Mijn Sissy (ont)dekking - 1

"Oh-ohhhhh-OHHHHHHHHHHNNNNNNGGGGHH!!" Dikke stralen warm zaad spuiten uit mijn grootgeschapen pik als ik grommend klaarkom. Met iedere puls voel ik hoe mijn kontje zich samenknijpt op de dikke dildo die ik luttele seconden daarvoor nog als een wilde Amazone aan het berijden was. Ik kijk omlaag en zie dat ik het jurkje dat ik aan heb weer eens helemaal heb bevuild. Terwijl mijn orgasme wegebt en er nog wat laatste druppels sperma uit mijn snel verslappende pik druipen kijk ik opzij in de spiegel die ik speciaal had neergezet om mezelf in actie te zien. Ik zie een tenger lijf met een lichte huid, gezeten op de knieën, met alleen zwarte hold-ups met een brede kanten boord aan, en een kort doorschijnend zwart kanten jurkje, met glimmende vlekken ter hoogte van de buik. In alles een prachtige geile vrouw, op de ook nu nog forse pik tussen de benen na. Het is een heerlijk sletterig aanzicht waar ik onmiddellijk keihard van geworden zou zijn als ik niet vlak daarvoor diep en lang was klaargekomen.

"Zo," zeg ik met een samenzweerderige lach tegen de spiegel. "Daar was je duidelijk weer even aan toe, geile stouterd." Ik pak mijn pik bij de basis, duw tussen duim en wijsvinger het laatste beetje room er uit, veeg het kloddertje af aan de rug van mijn andere hand, breng hem naar mijn mond en zuig het zonder er verder bij na te denken er vanaf. Er gaat niets boven een geil verkleedpartijtje met een happy ending, behalve dan vers glibberig mannenzaad in mijn mond.

Mijn naam is Chris(ti) en ik word al een aantal jaren grenzeloos opgewonden van mooie sexy lingerie dragen. Hoe vrouwelijker ik me voel, hoe harder mijn orgasmes. Door omstandigheden houd ik mijn hobby gewoonlijk privé, maar recent heb ik op zakenreis een ervaring opgedaan waar ik vlak voordat ik daarnet voor de spiegel klaarkwam aan terugdacht, en die ik hier nu toch maar wil delen. Het begon allemaal met... een bikini. En niet zomaar een, nee, een geheel zwarte, met kant over de normale bikinistof. Het bovenstukje heeft mooi gevormde cups (niet te groot natuurlijk) en smalle bandjes. Het onderstukje is van dezelfde dubbele stof gemaakt en sluit met een smal touwtje op de heup - een kort rukje aan het uiteinde en hij valt zo van me af!

Toen ik hem ver van huis en haard kocht en nog dezelfde avond op mijn hotelkamer aandeed voelde ik me direct het toppunt van vrouwelijkheid. Mijn adem versnelde en mijn klitje zwol al gigantisch op nog voordat ik het heupstrikje dicht had geknoopt. Er zijn ongetwijfeld meisjes die hem nog mooier staan, maar ik kon (kan!) me niet voorstellen dat iemand mij zo kon weerstaan. Mijn platte buikje en ronde billen kwamen er prachtig in uit, en iedereen kon zien dat mijn gevoelige plekjes snel en gemakkelijk toegankelijk waren.

Ik streelde mijn lijf overal en bewonderde mezelf uitvoerig voor de spiegel in een aantal zeer suggestieve poses. Het broekje hield toen eigenlijk mijn klitje al niet meer helemaal, dat was passen en meten. Een beetje duizelig van opwinding schoot ik een witte badjas en zwarte teenslippers aan en probeerde wat bij zinnen te komen. Toen stapte ik tot mijn eigen verbazing de badkamer uit, trok mijn hotelkamerdeur open, en liep zonder te weten wat ik precies van plan was met een wild kloppend hart de gang op. En wat er toen volgde...

