Vrienden Met Een Escort - 25

Ik kijk neer op Manon, die op de bank ligt te slapen. Beelden van gisteren komen steeds weer terug. Hoe ze me zo bezorgd aankeek, toen ik bang was dat ze bij me weg zou gaan. Hoe ze op haar knieën zat, haar polsen vast aan de tafelpoot en hoe ze zo verlangend naar mijn pik keek. Ik zie haar nog op de tafel liggen met mijn pik diep in haar warme genotsgrotje…

En nu ligt ze zo vredig te slapen met een boek in haar hand. Ze ziet er zo mooi en zorgeloos uit. Ons gesprek van gisteren heb ik waarschijnlijk niet goed aangepakt. Ik heb haar wel een en ander gevraagd, maar echt gepraat hebben we niet. Ik ben vanmiddag naar de club gegaan om wat administratie door te nemen. Toen ik thuiskwam lag Manon te slapen.

Niet zo gek, gisteren was een drukke dag. Eerst de gemeenschappelijke kamer en vervolgens kwam ik nog eens. Misschien moet ik haar eens een dagje rust geven.

Gisteren heb ik voor het eerst gezegd dat ik van haar hou. Het was eruit voor ik er erg in had, maar ik meende het wel. Ze was daarna even stil. Ik was bang dat ik het niet had moeten zeggen, dat ze hier enkel zat voor de seks en om een dak boven haar hoofd te hebben. Maar toen kwam haar antwoord eigenlijk: “Ik ook van jou.” Ik ben nog nooit zo blij of opgelucht geweest.

Ik kijk even op de klok en zie dat we zo moeten gaan. Ik hurk naast Manon neer en strijk zachtjes haar losse haren van haar wang. Ze slaapt gewoon verder. Een intens gevoel van geluk overspoelt me. Ik laat mijn vinger langs haar hals glijden. Ze beweegt haar hoofd even en dan gaan haar ogen een stukje open. Ze kreunt wat en komt dan rechtop zitten.

“Lekker geslapen?” vraag ik.

Ze knikt en rekt zich lui uit. Ik kom naast haar zitten en leg mijn hand op haar bovenbeen. Ze heeft vandaag een spijkerbroek en een wit shirt aan. “We moeten zo gaan,” zeg ik. Ik pak haar boek en leg het op tafel. Ze komt overeind en gaat de gang op om haar haren te borstelen. Ik kom achter haar staan, pak de borstel uit haar hand en leg mijn hand op haar hoofd. Zachtjes laat ik de borstel door haar haren glijden.

Ze pakt het kastje vast en sluit haar ogen terwijl ze geniet. Ik grinnik inwendig als ik terugdenk aan de laatste keer dat ik met Manon uit eten ben gegaan. Toen ik Sofie ontmoette. We hadden elkaar zo zitten opgeilen dat ik haar hier op dit kastje had genomen. Misschien moeten we meer meubels gaan inweiden, ze bezorgen me leuke herinneringen.

Op het gemakje borstel ik haar haren. “Hoe was je dag?” vraag ik haar. Ik blijf haar haren borstelen, al is het al klaar. Ik weet dat ze het lekker vindt, dus ga ik door.

“Rustig,” antwoordt ze. “Ik heb gestofzuigd en heb een uur met mijn moeder gebeld. Ze vroeg of we binnenkort komen eten.”

Ik leg de borstel neer en leg mijn hand in haar nek. “Dat is een goed idee, dat moeten we snel doen.” Ik geef een kus op haar schouder. “Maar nu eerst wat eten.” Ik pak mijn sleutels van het kastje en wacht even tot Manon zover is om te gaan.

In de auto zet ik de radio zachtjes aan. Manon kijkt uit het raam. “Waar gaan we heen?”

Ik leg mijn hand even op haar knie. “We gaan Anita halen en dan gaan we uit eten. Ze heeft zich lang genoeg verstopt, ze moet nu haar leven weer oppakken.”

Manon gniffelt en kijkt naar me. “Is het niet haar taak om de verstandige te zijn?”

Ik knijp even in haar knie, maar trek mijn hand dan terug om te schakelen. “Gewoonlijk is dat ook zo, vandaar dat ik me zorgen maak. Ik snap dat ze van slag was, maar het is tijd dat ze verder gaat. Ze gaat dus met ons mee uit eten, gewoon als vrienden. Met ons erbij zal ze zich hopelijk veilig genoeg voelen om te kunnen ontspannen.”

