Dit verhaal gaat over Peter, een kerel van een jaar of 18. Hij doet het prima op school. Naast fanatiek speler in de lokale zaalvoetbalploeg is hij vooral bezig met online gamen met zijn vrienden. Zijn ouders houden daar niet zo van dat online spelletjes gedoe, maar zolang de schoolresultaten er niet onder lijden laten ze hem zijn ding maar doen. Uitgaan of meisjes zijn nog niet echt aan de orde…Af en toe stiekem naar porno gluren op PornHub en daarbij lekker rukken volstaan om zijn seksuele noden te vervullen.

Dit voorjaar gaan zijn ouders en zus er even tussenuit.

Het pinksterweekend: maandenlang had Peter er naar uitgekeken. Dit was het extra lange weekend waarop zijn ouders en zijn jongere zus een city-trip naar Berlin hadden gepland. Natuurlijk had Peter geprobeerd om zijn examenperiode in te roepen als excuus om niet mee te hoeven slenteren in de winkelstraten en cultuur op te gaan snuiven in de grote stad...en het lukte dan ook nog eens!! Hij mocht alleen thuis blijven!!

Door vooraf voldoende te studeren en zijn komende testen goed voor te hebben bereid beloofde dit een super relaxed weekend te worden. Op vrijdagavond lekker lang gamen met zijn beste vriend en aangezien er mooi weer is voorspeld zit er waarschijnlijk op zaterdagmiddag een BBQ-tje in bij oma en opa, maar niks was vastgelegd... “go with the flow”. Eindelijk is het zover.

Vrijdagnamiddag, de schoolbel gaat en Peter rept zich naar huis om papa, mams en zus uit te wuiven. Na de klassieke "zorg-goed-voor-jezelf-preek" van pa en de aanwijzingen van mama over porties eten is het tijd om afscheid te nemen.

Ze zijn nog maar net de straat uit of Peter graait zijn spullen bijeen om naar Bas te fietsen: de laatste nieuwe games had Bas, dus neemt Peter enkel wat chips en frisdrank uit de kast mee, en een fles wodka die hij eerder deze week in de nachtwinkel had gehaald en goed had verstopt... Net als hij zijn fiets wil nemen bedenkt hij dat het toch een pak aangenamer fietsen is met de elektrische fiets van mama…

Na een half uurtje trappen is Peter bij Bas en kan de gaming avond beginnen. De uren vliegen voorbij en voor ze het in de gaten hadden is het 21u en dus roept Bas zijn vader dat het tijd is om afscheid te nemen.

Als Peter zwaaiend de oprijlaan afdraait voelt hij gelijk dat dit even wennen is... De wodka-cola's maakten zijn hoofd licht en zijn benen zwaar en hij had nog 10 km voor de boeg, maar de trapondersteuning doet zijn werk. Nog even probeert hij de verlichting aan te zetten, maar dat lukt niet … “Ach, voor dat korte eindje….lukt zo ook wel.”, denkt hij bij zichzelf. Met het grootste gemak trotseert hij de brug en bovenaan ziet hij de lange afdaling voor zich...eventjes snelheid maken en tegelijk uitrusten.

Peter raast als een gek de brug af , zijn ogen tranen van de snelheid. Al plots uit een kleine weg een grote SUV opduikt die de weg wil kruisen. Peter tracht uit te wijken maar verliest hij de controle over zijn stuur. Zijn rechter pedaal schaaft tegen de bumper aan en Peter slingert de baan over en belandt aan de overzijde de gracht in.

De chauffeur stapt uit en loopt richting gracht om te zien of Peter ongedeerd is... "Godverdomme, kan je niet uitkijken, man!" sakkert Peter. "Kijk mij mij hier nu en OH..nee, mijn moeders fiets... ook beschadigd!" Hij kan wel huilen als hij het geplooide voorwiel van de quasi nieuwe fiets ziet..

