Het Meer - 2

Hij kijkt uit over het water. Hij is hier graag. Dit is de enige plek waar hij echt even tot rust kan komen. Zeker na een hectische week met te veel afspraken en te veel mensen. Buiten het geruis van de wind door de bomen en de vogels die af en toe van zich laten horen, is het hier stil. Hij sluit zijn ogen, gaat rustig liggen hoopt dat de koppijn snel weg zal zakken.

' Ja, zo zie ik ze nooit,' hoort hij ineens.

Hij opent zijn ogen en ziet het silhouet van een vrouw.

'O, sliep je?'

Ze zal niet veel jonger zijn als hij, haar rode haren vallen wild om haar gezicht. Ze draagt een witte blouse en een grijze bermuda met daaronder lederen slippers. In haar hand houdt ze een fotocamera, ze draagt een verweerde tas.

'Nee, nee...' zegt hij, maar twijfelt aan zijn eigen antwoord. Hij gaat overeind zitten. Ze heeft groene ogen, sproetjes op haar gezicht en een halfboze blik.

'Jammer...'

'Dat ik niet sliep?'

Ze kijkt even verveeld omhoog. Haar mondhoeken hangen een beetje naar beneden, en hij ziet nu hoe mooi ze is. Slanke kaaklijn, een zachte huid en prachtige lippen.

'Nee, dat je hier bent, er is hier nooit iemand.'

'Dan hebben we iets in overeenstemming, ik zie hier ook nooit iemand.'

'Heb jij ze wel eens gezien?'

'Wie?'

'Niet wie, wat, het koppeltje.'

'Een koppel, een echtpaar?'

'Nee joh, zwanen... zwanen!' De furie spat uit haar ogen, maar ze verzachten even snel weer.

'Nee, nooit gezien, mooi, jij dus wel?'

'Ja, he he,' ze houdt haar camera omhoog, 'waar zou deze voor zijn?'

Hij lacht, houdt ervan als iemand zo in de emotie kan zitten.

Haar gezicht toont een grimas, maar meteen daarna houdt ze haar hand voor haar lippen en lacht.

'Oh... sorry, ik ben weer eens super fel. Jij kan er niks aan doen dat... en ik ken je niet eens en ja, die zwanen, oh ik had ze echt graag gefotografeerd vandaag!'

Ze plof naast hem neer, legt haar tas op de grond, schopt haar slippers uit, veegt een lok uit haar gezicht en steekt haar hand uit. 'Desi, eigenlijk Desiree, maar kort is leuker. Voor een naam, niet voor haren.' Ze lacht en hij voelt haar enthousiasme in zijn lijf.

'Ben, kort voor niks,' zegt hij en schudt haar hand, die koel aanvoelt.

'Pff.. voor niks naar hier gekomen,' zucht ze. 'En de vorige keer had ik verd.. mijn camera niet bij me. Zouden ze nog komen?'

'Fotografeer je toch iets anders, mij bijvoorbeeld?' oppert hij.

Ze schudt haar hoofd, richt dan de camera op hem en laat hem meer zakken. 'Ik houd eigenlijk niet zo van mensen,' zegt ze en toont een schitterende lach.

'Mensen zijn ook erg vreemd soms,' antwoordt hij en hoopt dat ze zijn plagerijtje snapt.

'O ja, meneer Ben, zijn mensen dat.' Ze richt de camera weer op hem, beweegt wat om hem heen. 'Zal ik proberen je vreemdheid vast te leggen?'

Hij houdt een arm voor zijn gezicht. 'Nee dank je, ik wil me niet vast laten leggen.'

Ze lacht hardop, helder en giebelig. 'Dat bedoel je precies zo zeker. Meneer Ben, de ontembare stoere kerel, niet vast te leggen en houdt iedereen op afstand!' Hij hoort het geklik van de camera terwijl ze om hem heen loopt.

'Spiegel voor jezelf zeker, dat op afstand houden.'

Ze laat de camera zakken, kijkt hem recht aan en hij voelt haar blik door heel zijn lijf gaan. 'Hoezo afstand? Je bedoelt de camera?'

'Ja, is wel veilig toch, achter de lens.' Hij toont een grijns.

Ze aarzelt, kijkt even van hem weg, richt haar camera weer op hem en laat hem dan zakken. 'Dus jij denkt dat ik je hiermee op afstand houd?' Ze zet een hand op haar heup en reikt hem haar camera.

'Dan geef ik die toch aan jou, om te gebruiken he, niet echt geven.'

Hij komt overeind en pakt de camera aan.

'Weet je hoe die werkt?' vraagt ze streng.

'Lukt wel, denk ik.'

'Mooi, maak maar foto's van mij dan. Hij staat toch al goed ingesteld, voor jou net, gaat vast wel goed.'

Iets aarzelend richt hij de camera op haar. Ze zet haar handen in haar zij en kijkt hem stoer aan. 'Gewoon schieten, gewoon doen.'