Binnen een paar minuten sta ik voor Anita’s huis. Ik zet de motor uit, kom uit de auto en ga naar de voordeur. Manon loopt vlak achter me. Ik bel aan en wacht even tot Anita de deur opent. Zoals ik al verwachtte heeft ze een joggingsbroek en een oversized trui aan. “Daan, wat kom je doen?”

Mooi, ze is verbaasd. “Kleed je om, we gaan uit eten.”

“Uit eten? Ben je gek, ik ga nergens heen!” Ze wil de deur sluiten, maar ik zet mijn voet er tussen en duw de deur weer open.

“Luister, Anita. Je gaat je omkleden en je haalt een borstel door je haren. Over een kwartier zit je in mijn auto, al moet ik je over mijn schouder gooien en je erin zetten zoals je er nu bij loopt.”

Ze zucht geïrriteerd en gaat naar boven. Manon en ik komen de gang in en ik doe de deur dicht. We wachten geduldig terwijl Anita zich klaarmaakt.

Manon komt bij me staan en pakt mijn hand. “Zou je haar echt zo meenemen?” vraagt ze voorzichtig.

“Natuurlijk niet.” Dacht ze echt dat ik dat zou doen? Ik wil het niet erger maken dan het al is. “Ze had gewoon een duwtje in de rug nodig. Als ze dit echt niet wil had ze dat wel gezegd.” Ik trek haar naar me toe en kijk in haar ogen, mijn handen rustend op haar heupen.

Na een tijdje komt Anita naar beneden. Ze heeft spijkerbroek aan en een zwart T-shirt. Hij verbergt haar borsten een beetje, maar ze ziet er een stuk beter uit dan in die joggingsbroek van daarnet. Haar haren heeft ze in een eenvoudige staart gebonden. Ze heeft mascara op en oogschaduw. Simpel, maar meer heeft ze ook niet nodig. Ze pakt een paar sneakers en doet die aan. “Zo beter?”

Ik glimlach naar haar en negeer haar gesnauw. “Je ziet er een stuk beter uit. Kom, dan gaan we.” We gaan naar de auto en ik ga achter het stuur zitten. Manon en Anita gaan achterin zitten. Ze zitten te praten en al snel klinkt Anita een stuk vrolijker.

Anita richt zich dan tot mij. “Hoe is het met je werk?” vraagt ze.

Ik rem af voor een rood stoplicht. “Zoals altijd, weinig bijzonderheden. Toevallig kreeg ik vanmiddag de vraag of ik vierentwintig uur kon komen, maar zoals je weet doe ik geen overnachtingen.”

Manon kijkt me verbaasd aan via de spiegel. Ja meisje, soms neem ik zelf mijn afspraken door. “Heb je dat ooit wel gedaan?” vraagt ze.

Ik knik en trek weer op. “Tot het tussen ons serieuzer werd deed ik dat wel, ja. Nu wil ik gewoon naast jou slapen en wakker worden.” Oh god, ik ben een romanticus geworden!

Anita mengt zich in het gesprek. “Met overnachtingen is het grote geld te verdienen. Soms tot in de vier cijfers. Als je speciale dingen biedt kan dat aardig oplopen.”

Waar dit gesprek heen gaat bevalt me niet. Ik wil niet praten over ons werk als escort, ik Anita moet hiermee stoppen.

Ik parkeer bij het restaurant. Dit is niet het restaurant waar Sofie werkt, ik heb even geen zin in complicaties. Ik heb ook niet gereageerd op het berichtje dat ze had gestuurd. Misschien is het maar beter als ik haar niet meer ontmoet.

Als we het restaurant binnen komen worden we begroet door de eigenaar. Ik hoef mijn naam niet te noemen, hij herkent me omdat ik hier wel eens kom met een klant. Hij brengt ons naar onze tafel achterin het restaurant, waar we wat meer privacy hebben. “Geniet van jullie avond, Debbie komt jullie zo helpen.”

Ik bedank hem en richt me dan tot Anita. “Ik heb een voorstel voor je. We zijn vorige week allemaal geschrokken en ik denk dat we allemaal willen dat jij veilig bent en toch je werk kunt doen.” Ik wacht even als Debbie komt en ons de menukaarten geeft. Ik vraag gelijk om een fles rode wijn. Ze knikt en gaat dan naar de bar.

