Vervolg op: Slet Odette - 19: Braziliaans Feest Copacabana
Toen ik wakker werd, voelde ik de warmte van Martijn naast me. Ik had geen idee van tijd en ik bewoog heel voorzichtig. Vlakbij mijn oor lispelde Martijn: “Lekker geslapen?”
Ik humde even en ik drukte mijn billen in zijn kruis. Hij ontweek mijn uitdaging galant en hij draaide me om in het grote bed. Hij kuste me op mijn volle lippen en wenste me een goede morgen. Ik beantwoordde zijn zoen en zijn wens en keek hem ondertussen dankbaar aan. Ik vond zijn aanwezigheid heel fijn, want de eerste klik die ik met Ronald voelde, had heel wat deuken opgelopen…
Martijn hielp me uit bed en samen douchten we. Ik daagde hem uit, maar hij ‘hapte’ niet. Martijn droogde me lekker af en wreef een stel pijnlijke plekken in met wat olie.
Terwijl ik mijn haren deed, maakte hij mijn eten klaar. Het zat in een groot glas en ik slokte het rustig naar binnen. Martijn ontbeet niet: er was geen normaal eten in onze kamers.
Daarna gingen we samen op zoek naar ‘leven’ in het grote huis, maar dat vonden we niet. Het was heel apart om in andermans huis te zijn, zonder dat er iemand was… We kwamen in een ruimte die als keuken gebruikt werd en daar vonden we wat eten. Ik maakte voor Martijn iets klaar, zodat zijn buik ook gevuld werd.
Martijn rommelde in de tussentijd op zijn telefoon en at zijn voedsel op. Ik stond schuin achter hem met één hand op mijn rug en ondertussen was ik mezelf aan het vingeren, zodat mijn kutje natter en natter werd. Dat was inmiddels een gewoonte van me geworden.
Martijn keek op een gegeven moment om en hij zei: “Ronald is net voor een paar dagen weg gegaan. We mogen alles in het huis gebruiken. Dus, we hebben een paar dagen vakantie!”
Ik glimlachte breed, want mijn neukgaten voelden ontzettend pijnlijk en hopelijk konden die dan een beetje herstellen. Martijn stond op, draaide zich om en sloeg een arm om mijn schouder, terwijl hij met zijn andere hand mijn gevoelige kutje beroerde.
Er leken elektrische vonken over te springen en zacht grommend reed ik met mijn kutje over zijn behaarde bovenbeen. In zijn short voelde ik zijn pik zwellen en ik deed verwoede pogingen om hem te verleiden om zijn zaad aan mij te schenken, maar hij stond het niet toe.
We ‘vochten’ even. We deden een woordeloze, sensuele dans. Martijn kuste me in mijn nek en duwde me daarna weg. Op zijn bovenbeen zag ik dat zijn beenharen door mijn geil aan elkaar geplakt waren. Heerlijk om zo vrij met elkaar om te gaan! Dat ging vooral omdat we elkaar volledig vertrouwden. We deden niet altijd wat de ander graag wilde, maar we wisten precies wat we aan elkaar hadden. Dat miste ik bij Ronald.
We doorzochten het huis en we merkten dat er opvallend veel slaapkamers waren. Blijkbaar hield hij van slaapfeestjes?
In één van de slaapkamers vonden we een aantal bikini’s en Martijn koos een minuscuul stukje textiel voor me uit. Het was fluoriserend geel en bedekte net mijn schaamlippen en maar een klein beetje meer dan mijn tepels.
Hij deed een grote zonnebril op en we liepen naar buiten. Ik voelde me helemaal op mijn gemak in mijn bijna-blootje. Ik had geen telefoon, geen geld: helemaal niets bij me. Martijn zorgde daar allemaal voor. Heerlijk!
Buiten werden we bedolven onder een warme, vochtige lucht en ik vroeg aan Martijn hoe laat het was. Volgens hem was het bijna 12 uur. Het zou dus nog wel warmer gaan worden.
