zijn van condooms, als ik een keer seks met je wil hebben. Bovendien vertrouw ik die dingen niet. Je hoort er zoveel verhalen over, dat die dingen kapot gaan, en je alsnog zwanger wordt! En dan ook nog dat ding omdoen. Dat lijkt me helemaal niet prettig!’

‘Dat is jouw keuze, Chantal. Ik ga je niet dwingen om aan de pil te gaan, maar tot die tijd gebruik ik condooms. Als we later getrouwd zijn, dan ligt dat natuurlijk weer anders.’

‘Wil je later wel trouwen?’

‘Natuurlijk! Met alles wat erbij hoort. Het zijn niet alleen vrouwen, die daarvan dromen, Chantal! Ik heb me altijd een meisje gewenst, met wie ik een bruiloft met alle pracht en praal kon houden. Maar op dat punt zijn we nog niet, Chantal. Al zou ik me wel heel goed kunnen voorstellen, dat ik een keer je hand vraag.’

‘Dat hoop ik dan ook. Je hebt gelijk, het is nog veel te vroeg. Maar ik kan het niet helpen, dat ik er soms over droom.’

‘Natuurlijk is dat niet erg. Ik denk dat daar veel meisjes over dromen.’

Ze knikt. ‘Ik in ieder geval wel, en van Melissa weet ik het ook.’

Zwijgzaam rijden we verder. Maar als we thuis komen, slaakt Chantal een diepe zucht. ‘Blij, dat we thuis zijn, John.’

En dat doet me glimlachen. Ze kijkt me verbaasd aan.

‘Wat is er?’

‘Je zei: Blij dat we thuis zijn.’

‘Dat zijn we nu toch?’

‘Ja, maar je zei thuis, en niet blij dat we er zijn.’

Nu begrijpt ze het. Haar gezicht fleurt helemaal op. ‘Klopt, ik voel me hier ook echt thuis. En dat komt door jou!’

Als ik de wagen stilzet, geeft ze me meteen een zoen. Dan kijkt ze me aan en zegt: ‘John? Mag ik je wat vragen?’

‘Natuurlijk, wat is er?’

‘Hou je van me?’

‘Oei, een vraag met risico. Ik zou graag ja willen zeggen, maar ik weet dat ik verliefdheid niet moet verwisselen met houden van. Maar ik ben absoluut helemaal verliefd op jou, dat kan ik met zekerheid zeggen. Houden van, dat is iets wat verdiend moet worden.’

Dat was niet helemaal het antwoord, wat ze gehoopt had. Maar het is wel een eerlijk antwoord, en dat weet ze ook. Maar het zet haar wel aan het denken. Dan zegt ze: ‘Ja, zo voel ik dat ook. Maar wat is dan houden van?’

‘Houden van, is in mijn ogen, onvoorwaardelijk, en zonder enige twijfel je partner steunen, er alles voor over hebben en niet zonder hem of haar kunnen leven. De fouten en de grillen zonder twijfel of voorwaarden accepteren, evenals de leuke en goede dingen. Dat is in mijn ogen houden van iemand.’

Chantal glimlacht weer. ‘Dat klopt ook. Er zijn dingen, die ik heel erg leuk aan je vind, maar ook wat dingen, waar ik minder blij mee ben. Zo snurk je soms. Niet hard, maar ik word er wel wakker van. Maar aan de andere kant vind ik het ook weer niet erg. Want dan kan ik weer even naar je kijken, als je slaapt. Dat vind ik fijn.’

Ik kijk verbaasd. ‘Doe jij dat ook al?’

Nu is het Chantal, die verbaasd kijkt. ‘Hoezo? Bekijk je me ’s nachts ook wel eens?’

Ik knik. ‘Ik ben meestal veel vroeger wakker, dan jij, Chantal. En er is niets mooiers voor mij, dan je nog lekker te zien slapen. Om dan te horen, wanneer je bijna wakker wordt. Dan voel ik me heel erg gelukkig.’

‘Zo voel ik me ook, als ik naar jou kijk.’

