’Jongensmeisje’ Lolita trekt graag op met jongens, ze voelt zich meer bij hén thuis dan bij ‘meisjesmeisjes’. Ze heeft het na het nodige gedram voor elkaar gekregen dat ze met haar broer Vincent en zijn kano-maatje Bart mee naar de Ardennen mag, een weekje kajakken in de woelige wateren van de Ourthe. ‘Dankzij’ het gedwongen delen van het bed met haar broer ontdekt Lolita echter al snel dat ze met haar lichaam hele nieuwe spelletjes met de jongens kan spelen. Vincent heeft haar de eerste beginselen bijgebracht en nu oefent Lolita door met Bart. Na een vermoeiende peddelsessie is hij sneaky bij haar in bed gekropen, terwijl ze een middagtukje deed. Dat vraagt om moeilijkheden…


Oefening baart kunst

Voordat ik Bart zijn lul serieus ga reanimeren moet ik eerst gauw even naar de wc. Als ik na afloop mijn handen was en in de spiegel kijk zie ik dat het donkere watervaste lijntje dat ik vanmorgen om mijn donkere ogen aanbracht wonderlijk goed is blijven zitten, daardoor lijken ze altijd nog groter dan ze al zijn. Maar mijn haren, whow, gestoord zoals die inmiddels alle kant opstaan. Misschien toch maar eens laten groeien maar eigenlijk moet ik daar toch ook weer niet aan denken, dat onhandige meisjesmeisjes-gedoe met die lange haren. En er maar mee wapperen de hele dag. Nee, dan zie ik toch liever mijn eigen krullerige donkerharige kapseltje, hoe verruïneerd het soms ook is.

Ondertussen ‘kijken’ mijn tieten me in de spiegel parmantig aan. Ze zijn niet zo heel groot maar toch best wel aanwezig. Omdat ze stevig zijn en behoorlijk naar voren staan en ik bijna nooit een behaatje draag zijn het wel aandachtstrekkertjes, ik zie de jongens regelmatig gluren. Na ja, ze doen maar, in het begin was ik er niet blij mee, met die uitsteeksels op mijn lijf, maar tegenwoordig vind ik ze wel oké. Vooral het gevoel in mijn kleine donkere tepels vind ik soms zo lekker dat ik me laatst zelfs heb voorgenomen om er staafjes in te laten zetten. Ik las in een artikeltje dat dat ze veel gevoeliger maakt en daar zou ik dus niks op tegen hebben. Maar als ik dát doe laat ik ook meteen een tattoo zetten, vind ik altijd wel stoer. Tot nog toe mocht ik dat nooit van papa en mama, pas als ik zestien zou zijn. En dat ben ik dus, sinds twee weken…

Weer terug in mijn slaapkamer ligt Bart nog netjes te wachten, inmiddels een beetje preuts weggedoken onder het dekbed. Ik kijk hem maar weer eens met één wenkbrauw opgetrokken aan, hij grijnst, en dan trek ik het dek weg. Ik spreid zijn benen en kruip ertussen, om zijn inmiddels nog maar half-stijve lul te bewerken. Bart ondergaat het gewillig en dat maakt dat ik hem toch eerst nog even moet pesten. Ik kijk hem van boven zijn lul aan en zeg ‘tja Bartje, dat krijg je d’r van als je steeds maar maagd blijft, dan leer je ook niet fatsoenlijk lang neuken.’ Oh jee, meteen krijgt-ie weer een kop als een boei, wat ‘n gevoelige jongen, dat was nou ook weer niet de bedoeling. ‘Komt goed hoor, oefening baart kunst, daar gaan we voor zorgen, hè?’ troost ik hem en dan buig ik me maar gauw over zijn lul, ik wil hem niet nog meer verlegen maken. Het hele geval is hoewel iets slapper toch nog steeds idioot lang.