De bikini voelde echt gek aan mijn schaamlippen. Ik kon me niet heugen wanneer ik ‘ondergoed’ had gedragen en het gewrijf over mijn lippen maakte me heel erg opgewonden.
We liepen naar het strand, waar ik heel veel bewonderende blikken toegeworpen kreeg. Als Martijn dat zag, presenteerde hij me met een paar sierlijke gebaren en af en toe maakte ik een pirouette. Wat was dat heerlijk ontspannen!
We kochten een enorm badlaken met de Braziliaanse vlag als afbeelding. We ploften er op neer en lagen te genieten van de zon. Als ik op mijn rug lag, lag ik mezelf schaamteloos te vingeren en als ik op mijn buik draaide, nam Martijn het van me over.
Ik was gruwelijk geil en ik wilde niets liever dan dat Martijn me zou dekken. Maar, dat wilde hij niet. Absoluut en gedecideerd weigerde hij dat. Na een tijdje begon me dit te frustreren… Ik smeekte hem uiteindelijk dat hij mijn vuur met zijn pik zou blussen.
Martijn bleef onverbiddelijk… Zijn antwoord was, dat hij een strandverkoper aanhield en zei dat hij nog een handdoek wilde hebben. Deze keer eentje met een groot hart er op. Martijn liet me op mijn rug liggen en hij stond op. Hij sloeg de nieuw handdoek om zijn middel en zei: “Ik zal je blussen. Vinger jezelf klaar, want je meester heeft dat niet verboden”.
Met snelle handbewegingen vingerde ik me op het strand van de Copacabana naar een hoogtepunt. Mijn ogen hield ik, zoals me geleerd was, op Martijn gericht.
Martijn ging recht boven me staan, zodat ik zijn ballen en heerlijke pik kon zien. Dat werkte perfect als katalysator en ik voelde mijn orgasme heel snel aankomen.
Ik begon te hijgen en ik voelde een druppeltje op mijn wang vallen. Ik keek waar het vandaan kwam en terwijl ik een heftig orgasme kreeg, spoot Martijn zijn blaas over mijn hoofd leeg. Ik voelde me zo vernederd, dat ik direct ook klaar kwam en sidderend een orgasme te verwerken kreeg. Het kleine bikinibroekje temperde mijn ejaculerende kutvocht, maar voor iedereen in de buurt was het duidelijk, dat ik een gigantisch orgasme kreeg. Een paar jonge mannen begonnen te juichen en te klappen en ik voelde ergens een soort schaamte, maar vooral veel trots dat ik zo vrij was om er gewoon lekker van te genieten!
Toen Martijn klaar was met pissen, keek hij me even aan en gebaarde dat ik het vieze, goudkleurige vocht in de oceaan af moest gaan wassen. Ik was amper bijgekomen van mijn eigen heftige ontlading, maar ik voldeed aan zijn opdracht. De binnenkant van mijn benen glommen van alle uitgespoten geil en de handdoek was doorweekt.
Heupwiegend en met overdreven uitgestoken tieten toucheerden mijn tenen het water. Ik ging dieper en ik huiverde even toen het koele water mijn kutje beroerde. Ik wilde niemand choqueren, maar wel verleiden, dus ik liet me tot mijn nek in het water zakken en deed het bovenstukje van mijn bikini uit. Ik nam het tussen mijn tanden en waste mijn borsten. Daarna deed ik het weer om en zedig kwam ik weer omhoog. Daarna waste ik mijn haren in het zoute water om de bittere pis van Martijn er uit te wassen.
Daarna deed ik het broekje uit en waste het opzichtig in het water. Daarna wreef ik mijn kutje schoon. Ik wist dat dit volstrekt nutteloos was, maar ik maakte er gewoon een mooie show van voor de mensen die inmiddels om mij in het water stonden. Toen ik weer ‘helemaal gekleed’ naar het strand liep, zag ik Martijn staan. Hij had alles gefilmd en toen ik hem kuste, zei hij: “Wat een geil gezicht zeg. Dit staat over een uur op internet, zodat anderen ook van jouw heerlijkheden kunnen genieten!”