Ik kijk weer naar Anita. “Ik wil dat je bij de club komt werken. Je kunt achter de bar werken, de schoonmaak, ontvangst… Je mag zelfs op kantoor zitten en de administratie bijhouden. Het is een veilige omgeving en je kunt zelf je dagen samenstellen. Je hoeft geen contact te hebben met de bezoekers als je dat niet wil.”

Debbie komt terug en merkt dat we in een serieus gesprek zijn. Ze vraagt zachtjes of we willen proeven, maar ik schud mijn hoofd. “Nee dank je.” Ik neem de fles van haar aan en schenk wat wijn in terwijl ze zich terugtrekt.

Manon kijkt nieuwsgierig van de een naar de ander. Ze wist van het voorstel af, al heb ik haar nog geen cijfers genoemd. Zoals ik al verwachtte vraagt Anita naar het salaris.

“Wat is je gemiddelde maandinkomen van de afgelopen maanden?” vraag ik. “Netto.”

Anita pakt haar telefoon, tikt iets in en laat me het getal zien. Ik typ er een ander getal achter, iets hoger dan wat zij gaf, en schuif haar mobieltje terug. “Dit is mijn bod, netto per maand. Alles is bespreekbaar qua werkzaamheden en werktijden.”

Anita kijkt naar haar telefoon. Ze is even stil terwijl ze naar het scherm blijft kijken. “Ik zal erover denken,” zegt ze dan ten slotte en zet het scherm uit.

Debbie neemt onze bestelling op en we praten een tijdje over luchtige dingen. Ik kijk even naar Manon, die om een grapje van Anita zit te lachen. Ze ziet er echt zo geweldig uit, al heeft ze gewoon een spijkerbroek en wit truitje aan. Niets bijzonders, en toch kan ik mijn ogen niet van haar af houden.

Dan komt Debbie ons hoofdgerecht brengen. We beginnen te eten. Manon vertelt dat we binnenkort bij haar ouders blijven eten. Ze heeft er echt zin in, en ik kan het me voorstellen. Misschien kunnen we dan vertellen dat we de club hebben en dat ik mijn afspraken ga afbouwen.

Debbie vraagt of we een toetje willen als de tafel wordt afgeruimd. Ik kijk even naar Anita, maar volgens mij heeft ze genoeg gehad. “Nee dank je, breng de rekening maar.” Ik kijk naar Anita. “Wil je dat ik je naar huis breng of kom je nog even wat koffie drinken?”

Anita schudt haar hoofd. “Ik ben lang genoeg bij jullie geweest, het wordt tijd dat ik naar mijn eigen huis ga. Maar jullie kunnen wel wat drinken voor jullie naar huis gaan.”

Dat lijkt me een goed idee, daar kunnen we rustiger praten dan hier. Ik wacht niet op Debbie en ga naar de bar om de rekening te betalen.

De weg terug naar Anita’s huis zijn de dames opvallend stil. Ik luister naar de muziek die zachtjes aan staat en neurie zachtjes mee. Ik ben blij dat Anita er even uit is geweest, het ging beter dan ik verwacht had.

Ik parkeer de auto en volg de dames Anita’s huis in. Zonder wat te vragen ga ik de keuken in om koffie en thee te zetten. Ik ben hier wel vaker geweest en weet de meeste dingen wel te vinden. Ik hoor de dames met elkaar praten, maar kan ze niet verstaan. Ik ben wel blij dat Anita zich redelijk sterk weet te houden. De laatste tijd was ze erg stil en teruggetrokken.

Ik kom de kamer in met de drie bekers in mijn handen en zet ze op tafel. Ik weet niet goed hoe Anita zal reageren als ik naast haar kom zitten, dus besluit ik op een stoel te gaan zitten.

“Ik denk dat ik je aanbod wel wil proberen,” zegt ze dan. “ Maar dan wel op kantoor. Ik ben er nog niet aan toe echt met mensen om te gaan.” Ik knik, maar zeg niks. Ze heeft even tijd nodig, dat begrijp ik. Gedrogeerd worden en bijna verkracht worden is niet niks.

“Hoe is het met je hand?” vraagt ze dan. Ik laat haar mijn hand zien. Mijn knokkels zijn inmiddels een beetje geel-groen geworden, binnenkort zie je er niks meer van. Ik zie een traan over haar wang rollen. “Het spijt me, Daniël,” zegt ze zachtjes.

