Zo boos als Niels nu was, was hij nooit eerder geweest. Briesend als een opgefokt wild paard sperden zijn neusvleugels zich wijd open. Zijn ademhaling ging hevig op en neer in zijn borst. Het stoom kwam nog net niet uit zijn oren. Keihard sloeg hij met zijn vuist op tafel en vloekte vervolgens de hele zaak bij elkaar. ‘Godverdomme! Die vuile hufter! De hele tijd al, wist hij dat ik verdomde veel pijn leed, dat ik eraan onderdoor ging en dat ik er van aan de drank was geraakt. De narcist! Ik weet nu zeker dat hij de oorzaak is van de breuk tussen Annemiek en mij. Zij heeft mij de deur uitgezet omdat ze een verhouding heeft met hem! OMG wat ben ik dom geweest. Zo stom dat ik dit niet eerder heb willen zien. Ik sla hem helemaal verrot. Ik sla al zijn tanden uit zijn bek. Dit zal ik hem nooit vergeven!’ Zo vriendelijk en zachtaardig als hij normaal gesproken was, zo woest en buiten zinnen was hij nu. Dit gedrag had hij nooit eerder vertoond Zo was hij helemaal niet. Maar er knapte op dat moment iets in hem. Het verraad van zijn broer maakte dat hij een waas voor zijn ogen kreeg. De mensen die om hun heen zaten keken hem nogal verschrikt aan. Er klonk afkeurend geroezemoes om hun heen. Overal waren ogen op hun gericht en spraken mensen schande van Niels zijn gedrag. Ze wisten natuurlijk niets van de voorgeschiedenis van de man die voor hun ogen zat te blèren en waarom hij zo uit zijn doen was. Maar dat zij hem niet begrepen dat kon Niels op dat moment geen ene fuck schelen. Furieus en met gebalde vuisten vloog hij op van zijn stoel, klaar om de deur uit te stuiven naar buiten, richting William en Annemiek. Maar toen hij Nathalie haar stem hoorde smeken, leek de vlaag van waanzin van hem los te komen. ‘Niels, alsjeblieft, hou je rustig’, smeekte ze hem met een bibbering in haar stem. Ze zag lijkbleek. Helemaal verward en ontdaan door wat ze zojuist door het raam had gezien. De gebroken blik op haar gezicht brak zijn hart. Het was immers haar man die ze zag zoenen met een andere vrouw. En niet zomaar een vrouw. Nee het was Niels zijn ex. Die feeks, die vieze sloerie heeft mijn man van mij gestolen!, dacht ze woest. Wat voor haar nog het allerergste was om te zien, was dat William er gelukkiger uitzag dan ooit. Zoals hij zich bij Annemiek gedroeg, blij en opgewonden als een verliefde puber, zo had hij zich bij haar nog nooit gedragen. Dit stak Nathalie nog het allermeest. Het was alsof iemand een dolk in haar hart ronddraaide. Dit beeld van die twee voor haar ogen kon ze niet langer verdragen. Helemaal beduusd en van slag draaide ze haar hoofd weg van het raam.

Ze zag de mensen die in het koffiehuis om hen heen zaten met een afkeurende blik naar hun staren. Diepe schaamte kwam over haar heen. Oh God…dit kon ze er ook nog wel bij hebben boven op dit alles. Ze kon wel door de grond heen zakken. Nathalie was ‘r erg gevoelig voor, voor wat anderen van haar dachten. Zelfs in een nijpende situatie zoals deze, hield ze rekening met wat anderen van haar vonden. Ze smeekte Niels te gaan zitten en om hemzelf tot bedaren te brengen. Aangedraaid en verslagen keek hij haar aan. Hij probeerde zichzelf te vermannen. Omwille van haar moest hij dit doen. Om zijn allerliefste zo gebroken te zien zitten dat deed hem erg pijn. Maar hij zat ook met zijn eigen leed. Verdomme, wat was dit verwarrend allemaal zeg. ‘Niels, alsjeblieft, luister naar me. Je kunt nu niet naar hen toegaan’, zei ze met een overredende klank in haar stem. Ze moest hem ervan te zien overtuigen dat dit absoluut geen goed idee was. Ondertussen probeerde ze zichzelf groot te houden en haar eigen emoties de baas te blijven. De brok die vastzat in haar keel, probeerde ze de hele tijd weg te slikken, maar leek hierdoor steeds rauwer en pijnlijker te worden. Niels had inmiddels zijn toon gedempt en werd weer wat rustiger. Haar haast dwingende smeekbede bleek te helpen. Al brommend begon hij zichzelf te verklaren. ‘Ja maar hij. Die rat. Die verrader. Die godvergeten klootzak!’ Het vuurtje begon weer in hem op te laaien toen hij dacht aan de duisternis waarin hij maandenlang had verkeerd. Hij was moederziel alleen, totaal verloren en verdwaald geweest. En zijn grote broer waar hij als klein jongetje altijd zo tegenop gekeken had, was hier, zo bleek, de oorzaak van geweest. William had hem willens en wetens de afgrond in geduwd, onbewogen had hij staan toekijken hoe Niels naar beneden was gevallen, totdat hij de bodem had bereikt. Daarna had hij hem daar laten liggen rotten voor de aasgieren. Niels eenzaam en alleen achterlatend in deze helleput. Maand na maand had Niels geprobeerd om zijn weg eruit naar boven te klauteren terwijl William en Annemiek zich waarschijnlijk samen hadden verkneukeld om zijn leed. Ze hadden met elkaar liggen neuken terwijl hij aan het overleven was. God…wat zullen ze samen om mij gelachen hebben. Mij hebben uitgelachen voor de zot die ik ben, dacht hij woest. Toen hij Nathalie haar stem opnieuw hoorde klinken keerde hij weer heel even terug naar het hier en nu. Haar woorden en zachte stemgeluid hadden altijd dat helende effect op hem. Zij bracht hem weer terug naar het licht. Oo wat hield hij toch veel van deze prachtige engel. Zij was het beste dat hem ooit was overkomen. Voor haar zou hij ter plekke willen sterven, zoveel hield hij van haar. Wat zal William raar op zijn neus kijken wanneer hij erachter komt dat ik op mijn beurt een verhouding heb met zijn vrouw. Dat zal hem leren, dacht hij rancuneus. Het was nooit Niels zijn bedoeling geweest dat hij verliefd zou worden op Nathalie. De manier waarop zij hem uit de duisternis had geleid was zo puur, zo belangeloos en toegewijd geweest dat het zijn hart week had gemaakt. Zonder enige bijbedoeling had zij hem haar hand gereikt en had ze hem onbaatzuchtig geholpen. Haar liefde en aandacht hadden hem totaal betoverd. Hij was in haar ban geraakt en voor haar zachtaardige karakter gevallen, geheel onverwachts bleek zij dezelfde gevoelens voor hem te hebben. Wat een welkom geschenk. Beter gezegd het was een “fucking geweldig mirakel!” Hun verliefdheid was uit onschuld geboren. Geen van beiden hadden dit gepland. Het gebeurde gewoon. A match made in heaven.

Grimmig verschoven zijn gedachten weer naar William en Annemiek. Wanneer hij aan hun dacht, dan zag hij twee bloedzuigers met donkere zielen die elkaar verdienden. Van mijn part zuigen ze elkaar helemaal leeg. Ze mogen elkaar hebben, dacht Niels giftig. Achteraf bleek het in zijn hoofd toch nog een geweldige paradox te zijn. Hij met Nathalie en William met Annemiek. Vanbinnen begon er een plot bij hem te broeden. Nu meer dan ooit zal ik alles op alles zetten om Nathalie totaal de mijne te maken. Ik zal William laten ervaren hoe het voelt om verraden te worden door je bloedeigen broer. Hij zal niet weten wat hem overkomt. Een koekje van eigen deeg, dacht Niels wraakzuchtig. Annemiek zal hem nooit de aandacht en liefde kunnen geven zoals Nathalie dat doet. Annemiek is koud en niet in staat om lief te hebben. Zij kan alleen maar nemen, nemen en nog eens nemen. Dit zal William uiteindelijk gaan opbreken en hem doen beseffen dat Nathalie het beste is dat hem ooit is overkomen en dan wanneer het te laat is zal hij weten dat hij haar voorgoed kwijt is aan mij, aan zijn jongste broer. En dan…dan stort “zijn” wereld in en zal hij voelen wat ik nu voel. Waar hij eerder nog enige respect voor William had, was dat nu totaal verdwenen. Voor dit alles, was hij ook al van plan geweest om Nathalie van William te veroveren, in ogenschouw nemend dat hij hem niet opzettelijk wilde kwetsen. Het was volgens Niels nooit zijn bedoeling om William te vernederen of om hem een hak te zetten door hem zijn vrouw af te pakken. Nee dit was naar zijn idee absoluut niet zo. In zijn beleving waren zijn motieven nobel en zou hij het doen om alle juiste redenen. Zijn belangrijkste redenen waren dat hij zielsveel van Nathalie hield en dat hij haar gelukkig wilde maken. Hij zag aan alles dat William haar niet gelukkig maakte. William behandelde haar altijd alsof ze een mindere was, een slaaf, een bediende, iemand die niets voorstelde en er niet toe deed. Dit deed Niels veel pijn. Hij kon het niet langer meer verdragen om zijn allerliefste zo behandeld te zien worden. Dit verdiende Nathalie niet. Hij wilde haar redden van dit liefdeloze bestaan. Ze had recht op een liefdevol leven en dat kon Niels haar geven en William niet. Maar nu William hem dit had geflikt met Annemiek, was het een zaak van “no mercy” geworden. Wat William betreft stonden tact en respect niet langer meer op Niels zijn lijst. Het was nu hard tegen hard. Niels had zijn snode plan in wat nog niet eens een minuut leek te duren al helemaal uitgedacht. Met halve aandacht probeerde hij te luisteren naar Nathalie, die hem aan het uitleggen was waarom het beter was om nog even geen confrontatie met William aan te gaan. ‘Ik weet het Niels. Het is verschrikkelijk. Misselijkmakend zelfs. Maar dit is niet het juiste moment om William ermee te confronteren. Kijk…wij zijn zelf geen haar beter. Ergens doen wij precies hetzelfde als zij. Alleen wat zij jou samen hebben geflikt dat is op geen enkele manier goed te praten. Zij hebben hebben een vals en gemeen spel met jou gespeeld. Ik kan het gewoon niet geloven dat William jou dit heeft aangedaan. Dit maakt mij ziedend vanbinnen. Maar luister Niels, ik heb een gezin waar ik rekening mee moet houden. We moeten dit even laten bezinken en dan daarna nadenken hoe nu verder. We moeten dit als beschaafde mensen oplossen. Dat is echt het beste Niels. Hoe erg het er nu ook uitziet. We moeten geen impulsieve dingen doen waar we later spijt van krijgen. Ok?’ Niels was inmiddels bedaard en ging zitten. In gedachten had hij zijn hele plan al beraamd en vond hier dan ook enige genoegdoening in. Door dit wraakplan bleef hij enigszins verankerd in het hier en nu kon hij zijn hoofd er beter bij houden. Nathalie had geen flauw idee van wat hij had beklonken in zijn hoofd. Niels wilde haar onder geen enkel beding deelgenoot maken van zijn duisternis. Nooit eerder had Niels zich in zijn leven verlaagd tot wraak en dat hij dat dit keer wel ging doen daar schaamde hij zich diep voor. Maar het gevoel om William terug te pakken was zo sterk dat het hem overnam. Heel even was hij in de verleiding geweest om als een doldwaze stier op William en Annemiek af te stormen, maar gelukkig had Nathalie hem hiervan weten te weerhouden. Dat zou een zeer domme zet geweest zijn, om zo op hen af te stuiven. Mijn nieuwe plan is veel beter, dacht hij geslepen. Wanneer Nathalie totaal de zijne was, zou hij het William onder zijn neus gaan wrijven dat zij nu van hem was en dan zou “hij” er uiteindelijk als de winnaar uitkomen. Tot die tijd zou hij karma rustig haar werk laten doen. Gewoon de dingen op z’n beloop laten totdat het juiste moment zich zou aandienen om William de schrik van zijn leven te bezorgen. Ooo zijn wraak zou zoet zijn, zo zoet als honing. Hij kon het heerlijke goedje al bijna proeven in zijn mond.