We kijken elkaar aan, en de drang om elkaar te kussen, intiem te kussen wordt steeds groter. Maar we zitten nog steeds in de auto en de gordels verhinderen ons om verder te gaan. Maar er is wel een bepaalde spanning ontstaan, waar onze beide harten van vol zijn.

We stappen uit de auto, en Chantal wil haar spullen in de auto leggen. Maar ik loop om de auto heen en pak haar van achteren vast en trek haar overeind. Ik fluister in haar oor: ‘Laat maar liggen, die liggen er morgen ook nog wel in.’

Ze draait zich naar me om en trekt zich naar me toe. ‘Een goed idee!’

Haar ademhaling is zwaar, en ze kijkt me vol verwachting aan. We weten allebei wat er nu gaat gebeuren. Plotseling til ik haar op, en draag haar naar binnen. Het is even wel wat gepruts, om het alarm en het slot eraf te krijgen, maar Chantal is even behulpzaam door me even te helpen. Maar het is duidelijk, dat ze dezelfde gedachte heeft, als ik. Het kan haar niet snel genoeg gaan. Ze geeft me nog net genoeg tijd om de deur weer op slot te doen. Al kussend lopen we richting de trap, maar zover komen we niet eens. Als we bij de keukentafel aankomen, trekt ze me naar de tafel toe en gaat erop zitten. Ik begrijp haar bedoeling en duw haar dan wat achterover.

Ik trek haar rok omhoog, helemaal niet eens zo’n preuts model, wat net boven haar knieën reikt, en laat mijn handen over haar benen glijden. Ze sluit haar ogen en huivert als ik met mijn hand langzaam naar boven ga. Als ik bij de bovenkant van haar dijen kom, ben ik verrast als ik merk, dat ze helemaal geen slipje aanheeft! Wanneer heeft ze dat gedaan? Ik weet, dat ze vanmorgen nieuw ondergoed heeft aangetrokken.

Ze grijnst, als ze ziet, dat ik verwonderd kijk. Maar ik voel nog veel meer! Haar schaamlippen zijn al nat van geiligheid. Zou ze dit al een beetje gepland hebben? Langzaam streel ik met de vingertoppen van mijn vingers over haar schaamlippen, en Chantal kan een kreuntje niet onderdrukken. Dan kijkt ze me aan en zegt: ‘John, wil je me hier op de keukentafel nemen? Ik wil je in me voelen. Maak me weer je vrouw.’

‘Maar ik heb nog geen condooms in huis.’

‘Ik haal morgen wel een morning-after pil, en dan ga ik ook meteen naar een huisarts, om me de pil voor te schrijven. Ik ben al de hele terugweg geil, en ik kan echt niet meer langer wachten!’

‘Weet je het zeker?’

Ze knikt. Ze begint de knoopjes van mijn blouse los te maken. En ik doe hetzelfde bij haar. En dan pas merk ik, dat ze helemaal geen bh aanheeft.

‘Wanneer heb je dat gedaan?’

‘Toen jij moest tanken. Ik moest even naar de wc, en dat leek me wel een leuk idee.’

‘Dat is zeker een leuk verrassing! Als ik dat geweten had, waren we misschien al veel eerder gestopt!’

Chantal lacht. ‘Misschien maar beter, dat je het niet wist, want dan waren we misschien niet veilig thuis gekomen.’

Ik streel dan speels met mijn vingers over haar borsten, en zie een spoor van kippenvel waar mijn vingers haar huid hebben geraakt. Dan trek ik snel mijn blouse uit, en dat doet ook Chantal. En ze trekt ook meteen haar rok uit, en zit nu vrijwel naakt op de keukentafel. Alleen haar kleine sokjes heeft ze nog aan. Heel even lijkt ze zich te schamen, maar dan neemt toch de lust over.
Ik trek mijn broek uit, en ook mijn onderbroek. Begerig kijkt ze naar mijn pik, die al begint aan op te zwellen. Maar tegelijkertijd is ze ook onzeker, dat blijkt als ze even niet weet wat ze moet doen. Maar ik neem het initiatief weer, en ze laat zich graag door me leiden.

