Misschien heeft u naar aanleiding van de titel een bepaalde gedachtegang, toegegeven de titel heeft iets suggestief.
Het is de titel van mijn nieuwe tv-programma waarin ik in elke aflevering een stad bezoek. Gemiddeld zijn we met de opname crew 5 dagen in een stad en met knippen en plakken geeft dat een 1,5 uur durende indruk van een stad. Uiteraard zijn we erg trots dat de eerste twee uitzendingen geweldige kijkcijfers opleverde en dat de formule en concept van het programma gewoon goed is.

Voor degene die de eerste twee afleveringen gemist hebben zal ik mezelf voorstellen: Ik ben Chantal, blond lang haar, blauwe ogen en lichte sproeten.1,72 hoog, 65 kg zwaar en een lichaam waar ik best wel een beetje trots op ben. Om in shape te blijven ga ik met regelmaat naar de sportschool en wielrennen is een andere grote passie van me.
Word vaak vergeleken met die iets oudere Chantal uit Limburg haha en roddelbladen noemen mij in een naam met Linda en mijn naamgenote Chantal. Niet slecht toch voor een beginnend presentatrice.

Vandaag zijn we bezig met de laatste opnames voor:
Chantal komt... naar Rotterdam! Eerder hebben we al opnames gemaakt van wat ik eigenlijk niet mag verklappen De Euromast, stadhuis, centraal station, markthal, Kralingse bos, Zevenhuizerplas, Oude haven en nog een aantal andere locaties.

Aan dit programma zit een nadeel: je bent verplicht de hele week in dezelfde kleding te lopen. Gelukkig ben ik met mijn keuze voor deze week: een witte legging en daarover een zomers shirtje. Blij dat ik mijn eerste ingeving voor een zomerjurkje heb laten varen. Tijdens de opnamen moest ik regelmatig de watertaxi in en uit klimmen en probeer dat maar eens elegant te doen met de wetenschap dat paparazzi constant op de loer liggen om een foto te schieten met de lens gericht op mijn kruis.
Vandaag was het ook al een heerlijke dag, genoten van een heerlijke cocktail op het terras van de SS Rotterdam, een perfecte locatie met een waanzinnig uitzicht. Daarna een verkoelende overtocht met de watertaxi naar de "ballentent" waar de lekkerste gehaktballen van Nederland opgediend worden.
Aldaar een leuk interview met Gerard C. Samen hebben we op het terras nog zijn hit "Het is weer voorbij die mooie zomer" gezongen en het publiek zong enthousiast mee, een top sfeertje en je zag Gerard genieten. Voor mij ook een moment om nooit te vergeten.

Als ik een laatste hap neem van werkelijk de meest lekkere gehaktbal die ik ooit geproefd heb moeten we verder naar de order van de dag.

"Het is tijd, de hoogste tijd", hoor ik de producer roepen, we gaan naar de laatste locatie.

Met de watertaxi, bonken we over het water van de Maas en varen we onder diverse bekende bruggen uit het centrum, de laatste brug die ik herken is de Brienenoordbrug en we verlaten de Maas. Langs de rivier waar we nu op varen zie ik huizen, de een nog mooier dan de andere en bij een inham varen we soort privé haven in met een eigen aanlegsteiger waar diverse bootjes en een schitterend jacht aan ligt. Hier stappen wij uit. Opvallend vind ik de privacy die je hier hebt als we de tuin van een schitterende villa binnenstappen. Reageer tegen Karel (de producer) dat dit geen arme jongen is. Karel heeft een lach die me niet helemaal lekker zit, heb een beetje raar voorgevoel welk ik niet kan plaatsen.

Binnen stelt Karel me voor aan John, een man van middelbare leeftijd met een charisma... Sommige mensen laten direct een ongelofelijke indruk na en John is daar een van. Ook zijn welkom heten zijn stem, zo sympathiek dat je gelijk bij hem thuis voelt.
Ik complimenteer hem met het schitterende huis en vraag om een rondleiding. John schiet in de lach en lachend zegt hij:
"Dit wordt dan de kortste rondleiding aller tijden, ik ben hier verantwoordelijk voor feesten en partijen, deze vinden plaats buiten in de tuin of bij het zwembad, binnen rond het binnen bad en in de kelder, waar momenteel een kleinschalig feestje plaats vindt".

