Alex, Anna En Ik - 5

De volgende dag liep het al weer naar het middaguur vooraleer we aan de ontbijttafel zaten.

'Hebben jullie een idee van wat jullie vandaag willen doen?' vroeg ik.

'Nou,' zei Anna, 'we hebben er in bed wat over nagedacht en gepraat. Ik heb Alex voorgesteld dat hij wat tijd met jou zou kunnen doorbrengen, zonder mij erbij dus. Als ik je auto mag lenen, zou ik graag die paar mensen die ik hier nog ken eens willen bezoeken. Veel zijn het er niet: je hebt Freek, die hier vlakbij woont en die verleden jaar bij ons op bezoek was - je weet wel, die gozer die het nog met jou heeft aangevraagd op school en die ik betrapt heb toen hij samen met een grietje op zijn hondjes bezig was - nou, die Freek wil ik wel terugzien...'

'En geef maar toe, Anna,' onderbrak Alex haar, 'je wil hem niet alleen zien maar ook voelen.'

'Ach wat, ik voel niets voor hem, maar anderzijds: hij kan er wel wat van en zolang het louter fysiek is en geen liefde, hoef jij je geen zorgen te maken, mijn liever dekstier,' lachte Anna.

Daar keek ik wel even van op, ik fronste mijn wenkbrauwen. Alex zag het en zei snel: 'Niet oordelen, Sandra. Wij hebben een open huwelijk en Anna doet niets zonder het mij op voorhand te vragen. Ze heeft hier in Nederland maar een familielid meer, die neef dus, en toevallig is dat iemand die heel goed sekst. Waarom zou ik haar en hem dat niet gunnen? Ze mag er een paar dagen op uit zodat wij een tijdje alleen samen kunnen zijn.'

'Ja, en daarna zou ik nog een paar mensen gaan bezoeken waarmee ik al een tijdlang chat, ze wonen in Amstelveen. Het is een ouder koppel, vrienden van mijn ouders. Ze zijn ook al een paar jaar geleden op bezoek geweest in Nieuw-Zeeland en ze zouden echt boos zijn als ze wisten dat ik hier een maand had verbleven en hen niet had opgezocht.'

'Al bij al blijft Anna vier dagen weg, dat is het idee, Sandra. Daarna zijn we nog drie volle weken met ons drietjes samen. En om eerlijk te zijn: ik zou echt graag een paar dagen met jou alleen willen zijn. Er is nog heel wat te bepraten tussen ons en uiteraard ook heel veel te doen want na gisteravond is mijn lust om met jou te vrijen alleen nog maar toegenomen. Anna gunt jou dat van harte.'

'Zeker, Sandra,' beaamde Anna, 'ik wil niet dat ons bezoek jou hier achterlaat met een onbevredigd gevoel. Ik heb gisteren gezien hoeveel je van Alex houdt en ik weet ook dat jullie intieme band er alleen maar kan bij winnen wanneer je ongestoord kunt doen waar je zin in hebt.'

'Nou, goed,' antwoordde ik, 'al weet ik nu al dat ik je zal missen.'

'Kop op, meid,' lachte Anna, 'er komen nog dagen genoeg en Alex zal ons ook wel de tijd gunnen om apart te vrijen, nietwaar, schat?'

'Geen enkel bezwaar,' antwoordde Alex, 'jullie meiden moeten elkaar ook eens goed verwennen zonder mannelijke aanwezigheid. Ik weet dat Anna biseksueel is, al heeft ze het niet makkelijk om een vrouw te vinden die bij haar past. Maar ze valt op jou en jij blijkbaar ook op haar. Of niet?'

Ik bloosde een beetje: 'Voor mij was dit wel voor het eerst... en het was goddelijk, alsof het normaal, nee, alsof het natuurlijk was er een vrouw bij te hebben. Jezus, toen je onder mijn rok ging met je handen en je je mond tegen mijn kut drukte... ik had geen idee...'

'Zo, dat is dan geregeld,' zei mijn broer, 'Anna vertrekt straks en komt over vier dagen terug. We hebben dan wel geen auto meer. Zullen we dan eerst proviand inslaan in het dorp vooraleer Anna vertrekt?'

'Dat is goed,' antwoordde ik, 'Als Anna helemaal akkoord is dat wij alles doen waar we zin in hebben, anders niet.'