Het is laat op de avond en de gang is daarom spaarzaam verlicht. Ik weet echter dat er een beperkt aantal deuren op dit deel van de gang openen, voor de bocht naar de lift. Halfautomatisch loop ik richting de bocht als ik de lift aan hoor komen. Er stapt minimaal een persoon uit. Ik lijk uit mijn trance te ontwaken en voel me ineens gigantisch betrapt, ook al ben ik natuurlijk geheel bedekt in de badjas. Even denk ik er over om terug naar mijn kamer te vluchten, maar dan word ik op de rug gezien, ook raar. Terwijl ik daar zo bevroren sta sluiten de liftdeuren en komt er een man de hoek om lopen.

Alles aan hem oogt gemiddeld: niet te dik, niet te dun, niet te oud, niet te jong, niet te verwaand, niet te verlegen. Hij ziet mij staan. Even hebben we oogcontact. Wat zal hij denken, dat ik op weg ben om een paar nachtelijke baantjes te trekken in het hotelbad?

Terwijl hij me tegemoet loopt - help! - zegt hij iets tegen me. Het klinkt weliswaar brommerig, maar niet onaardig. Ik ben de taal van dit land niet machtig, en ben bovendien erg bezig met wat ik onder mijn badjas aan heb en of er niet toch per ongeluk een bikinirandje zichtbaar is, dus ik kijk hem wat hulpeloos aan. Hij lijkt de taalbarrière ook te signaleren, zet nog een laatste stap mijn kant op, tikt nadrukkelijk op zijn horloge en geeft met zijn andere hand een goedmoedige sjor aan de revers van mijn badjas terwijl hij 'nee' schudt.

Ik bevries volledig terwijl een enorme golf van vertwijfeling over me heenspoelt; OK, het zwembad is natuurlijk allang gesloten, stom, wat doe ik hier ook 's avonds laat in een badjas op een onbestemde hotelgang, dat doe ik dus nooit meer, maar bovenal: HEEFT HIJ OOK MAAR IETS KUNNEN ZIEN van wat ik er onder aan heb?! Het licht is hier gelukkig niet al te best op dit uur, dat zou toch moeten helpen. Lichtelijk gerustgesteld door deze gedachte probeer ik me een houding te geven door schuchter glimlachend mijn schouders op te halen. Ja, zegt mijn blik, dat heb ik natuurlijk weer, kluns.

Terwijl ik aanstalten maak om rechtsomkeert naar mijn kamer te maken lacht hij breeduit terug, alsof hij wil zeggen 'geen zorg, dat overkomt hotelgasten hier dagelijks'. Opgelucht loop ik terug; hij heeft duidelijk niets gezien. Mijn hand zoekt in de zak van de badjas naar het pasje om mijn kamerdeur weer te openen, maar... what the fuck oh nee shit ik voel hem niet!!! Ben ik dat echt, verdwaasd als ik uit die badkamer kwam, vergeten?! Moet ik zoals ik nu gekleed ben naar de receptie?? 1001 scenario's spelen zich tegelijk af in mijn hoofd, en allemaal zijn ze vervuld met eindeloze schaamte en vernedering.

Op dat moment schraapt iemand achter mij nadrukkelijk zijn keel. Ik kijk om en zie hoe de man van zojuist zijn eigen kamerdeur openzwaait. Hij loopt naar binnen, maar niet voordat hij mij met een samenzweerderige lach om zijn lippen en pretlichtjes in zijn ogen triomfantelijk laat zien dat hij niet een maar twee toegangspasjes tussen zijn vingers heeft. Hij verdwijnt door de deuropening en ik voel de grond, mijn hele wereld, onder me wegzakken. Komt een mens hier ooit nog van terug? Dan merk ik dat zijn kamerdeur niet dicht gaat...

Even begrijp ik het niet - zou hij simpelweg vergeten zijn de deur achter hem te sluiten? Doet de dranger het niet? Komt hij zo direct weer tevoorschijn en laat hij daarom de deur openstaan?

