Mijn moeder verliet mijn vader en mij toen ik vier jaar oud was. Papa zegt dat ze op een dag gewoon haar spullen had ingepakt, mij bij onze buurvrouw achterliet, en nooit meer terugkwam. Geen woord of brief meer van haar na die dag. Papa denkt dat ze misschien een vriend had gekregen, waarmee ze wegliep. Daardoor heeft papa sindsdien de rol van beide ouders voor mij vervuld.

Dit verhaal gaat ook over mijn beste vriendin, Anabel. Zij en ik wonen al sinds onze geboorte naast elkaar. Haar moeder stierf toen ze vijf jaar was, dus zij en ik hebben veel gemeen, zoals het hebben van geen moeder en zo. Haar vader is bijna nooit thuis, dus ze woont praktisch bij ons in huis. We lijken wel zussen, we delen onze kleren met elkaar en we slapen bijna altijd samen. Haar vader weet niet hoe hij met haar om moet gaan, dus mijn vader is een soort van onofficiële voogd voor haar geworden. We noemen haar vader en mijn vader allebei "papa".

Mijn vader kookt altijd ons eten, en vaak komt Anabelles vader ook bij ons eten als hij in de stad is, of hij neemt ons allemaal mee uit eten. Mijn vader neemt ons allebei mee om al onze kleren te kopen. Hij heeft ons ook geleerd hoe we moeten koken, hoe we de wasmachine moeten gebruiken en hij heeft ons gedetailleerde discussies gegeven over jongens en hoe we met hen moeten omgaan als we afspraakjes gaan maken.

Onze vaders hadden ook besloten dat we moesten wachten tot we zestien zijn en dat Was oké voor Anabel en mij. Maar zu zijn we zestien en wij vinden de jongens van onze leeftijd echt heel dom. Wij zijn al veel volwassener dan zij! Het enige wat ze doen is grappen maken over onze borsten en proberen om onder onze rokken te kijken.

Papa deed ons ook in bad tot we ongeveer acht waren, en als we ziek waren nam hij ons mee naar de dokter voor een medicijn. Hij hielp Anabel en mij met het kopen van onze eerste beha, toen we veertien waren, en hij stelde ons gerust, toen we voor het eerst ongesteld werden. Hij nam ons mee om ons eerste maandverband te kopen. Hij is tegelijk een vader en een moeder voor ons allebei. Dat is best gaaf.

Anabelles vader was erg dankbaar voor alles wat mijn vader voor Anabel deed, omdat het hem van de taak ontsloeg om met haar over allerlei gênante dingen te praten. Het stelde hem ook in staat om het grootste deel van de tijd te reizen zonder zich zorgen te hoeven maken over zijn dochter.

Papa had ook gemerkt, dat Anabel en ik begonnen waren met seksuele experimenten, door elkaar "s avonds in bed te kussen en te strelen. Dat was begonnen omdat we probeerden te leren hoe we ons moesten gedragen als we met jongens uitgingen, maar al snel ontdekten we, dat we het heel lekker vonden, om elkaar te kussen en aan te raken. Op een ochtend vond papa Anabel en mij helemaal naakt in bed en we waren elkaar innig aan het zoenen. Gelukkig maakte hij er geen punt van, maar in plaats daarvan hield hij een lang gesprek met ons over seks.

Anabel en ik gegrepen dat we waarschijnlijk biseksueel waren, en papa zei dat hij dat ook was, hoewel hij sinds hij mijn moeder had ontmoet niet meer met een andere man had gevreeën, dat was al bijna achttien jaar geleden. Zowel Anabel als ik vonden het echt cool, dat Papa ons vertelde dat hij ook biseksueel was.

Op een avond, een paar maanden geleden, net voor het slapengaan, zocht ik in mijn ondergoed-la naar mijn nieuwe roze slipje, omdat ik dat de volgende dag wilde dragen. Maar nadat ik overal had gekeken, zelfs in de wasmand, en ik het nergens kon vinden, vroeg ik aan mijn vader of hij soms wist waar mijn roze slipje was.

Om de een of andere reden werd zijn gezicht toen erg rood en hij deed nerveus, iets wat hij bijna nooit doet. "Ik heb geen idee waar het is!" zei hij. "Waarom vraag je dat aan mij? Het is toch jouw taak om je eigen zaken bij te houden?"

Zijn toon was erg streng en ik begon te huilen. "Ik heb overal gekeken, papa," zei ik tegen hem. "Ik heb dat slipje pas vorige week net gekocht, toen we nieuwe kleren gingen kopen. Jij zei toen ook nog, dat je het een heel mooi slipje vond, vanwege die randjes van kant."