'Liefje,' zei Anna, 'ik wil niet liever dan Alex gelukkig zien, en jou ook. Vrij, seks, doe alles wat in je opkomt, geniet ervan zodat je, wanneer we weer weggaan geen spijt hoeft te hebben over een gemiste kans.'

Nadat we waren gaan winkelen, reed Anna weg. Ze had met Freek en het koppel in Amstelveen afspraken gemaakt en was op beide adressen welkom. Ze zou een nacht bij Freek blijven en, op aandringen van Leen en Leo, drie nachten in Amstelveen. Ze nam me nog even apart: 'Lieve Sandra, het is echt nodig dat Alex minstens een keer per dag van zijn zaad verlost wordt. Wanneer ik zelf geen zin heb om te vrijen, wat gelukkig niet veel voorkomt, melk ik hem. Dat moet jij ook doen, zelfs wanneer je een keer per dag vrijt is dat absoluut nodig. Ik verwerk zijn zaad dan in een cake maar jij mag ermee doen wat je wil. Hij wil dit zelf ook. Je zult zien dat hij zich dan op het bed in hondjespositie zet. Dan ga je naast hem zitten en je melkt hem zoals een boerin een koe melkt. Je houdt een glas of een plastic potje onder zijn eikel om het zaad op te vangen. Doe het traag, zodat hij volop kan genieten en moedig hem aan: hij hoort graag woordjes als 'dekstier' en 'mijn knappe hengst', dat soort dingen, terwijl je hem stevig aftrekt.'

Ze kuste me vluchtig op de wangen en liep nog even naar binnen om afscheid te nemen van Alex. Ik liep achter haar aan. Alex lag op de bank, Anna ritste zijn gulp open, haalde zijn half stijve pik uit zijn broek en nam hem in de mond, zoog er even aan en kuste een paar keer de zwellende eikel.

'Dag lieve schat,' fluisterde ze, 'doe het goed met je zusje. Peiger je maar goed af en vertel me alles wanneer ik terug ben.' Na een korte tongzoen maakte ze zich van hem los en huppelde gezwind naar buiten.

'Wel, zusje, nu zijn we eindelijk alleen,' begon Alex die zijn lul in zijn broek stak en zijn rits sloot. Hij ging zitten en nodigde me uit naast hem plaats te nemen.

'Ik heb je een heleboel te vertellen,' stak hij van wal, 'en ik ben zeker dat je daar nog niets van weet.'

'Kom er mee op,' antwoordde ik.

'Wel, dat een wensdroom van mij in vervulling gaat door een paar dagen alleen bij jou te zijn, zal je wel weten. Ik heb al die jaren zo naar jou verlangd en ik ben blij dat het bij jou ook zo is. Gisteren was een goed begin, maar terwijl we vrijden, had ik maar een wens en dat was vrijen zonder Anna erbij. Ik wil jou even helemaal voor mij alleen en zien wat mijn grote zus intussentijd allemaal heeft geleerd - en wat ze nog bij kan leren, als dat zo is ten minste. Maar er is nog iets, zet je schrap... Toen ik drie jaar geleden enkele dagen in Nederland was, ben je naar de receptie op het bedrijf gekomen, samen met onze ouders. Omdat ik een sterk vermoeden van iets had, heb ik toen stiekem het drinkglas van onze vader en dat van jou meegenomen in linnen doekjes die ik van achter de toog van de cateraar had gepikt. Ik wilde namelijk zekerheid over onze bloedverwantschap. Jij en ik lijken heel weinig op elkaar: ik ben een meter negentig en atletisch gebouwd, net als onze vader, en jij bent eerder klein en heel licht gebouwd met je een meter vijfenvijftig en je 43 kilo. Je lijkt wel wat op onze moeder, maar toch ook niet zoveel..'

'Eh, wil je zeggen dat we geen broer en zus zijn, soms?' Ik hapte naar adem.