Ik trek haar voeten omhoog en ontdoe haar van haar sokjes, zodat ze nu ook helemaal echt naakt voor me zit. Teder streel ik haar voeten en haar kuiten, en ik zie, dat ze ervan geniet. Ze moet even giechelen, als ik haar voeten kus. En ze hapt verwachtingsvol naar adem, als ik langzaam met mijn vingers langs haar benen omhoog ga. En ze opent automatisch haar benen, naar mate ik mezelf dieper tussen haar benen begeef.

Maar ze schrikt wel even, als ze opeens mijn natte tong op haar schaamlippen voelt. Dat had ze niet verwacht, maar de sensatie, die ze nu voelt, doet haar geschrokken reactie al snel kalmeren. Met ver opengesperde ogen kijkt ze naar boven, terwijl ze kreunt van genot. Of eigenlijk zijn het kleine gilletjes. Dit is nieuw voor haar, maar het is wel duidelijk, dat ze het wel fijn vindt. Sterker nog, ze duwt me met haar handen stevig in haar kruis, als teken, dat ik zeker door moet gaan. En dat doe ik ook. Met een hoog gilletje komt ze dan klaar. Hijgend van de inspanning, maar volledig voldaan, kijkt ze me rozig aan.

Maar ze wil meer. En dat wil ik ook wel, maar het zit me nog niet helemaal lekker, dat ze nog niet aan de pil is. Maar intussen staat mijn pik wel op knappen. Dan wint de lust het van mijn verstand, en zet ik mijn pik tegen haar natte gleuf aan. Als ik mijn pik in haar duw, klemt ze haar benen om mijn heupen heen. Chantal lijkt helemaal los te gaan. Langzaam begin ik haar te neuken, met lange halen. Maar ik merk al snel, dat Chantal het veel harder en sneller wil. Ik geef echter niet toe aan haar wensen, ze zal het me moeten vragen.

Uiteindelijk vraagt ze me: ‘Harder, John! Harder!’

Dat doe ik dan ook, maar alleen niet op het tempo, dat Chantal graag wil. Het is niet zo, dat ze er niet van geniet, maar ik merk aan haar, dat ze het graag anders wil hebben. En ze zal moeten leren, dat ze moet aangeven, wat ze wil.

‘Toe nou John! Harder en sneller!’

Ik kijk haar aan en zeg: ‘Vraag het me, Chantal!’

‘Alsjeblieft?’

Het komt er bijna smekend uit. Glimlachend voer ik dan het tempo op. Ik geef haar precies wat ze wil. En ze komt niet veel later klaar, maar haar benenklem om mijn heupen laat ze los. En dat is maar goed ook, want ik kom ook al bijna klaar. Net voordat ik klaarkom trek ik me uit haar terug en spuit dan een hele lading over haar buik en ook over haar borsten. Chantal moet lachen.

‘Dat is ook een manier om ervoor te zorgen, dat ik niet zwanger word!’

Lachend laat ik me op haar vallen en geef haar een zoen. Dan zegt ze me plotseling: ‘Ik hou van je, John!’

Dat overvalt me, omdat we het daar niet zo lang geleden nog over gehad hebben. Maar ze lijkt het werkelijk te menen. Ik kan dan niet achterblijven. Maar ik meen ook, als ik haar zeg: ‘Ik hou ook van jou, Chantal.’

We blijven nog even uithijgen, en opeens moet Chantal hard lachen. Verbaasd kijk ik haar aan.

‘Waarom moet je zo lachen?’

‘Omdat ik nu alweer seks met je gehad heb, en ik er nog lang niet genoeg van heb. Wat is dat lekker! Ik snap niet, waarom ik me er zo lang tegen geweerd heb!’

Ik moet ook lachen. ‘Misschien was die belofte er wel om te voorkomen, dat je met Jan en alleman naar bed zou gaan.’

Chantal moet nu nog harder lachen. ‘Dat zou best wel eens kunnen. Maar ik wil alleen nog maar seks met jou!’