Ik wreef hem met mijn natte hand door zijn haren en ik kreeg van hem een schone handdoek. Mijn verbaasde blik beantwoordde hij met: “Er was veel belangstelling voor jouw natte handdoek, dus hebben we nu een droge. Sla die maar om je heen, want als de stof van de bikini nat is, is die zo te zien doorschijnend”.
Ik keek niet eens naar beneden, maar draaide een paar rondjes om mijn as. Daarna sloeg ik de handdoek onder mijn armen om mijn bovenlijf en liepen we weer verder. Sommige, veelal kwijlende mannen, volgden ons, maar stuk voor stuk haakten ze af, omdat er verder niets meer gebeurde.
We dronken een cocktail aan een bar, we zagen even later een verkoper met een draagbare grill en genoten van hetgeen hij klaarmaakte voor Martijn en ondertussen bekeken we al die mooie mensenlijven. De ene met wat meer ronding dan de andere. De ene langer dan de andere, maar het was vooral duidelijk dat iedereen die er liep, bekeken wilde worden.
Het voelde heerlijk. Overal muziek, vrolijke en lachende mensen!
Martijn genoot ook en hij dronk her en der een drankje. Ik kreeg af en toe een flesje water en ik genoot van de bubbels. Ieder op de eigen manier en ik vond het heerlijk!
In de avond keerden we moe, maar ontzettend relaxed terug naar het huis, waar nog steeds niemand was. We aten, douchten en kropen naast elkaar in zijligging in bed en Martijn drukte zijn pik in mijn kutje, pompte een paar keer en viel in slaap.
Met mijn kutspieren kon ik zijn paal nog een tijdje stijf houden, maar toen hij begon te snurken, verslapte zijn pik.
Toen zijn pik uit me gleed, deed ik ook mijn ogen dicht en viel ik ook in slaap. Wat een heerlijk leven zo!
De dag erna ging bijna op dezelfde manier en we verwonderden onszelf dat iemand zoveel geld voor een mooie en gewillige escort dame wilde betalen en er dan geen gebruik van wilde maken. Martijn waarschuwde me ook voor iets onbekends, maar hij kon natuurlijk ook niet voorspellen wat er zou gebeuren. Maar we voelden heel duidelijk dat het allemaal niet klopte.
De daarop volgende dag waren we maar kort naar het strand geweest, want het was bewolkt en regende af en toe. We verveelden ons… Martijn zat de onverstaanbare Braziliaanse TV te kijken, waarop de dames echt veel lekkerder werden gepresenteerd dan in Nederland en ik zat voor zijn voeten en gebruikte zijn scheenbenen als rugleuning. Dat voelde voor ons allebei heel lekker. Ondertussen zat ik loom met mijn kutje te spelen. Het sopte lekker en we waren allebei al aan dat geluid gewend.
We hoorden gestommel bij de deur en Martijn ging gelijk kijken wie of wat er was. Ik hoorde de stem van Ronald en ik sprong op om midden in de kamer geknield te gaan zitten, zodat ik aangaf dat ik voor hem beschikbaar was. Hij stierde langs me op, raakte me kort maar fel met zijn knie pijnlijk tegen mijn schouder en ik liet me omver vallen. Daarna krabbelde ik weer op en ging weer deemoedig zitten.
Hij raasde en tierde in zijn telefoon en het was duidelijk dat hij heel boos was op degene die hij aan de lijn had.
