39: Gelukkig het Nieuwe Jaar In
-
Er zullen vast jongens zijn die er minder gelukkig bijzitten, een paar dagen nadat hun bloedmooie vriendin ze verteld heeft zich niet aangetrokken te voelen tot een groot deel van je mannelijkheid, dit in letterlijke zin. En toch was ik het wel. Okay, het viel natuurlijk nog wel even zwaar toen het eenmaal bezonken was, maar in de huidige context kwam ik er goed vanaf. Tessa hield van me, maar niet van m’n ‘mannelijkheid’. En toch klinkt dat erger dan het was.
-
Ze was deze ochtend naar Ede toegekomen, op de ochtend van mijn verjaardag. Het was gezellig, iedereen was er, de kinderen van Emily en Erin, die ik als m’n nichtjes en neefje begon te zien, hadden wat voor me geknutseld, van de hele familie zelf had ik een mooi cadeau gehad wat ik eigenlijk niet kon accepteren, en al met al voelde ik alleen maar liefde en warmte. Dat was wel eens anders geweest op m’n verjaardag. Dit was nu m’n familie. Na een paar bakkies koffie was het echter wel mooi geweest. Op zo’n dag heeft iedereen plannen, en alhoewel ons nog gezegd werd ook hier het nieuwe jaar in te mogen luiden, hadden wij ook onze eigen plannen. En dus zaten we nog voor het middaguur in de trein naar Amsterdam.
-
Ik waande me in een wereld die niet bestond. En dat was best fijn. Ook vanochtend weer vroeg ik me af of Tessa zich tot dezelfde meisjes voelde aangetrokken als dat ik dat deed. En dan had ik het over Emily en Erin specifiek. Weer trokken Erin en Tessa naar elkaar toe. En natuurlijk viel dat op allerlei manieren logisch te verklaren, maar ik dacht steeds vaker dat de kans wel heel groot was dat Tessa net zo over Erin dacht als ik dat deed. En dan veranderde Erin plots in een heerlijk blond wijf met de nodige ervaring die Tessa wellicht miste. In ieder geval naar mij toe. Want zo’n wereld was het natuurlijk wel; ik ging mezelf niet buitenspel zetten.
-
Nu ook in de trein, waar het best wel druk was, en hier en daar wat moois voorbij kwam gelopen of zat, vroeg ik me af of Tessa dan hetzelfde dacht. Ik als man zag nooit zomaar een mooi meisje zitten of lopen, maar zag dan potentieel. Of het nu realistisch was of niet, deed er dan niet toe. En in die paar dagen dat ik en Tessa ‘anders’ door het leven gingen als stel, hadden we het er nauwelijks over gehad. Tessa was niet zoals ik. En ook al wist ik dat wel, had ik het toch nodig dat ze het zelf nog even tegen me zei.
-
Ik wees haar namelijk op een mooi meisje op het station met lang bruin haar en een prima figuurtje. Zeker mijn type, zal ik maar zeggen. Het was onschuldig en eerder een grapje toen ik Tessa vroeg of ze haar zou doen. Zulke vragen stelde ik niet eens aan m’n vrienden, maar onaangepast als dat ik was in de huidige situatie legde ik Tessa wel deze vraag voor.
,,Nee, natuurlijk niet.’’ lachte ze er dan om, alsof ze dat moest zeggen. Ze leek zich eerder betrapt te voelen. Nou vond ik dat nog niet zo opvallend. Zo was ze gewoon. Ook als ik dacht dat een jongen naar haar keek, reageerde ze zo.
-
,,Denk je wel eens aan anderen?’’ vroeg ik wel door. Ze liep een beetje rood aan en ontkende het weer. ,,Echt niet? Ik ook niet hoor.’’ zei ik dan snel, maar dat was natuurlijk een grap. Gek genoeg kwam ik daar nog mee weg ook. Nee, Tessa vond het niet eens meer erg om te horen dat ik wel aan anderen dacht. Maar ik vond dat ook niet erg, als zij dat zou doen. Niet als het om meisjes gaat in ieder geval. Dat vond ik eerder leuk dan dat ik er jaloers van werd. ,,Iemand die ik ken?’’ vroeg ik toch door, er vanuit gaande dat ze niet de waarheid sprak. Ze zuchtte.