Ik neem hem in mijn hand en trek hem eerst een tijdje in een relaxed tempo af, mijn hand steeds bewegend tot tegen de eikel. Dit is de eerste keer dat ik dit doe bij een jongen doe, lekker intiem hoor! Grappig wel dat dat boorkopje van zijn lul net nog diep in me zat, voor die terug aan het werk wordt gestuurd zal ik hem eens goed verwennen. Tot het randje neem ik Bart zijn eikel in mijn mond, zuig mijn mond een beetje vacuüm zodat hij goed klem komt te zitten en masseer hem dan door hem met mijn tong te bewerken, tegen mijn gehemelte te duwen, dan weer omlaag, kortom, ik laat hem alle hoeken van mijn mond zien, zet er zelfs af en toe zachtjes mijn tanden omheen. Voor mij is dit ook allemaal nieuw en ik vind het leuk een beetje te experimenteren en onderzoeken. En zo te horen vindt Bart het ook allemaal prima, hij kreunt er ijverig op los.

Als ik zijn paal goed hard heb schuif ik mezelf omhoog over Bart zijn lijf, kijk hem aan en vraag: ‘kan ’t zo weer, Bart? Zal ik dan maar?’ Bart kijkt me gelukzalig aan, knikt dan een beetje wazig, volgens mij ruk ik hem net uit zijn eigen zevende hemel of zoiets. Ik zorg dat zijn lul tussen mijn benen terecht komt en langzaam schuif ik me er overheen. Ohw, wat is dit lekker, dat gevoel om gevuld te worden is niet te beschrijven, alsof in mijn buik ieder lekker plekje wordt wakker gemaakt en meteen een eigen vuurwerkje begint. En omdat ik het nu helemaal in eigen hand heb kan ik in mijn eigen tempo genieten van elke lange centimeter die in me schuift. En opnieuw lijkt het of er geen einde aan komt, niet te geloven zo ver als die staaf uiteindelijk in mijn buik steekt. Genietend schuif ik me een tijdje op en neer, zo al mijn plekjes de nodige wrijving gevend terwijl Bart me ondertussen overal streelt. Vooral mijn billen hebben over zijn belangstelling niet te klagen, hij kneedt en knijpt ze tot ze warm en gloeiend zijn.

Op een gegeven moment wil ik wel wat meer actie en ga ik op mijn knieën zitten, waarna ik me weer diep op Bart zijn lul pin. Bart pakt zijn kans om mijn tieten te bewerken, hij neemt ze vol in zijn handen, streelt ze, knijpt ze, masseert ze, draait m’n tepels om en om waardoor ze snoeihard worden, het is alsof ik na een tijdje niet alleen in mijn kutje in de fik sta maar ook hierboven. Ik voel hoe alles in me in beweging komt en er een soort van onweer door me heen jaagt, stroomstootjes verbinden al m’n lekkere plekjes en alles bij elkaar maakt dat dat ik helemaal uit mijn dak ga en super-klaar kom. Hijgend en kreunend blijf ik me keer op keer op en neer hijsen, voel hoe iedere keer die lul weer diep in me komt en me zo lang en intens laat klaarkomen.

Hijgend en zwetend laat ik me voorover op Bart vallen, maar die gunt me weinig rust. Hij draait zich met mij om, als ik onder hem lig doet hij mijn benen ver uiteen zodat ik helemaal open ben voor hem en dan is het zijn beurt. ‘Ohw Lolita, wat is dit onaards lekker’ kreunt hij terwijl hij zich steeds maar weer in mijn kutje drijft. En ik kan alleen maar ja knikken, ik onderga het zoals het komt, genietend van zijn slanke en toch gespierde lijf, terwijl hij me neukt voel ik overal het contact met hem. Ik gun het Bart echt dat hij zich nu helemaal op me uitleeft, tijd dat die jongen ook wakker werd. Na een tijdje haak ik mijn benen om zijn heupen waardoor ik hem nog wat verder in me kan laten komen, iedere keer weer voelt het of zijn lul als een eindeloos lange paal in me glijdt. En kreunend komen we dit keer tegelijk nog een keer klaar.

