Voorjaarszon streelt je zachte huid. Je ligt op een grote badhanddoek tegen het hoge duin. Het is moeilijk voor te stellen dat je weer positieve ruimte in je hoofd kunt voelen. Alle emoties van het afgelopen jaar beginnen langzaam een plekje te krijgen.

Twee meeuwen scheren laag over en gebruiken de thermiek van het warme zand om hun dans op te voeren. Je kijkt tussen je oogharen door naar de meeuwen en geniet van de zachte warme voorjaarswind op je huid, de geur van de zee en het lome geluid van de golven die het strand op lopen.

Je voelt een bevrijdende warmte door je lichaam stromen. Eén met de natuur, het strand, het zand. Je mijmert weer op een positieve manier over de toekomst. In de verte loopt een man over het strand. Rond zijn benen dartelt een jonge hond die wil dat de man een stok weggooit. Telkens als de man gooit schiet de hond er achteraan en brengt trouw de stok weer bij de man.

De man komt langzaam dichterbij en je ziet steeds meer details. Mooie bos grijzend haar, wat wild op zijn hoofd door de wind, rond de vijftig maar met een goed figuur. Onwillekeurig keur je de man, kijkt hoe hij beweegt, hoe zijn benen stap voor stap zetten en zijn spijkerbroek mooi strak zijn lijn volgt. Als hij voor je langs loopt zie je dat hij naar je kijkt. Het strand is bij het hoge duin niet breed en de afstand dus niet zo groot. Met een licht geamuseerde glimlach rond zijn mond zie je dat hij hetzelfde doet als jij. Hij keurt je, ziet hoe je daar ligt in je bikini. Je vond het donderdagavond in de winkel best een uitdagende keuze, maar wilde een soort statement maken. Hier is de nieuwe ik!

Onder de blikken van de man met de jonge hond voel je je nu wel wat naakt en opgelaten. Heel even lijkt hij zijn pas in te houden, je ziet zijn gezicht, zijn kraaiepootjes en zijn volle lippen, maar behalve een bijna verlegen groet; hallo, wat een mooie dag hè? loopt hij gewoon verder. Heb je het je nu verbeeld dat hij even z'n pas in hield? De jonge hond is nieuwsgierig en komt zich even bij je melden. Na een aai over zijn kop schiet hij weer achter de man aan.

Mmmm, nu hij doorloopt zie je pas wat voor lekkere billen de man heeft. Rond, stevig en mooi zichtbaar in zijn strakke spijkerbroek. Je krijgt als vanzelf een fantasie over deze billen en hoe je die vast pakt als ze zich binnen handbereik zouden bevinden. Je draait je op je buik en drukt je kruis tegen het zand. De man vastpakken, je handen op zijn billen, je hoofd wat achterover omdat hij je haren vast pakt en je dan laten zoenen door die mond. Hij heeft iets over zich wat bepaalde gevoelens bij je oproept. Je drukt je kruis nog wat harder in het zand en voelt een lekkere opwinding door je lijf stromen.

Langzaam verlaat het beeld van de man met z'n hondje je gedachten. Het ruisen van de golven lijkt verder weg te klinken. Je voelt het zand kriebelen bij de rand van je bikinibroekje en drukt je tenen in het zand. De voorjaarswind raakt je aan en laat je donkere haren in je nek kriebelen. Heb je spijt? Nee dat is niet het goede woord. Opluchting, gemis, onzekerheid strijden om een plaatsje vooraan. De jaren die jullie samen hebben gehad worden langzaam weer lichter van kleur nu je de eerste maanden na de scheiding alleen hebt doorgebracht. Wat eerder niet lukte komt nu langzaam los. Je kunt je emoties nu beter observeren dan toen je er midden in zat vorig jaar.

Je mijmert over de gevoelens die je had voor hem in de eerste maanden, de vlinders in je buik en de eindeloze vrijpartijen op bed, in de keuken, in de tuin. Ja waar niet eigenlijk. De wens om ieder moment samen door te brengen leek niet te stoppen. Ook de jaren nadat de eerste verliefdheid over is gegaan in houden van. Je laat deze gevoelens passeren in je gedachten.

Langzaam word je je weer bewust van je omgeving. Je hebt gedroomd en was een poosje in een andere wereld. De zon is duidelijk een stuk verder naar het westen gedraaid en je hoofd ligt al in de schaduw van het hoge duin. Je rilt een beetje en draait je om. Dan ga je staan en sla je het zand van je lichaam. Op het strand is geen mens te bekennen. Je kijkt nog een keer om je heen en trekt dan je bikinibroekje uit en hurkt in het zand. Doordat je wat koud bent geworden moet je opeens nodig plassen. Een ferme straal komt in het droge zand en zakt daar snel in weg. Zo, dat lucht op. Je slaat nog wat zand van je billen en buik en probeert ook op die ene plaats het zand weg te krijgen. Je slaagt er niet helemaal in en daarom stap je zo in je joggingbroek en stopt het bikinibroekje in je tas. Ook je topje maak je los nadat je je nog een keer vergewist hebt van het feit dat er niemand in de buurt is. Ook hier veeg je zo goed en zo kwaad als het kan het zand van je lijf. Je voelt het wat schuren tussen en onder je borsten. Je trekt je topje aan en stopt ook dit deel van je nieuwste aanwinst in je tas. Als je ook de handdoek hebt uitgeklopt en opgerold is het tijd om terug te gaan naar het hotel.

Je loopt weg van je plekje richting de strandopgang wanneer je vanuit je ooghoek een beweging ziet. Je draait je hoofd om en ziet nog net dat de man met het hondje boven op het hoge duin zich omdraait en zijn bijzondere plek verlaat van waaraf hij uitzicht had op plaats waar jij zonet had gelegen én geplast.