Ik geef haar nog een zoen, en ga dan weer staan. Chantal gaat weer op de tafel zitten en zegt: ‘Misschien kunnen we beter maar even de spullen nu uit de auto halen. En daarna wil ik nog veel meer met je beleven in bed!’

‘Dat vind ik prima, maar dan ga ik me nog wel even condooms halen. Ik ben nog lang niet toe aan een klein Chantalletje of een kleine Johnny!’

‘Kun je die nu nog ergens krijgen?’

‘Ik weet nog wel een winkel, waar ik nog terecht kan. En ik weet, dat ze daar ook nog die champagne hebben, die je zo lekker vond.’

‘Dan ga jij dat maar eens snel halen. Klinkt helemaal niet slecht! Seks en champagne in bed!’

Lachend geef ik haar een zoen op haar wang.

‘Nou, als je daar zoveel zin in hebt, dan moeten we maar eens gaan opschieten!’

We kleden ons weer aan, en halen dan de spullen van Chantal uit de auto. Niet alles, want morgen brengen we een hoop naar Bemelen. Dan begint Chantal de spullen, die ze hier wil laten, alvast in te ruimen, en rijd ik even naar een nachtwinkel. Daar ben ik wel eens vaker geweest, als ik nog eens behoefte had aan wat te drinken. Ik moet er wel een stuk voor rijden, maar ze hebben er alles. Ze hebben zelfs verse broodjes, en die besluit ik me mee te nemen voor morgenvroeg.

Ongeveer een uur later ben ik weer terug thuis. Maar eenmaal thuis kan ik Chantal nergens vinden. Ze is niet beneden, niet in de slaapkamer, maar ik vind haar wel in de badkamer. Chantal ligt lekker te genieten van de whirlpool in het bad. Ze glimlacht, als ze me ziet binnenkomen.

‘Aha, je hebt ontdekt, hoe je de whirlpool moet gebruiken?’

Ze knikt glimlachend. ‘Leonie heeft me dat uitgelegd, maar ik had het voorheen nog niet gebruikt. Maar het is echt heerlijk!’

‘Ik weet er alles van, Chantal. Ik gebruik de whirlpool echter veel te weinig.’

‘Misschien moest je er dan maar eens bij komen liggen… Er is plaats voor twee!’

Toen ik deze badkamer kocht, heb ik me niet eens bedacht, dat zoiets tot de mogelijkheden zou kunnen behoren. Ik had er alleen maar opgelet, dat het bad lang genoeg was, zodat ik ook languit kon liggen, en dat er een whirlpool in zou zitten. Maar dit idee lonkt me wel. Ik kleed me meteen uit, en ga bij Chantal in bad. Het is behoorlijk warm, maar dat deert me niet. Maar het bad is nu ook weer niet zo groot, dat we langs elkaar kunnen liggen, maar wel tegenover elkaar. Maar dat is niet erg. Nu kunnen we elkaar gewoon aankijken.

Ik zeg tegen Chantal: ‘Ik heb voor morgenvroeg ook al broodjes meegenomen. En voor straks lekkere champagne, die heb ik al meteen in de koelkast gezet.’

‘Je bent de liefste man op aarde!’

De warmte doet mijn spieren goed. En terwijl ik in bad lig, druk ik op een knopje van een paneel, dat in de muur zit gemonteerd. Zachtjes begint dan de muziek te spelen. Chantal kijkt verbaasd en zegt: ‘Is dat knopje daarvoor? Ik wist niet waar het voor was.’

Ik leg haar dan de werking van het paneeltje uit. De helft is ze al meteen vergeten, maar ze heeft wel meteen door hoe ze de muziek moet bedienen. Op het schermpje ziet ze opeens een nummer, wat ze leuk vindt. Als ik het hoor spelen, moet ik lachen. ‘Dat past wel bij jou, Chantal. Lady in Red!’

Ze glimlacht. ‘Maar het is ook nog een heel mooi nummer.’

Ik knik. Het is ook een van mijn favoriete nummers. ‘Zullen we straks even op die muziek gaan dansen? Lijkt me wel leuk!’