"Natuurlijk herinner ik me dat. Anabel en jij hebben toen allebei dezelfde roze bh en slipje gekocht, als ik me goed herinner. Weet je zeker dat Anabel niet per ongeluk die van jou ook heeft meegenomen?" Die dag was het een van de weinige dagen dat Anabel niet bij ons logeerde. Ze was dat weekend op bezoek bij haar oma. Het was heel goed mogelijk dat zij het per ongeluk had meegenomen, aangezien zij en ik altijd elkaars kleren aanhadden, maar deze keer zeker niet. "Nee, Anabel is een maatje groter dan ik, papa. Ze is al net zo groot als jij, weet je nog?"

Mijn vader is tamelijk klein, net als ik.

"Dat weet ik wel!" blafte hij terug. "Ik kan er ook niets aan doen, dat ik tamelijk klein ben, en je hoeft me er niet steeds aan te herinneren. Ik word er mijn hele leven mee geplaagd, Angela!"

"Waarom doe je zo boos tegen me?" vroeg ik tussen mijn snikken door. "Ik wil alleen maar mijn nieuwe slipje vinden. Het is niet dat ik jou ervan beschuldig dat je het hebt zoekgemaakt!"

Op dat moment ging zijn gezicht van rood naar bleekwit en Papa leek even niet meer in staat om iets terug te zeggen.

"Waarom? Wat zou ik moeten doen met jouw roze slipje?" slaagde hij er eindelijk in om uit te brengen, Meteen snapte ik, dat hij iets voor me verborg. Hij en ik waren zo close dat we geen van beiden kunnen liegen zonder dat de ander het merkt.

"Het kan me niet schelen wat je ermee hebt gedaan," begon ik, en ik werd nu een beetje boos op hem. "Maar ik wil gewoon weten waar het is. Geef me dus alsjeblieft mijn slipje terug. Ik kan best zien dat jij het hebt, dus vertel me niet dat je het niet hebt."

Papa was nerveuzer dan ik hem ooit had gezien. "Ik kan het je nu niet geven. Blijf er alsjeblieft niet steeds om vragen, want ik wil niet dat je denkt dat ik raar ben."

"Dat zou ik nooit denken, papa. Ben je soms vergeten waar je het hebt gelaten?"

"Nee, ik weet waar het is, maar ik kan het je nu gewoon niet geven. Hou er alsjeblieft over op. Ik wil niet dat je me gaat haten."

"Ik zal je nooit gaan haten," zei ik eerlijk tegen hem. "Je bent de beste vader ter wereld." Op dat moment kreeg ik een flits van inzicht. Ik besefte waar mijn slipje was. "Heb je soms mijn slipje aan, papa? Je hebt mijn slipje aan onder je spijkerbroek, nietwaar?"

Opnieuw werd zijn gezicht knalrood en hij kon niets uitbrengen. Toen wist ik, zonder enige twijfel, dat ik gelijk had.

"Ik neem het je echt niet kwalijk dat je mijn slipje leuk vindt, papa," zei ik. "Want het is het mooiste slipje, dat ik ooit heb gezien. Anabel als ik wisten meteen, dat we ze moesten kopen, zodra we ze zagen. Maar waarom draag jij het, papa? Vind je het ook zo mooi?"

Hij knikte verlegen met zijn hoofd. "Ben je erg boos op mij, dat ik het heb meegenomen, Angela? Ik weet niet hoe het kwam. Ik was vanmorgen de was in jouw kast aan het leggen, om toen ik dat nieuwe slipje zag. Het voelde zo lekker aan, dat ik gewoon even moest uitproberen hoe het zou voelen alsof ik het droeg."

"Ik ben niet boos op je, papa," zei ik tegen hem en gaf hem een knuffel. "Als je dat wilt, mag je mijn slipje best hebben. Het is niet de moeite waard om er ruzie over te maken. Maar waarom schaam je je ervoor?"

"Ik weet dat het niet de moeite waard is," antwoordde Papa, "maar andere mensen zouden zeggen dat ik raar ben of homo, als ze wisten dat ik een kanten slipje draag, maar dat ben ik niet."

"Jij bent mijn papa, en dat is alles wat ik moet weten," zei ik en ik meende het. "Als jij het leuk vindt om mijn slipje te dragen, dan is dat prima wat mij betreft." Na even te hebben geaarzeld, glimlachte papa naar mij en zei:

"Angela, ik denk dat je oud genoeg bent om te weten waarom ik jouw slipje graag draag. Het is iets waar ik al een tijdje met je over wilde praten, en nu Anabel er niet is, is dit misschien het goede moment. Ga zitten, alstublieft." Ik ging op de rand van mijn bed zitten, een beetje nerveus, omdat ik geen idee had wat hij me ging vertellen.