,,Je kent haar, ja.’’ liet ze toen gelijk vallen, en nu deed zij dat met een toon die ik net gebruikte. Dit ging natuurlijk over Manon.
,,Ja, die ken ik.’’ kon ik er dan om smullen. ,,Maar alleen die? Heb je nooit dat je zomaar iemand tegenkomt, of iemand die je al kent die wel lekker is, dat je denkt…?’’ probeerde ik wat meer los te peuteren. Maar daar deed ze niet aan.
,,Nee, echt niet. Zo ben ik toch niet.’’ zei ze wat stug.
,,Je hoeft zo niet te zijn, maar je kan misschien wel zo denken. Ik denk ook zat dingen die ik in het echt nooit durf te doen of te vertellen.’’ liet ik me open uit.
,,Oh ja?’’ vroeg ze gelijk nieuwsgierig.
,,Ja.’’ zei ik dan kort en plagerig. ,,Maar eerst wil ik wat van jou horen.’’ Ze draaide met haar ogen en schudde haar hoofd. ,,Elise?’’ vroeg ik haar toen wat doortastender, omdat ik Erin niet durfde op te brengen. Ze keek er meteen van op.
,,Uhm, nee. Waarom zou ik?’’ reageerde ze meteen verontwaardigd. Ik haalde m’n schouders op. Ik had er wel meer achter gezocht. ,,Vind jij haar knap?’’ vroeg ze me daarop.
,,Natuurlijk. Ik ben toch niet blind.’’ wilde ik eerlijk overkomen. ,,En jij ook niet. Dus daarom.’’ slikte ik toen wel wat onhandiger. Maar ze lachte er om.
,,Nee, ze is m’n vriendin. Gewoon een vriendin.’’ zei ze nog stilletjes en ik liet het daar maar bij.
-
,,Aan wie denk jij dan eigenlijk allemaal?’’ vroeg ze mij daarna, behoedend. Ik had toch enige interesse gewekt.
,,Aan wie niet?’’ Ik dacht door zo nonchalant mogelijk te doen dat Tessa het niet erg zou blijven vinden dit steeds maar weer te horen. Al met al heb ik toch vaak laten weten aan andere te denken, en nog steeds is ze bij me.
,,Nee, maar serieus. Ik ben wel benieuwd.’’ Maar namen durfde ik niet te noemen.
,,Gewoon. Als ze maar een knap gezicht hebben en een mooi lijf.’’ zei ik alsof dat voor de hand lag. Ze draaide dan ook met haar ogen.
,,De halve wereld dus.’’ lachte ze erom. ,,Toe maar.’’
,,Tja, hoog inzetten, hè?’’ wilde ik erop doorgaan.
,,Tja.’’ sprak ze me na. ,,Doet me toch afvragen wat je nog met mij moet dan?’’ klonk ze opeens niet meer zo grappig, al bedoelde ze het wel zo.
,,Ho, ho. Niet gelijk zo doen, hè?’’
,,Noem dan iemand.’’ daagde ze me daarop gelijk uit. Maar ik haalde weer m’n schouders op. ,,Manon, Remy, Elise? Die sowieso.’’ ging ze zelf maar verder. Dat had ik al verraden.
-
,,Wat zou je dan willen?’’ vroeg ze me nadat ik zweeg. ,,Met ze naar bed?’’ Ik schudde m’n hoofd.
,,Zo zit het niet.’’ zei ik haar en gebaarde haar ook iets stiller te doen. We zaten nog in de trein.
,,Nee, zeg het gewoon. Wees eerlijk tegen me. Denk je nog aan Manon?’’ vroeg ze nu wat preciezer.
,,Ja, natuurlijk. Dat weet je toch.’’ Haar toon was nieuwsgierig en oprecht, niet ondervragend en achterdochtig.
,,Niet als jij niets zegt.’’ Dat was ook zo. ,,Mis je haar dan?’’
,,Uiteraard.’’