Chantal kijkt me met een brede glimlach aan. ‘Graag! Begin je nu het dansen echt leuk te vinden?’

‘Dansen met jou is altijd fijn, Chantal. Maar inderdaad, ik krijg er steeds meer plezier in, nu ik er ook beter in begin te worden.’

‘Dan moeten we de komende tijd nog wel steeds blijven oefenen, John. Maar je komt me straks toch wel regelmatig opzoeken?’

‘Natuurlijk! Maar morgen gaan we eerst je kamertje even inrichten, en ik denk niet, dat we aan een danssessie zullen ontkomen. Karel en Mia zullen ons zeker aansporen om te gaan dansen.’

Opeens staat ze op en kan ik haar goddelijke naaktheid bewonderen. Het laat me echt niet onberoerd, en er begint zich wat te roeren tussen mijn benen. Ze kijkt me aan en zegt: ‘Ik wil eens wat geks doen. Kunnen we niet even helemaal naakt dansen? Dat lijkt me echt te gek!’

Ik moet lachen om haar idee, maar zeg: ‘Nou, als jij dat een keer wil proberen, dan moesten we dat maar eens doen. Maar eerst wel even afdrogen, want anders wordt het een glijpartij!’

Ze knikt, en we stappen allebei uit bad, en drogen ons af. En daarbij gluurt Chantal regelmatig naar mij. Ik moet er zachtjes om lachen. Ik ben eerder klaar, en loop vast naar het andere instrumentenpaneel, waar de radio en versterker zitten ingebouwd. Ik zet een mooi nummer op, en loop dan naar Chantal toe.
‘Mag ik deze dans van u?’

Glimlachend pakt ze mijn hand. Op de maten van de muziek beginnen we te dansen. Het is best onwennig om zo naakt met elkaar te dansen. En met blote voeten op een tegelvloer, dat valt ook best tegen. Maar we dansen wel. En het voelt zo ontzettend goed, maar het voelt wel bijzonder. Het is niet zozeer, dat we naakt tegenover elkaar staan, en daarmee erotische gevoelens opgewekt worden, maar door de naaktheid voelt het alsof we elkaars gevoelens helemaal bloot geven. We dansen op enkele liedjes, als er plotseling een echt schuifelnummer afgespeeld wordt. Dat hebben we nog niet eerder gedaan, maar nu ik wat meer ervaring heb met dansen, en met Chantal aan het dansen ben, durf ik het wel aan.

En ik heb niets om bang voor te zijn, dat blijkt al snel. En hier kan ik best wel aan wennen. Er is niets fijners om lekker close met elkaar te schuifelen, vooral met de vrouw, op wie je ontzettend verliefd bent. Chantal hangt heel dicht tegen me aan, en ik ben me heel goed bewust van haar naakte lichaam tegen me aan. Het zorgt ervoor, dat mijn pik wel opzwelt, maar toch niet helemaal stijf is. En dat vind ik helemaal niet erg, dit is geen moment om nu juist een stijve te krijgen, ten minste niet als je naakt met elkaar aan het schuifelen bent.

Als het liedje afgelopen is, kijkt Chantal me met haar mooie ogen aan. Een lang zoen is echt onontkoombaar. Maar het is Chantal, die de zoen weer verbreekt. Ze trekt me mee naar de slaapkamer, waar we meteen verder gaan met onze zoen. Ik laat mijn tong tussen haar lippen glippen, en ze laat me toe. Al snel zijn onze tongen hevig met elkaar verstrengeld, en laten we ons vallen op het bed. En nu begint mijn pik wel flink stijf te worden. En dat merkt Chantal ook. Ze duwt me op mijn rug en wil op me gaan zitten.

Gelukkig ben ik nog wel even bij de les, en gris een condoom, die ik voor de voorzichtigheid toch maar al even had klaargelegd, van het nachtkastje. Ze knikt, maar het is wel duidelijk, dat het momentum wel even verbroken is. Ik doe snel mijn condoom om, en trek Chantal weer tegen me aan, om het gevoel weer te krijgen. En dat lukt. De passie en de hartstocht komen weer snel terug en nu kan Chantal eindelijk dat doen, waar ze zo naar verlangde.