Als we wat tot rust zijn gekomen kijkt Bart me, steunend op zijn armen aan, en zegt dan ‘dankjewel Lolita, dit is het mooiste geschenk dat ik ooit van iemand kreeg. Dat je me je mooie lijf schonk, dat ik dankzij jou voor het eerst kon neuken.’ Als hij me wil kussen vallen zijn lange haren als een soort gordijntje om ons heen waardoor het heel intiem voelt.

Ontplofte blog

Bart is allang weer naar zijn eigen kamer als Vincent, behoorlijk laat, terugkomt uit het dorp. Hij maakt me wakker door zijn gestommel en gevloek, als je het mij vraagt is hij stomdronken en kan hij zijn broek nog niet meer fatsoenlijk uittrekken zonder om te flikkeren. ‘Hey Vin, mag het wat rustiger, ik sliep al’ mopper ik zachtjes. Ik merk dat Vincent vanaf dat moment zijn best doet om stiller te zijn maar steeds weer stoot hij tegen iets of laat hij het een of ander ding hard uit zijn handen vallen. Als hij dan eindelijk in bed ligt en ook nog eens wil neuken heb ik het wel even met hem gehad. Ik draai me stevig in mijn dekbed, keer hem mijn rug toe en gelukkig val ik snel weer als een blok in slaap.

Die nacht probeert hij het nog een paar keer, ik voel goed hoe hij met zijn geile paal tegen me aan ligt te duwen. Maar ik heb m’n spelletje wel gehad voor vandaag en bovendien wil ik niet ’t speeltje van mijn dronken broer zijn, wat hij thuis met Denise uitspookt moeten zíj weten maar ík ben echt niet overal voor in. De volgende morgen, als Vin met knallende koppijn kreunend wakker wordt kan ik amper medelijden hebben. Nadat we elkaar goedemorgen hebben gewenst wil ik zijn gedrag wel even uitpraten. ’Hey broer, nog even over hoe ’t vannacht ging…’ Ik krijg een kreun als reactie. ‘Serieus Vin, ik wil ’t af en toe nog best eens met je doen hoor, maar alleen als we allebei zin hebben. Snap je dat? En nee is dus nee!’ Gelukkig toont hij berouw en dan is alles meteen weer oké tussen ons. Ik hug hem, spring het bed uit, trek m’n joggingpak aan en ga naar de keuken.

Het blijkt dat ik vandaag de eerste ben, lekker, even alleen genieten van een koffietje. Als ik op mijn tablet mijn blog check blijkt dat de boel daar zo’n beetje is ontploft. Ik heb al meer dan duizend likes gehad op de foto’s van gisteren en onwijs veel comments op die waar ik een beetje bloot te zien ben. Zelfs een van m’n advertisers, Decathlon, heeft gereageerd. Dat ze graag als ik terug ben uit de Ardennen willen praten over uitbreiding van hun reclame op mijn blog. Whow, dit gaat een speciale kant op, dit had ik nooit verwacht. Even later komt Bart de keuken binnen, alweer heel verlegen. Ik spring op, plak me tegen hem aan en fluister, op de plek waar zijn oor hoort te zitten in zijn nog loshangende manen: ‘dat was lekker gisteren, Bartje. Zullen we binnenkort nog een keer samen spelen?’ en geef hem een knipoogje. Als antwoord krijgt Bart weer zijn bekende rooie gezichtskleur die zo mooi combineert met die groene ogen van ‘m. Maar dan doet hij toch ook al iets stoerder, hij geeft me een kus en antwoordt ‘graag, Lolita’. Hmm, daar zijn ze weer, de kriebels in mijn buik.