,,Snap ik.’’ zei ze dan wegdromend. ,,Volgens mij mist ze jou ook.’’ ging ze verder, starende naar buiten.
,,Denk je?’’
,,Ja, ze vraagt steeds naar je. Maar ze wil je niet zien.’’
,,Oh nee?’’
,,Nee. Ik heb het al een paar keer voorgesteld. Dat ze je een keer belt, meer hoeft toch niet gelijk? Maar dat ziet ze niet zitten.’’
,,Oh…’’
,,Maar ze vraagt dus wel steeds naar je. Best gek.’’ concludeerde ze. En ik hoorde het aan. Zoveel vertelde ze niet over Manon, of ze überhaupt wel veel afspraken, ja of nee, ik weet het niet. Ik vroeg er ook niet naar. Manon Vroeg ten minste nog naar mij, ik nooit naar haar.
-
,,En Remy dan?’’ ging ze gelijk verder.
,,Niets. Dat is je zusje. Dat was echt een fout.’’ zei ik haar meteen duidelijk.
,,Maar fijn was het wel, toch?’’
,,Tja…’’ gaf ik toe met spijt.
,,Is niet erg.’’ zei ze meteen. ,,Is ook fijn als het lukt.’’ maakte ze er gelijk van. Al met al kwam er steeds weer een negatief toontje bovendrijven die me deed wijzen op haar gebreken ten opzichte van anderen. Vond ik niet fijn.
,,Met jou was het de laatste keer ook fijn.’’ wees ik haar erop.
,,Niet, je zei dat ik je pijn deed.’’
,,Pijn?’’ vroeg ik meteen.
,,Ja, laatste keer was toch op m’n kamer?’’
,,Nee, die keer daarvoor bedoel ik. Toen je me liet… Dat was heel fijn.’’ zei ik haar verheugend. Dat was ook echt heel fijn, ook al onthield ze me daarna van meer.
,,Oh, ja.’’ lachte ze er lief om. ,,Dat was ook fijn, inderdaad.’’ herinnerde ze zich nu ook.
-
,,Vraagje, hè? Over dat moment?’’ Ze knikte. ,,Dat vond je niet… vies? Toch?’’ Ik had er al eerder aan gedacht. Als het aankwam op m’n ‘ding’ vond ze het niet fijn. Maar ik herinner me die keer als dat ze enorm opgelucht was dat het een keer lukte en dat ze het ook leuk had gevonden.
,,Nee, zeker niet.’’ zei ze direct.
,,Omdat het onder de douche was?’’ vroeg ik haar, want dat had ik vaak gedacht. Dat ze het op die manier vies vond. Maar dat was niet zo.
,,Nee, hoor. Ik weet het eigenlijk niet.’’ En ze werd klein.
,,Geeft niets!’’ kwam ik haar meteen tegemoet. ,,Is ook niet erg verder. Maar wel opvallend. Meer niet.’’ Ze knikte.
-
,,Je moet niet denken dat ik gay ben.’’ fluisterde ze vervolgens. Ik krabbelde aan m’n hoofd.
,,Wat dan wel?’’ Niet dat ik dat dacht. Maar meer wel gay dan niet gay. Ze haalde haar schouders op alsof ze het niet wist.
,,Maakt het uit?’’ vroeg ze me voorzichtig. Ik glimlachte er om en schudde met m’n hoofd.
,,Zolang ik maar weet waar we aan toe zijn.’’ zei ik haar en trok haar tegen me aan. Ze was is de war. Prima. Niet goed natuurlijk, maar laat haar maar even alles uitzoeken zonder dat ik m’n neus ertussen steek.
-
,,Goeie.’’ zei ze toen. ,,Want waar zijn we eigenlijk aan toe? Daarom vroeg ik aan wie je dacht.’’ begon ze daarna. We stonden nu op het perron en wachtten op de volgende trein.
,,Hoe bedoel je?’’ vroeg ik haar om meer uitleg.
,,Weet je nog dat we het erover gehad hebben? Toen met Manon?’’ legde ze nog niet bepaald wat uit en dat zag ze aan m’n gezicht. ,,Dat als jullie wat kregen, ik dat goed vond?’’ Zoiets stond me zeker nog bij.