Hij liep heen en weer door het huis, ging naar de WC en knalde met deuren. Ik had even oogcontact met Martijn, die me waarschuwend aankeek. Ik bevestigde zijn gebaren, want ik voelde me niet erg op mijn gemak…
Ronald hield op met praten en verdween naar buiten. Even later kwam hij met een kist terug en die liet hij op de grond ploffen. Als eerste keek hij naar Martijn, maar hij zei verder niets, daarna gebaarde hij, dat ik op de eettafel moest gaan liggen. Ik moest er ruggelings op gaan liggen, zodat mijn billen net op de rand lagen en mijn achterhoofd ongemakkelijk op de harde, houten tafel lag. Zonder ook maar een woord te zeggen, pakte hij een paar houten balkjes en schroefde die met een schroefmachine, vast op de tafel. Ze staken bij mijn voeten uit en zonder enige interesse drapeerde hij mijn onderbenen er overheen. Het effect was gelijk als bij een gynaecologenstoel: mijn benen waren uit elkaar en ik kon ze niet makkelijk sluiten.
Ik was helemaal toegankelijk voor Ronald en dat vond ik prima. Ik maakte me wel wat zorgen omtrent de boosheid, arrogantie en desinteresse waarmee hij te werk ging. Hij sjorde me een beetje op de tafel en toen hij even weg was, kwam Martijn naar me toe en hij duwde een yoga-matje onder me. Dat voelde heel wat beter en ondertussen zei hij dat ik heel goed op moest letten, want hij had er geen goed gevoel bij.
Ik ook niet…
Ronald kwam terug, zag het matje en zei in het Engels tegen Martijn, dat hij weg moest wezen. Ronald wilde alleen met mij zijn. Ronald gehoorzaamde direct, maar ik wist zeker dat hij in de buurt zou blijven. Toch werd ik bang.
Mijn angst nam toe, toen hij mijn enkelboeien aan de houten balken vast schroefde. Die kon ik onmogelijk nog losmaken. Daarna schroefde hij mijn armen aan de zijkant van de tafel vast, zodat ik met mijn vingers nog net de tafelrand kon omklemmen. Daarna was mijn halsband aan de beurt: een dikke schroef verdween in het dure tafelhout en mijn bewegingsvrijheid was beperkt tot een paar centimeter per ledemaat…
Daarna pakte hij een korte spanband en spande die net boven mijn borsten om mij en de tafel heen. Hij snoerde me daar heel erg strak mee vast. Ik kon mijn bovenlijf niet meer bewegen en het ademhalen werd ook flink moeilijker. Daarna snoerde hij ook mijn bekken vast tegen de tafel en ik moest heel goed oppassen dat ik niet ging hyperventileren van mijn adembeperkingen.
Het voelde op zich prima om gedomineerd te worden, maar het voelde niet dat Ronald in controle was. In controle van de situatie en in controle over zichzelf. Dat maakte het angstig.
Ronald kreeg weer telefoon en ik probeerde zoveel mogelijk spiertjes te bewegen om stijfheid of kramp te voorkomen. Dat lukte amper…
Na zeker een kwartier kwam hij pas weer terug. Ditmaal zonder telefoon. Hij sloeg op de tafel. Loeihard: vlak naast mijn hoofd. Ik schrok me helemaal gek en wilde van schrik een diepe teug adem halen, maar dat lukte niet door de bondage.
Met moeite lukte het me om mezelf te kalmeren en ik zag dat Ronald weer aanhaalde. Gelukkig hield hij zich net voor de klap wat in, want hij liet zijn vuist op mijn buik landen: net onder mijn navel: recht op mijn baarmoeder. Het deed echt pijn en ik wilde dubbelslaan van de pijn, maar dat ging niet.
Ik kreunde en ik wilde ‘NEE’ zeggen. Dat lukte niet, omdat Ronald een flinke buttplug pakte, die in mijn mond ramde en er een doek omheen bond, die ook deels voor mijn neus zat.
Hierdoor werd mijn ademhaling nog meer gehinderd!
Er begon een lichte paniek bij mij te ontstaan, maar ik vertrouwde op Martijn, die vast ergens in de buurt was.
