Nadat Berteke de sjeik stevig had gezweept deed hij een poging de pezige man anaal te nemen, wat hij met man en macht trachtte te voorkomen; een vermakelijk gezicht. Ik zat op mijn hoge zetel, lieslaarzen aan en een kort lederen rokske. Met een vibrator stimuleerde ik mijn poeske en zag mijn echtgenoot worstelen met de verbazend sterke Arabier die mijn Berteke er uiteindelijk onder kreeg, zijn knieën op mijn mans bovenarmen plaatste en begon met spierballen rollen. Ik verplaatste mijn zetel tot voor het hoofd van mijn man en liet de hak van mijn laars in mijn mans mond zakken. Gehoorzaam begon hij te zuigen, de oliesjeik begon automatisch mijn andere laars langs de schacht omhoog te bewerken met zijn tong, ik werd bloedgeil, ontdeed me van mijn lieslaarzen en liet beide mannen mijn naakte zweetvoeten likken, eraan lebberen, opeens begon de sjeik olie te morsen uit zijn harde pik, wat in mijn bedrijf straf betekent. Ik tilde hem met gemak over de bok, gespte hem met hulp van mijn slaaf stevig vast en pakte uit de standaard een gemeen rottinkske. Zijn gat was al flink gestriemd door Berteke, nu verschenen er pas echte rode sporen.

'Tweede kans, Berteke. Ge moogt hem nu verkrachten, doe uw best.'

Die nacht leek mijn echtgenoot onverzadigbaar, zo heftig dat ik hem moest opsluiten in de kooi die naast mijn bed staat. De handen op zijn rug geboeid, opdat hij zichzelf geen gerief kon bezorgen. Van zijn gevangenschap maakte ik een filmpje dat ik aan mijn vriendinnen stuurde en ook naar pake en ons moeke. Alsof iedereen er op had gewacht begon mijn mobieltje meteen te zoemen en te grommen. Vriendinnen wilden weten wat mijn echtgenoot had mispeuterd, ik liet hem voor mijn publiek een openbare bekentenis doen, dat hij een klant verkracht had en daarbij enige lustgevoelens had ervaren.

Pake reageerde niet direct op het filmpje, maar kondigde per sms aan dat hij gaarne op bezoek wilde komen, met moeke, wanneer het schikte.

Ik zette mijn man onder een koude douche en schrobde hem af met harde borstel, zodat zijn hele lijf rood oplichtte.

Vervolgens deed ik hem zijn halsband om en liet hem uit achterin onze tuin die een wildernis is. Slechts met moeite konden alleen de directe buren er iets van zien. Ik droeg mijn doorschijnende kamerjas en groene rubberlaarzen. Bertekes plasje wilde niet komen, daarvoor was zijn pik wederom te hard. Achterstevoren ging ik op zijn rug zitten en begon hem met vlakke hand op de billen te slaan. Opeens een roep van het huis nevens ons. Een roodharige schilder kon vanaf zijn trapleer precies de afstraffing van mijn man zien.

'Ge zijt een flinke madam,' complimenteerde hij me. 'Geef hem maar eens goed motten, ik mag dat graag zien.'

'Moet ge soms zelf klappen hebben?' sprak ik dreigend. 'Het zijn uw zaken toch niet wat ik met mijn echtgenoot doe?'

Ik legde Berteke aan een boom vast en naderde mijn schutting, mijn negligé viel open, ik toonde de jonge schilder mijn stevige lijf. 'Nou, moet ge zelf motten hebben, dan hoor ik dat nu van u.'

De man wankelde op zijn leer, keek me met een vurige kop bedremmeld aan, dan even naar het raam waarachter zijn opdrachtgever zich bevonden, een wat ouder echtpaar met wie ik sporadisch contact had en die wel wisten, dat konden ze horen en soms zien, in welke relatie ik tot mijn man sta. Ik achtte de kans groot dat deze oud-gendarme het wel spannend vond.

Ik pakte mijn trapleer en plaatste die aan mijn kant van de schutting, klikte met mijn vingers, waarop de huisschilder snel afdaalde, de leer verplaatste en met trillende benen over de schutting wipte. Ik maakte mijn man los, trok hem overeind, samen wachtten we de schilder af die schoorvoetend over ons gazon tot ons wankelde.

'Naam?'

'Roy,' sprak hij bedeesd.

'Goed Roy, ge zijt een zeer brutaal manneke, hiervoor ga ik u straffen, kleed u uit.'

Hij maakte geen aanstalten, stond als vastgeklonken voor ons.

'Moet ik u soms helpen? Ik greep hem stevig vast en sommeerde mijn man hem te ontdoen van zijn werkpak en turnsloffen, van die hoge witte baskets. Ik nam plaats op de houten bank, met zicht op de uitbouw van het buurhuis, waar Roy zonet nog had staan schilderen. Vanachter de glasgordijnen zag ik vaag twee koppen bewegen. Zonder verzet liet de inmiddels spiernaakte schilder zich over mijn dijen heen leggen, mijn man hield hem stevig vast bij de polsen, omklemde zijn nek tussen zijn dijen.

'Een gezond pak motten, dat is wat ge verdient.'

Ik begon rustig, zoals ge een stoute tiener kastijdt als hij met een slecht cijfer van het Atheneum thuiskomt.

Ik zwaaide naar mijn buurtjes, wenkte ze, waarop de buurman betrapt het raam opende.

'Ik moet uw personeel even een goede afstraffing geven, waarom komt ge hier niet even kijken, dan kunt u zien hoe u goed met ambachtslieden kunt omgaan.'

Het echtpaar werd door Berteke binnengelaten, de gendarme droeg een bermuda, zijn vrouwke een kort rokske en slippers. Ze waren duidelijk verward hier naast mijn naakte man te staan en hun schilder die bij mij over de knie lag.

Alsof het de normaalste zaak van de wereld was begon ik nu aan het echte werk, ik ken het klappen van de zweep en ook mijn handen staan berucht bij al menig man en vrouw.

'Ge zijt brutaal en lui, daarvoor verdient u een roodgloeiend gat, is dat duidelijk?'

'Dat doet ge goed,' sprak de buurman waarderend. 'Welzeker is hij lui, hij rookt liever dan werken, madam, sla hem maar eens goed op zijn kont, lijk vroeger.'

'Ik krijg een lamme arm,' klaagde ik. Het was natuurlijk niet waar, daarvoor bezit ik te veel techniek, maar ik mag gaarne toezien hoe anderen het werk doen. 'Kunt u het niet efkens van me overnemen?'