Na wat voelt als een uur maar waarschijnlijk slechts luttele seconden waren dringt het besef zich op dat die lach, die blik geen beleefdheden waren. Er is hier een man die mij m'n toegangspas heeft ontfutseld en nu op slechts een tiental passen in zijn hotelkamer staat te wachten of ik (tot ik...) achter hem aankom. Natuurlijk is er maar een mogelijke verklaring voor een dergelijke overmoed van zijn kant, maar ik kan het bijna niet geloven. Hij moet haast wel iets hebben gezien zojuist. Voor het eerst na al die jaren heeft iemand - een andere, onbekende man nota bene! - mijn stoutste geheim ontdekt; ik kleed me graag als een meisje, en hoe uitdagender, hoe beter. Zo dat al niet mijn hartslag gierend omhoog jaagt; het heeft deze man tegen alle verwachtingen in ook nog eens niet in lachen doen uitbarsten, maar juist dusdanig geprikkeld dat hij onmiddellijk tot actie over is gegaan!

Hoewel mijn heteronormatieve brein zich voor de bühne nog verzet weet ik op dat moment al dat dit besef er toe gaat leiden dat mijn grootste, diepst verborgen droom eindelijk uit gaat komen. Ik ga voor het eerst mijn vrouwelijkheid aan een man tonen die - als zijn wijd openstaande deur enige indicatie is - mij graag precies zo wil zien. En daarna zal het een onvermijdelijk tot het ander leiden... Dit wordt dus de dag. Dit. Wordt. Echt. De. Dag. Ik ga eindelijk mijn maagdelijkheid verliezen.

De adrenaline giert na deze overdenking door mijn lijf. Het transformeert mijn onzekerheid van zo even in baldadigheid, mijn aarzeling in daadkracht. Mijn blik verandert van schuchter meisje in femme fatale. Ik loop naar de openstaande deur en kijk door het portaal. Voor zover er nog enige twijfel was wordt die onmiddellijk weggenomen. De deur is open blijven staan doordat de man zijn voet er voor heeft gezet. Hij heeft zijn handen in zijn zij (waar zijn die passen ineens gebleven!?) en kijkt me glimlachend - en, meen ik, heel licht smalend - aan als ik zijn blikveld betreed. Ik neem zijn blik en lach als een erkenning van de onvermijdelijkheid waarmee ik op zijn impliciete uitnodiging ben ingegaan. Hij doet een stap opzij, duidelijk om mij alle ruimte te geven zijn kamer te betreden. Ik haal diep adem, gooi mijn schouders naar achteren (borst(en) naar voren!), en stap vastberaden over de drempel.

In eerste instantie loop ik iets langs hem, naar waar de kamer opent op het slaapgedeelte. In het voorbijgaan ruik ik zijn aftershave. Een frishoutige, mannelijke geur. "Goed begin, hij ruikt alvast heerlijk" denk ik bij mezelf. Op het moment dat ik me naar hem omdraai hoor ik de deur dichtslaan. We maken oogcontact. Hoewel woorden niet altijd nodig zijn, zeker niet als je niet dezelfde taal spreekt, ben ik haast automatisch getriggered om te spreken.

"I believe you have something of mine", zeg ik, met een nadrukkelijke blik op de hand waarmee hij zo even nog de passen toonde. Dat Engels ging eigenlijk zonder er bij na te denken. Het is in dit land bepaald geen gegeven dat men het spreekt. Op hoop van zegen dan maar. De twinkeling in zijn ogen verraadt dat hij mijn opening van ons spel waardeert, en, veel belangrijker nog: dat hij me begrijpt! Toch laat hij de spanning nog even in de lucht hangen. Dan vraagt hij, in het zware accent dat zo typerend is voor deze streken: "If I did, would you be willing to trade for it?"

Mijn god, we kunnen communiceren. We kunnen communiceren, en veel meer dan een poging tot afpersing klonk dit als een onvervalste tease.

"What do you have in mind?" vraag ik hem. Ik ben vastberaden me niet gemakkelijk van mijn stuk te laten brengen. "As you can see, I have little on me, and I obviously can't get into my room right now", voeg ik er aan toe. Tot nu toe ogenschijnlijk heel civiel, denk ik bij mezelf. Er worden nog geen echte kaarten open op tafel gelegd.

"Yes, you're right." zegt hij, alsof hij mijn gedachten kan lezen. "You do have very little on you."