Wat zegt ze nu? Is ze gek geworden? Voor ik er erg in heb zit ik naast haar op de bank en leg ik mijn hand over haar handen. “Anita, wil je dat nooit meer zeggen?” Ik kijk haar aan. “Je hebt hier niet om gevraagd. Zij zaten fout, niet jij. Je hebt ze niet gevraagd je te drogeren en misbruiken. Er vaalt jou niks te verwijten, onthoud dat goed.”

“Dat weet ik wel,” zegt Anita met bevende stem. “Dat weet ik, maar toch voelt het…”

Ik val haar in de rede. “Er is geen maar, Anita. Dat je je klote voelt snap ik best, maar dat is niet jouw schuld. Ik wil niet horen dat je jezelf ook maar iets verwijt. Ik koos er zelf voor naar je toe te komen zonder Bart. Achteraf gezien niet de slimste zet, maar het is goed afgelopen. Die blauwe plek trekt wel weer weg. Ik vind het belangrijker hoe het met jou is.”

Ze draait zich naar me toe en drukt haar gezicht tegen mijn schouder. Ik hoor haar zachtjes snikken en weet even niet wat ik moet doen. Ik heb zelden een huilende vrouw meegemaakt, hoe ga je hiermee om?

Manon komt erbij zitten en legt een arm om Anita heen. Voorzichtig leg ik mijn hand op haar rug en wrijf er zachtjes over. Ze heeft een lange weg te gaan, maar uiteindelijk komt ze er wel.

Ik schrik als Anita opeens haar mond op de mijne drukt. Ik blijf verstijfd zitten, ik zou niet weten hoe ik hierop moet reageren. Is dit normaal? Moet ik haar tegenhouden voordat ze spijt krijgt, moet ik met haar meedoen? Oh god, ik weet het niet. Ze drukt zich tegen mijn bovenlichaam, ik voel haar borsten tegen me aan drukken. Oh god, wat moet ik hiermee?!

Dan trekt ze zich terug. Haar gezicht is nat van de tranen. “Sorry,” stamelt ze. “Ik liet me even meeslepen…”

Ik veeg zachtjes de tranen van haar wangen. “Je hoeft geen sorry te zeggen, An.”

Anita zucht en schuift wat opzij. “Ik mis het,” zegt ze zachtjes. “Ik mis het en toch vind ik het eng.”

“Je moet niks doen waar je niet achter staat, lieverd,” antwoord ik. “Ik ben er altijd voor je, wat je ook nodig hebt. En ik weet zeker dat Manon er ook voor je is.”

“Uiteraard,” bevestigd Manon. “Daar zijn vrienden voor.”

Anita pakt haar koffie en houdt haar beker met twee handen vast. “Ik mis de intimiteit, en toch ben ik er doodsbang voor.”

Ik volg haar voorbeeld en pak ook mijn koffie. Hoe graag ik nu ook weg wil vluchten uit deze ongemakkelijke sfeer blijf ik zitten. Manon pakt haar thee en zwijgend drinken we onze bekers leeg.

Als de bekers leeg op tafel staan komt Anita tegen me aan zitten. Ik leg mijn arm losjes om haar heen en blijf rustig zitten. “Wil je me helpen?” vraagt ze zachtjes.

Ik denk even na over wat ze me vraagt. Wil ze echt dat ik met haar naar bed ga? Ik voel Manon zachtjes in mijn bovenbeen knijpen, alsof ze me wil aanmoedigen. Uiteindelijk knik ik naar Anita. “Ik zal alles doen wat ik kan om je te helpen.”

Ze sluit haar ogen even. “Vrij met me,” fluistert ze. “Help me mijn leven weer op te pakken.” Dit is de eerste keer dat ze het zo noemt. Geen neuk met me, maar vrij met me. Dit zegt voor mij precies wat ze nodig heeft. “Wat ik ook zeg of doe, stop niet. Help me hier doorheen.” Haar stem beeft zachtjes.

Ik leg mijn hand op haar schouder. “Alleen als je het zeker weet, An. Als je echt wil dat ik stop moet je het zeggen.”

Anita schudt haar hoofd en kijkt me aan. Ze heeft tranen in haar ogen en ik zie haar angst. “Als je moet stoppen zeg ik citroen.” Ze komt overeind en lijkt even te twijfelen.