Na een minuut of twee nagedacht te hebben, begon hij:

"Mijn hele leven heb ik al het gevoel gehad dat ik eigenlijk als vrouw geboren had moeten worden. Ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld als man. Eigenlijk haat ik het om de meeste dagen een man te zijn. Misschien heb je wel eens in een of een andere talkshow horen zeggen dat er vrouwen zijn, die gevangen zitten in het lichaam van een man? Nou, zo is het bij mij ook, schatje. Dat is precies hoe ik me voel. Ik kan er niets aan doen. Ik heb er mijn hele leven tegen gevochten, en tot voor kort ben ik er aardig in geslaagd, maar nu ik jou en Anabel zie opbloeien tot volwassen vrouwen, werd het gewoon teveel voor mij. Toen jij en Anabel nog wit katoenen ondergoed droegen, had ik nooit de neiging om het aan te passen. Maar nu dat jij en Anabel ondergoed voor volwassen vrouwen gaan dragen, kan ik het gewoon niet weerstaan."

"Dus dit is de eerste keer dat je een vrouwenslipje aan hebt?" vroeg ik, omdat ik wilde weten wat hem ertoe bracht dit te doen.

"O nee," zei Papa en bloosde weer. "Ik begon al het ondergoed van mijn moeder aan te passen toen ik een jaar of vijf was. Ik kwam er een hele tijd mee weg, maar toen ik een jaar of elf was, betrapte ze mij en werd ik zwaar gestraft. Daarna stopte ik ermee, totdat ik getrouwd was met je moeder. Toen ging ik af en toe je moeders slipje passen. Ze heeft het nooit gemerkt, omdat ik altijd voorzichtig was met het dragen van haar slipjes, ik pakte altijd een slipje uit de wasmand, zodat ze het niet zou missen als ze ernaar zocht in haar lingerielade. Door een slipje te dragen voel ik me veel vrouwelijker, vooral een slipjes dat al gedragen is," bekende hij.

"Maar waarom maakt dat een verschil, papa?"

"Ik weet niet waarom", gaf hij toe.

"Misschien komt het omdat ze nog naar het meisje ruiken, dat het heeft gedragen?" opperde ik.

"Misschien is dat het wel, of misschien is het een soort intiem kleren delen, net zoals wanneer jij en Anabel elkaars kleren delen."

"Ja, we vinden het allebei leuk om kleren te delen," zei ik, alsof hij dat nog niet wist. Anabel en ik brachten uren door met het passen van onze verschillende outfits of het doorbladeren van mode-bladen met verschillende stijlen. Papa was er vaak bij als we kleding pasten en hij wist genoeg van kleding en mode, om zo nu en dan wat goede suggesties te doen. Anabel en ik voelden ons allebei genoeg op ons gemak bij hem, om ons uit te kleden tot in ons ondergoed, waar papa bij was. Per slot van rekening had hij ons allebei al naakt gezien sinds we kleine meisjes waren.

"Heb je mijn beha's en slipjes al eerder gepast, Papa?" vroeg ik met een zachte stem, want ik wilde hem geen slecht gevoel geven. "Ik vind het niet erg hoor, als je dat hebt gedaan."

"Nee, alleen dit slipje," zei hij weer, hevig blozend. "Sinds mijn moeder mij betrapte op het dragen van haar rode zijden jurk en hoge hakken, ben te zenuwachtig geweest om zulke dingen opnieuw te proberen. Dat was echt een heel traumatische ervaring voor mij. Mijn moeder noemde mij daarna jarenlang een mietje."

Ik begon weer te snikken, maar dit keer omdat ik medelijden had met papa. Ik omhelsde hem en een paar minuten snikten we allebei.

"Dat moet echt vreselijk voor je zijn geweest," zei ik zachtjes in zijn oor. "Als ik iets kan doen, dan zal ik het doen, en ik zal je nooit uitlachen of je een mietje noemen, papa. En ik weet zeker, dat Anabel dat ook niet zal doen. Is het goed als ik het haar vertel?"

"Ik denk het wel," zei papa. "Ik weet toch hoe jullie tweeën zijn, jullie hebben geen geheimen voor elkaar, maar probeer haar alsjeblieft duidelijk te maken, dat ik niet raar ben."

"Ik zal ervoor zorgen, papa. Anabel is heel open en begripvol, dus ik weet zeker dat het goed komt. En zij houdt ook van jou, dat weet je. Je maakt een belangrijker deel uit van haar leven, dan haar eigen vader."

Papa knikte terwijl hij zijn ogen afdroogde aan een tissue die ik hem had gegeven. "Mag ik je nog iets vragen, papa?" vroeg ik. "Maar als je er nerveus van wordt, dan doe ik dat niet."

"Ik word er wel een beetje nerveus van," gaf hij toe, "maar ik wil het nu liever helemaal naar buiten brengen, zodat er geen misverstanden ontstaan. Dus vraag me maar wat je wilt weten."

"Je zei dat je het gevoel had dat je als meisje geboren had moeten worden. Is dat ook waarom je haren zo lang zijn?" Zijn haar was van nature blond en golvend. Hij liet het groeien tot het een paar centimeter over zijn schouders was, en hij droeg het meestal in een paardenstaart. Omdat hij thuis gegevens invoerde voor een medische firma in de buurt, hoefde hij zich geen zorgen te maken over lang haar of het dragen van pakken. Hij verdiende niet veel, maar aangezien Anabel de hele tijd praktisch bij ons woonde, was haar vader erg gul en hij betaalde papa alle onkosten.

