Ik ben Isa. Drie jaar geleden ben ik getrouwd met Willem. We zijn collega's op het werk geweest.
Nadat we getrouwd zijn, komt helaas een ouderwetse kant van Willem naar boven. Hij verwacht van mij dat ik mijn baan opzeg en dat hij de enige kostwinner is. Mijn baan bevalt mij prima. Ik ben teleurgesteld, maar doe toch wat hij wil, ik zit nog in de euforie van het huwelijk.
Maar van de spontaniteit die er voor het huwelijk was, is na een paar jaar niet veel meer over. Willem vervalt al gauw in een gemakzuchtige levenshouding, dit tot mijn grote ergernis.

Ik zit thuis te wachten op Willem. Als hij binnen komt, zie ik direct dat er wat aan de hand is. “Wat is er?” vraag ik. “Niets” is het norse antwoord van Willem. “Er is wel wat,” ga ik verder, “kom op.” Willem aarzelt. “Ik had een bespreking met Andries en iemand van een ander bedrijf en deze heb ik neergeslagen.”
Ik kijk hem ontzet aan. “Wat! Idioot die je bent. Ben je dronken of zo?”
Andries is de baas van Willem en ik heb het, toen ik daar nog werkte, altijd goed met hem kunnen vinden.
“Het kan zijn dat ik ontslagen word” zegt hij. Ik kijk hem aan. “Klootzak” breng ik uit.
“Ik maak een bad voor je klaar” zeg ik “kun je je wat ontspannen.” “Nee, ik ga slapen” zegt Willem en hij strompelt naar bed, mij onthutst achter latend. Ik ben kwaad en maak mij zorgen. Als ik even later bij hem in bed kruip, ligt hij al te ronken al een os. Ik lig nog lang wakker.

De volgende ochtend voltrekt zich in volmaakt stilzwijgen. Willem vertrekt naar zijn werk, ik blijf in gedachten achter.
Ik ben in de keuken aan het werk, als de bel gaat. Andries staat voor de deur en ik laat hem binnen. “Het gaat zeker over Willem?” vraag ik. Andries knikt. “Ja, hij heeft zich nogal misdragen en het ziet er naar uit dat hij zijn ontslag krijgt.” “Alsjeblieft, doe dat niet” zeg ik verschrikt, “dat kunnen we niet gebruiken.” “Dat begrijp ik” zei Andries, “maar ik ben bang dat het niet anders kan.”
“Willem wou niets vertellen, maar wat is er eigenlijk gebeurd?” vraag ik hem.
“Ken jij Sven de Jong nog?” “Ja, dat is toch de directeur van het zonnepanelenbedrijf? Heeft hij hém geslagen?”
“Ja en nu staat onze samenwerking op de tocht. Hij is woedend en ik moet proberen hem te kalmeren en dat zal niet meevallen.” “Hoe wil je dat doen?” vraag ik.
Andries aarzelt even. “Weet je eigenlijk wel hoe de ruzie ontstond?” Ik antwoord ontkennend.
“Wel, op een gegeven moment kwam het gesprek over vrouwen en Willem liet foto's van jou zien. Sven maakte hierover grove opmerkingen en Willem reageerde daarop met een paar flinke klappen. Sven wil niks meer met ons te maken hebben en ik denk dat ik jouw hulp nodig heb om het weer goed te maken.”
“Hoe heb je je dat voorgesteld?” vraag ik.
“Ik denk dat jij Sven kalmeren kunt in een gesprek onder vier ogen en in een gemoedelijke sfeer. Ik zal je aan hem voorstellen in een restaurant. Hij is gecharmeerd van jou en dat zal hem mild stemmen. Later laat ik jullie wel alleen, maar vertel hierover maar niets aan Willem.”
“Dat zal ik niet doen, hij is al gauw jaloers. Maar er gebeuren toch geen gekke dingen?”
“Laat mij het woord maar doen en dan zien we wel hoe het afloopt” is het ontwijkende antwoord van Andries. Ik heb Andries altijd graag gemogen en vertrouw hem wel.

