De hele week gebeurde er van alles en nog wat. Misschien niks bijzonders als je in een normaal gezin leeft. Maar ik keek iedere dag uit naar de maaltijdbezorger. Iedere dag kwam hij precies op tijd. Ik had de magnetron schoongemaakt zodat we het eten ook op konden warmen. De lerares, die ons op een ijsje had getrakteerd, was bij ons thuis gekomen om te kijken hoe we leefde. Ma was gelukkig net weg. “Wat een puinzooi” zei ze. Ik liet haar de kamer zien waar ik en mijn broertje sliepen. “Hier kunnen jullie niet studeren” zei ze. “Maar eerst ga ik een schoonmaakdienst regelen om hier alles op te ruimen”. Ze pakte haar telefoon en appte wat. “Over twee uur komen drie schoonmakers hier” zei ze. “Tegen de avond is alles schoon”. “Dat kunnen we toch niet betalen” zei ik. Ze keek me lachend aan. “Jij hebt iemand getroffen die veel voor jou overheeft”. Ik begreep het niet. “Tim betaald de rekening” zei ze.

Ze nam ons mee naar buiten. “Jullie zullen voor jezelf moeten blijven zorgen” zei ze. “maar weet wel dat jullie nu een paar mensen om jullie heen hebben die jullie helpen”. “Totdat we een definitieve oplossing hebben gevonden houden Tim en ik een oogje in het zeil”. We moesten beloven dat we iedere dag zouden eten en na het eten de afwas zouden doen. Ook moesten we beloven om in het huis van Tim ons huiswerk te maken.

Het huis werd helemaal gereinigd en ik had ons huis nog nooit zo schoon gezien. Mijn broertje en ik spraken af dat we zouden zorgen dat het schoon zou blijven. Ook gingen we iedere schooldag naar het huis van Tim en maakte ons huiswerk voor we weer naar huis gingen om daar op ons eten te wachten. Ik maakte me zorgen. Tim had gezegd dat hij ons deze week door zou laten komen. Maar na deze week was er nog een week en hoe moesten we die doorkomen? En hoe moest ik dat betalen. Zou hij me willen neuken. Ik dacht er veel over na. Als ik hem nou eens iedere week één keertje zou neuken, zou dat dan genoeg zijn?

De week ging verder rustig voorbij. Ik wilde dat ik Tim weer zag. Iedere dag kreeg ik wel een berichtje van hem en vertelde ik wat ik gedaan had. “Morgen komen Sai en ik weer” schreef hij op vrijdag. “En we nemen iemand mee die we je voor willen stellen”. “Vergeet je broer niet mee te nemen op zaterdagmiddag”.

De volgende ochtend gingen we met zijn drieën naar huis. Eenmaal thuis riepen we ook Akira, Gina en Merel erbij. We gaven ze een update over de levensomstandigheden van Keira. We waren het er meteen over eens dat we Keira en haar broer zouden ondersteunen. We zouden Keira duidelijk moeten maken dat we geen seksuele tegenprestatie verwachtte.

Na het gesprek kwam Merel bij me. “Je wil Keira als een sugar girl hè”. Ze sloeg de spijker op zijn kop. “Het is een leuke meid” zei ik. “Ik kan haar wat extra geven en zij kan de nachten bij me zijn als Sai werkt”. “Je moet haar steun indirect geven” zei ze. Ik keek Merel vragend aan. “Niet jij moet haar in het dagelijkse leven steunen, je moet alleen die steun betalen zonder dat ze het weet” zei ze. “Dan kun je onafhankelijk van die steun haar langzaam naar binnen trekken”. Daar zat wel wat in. Maar wie kon dat doen vroeg ik me hardop af. “Daar vind je wel wat op pa” lachte ze en gaf me een duw. Het spel was weer begonnen. Ergens vandaag zou ze door mij geneukt worden. Natuurlijk wilde ik wel winnen.

Natuurlijk liet Merel af en toe eens even zien dat ze geen slipje aan had. Shit, daar moest ik echt in. Natuurlijk pestte ik haar ook terug. Dan ging ik achter haar staan en liet mijn handen in haar jurkje glijden. Ik was er bijna aan toe om toe te geven en mijn verlies te accepteren toen ik een berichtje kreeg van de lerares van Keira. Ze was in het huis van Keira geweest en een schoonmaakploeg besteld in de hoop dat ik de kosten wilden overnemen. Natuurlijk deed ik dat. Ze schreef dat overal in het huis schimmels zaten en ze wilden niet weten hoeveel ongedierte er zou zitten. Ik was meteen weer afgekoeld.

Dat duurde niet lang echter. Heel even streelde Merel over haar gleuf. Ik pakte haar op en gooide haar over mijn schouder. In mijn kamer gooide ik haar op mijn bed. Ik kleedde mezelf uit. Merel was sneller. Mijn pik was knalhard maar ik wilde niet vooraf ontspannen om later langer in haar kut te zitten. Ik ging meteen op haar liggen. “Haast pa” pestte ze me. Ik stak mijn lul meteen in haar kut. Ze kreunde bij de penetratie. Ik begon meteen te stoten. Het was weer heerlijk om in haar te zijn. Ondanks dat de druk hoog was bleef ik nog redelijk lang door blijven stoten. Ik zag hoe ze klaarkwam. Het gezicht ontplofte van genot. Nog een stoot, en nog één. En toen spoot ik. Ik pakte haar vast en draaide ons om zodat ze op me kwam te liggen. Mijn lul was door de draai uit haar gegleden. We maalde er niet om. “Je bent me er een” zei ik tegen haar. “Moet jij zeggen”. We bleven elkaar een soort van verliefd aankijken. We knuffelde elkaar, kuste elkaar en ineens zakte Merel iets naar beneden. Mijn lul was allang weer hard en Merel wist het. Hij gleed zo bij haar naar binnen. We bleven heerlijk liggen zonder echt te bewegen. We lagen zeker een half uur zo toen ze rechtop ging zitten. “Actie” zei ze en begon op en neer te wippen. Twee flinke ladingen kutgeil later spoot ik haar voor de tweede keer vol.

De volgende dag nam ik contact op met Aida. Aida was een ex-vriendin van me. Ze woonde alleen en werkte als zelfstandige. Ik vertelde haar over Keira. “Ik kom er aan” zei ze. Nok, Sai en ik spraken met Aida. Ze wilde graag de rol van zorgmoeder op haar nemen. Ze zou koken voor de familie en ruimte beschikbaar stellen waar de twee konden studeren. Verder zou ze een luisterend oor hebben als dat nodig was. We spraken af dat we haar alleen zouden voorstellen en dat we niet zouden vertellen dat wij de kosten zouden betalen. “Nu nog een huis in de buurt” zei Nok. Niemand had daar aan gedacht. Sai keek wat er te koop stond en ik appte met de lerares of ze de buurten kende. Gelukkig was er genoeg aanbod. We vonden een huis dat nog geen 100 meter van het huis van Keira stond.

De volgende dag gingen Aida, Gina en Akira kijken. Ons bedrijf zou het huis kopen en opknappen. Ze bezochten het huis en kochten het. Het zou nog één maand duren voor het bewoonbaar was. Tot die tijd zouden we een hotelkamer huren. Niet ideaal maar nog altijd beter dan niks doen.