Mijn goed getrainde huig tikkelde geregeld tegen de top van de plug en ik deed heel erg mijn best om dat ding te negeren, want ik vermoedde dat mijn aandacht elders nodig zou zijn.
Ik kreeg een felle klap met de vlakke hand op mijn kut. Mijn lichaam wilde zich krommen, maar mijn boeien lieten dat niet toe. Ik kreeg tientallen klappen op mijn kut en ik wilde het ‘rode’ signaal gaan kreunen, omdat we al in Nederland hadden afgesproken dat mijn kut door mijn opgespoten lippen niet zo mocht worden behandeld. Maar, gelukkig stopte hij. Hij ging naast me staan en zei in het Engels: “Ik heb een paar klotedagen gehad. Dan word ik opgewonden en dan wil ik seks hebben. Daar ben jij voor, dus zorg ervoor dat je mij blij maakt!”
Ik keek hem met puppy ogen aan, maar ik had geen idee hoe ik dat moest doen: ik kon geen vin verroeren. Ik trok vragend een wenkbrauw op en hij sloeg me op mijn borst. Hard en fel: het kletste enorm!
Hij klom op de tafel en ging met een naakt onderlijf op mijn onderbuik zitten. Hij deed geen enkele poging om iets van gewicht te ontlasten en ik had nu echt een serieus probleem om voldoende zuurstof in mijn lijf te krijgen!
Ik merkte amper, dat Ronald mijn borsten roodgloeiend sloeg: mijn aandacht was volledig nodig bij mijn eigen zuurstofvoorziening. Mijn longen sloegen al snel, in een poging om meer ruimte voor zuurstof te maken. Ik begon meer en meer sterretjes te zien en mijn lijf deed pogingen om hem van me af te werken. Dat lukte niet.
Ik schudde mijn hoofd een paar centimeter een probeerde “uh-uh-uh” uit te stoten, maar zelfs dat lukte niet. Mijn vingers klauwden in het luchtledige en ik begon spijt van deze hele actie te krijgen… Het werd donkerder en donkerder…
Dan, ineens sprong Ronald op en bevrijdde mijn onderbuik, die, zwaar gehinderd door de strakke riem om mijn borstkas, als balg begon te werken. Hijgend probeerde ik de spasmen te onderdrukken om op die manier zo makkelijk mogelijk lucht weer in mijn longen te krijgen.
Dat duurde lang. Heel lang, maar Ronald liet me gelukkig met rust. Mijn oren suisden, mijn ogen zagen alleen maar sterretjes en langzaam kwam ik op adem en ik voelde mijn borsten. Die gloeiden en deden pijn. Veel pijn. Ik probeerde er op te focussen, maar ik zag niets.
Ik zag wel een paar schaduwen en langzamerhand hoorde ik een paar stemmen, terwijl ik een lading snot uit mijn neus probeerde te katapulteren. Vlugge vingers maakten de riem om mijn borstkas een klein beetje losser en dat scheelde heel veel.
Snel kon ik beter zien en verdween mijn oorsuizen grotendeels. Ik zag een jonge kerel naast Ronald staan. Die kerel kalmeerde Ronald een beetje en na een best lang gesprek leken ze het eens te zijn. De kerel kwam naast me staan en zei in perfect Engels tegen me: “Ik ben vandaag jarig en hij zegt dat jij mijn verjaardagscadeautje bent”.
Ik toverde een glimlach op mijn wangen en hopte even met mijn ‘wenkbrauwen’. Hij grijnsde breeduit en ik was er nog niet gerust op.
Hij maakte de plug in mijn mond los en ik haalde makkelijker adem: mijn zuurstoftoevoer werd een stuk verbeterd, want mijn neus zat bijna dicht door snot. Ik haalde een paar diepe teugen en ik zag dat hij een fluim in mijn mond spuugde. Ik deed alsof ik er van genoot en slikte hem obsceen door. De jonge kerel grijnsde naar zijn vader en deed een high-five.