Op dezelfde avond is de afspraak al. Ik heb mij zakelijk gekleed in een rok met blouse. Op tafel ligt een briefje: “Ik ben naar een vriendin die het wat moeilijk heeft. Het kan wel wat later worden. Er staat eten in de koelkast.”
In het restaurant wachten Andries en ik op de komst van Sven. Als hij even later arriveert verwelkomt Andries hem. “Bedankt dat je kon komen. Ik wil je even voorstellen aan Isa, je hebt haar foto gezien.”
“Je bent nog mooier dan op de foto” zegt Sven. “Bedankt voor het compliment” zeg ik wat verlegen terug.
“Eerst even iets drinken?” vraagt Andries. Hij bestelt, zonder het antwoord af te wachten, voor allen wijn.
“Ik wil je mijn excuses maken voor wat Willem eergisteren gedaan heeft” begin ik zelf. “Het spijt mij, dit had nooit mogen gebeuren.”
Sven kijkt mij aan. “Nee, inderdaad” is zijn korte antwoord. “Maar laten we eerst drinken.” Hij drinkt zijn glas in één teug leeg. We volgen zijn voorbeeld. Direct hierop bestelt hij nieuw. “Jij een likeurtje?” vraagt hij mij. Hij wacht mijn antwoord niet af, maar bestelt direct voor mij een flesje. Het smaakt inderdaad heerlijk en drinkt ook lekker door. Sven dringt er bij mij op aan om steeds weer mijn glaasje leeg te drinken. We laten ons het diner goed smaken en ondertussen gaat ook het drinken in een straf tempo door. De sfeer is gemoedelijk en ontspannen.
“Ik proost op een heel mooie vrouw” zegt Sven, “en ik hoop je nu beter te leren kennen, dan kunnen we deze vervelende gebeurtenis vergeten.” “Laten we dat maar zo gauw mogelijk doen” antwoord ik hierop, zonder te weten hoe dat zal moeten gebeuren.
Sven wendt zich tot Andries: “Wij kunnen de contacten tussen onze bedrijven wel voortzetten. Ik hoop op een lange samenwerking.” Ik voel dat het de goede kant op gaat, maar merk ook dat ik een beetje aangeschoten ben. Ik probeer alles nog te volgen, maar het lukt nog maar ten dele. Op een gegeven moment hoor ik Sven tegen Andries zeggen dat hij een taxi zal nemen.
Ze helpen mij overeind en gaan naar buiten, waar al een taxi staat te wachten. Ze plaatsen mij achterin en Sven gaat vlug naast mij zitten. Hij trekt de deur dicht en geeft direct opdracht om te vertrekken, Andries blijft op de stoep achter.