Half hier en half in gedachten verontschuldigde hij zich naar Nathalie. ‘Sorry lieverd, dat ik mezelf daarnet zo liet gaan. Je hebt gelijk. Ik was in alle staten. Als jij er niet was geweest dan had ik niet voor mezelf ingestaan. Godzijdank dat je mij heb tegengehouden.’ Timide knikte Nathalie haar hoofd. Hij zag tranen in haar ogen opwellen. Toen pas realiseerde hij zich hoe geschrokken zij moest zijn van zijn gedrag, dit naast dat ze nog aan het verwerken was dat haar man met Niels zijn ex-vrouw voor haar neus stond te zoenen. Hij voelde zich erg rot hierdoor. Hij had meteen aan haar moeten denken, maar zijn eigen leed had hem in de weg gezeten. Dus had hij impulsief gereageerd. Hij kon zichzelf wel voor de kop slaan. Hij wilde het gelijk goedmaken met Nathalie. Troostend pakte hij haar handen vast en omsloot ze liefdevol met de zijne. ‘Liefje, sorry dat ik je zo heb laten schrikken met mijn gedrag. Ik ben een grote klootzak. Dit had ik niet moeten doen. Het spijt me. Ik had gelijk aan jou moeten denken. Ik hoop dat je het me kunt vergeven.’ Vol berouw keek hij haar in de ogen, in de hoop dat ze niet boos op hem zou zijn. Maar ze zei helemaal niets en keek hem alleen maar verdrietig aan. Niels voelde zich al beroerder worden vanbinnen. Het speet hem oprecht. Wat kon hij nu nog doen om het goed te maken, dacht hij berouwvol. Terwijl hij haar beiden handen nog steeds omsloot met de zijne, liet hij zijn duimen zacht strelend over haar huid gaan, in de hoop dat dit tedere contact haar hart zou bereiken en dat ze hem zou vergeven. ‘Het moet verschrikkelijk voor jou zijn om William zo te zien met Annemiek. Uitgerekend met haar “The Queen of all bitches”,’ kaartte hij op dat moment aan. Hij hoopte zo een reactie bij haar te ontlokken. Haar stilzwijgen maakte hem helemaal gek vanbinnen. ‘Zeg eens wat liefje, waar denk je aan?’ Nathalie snifte, met de rug van haar hand veegde ze de tranen uit haar ogen. Met een bibbering in haar stem ging ze in op zijn woorden. ‘Nee Niels, jij hebt mij niet laten schrikken. Ik begrijp jouw reactie volkomen. In jouw positie zou elke ander waarschijnlijk net zo gereageerd hebben. Er valt jou niets te verwijten. Het is heel laag wat zij jou hebben aangedaan. Maar inderdaad, het doet mij heel zeer om William zo te zien met een ander. Uitgerekend met die trut.’

Niels haalde opgelucht adem. Ze verweet het hem gelukkig niet. Hij boog zich naar haar toe over de tafel, bracht haar in elkaar gevouwen handen omhoog naar zijn lippen en gaf er een paar troostende kusjes op. ‘Liefje ik weet hoeveel pijn dit doet. Maar weet dat ik er voor jou ben. Je staat er niet alleen voor. Samen gaan we hier doorheen.’ Zijn gedachten dwaalden weer af naar William. Maar dit keer niet zozeer van woede. Dit keer was het omdat hij niet begreep waarom zijn broer Annemiek verkoos boven Nathalie. William realiseert zich niet wat een waardevolle schat hij bezit. Getrouwd met de allerliefste en mooiste vrouw op aarde. Hij heeft alles wat zijn hartje begeert en nog is het niet genoeg. Nee, in plaats daarvan vergooit die eikel zijn leven door zijn lul achter na te lopen en hem in die vuile heks haar kut te steken, dacht hij kwaad. Hij wenste ze op dat moment beiden een geslachtsziekte toe. Nathalie gaf hem een klein glimlachje, maar hij kon zien dat er groot verdriet achter schuilging. ‘Dank je Niels dat je er voor mij bent en mij zo steunt. Ik weet niet wat ik had moeten doen als jij er niet was geweest.’
‘Altijd Nath, zal ik aan je zijde staan. Je hoeft maar met je vingers te knippen en ik kom naar je toe rennen. Voor mij ben je alles.’ Heel even begon het licht in haar ogen weer te schijnen. Dit was waarschijnlijk hetgeen wat ze zo nodig had om te horen. Ondanks het grote hartenzeer waar ze zojuist door was getroffen, voelde ze Niels zijn liefde en steun tot diep in haar wezen. ‘Kom laten we gaan. Het is genoeg geweest zo’, zei Niels kalm. Hij had zichzelf weer onder controle. Hij zag dat Nathalie het heel moeilijk had en dat hij er voor haar moest zijn. Hij hield toch niet meer van Annemiek. Het deed hem niets om haar met een ander te zien. Hetgeen hem diep raakte was het verraad van zijn broer. Hij wist dat Nathalie nog van William hield en dat dit niet makkelijk voor haar was. Hij wilde haar pijn verzachten, haar in zijn armen nemen en haar troosten. Hij vroeg de rekening en betaalde deze gelijk toen de serveerster deze bij hun tafel kwam brengen. Kort hierna stonden ze beiden op van hun stoel en verlieten ze het koffiehuis. Tijdens het weggaan werden ze flink nagestaard en werd er over hen gesmoesd door de mensen in de zaak. Nathalie voelde zich hierdoor opgelaten en ze voelde zich al zo miserabel. De emoties waren zich flink aan het opstapelen in haar binnenste. Ze was dan ook opgelucht toen ze eindelijk het pand verlieten. Niels had er niet zo’n moeite mee dat ze hem zo hadden aangegaapt. Hij had andere dingen aan zijn hoofd die veel belangrijker waren dan een stel mensen die meteen klaar stonden met hun oordeel over een situatie waar ze helemaal niets van afwisten. Beschermend legde hij zijn arm om Nathalie haar schouders, trok haar dicht tegen zich aan, gaf haar een troostend kusje op haar hoofd en snoof nog even aan haar haren. Hierna liepen ze samen richting de gracht waar de auto geparkeerd stond.