Ik maak voor hem en ook voor mijzelf nog een koffietje, plof daarna naast hem op de bank en laat hem mijn blog zien en alle reacties op de foto’s van gisteren. ‘Vind je het niet weird, al dat commentaar op een paar van die plaatjes?’ Bart bekijkt alles uitvoerig en reageert dan: ‘ohw, nou Lolita, dat snap ik wel hoor. Je staat er onwijs sexy op en als je daarna naar jouw actiefoto’s kijkt als je in dat bootje zit te ploeteren zie je die ineens wel met héél andere ogen.’ Oké, dat had ik me dus nooit bedacht, dat die foto’s over zeg maar seks gaan. Suffig natuurlijk, want voor mijzelf is mijn lijf dagelijkse kost maar voor al die blijkbaar hitsige volgers…. Ik kruip nog even lekker tegen Bart aan, samen genieten we in stilte van het contact, de koffie, de stilte, het uitzicht over de rivier die iets verderop stroomt.

Go with the flow

Vandaag gaan we de watervallen oefenen, de diepste is een meter of drie of vier en dat is dus wel een serieus dingetje. We oefenen iets voorbij de plek waar we gisteren geslalomd hebben, net daarachter is een eerste steil verval van ongeveer anderhalve meter. Thom doet ons voor hoe je zo’n waterval moet nemen. Het is zaak er met snelheid op af te peddelen en vlak voor de val het tempo zelfs nog een flinke tik met de peddels mee te geven. Daarna moet je je bovenlijf stevig achterover bewegen, als tegendruk voor de punt van de kajak zodat die zo hoog mogelijk blijft. Na landing is het zaak de boot zo haaks mogelijk op de waterval te houden en meteen door de peddelen.

Nou, dat klinkt dus allemaal veel simpeler dan gedaan. Een voor een gaan we het watervalletje af en een voor een ook gaan we daarna prompt kopje onder. Thomas uit onze blokhut zit net voor mij en ik zie hoe hij in de problemen komt en ondersteboven komt te hangen. Gelukkig duikt hij al snel weer op en dan is het mijn beurt. Het gaat eigenlijk best goed, tót het moment dat mijn kajak weer het water raakt. Het zijn zó’n woeste golven dat ik er meteen dwars op kom te liggen en daar ga ik dan, ondersteboven. Gelukkig had ik me voorbereid door op voorhand al een paar keer goed adem te halen, ik kan wel voor een minuutje of zo zonder zuurstof maar moet in deze waterchaos toch gauw weer boven zien te komen.

Als dat me uiteindelijk lukt zie ik dat Thomas vlak naast me is komen liggen, stand-by, om me zo nodig een handje te helpen. Samen peddelen we naar rustiger water waar de anderen al op ons wachten en daar kijk ik hem even aan: ‘thnx’ zeg ik dan. Zijn antwoord is een big smile en dat, samen met de kuiltjes in zijn wangen en zijn blauwe ogen, jaagt zo een pijl mijn buik in. Holy sjit, geen idee wat dit de laatste dagen is, alsof het hek van de dam is en iedere gast zich regelrecht mijn lijf inboort. Ik vind dat die jongen iets vreemds heeft en wil afstand houden, ik lach een daarom beetje koeltjes terug en nok hem, een eigen plekje zoeken om al dobberend op de rest te wachten. Maar Vin zag blijkbaar wat er gebeurde, hij ligt al snel naast me en vraagt of het goed gaat met me. Ik haal mijn schouders op, weet het even niet meer.

De volgende waterval is meer het serieuze werk, daar gaan we bijna vier meter de diepte in, al van ver is de giga-herrie van dat vallende water te horen. Thom heeft ons nog eens het belang uitgelegd van de snelheid en eenmaal beneden meteen flink door te pakken, om het bootje recht te houden. En dit keer lukt dat de meesten van ons ook, de kunst is om als je nog in de lucht zweeft bij wijze van spreken door te gaan met peddelen en meteen bij het neerkomen tempo te maken. Ik ben blij dat ik niet weer omkukel, het is toch best beangstigend om zo in dat gewoel van die golven ondersteboven te hangen. Als we weer compleet zijn gaan we aan de kant lunchen, daarna lopen we allemaal in ganzenmars met de bootjes op onze nek een stukje terug en oefenen we nog een keer beide watervallen.