Sven ondersteunt mij als we zijn appartement binnen gaan. Ik loop half te slapen en besef nauwelijks waar ik ben. Hij legt mij op bed neer. Ik draai mij om en wil direct gaan slapen.
Ik heb niet in de gaten dat Sven een camera pakt en deze op een statief instelt. Hier zal ik later pas achter komen.
Sven kleedt zich uit en buigt zich over mij heen. Hij maakt de knoopjes van mijn blouse los en trekt deze met kracht over mijn schouders uit. Ik word mij er nu een beetje van bewust wat er gaat gebeuren en begin tegen te werken, maar Sven is sterker, maakt mijn rok los en trekt deze naar beneden. Ik ligt nu met alleen mijn slipje en bh nog aan.
“Hou op” roep ik, maar Sven gaat door. Hij trekt mijn slipje ook uit en draait mij daarna met kracht om, om de bh los te haken. Ik ben niet in staat dit te verhinderen en blijf op mijn buik liggen. Hij draait mij weer om en trekt mij wat omhoog. Hij gaat achter mij zitten, zijn armen om mij heen geslagen. De bh trekt hij uit. Het lijkt op het eerste gezicht dat ik romantisch tegen hem aanleun, mijn gezicht leunend op zijn schouder, maar ik ben nog te dronken om dit alles te beseffen.
Zijn ene hand legt hij op mijn borst en drukt mij tegen zich aan. Zijn andere hand gaat naar beneden en begint over mijn poesje te wrijven. “Niet doen,” breng ik uit, maar hij gaat gewoon door mij te vingeren. Ik begin langzamerhand bij mijn positieven te komen. “Hou op, dit wil ik niet!” roep ik en probeer los te komen, maar ik ben nog teveel van de wereld om echt kracht te kunnen zetten. Bovendien begint het nu ook een beetje te kriebelen bij mij beneden. Zuchtend blijf ik zitten.
Sven legt mij op mijn rug en gaat naast mij liggen. Hij begint mijn borsten te kussen. Ik reageer nauwelijks meer. Ik ben in tweestrijd: ik wil dit niet, maar iets zegt mij ook om mee te werken, dan is het gauw voorbij. Ik ben toch niet in staat om dit tegen te houden.
Sven blijft een borst strelen, maar gaat met zijn mond naar beneden. Via mijn navel komt hij bij mijn spleetje terecht, waar hij met zijn tong naar binnen gaat. Nu begin ik het echt warm te krijgen en ik kan mijzelf niet tegenhouden als ik automatisch mijn heup wat omhoog druk. Ondanks deze gedwongen situatie voel ik een orgasme opkomen.
Sven gaat door met mij te beffen en ik schreeuw het uit: “Ooh...ik kom...” Sven houdt op en gaat naast mij liggen. Als ik wat bijgekomen ben, komt hij boven op mij liggen en steekt zijn lul bij mij naar binnen. Langzaam begint hij mij te neuken.
Ik werk nu helemaal mee en sla mijn benen om Sven heen. Hij wil nu ook gauw klaarkomen, want zijn bewegingen worden heftiger. Al gauw voel ik dat hij zijn sperma bij mij naar binnen spuit. Hijgend liggen wij beide bij te komen.”Ik vind dit heerlijk” zegt Sven. Ik antwoord niet, ik ben aardig ontnuchterd en voel me beschaamd over wat er gebeurd is.
We kleden ons beide zwijgend aan. “Ik zal een taxi voor je bestellen” zegt Sven. Hij maakt geen excuses alsof het vanzelfsprekend is wat er gebeurd is. Ik knik slechts.
Als ik thuis kom, zie ik de restanten van Willems maaltijd op tafel liggen. Hij heeft niet eens de moeite genomen om alles op te ruimen. Ik neem gauw even een douche om alles af te spoelen. Willem ligt diep te slapen. Ik kruip stilletjes bij hem in bed. “Sorry” fluister ik.

De volgende dag word ik wakker met een flinke kater. Willem vraagt aan het ontbijt hoe het met mijn vriendin was. Ik geef een neutraal antwoord en zeg dat we wat teveel gedronken hebben, waardoor het ook wat te laat werd. Willem slikt dit als zoete koek en gaat er verder niet op in.
Als hij naar zijn werk vertrokken is, blijf ik wat wezenloos achter. Willem heeft zijn verhaal nog steeds niet verteld en of het voorval op zijn werk al opgelost is. Ik doe wat huishoudelijk werk als een robot en denk na over wat er de afgelopen nacht is gebeurd. Ik voel mij onzeker over alles.