Onderweg naar de auto waren ze een paar keer gestopt en had hij Nathalie troostend in zijn armen genomen. Hij had haar dicht tegen zich aangetrokken en haar tegen zijn schouder aan laten uithuilen. Hij bood haar de geborgenheid en veiligheid die ze op dat moment zo nodig had. Ze zei wel een paar keer hoe blij ze was dat Niels bij haar was. Zonder hem zou ze waarschijnlijk totaal ingestort zijn, had ze hem gezegd. Na een minuut of tien lopen kwamen ze aan bij de auto. Ze stapten in en gingen opweg naar huis. Ontdaan zat Nathalie voor zichzelf uit te staren. Met een ontroostbare blik keek ze naar de weg die voor hun lag. Tijdens het rijden wreef Niels af en toe troostend over haar knie. Na een poosje was hij de stilte welletjes. Hij voelde zich machteloos. Hij wilde weten wat er in haar omging, haar pijn wegnemen en er voor haar zijn. ‘Wat gaat er door je heen Nath? Praat alsjeblieft met me. Ik word helemaal gek wanneer jij je zo verdrietig voelt en niks tegen me zegt.’ Nathalie keek hem met betraande ogen aan. Ze probeerde van alles te zeggen maar er kwamen geen woorden. Haar gedachten waren “all over the place”. Stamelend over haar woorden probeerde ze hem te zeggen wat er in haar omging. ‘Uh ja, i..ikke..ik weet het gewoon allemaal even niet meer. Het is, naja uh. Het is gewoon allemaal zo verwarrend. Jij en ik die een verhouding hebben en nu William en Annemiek ook. En hoe nu verder? Ik bedoel William en ik zijn getrouwd. We hebben drie kinderen. De vraag is nu, wil hij verder met Annemiek of met mij?’ Dit laatste vond Niels pijnlijk om te horen. Het deed hem heel zeer. Zijn hart kromp ineen. Hij onderbrak haar dan ook meteen en zei: ‘Nee schatje, de vraag die jij jezelf zou moeten stellen is, of jij verder wil met William of met mij.’ Hij zei het op een zachte toon maar de boodschap was duidelijk. Niels leek aan te sturen op een keuze. Er ging een schok door Nathalie haar hart. O nee, niet nog meer ellende vandaag, dacht ze geschrokken. Hier kwam dan het ultimatum, waar ze al wekenlang zo bang voor was. Boem! Nog een bom die vandaag tot ontploffing kwam. De paniek sloeg bij haar toe vanbinnen. Het voelde alsof iemand haar keel dichtkneep. William zou misschien voor Annemiek gaan kiezen en als zij nu niet voor Niels zou kiezen, zou ze hem waarschijnlijk ook kwijtraken. In beide gevallen zou zij er dan als de grote verliezer uitkomen. Oo God, help me dan toch! Wat moet ik doen?, riep ze wanhopig in gedachten.

Ze waren bijna thuis. Nog een bocht en ze reden de hoek om hun straat in. Vlak voor hun woning parkeerde Niels de auto. Ze bleven nog even in de auto zitten. Nathalie keek radeloos voor zich uit, maar zei niets. ‘Zeg eens wat liefje. Je maakt me heel onzeker zo. Wil je wel verder met mij?’ Ze keek hem verschrikt aan. ‘Ja tuurlijk wil ik verder met jou. Ik hou van jou, veel meer dan ik ooit van William heb gehouden. Maar ik hou ook nog steeds van hem. Je vraagt me te kiezen en ik weet niet of ik daar al wel aan toe ben. Ik ben zo bang Niels. Bang voor het onbekende. Ik vrees voor wat er staat te gebeuren. Als ik voor jou zal kiezen dan verandert alles, mijn hele leven zal dan anders zijn. Ik weet niet of ik dat avontuur al wel aandurf. Ik ben er nog niet klaar voor om het oude helemaal los te laten. Voordat jij in mijn leven kwam, was alles zo ongecompliceerd en simpel. Haast onbewogen zelfs. Gewoon huisje, boompje, beestje. Vrijwel liefdeloos, dat wel. Maar ik wist niet beter dan dat. Ik putte kracht uit de liefde die ik voel voor mijn kinderen. Vanaf mijn zestiende al leef ik mijn leven zo met William. Ik weet het, het is niet zaligmakend wat hij en ik samen hebben. Het haalt het bij lange na niet bij wat jij en ik samen hebben. Maar het onbekende maakt mij angstig. Ik ben nou eenmaal geen durfal. Ik durf de stap nog niet te maken. Niet zolang ik de consequenties die daaruit voort zullen vloeien nog niet kan overzien. Ik moet rekening houden met mijn kinderen. Voor hen zal de impact enorm zijn wanneer ik voor jou kies. Ik weet niet of ik hen dat op dit moment wel moet aandoen. Ze zijn nog zo jong. Het zal hun leven op de kop zetten. Ik wil hun leven niet overhoop halen. Ze zijn allemaal nog in de puberteit en dat is een moeilijke leeftijd voor kinderen om te dealen met zulke heftige veranderingen. Ik ben al vierentwintig jaar samen met William. Om dat nu abrupt te beëindigen dat kan ik niet…. Althans nu nog niet. Ik heb tijd nodig om mijn gedachten te ordenen. Ik moet hier goed over nadenken. Ik kan je hier nog geen antwoord op geven. Sorry. Ik wil het wel. Maar ik kan het nu gewoon niet. Ik ben helemaal in de war.’ Niels voelde met haar mee en keek haar vol mededogen aan. Hij kon haar helemaal volgen en besefte heel goed dat het voor haar op dit moment onmogelijk was om een keuze te maken. ‘Ik begrijp het Nath. Zoals je het mij uitlegt klinkt het allemaal heel logisch. Het is ook niet makkelijk. Dat besef ik heel goed. Ik wil je alle tijd geven om een keuze te maken. Ik wil je absoluut niet onder druk zetten. Maar ik hoop uiteindelijk wel dat je voor mij zult kiezen. Ik zal je enorm gelukkig maken en je het leven geven dat je zo verdient en dat is een belofte. Ik wil je ontzettend graag als mijn vrouw, laat daar absoluut geen misverstand over bestaan. Dat ik daar misschien nog maanden of zelfs een jaar of langer op moet wachten dat zij dan maar zo. Ik zal geduldig met je zijn en op je wachten.’ Opgelucht keek ze hem aan. ‘O dank je, wat ben ik blij dat je dit zegt. Ik moet er niet aan denken je ooit kwijt te raken. Maar ik besef ook dat het niet eerlijk is tegenover jou wanneer ik niet snel een keuze zal maken. Ik wil niet dat jij je ongelukkig voelt, dat je op mij moet wachten totdat ik jou het verlossende antwoord geef. Ik wil je niet het gevoel geven dat ik je aan een lijntje hou. Want dat is echt niet mijn bedoeling. Maar ik kan je op dit moment gewoon nog geen helderheid geven. Het is een grote mist in mijn hoofd. Het enige dat ik je nu kan geven is mijn liefde en als dat betekent dat ik jou je vrijheid moet geven door je los te laten, zodat jij elders jouw geluk kunt vinden met iemand anders, dan doe ik dat. Met veel pijn in mijn hart natuurlijk, want ik wil je absoluut niet kwijt. Maar ik wil niets liever dan dat jij gelukkig bent. Ik wil dat niet in de weg staan. Je hebt een hele nare periode achter de rug met Annemiek. Zij heeft jou gebruikt en als oud vuil weggegooid. Ik vind het vreselijk dat zij jou zo heeft behandeld. Jij verdient een liefdevol en gelukkig bestaan en dat gun ik je zo ontzettend.’

Al sussend streek hij teder met het topje van zijn wijsvinger langs haar lippen. ‘Sssshhh…lieveling. Ik ga niet bij jou weg. Nooit. Al moet ik eeuwig op je wachten. Jij bent voor mij de enige hier op aarde waar ik samen mee wil zijn. Ik wil geen ander. Jij bent het die mij gelukkig maakt. Je bent mijn leven, mijn adem, mijn alles. Dus zeg me dit soort dingen alsjeblieft nooit meer. Het breekt mijn hart wanneer je zegt dat onze wegen hier zullen scheiden voor mijn geluk. Als dat zou gebeuren dan vloeit mijn geluk juist weg. Wij horen bij elkaar. Ik wil jou en jou alleen. Tenzij jij het beëindigd tussen ons twee. Dan houdt het natuurlijk op en zal ik dat moeten accepteren en daarmee moeten leren leven.’ Nathalie liet haar hoofd tegen zijn schouder aan rusten en legde haar hand op zijn borst. ‘Ik wil het niet tussen ons beëindigen. Wat wij hebben is bijzonder. Daar wil ik nog heel lang van genieten. Ik heb je nodig Niels. Jouw liefde maakt mij compleet en houdt mij gaande.’ Niels haalde opgelucht adem toen hij haar dit hoorde zeggen. ‘Pfiew Nath. Je maakte me wel even aan het schrikken hoor. Ik begon me echt zorgen te maken dat dit het einde van onze relatie zou betekenen.’
‘Nee, wees maar gerust lieverd, ik laat je niet gaan. Nog lang niet en misschien wel nooit’, fluisterde ze zachtjes rond zijn oor. Er ging een rilling door zijn lijf. Hij hoopte maar dat wanneer ze haar keuze zou gaan maken dat ze voor hem zou gaan. Geruststellend wreef ze met haar hand over zijn borstkas en liet ook zij een diepe zucht. Het was een pak van d’r hart dat Niels haar nog geen ultimatum had gegeven en dat voorlopig ook niet zou gaan doen. Ze vlocht haar handen rond zijn nek en trok hem zachtjes haar kant uit. Al knuffelend schoof ze teder haar gezicht in zijn hals en snoof ze zijn heerlijke geur op. Hij beantwoordde dit door haar innig te omarmen met alle liefde die hij in zich had. Het voelde zo ontzettend fijn om haar in zijn armen te sluiten. Hij wilde dat dit moment nooit zou ophouden. In stilte zo dicht tegen elkaar aan zittend haalden ze beiden nog een keer diep adem. Gelukkig hadden ze elkaar nog. ‘Ik ben in ieder geval blij dat dit hele gebeuren van vanmiddag tussen ons niets heeft veranderd’, zei Nathalie terwijl ze zich langzaam losmaakte uit de omhelzing, weer ietwat gerustgesteld kijkend uit haar ogen. Dat Nathalie dit zei deed Niels eraan herinneren dat hij haar nog iets te vertellen had. Zijn lichaam verstarde. De knoop die sinds vanmiddag al in zijn maag zat begon zich strakker te trekken. Dit nieuws dat hij haar ging medelen zou wel degelijk voor een verandering gaan zorgen. Een hele grote zelfs. Hij wilde het haar niet aandoen om haar te overladen met nog meer slecht nieuws, maar hij moest wel. Hij wist nu al dat het Nathalie zwaar zou gaan vallen. Een diepe zucht vol spanning verliet dan ook zijn lippen. Hij bereidde zich voor op nog een emotioneel gesprek. Nathalie merkte op dat hij zich zeer gespannen gedroeg. ‘Wat is er Niels?’, vroeg ze hem zorgelijk uit haar ogen kijkend.