Even verwacht ik, omdat we geen voorspel hebben gehad, dat ze nog wel wat droog zou zijn, maar het tegendeel is waar! Ze is kleddernat en mijn pik glijdt zonder enige belemmering in haar heerlijk warme en nauwe kutje. Ze berijdt me als een amazone, en ik sta te kijken van haar uithoudingsvermogen. Maar het is nog fantastischer om haar prachtige ranke lichaam en haar mooie borsten boven me te zien bewegen op het ritme, dat ze zelf aangeeft. En ik voel al snel, dat mijn ballen beginnen te borrelen en dat ik echt niet meer ver van een orgasme afzit. Maar Chantal kreunt ook haar best, en opeens spert ze haar ogen ver open, en slaakt een hoge gil. Ze grijpt met haar nagels diep in het vel van mijn borstkas, wat me eigenlijk flink pijn doet. Maar het geeft me wel de druppel om klaar te komen. En dat orgasme is verrassend heftig voor me. Ik zie er sterren van, en het lijkt zelfs even, alsof ik even helemaal buiten westen was.

Het volgende, dat ik weet, is dat Chantal hijgend op me ligt, en werkelijk buiten adem is. Ik geef haar een korte zoen op haar wang, meer kan ik op dit moment niet doen.

‘Wow, je was fantastisch, Chantal!’

Ze lacht. ‘Het was ook fantastisch! Maar ik had geen idee, of ik het wel zou volhouden. Het duurde zo lang, voordat ik klaarkwam! En jij duurde ook best lang!’

‘Hey, een man kan ook maar een paar keren per dag klaarkomen! En straks hebben we al een keer seks gehad.’

Ze blijft lekker op me liggen, en wil me met haar hand door mijn haren strelen. Maar dan ziet ze bloed aan haar vingers.

‘John! Je bloedt! Hoe kan dat dan?’

Ze gaat geschrokken rechtop zitten, en ziet dan de sporen, die haar nagels in mijn borstkas hebben nagelaten.

‘Heb ik dat gedaan? Sorry, dat was niet de bedoeling!’

De wonden zijn niet echt diep, en beginnen al te stollen. Ik wuif het weg en zeg: ‘Ach, het is niets!’

‘Maar dat blijf je nog wel even een tijdje zien, John!’

‘Pff, ik zit er niet echt mee. Zal ik je dan maar een zuigvlek geven in je nek om het weer gelijk te maken?’
Chantal kijkt me geschokt aan. ‘Geen denken aan! Wat moeten je oom Karel en je tante Mia morgen dan wel van me denken?’

Ik lach hard. ‘Het was ook maar een grapje, Chantal. En ik heb er ook geen pijn aan. Het is een klein beetje gevoelig, dat is alles.’

Nu kan ze er ook om lachen. ‘Zal ik er maar een kusje opgeven, om het weer goed te maken?’

Ze wacht mijn antwoord niet af, en geeft op ieder wondje een kusje. Daar beginnen zich nu wel een aantal rode striemen te vormen. Dan zegt ze: ‘Wat ga je nu zeggen, als je morgenavond gaat sporten en ze die sporen op je borst zien?’

‘Dan zeg ik, dat jij me die hebt gegeven, als teken van je liefde.’

Ze kijkt me geschokt aan. ‘Dat ga je toch zo niet echt zeggen, of wel?’

‘Waarom niet? Denk je nou echt, dat ze slecht over je gaan denken? We zijn toch volwassen mensen, of niet dan? En zulke dingen gebeuren nu eenmaal wel eens, als je seks hebt. In de mannenwereld betekent zoiets, dat je wel een paar dingen goed doet.’

Chantal kijkt me verbaasd aan. ‘Dus daarom vind je het niet zo erg? Omdat het stoer staat?’