Ik realiseerde me, dat dit nog wel eens een lange dag zou kunnen worden. De jongen ontdeed zich van al zijn kleren; alleen een kort shirt hield hij aan. Daarna ging hij bij mijn hoofd staan en hij bood zijn eikel aan. Gewillig opende ik mijn mond en hij drukte zijn onderlijf heel ver en hard in mijn mond. Ik ontving hem zonder braakreflex en hij liet zijn pik diep in mijn keel zitten. Ik hoorde hem kreunen en hij noemde Ronald: papa. Daardoor werd ik minder gerust dan eerst en ik besloot om op de in mijn keel geparkeerde pik te kauwen. De jongen pakte mijn hoofd steviger beet en drukte zijn schaambeen hard tegen mijn tanden. Ik knabbelde met mijn tanden op de wortel van zijn pik en hij leek het heel fijn te vinden.
Maar, ook nu werd er totaal niet aan mij gedacht: mijn zuurstof was al snel weer op en ik klemde mijn kaken steeds iets harder om zijn pik. Met korte, felle beten probeerde ik de pik te laten vertrekken. Maar, pas toen ik echt hard in de pik beet, trok hij zijn pik uit mij. Ik had gewonnen!
Tijd voor triomf kreeg ik niet, want hard hijgend sloeg hij me ongelofelijk hard links-en-rechts op mijn wangen. Ik hoorde ”PUTA!” en hij kneep in mijn tieten en begroef zijn gemanicuurde nagels in mijn vlees. Hij was echt pislink en sloeg met zijn knokkels hard in mijn borsten. Die konden wel wat hebben, maar ik wist al wel zeker dat dit blauwe plekken zouden worden. Daarna pakte hij de riem uit zijn broek en gaf me op mijn hele buik een afranseling. Striem na striem verscheen op mijn buik. Ik liet het gelaten gebeuren, want ik kon me toch niet verroeren.
Toen, bedacht ik me, dat ik toch wel iets zou kunnen doen en ik riep: “Fuck me!” Ik herhaalde mijn lokroep en hij gaf er aan toe. Hij liep om de tafel heen en dompelde zijn inmiddels grotendeels opgedroogde pik in mijn kutje, wat door alle angstige momenten een opvallend droog moment doormaakte. Hij drukte hard door en zonder dat ik maar iets met mijn heupen kon doen, beukte hij zijn flink ontwikkelde lans in mijn kut. Ik kon even bijkomen en eerlijk gezegd wonden zijn korte en felle stoten mij ook wel op.
Ik zag dat zijn vader hem wegduwde en hem naar mijn mond dirigeerde. Ronald begon me te neuken en zijn zoon bediende mijn mond weer. Ze wisselden elkaar af en het ene moment ervoer ik genot vanwege het neuken en de andere keer moest ik vechten voor adem.
Ik kon helemaal niets en dat frustreerde me best veel. Ik gebruikte mijn keelspieren en mijn kutspieren om de mannen met melkende bewegingen te laten klaarkomen, maar ik werd ernstig gehinderd door de vuisten van Ronald, die me soms net keihard boven mijn navel raakten en dan weer mijn borsten verrot sloeg. Dit had niets meer met lust of zo te maken: dit was pure verkrachting. Ik gebruikte mijn stopsignalen, maar daar sloegen de mannen geen acht op. Praten of schreeuwen was onmogelijk, want ik had elk moment nodig om adem te halen. Ik kwam niet verder dan een gestameld “Rood” en “STOP!”
Dat vonden ze wel leuk en ze gingen maar door. Mijn lijf werd kapot gebeukt. Niet zozeer van binnen door de harde pikken, maar vooral van buiten. Met name mijn borsten moesten het ontgelden… Ik wist niet meer wat ik moest doen en abrupt greep mijn lichaam in: ik raakte bewusteloos. Ik daalde af naar een donkere, zwarte wereld. Ik viel al cirkelend ruggelings naar beneden. Voordat ik ergens op landde, stopte alles: alles werd zwart.