De kluts kwijt

Als we terug zijn in de blokhut ben ik kapot, maar wel op een fijne manier, het voelt alsof mijn lichaam deze week in veel opzichten wakker is geworden. Alles doet me pijn, dankzij mijn spieren die bij alle, ehm … zeg maar nieuwe activiteiten heel anders gebruikt zijn. Ik vlieg als eerste onder de douche terwijl de jongens samen een biertje doen en installeer me dan met mijn tablet op het bed, bloot, even uitdampen. Onwijs leuk om te zien dat mijn blog nóg voller is komen te staan met likes en comments, hij is ineens über-trending geworden. Ik selecteer weer wat foto’s en filmpjes, Thom stuurde ze van deze dag al toe en ook anderen uit onze groep die inmiddels weten dat ik blog over deze week zetten mijn box steeds voller.

En dan bel ik Mandy, mijn contact bij Decathlon, waarom ze me wil spreken. Ze vertelt me dat ze bij Sales helemaal enthousiast zijn geworden over mijn foto’s en of ik bij wil komen poseren voor hun outdoor kleding en under- en swimming-wear. De website wordt vernieuwd en meer dan voorheen willen ze hun kleding niet zomaar een beetje droog showen maar met echte mensen die het dragen. ‘Waarom wil je mij daar nou voor hebben? Ik ben maar een lat van een grietje, toch?’ Mandy valt even stil, dan: ‘ohw, nou sorry Lolita, maar dan heb jij toch even geen goed zelfbeeld. Jij bent juist in dat outdoorspul zó sexy om te zien, het is echt geen wonder dat iedereen in je blog er zo op aanslaat.’ Juist ja. Het is de laatste tijd steeds hetzelfde liedje, zelf zie ik het niet maar iedereen hangt gewoon kwijlend om me heen. ‘Ehm… Mandy, nou, ehm, ik weet het niet hoor, effe nadenken, oké?’ ‘Tuurlijk Lolita, maar laat ajb wel snel wat weten. En het verdient wel heel goed hoor, denk je daar ook even aan?’

Als Vin een tijdje later ook fris gedoucht de kamer binnenkomt en net als ikzelf bloot naast me op bed valt kan ik er niks aan doen, ik moet hem even tegen me aan hebben. Ik kruip in zijn armen en dan vraagt hij: ‘wat is er toch, Looltje. Vanmiddag reageerde je ook al zo alsof je de kluts kwijt was.’ Dan vertel ik hem dat het wel een beetje veel is, voor het eerst seks deze week en dan m’n blog waar iedereen mij schijnt uit te roepen tot een soort van seksbom, terwijl ik me zo hélémaal niet voel en me weg voel drijven van het relaxed op kunnen trekken met jongens. En dan ineens komen de tranen los en lig ik te janken in de armen van m’n broer, ik kan niet anders, echt, zo girly dit, ik schaam me dood. Vincent streelt me troostend over mijn rug en billen en kroelt een beetje door mijn nog nat krullend haar, op de een of andere manier ontspant het me en drijft de jankbui over.