'Onderbreek me even niet, het is niet makkelijk om dit allemaal te zeggen. Ik heb de glazen in een labo in Brisbane op DNA laten onderzoeken en wat bleek? We zijn halfbroer en halfzus, van dezelfde moeder maar van een verschillende vader. Toen ik een tijd later naar Sydney moest, heb ik de glazen naar een ander labo meegenomen en het resultaat was hetzelfde. Ik heb er een jaar over nagedacht hoe ik onze moeder daarnaar zou kunnen vragen en dat is me uiteindelijk gelukt. Ze was wel heel gegeneerd, maar gaf toe dat jij geboren bent uit een relatie die ze had toen onze vader een half jaar voor het baggerbedrijf in Zuid-Oost-Azië moest verblijven. Ze heeft me de naam van die man gegeven, hij is ondertussen overleden. Hij was een geoloog die bij een vliegtuigcrash in Australië is omgekomen toen hij vijftig was. Ze heeft me ook een foto van hem meegegeven die ik aan jou mocht geven als je dat zou willen. Je lijkt op hem, meer dan op onze moeder. En belangrijk is wel dat je geen ongelukje was. Je bent gemaakt op de laatste dag voor onze vader terug kwam, zodat hij nooit geweten heeft dat hij niet je vader was. Nadien heeft mijn moeder geen contact meer gehad met haar minnaar en is ze onze vader altijd trouw geweest.'

Ik zat als aan de grond genageld, het duizelde me voor de ogen. 'Dat is wel sterk,' zuchtte ik.

'Ja, en het opent perspectieven,' ging Alex verder, 'je moet weten dat Anna geen kinderen kan krijgen, dat heeft een hele reeks onderzoeken al aangetoond. Er zijn vergroeiingen in haar baarmoeder en eierstokken waardoor ze bijvoorbeeld niet menstrueert en dus ook geen eitjes produceert. Zelf heb ik altijd kinderen gewild, minstens een, maar liever twee. En omdat we eigenlijk meer neven en nichten zijn dan zus en broer, is bij Anna en mij het idee opgekomen dat ik misschien met jou een kind wil maken. Als jij dat wil, natuurlijk. Daar moet je goed over nadenken, Sandra, neem er alle tijd voor. Ik besef dat ik hier met de deur in huis val, maar voor mij is het heel belangrijk, en voor Anna ook.'

'Oef, wat een verhaal...' zuchtte ik. 'Lieve broer, want dat ben je en dat blijf je voor mij, ik zal er echt over nadenken. Het overvalt me, dat begrijp je wel...'

'Natuurlijk, ik vond dat je dit moest weten.'

'Ja, dat vind ik ook. Dat verandert toch wel veel, al wil ik je altijd als mijn broer blijven zien, want dat ben je.'

'Inderdaad, dat geeft mij ook juist de spanning wanneer we met elkaar vrijen, dat ik het met mijn zusje doe en niet met iemand waar ik geen bloedband mee heb. Anna is bijzonder in bed, dat is waar, en ik zou haar niet kunnen missen. Ik was ook wel geschokt toen ik erachter kwam dat we niet echt broer en zus waren, net dat heeft me veel verdriet gedaan. Eigenlijk, diep in mijn hart, zou ik willen dat het anders was en dat we zuivere bloedverwanten waren. Maar in dat geval zou ik je niet hebben durven voorstellen samen een kind te maken, of twee zelfs. Maar als je er ooit zou in toestemmen, dan kom je naar Nieuw-Zeeland voor een reeks onderzoeken in een fertiliteitskliniek waar het risico, dat toch altijd wel bestaat, zo nauwkeurig mogelijk kan berekend worden. Ik heb helaas geen DNA van je echte vader, maar het DNA van onze moeder, dat zij heeft laten onderzoeken nadat ik haar dit verteld heb, is niet overheersend in jouw DNA. Je hebt dus veel meer van je natuurlijke vader meegekregen dan van onze moeder.'

Ik leunde tegen de schouder van Alex, hij sloeg zijn armen om me heen en wiegde me zachtjes. Ik bedacht dat ik zelf, net als Alex, net zoveel opwinding had gevonden in het feit dat we echt broer en zus waren. Maar of dat nu zoveel zou veranderen in ons seksleven, vroeg ik me af... Ik voelde me zo goed in zijn armen en voor ik het wist zoende ik hem op de mond en even later lagen we verstrengeld op de bank, streelde ik zijn borst terwijl tranen uit mijn ogen liepen. Ik vond het zelf vreemd, maar het enige wat ik nu wilde was met deze prachtige man vrijen. En al moest ik nog wennen aan het idee ooit een kind van hem te dragen, diep in mij wist ik dat het altijd mijn grootste wens was geweest.