‘Onder andere. Maar ik weet ook wel, dat je het niet met opzet deed. Je ging zo lekker op in je genot, dat dit maar een kleine prijs is, om dit samen met je te mogen delen.’

Ze kijkt me vertederd aan. ‘Ow, dat vind ik lief van je!’

Dan kijkt ze me grijnzend aan. ‘Als je wilt, dan haal ik met liefde ook nog wel je rug met mijn nagels open!’

Ik antwoord lachend: ‘Een heel erg lief aanbod, maar dat hoeft echt niet! Op mijn rug moet ik nog slapen, en ook al doet het geen pijn, gevoelig is het wel. En ik hecht toch wel waarde aan een goede nachtrust!’

Ze gaat nu langs me liggen. Ik haal met een handige beweging het condoom van mijn inmiddels slappe pik en leg het op het nachtkastje. Ze kijkt er naar en zegt: ‘Dus daar zitten nu allemaal verloren Chantalletjes en Johnny’s in?’

‘Yep! Of wil je al meteen zwanger worden?’

Ze schudt haar hoofd. ‘Nee, liever niet. Eerst afstuderen, werk zoeken en dan wil ik pas aan kinderen denken. Maar ik vond dat gedoe met dat condoom eigenlijk niets. Morgenvroeg maak ik meteen een afspraak met een huisarts. Waar kan ik hier ergens terecht?’

‘Je zou bij mijn huisarts kunnen proberen.’

‘Dan ga ik dat morgenvroeg meteen proberen.’

Opeens zegt ze: ‘Had je nu ook nog die champagne meegenomen?’

‘Ja, die staat al in de koelkast, en ik had al ijs in de koeler gedaan.’

‘Ik had nu wel zin in een glas champagne.’

‘O, daar kan ik wel iets aan doen. Ik haal de champagne en de glazen wel.’

‘Dat is goed. Ik moet nog even naar de wc.’

Als ik terugkom met de champagne en de glazen, is Chantal nog niet terug. Ik wacht nog even, en als ze dan nog niet terug is, ga ik toch maar eens kijken, waar ze blijft. Ik vind haar in de badkamer, en daar vind ik haar huilend boven de wastafel.

‘Chantal, wat is er?’

Ze draait zich plotseling naar me om, en valt in mijn armen. Ze huilt op haar best.

‘Wat is er toch? Waarom huil je zo?’

Snikkend zegt ze: ‘Zou dit de straf van God zijn?’

Ze wijst tussen haar benen, waar wat rode vlekken op haar schaamlippen en haar schaamstreek te zien zijn.

Verbaasd kijk ik ernaar en zeg dan: ‘Het lijkt wel, of je ergens allergisch voor bent.’

Ze kijkt me verbaasd aan. Dan slaat ze zich voor haar hoofd. ‘Ach, dat had ik moeten weten! Is zo’n condoom van latex gemaakt? Want daar ben ik allergisch voor!’

Verbaasd zeg ik: ‘Ja, daar zijn ze normaal wel van gemaakt!’

Ze slaakt een zucht van verlichting. ‘Oh, dan zal het snel weer wegtrekken. Dat trekt bij mij meestal snel weer weg, maar het jeukt nogal. Dat voelde ik ook al, toen ik net klaargekomen was, maar nu begrijp ik waarom.’

Ik kijk nu wel bezorgd. ‘Dus je hebt last van latexallergie?’

‘Ja, dat krijg ik ook, als ik van die rubberen handschoenen aan moet. Als ik bij die tuinder werk, krijg ik altijd andere handschoenen van hem, zodat ik geen last krijg van mijn handen. Want dan jeuken mijn handen echt enorm, en worden ze helemaal rood. Dat is meestal binnen een uur wel weer weg, maar plezierig is het niet.’

‘O, dus doordat we net een condoom gebruikt hebben, heb je nu dus last van jeuk tussen je benen?’
Chantal moet nu lachen. ‘Dat had ik van tevoren ook al, maar om een heel andere reden, John. Dan is dit gelukkig niet zo erg. Straks zie je er niets meer van.’