Als ik me weer wat van hem los maak is het eerste wat ik zie dat zijn paal stijf staat. ‘Nou, Vin, zie je nou wat ik bedoel? Is dit voortaan wat ik heb met jongens? Alleen nog maar geil gedoe en verder geen leuke dingen meer doen samen?’ Vincent kijkt me eerst stomverbaasd aan en begint dan hartelijk te lachen. ‘Sorry, hoor Looltje, dit wilde ik ook niet maar sommige dingen leiden nou eenmaal hun eigen leven. En echt, je hebt geen idee hoe ’n lekker meisje je bent.’ Nou ja, dít dus… Nijdig stamp ik het bed uit, trek m’n hardloopspul aan en ga naar buiten, rennen, even afkoelen en alles van me afstampen. En tijdens dat rennen komt het wel duidelijk bij me binnen, dat ik blijkbaar toch aan een andere tijd in mijn leven ben begonnen. Dat ik wel one of the guys kan willen zijn maar dat dat wel moet kúnnen, it takes two to tango. Ik besluit dat ik wel zie hoe het allemaal verder gaat en besluit ook dat ik in ga op de vraag om te gaan poseren voor Decathlon.

Tevreden en goed vermoeid van mijn rondje pak ik, eenmaal terug in de blokhut, een handdoek en mijn joggingkleding, loop naar een beschut plekje aan de rivier, kleed me er uit en loop bloot de rivier in, dompel me een paar keer onder in het snelstromende water. Whow, echt heel koud maar toch onwijs lekker, alsof het contact met mijn lijf door het rennen en het koude water wordt hersteld. Het voelt dat het weer van míj is en niet van iedereen die er wat anders mee wil.…

De rest van de week ontwijk ik de jongens als het gaat om seksgedoe, ook Vincent geef ik geen kans meer in bed.

Spelletjes

Laatste dag, de week is bijna voorbij. Tijdens het afsluitende gezamenlijke avondeten ontstaat er een supergezellige sfeer, we hadden een toffe tijd met zijn allen en uiteindelijk belanden we geinend en lachend om de grote open haard van de naast het restaurant gelegen bar, met al flink wat wijn achter de kiezen. Eigenlijk drink ik nooit maar vanavond heb ik mezelf een glas witte Chardonnay toegestaan en ik voel hem meteen al behoorlijk hangen! Ik zit naast een paar meiden die helemaal weg zijn van mijn blog en samen scrollen we door alle dingen die ik deze week heb geplaatst. En zelfs zij slaan aan op de foto’s die Vin van me maakte, met dat beetje bloot. Ze geven me giechelend tips hoe ik dat verder kan uitbuiten, maar dat is dus niks voor mij. Ero-blogs en -vlogs zijn er al genoeg, ik houd het toch maar liever bij mijn sportdingetjes.

Als we uiteindelijk met ons vieren terug scharrelen naar de blokhut zijn de jongens goed kachel en zelf ben ik er ook niet ver van af, twee glaasjes wijn zetten blijkbaar mijn huishoudentje al flink op stelten. Het is nog vroeg, daarom steken we in de blokhut ook de open haard aan, verlichten we de boel met een paar lampen en verder wat kaarsjes. De jongens pakken nog een biertje, zelf drink ik water, om de boel een beetje te verdunnen. Gezellig chillend zijn we op het kleed voor de inmiddels lekker fikkende haard gaan liggen en op een gegeven moment stel ik voor een spelletje te doen. Ik heb in de kast een groot model Mikado zien liggen en de jongens doen mee, tof! Ik spreid het spel uit in het midden van het kleed en in no time zijn we alle vier om de beurt super fanatiek aan het proberen de stokjes zonder de andere te bewegen eruit te trekken. Wie de andere stokjes toch laat bewegen is af en mag niet meer meedoen. Omdat ik hier altijd al onwijs goed in ben win ik glansrijk het eerste rondje.

Na dat eerste potje draait Thomas een joint, ik dacht de hasj al een paar keer hierbinnen geroken te hebben, blijkbaar doet-ie dat wel vaker. Als de joint langs komt neem ik één trekje, hoest me meteen daarna de longen uit mijn lijf maar ieder rondje daarna kan ik het niet laten en doe ik toch weer mee. Het geeft zo’n heel ander gevoel dan drank, relaxter, meer ontspannen en alsof alles een beetje mooier wordt. Als ik de Mikado dan weer laat vallen voor een nieuw potje zegt Thomas: ‘ik ken er wel een leuke variant op, heb ik eens met vrienden gedaan. Wie af is moet iets van kleding uit doen en wie wint mag ook nog een opdracht geven.’ Oei, dit wordt ineens wel weer linke boel, lijkt me. Maar of het nou overmoed is omdat ik heel goed ben in Mikado, of dat het de invloed van de joint is, of omdat de drie jongens volop hun testosteron-hormonen rondstuwen, ik weet het niet maar ik ben zo stom in te stemmen.