"Ik heb je niet zien aankomen, kerel.. Waarom had je je licht niet aangedaan? Je dook op als een spook in de nacht" Ondertussen steekt de man zijn hand uit en helpt hij Peter uit de modderige gracht." Ik kan je thuis brengen als je wil, maar we moeten dan ook nog het aanrijdingsformulier invullen.., of we kunnen het ook bij mij thuis invullen, dat is hier vlakbij. “Trouwens, Bart is mijn naam". De man is snel bekomen van de gebeurtenis, nu hij weet dat de jonge man niet gewond is en dat de schade aan zijn wagen nog best meevalt…Een kras in de lak is zo hersteld.

"Ik kan me voorstellen dat je ouders je niet graag zo zien thuiskomen, dus kan je je bij ons daar ok wat fatsoeneren, als je wenst.”

“ Mijn licht, mijnheer, sorry …ik had het ding niet aan de praat gekregen voor vertrek en mijn ouders die zijn momenteel op reis voor het weekend. Ik wil helemaal niet dat hen dit ter oren komt dat ik bij valavond zonder licht een ongeval heb gehad…”stamelt Peter

“En dat je bovendien gedronken hebt, hé” zegt Bart op een venijnige toon. ”Ik ruik duidelijk alcohol, jongeman, zullen we de politie er dan maar bijhalen?”

“Neen , alsjeblieft, geen politie en geen verontrustte ouders… Ik, ik…”. Peter raakt amper nog uit zijn woorden als het hele scenario zich voor zijn geest afspeelt.

“Nou, rustig maar, euh… hoe is je naam?”, vraagt Bart.

“Peter, mijnheer Bart, mijn naam is Peter”, stamelt de jongen

“Als we dit op een correcte manier kunnen afhandelen hoeft niemand dit te weten te komen. Nou, ja… Niemand zal nogal moeilijk zijn, met zo’n geplooid voorwiel, maar daar vinden we misschien wel iets op..”. De woorden klinken geruststellend.

De fiets wordt in de koffer getild en samen rijden ze naar het huis van Bart.

“Dit zou ik eerder een kasteeltje noemen in plaats van een huis, Meneer Bart”. Peter is duidelijk onder de indruk van het immense huis als hij uit de auto stapt.

“ Daar hebben Meneer Paul en ikzelf hard voor gewerkt, jongen” zegt Bart, terwijl ze via de grote de imposante voordeur naderen. Beide heren hadden een internationale handel in antiek en kunst uitgebouwd die hen duidelijk geen windeieren hadden gelegd.

Als de deur openzwaait staat een statig man verwonderd in de inkomhal.

“Je zou Chinees halen, lieve schat, dit is geen Chinees, haha..”. Beide mannen proesten het uit van het lachen, terwijl Peter er wat beteuterd bij staat.. De humor ontgaat hem want hij denkt enkel aan de gehavende fiets en het weekend dat volledig in het honderd loopt vanaf dag 1…

“Kom, doe je vuile schoenen uit en ga mee naar de keuken. Vertel jullie verhaal, komaan”. De warme stem van Paul werkt geruststellend en bij een lekkere cola doet Peter zijn verhaal uit de doeken: de citytrip, de geleende fiets van mama, de terugrit zonder licht en met een glaasje op en het plan om de schade van de fiets te verstellen zonder dat mama of papa iets vernemen… Ondertussen staat Paul achter de stoel van Bart en steunt hij op diens brede schouders. Het verhaal is ergens aandoenlijk, maar Paul knijpt onmerkbaar in de schouder als het over de vergoeding van de schade gaat.

“Kijk, Peter”, vat Paul aan: “ We hebben een voorstel voor jou: Wij laten de schade aan onze wagen vallen en zullen morgen je fiets laten herstellen zodat niemand er iets van merkt, maar dan verwachten we wel wat hulp van jou morgenavond. We hebben namelijk enkele vrienden op bezoek en kunnen wel wat extra hulp gebruiken. Om zeker te zijn van onze afspraak vullen we wel het aanrijdingsformulier in , met bekentenis van de onverlichte electrische fiets en je licht beschonken toestand.. Als iedereen zich aan de afspraken houden , kunnen deze papieren gescheurd worden. Wat denk je?”