Ik wissel even een korte blik met Manon. Eigenlijk weet ik me geen raad.

Manon komt bij Anita staan en legt haar handen om Anita’s bovenarmen. Ik besluit ze even een moment samen te geven en schuif wat opzij. Toch betwijfel ik of dit wel de juiste manier is, maar Anita zal het zelf wel weten wat ze nodig heeft.

Ik zie hoe Manon haar handen om Anita’s bovenarmen legt en zachtjes haar mond tegen die van Anita drukt. Anita legt haar armen om Manon heen en houdt haar stevig vast, alsof Manon haar reddingsboei is. Misschien is ze dat in feite ook. Met een sprong komt mijn pik omhoog in mijn broek, maar ik hou mezelf in de hand en probeer rustig te blijven zitten.

Ik kijk toe hoe Manon rustig haar handen langs Anita’s armen laat glijden. Anita ontspant zich een beetje, maar ze houdt haar ogen gesloten.

Hoe geil ik dit ook vind, ik kan niet het risico lopen mijn zelfbeheersing te verliezen. Ik pak de bekers op en breng ze naar de keuken. Daar blijf ik even staan en probeer mezelf in de hand te houden. Ik pak zelfs even mijn telefoon om mijn berichten te bekijken.

Ik zie dat Cindy een appje heeft gestuurd. Een of ander plaatje met een grapje erop. Ik stuur een smiley terug en wil hem wegstoppen, maar zie dan het onbeantwoorde berichtje van Sofie. Sindsdien heb ik niks meer van haar gehoord.

Na een minuut of vijf kom ik de kamer weer in. Ze zitten op de bank met elkaar te tongen. Ik kom zachtjes achter Anita zitten en leg mijn handen op haar schouders. “Lukt het nog?”

Anita reageert niet, maar zolang ze niks afwijzends zegt is het goed.

Manon komt overeind en doet haar shirt en broek uit. In haar ondergoed gaat ze weer zitten en maakt voorzichtig Anita’s broek los. Anita tilt haar heupen op zodat Manon haar broek uit kan trekken.

Zachtjes masseer ik Anita’s schouders. “Probeer je te ontspannen,” zeg ik zachtjes. “We doen het in jouw tempo.”

Anita schudt haat hoofd. “Ik wil je in me,” zegt ze tot mijn verbazing. Ze draait zich om en begint mijn broek open te maken. Ik til mijn heupen op en ze trekt mijn broek naar beneden, tot die om mijn enkels ligt. Ik blijf roerloos zitten, al kost het me veel moeite. Ze moet dit zelf doen in haar eigen tempo. Even twijfelt ze, maar trekt dan ook mijn boxer omlaag. Mijn pik springt omhoog. Anita kijkt ernaar en lijkt te twijfelen.

“Het hoeft niet,” zeg ik tegen haar. Misschien kan zij beter bovenop zitten en zelf het tempo bepalen.

Ze laat zich achterover zakken en leunt tegen Manon aan. “Kom in me,” zegt ze smekend.

Ik stap uit mijn broek en kom over haar heen zitten. Bewust hou ik mijn T-shirt aan, ik wil haar niet teveel afschrikken. Hopelijk is dit minder intimiderend.

Ik pak haar string en trek die rustig uit. Ze spreidt haar benen. Manon heeft haar handen op Anita’s borsten gelegd en kneedt die zachtjes.

Ik kom dichter bij Anita en ga met mijn vinger door haar schaamlippen. Anita sluit haar ogen, maar zegt niks. Alles in me schreeuwt dat ik moet stoppen, maar ik ga verder. Ze is zeiknat…

“Kom in me,” zegt ze smekend. Ik zet mijn eikel tegen haar kutje en laat mijn pik naar binnen glijden. Ze grijpt mijn polsen en knijpt er hard in. Ze houdt haar ogen gesloten en hapt naar adem. Ik zie een traan over haar wang glijden. Ik vind het vreselijk voor haar, maar had beloofd pas te stoppen als ze citroen zou zeggen. Ik hou even stil en ik moet mezelf dwingen in haar te blijven. Ik wil me terugtrekken en haar troosten.

“Beweeg,” brengt Anita smekend uit. “Alsjeblieft, Daan, beweeg.”

De pijn die ik in haar verkrampte gezicht ziet schreeuwt me toe dat ik moet stoppen, maar ik luister enkel naar Anita. Ik buig voorover, leun op mijn armen en begin rustig heen en weer te bewegen. Anita kreunt en grijpt mijn polsen. Ze knijpt er hard in, maar ik hou haar niet tegen.