Ik schrik op als de bel gaat. Andries staat voor de deur en vraagt of hij even binnen mag komen. Als we even later aan de koffie zitten, begint Andries. “Ik heb Willem natuurlijk een flinke uitbrander gegeven, maar dat weet je waarschijnlijk wel.” “Nou dat weet ik dus nog niet,” reageer ik kwaad. Het huilen staat mij nader dan het lachen. “De procedure voor zijn ontslag wordt in werking gezet, ik kan hem helaas niet handhaven” gaat Andries verder. Ik schrik hier wel van.
“En hoe was het gisteren met Sven? Hij heeft mij gezegd dat hij heel tevreden is en de samenwerking wordt voortgezet. Hij heeft wel een paar foto's naar mij doorgestuurd. Ik pak ze even.”
Hij pakt zijn telefoon en laat mij de foto's zien. Ik schrik enorm, ik zie mij zelf in niet mis te verstane houdingen en posities. “Dit is niet wat het lijkt” zeg ik, “ik wou het niet.” “Dat geloof ik graag” is het antwoord. “Ik weet in wat voor toestand je de taxi in ging, maar deze foto's liegen er niet om en het lijkt er op dat het je bevalt. En Svens gezicht staat er ook duidelijk op. Dat zou hij niet doen als je het helemaal niet wilde.”
Plotseling komen alle emoties bij mij los en ik begin te huilen. Andries gaat naast mij zitten op de bank en slaat een arm om mij heen. “Ik was te dronken om te beseffen wat hij allemaal deed” snik ik, “ik kon hem niet tegenhouden.” “Ik geloof je wel” zegt Andries.
“Wat gaat hij daar mee doen?” is mijn vraag. “Dat weet ik niet, maar ik zal mijn best doen om ze te laten verdwijnen. Ik denk dat dat mij wel lukt.”
“Hoe kan ik je hiervoor bedanken?” vraag ik. “Heel eenvoudig” is het antwoord, “ik wil dat je weer bij mij komt werken en mijn assistent wordt.”
Ik staar hem verbluft aan over deze plotselinge wending. “Kan dat? Ik kom heel graag weer bij je werken. Ik ben destijds stom geweest om ontslag te nemen.”
Ik val Andries pardoes om zijn hals en geeft hem een kus. Het lijkt wel of alle zorgen in een klap van mij af gevallen zijn. Hij smeedt het ijzer als het heet is en kust terug. Heel gauw zijn we verwikkeld in een tongzoen. Andries' hand gaat op mijn rug onder mijn truitje. Even schrik ik, maar dan neem ik een besluit. Ik plaats mijn benen aan weerszijden van die van Andries en ga op zijn schoot zitten. Dan trekt ik mijn truitje uit en haak mijn bh los. Andries slaat zijn armen om mij heen en begint mijn borsten te zoenen.
“Dit heb ik al heel lang gewild” zegt Andries. “Wil je mij wel een keer zo bedanken?” Ik knik en zonder een woord te zeggen neem ik hem bij de hand en ga naar de slaapkamer.
Daar kleden we ons verder uit en als we naakt tegenover elkaar staan, kijken we elkaar wat schuchter aan. Dan beginnen we te lachen en slaan de armen om elkaar heen. De ban is nu helemaal gebroken en we beginnen hartstochtelijk te zoenen. Ik voel het lid van Andries tegen mij aan drukken. Hij tilt mij op en legt mij op bed neer. Heel even denk ik aan gisteravond, maar deze situatie is heel anders.
We gaan naast elkaar liggen en Andries begint mijn borsten te voelen. Ik ga op mijn zij liggen en pak het lid van Andries. Langzaam begin ik hem af te trekken. Even later ga ik op mijn rug liggen en leidt hem bij mij naar binnen. “Ik wil je in mij voelen” zeg ik.
Langzaam begint hij mij te neuken. Ik heb mijn benen om hem heen geslagen en druk mijn lichaam zo veel mogelijk tegen hem aan. Het duurt dan ook niet lang of Andries spuit zijn zaad bij mij naar binnen. Ik kom niet klaar, maar dat vind ik nu niet zo erg. Rustig liggen we naast elkaar bij te komen. Dit is de eerste keer dat ik vreemd ben gegaan, maar het voelt voor mij al heerlijk vertrouwd. Ik weet nu ook al dat ik hiermee door zal gaan.
Andries nodigt mij uit om morgen bij hem op kantoor te komen om over mijn werk te praten en hoe we verder met elkaar zullen omgaan. Ik mag van hem diezelfde dag nog wel beginnen. Ik ben niet van plan om eerst met Willem te overleggen. Hij is zijn baan toch kwijt en ik krijg het terug. Ik heb een besluit genomen en zal later een stevig gesprek met Willem hebben.

Als Willem thuis komt, vertel ik hem dat ik mijn oude baan weer terug heb. Hij kijkt mij verbaasd aan. “Hoe kan dat?” vraagt hij. “Wel, jij krijgt ontslag en Andries heeft mij gevraagd jouw plaats in te nemen.”
Ik had gedacht dat hij in ieder geval een beetje blij zou zijn in de ontstane situatie, maar integendeel. Hij voelt zich beledigd en is kennelijk in zijn trots gekrenkt. Hij zegt dat ik de baan moet weigeren.
“Daar peins ik niet over” is mijn antwoord. “Jij maakt er een zootje van en je moet juist blij zijn dat ik nu inkomsten binnen breng.”
Onze verhouding bereikt een absoluut dieptepunt en een jaar later vertrekt Willem. Hij kan er niet tegen dat ik nu de kostwinner ben. Dat Andries en ik nu regelmatig het bed delen heeft hij nooit in de gaten gehad. Ik voel mij bevrijd.