Ondanks hij slechts 2 alcoholische drankjes op had klonk het alsof ie ladderzat op de fiets zat maar zich van geen kwaad bewust zijnde , ziet Peter hier een kans om zijn hachje en zijn spaargeld te redden… Gretig antwoord hij: ”Heel graag , meneer Paul, ik heb het hele weekend vrij als jullie willen.”

Paul richt zich knipogend tot Bart en oppert: “Nou, meneer Bart, dan kan hij hier gerust overnachten vandaag en morgen. Morgenvroeg fixen we de fiets en tegen zondagmorgen is de rekening vereffend en doen we alsof er niks is gebeurd. Wat denk je?”

“Strak plan, ‘meneer Paul’” knipoogt Bart naar Paul,” Misschien houdt hij er zelfs nog wat zakgeld aan over!”

“ Wat vindt jij er zelf van Peter?”, vraagt Bart geïnteresseert.

“Voor mij is dit meer dan OK, Dank je wel, allebei” glundert Peter. Het idee om er nog wat centen aan over te houden doet zijn opgeborgen dromen van de nieuwe spelconsole ontwaken.

Eenmaal de papieren ingevuld is het al bijna middernacht.

Paul richt zich nu zichtbaar strenger tot Peter en zegt met strenge blik: “Laat ons dan duidelijke afspraken maken, Peter. Vanaf nu tot zondagavond ben je bij ons als gast, maar van morgenavond 19 u tot zonsopgang doe je precies wat we je vragen zonder morren , je gehoorzaamt ons en spreekt ons steeds aan als ‘Meneer Bart’ en ‘Meneer Paul’, tenzij we het je anders opdragen. Dan ben je niet te gast, maar zorg je dat onze invités het naar hun zin hebben. Is dat begrepen?”

Opgewonden kan Peter enkel een “Ja, deal” uitbrengen.

Na een lekkere kop thee is het tijd om onder de wol te kruipen.

Bart loodst de jonge logé naar boven, toont hem zijn logeerkamer en de aanpalende badkamer in prachtige zwarte marmer. In een dergelijke luxueuze kamer heeft Peter nog nooit gelogeerd: alles lijkt wel antiek, aan de muur hangen waardevolle schilderijen en op zijn nachtkastje staat een lamp waarvan de sokkel een jonge naakte man is die een fakkel hoog houdt.

Uit de grote kast haalt Peter een mooie satijnen badjas en een pyama…

“Als je in bad wil, trek gerust de kast op voor een handdoek en shampoo of douchegel.” Terwijl Bart dit zegt draait hij zich om en ziet hij de jongen die zich langzaam uitkleed. De heerlijke gespierde kont wordt duidelijk zichtbaar als de strakke slip naar beneden schuift. Peter kan zijn ogen amper van dit heerlijke schouwspel afhouden, hij raapt de broek met modder om ze morgen in de was te doen.

Terwijl Peter uitgeput in slaap valt, worden er in de geile plannen gesmeed in de masterbedroom…

De lentezon komt al door de gordijnen als Peter wakker wordt van het geluid in de gang. Als er op de deur wordt geklopt fatsoeneert Peter zijn donslaken alvorens “binnen” te roepen. Beide heren staan in een identieke badjas in de deuropening. Bart met een lekker ontbijt, Paul met de koffiekan.

Peter wacht niet op de vraag en zegt hoe zalig hij geslapen heeft. Het ontbijt wordt op de bijzettafel geplaatst en de heren komen op het bed zitten. “Straks na het ontbijt mag je lekker in bad, jongen” zegt Paul, terwijl hij zijn hand op zijn onbehaarde borst legt. De zachte vingers geven Peter kriebels in zijn buik… Zijn ochtenderectie was nog maar net weggeëbd door het onverwachte aankloppen op de deur, maar zijn pik komt alweer omhoog. “ Kijk eens wie we hier hebben”, zegt Bart opgewekt en legt zijn hand op de duidelijke bobbel die zich aftekent in het donsdeken. Peter voelt het schaamrood op zijn wangen komen en verstopt zijn gezicht in zijn handen.