Lachend reageer ik: "Ik ben gek op feestjes, laten we daar eens gaan kijken".

Zowel Karel als John schieten onbedaarlijk in de lach waarbij ik me verbaast bedenk: Zo leuk is mijn opmerking toch ook niet?

We volgen John de trap af en komen in een mooie gezellige ruimte verlicht met kaarsen, zachte muziek, een grote bar met een twintigtal mannen en vrouwen, een grote nog onbezette dansvloer en in de muren nissen...Mijn mond valt open van verbazing, tuurlijk ik weet wat BDSM is maar om dat life te zien... in elke nis en dat zijn er veel zie ik het een na het ander tafereel variërend van O, Aaah, Oeffff en Auw!

Bekomen van mijn eerste verbazing, realiseer ik dat we hier zijn voor opname en spontaan rolt de vraag uit mijn mond:

”Wat vinden mensen nu fijn om pijn gedaan te worden en andere weer leuk om mensen pijn te doen?”

Ik zie John gelijk proesten van zijn slok koffie die hij net heeft genomen.

”Jeetje…. Wat vind jij van neuken? Als je het zo direct stelt vind ik aan beiden niets aan Chantal, veel te oppervlakkig, het gaat erom om uit te vinden wat er onder die oppervlakte bevindt en om het geestelijk en lichamelijk bespelen, gevoelens naar boven halen die nog nooit ervaren zijn, het onderste uit je partner halen…, dat is mooi”.

John ging op het puntje van zijn stoel zitten en met lichtjes van plezier in zijn ogen volgt een heel overtuigend pleidooi over seksualiteit, intimiteit en BDSM. Woorden en voorstellingen die me bij blijven, sommige kan ik tot mijn schrik direct op mijn eigen gedrag reflecteren en het is of hij mij leest, dat merk je aan zijn vraagstellingen tussendoor. Ook over afwijkend gedrag, in mijn ogen heeft hij een andere visie die me tot denken zet.

"De mensen die je hier in de nissen ziet zijn al veel langer bezig met BDSM en hebben hun eigen grenzen diverse malen verlegt en de intensiteit van beleving groter en groter gemaakt, als je in de cirkel van BDSM zit gebeurt dat en is het onmogelijk daaruit te stappen. Zie verbazing op je gezicht, mag ik je een klein voorbeeldje geven?"

Enigszins terughoudend en verbaast over zijn woorden welk ik niet echt serieus neem reageer ik toch iets nieuwsgierig:
"Wat bedoelt u met een klein voorbeeld?"

Hij neemt me bij de hand en loopt met me naar een donkere nis en doet het licht op schemer stand aan, in de nis zie ik nu een vreemd bol apparaat staan en tot mijn schrik daar achter een heleboel banden/ riemen om je daarop vast te zetten.

"O, o... Nee, dat gaan we dus niet doen!" reageer ik verschrikt.

John grinnikt: Klopt, wil je alleen even uitleggen wat dit is, dit is een Siberian een apparaat die in staat is om je een onvergetelijk orgasme te geven, het enige wat ik je wil vragen of je erbovenop wil gaan zitten en verder niets, alleen om dit te ervaren."

Pfff denk ik, als je niet opgewonden of geil bent dan werkt dat niet en zonder met hem in discussie te gaan, met een schampere blik van ongeloof richting John stap ik met mijn kleding aan boven op dat ding, want naakt... No Way! Mijn hemel al snel weet ik niet wat me overkomt, die trillingen in mijn kruis, heftig, voel deze ver naar boven doortrekken en het doet dingen met je die niet normaal zijn.
Ik zie dat ik alle ogen van de aanwezige naar mij toe trek, inclusief de ogen van de opname crew. Ben inmiddels opgewonden en geil en vraag me werkelijk af of ik een orgasme kan onderdrukken of ten minste verbergen. De geile realiteit is nee, nee, echt niet... Het plezier in de ogen van iedereen is ontzettend vernederend, het is of iedereen het beter begrijpt wat er met me gebeurt dan ik zelf.
Stil blijven, stil blijven bedenk ik me, doch... niet zachtjes maar ongecontroleerd begin ik te hijgen en te schreeuwen: Stop, Stop! Ik kom, ik kom! AAAAHHHHHHHH, oehhhhhhhh, Stop! Ga door! Stop! Ga door..."
Zo heftig kom ik daar klaar en iedereen is aan het applaudisseren, zo tegen strijdig aan de ene kant schaam ik me dood en aan de andere kant ben ik blij en trots, kan mijn gevoelens even niet plaatsen.