Als een wervelwind neemt Desi verschillende poses aan, hij heeft amper tijd om te fotograferen. Maar hij merkt hoe ze met elke pose lijkt te veranderen, zachter wordt, trager. Het rode wilde haar en de felle ogen lijken milder te worden, en hij laat zich meeslepen. Haar mimiek wisselt van pruillip tot schreeuw, ze danst en draait, tot ze ineens helemaal tot stilstand komt.

'Niet stoppen,' zegt ze als hij de camera laat zakken.

Ze buigt haar hoofd iets naar voren, waardoor haar haren voor haar gezicht vallen, en begint dan traag de knoopjes van haar blouse begint te openen. Ben slikt.

'Keep shooting,' fluistert ze. Subtiel ontbloot ze haar bovenlichaam, ze draagt geen beha, maar zorgt ervoor dat haar borsten bedekt blijven. Hij ziet de sproetjes en voelt hoe de opwinding door zijn lijf giert. Ze knoopt haar bermuda los, en laat deze sensueel van haar heupen glijden. Haar blik glijdt over zijn lijf, blijft hangen op zijn kruis waar zijn erectie duidelijk zichtbaar moet zijn.

Dan draait ze zich om, toont haar strakke slanke billen en trekt het zwarte slipje uit. Ze kijkt over haar schouder, haar ogen vol opwinding en loopt dan traag het water in. Hij volgt haar, legt vast hoe ze het water inloopt, hoe haar blouse bijna los drijft van haar lichaam, hoe haar haren uitwaaieren over de waterspiegel als ze zich helemaal onderdompelt.

Ben laat de camera een moment zakken, ziet hoe ze weer bovenkomt, haar blouse plakt doorzichtig tegen haar naakte huid. Hij ziet hoe ze haar blouse om haar lijf trekt, en als ze zich omdraait pakt hij de camera weer. Hij ziet haar slanke lijf door de lens, de doorzichtige stof tonen haar roze tepels en het rossige schaamhaar. Haar blik is stoer en sensueel tegelijkertijd. Met zekere stappen loopt ze naar hem toe, laat haar blouse van haar lijf glijden en blijft recht in de camera kijken.

Vlak voor hem stopt ze, en grijpt zijn kruis vast. Het genot giert door zijn lichaam.

'Dichtbij genoeg voor je?' vraagt ze en haar ogen glinsteren. Dan pakt ze de camera, doet een stap terug. Ze bekijkt het scherm, en hij ziet hoe haar hand traag over haar schaamhaar gaat, haar lippen streelt.

'Het model maakt de foto, zal ik maar zeggen,' zegt ze en legt de camera op de grond.

Dan zet ze een stap naar voren, grijpt zijn broek en duwt hem ruw naar beneden. Hij voelt hoe zijn stijve pik omhoog schiet.

Hij reikt met zijn handen naar haar billen, maar ruw duwt ze die weg. 'Liggen.'

Zonder te twijfelen en zakt ie achterover. Hij ziet haar tastende blik over zijn lijf gaan en lijkt even goedkeurend te knikken. Dan stapt ze over hem heen, spreidt haar benenen en hij kreunt hard als zijn lid soepel naar binnen glijdt.

Hij wil haar heupen vast grijpen maar weer duwt ze zijn handen weg. 'Afblijven,' sist ze.

Ze beweegt soepel met haar heupen, hij voelt de opzwepende beweging van zijn pik in haar, zacht en warm. Een diepe kreun ontsnapt aan haar lippen, en ze voert het tempo op. Ze gooit haar hoofd in haar nek, de kleine borsten trillen mee in de extase. Haar lippen zijn samengeperst, haar handen klauwen in zijn borst en hij voelt hoe hij bijna komt.

'Nog niet... nog niet,' kreunt ze hees. 'Ik eerst.'

Dan knijpt ze haar benen samen, slaakt een gedempte gil en berijdt hem nog sneller. Hij voelt haar lijf trillen, en met alle macht die hij heeft houdt hij zijn orgasme in. Dan schreeuwt ze hard en voelt hij hoe ze intens klaarkomt. Ze vertraagt haar ritme, terwijl ze zacht kreunt. Hij ontspant zich, klaar om ook een heerlijk orgasme te krijgen, als zij ineens op staat. 'Zo, lekker...' zegt ze zacht, en loopt naar haar kleding.

Hij wacht even, voelt de knagende pijn in zijn ballen, maar weet niet eens of hij dat nou het ergste vindt. Hoe kan ze nu zomaar.

'Laat je me hier nu echt...'

Ze kapt hem meteen af: 'Ja, waarom niet, weet je hoe vaak jullie veel mannen dat bij mij hebben gedaan?'

Ze kleedt zich aan, pakt een kaartje uit haar tas en gooit die naar hem.

'Kom maar een keer langs, laat ik zien hoe je foto's maakt,' lacht ze en kijkt nog eens naar zijn nog steeds harde lid.

'En daar weet je zelf wel een oplossing voor,' zegt ze en loopt weg.

Totaal verbouwereerd blijft hij liggen, wacht even maar pakt dan toch zijn pik maar vast. Met een paar flinke rukken komt hij teleurstellend klaar.