Manon streelt nog steeds Anita’s borsten. Ze geeft zachtjes kusjes in haar hals. Het is zo verdomd geil te zien, maar ik wil dit rustig blijven doen. Ik blijf rustig in Anita bewegen. Ze houdt haar ogen dicht en kreunt zachtjes. “Oh, wat is dit lekker,” zegt ze zachtjes.

Ik druk zachtjes door tot mijn pik met elke stoot wat verder komt, tot ik helemaal in haar zit. Ze opent haar ogen en kijkt me genietend aan. “Harder, Daan, neem me harder.”

“Ik ben bang dat ik te ver zal gaan,” geef ik eerlijk toe. Ik kom omhoog en laat Anita opstaan. Ik ga op mijn rug liggen en trek haar over me heen. Het lijkt me beter dat zij het tempo bepaalt.

Anita komt over me heen zitten en laat zich over mijn pik zakken. Ik leg mijn handen op haar bovenbenen en geniet van haar warmte.

Manon komt ook bij me zitten. “Kom over me heen zitten,” zeg ik tegen haar. Met een ondeugende grijns doet ze haar slipje uit en komt ze over me heen zitten. Ik leg mijn handen op haar bovenbenen en laat mijn tong gretig langs haar gevoelige knopje glijden. Ze kreunt van genot.

Anita beweegt op en neer. Ze zet haar handen bij mijn knieën en laat haar kut op en neer langs mijn pik glijden. Ze kreunt van genot. Met mijn heupen probeer ik mee te bewegen in haar ritme.

“Oh, wat fijn,” kreunt Manon. “Sneller, Daniël, alsjeblieft.” Oh fuck, hoe moet ik dat in deze houding doen met Manon over me heen. Ik kan me zo niet goed schrap zetten. Ik laat Manons benen los en druk mijn handen op de bank. Ik zuig aan Manons klitje, waardoor ze hard kreunt. Ik trek mijn knieën omhoog, zodat ik me af kan zetten met mijn voeten. Ik begin in een hoog tempo in haar natte, warme kutje te stoten. Ze kreunt luid en knijpt in mijn benen. Ik trek me er weinig van aan en blijf doorstoten.

“Oh, fuck, ik kom!” brengt ze kreunend uit. “Doorgaan, Daan, niet stoppen! Laat me klaarkomen.” Ik voel haar kut krachtig samentrekken om mijn pik. Hoewel ik niet wilde klaarkomen kan ik me niet meer beheersen. Haar kutje melkt mijn pik en dwingt me naar mijn orgasme. Schokkend en kreunend kom ik klaar.

Anita laat zich achterover zakken. Mijn pik glijdt uit haar heerlijke kutje. Ik laat Manon op de bank liggen en leun over haar heen. Het liefst zou ik lekker lui op de bank gaan liggen, maar Manon verdient ook een orgasme. Ik druk mijn mond weer op haar klitje. Ze hapt naar adem en grijpt mijn haren. “Oh, Daniël!” roept ze. Zonder waarschuwing druk ik twee vingers in haar kutje. “Oh shit!” roept ze uit. Ik beweeg mijn vingers in haar kut, waarbij ik vooral tegen haar G-spot kom. Ze hapt naar adem en begint dan te hijgen. “Oh shit, ik kom!” roept ze.

Ik voel haar kutje samentrekken om mijn vingers als ze kreunend klaarkomt. Ik trek mijn hand terug, geef een kusje op haar gevoelige knopje en ga dan weer rechtop zitten.

Terwijl Manon zit uit te hijgen richt ik mijn aandacht weer op Anita. “Hoe voel je je?” vraag ik.

Anita glimlacht. “Voldaan,” antwoordt ze. “Dank je wel, dit had ik even nodig.” Ze pakt haar broek van de grond. Manon en ik kleden ons ook weer aan.

Tot mijn verbazing komt Anita tegen me aan zitten. Ik leg mijn arm om haar heen. Manon komt aan mijn andere kant zitten en ook zij krijgt een arm om zich heen. Ik ben blij dat Anita zich weer wat beter voelt. Of dit de juiste manier is om het te verwerken weet ik niet, maar ze zit in ieder geval weer met een glimlach op haar lippen op de bank.