‘Nath, ik moet je iets vertellen dat je niet leuk gaat vinden.’ Een onzeker gevoel trok door haar heen. Ze keek hem afwachtend aan. Ze twijfelde of ze nog wel in staat was om nog meer slecht nieuws te verwerken vandaag. Naja dit kan er ook nog wel bij, dan heb ik het maar gehad, dacht ze. ‘Zeg het me maar Niels. Ik wil het weten. Laat me niet langer in spanning.’ Ze voelde zich best wel nerveus voor wat er ging komen en probeerde te bedenken wat hij haar te vertellen had. Meerdere scenario’s speelden door haar hoofd. Heeft hij misschien naast mij dan toch een ander? Is hij soms ernstig ziek? God nee alsjeblieft laat het niet dat laatste zijn. ‘Nou uh, ik heb een aanbod gekregen op een woning en ik kan er waarschijnlijk al gauw intrekken. Ik had gepland om het vanmiddag met je te bespreken, maar toen kwam dit hele gebeuren ertussen.’ Dit viel Nathalie zwaar. Hij zag de uitdrukking op haar gezicht al gedeprimeerder worden. ‘En…ga je erop in? Ga je het doen?’, vroeg ze ernstig kijkend. Nathalie wilde niet dat Niels zou vertrekken uit hun huis. Het liefst had ze hem eeuwig daar bij haar en de rest van haar gezin gehouden. Ze wilde dat alles bij het oude bleef. Dit gaat toch prima zo, vond ze. ‘Nou ik had erge twijfels, vooral omdat wij dan minder vaak bij elkaar kunnen zijn. Daarom wilde ik het eerst met jou bespreken. Maar gezien de recente ontwikkelingen denk ik dat het beter is dat ik het wel doe.’
‘Alsjeblieft Niels, doe het niet. Blijf bij ons wonen.’
‘Dat gaat toch niet Nath. Ik woon al maandenlang bij jullie in. Het wordt hoog tijd dat ik een plek voor mezelf heb. Ik snak naar een ruimte waar ik helemaal mezelf kan zijn en mijn eigen spullen om me heen heb. En nu na dit hele gebeuren met William en Annemiek kan ik William zijn bloed wel drinken. Ik kan niet langer met hem onder één dak wonen. Niet nu ik weet wat hij mij heeft aangedaan. Ik weet zowat zeker dat hij mij bij jullie heeft laten inwonen om zijn geweten te sussen. Alles is ineens zo ingewikkeld geworden. Ik denk dat het voor jou ook beter is dat ik vertrek. Dan kun je nadenken en weer tot jezelf komen. Het maakt het ‘r voor jou alleen maar moeilijker op wanneer William en ik allebei rondlopen in jullie huis. Dan kom je nooit tot een keuze. En ikzelf moet ook bijkomen van dit alles en dat lukt mij zo echt niet. We moeten dit beiden verwerken en een plek geven. Misschien helpt dit je om sneller een keuze te maken tussen William of mij. Ze beefde van alles wat haar vandaag was overkomen. Ze was de kluts echt helemaal kwijt, maar zag ergens wel in dat Niels hier een goed punt had.

‘Ik zie je liever niet gaan Niels. Maar misschien heb je wel gelijk. Wij moeten dit beiden verwerken. Ieder op z’n eigen manier. Ik vind het belangrijk dat jij je prettig en op je gemak voelt en dat je een plek heb waar je jezelf kunt zijn. Ik begrijp heel goed dat samenleven met William voor jou geen optie meer is. Maar ik vind het heel moeilijk om je te zien vertrekken. Het zal dan wel lastig voor ons worden om elkaar met enige regelmaat te kunnen blijven zien.’ Niels knikte en zei dat hij zich daar wel degelijk bewust van was, maar dat ze daar samen wel een oplossing voor zouden vinden. Nathalie was erg verdrietig maar ze begreep het allemaal wel. Kort hierna gingen ze samen het huis binnen. Niels belde gelijk Arie om te zeggen dat hij het huis van zijn nichtje graag wilde betrekken. Hij kon er volgend weekend al intrekken. Maar dat duurde Niels een beetje te lang, gezien de omstandigheden. Nog een week hier blijven onder één dak met William dat trok hij niet. Dus vroeg hij Arie of hij misschien een weekje kon overnachten in het kleine zolderkamertje boven “Café de Drie Pilzen”. Dat was voor Arie geen enkel probleem, alhoewel hij zich wel afvroeg waarom hij niet nog een weekje kon overbruggen bij zijn broer. Dat kleine zolderkamertje was volgens Arie erg oncomfortabel. ‘Je kan ‘r je kont amper keren man. Waarom blijf je niet nog een weekje bij William vertoeven, das toch veel beter voor je.’ Niels zei dat het allemaal ingewikkeld was en dat hij niet langer bij William in huis kon blijven. Hij zou het Arie allemaal uitleggen, zo dadelijk wanneer hij hem zou zien. Binnen een mum van tijd had Niels al zijn spullen ingepakt en nam hij nog voordat William en de kinderen thuiskwamen innig afscheid van Nathalie. ‘Ik bel je morgen wanneer William aan het werk is’, zei Nathalie. Niels knikte en zei dat hij daar naar uit keek. ‘Wat moet ik tegen zeggen William? Wanneer hij ziet dat al je spullen weg zijn zal hij mij gelijk vragen waar je bent.’
‘Maak je hier geen zorgen over. Dit rust niet op jouw schouders. Ik app William wel een bericht. Ik zal hem zeggen dat ik een woning heb gevonden en dat ik er volgende week intrek en dat ik tot die tijd bij Arie logeer’
‘Maar als hij dan vraagt waarom je bij Arie logeert?’
‘Dan zeg ik dat ik Arie heb beloofd om hem te helpen, omdat hij het erg druk heeft in zijn café en dat het voor mij dan makkelijker is om daar te blijven slapen. En dat is trouwens niet gelogen want ik heb daadwerkelijk met Arie afgesproken dat ik hem zou helpen.’
‘Oh, ok’, zei Nathalie teneergeslagen kijkend. Met afhangende schouders staarde ze verdrietig naar de grond. Ze kon nog steeds niet geloven dat de dag verlopen was zoals deze was verlopen en dat Niels op het punt stond om te vertrekken. Niels had het erg met haar te doen. Hij wilde haar leed van haar wegnemen. Omwille van haar zou hij willen blijven, maar dat zou hun allen geen goed doen. Nathalie moest bekomen van de schrik en helderheid krijgen over waar ze stond in dit geheel en hoe zij nu verder wilde. Hier moest ze goed over na gaan denken. Dit kon niet wanneer Niels constant om haar heen zou zijn. Hij besefte dat wel, maar zij nog niet helemaal. Niels was te betrokken bij het geheel dat hij het alleen maar verwarrender voor haar zou maken. Om tot helderheid te komen moest ze echt alleen zijn en niet door hem beïnvloed worden. Het deed hem heel veel pijn haar zo te zien. Hij wou dat hij het voor haar kon oplossen. ‘Luister liefje’, zei hij zacht, terwijl hij met een tedere beweging haar kin omhoogbracht met zijn hand, ‘dit is geen afscheid. Wij zien elkaar gauw weer. Ik kan niet wachten om je weer in mijn armen te sluiten en de liefde met je te bedrijven. Ik zou het heel leuk vinden wanneer je bij onze eerst volgende date dat rood pikante setje draagt dat we vandaag samen hebben gekocht.’ Ondeugend liet hij zijn wenkbrauwen op en neer gaan. Door zijn speelsheid krulden haar mondhoeken omhoog. Heel even verscheen die heerlijke glimlach van haar weer op haar gezicht. Die glimlach waar hij zo intens veel van was gaan houden en waar hij maar geen genoeg van kon krijgen. Al gauw raakten ze verstrengeld in een innige knuffel en gleden zijn lippen langs de hare. Waarna er een intense zoenpartij volgde. Hierna namen ze afscheid van elkaar en vertrok Niels met zijn auto volgeladen met spullen richting “Café de Drie Pilzen”.