Maar het geluk is met me. Al gauw hebben alle drie de jongens hun eerste ding uitgetrokken en heb ík nog alles aan. Als ik ook nog dat rondje win draag ik de jongens op elkaar een zoen te geven. En heel weird, die gasten maken er geen enkel punt van en alle drie zoenen ze elkaar vol op de mond. Ondertussen blijven de joints maar langskomen. Maar dan gaat het mis en vlieg ik er het volgende potje uit en trek ik mijn truitje uit. Uiteindelijk wint Thomas het potje en draagt hij mij op dat hij een volle minuut mijn tieten vast mag pakken. Naja, denk ik, dat moet kunnen, met nog van alles er overheen. Maar echt, dat kan dus helemaal níet, want hij gebruikt zijn minuut om mijn tieten door en door te kneden, als het kon zou hij ze geloof ik er af schroeven en ze in zijn zak steken om er voorgoed mee te kunnen spelen.

En verdorie, in mijn buik staat ondertussen alles alweer op scherp, terwijl ik me nog zo had voorgenomen om het verder easy-on te doen. Ik besef dat dit alleen maar verder uit de hand kan lopen en besluit naar bed te gaan. Vooral Thomas reageert heel teleurgesteld, noemt me een spelbreker. Ja, ‘t kan zijn dat de hasj me heeft opgefokt, in ieder geval voel ik me meteen knap nijdig worden. ‘Kan wel zijn, jongen’ bitch ik dan terug, ‘maar volgens mij heb jij met dit spelletje alles te winnen en ik alles te verliezen. Daar pas ik dus voor.’ Onder diepe stilte van Thomas en luid gelach van broertje en Bart blaas ik de aftocht. Natuurlijk probeert Vin het die nacht nog een keer bij me maar ook hij kan de pot, hij stort zich thuis maar weer op Denise.

Afsluitend tripje

Omdat ik al met al toch nog redelijk vroeg in bed lag sta ik klaarwakker op als het nog maar amper licht wordt. In de keuken nestel ik me met een kopje koffie weer genietend in de zitbank en bekijk hoe het er voorstaat met mijn blog. Het aantal volgers blijft maar groeien, ik zit al bijna op tienduizend, meer dan verdubbeld in één week tijd! Ook heb ik enkele nieuwe aanmeldingen van advertisers gehad, super. Nog even en ik hoef straks geen studielening te nemen als ik over ’n jaar of zo naar de uni wil. Ook is er een berichtje van Mandy van Decathlon, of ik komende week langs kan komen. Ik schrijf terug dat dat wat mij betreft maandag meteen al kan, echt benieuwd! Hopelijk dat papa en mama het wel goed vinden, daar ben ik nog niet zo zeker van…

Jammer dat het er alweer op zit, straks inpakken en dan gaan we nog even naar Laroche, sight seeing. Ik mijmer nog een beetje over de afgelopen week en over alle technieken die we rond kajakken in woelig water leerden. Het was in het begin best wel moeilijk en soms ook spannend, maar ik weet nu zeker dat ik dit nog vaker ga doen. Inmiddels is het al bijna een gewoonte geworden dat Bart als tweede in de keuken verschijnt en ook dat ik dan voor ons allebei een koffietje maak. Als we dan weer naast elkaar zitten vraagt Bart: ‘wat was dat nou gisteravond, Lolita?’ Ik kijk hem aan: ‘had je dat niet in de gaten dan? Die gast wilde mij echt uit de kleren hebben hoor. Hij harkt de hele week al achter me aan but no, thnx, ik vond het hier al gecompliceerd genoeg.’