"Ja, ik denk dat dat de reden is waarom ik mijn haar zo lang heb laten groeien, omdat ik het leuk vond dat het zo mooi golvend is. Heel vrouwelijk."

Daar had ik nooit aan gedacht. Mijn haar was ook lang en ik droeg het ook vaak in een paardenstaart. En Anabel had ook lang haar, in een heel mooie kastanjebruine tint. We borstelden vaak elkaars haren, en deden ze in grote rollers toen krullen in de mode waren.

"Ok, ik heb nog één vraag, papa. Scheer jij soms je benen en armen? Want ik heb er nog nooit haren op zien zitten."

"Nee, gelukkig hoef ik dat niet te doen. Ik ben net als jij, Angela. De enige plek waar ik lichaamshaar heb, is onder mijn armen en op mijn schaamstreek."

"Anabel en ik vroegen ons dat laatst nog af toen we jou zagen, in die korte broek die je toen aan had. Je hebt echt mooie benen, Papa. Anabel moet haar benen nu scheren, tot net boven de knie. En soms, als we samen douchen, scheer ik haar benen voor har. Ik ben wel blij dat ik de mijne niet hoef te scheren."

"Ik hoef mijn gezicht maar één keer per week te scheren," voegde hij eraan toe, "en zelfs dan is er bijna geen baard. Ik ben niet zo mannelijk."

"Ja, dat ben je wel! Ik hou van je, papa," zei ik tegen hem, "en dat zal nooit veranderen. En Anabel houdt net zoveel van jou als ik. Niemand is belangrijker voor ons dan jij."

"Ik hou ook van jullie allebei," zei Papa tegen me. "Jullie zijn mijn lieve vriendinnen. Daarom is het belangrijk voor mij, dat jij en Anabel dit helemaal begrijpen. Ik wil niet dat jullie me raar of eng vinden."

"Waarom zou het raar zijn? Het wordt toch ook niet als raar beschouwd, als meisjes jongenskleding dragen? Niemand maakt daar een probleem van! Trouwens, als dat is hoe je er graag uitziet, dan is dat het enige waar ik om geef. Vind je soms dat je er raar uitziet in een slipje? Dat lijkt me juist raar." En toen moest ik giechelen.

"Misschien is dat niet wat ik probeer te zeggen," zei papa nadat hij er even over had nagedacht.

"Ik weet het!" Ik onderbrak hem. "Ik wil graag zien hoe je eruitziet, Papa. Laat het me eens zien, alsjeblieft?"

"Nee, ik zou me te veel schamen", zei hij tegen me. "Ik weet dat je me wel vaak in mijn onderbroek ziet, maar dit is iets anders."

"Waarom is het anders?" vroeg ik. "Ik weet toch hoe je eruitziet in je onderbroek en ik weet ook hoe mijn slipje eruitziet, dus het maakt niet uit. Je ziet Anabel en mij toch ook de hele tijd in onze slipjes lopen en wij zien jou toch ook in je onderbroek? Stop eens met zo verlegen te doen, papa!"

"Ok, als je erop staat! Maar als je me gaat uitlachen, dan word ik boos op je!"

"Ik beloof dat ik dat niet zal doen," zei ik en omhelsde hem weer. "Ik houd veel te veel van je, om je een slecht gevoel te geven, papa."

Ik liet hem weer los, en Papa stond op, knoopte zijn spijkerbroek los en ritste hem open, liet hem langs zijn slanke benen naar beneden glijden en stapte eruit. Toen het roze slipje in zicht kwam, kon ik alleen maar denken aan hoe mooi het eruit zag en hoeveel Papa op een vrouw leek! En ik was ook een beetje verbaasd, omdat ik geen enkel teken van zijn mannelijke delen kon zien.

"Het ziet er echt heel leuk uit," zei ik tegen hem. "En ik vind het helemaal niet erg, dat je mijn slipje draagt."

"Bedankt! Ik ben blij dat je het niet erg vindt." Ik kon zien dat Papa zich begon te ontspannen.

"Waarom zou ik dat erg vinden? Jij hebt er ten slotte voor betaald. Jij betaalt al mijn spullen, papa. Ik vind het leuk om mijn kleren met Anabel te delen, en ik vind het ook leuk om mijn slipje met jou te delen!"

"Je bent erg lief, Angela. Ik houd veel van je," zei papa terwijl hij me op mijn wang kuste. "En dat is waarschijnlijk de reden waarom Anabel ook van jou houdt."

"Mag ik ook nog vragen waarom ik geen bult in je slipje zie, zoals wanneer ik je in je onderbroek zie?" vroeg ik.

"Die zit er nog wel," zei Papa met een blos. "Maar ik heb hem tussen mijn benen gestopt, zodat ik er meer als een vrouw uitzie."