‘Dus die condooms, die ik me gekocht heb, kan ik nu net zo goed weggooien? Als jij er niet tegen kunt, dan heeft het geen zin om ze nog te gebruiken.’

Ze knikt. Ze zegt dan glimlachend: ‘Een reden te meer om morgen de dokter te gaan opzoeken.’

We lopen dan weer terug naar de slaapkamer. ‘Heb je nog wel zin in champagne?’

Ze knikt. Ze gaat op bed zitten, en ik schud twee glazen vol. Ik reik haar een glas aan en ga naast haar op bed zitten. Chantal heft het glas en zegt: ‘Dan toost ik op nog vele nachten goede seks, en vooral zonder condoom!’

Lachend laat ik de glazen dan klinken. We nippen van onze glazen, en Chantal zegt dan: ‘John? Ik heb het je straks ook al een keer gevraagd, maar ik wil het gewoon weten. Hoe sterk zijn je gevoelens voor mij?’

‘Die vraag heb je me nog niet gesteld, Chantal. Je hebt me wel gevraagd of ik van je houd. Maar om je antwoord te geven, dat mijn gevoelens voor jou op dit moment echt behoorlijk sterk zijn. Er is geen moment van de dag, dat ik niet aan je denk. Ben je even weg, dan mis ik je al. En als ik slaap, gaan mijn dromen over jou. En telkens als je naast me ligt in bed, vraag ik me af, hoe het kan gebeuren, dat zo’n mooie en lieve vrouw nu naast me ligt in bed. Dan vraag ik me ook af, waaraan ik zoveel geluk heb verdiend.’

Het gezicht van Chantal straalt nu echt van blijdschap. Dan doet ze haar bekentenis.

‘Datzelfde vraag ik me ook af, John. Vanaf het moment, dat ik je zag met Melissa, vond ik je al meteen ontzettend aantrekkelijk. Je hebt iets over je, wat moeilijk te weerstaan is. Je bent misschien niet de aller knapste man, maar je doet echt voor niemand onder. Je bent alles, wat ik zoek in een man. Lekker breed, gespierd, maar ook lief en zorgzaam. En vooral toen je opkwam voor Melissa, toen wenste ik me, dat jij de man zou zijn, die verliefd op me zou worden. En ik besefte me, dat ik zelf iets moest doen om ervoor te zorgen, dat ik die kans zou krijgen, al zou ik daarvoor iets moeten doen, wat Melissa niet leuk zou vinden.

Maar ik ben blij, dat ik het gedaan heb. Ander zou het waarschijnlijk nooit gebeurd zijn. En nu weet ik ook, dat ik het mezelf nooit zou kunnen vergeven voor alle mooie dingen, die ik gemist zou hebben, maar nu toch meemaak. Ik voel me veilig in je armen, ik voel de oprechte liefde als je me aankijkt. En je bent vooral eerlijk. Ik zou niet weten, wat ik me nog meer zou kunnen wensen. Sinds ik je ken, lijkt het leven een feest.

Misschien is het nog te vroeg om het al te zeggen, maar ik zou nooit meer van een andere man kunnen houden, dan ik nu doe van jou. Ik hou van je, John. Met heel mijn hart en wezen. En dat meen ik echt!’

De manier, waarop ze het zegt, vertelt me ook, dat ze het echt meent. Ik sluit haar in mijn armen en fluister in haar oor: ‘Je hebt helemaal geen idee, wat me dit doet, Chantal. Mijn hart maakt sprongetjes van geluk! Misschien is dit wel houden van, ik weet het niet. Ik ben nog nooit eerder zo verliefd geweest.’

Ik laat haar wat los, zodat ik haar recht aan kan kijken.

Dan zeg ik: ‘Ik durf nu wel te zeggen, dat ik van je houd, Chantal. Het heeft geen zin om het nog te ontkennen. Ik hou van je! En dat hoop ik te doen, tot het einde van onze levensdagen.’

We geven elkaar een lange intieme tongzoen, en daarna gaat Chantal in mijn armen liggen. En zo vallen we in een diepe slaap.