Toen ‘s avonds tijdens het eten iedereen aan tafel zat, deed Nathalie alsof er niets aan de hand was. Ze was alleen wat stiller en kreeg amper een hap van haar macaroni naar binnen. Ze was in ieder geval nog niet van plan om William te confronteren met zijn verhouding. Eerst moest zij haar gedachten ordenen en wilde ze goed kunnen overzien wat voor impact het op haar gezin zou hebben wanneer zij dit met hem zou aangaan, want wanneer het zover zou komen, dan zou ze zelf ook met de billen bloot moeten en hem vertellen over haar eigen verhouding met Niels. Voor zo’n heftige verandering was ze nog niet klaar. Dus deed deed ze alsof alles koek en ei was. De kinderen vroegen zich af waar hun oom was. Nathalie vertelde hen dat Niels niet langer bij hun inwoonde omdat hij een huis voor zichzelf had nu en dat hij later deze week nog even langs zou komen om afscheid te nemen van hun allen. William was blij dat Niels was opgerot uit zijn huis. Eindelijk weer zijn privacy terug. Het whatsapp bericht dat hij van Niels had ontvangen stemde hem meer dan goed. Dit was voor hem het beste nieuws dat hij sinds tijden had gehad. Hij was helemaal in zijn nopjes. Later die avond toen hij en Nathalie op bed lagen wilde hij dit vertrek van Niels vieren door met haar van bil te gaan, maar zij wees hem af. Ze walgde van hem. William begreep er helemaal niets van en reageerde verontwaardigd. Hij besloot zichzelf toen maar even te helpen en begon zich driftig onder de dekens af te trekken. De nacht die hierop volgde had Nathalie geen oog dichtgedaan. Onrustig lag ze te woelen onder de dekens. Ze voelde zich ellendig. Ze hoorde William naast haar liggen snurken terwijl de nare beelden van de afgelopen dag zich bleven afspelen in haar hoofd. Een opgewonden blije William die Annemiek kuste. William die verraad had gepleegd aan Niels. Niels die haar nog net niet een ultimatum had gesteld. Niels die een aanbod had gekregen op een woning en zo plots uit hun huis was vertrokken. Ze miste hem. Ze vroeg zich af of hij op dit moment ook wakker was en of hij net zo lag te piekeren in bed als zij. Ik mis je zo ontzettend Niels. Was je maar hier, dan voelde ik me niet zo alleen, dacht ze verdrietig. De volgende dag, “vrijdag” was voor zowel Nathalie als Niels net zo’n rotdag. Ze misten elkaar. Ook Niels had slecht geslapen. Toen hij uiteindelijk in slaap gedommeld was, ging die meedogenloze wekker die naast hem op de grond stond ineens af. Al mopperend sloeg hij het ding uit met zijn hand. Toen hij met warrig haar op de rand van het bed ging zitten, realiseerde hij zich ineens weer dat hij in een andere omgeving was. Hierdoor kwam plotsklaps alles van de dag hiervoor weer naar boven. Afschuwelijke beelden van die afgrijselijke dag drongen zich aan hem op. Hij kreeg er terplekke weer een misselijk gevoel van in zijn maag. Nu hij zo slaperig om zich heen keek zag hij dat het zolderkamertje waar hij zich in bevond inderdaad nogal klein was. Gelukkig was het maar voor een week. Arie had hem er al voor gewaarschuwd maar Niels had het niet erg gevonden. Alles was beter dan samen met William in één huis.

Al gauw hierna dacht hij aan zijn lieve engel haar mooie gezichtje. Hij maakte zich zorgen om haar en miste haar. Hij wilde weten hoe het met haar ging en pakte gelijk zijn mobiel om haar een whatsapp bericht te sturen. ‘Gaat het een beetje met je schat? Hoe voel je je vandaag? Heb je wat kunnen slapen vannacht? Ik heb zelf niet veel geslapen. Veel liggen piekeren en aan ons liggen denken. Ik mis je en wil je gauw weer zien. Ik wou dat je bij me was. Hou van je. Kus Niels. Hierna legde hij zijn mobiel weer op de grond neer. Hij hoopte gauw een berichtje van haar terug te ontvangen. Hij stond op uit bed en begon zichzelf te scheren en te wassen bij de wasbak. Hierna trok hij zijn werkkleding aan en liep de trap af naar beneden, de deur door het café van Arie in. Hier dronk hij een kop koffie en at nog even vlug een boterham in de keuken. Daarna ging hij opweg naar zijn werk. Arie was inmiddels van het hele gebeuren op de hoogte. Niels had de avond hiervoor zijn hele hart bij hem uitgestort. De beste man had terplekke een diepe afkeer van William gekregen. Hij had het al niet zo op William maar nu was hij helemaal klaar met hem. Wat een laffe daad vond hij dit. Hij had geen goed woord voor hem over. Maar hij had ook zijn kanttekeningen geplaatst bij de verhouding die Niels met Nathalie had. ‘Zij is getrouwd Niels. Dit is niet juist. Jullie zitten hier ook fout. Als ik jou was dan zou ik dit met haar zo snel mogelijk beëindigen, nog voordat er een oorlog uitbreekt binnen jullie familie.’ Dit had hij Niels gisteravond op zijn hart gedrukt. Maar Arie begreep best wel dat hij in haar ban was geraakt en dat hij door haar liefde en aandacht weer uit put had kunnen klimmen en dat hij dit zonder haar niet had gekund. Arie had Nathalie inmiddels al een paar keer gezien de afgelopen maanden. Hij wist wat een mooie verschijning zij was. Wanneer zij een kamer binnenkwam dan lichte deze helemaal op. Haar schoonheid en en charisma waren oogverblindend. Ook hij had zijn ogen niet in zijn broekzakken zitten. Maar een relatie aangaan met iemand die getrouwd was dat ging geheel tegen zijn principes in. Hoe mooi en lief ze ook was, van andermans vrouw blijf je af. Hij begreep William dan ook niet waarom hij zonodig met zijn tengels aan Annemiek moest zitten terwijl hij thuis een pracht van een vrouw op hem had zitten wachten, die altijd alles voor hem deed.

Inmiddels was het middag. Nathalie had Niels een berichtje teruggestuurd, dat ze net als hij had liggen piekeren vannacht en dat ze hem miste en hem graag gauw weer wilde zien en dat ze het helemaal niks vond dat hij niet meer bij hun woonde. Ze stuurden elkaar gedurende de dag zo een aantal berichtjes heen en weer. Later hadden ze elkaar nog even gebeld en afgesproken dat ze elkaar na het weekend weer zouden zien. De rest van de dag verliep voor beiden stroef. Tijdens het avondeten waren de kinderen enthousiast aan het vertellen hoeveel zin zij hadden in het weekend. Kelly de jongste telg van het gezin was uitgenodigd door Daniella en haar ouders om dit weekend mee te gaan naar Center Parcs - Zandvoort aan zee. Dus Kelly ging een paar keileuke dagen tegemoet met haar beste vriendin. Linette ging dit weekend met Daan en nog een groep vrienden kamperen in de Belgische Ardennen, dus die was dit weekend ook niet thuis. William ging op vrijdagavond altijd met zijn vrienden uit, dus die was vanavond niet thuis. Hij had trouwens tijdens het eten net als de avond hiervoor niet eens opgemerkt dat Nathalie heel stil was. Roy had die avond voetbal training en ging daarna nog even chillen bij zijn beste vriend Bas met nog een paar vrienden. Dus Nathalie was praktisch gezien zowat het hele weekend alleen thuis….met William. Dat zag ze echt niet zitten. Vanbinnen was ze zichzelf helemaal aan het opvreten. Ze moest ergens een kant heen met haar ellende. Toen die avond iedereen weg was van huis, besloot ze haar beste vriendin Annabelle te bellen en haar in vertrouwen te nemen. Ze had het hele verhaal aan haar uit de doeken gedaan, ook over haar affaire met Niels. Annabelle had geschokt gereageerd. Ze kon het niet geloven dat de altijd zo brave Nathalie een verhouding had, notabene met de broer van haar man. En ze vond William een smeerlap en ze kon niet begrijpen wat hij in die Annemiek zag. Ze vond het allemaal heel naar voor Nathalie. Annabelle wilde er voor Nathalie zijn, dus zei ze: ‘Weet je wat jij nodig, een weekendje weg van huis. Gewoon even weg van alles en iedereen en even tot jezelf komen. Laten we samen een welness weekend houden. Gewoon jij en ik, alleen met z’n tweetjes. Dit zal je goed doen.’ Nathalie twijfelde. ‘Nou Ann…ik weet niet hoor of dit wel iets is voor mij. Je weet dat ik er niet graag op uitga. Ik ben een echte huismus. Om eerlijk te zijn, ben ik nog nooit een nacht van huis weggeweest zonder William, laat staan een heel weekend. Ik wil je niet afwijzen hoor. Ik vind het echt heel lief van je, maar ik ben er gewoon niet voor in de stemming. Je zal aan mij geen leuk gezelschap hebben.’ Annabelle liet het hier niet bij zitten. ‘Jezus! Het lijkt wel of je vastgeplakt zit aan je huis. Doe toch eens gek.’
‘Sorry Ann, ik heb echt geen zin.’
‘Ah toe, kom op! Dan ben je er eventjes uit en kun je op adem komen. Even de boel de boel laten. Je gaat gewoon met me mee, al moet ik je aan je armen mee je huis uitsleuren’, zei Annabelle bij wijze spreken. Nathalie zag het al helemaal voor zich en begon er een beetje om te giechelen. Maar Annabelle was bloedje serieus. Ze wilde zo graag iets doen voor Nathalie. ‘Dit hou je toch niet vol zo, het hele weekend alleen thuis met William. Straks wil hij seks met je terwijl zijn leuter net daarvoor in een andere vrouw haar doos heeft gezeten. Dat wil je toch niet.’