“Hier hoef je niet verlegen om te zijn, lieve Peter, integendeel!! Hier mag je wel trots op zijn, denk ik!” Terwijl Paul dit zegt gaat zijn hand onder het deken over de buik van de jongen. Peter kijkt tussen zijn vingers door en ziet Bart het deken traag opheft en achterover plooit. De hand van Paul zakt ter hoogte van zijn navel en raakt voorzichtig zijn half bedekte eikel aan. De kaarsrechte pik staat op springen als de ervaren hand de voorhuid langzaam naar achter trekt. In zijn oor fluistert Paul: “Ik denk dat jij het niet erg vind als Bart jou eens lekker verwent?” Met zijn handen nog voor zijn gezicht schud Peter zijn hoofd. “ Jammer”, zegt Bart:” ik hoor niks…”

Peter mompelt hoorbaar twijfelend: “Nee, vind ik niet erg, maar ik heb dit nog nooit meegemaakt, meneer Bart, meneer Paul”. “Laat ons jou inwijden in de mannenliefde, jongen”, zegt Paul zachtjes terwijl wij zijn wijsvinger op de jongen z’n lippen duwt en tegelijkertijd buigt Bart voorover en likt hij een parel voorvocht op. “Hmmm, je smaakt heerlijk”, zegt hij en een tel later verdwijnt de onervaren pik van de jongen in zijn warme mond.

Peter geniet van deze nieuwe sensatie, haalt zijn handen van zijn gezicht en klemt het onderlaken vast tot zijn knokels wit zijn. Zijn onderlichaam bezwijkt bijna als Paul hem ineens op de mond kust en zijn tong zacht naar binnen werkt. Als zijn tong die van Paul raakt en verstrengend raakt, houdt zijn pik het niet langer uit en zijn warm zaad gutst in de zuigende mond van de gastheer die alles dankbaar doorslikt.

Peter schokt nog enkele keren na van de extase als Bart nu over Peter heen naar Paul toe komt en deze ook tongzoent. Peter ziet dit geile schouwspel voor zijn ogen maar is nog zo geil dat hij zijn ongegeneerd zijn pik vastneemt. Peter die nog steeds geknield boven de jongen hangt neemt de hand van de jongen en begeleidt deze onder zijn openhangende badjas. Peter voelt de grote halfslappe pik van zijn aanrijder maar durft amper te bewegen. Bart daarentegen begint ritmische neukbewegingen te maken waardoor zijn paal nog imposanter wordt en van zodra ook hij zijn hoogtepunt nadert gaat hij als een beer rechtstaan. Pas nu ziet de jongen hoe groot deze pik wel is. De kloppende paal kan hij amper omsluiten met zijn ene hand en bij een laatste stoot van Bart spuit zijn paarse pikkop drie vier stralen over de gladde buik van de tiener. Als de dierlijke geluiden van Bart zijn opgehouden, vraagt Paul: “Vond je het lekker?” Peter zocht naar woorden om niet te overtuigend over te komen maar aangezien zijn potente pik alweer overeind stond kon hij niets anders dan bevestigend te antwoorden. Beide gastheren stonden op, Paul giet een kop koffie uit voor de jongen, terwijl Bart het bad laat vollopen. Dan laten ze Peter even alleen om alles te laten bezinken… Dit moet omzichtig aangepakt worden, willen ze dat hun plan lukt.

Nadat het heerlijke ontbijt, lat Peter zich zakken in het overvloedige schuim van zijn bad. Hij leunt achterom en bedenkt dat dit wel een heel luxueuze weekendinvulling is. Het voelde een beetje dubbel aan.. Hij geniet van de weelde die de heren hem aanbieden en anderzijds voelt hij wel aan dat zij in ruil van zijn lichaam willen genieten. Hij staat voor een dilemma: toegeven aan de luxe en de lust die hij deze morgen heeft ervaren of eerder vasthouden aan de waarden die zijn ouders hem hadden meegegeven bij het opvoeden…

De nieuwsgierigheid neemt de bovenhand, zijn fantasie slaat op hol. Zijn hand masseert zijn pik in het lauwe water, als plots een beleefde stem zegt: “Jongeman, zie hier uw gewassen en gestreken denim”…

Word hij nu bediend door een butler?