"Dat doet je ook," zei ik met een glimlach. "Vanaf je middel naar beneden lijk je nu precies op mij!"

"Ik zie er nooit zo mooi uit als jij, Angela. Elke dag zou ik willen dat ik met dezelfde onderdelen tussen mijn benen geboren was, als jij!"

"Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat je een echt meisje bent, Papa." Ik meende het toen ik het zei. "Het is leuk dat je het zo goed kunt verbergen."

"Misschien komt dat omdat hij zo klein is als hij slap is," zei Papa met een grijns. "Dat heeft jouw moeder mij ten minste altijd verteld. Maar nu is hij echt wel tamelijk groot"

"Kom mee!" drong ik aan en lachte met hem mee om zijn grap. "Ik sta niet tegen je liegen. Kom mee voor de spiegel staan, dan zal ik het je laten zien."

Ik pakte zijn hand en liep naar de spiegel op de kastdeur. Ik deed mijn badjas uit en ging naast hem staan, alleen mijn witte kanten bh en mijn bijpassende slipje aan. "Zie je wel?" zei ik terwijl we heup aan heup voor de spiegel stonden, mijn arm om zijn middel. "Vanaf je middel naar beneden zie je er net zo uit als ik! Ik denk dat ik een nieuwe vriendin heb!" giechelde ik.

Toen lachte Papa ook. "Geen wonder dat ik dol op je ben, Angela. Ik zou niets liever willen dan een meisje zijn en je beste vriendin zijn, maar we weten allebei dat dat niet mogelijk is. Had ik maar van die mooie borsten, zoals die van jou," zei hij, terwijl hij keek naar mijn cups. De beha die ik aan had, zorgde ervoor dat ze er mooi groot uitzagen.

"Je zou best borsten kunnen hebben, papa," zei ik. "Je hebt alleen een beha nodig met flink wat vulling erin. Dan lijkt het net alsof je ook borsten hebt."

"Dat zou leuk zijn, maar ik zou toch liever de echte borsten hebben," antwoordde papa. "Daar heb ik altijd van gedroomd."

"Nou, je hebt nu nog een platte borst," plaagde ik hem terwijl mijn hand over zijn T-shirt en borst gleed. "Doe me een plezier, papa. Trek je T-shirt eens uit. Ik wil iets proberen."

Zonder op zijn antwoord te wachten, pakte ik de onderkant van zijn shirt vast en trok het over zijn hoofd.

"He Angela, wat ben je aan het doen?" riep hij vanonder zijn hemd. "Je zult daar echt geen vrouwenborsten vinden! Ik ben Anabel niet!"

"Dat weet ik best," zei ik terwijl ik zijn T-shirt uittrok en zachtjes over zijn tepel streelde. "Je hebt echt niet veel. Je lijkt op Anabel en ik toen wij pas zeven jaar waren."

"Wat heeft dit dan voor zin?" hij vroeg. "Waarom heb je mijn T-shirt uitgetrokken?"

"Omdat ik wil dat je mijn beha even aandoet," zei ik tegen hem, "Ik denk dat je er geweldig leuk uitziet met wat vulling erin. Ik weet zeker dat hij je zal passen. Wil je dit alsjeblieft voor me doen?" Terwijl ik dat zei, liet ik mijn beha over mijn armen wegglijden en hield hem toen voor de neus van papa. Ik zag dat hij nieuwsgierig naar mijn blote borsten staarde en dat gaf me het gevoel dat ik nu de baas was. Ik voelde me niet meer verlegen om gedeeltelijk naakt voor mijn vader te staan.

"Wauw, wat bent je mooi," zei hij terwijl hij de beha van me aannam, nog steeds naar mijn meisjesborsten starend. Wat zou ik graag zulke borsten hebben zoals die van jou, Angela. Ik wil die beha wel passen, maar ik weet niet hoe. Ik heb nog nooit een beha gedragen."

"Laat mij je maar helpen," antwoordde ik, en om de een of andere reden begonnen mijn tepeltjes stijf te worden. "Steek je armen maar uit," zei ik tegen hem, en dat deed Papa. Ik schoof de beha over zijn slanke armen en realiseerde me hoeveel ze op mijn armen leken. Toen ging ik achter papa aan, schoof de bandjes over zijn schouders en haakte de haakjes vast. Toen ik zag dat de voorkant van de beha te hoog zat, stak ik mijn hand uit en trok hem naar beneden. En terwijl ik dat deed, drukten mijn blote borsten en mijn stijve tepels tegen Papa's rug. Een rilling ging door me heen.

"En, hoe voelt dit?" vroeg ik zodra de beha was aangepast.

"Lekker!" zei Papa en drukte zich met een glimlach tegen me aan.

"Ik bedoelde hoe die beha voelt, niet ik, gekkie," giechelde ik.

"Ik bedoelde ook die beha, gekkie", zei Papa lachend. "Want hij is nog warm van jouw lichaam!"