,,Maar dat lukte niet.’’ zei ik haar al.
,,Hebben we het wel echt geprobeerd dan?’’ ging ze er verder op in.
,,Misschien niet. Maar ben jij niet verliefd op haar? Dat kan je niet echt leuk vinden, toch? En ook op mij, of dat al niet meer?’’ Maar ze knikte op alles heel snel.
,,Ik heb geluk op twee mensen verliefd te zijn.’’ zei ze me snel en met een heugelijke lach. Dit meende ze. Ik kende het. ,,Ik dacht vaak aan jullie. Hoe het zou zijn om jullie samen te zien.’’ deed ze er een schepje bovenop. Dit vond ik meteen al erg opwindend, zoals ze het haast verlangend leek te vertellen.
-
,,Meen je dat?’’ Ze knikte. Ze keek me daarbij ook intens aan. Dit meende ze.
,,Tes, ik…’’
,,Ik weet het, het klinkt gek.’’
,,Valt wel mee.’’ lachte ik erom, en zij niet veel later ook. Ze geneerde zich er een beetje voor, dat was duidelijk. Maar dar hoefde niet.
,,Ik heb natuurlijk geen problemen daarmee, dat snap je.’’ zei ik haar eerlijk met een glimlach. Maar zo makkelijk zal het niet zijn. Zeker nu niet meer, nu ze me niet eens wil zien.’’ legde ik haar uit. Ze was het met me eens.
,,Maar je zou het wel willen, dus?’’ wilde ze nog wel weten.
,,Tuurlijk. Ik dacht nog veel vaker aan ons samen met haar dan aan haar alleen. Zeker nu ik weer weet hoeveel ze voor je betekent en dat je haar nog steeds lief hebt. Stel je toch voor wat we met z’n drieën zouden kunnen klaarspelen. Want net als jij heb ik nog nooit twee personen gekend die zo goed samen zijn, laat staan drie.’’ zei ik eindelijk vrij en hardop.
-
,,Ik heb er heel lang heel vaak aan gedacht. Zeker omdat ik zelf niet goed genoeg ben.’’ ging ze er verder op in. Dat moest ze niet zeggen. Dat laatste niet. ,,Daarom had ik het Remy ook gevraagd. Onder anderen. Dat had ik graag willen zien.’’ Dat was waar, Tessa had dat zelf gevraagd… Best vreemd. Maar mij hoorde je niet klagen. En ik herkende het gevoel ook wel. Ik zou Tessa ook graag met Manon zien. Logisch. Maar meer dan dat, had ik dit soort gevoelens gehad bij Manon. Zeker in het begin, toen ik erachter kwam hoe makkelijk Manon was. Ik vond het heerlijk om haar in te beelden hoe ze daar gebruik van maakte. En dan niet met meisjes, maar gewoon met jongens. Iets wat ik bij Tessa dan weer niet kon inbeelden. Heel gek zoals dat gaat. Maar daar doelde Tessa natuurlijk niet op.
-
,,Als je wilt, en ik kan helpen, dan moet je dat ook gewoon doen, vind ik.’’ liet ze toen heel voorzichtig uit.
,,En wat dan precies?’’ vroeg ik nog wel voor de zekerheid, al wist ik al wel waar ze op doelde. Ik kon het gewoon niet geloven.
,,Wat je maar wilt.’’ zei ze me alleen. Tekenend voor wie ze was en hoe ze in het leven stond. Het was alsof ik Manon hoorde. ‘’Pakken wat je wil’’. Maar ze was gewoon bang om me te verliezen. Dat telde meer dan dat ze het ook echt leuk zou kunnen vinden, dacht ik.
,,En jij dan? Wat wil je er voor terug, dan?’’ vroeg ik haar dan ook om die reden.
,,Niets.’’ zei ze meteen. Ze keer er verontwaardigd bij. Hoe durfde ik zoiets te vragen? Maar het leek me logisch.