‘Eew gatver nee, alsjeblieft zeg, daar zit ik echt niet op te wachten. Dank je voor het schetsen van dit fijne beeld in mijn hoofd Anna. Dit helpt echt.’ Annabelle moest grinniken en zei: ‘Doe nou maar niet alsof je hier zelf nog niet aan heb gedacht. Ik ken jou Nathalie.’ Annabelle had gelijk. Dit scenario was ook al een aantal keer door Nathalie haar eigen hoofd gegaan. Ze rilde van afkeer bij de gedachte van William die zijn pik bij haar naar binnenschoof, nog helemaal nat met het kutvocht van Annemiek. Dit beeld maakte haar weer ziedend vanbinnen. ‘Toe Nath, laat mij er voor je zijn dit weekend. Jij bent er altijd voor mij. Laat mij eens een keer iets voor jou terug doen. Ik ga voor je zorgen, je opbeuren en je weer aan het lachen maken. Zeg nou gewoon ja Nath. Please… Als je wil kan ik het zo voor ons geregeld hebben en rijden we morgenochtend met mijn auto naar België naar het landgoed van mijn broer en zijn vrouw. Ik heb je altijd al een keer mee willen nemen naar hun privé resort. Zij zijn momenteel met hun gezin op vakantie, dus dit is het beste moment om van deze gelegenheid gebruik te maken. Gaan we daar lekker even een paar dagen relaxen, samen een saunaatje pakken, zwemmen, wat zonnebaden, ons heerlijk laten masseren door Jeanpaul hun masseur. Die vent kan heerlijk masseren en is een snoepje voor het oog.’ Nathalie moest erom grinniken hoe Annabelle het allemaal bracht. Nu Annabelle het allemaal zo voor haar opsomde begon ze toch open te staan voor het idee om er even op uit te gaan. ‘En dan gaan we van die overheerlijke dure cocktails drinken en onszelf zo bezatten dat iemand ons naar bed zal moeten dragen haha.’
‘Hihi je weet het allemaal goed te verkopen Ann.’ Ondanks haar zorgen en verdriet wilde ze nu toch wel met Annabelle naar België gaan. Het klonk best aanlokkelijk. Zo kon ze even wegvluchten van de realiteit. Weg van William en het hele gebeuren en ze zou in goed gezelschap zijn van haar beste vriendin Annabelle.
‘Enne, ook voor het eten wordt gezorgd, we hoeven helemaal niets te doen, behalve luieren en ons lekker laten verwennen.’
‘Ok, ok, hou maar op, Je had me al bij die dure cocktails. Ik ga mee.’
‘Yes! Yes! Helemaal top!’ Annabelle was verrukt van blijdschap en begon opgetogen een dansje te maken. Nathalie had door wat er aan de andere kant van de lijn gebeurde en moest erom giechelen. ‘Ik heb je in ieder geval alweer aan het lachen gekregen. Dus dat is een plus’, zei Annabelle grappig. Nathalie’s hart werd verwarmd door Annabelle’s geestdrift en enthousiasme en dat was precies wat ze op dit moment nodig had. ‘Hoe miserabel ik me ook voel, op één of andere manier lukt het jou altijd om mij aan het lachen te krijgen. Ik weet niet hoe je het doet. Maar soms verdenk ik je ervan dat je over magische krachten beschikt.’
‘Geen duistere krachten toch, mag ik hopen?’
‘Nee joh tuurlijk niet. Jouw hart is zo puur, er zit geen greintje duisternis in jou. Alleen maar witte magie.’
‘Aww wat lief je dat zegt. Love you Nath.’
‘Love you too Anna.’ Annabelle was echt een zonnetje, met haar vrolijke noot en overredingskracht was het haar gelukt om Nathalie om te krijgen. Ze was echt heel blij dat Nathalie meeging. Eindelijk begint ze wat los te komen van William, dacht Annabelle tevreden. ‘Nou dan ga ik je hangen en dan app ik gelijk even mijn broer om het te regelen. Ik laat je zo nog even weten of alles gelukt is en hoe laat ik je dan morgenochtend kom oppikken. Neem wel een bikini mee hè, want we gaan lekker liggen bakken in de zon.’
‘Ja tuurlijk neem ik een bikini mee. Ik zo hoop dat het doorgaat en dat je broer het goed vindt dat wij komen.’
‘Ah joh…dat zit wel goed Nath. Zit daar maar niet over in. Mijn broer Bernard en zijn vrouw Julia doen hier nooit moeilijk over. Ik ben daar altijd welkom. Tenzij er een of ander evenement op hun terrein gaande is, maar dat is nu niet het geval. Dus ga er maar gewoon vanuit dat het doorgaat.’
‘Dat zou mooi zijn. Ik kijk ernaar uit om even weg te zijn van William en om dit weekend samen met jou door te brengen. Ik denk inderdaad dat het me goed zal doen.’ Ze zuchtte van opluchting. ‘Fijn dat je even mijn gezeur wilde aanhoren. Alleen al door met jou gepraat te hebben, voel ik me een stuk lichter. Dank je wel hier voor.’
‘Geen dank lieverd. Dat is toch van zelfsprekend. Ik zal er alles aan doen om jou weer op te vrolijken.’
Kort hierna zeiden de dames elkaar gedag en hingen ze op. Een half uur later kreeg ze een berichtje van Annabelle dat alles geregeld was met haar broer en dat het morgen gewoon doorging. Om tien uur zaterdagochtend zou ze Nathalie oppikken met de auto.

Diep in de nacht kwam William helemaal beneveld van de drank het huis binnen lummelen. Hij had zin om even lekker te seksen. Toen hij de slaapkamer binnenkwam en Nathalie zag liggen was zij aan de beurt. Met zijn naar alcohol ruikende en bezweette lichaam kroop hij bovenop haar in bed. Nathalie schrok er wakker van. Toen ze haar ogen opende zag ze William’s gezicht vlak boven de hare. Ze rook zijn naar drank ruikende adem en zag de geile blik in zijn ogen. Ze besefte dat hij op het punt stond om haar te gaan neuken. Dit wilde ze absoluut niet. Haar hart begon sneller te kloppen. Ze voelde hoe hij met zijn volle gewicht op haar lag en haar dieper het matras induwde. Ze kreeg het er benauwd van. Met veel kracht probeerde ze hem van haar af te duwen. ‘Ga van me af viespeuk! Ulgh je stinkt een uur in de wind. Ga weg. Ik wil je niet in me.’ William bleef op haar liggen en probeerde haar benen uit elkaar te duwen terwijl zij onder hem vandaan probeerde weg te komen. Hij was ontzettend geil en wilde pompen in haar malse kutje. ‘Als je nu niet snel van me af gaat dan gil ik het hele huis bij elkaar.’ De enige die naast hun twee thuis was, was Roy. Linette was kamperen met Daan en Kelly was al in Zandvoort aan Zee, met Daniella en haar ouders. Maar Roy wakker schreeuwen zou voldoende moeten zijn om William af te schrikken. Twee weken geleden had Roy zijn achttiende verjaardag gevierd. Hij was naar eigen zeggen, eindelijk volwassen. Waar Roy als klein jongetje erg onder de indruk was van zijn vaders fysieke kracht, was hij dat nu allang niet meer. Roy was inmiddels net zo groot en zelfs sterker dan zijn vader. Hij had een prachtig afgetraind lichaam. Net een jonge god om te zien, krachtige biceps, een goed ontwikkelde sixpack en paar gespierde benen daar zeg je u tegen. Naast dat Roy voetbalde deed hij ook aan kickboksen. Dus bang aangelegen was hij absoluut niet. Hetgeen waar Roy een ontzettende hekel aan had, was mannen die een minachting hadden voor vrouwen en daar had zijn vader William nog wel eens een handje van. Hij haatte het wanneer zijn vader zo deed tegen zijn moeder. Het maakte hem ziedend wanneer hij dit zag. In zijn ogen waren vrouwen heerlijke zachte wezens die je vooral met respect moest behandelen. Gelukkig had hij waar het om vrouwen ging een goed voorbeeld aan zijn ome Niels en ome Felix. Zij droegen hun vrouwen op handen en hadden er geen enkele moeite mee om dit openlijk aan iedereen te tonen.