Toen ik weer naast hem ging staan, zei Papa: "Ik hou wel van het gevoel van een beha. Het voelt aan alsof ik er mijn hele leven er eentje had moeten dragen."

"Misschien had je dat ook moeten doen," beaamde ik. "Want het staat je nu al mooi, maar wacht maar tot ik hem heb opgevuld. Dan ziet het er nog veel beter uit!" En ik pakte een paar van mijn oude sokken en stopte ze in elk van papa's bh-cups. De beha zag er nog een beetje klonterig uit, dus ik kneep een beetje in elke cup, om de vulling meer als echte borsten te vormen. "Ziezo, dat ziet er al een stuk beter uit," zei ik. "Hoe vind je het om borsten te hebben, papa?"

"Misschien moet ik het niet toegeven," begon hij, terwijl hij voor de spiegel heen en weer draaide om elk aspect van zijn nieuwe uiterlijk te bekijken, "Maar ik vind het geweldig!" En toen draaide hij zich weer naar mij toe. "Ik wou alleen, dat mijn borsten echt waren, en net zo mooi als die van jou, Angela!" Hij keek naar mijn nog steeds blote borsten en het was duidelijk dat hij jaloers op mij was.

"Hou je echt zoveel van mijn borsten, papa?" vroeg ik, pakte ze vast en tilde ze een beetje omhoog. Dat had ik een meisje dat zien doen in een porno-video, die Anabel en ik op een avond bij haar thuis hadden bekeken. Dat had ons zo opgewonden gemaakt, dat we daarna nog uren met elkaar hadden gezoend en gespeeld.

"Ze zijn echt perfect, lieverd," zei hij. "Geen wonder dat Anabel niet kan stoppen met jou te knuffelen. Je weet het misschien niet, maar ik kan jullie tweeën goed horen, als jullie 's nachts in bed met elkaar spelen. Ik ben echt blij dat Anabel en jij zulke goede vriendinnen zijn. Maar denk je niet, dat je borsten nu beter weer moet bedekken? Immers, ook al ben ik je vader, ik ben nog steeds een man, en de aanblik van zulke mooie meisjesborsten is wel erg sexy!"

En ja hoor, toen ik naar de voorkant van zijn slipje keek, werd het mij duidelijk wat hij bedoelde, want ik kon daar een flinke bobbel verschijnen en ik besefte dat mijn vader een erectie had gekregen, helemaal door mij! Een golf van opwinding ging door me heen en ik lachte naar trots naar mijn papa.

"Je ziet er helemaal niet uit als een man," plaagde ik hem, "en al helemaal niet in die mooie beha en dat leuke slipje. Ik hoef mijn borsten dus niet te bedekken. We zijn toch alleen maar met twee meisjes hier? Anabel vindt het ook geweldig als ze bloot ziet, en ik vind het ook leuk om haar bloot te zien."

En meteen leunde ik naar voren en kuste papa op de lippen. En een paar tellen later, toen ik voelde dat hij gunstig reageerde op mijn kus, sloeg ik mijn armen om hem heen en voelde ik zijn beha tegen mijn blote borsten drukken. Ik voelde ook die grote bobbel in zijn slipje tegen mijn onderbuik aandrukken terwijl ik mijn tong tussen zijn lippen stak en zijn mond binnenging. Ik kuste hem net zoals Anabel en ik altijd tongzoenden. Maar tot mijn teleurstelling trok papa zich terug.

"Ik houd meer van je dan van wat dan ook in deze wereld, Angela, maar dit mogen we niet doen. Hoe heerlijk het ook voelt, jij bent nog te jong om hieraan te beginnen, en bovendien ben je ook nog mijn eigen dochter!"

"Sorry, papa," zei ik. "Ik liet me even meeslepen."

"Dat deden we allebei, dus laten we het maar vergeten. Ik ben hoogstwaarschijnlijk de enige man ter wereld die jou kan weerstaan, lieverd, zo praktisch naakt als je nu bent. Je bent echt heel mooi. En ik zou willen dat mijn lichaam net zo was als het jouwe, dan zou ik deze beha niet nodig hebben die ik nu aan heb."

"Ik zou ook willen dat jouw lichaam op het mijne zou lijken, papa. Maar dan zou ik je mama moeten noemen. Weet je, je zou echt die roze beha moeten dragen, die bij dat roze slipje past."

"Ik weet het, mijn lieve Angela. Mijn hele leven heb ik heel veel aandacht besteed aan hoe vrouwen zich kleden. Ik lees zelfs jouw Tina-bladjes, zodat ik op de hoogte blijf van de nieuwste meisjesmode. Maar nu is het tijd voor jou om je beha weer om te doen, voordat ik me weer laat meeslepen."

"Ok, papa, maar je liet je nauwelijks meeslepen. Ik was ten slotte degene die jou kuste? Blijf je mijn beha dragen? Als je dat doet, dan pak ik wel een andere voor mezelf."