,,Wat wil je dan? Alleen kijken? Of…?’’ Ik wist het echt niet. Niets kon natuurlijk niet. ,,Maar zeg het me dan.’’ Het was ook de reden waarom ik vroeg wat ze van dat meisje vond, een paar perrons geleden. Maar nu haalde ze haar schouders op. ,,Ik bedoel alleen te zeggen dat ik er net zo in sta. Anders zou ik het ook niet willen of zelfs maar durven. Snap je?’’ probeerde ik duidelijk te maken. ,,Als jij gevoelens of behoeften heb waar je bij mij niet mee terecht kan, dan moet je daar ook gewoon eerlijk in zijn.’’ doelde ik op haar verlangen naar bijvoorbeeld een ander, en dan hopelijk wel een meisje. Ze lachte erom, wel bedenkelijk.
,,Is goed.’’ zei ze dan alleen. ,,Maar alleen als jij dat ook doet.’’
,,Is goed.’’ lachte ik meteen terug. ,,Eerlijkheid duurt het langst.’’ knipoogde ik nog naar haar. Ze knikte en kuste me zowaar op de mond. En aangezien ik al opgewonden was, wilde ik haar meteen maar vertellen wat ik wilde. Al wachtte ik daar wel mee totdat we weer in de trein zaten.
-
Deze keer was het een stuk rustiger. We zaten helemaal achter in de cabine met geen mens naast ons of voor ons. Daar had ik voor gezorgd. Tessa wilde eigenlijk in het midden zitten met vier stoelen waar je wat meer ruimte hebt. Maar ik zei haar dat ik dit ‘wilde’, en met enige vermoedens gaf ze toen al toe.
,,Er is veel meer waar ik over fantaseer. Dingen die we misschien wel kunnen gaan doen.’’ zei ik haar zachtjes toen we zaten. Zij zat bij het raam, ik bij het gangpad. Ik boog me wat over haar heen en niemand zou meer weten dat hier een prachtig, jong en blond meisje zat. Een meisje wat me behoorlijk had opgegeild. Het was gewoon ontzettend lekker om open tegen elkaar te zijn. Dat werkte bevrijdend. En met een net zo lekker meisje als vriendin zou het zonde zijn daar niets mee te doen. Of ze nu wel of niet van me walgde, was aan mij om steeds maar weer uit te vinden. Natuurlijk walgde ze niet van me. Maar zolang ik geen duidelijkheid had, hield ik dat wel in m’n achterhoofd. En tot die tijd maar gewoon proberen. Zien wat ze wel en niet wil, zoals het altijd al is gegaan. Maar laten we dan wat meer die grenzen opzoeken. Met haar, met anderen, en waar maakt me ook niet uit. Want daar ging het nu om.
-
,,Nee, niet doen, joh.’’ liet ze nog een laatste keer hardop uit. Hierna suste ik haar en kuste ik haar op de mond. Haar woorden kwamen tot stand een paar seconden nadat ik me over haar heen had gebogen en m’n hand tussen haar dijen had gebracht.
,,Ik heb het altijd spannend gevonden om dingen buitenshuis te doen.’’ fluisterde ik haar toe. Ze keek me met open mond aan en hijgde al zachtjes. Want ik had m’n hand niet weggehaald, nee, die had haar benen iets uit elkaar geduwd en wreef met gevoel over haar kruis.
,,In de trein?’’ vroeg ze me wel, niet dat het haar nog leek uit te maken.
,,Ja, waarom niet. Een eigen huis hebben we niet meer, dus waar anders.’’ plaagde ik haar. Ik had in voorgaande relaties wel vaker van die fratsen uitgehaald. Bij Tessa dacht ik dat niet te moeten proberen. Nu dacht ik daar anders over.
,,En als iemand ons hoort?’’ vroeg ze zonder me te stoppen.
,,Wie dan? Er is niemand. Gewoon stil zijn.’’ gaf ik haar de opdracht. Ik was natuurlijk niet het type die m’n zin wilde doordrijven en zou dit zeker niet doen als ik niet dacht dat ze het wel zou willen. Oftewel: Tessa stond hier heus wel voor open. Ik zag het meteen in haar ogen, die met opwinding en spanning naar me keken. Het was wel gedurfd. Dat zal zoiets altijd blijven. Hier walgde ze nog altijd niet van, en al snel kuste ze me terug nadat ze kort geknikt had. Ook Tessa was geil te krijgen. Daar was ik altijd zo goed in geweest en dat was gelukkig niet veranderd.