Nog steeds onder applaus stap ik gespeeld waardig van dat ding, die gespeelde waardigheid verdwijnt als sneeuw voor de zon. Je voelt dat alle ogen van de aanwezige worden getrokken naar... Mijn Kruis!!! Mijn witte legging is daar drijfnat en doorschijnend, mijn schaamlippen zijn opgezet en tekenen zo duidelijk af in mijn legging dat het nog een geiler gezicht is dan een kale naakte muts! Schaamte, ontzettende schaamte valt over me en als ik niet al een rood hoofd heb van wat me is overkomen dan is het nu knalrood van schaamte.

John neemt me gelukkig snel naar achteren om verdere vernedering te besparen.

Ik bedank John en geef hem te kennen dat ik geen andere kleding bij me heb.

John kijkt me aan:
"Geen probleem, dit zijn we hier gewend en op voorbereid, heb hier een kledingstuk dat je geweldig zal staan!"

John geeft me een kledingstuk aan, welk de naam kledingstuk niet verdient. Een paars stukje latex welk alleen de intieme delen en ietsje meer bedekt. Veel keus heb ik niet want mijn eigen kleren is geen optie. Ik zonder me af en wurm me in het latex suit. Hoog uitgesneden in het kruis, strak over mijn tieten en met enig geworstel gaan mijn armen door de armsgaten en rust de suit op mijn schouders. Als ik in de hoek mezelf bekijk in een grote passpiegel valt mijn mond open van verbazing, zie mijn tepels die zich puntig aftekenen in het latex en automatisch wrijf ik met mijn handen langs mijn borsten. Wauw wat voelt dat heerlijk, maar nog lekkerder en intenser voelen mijn strelingen aan de binnenkant van het latex, mijn borsten en tepels, tepels die gelijk reageren op de strelingen!
Dit is ongelooflijk geil, dit kleed zo mooi af, ik kan het niet laten om mijn billen naar de spiegel te draaien. Ik moet zelfs lachen hoe mooi mijn billen uitkomen in het pakje. Als ik me weer van voren bekijk schrik ik.
Mijn kruis! Kent u de term cameltoe? Nee? Ik wel nu!
In het pakje kan je echt liplezen! Een streepje in mijn bolle kruis die niets te raden overlaat.
John wacht me op en voor ik kan reageren komt hij met een big smile op zijn gezicht met "de oplossing" aan.
Een identiek paarse latex suit, met op detail een groot verschil, met verbazing kijk ik naar twee dildo's vast in het kruis, een kleine voor mijn kont en een grotere voor mijn kut, dit geloof je toch niet!

John: "Als je deze gebruikt dan wordt het latex niet meer in je kruis gedrukt."

Voel me net gek als ik dat aanpak en bedenk hoe slim hij is, had hij deze als eerste aangegeven dan had ik doei gezegd, nu trek ik me even terug en een siddering gaat door me heen als ik dat ding tegen mijn kont plaats en de druk op mijn sluitspier voel. Oefff, inventief stop ik dat ding in mijn natte muts en dat werkt goed. Bij de volgende poging glijdt dat ding zo mijn kont in. De voorste dildo glijdt door mijn natte muts gemakkelijk naar binnen. Vervolgens werk ik me opnieuw in het latex suit en zie inderdaad dat het latex mooi aansluit in mijn kruis zonder erin te trekken en jeetje... dat ding in mijn kont en kut voelt ook nog eens belachelijk lekker. Als ik de zwartleren laarzen met hoge hakken die John mij aangeeft tot over mijn knieën aantrek sta ik zelf verbaast hoe sexy ik er uitzie.

Bij terugkeer in de zaal word ik getrakteerd op een spontaan applaus van alle aanwezige. Grappig ik kan het ook waarderen dat applaus.

John neemt het woord: "Chantal je ziet er echt geweldig uit, je merkt dat iedereen je outfit kan waarderen, je hebt inmiddels ook al lust van de Siberian leren kennen, je weet wat dit apparaat met je doet. Ik wed dat als je op de Siberian vastzit het geen vol uur volhoud!"

Uiteraard de vraag aan u: Neemt Chantal de weddenschap aan en gaat ze het een uur volhouden?