Dat Nathalie zei dat ze luid ging gillen wanneer William niet snel van haar afging, dat maakte wel enige indruk op hem. Gelukkig kwam hij tot inkeer. Al mopperend rolde hij van haar af en ging aangebrand naast haar op bed liggen. Zijn penis was ontzettend stijf. ‘Mijn ballen zitten vol. Ze lopen over van het zaad. Waarom laat je ze me niet even legen in je lekkere kutje, zei William gefrustreerd van geilheid. Ondanks dat hij flink aangeschoten was van de drank en hem dat een onoverwinnelijk gevoel gaf, was er toch het besef dat wanneer hij dit zou doorzetten met Nathalie, zijn zoon hem wel eens een flink pak rammel zou kunnen gaan geven. Roy zou wakker worden en zijn moeder meteen te hulp schieten en met hem op de vuist gaan. Als dat zou gebeuren dan zouden de gelederen hoog oplopen. Het zou kunnen uitmonden in een gewelddadige knokpartij. Dat wilde hij absoluut niet. De buren zouden hun kunnen horen. Hij wilde geen heisa en al helemaal geen politie aan zijn deur. Fysiek bond hij daarom in, maar mentaal gaf hij nog niet op en probeerde hij Nathalie te manipuleren tot het hebben van seks met hem. ‘Nee ik wil het niet en daarmee uit’, zei ze hem duidelijk. ‘Jezus vrouw! Wat bezielt jou. Zo moeilijk doen. Laat me effe naar binnen. Even erin en eruit. Kom op. Ik ben geil. Ik beloof je dat ik snel zal zijn.’ Nathalie moest er niet aan denken. Ze kon hem niet luchten of zien. ‘Nee William, ik wil niet. Nee is nee en nu erover ophouden. Ga slapen. Je bent dronken. Je weet niet wat je doet.’
‘Hmpf…laat ook maar ik trek mezelf wel klaar.’
‘Je doet maar.’
‘Hmg...’, bromde William ontvreden met haar reactie. Hij was nog wat opties aan het overwegen in zijn hoofd.
‘Nath?’
‘Jaahah…’, reageerde ze geërgerd.
Mag ik anders even met je tieten spelen terwijl ik mezelf afruk? Alleen even voelen.’
‘Hou op William, stop met dat gezeur.’
‘Please…?’, ging hij door. Ze werd er gek van. Ze wilde van het gezeik af, dus dan maar even haar borsten laten betasten. Dan zou hij daarna ten minste in slaap vallen en dan kon zij ook weer terug naar dromenland.
‘Pfff…nou ok, alleen mijn borsten en verder niks en daarna wil ik graag verder slapen als je het niet erg vindt.’
‘Prima, alleen je tieten.’ William pakte wat hij pakken kon. Gretig begon hij te kneden in haar volle borsten en trok wat aan haar tepels. Ondertussen pakte hij met zijn andere hand zijn stijve vast en begon hem te verwennen. Er flitsten allerlei pornografische beelden door zijn hoofd, van hoe hij helemaal losging op Annemiek. Annemiek die onderdanig op haar knieën voor hem zat, met haar handen vastgebonden op haar rug. Zij als lustobject dienend voor zijn genot. Oo wat genoot hij van deze smerige del. Hij was van plan haar volledig te onderwerpen. Haar tot zijn persoonlijke seksslaaf te maken. Met haar te doen wat en waar hij dat wilde, gewoon wanneer hij daar zin in had. In zijn gedachten zaten zijn handen rond Annemiek haar gezicht, haar stevig vastpakkend bij haar lange blonde haren, terwijl zij zijn harde pikstoten onderging in haar mond. Hij zag voor zich hoe haar volle rode lippen zich vastzogen rond zijn lul en hoe haar zachte tong zijn eikel streelde. Hoe hij haar tot diep in haar keel neukte, net zolang totdat de kwijldraden langs haar lippen naar buiten dropen en de tranen haar in de ogen stonden. Haar reebruine ogen gevuld met tranen van lust en geilheid terwijl de zwarte mascara over haar wangen uitliep. Mmm zo geil, dacht William opgewonden. Morgen ga ik die slet nog harder aanpakken dan vanmiddag. Nu ze wat lingeriesetjes van me heeft gehad, ga ik het haar in natura laten terugbetalen. Ik zal haar er flink voor laten zwoegen….mmm. Het kon hem niet onderdanig genoeg. Na maandenlang investeren in hun relatie had Annemiek zich nog niet volledig aan hem onderworpen. Maar hij zou haar wel zo ver krijgen, maakte hij zichzelf wijs. Niels is zwak. Veel te lief voor de vrouwtjes. Annemiek liep over hem heen. Maar ik zal haar helemaal op haar knieën krijgen, haar laten kruipen en dingen met haar doen waar ze het bestaan niet eens van weet. Met een beetje overredingskracht heb ik haar gezegd Niels voor mij aan de kant te zetten. Dit heerlijke hoertje luistert goed naar mij. Nog even en dan doet ze alles voor me. In ieder geval heb ik Annemiek al verder gekregen dan Nathalie ooit is gegaan. Nath heeft zich helaas nooit vast willen laten binden tijdens de seks. Jammer eigenlijk dat dit me bij haar nooit is gelukt. Hmm…ik moet Nath binnenkort ook maar weer eens gaan bewerken. Ze is me tegenwoordig veel te mondig. Ze heeft weer eens een goede smeerbeurt nodig. Even lekker deepthroaten. Met mijn lul diep in haar mond houd ze ten minste die opstandige klep van haar dicht, dacht hij terwijl hij nog al die tijd driftig aan zijn stijve stok rukte en Nathalie haar borsten aan het kneden was.

Met een afkerig gevoel in haar maag onderging Nathalie het gekneed aan haar borsten. Ze hoorde William hijgen en genieten, maar ze keek niet zijn kant uit. Daar had ze echt geen enkele behoefte aan. Hij fantaseert vast over haar, die vieze sloerie, terwijl hij mijn borsten ligt te betasten, dacht ze boos. Ulgh wat walgde ze hiervan. Ze hoopte maar dat het gauw voorbij zou zijn. William was zo geil als wat. Zijn hand ging steeds sneller op en neer. Het zachte genotsvelletje dat zijn warme geaderde steel omsloot gloeide van de heerlijke wrijving. Een flinke dosis geilheid trok door zijn zak en lul heen. Hij wreef zijn voorhuid steeds genietend heen en weer over zijn dikke eikel. Hij gedroeg zich als een vies persvers oud mannetje dat in jaren geen seks had gehad met iemand en daarom nu losging. Opgewonden en smerig hijgend liet hij gretig zijn hand over Nathalie haar volle borsten glijden. Hij speelde dan weer zachtjes en dan weer wat steviger met haar tepels. Ondanks Nathalie haar afkeer begonnen haar knoppen steeds stijver en gevoeliger te worden. Zijn gulzige aanrakingen lieten haar lichaam niet onberoerd. Haar klit begon er tot haar grote ergernis nu ook op te reageren. De tinteling die ze er doorheen voelde gaan, deed haar verlangen naar meer. Ze haatte het dat haar kutje er nat van werd en dat het zo goed voelde. William had niks van dit alles door. Hij ging helemaal op in zijn eigen geilheid. Nathalie hoorde hem ineens een harde grom geven. William stond op het punt om klaar te komen. Het genot dat door zijn pik heen deinde voelde zalig. Kreunend spoot hij zijn warme lading uit over Nathalie haar volle borsten. ‘Ah fuck jaaaa…..Aaah hmg.’ Heerlijke dikke klodders witte sperma dreven op haar huid. Hier en daar gleed er langzaam iets van dit geile goedje naar beneden. Die twee enorme heuvels van haar helemaal versierd met zijn geil. ‘Viespeuk! Ik had niet gezegd dat je over me heen mocht spuiten.’
‘Ach zeur niet zo. Ga slapen’, zei William bot. Zwaar verongelijkt stond ze op uit bed en liep ze naar de douche. Bij de wasbak begon ze zichzelf al mopperend schoon te wassen, daarna droogde ze zichzelf af en kroop ze weer terug in bed. William voelde zich helemaal voldaan. Met een heerlijk gevoel in zijn lichaam kroop hij onder de dekens. Al gauw hierna viel hij als een blok in slaap en begon hij tot Nathalie haar grote ergernis ongegeneerd luid te snurken.
Dat gesnurk en die vieze alcohol walm die om hem heen hing kon ze niet langer verdragen. Dus besloot ze om de rest van de nacht door te brengen in Linette haar bed.

De ochtend die hierop volgde werd Nathalie rond zeven uur gewekt door haar wekker. Ze wilde op tijd klaar zijn en niet opgejaagd de deur uit gaan wanneer Annabelle haar zou oppikken. Nathalie stapte onder de douche en begon zichzelf in te zepen. Ze genoot van de warme waterstralen die over haar lichaam uiteen kletterden. Na het douchen kleedde ze zichzelf aan en begon ze zich op te tutten. Inmiddels had ze haar weekendtas ingepakt en stond ze op het punt deze naar beneden te brengen. William werd wakker van het gerommel in de slaapkamer. Nathalie had zo haar best gedaan om zo weinig mogelijk geluid te maken, maar het had niet mogen baten. Mopperend ging hij overeind zitten in bed en wreef hij de slaap uit zijn ogen. ‘Hé, kan dat niet wat zachter. Ik probeer hier te slapen,’ zei hij geeuwend.
‘Sorry hoor, ik probeer zo stil mogelijk te doen. Ik ga nu naar beneden, dan kun jij rustig verder slapen.’
Vanuit zijn ooghoeken zag hij een weekendtas op de grond staan, tot de nok gevuld met kleren, toiletartikelen en meer van die dingen. Ze kreeg de rits ervan niet dicht, zo vol zat de tas. Nathalie zag William vreemd kijken. Eerst keek hij naar de tas en daarna naar haar. Zij zag er prachtig opgemaakt en gekleed uit, alsof ze erop uitging. Hij fronste zijn wenkbrauwen. Dit begreep hij even niet. Nathalie ging er nooit op uit zonder hem. ‘Wat heeft dit te betekenen? Waar ga jij naartoe?’
‘Oh uh, ikke…ga een weekendje weg met Annabelle. Ik was van plan je rond half negen wakker te maken om het je te zeggen. Ik dacht, ik laat je nog even slapen. Ik wist het zelf ook pas gisteravond laat en toen was jij niet thuis en kon ik het je niet vertellen. Maar nu weet je het dus.’ William barste zowat uit zijn vel. Hij wist niet wat hij hoorde. ‘Jij gaat helemaal nergens heen! Jij blijft hier bij mij! Je gaat zo mijn ontbijt klaarmaken en daarna ben ik een paar uur weg voor mijn werk, want ik heb weekenddienst. Maar zodra ik weer thuis ben, ga jij mij de rest van de dag op mijn wenken bedienen, zoals altijd. Ben je nou helemaal besodemieterd! Een beetje sneaky het huis uitsluipen zonder mij te zeggen waar je heen gaat. Nou dat plan van jou gaat mooi niet door! Je zegt Annabelle af. Jij blijft thuis! Je bent mijn vrouw en je doet wat ik zeg!’, bulderde hij luid door de kamer. Dit nieuw verworven gedrag van haar dulde hij niet langer. Hij vond dat ze nu wel erg vrijgevochten werd. Dit ging hij wel even snel de kop indrukken. In zijn ogen was ze nu echt te ver gegaan. Inmiddels klaarwakker en helemaal pissed, stond hij op uit bed. Met zijn enorme gestalte liep hij dreigend op haar af. Zijn intimiderende gedrag deed haar huiveren. Vanbinnen kromp ze ineen. Bang dat hij haar zou gaan slaan. Maar ze liet hem niet merken dat hij haar angstig maakte. Dit was wel het toppunt van zijn heerszucht. Zo erg had hij zich nooit eerder naar haar toe gedragen. Roy schrok wakker. Hij hoorde zijn vader tekeer gaan tegen zijn moeder. Hij schoot uit zijn bed vandaan en snelde richting de overloop. Daar ging hij voor hun slaapkamerdeur staan meeluisteren. Hij wilde weten wat er aan de hand was. Dit klonk als foute boel. Mocht het escaleren, dan stond hij klaar om zijn moeder te hulp te schieten. Hij wachtte nog even af. Ondanks dat Nathalie haar hart in haar keel voelde bonzen, was ze van plan om William te trotseren. Met opgeheven hoofd balde ze haar handen tot vuisten en keek ze hem uitdagend in de ogen. Helemaal woest was ze vanbinnen. Dit pikte ze niet.