Ik ontwaakte, maar ik hield me stil. Ik hoorde stemmen. Gekrijs. Boze vrouwenstemmen.
Ik concentreerde me op mijzelf. Ik kon niet bewegen: ik zat nog in dezelfde bondage. Ik kon wel goed ademen en voelde me wonderwel best aardig. Alleen mijn onderbuik voelde heel pijnlijk aan.
Dat was echter niets, vergeleken met de pijn die ik in mijn borsten voelde. Ik wilde ze met mijn handen bedekken, maar dat ging niet door mijn boeien. Ze voelden alsof ze door een worstmolen waren gegaan: helemaal kapot geslagen…
Ik opende een half oog en geblurd door traanvocht, zag ik dat Ronald en zijn zoon ruzie aan het maken waren met twee vrouwen van zo’n 30 - 40 jaar. Knappe vrouwen, die vooral naar Ronald schreeuwden. Die leek niet erg onder de indruk en ik zag dat hij af en toe iets in zijn neus spoot. Die gast was tijdens een ruzie gewoon aan het trippen!
Ik schraapte mijn keel om aandacht te trekken en één van de vrouwen kwam naar me toe. Ze streelde even over mijn plakkerige haar en zei in het Engels: “Rustig maar, alles komt goed”.
Ik dacht het mijne van deze opmerking, want deze kon zowel geruststellend als ook onheilspellend gebruikt worden…
De vrouw schudde even aan mijn boeien en het was me duidelijk dat die niet ‘zomaar’ los zouden gaan. De vrouwen en Ronald begonnen tegen elkaar te duwen en harder en harder te schelden. Ronald was snel en behendig en ontweek bijna alles en ik kon met mijn ogen een deel van de actie volgen. Dan: ik voelde beweging bij mijn polsen: de boeien werden losgeschroefd door de zoon van Ronald. Daarna mijn nek en ook mijn benen. Hij verwijderde snel en trefzeker alle bondage van mijn lijf. Ondertussen beet hij me toe: “Run! GO!”
Hij had makkelijk lullen… Ik had urenlang in dezelfde houding gelegen en elke beweging zorgde voor een enorme pijn en duizeling… Hij hielp me overeind, maar ik kon niets doen, behalve naar de vechtende vrouwen en Ronald kijken.
Ronald beslechtte de ruzie op een heel makkelijke manier. Hij pakte de krijsende vrouwen in hun haren, richtte hun gezichten op mij en zei op luide toon tegen hen: “Kijk: zo moet je een wijf behandelen. Ze hebben geen enkel recht en verdienen alle pijn die hen gegeven kan worden. Jammer dat ze altijd zoveel tegenstribbelen! Sletten zijn jullie!
Zijn zoon, wiens naam ik niet eens kende, pikte het niet langer en, gekleed in zijn Adamskostuum trapte hij zijn vader vol in zijn kloten. Dat waren dezelfde kloten, waarvan ik de zaadresten nog in mijn mond proefde.
Ronald sloeg dubbel van de pijn, liet de beide vrouwen los, die hem overal waar ze hem raken konden, begonnen te krabben. Ik bedacht me, dat ik me hier maar beter buiten kon houden en ik speelde de verdwaasde slet, wat ik grotendeels nog steeds was…
Het Braziliaanse temperament kwam uitstekend tot zijn recht en het was al snel duidelijk dat Ronald het onderspit zou delven. Hij leek onder invloed te zijn en toen hij in de gaten had dat hij de verliezende partij was, gaf hij zijn verzet op. Ze propten hem in de voorraadkast en schoven een stoel onder de deurklink. Ze trokken gedrieën naar elkaar en overlegden opgefokt met elkaar. Daarbij zag ik, dat de vrouwen telkens steelse blikken naar de jongen wierpen. Hij had het waarschijnlijk zelf niet eens in de gaten!