"Misschien zal ik dat ooit wel doen, maar nu nog niet, Angela," zei papa terwijl hij mijn beha uitdeed en hem aan mij teruggaf. "Maar ik blijf jouw slipje dragen, als je het niet erg vindt. Ik vind het gewoon geweldig hoe mooi het me staat."

"Natuurlijk vind ik dat niet erg, papa. Dat heb ik je toch al gezegd? Ik hoop dat je het altijd blijft dragen. Het staat je echt goed," zei ik, en ik meende het. "Beloof me dat je altijd slipjes zult gaan dragen? Beloof me, dat je dat wilt."

"Ok, als jij erop staat," antwoordde papa, alsof hij het alleen maar deed om mij blij te maken. "Ik kan jou niets weigeren, weet je dat?"

En nogmaals lachten we allebei. Zonder erbij na te denken sloeg ik mijn armen om zijn nek en kuste hem opnieuw, vergetend dat ik nog steeds een ontbloot bovenlijf had. En deze keer was het Papa's tong die in mijn mond binnendrong en ik drukte gewillig mijn lichaam tegen zijne. God, het voelde echt heerlijk! Zoals mijn gewoonte was als ik Anabel kuste, liet ik mijn hand naar zijn billen glijden en streelde zijn zijdezachte roze slipje. En papa's handen vonden mijn borsten, en even later voelde ik hem huiveren, terwijl hij zich tegen mij aan wreef.

Een paar minuten later liet papa me los. "Stop Angela!" zei hij. "We mogen dit soort dingen niet doen! Ik ben ten slotte je vader en jij bent nog maar een kind!"

Ik deed een stapje achteruit en wees naar de spiegel. "Kijk papa. Ik ben nu geen kind meer. Ik weet best dat ik nog jong ben, maar ik ben al een vrouw, en geen kind meer. En jij lijkt ook veel meer op een vrouw dan op iemands vader, dus het is helemaal niet erg. Anabel en ik doen ook al veel meer met elkaar, dan kussen en elkaars borsten aanraken."

Papa schonk me een zwakke glimlach. "Je hebt gelijk, Angela, je bent geen kind meer," zei hij. "Je bent een aantrekkelijke jonge vrouw. God, wat zou ik graag willen dat ik er net zo uitzag als jij! Ik zou dolgraag net zo mooi en vrouwelijk zijn als jij!"

"Ik denk dat Anabel en ik je best kunnen helpen om meer op ons te lijken, Papa. Zou je dat willen?"

"Dat zou ik wel willen, maar ik weet niet zeker of een droom die uitkomt of een nachtmerrie voor mij zou zijn. Dat is wel een hele grote stap om te nemen. Ik zal misschien nooit meer mannelijk kunnen worden als ik eenmaal echt geprobeerd heb om een vrouw te zijn!"

"Je lijkt al veel meer op de moeders van mijn vriendinnen dan op hun vaders. En Anabel en ik vinden je allebei heel cool. En we zijn blij dat je niet zo'n bierdrinkende voetbal kijkende vader bent. We vinden het geweldig dat je vaak met ons gaat winkelen en samen met ons naar romantische films kijkt."

"Jullie zijn ook heel speciaal, Angela. Ik voel me veel dichter bij jou en Anabel, dan ooit bij je moeder."

Ik hield papa vast en kuste hem innig.

"Ik vind het zo heerlijk om zo dicht bij jou te zij, Papa. Bij jou voel ik me zo veilig," fluisterde ik in zijn oor. Ik stak mijn hand uit en haalde het elastiekje uit zijn paardenstaart en liet het lange haar over zijn schouders vallen. Zijn gezicht was nu omgeven door blond golvend haar.

"Zo vind ik je veel leuker," zei ik, terwijl ik mijn vingers door zijn haar liet glijden, waardoor hij bijna hetzelfde kapsel kreeg als het mijne.

Papa draaide zich om, om in de spiegel te kijken en glimlachte. "Ik vind dit ook mooier, Angela. Zo lijk ik van buiten meer op hoe ik me van binnen voel. Ik ga altijd slapen met mijn haren los."

"Goed idee, papa." Ik liep naar mijn klerenkast en pakte mijn nachtjapon, knielang wit nylon met een roze lint. Anabelles nachtjapon hing daar ook, naast de mijne. Wij hadden dezelfde maat, behalve onze beha's en schoenen. Zij heeft al een C-cup en ik een B. En haar schoenen zijn ook een halve maat groter dan de mijne.

Toen ik mijn nachtjapon over mijn hoofd trok en hem over mijn lichaam liet glijden, kreeg ik een heel goed idee. "Sluit je ogen eens, papa," zei ik tegen hem. "Want ik wil je met iets verrassen."

"Goed, maar het wordt al laat en ik heb slaap, dus schiet wel een beetje op, lieverd," zei Papa met zachte stem.