-
Het was ijskoud buiten en mijn koude hand trok onder haar jas. Het botste met de warmte van haar rug en het liet haar opveren. Lachend kuste ze me door. Na met elkaar gesproken te hebben en zelf veel nagedacht te hebben, was het lekker om weer even tot de actie over te gaan. Mijn andere hand wreef nog steeds tussen haar benen over haar broek heen. Hier begon ze zelf steeds meer tegen op te rijden. Ik wilde al snel veel meer. Veel meer dan hier zou kunnen en goed voor ons zou zijn. Aanvankelijk wilde ik haar gewoon een beetje plagen en opgeilen voor de rest van de dag. Net als dat we deden met kerst. Maar ze tongde me vurig terug en mijn hand gleed langzaam naar voren. En onder haar jas, terwijl het landschap voorbij raasde en de stad al in het zicht kwam, begon ik aan haar warme en zachtjes borsten te voelen. Mijn hand tussen haar benen had ondertussen al wat vochtigheid geconstateerd. Lekker dat ze dit durfde. We zaten nu in de intercity en hadden iets meer tijd tussen de stations. Geen tussenstop maar voordat we in Amsterdam zouden zijn.
-
,,Ik wil je beffen.’’ lispelde ik haar toe. Haar ogen werden groot. Dat ging te ver. Dat wist ik ook wel. ,,Stop je me?’’ wilde ik alleen weten. Mijn hand kroop naar haar knoopje toe en ik begon haar broek los te maken. Ze deed niets. Ik ging haar niet echt beffen hier. Denk ik… Tenzij ze me echt niet zou stoppen. Dan; waarom niet. Ik maakte hierna haar jas los. Dan kon ik overal wat beter bij. ,,Je wilt dit.’’ zei ik haar, omdat ik dat nu snapte. Ze keek me wat verlegen aan maar ook bijtend op haar lip.
,,Het is jouw verjaardag. Wat je maar wilt.’’ zei ze me wat flauw, ook gemeend. Mijn hand gleed hierop snel haar broek in.
,,Elke andere dag zou je me dit ook laten doen.’’ fluisterde ik terug, wetende dat ze veel geiler was dan ze vaak durfde te zijn. Waarom nu wel, wist ik niet zo goed, maar ik vond het prima. En zo drukten mijn vingers haar schaamlipjes uit elkaar en keek ik nog eens goed om me heen of we wel echt veilig zaten.
-
Tessa zuchtte en hijgde en met moeite leek ze haar kreuntjes nog maar net binnen te houden. Ze vergreep zich aan me en geil keek ze me aan met open mond. Haar beugel weerkaatste het licht. het licht wat minder werd toen we een overkapping onder reden. Dit was Centraal al weer. Ik moest wel stoppen, maar wilde dat natuurlijk totaal niet. Ik ging zo lang als mogelijk door. Totdat er verder in de cabine wat personen opstonden en onze kant opliepen. De deur aan onze kant kwam precies bij de trappen uit. Hadden wij weer. Toen haalde ze snel m’n hand uit haar broek en maakte ze zich netjes terwijl mijn tong nog een laatste keer haar mond in gleed. Mensen keken ons toch een beetje gek aan. Tessa had een rood hoofd. Ze schaamde zich, maar dat hoefde niet. Niemand die wat gezien had, daar was ik van overtuigd. En ik vond het heerlijk. Om haar die grens over te trekken en eigenlijk ook om haar te laten schamen. Dan wist ik dat ze die grens echt had overschreden.
,,Laat vanavond maar zien wat je van plan was.’’ zei ze me stiekem terwijl we opstonden. Toch nog een uitdagend einde. Want ik zou bij haar blijven slapen. Dat mocht zowaar van Scarlett. En dat na een avondje stappen met een stel lekkere meiden. Alles lag opeens open. En daar was ik Tessa en haar ‘situatie’ erg dankbaar voor.
-