De jongen kwam op een gegeven moment naar me toe en bood zijn excuses aan voor zijn gedrag. Ik vergoelijkte dat en hij schudde zijn hoofd. Ik maakte weer een mental note, dat ik blijkbaar meer voor mezelf op moest komen…
Eén van de vrouwen pakte een kledingstuk van de jongen en overdreven wegkijkend reikte ze het aan hem. Hij deed het shirt aan en daarna gaf mij glimlachend een hand en ik hoorde: “Ik ben Zjowa-ou, wat is jouw naam?”
Ik lachte en zei: “Mijn naam is Odette, maar ik luister ook naar slet of slavin” en ik showde de tattoo aan de binnenkant van mijn lippen. De vrouwen vielen stil en keken verbijsterd naar de tekst: “slet Odette / van Mark”.
Ze gaven mij ook een hand en ik hoorde de namen Beatrice en Priscilla. Ik knikte naar hen en ik wist helemaal niets te zeggen.
Ik keek naar João en vroeg: “Waar is Martijn?”
Hij keek even onbegrepen, maar liep toen weg. Niet veel later kwam hij terug met een zwaar opgefokte Martijn, die gelijk een stortvloed van vragen op me afvuurde, die ik zo kort en bondig mogelijk beantwoordde. Ik begreep dat Ronald hem in een kelder had opgesloten, zodat hij niet kon storen, terwijl hij en zijn zoon mij verkrachtten.
Die woorden raakten me diep, want technisch gezien was ik verkracht, want ik had duidelijk aangegeven dat mijn limiet bereikt was. Daar was niet naar geluisterd.
Maar… Ronald was nu toch gewoon mijn Meester, wiens opdrachten ik moest volbrengen? Maar al na een paar seconden daalde bij mij het besef in, dat Ronald zich niet als Meester had gedragen. Hij was stoned en was aan een hele trits van grenzen van mij voorbijgegaan.
Ik keek naar João en toen ik oogcontact had, vroeg ik naar zijn leeftijd. Hij keek kort naar beneden, maar keek me daarna met fonkelende ogen aan en zei: “Ik ben vandaag 14 geworden”.
Mijn mond viel open… Ik wist dat mensen in Brazilië best snel geslachtsrijp werden, maar dat een jochie van 14 mij op deze manier kon hebben genaaid?! Wow…
Ik keek naar Martijn en ik zei toonloos: “Hoor je? Je kan weer een taboe van mijn lijstje afstrepen”.
Martijn knikte en ik vervolgde: “Dat wil niet zeggen dat dit nogmaals gaat gebeuren hoor!”
Martijn glimlachte en hij duidde met zijn handen dat we het daar later wel over zouden kunnen hebben, want de beide vrouwen wilden weten wat er allemaal aan de hand was. João bracht hen in rap Portugees op de hoogte en de vrouwen stelden zich verder voor als de twee (!) vrouwen van Ronald. Ronald was nogal seksueel actief en hij kon niet kiezen tussen één vrouw. Daarom ging hij de ene dag met de ene en de andere dag met de andere ‘slapen’. Ondertussen waren de beide vrouwen vriendinnen geworden en ze deelden alles wat er was, behalve het bed.
De jongen glipte er tussenuit en heb ik nooit meer gezien.
Martijn inspecteerde mijn lijf en met vele natte handdoeken werden mijn pijnlijke plekken voorzien van koude kompressen. Ik werd in de grootste kamer, op het grootste bed van het huis gelegd en ik begreep dat dit de kamer van Ronald was.
Op mijn vraag waar Ronald was, kreeg ik als antwoord, dat hij in de kelder aan het afkoelen was en daar waarschijnlijk wel een paar uur zou slapen. Ook begreep ik, dat de vrouwen helemaal klaar waren met zijn gedrag en dat zij met hem wilden breken. Mij boeide het niet zoveel, want alle stress en emotie hadden zo’n hoge tol geëist, dat ik mijn ogen niet meer open kon houden en ik gaf mezelf over aan een slaap-momentje.