‘Ik ben verdomme je slaaf niet! Ik heb ook een leven en een vrije wil. Jij bepaalt niet langer hoe ik mijn leven leef. Ik ga dit weekend met Annabelle naar België en daarmee uit!’ Toen ze dit had gezegd werd haar toon wat rustiger. Het belangrijkste had ze eruit gegooid. Haar punt was duidelijk. William stond helemaal perplex. Hij hoorde haar aan met een bek vol tanden en zijn woede bleef ondertussen groeien. ‘De kinderen zijn er niet. Die zijn het hele weekend weg, behalve Roy, maar die zal wel naar zijn vrienden gaan. Dus je hebt het rijk alleen en je hoeft voor niemand te zorgen. Er staan twee maaltijden voor je klaar in de koelkast, voor vandaag en morgen, dus je hoeft je nergens om te bekommeren. Volgens mij red jij het hier tot morgenavond heel goed zonder mij. Dus…...’, eindigde ze haar pleidooi kalm en beheerst. Vanbinnen was ze helemaal niet kalm, ze stond te trillen op haar benen. De verleiding om hem te confronteren met zijn verhouding met Annemiek was groot. Maar ze beet op haar tong. Niet nu Nath. Dit is niet het juiste moment, zei tegen zichzelf in gedachten. William liep rood aan van woede. ‘Jij Rotwijf!’ Het leek wel of hij haar iets aan wilde doen. Terwijl hij nog een stap dichterbij deed in haar richting, greep hij hardhandig haar rechterpols vast. Nathalie probeerde zichzelf los te wrikken uit zijn greep. ‘Au! William laat mij los, je doet me pijn!’ Maar hij liet haar niet los. In plaats daarvan verstrakte hij zijn greep rond haar pols en begon hij als een tiran te schreeuwen. ‘Wel godverdomme! Jij kutwijf! Jij gaat nu naar mij luis…’ Hun slaapkamerdeur vloog open. William schrok op en zag Roy in de deuropening staan. Roy zijn gezicht stond op onweer. Hij was niet blij met wat zijn vader aan het doen was. En dat is een understatement. Roy maakte zijn schouders breed. Met zijn armen over elkaar en een “had je wat” uitdrukking op zijn gezicht ging hij pal achter zijn moeder staan. Haar beschermend keek hij zijn vader uitdagend in zijn ogen. William liet gelijk Nathalie haar pols los. ‘Dus’, zei Roy met een dreigende klank in zijn stem. ‘Je hebt mama gehoord.’

William bond in, maar het vuur stond hem nog in de ogen. Hij wist dat wanneer het op knokken aankwam met zijn zoon, dat hij waarschijnlijk het onderspit zou gaan delven. Trammelant met de politie hierover wilde hij niet. Dus koos hij eieren voor zijn geld en stoof hij woest mokkend langs Nathalie en Roy de slaapkamer uit en verdween vervolgens de badkamer in, de deur wild achter zich dicht smijtend. ‘Ben je ok mama?’, vroeg Roy bezorgd. Nathalie haar handen begonnen te shaken van de ontlading. Ze had zichzelf dapper geweerd. Ze knikte dat alles in orde was, maar Roy zag dat ze het moeilijk had. Hij nam haar troostend in zijn armen. ‘Sorry dat je dit moest meemaken’, zei Nathalie diep zuchtend, terwijl ze haar hoofd tegen Roy zijn borstkas liet rusten.
‘Ik ben juist blij dat ik thuis was. Die klootzak moet gewoon even normaal doen. Hij moet met zijn poten van je afblijven en zich niet als een horror gedragen. Ik wil niet weten wat hij je had aangedaan als ik er niet was geweest.’
‘Natuurlijk schat, ik ook. Ik ben ontzettend blij dat je er bent. Ik ben je heel dankbaar dat je mij heb willen beschermen tegen je vader. Maar tegelijk ook schaam ik me diep dat één van onze kinderen ons zo heeft gezien. Dit had ik je liever bespaard.’
‘Dat snap ik ma. Maar ik ben inmiddels achttien. Ik kan wel tegen een stootje hoor en ik ben zeker niet bang voor pa. Hij is eerder bang voor mij zoals je zag.’
‘Dat weet ik lieverd. Maar soms vergeet ik wel eens hoe groot je al bent. Je mag dan een sterke beer zijn, zelfs sterker nog dan je vader, maar voor mij zul je altijd mijn kleine jongen blijven, hoe oud je ook bent’, zei ze moederlijk. Hij bromde. Zo’n grote vent als hij met een stoere reputatie, wilde liever niet voor kleine jongen uitgemaakt worden. Maar tegelijk ook begon hij te glimlachen. Van haar kon hij het wel hebben. Hij vond het fijn om deze band met zijn moeder te hebben. ‘Maar ma, wat is er de laatste tijd toch tussen jou en pa aan de hand? Het lijkt wel steeds erger te worden tussen jullie twee.’ Zachtjesaan kwam Nathalie weer tot haarzelf en bewoog ze zich langzaam uit Roy zijn armen. Met een gevoel van schaamte keek ze haar zoon in zijn ogen. Ze wist dat hij recht had op uitleg maar dit kon ze hem niet geven. Althans niet nu en zeker niet het volledige verhaal. Niet zolang ze voor haarzelf de dingen nog niet op een rijtje had. ‘Ja weet je, er is zoveel gaande. Ik ga het er zeker een keer met je over hebben. Ik beloof je uitleg, alleen niet nu. Dit is niet het juiste moment. Ik sta op het punt om te vertrekken. Annabelle komt me straks halen en ik moet nog wat dingen voorbereiden.’
‘Oh ok, geen probleem hoor ma, ik begrijp het’, antwoordde Roy wijselijk. Toen zijn moeder de naam Annabelle had laten vallen, dwaalden zijn gedachten plots af naar die heerlijke milf van tweeëndertig jaar oud. Annabelle met haar goddelijke lijf…mmm. Die grote tieten van haar….daar zou ik best wel eens mijn gezicht tussen willen duwen, dacht Roy stout. ‘Waar gaan jij en Annabelle eigenlijk naartoe in België?’, vroeg hij mellow uit zijn ogen kijkend. Zijn gedachten waren nog steeds bij die heerlijke borsten van zijn moeders vriendin. ‘Nou, we gaan naar het landgoed van haar broer. Die schijnt daar een heel groot privé resort te hebben. Lekker zwemmen, sauna pakken. Ons heerlijk laten masseren. Cocktails drinken, beetje zonnebaden en genieten.’
‘Dat klinkt leuk, dat wil ik ook wel, mag ik mee?’ De hele dag naar Annabelle koekeloeren terwijl zij daar in haar bikini ronddartelt, die kans wil ik niet missen, dacht Roy verlekkerd. Hij zag het al helemaal voor zich hoe hij haar lichaam zou gaan insmeren met zonnebrandolie. Zijn grote handen glijdend over haar zachte zongebruinde huid. Mmm….zalig.
Met een dromerige blik in zijn ogen wachtte hij hoopvol zijn moeders antwoord af, die op dat moment overvallen werd door zijn vraag. ‘Uh nou Roy, ikke…denk niet dat dat gaat. Het is bedoeld als vrouwenweekend. Alleen Annabelle en ik met z’n tweeën, zeg maar.’
‘Ah toe, ik zie het niet zitten om het hele weekend alleen thuis te zijn met pa. Ik wil ook wel even genieten van een korte vakantie.’ Nathalie begreep dat heel goed. Dat was precies de reden waarom zijzelf dit weekend ook het huis ontvluchtte. Dus ging ze overstag. ‘Oké, ik zal het haar vragen.’ Roy was verheugd dat zijn moeder het ging voorleggen aan Annabelle. Hij hoopte dat Annabelle ervoor open zou staan en ja zou gaan zeggen.
Nathalie en Roy gingen samen naar beneden. Roy droeg de zware weekendtas van zijn moeder aan zijn arm en zette deze in de hal neer. In de woonkamer aangekomen belde Nathalie Annabelle met haar mobiel. Ze vroeg haar of ze het goed vond als Roy ook mee zou gaan. Annabelle zei gelijk: ‘Ja natuurlijk mag hij mee, gezellig juist!’ Roy kon zijn lol niet op en begon gelijk zijn spullen in te pakken. Lekker een gratis weekend naar een resort met een heerlijke milf aan zijn zijde. Wie doet hem wat. Hij was er klaar voor. Een paar minuten later stond Nathalie in de keuken boterhammen te smeren. Ondanks de ruzie met William zorgde ze er toch voor dat zijn ontbijt klaarstond. William kwam kort hierna aangekleed naar beneden lopen. Hij keek heel chagrijnig uit zijn ogen, maar zei verder niets. Aan de eettafel nam hij plaats en begon te peuzelen van zijn boterham met kaas. Ondertussen las hij het NOS nieuws op zijn ipad. Na het ontbijt liep hij de deur uit zonder wat te zeggen. Nathalie vond het niet fijn dat ze zo dadelijk met ruzie weg van huis zou gaan. Maar het was helaas niet anders. Om tien uur werden Nathalie en Roy opgehaald door Annabelle en reden ze richting België, naar het landgoed van Bernard en Julia.

Beste lezer ik ben me ervan bewust dat het meer drama was en amper seks in dit deel. Ik kon hier even niet omheen. Dit is onderdeel van het verhaal. Maar in deel 11 beloof ik jullie weer volop spannende seks. 😊

Liefs Aphrodite 💋