Bart grinnikt, hugt me en geeft me een kusje. Hmm, dit vind ik dus wél een leuke gast. We kletsen een tijdje en als ik dan vertel dat ik het jammer vind dat het er al op zit lijkt Bart een brainwave te krijgen. ‘Wat zou je ervan vinden als wij samen naar dat inleverpunt richting Laroche peddelen. Dan kunnen we nog een keer alle stroomversnellingen en watervallen doen en als Vincent ons daar met de auto oppikt staan we kort daarna al in Laroche. Ik vind het een super-idee en ga er mee naar Vincent. Die wordt nog maar net met alweer een houten kop wakker maar hij vindt het best, als we maar zorgen dat onze spullen klaar staan, dan doet hij wel de uitcheck en de rest.

Nog geen uur later hebben Bart en ik alles gepakt en in de auto gezet, onze boterhammen gegeten en zijn we al op weg naar de kajak-verhuur. Het is nog steeds best wel vroeg, de zon is volop bezig zich door de ochtendnevel te werken en het is niet te filmen zo mooi om nu over de rivier te peddelen terwijl er verder niemand om ons heen is. ‘Mooi hè?’ zegt Bart op een gegeven moment, ik zie aan hem dat hij het op precies dezelfde manier beleeft en ik knik hem blij toe, onwijs goed idee was dit! Een uur later zie ik dat heel anders. Op de een of andere manier is de rivier veel woester geworden, de kajakverhuurder waarschuwde er al voor en we hebben echt onze handen vol om overeind te blijven. Als we dan bij de slalomgedeeltes met de stokken komen gaat het allemaal nog net goed maar bij de kleine waterval iets verderop gaan we vervolgens allebei alsnog kopje onder. Het lukt ons allebei maar net om op tijd weer omhoog te komen en alsof we het hebben afgesproken peddelen we naar de kant om op adem te komen.

Eenmaal op het droge en elkaar aankijkend schieten we allebei in de lach, als verzopen katten staan we erbij. ‘Ehm, Bartje, ik geloof dat ik het wel even genoeg vind zo, hoor. Zullen we ons gaan drogen en dan kijken wat we verder doen?’ Bart knikt en zo komt het dat we even later weer zoals al enkele keren eerder deze week op een weitje liggen. We hebben onze handdoeken naast elkaar gelegd en omdat we onze schaamte voor elkaar wel voorbij zijn liggen we nu bloot naast elkaar. Genietend stretch ik me uit in het ochtendzonnetje dat al best wel krachtig is, heerlijk, zo met dat geruis van de Ourthe op de achtergrond. Langzaam maar zeker voel ik me weer lekker warm worden.

Genietend van de zonnewarmte en de natuur liggen we een kwartiertje of zo chilled naast elkaar en dan lijkt het wel of we allebei een soort van seintje krijgen, bijna tegelijk draaien we ons naar elkaar toe en kijken we elkaar aan. Ik schiet in de lach, Bart ook en dan komt het hoge woord bij hem eruit: ‘…ehm, Lolita, echt ik heb zó veel aan je gedacht deze week nadat we, … ehm… je weet wel…’ Wat is en blijft het toch een verlegen schatje! Mijn ene wenkbrauw gaat voor de zoveelste keer omhoog en ik zeg dan gniffelend: ‘nadat we neukten, bedoel je?’ Ik kus Bart daarna vol op zijn mond en al snel zijn onze tongen zeer ijverig met elkaar in de weer terwijl we onze lijven zo stevig mogelijk tegen aandrukken. Genieten, ik wil die jongen deze week nog één keer op ieder plekje aan en in mijn lijf voelen!



Bevalt het verhaal je nog? Ik hoop het wel, laat het me ajb weten! Liefs, Zazie