Toen ik zag dat zijn ogen stijf dicht waren, draaide ik zijn rug naar de spiegel en zei: "Steek je armen omhoog", en omdat hij net zo lang is als ik, was het gemakkelijk voor mij om Anabelles nachtjapon over zijn lichaam te laten glijden.

"Niet kijken voordat ik je het zeg!" beval ik met mijn strengste stem.

"Goed, maar ik denk dat ik al weet wat je hebt gedaan, Angela," antwoordde hij met een stralende glimlach.

Stilletjes pakte ik het parfum van mijn nachtkastje en bespoot papa's hals en borst ermee, voordat hij bezwaar kon maken.

"Ok, nu mag je kijken," zei ik tegen hem. Ik draaide hem langzaam om, zodat hij in de spiegel kon kijken, en ik moest hem vasthouden, omdat hij bijna flauwviel toen hij zag hoe geweldig mooi hij eruitzag. Met zijn gezicht omlijst door zijn lange blonde haren en zijn slanke lichaam gehuld in de pure witte nachtjapon, leek papa net zo veel op een meisje als ik zelf.

"Oh, Angela! Dit is zo geweldig!" riep hij. "Kijk eens hoe mooi ik eruitzie! Heel erg bedankt! Ik weet niet of ik dat nooit in mijn eentje had gedurfd, maar nu jij me hebt laten zien hoeveel vrouwelijker ik eruit kan zien, weet ik zeker dat ik het nog veel vaker zal doen!"

"Het staat je geweldig!" zei ik, en ik meende het. "We zien er nu uit als een moeder en een dochter." Ik nestelde me naast hem en bewonderde ons beiden in de spiegel. "Mag ik je nu ook Mama noemen, alsjeblieft? Het is zo geweldig om weer een moeder te hebben. En ik hou zo veel van je!"

"Ik zou dolgraag Mama willen heten," zei Papa en zijn ogen glinsterden van geluk. Hij draaide zich naar me toe en omhelsde me. "Geef je moeder een lieve kus, Angela. Ik kan haast niet geloven hoe opgewonden ik ben."

Deze keer kuste mijn nieuwe moeder me heel langzaam, waardoor het genot steeds maar toenam, terwijl we elkaar vasthielden. Ik streek met mijn handen over die heerlijk zijdezachte nachtjapon en we wreven onze venusheuvels tegen elkaar. Toen Papa's hand mijn borsten vond, kreunde ik en zoog ik opgewonden op zijn tong.

"Omdat Anabel er vanavond niet is, wil ik vanavond bij jou slapen, mama!" zei ik. "Zeg alsjeblieft dat jij het ook wilt. Want ik wil zo graag nog meer met mijn nieuwe moeder knuffelen."

"Ik zou het graag willen, maar dat is wel gevaarlijk om te doen," zei Papa, terwijl zijn vingertoppen met mijn stijve tepeltjes speelden. "Hoe verstandig we ook zijn, er kunnen rare dingen gebeuren, Angela. Ik weet niet zeker of ik mezelf wel onder controle kan houden. Ik heb geen seks meer gehad, sinds je moeder ons heeft verlaten."

Terwijl ik mijn handen op zijn billen legde en ze door zijn slipje heen zachtjes masseerde, kuste ik Papa nog een keer en zei toen: "Ik voel hoe opgewonden je bent, mama. Ik vind het zo fijn als jij je kutje tegen me aanwrijft. Net als Anabel altijd doet, alsjeblieft Mama."

"Ok, je mag vannacht bij mij bed, want ik kan ook niet stoppen met jou te knuffelen en te zoenen, maar we moeten wel grenzen afspreken. Ik denk dat het niet mis zal gaan, als we allebei onze slipjes aanhouden. Alleen kussen en aanraken is niet zo erg. Maar bedenk goed dat je nu een volwassen vrouw bent, Angela, en dat betekent dat je zwanger kunt worden!"

"Dat weet ik toch, mama. Oké dan, we mogen onze slipjes niet uittrekken."

Nadat ik dat had beloofd, stapte ik in bed en hield de dekens voor mijn nieuwe moeder omhoog. Zij voegde zich bij me, nadat ze eerst nog het licht had uitgedaan. Het duurde een hele tijd voordat we gingen slapen. Eerst gaf ze me een orgasme, door alleen mijn blote tepels te kussen, en daarna nog eens, door mijn klitje met haar vingers door mijn slipje heen te strelen. Toen haalde ik voorzichtig mama's stijve erectie uit haar slipje tevoorschijn, en schoof hem onder de dunne stof van mijn eigen slipje. En mijn nieuwe Mama begon heel zachtjes met haar stijve erectie over mijn natte kutje te wrijven, terwijl ik haar ballen streelde, totdat zij kreunend klaarkwam en al haar zaad tussen mijn kletsnatte schaamlippen spoot. Maar gelukkig hadden wij allebei nog onze slipjes aan!

We vielen in elkaars omhelzing in slaap en ik had die nacht de mooiste dromen.

---