Slik. Daar is het dan. Hij heeft op de gang, bij die goedmoedige sjor aan mijn revers, iets gezien van wat ik nu draag, dat kan gewoon niet anders. Mijn-hemel-shit-fuck-help! Gebeurt dit echt?! Ik sta bij een vreemde man in een vreemd land op een anonieme hotelkamer, en ik heb onder mijn badjas ALLEEN EEN (sexy!) BIKINI AAN, en HIJ WEET HET!! Dit staat niet in de top tien duizend van dingen die ik dacht dat me ooit zouden overkomen (wel al jaren met stip op 1 op de wishlist...), maar hier sta ik dan, nu, in dit moment, in deze outfit.

"Tell you what", gaat hij verder, als hij ziet dat ik niet direct ga reageren op zijn onmiskenbare tease. "I'll trade you your key card for that magnificent robe you're wearing." Nadat hij dit heeft gezegd leunt hij met een zelfvoldane grijs achterover. Nonchalant steekt hij zijn hand naar me uit alsof het evident is dat ik hem elk moment de badjas kan gaan aanreiken. Alles aan zijn houding zegt: "Checkmate, mate."

... Ik kan het niet ontkennen: zijn dominante blik in combinatie met het besef dat er vanavond echt iets gaat gebeuren maken me half nerveus, half bloedgeil. Tegelijkertijd is de situatie nog niet helemaal zoals in mijn fantasie. Een belangrijk ingredient uit mijn heimelijke verkleedpartijtjes ontbreekt nog. Bekentenis: ik heb al vanaf het vroege begin van mijn stoute hobby een fascinatie voor zwarte hold-ups met een brede kanten boord. Als ik die draag voel ik me op slag een héél stout meisje dat gewillig op zoek is naar een flink stoeipartijtje. In vrijwel geen enkel geil scenario dat zich afgelopen jaren in mijn hoofd afspeelde - en het waren er veel - ontbraken ze. Ze konden dus ook zeker niet ontbreken bij Mijn Eerste Keer.

Gelukkig had ik ze stiekem wel ingepakt voor deze trip. Gewoon voor wat lol met mezelf op mijn hotelkamer, zeker niet om (ooit) aan iemand anders te tonen. Ik kon nu wel juichen dat ik ze had meegenomen. Nu nog mijn nieuwe beste vriend overtuigen me ze te laten halen. Dat zou toch niet moeilijk moeten zijn? Als hij echt graag met manmeisjes speelde had hij er immers ook profijt van!

"I'm glad you like my robe." Ik zeg het deels om wat tijd te winnen, deels om de bal weer een beetje terug te kaatsen. "I'm pretty sure I love everything you're wearing", antwoordt hij, nog altijd met die uitgestrekte hand. Wat heerlijk dat een andere man dit tegen me zegt, zo duidelijk toespelend op wat ik als mijn grootste schaamte én mijn grootste genot beschouw. Het is zo ver, ik mag.

"Then I guess I have no choice..." zeg ik nog, terwijl ik hem strak aankijk, en een intonatie alsof ik me met frisse tegenzin bij de gang van zaken neerleg. Mijn lippen krullen zich van de zenuwen in een ondeugende glimlach, en zonder ons oogcontact te verbreken maak ik de knoop in het ceintuur van de badjas op mijn heup langzaam los. Hij blijft me rustig en afwachtend met die heerlijke pretlichtjes in zijn ogen aankijken. Als de knoop los is en ik de einden in mijn handen heb vraag ik hem nog een laatste keer "Are you sure this is what you're after?" En in zijn diepe mannelijke accent antwoordt hij "I've never been more sure of anything."

Ik draai mijn rug naar hem toe en laat met kloppend hart de badjas, met mijn armen er nog in, een stukje van me afvallen. Hij heeft nu vol zicht op de smalle zwarte bikinibandjes in mijn nek, waar ik de haltertop in een strikje had samengeknoopt. Ook ziet hij mijn blote schouders en een stukje van mijn bovenrug. Dit is de eerste keer dat ik iets van een outfitje aan iemand anders dan mezelf laat zien, en ook dat ik doelbewust blote huid aan een andere man toon. De spanning die dat teweegbrengt wordt me nu al bijna teveel.

Als ik over mijn schouder kijk en zijn blik vind ademt hij diep in en maakt hij bij de uittocht een klein fluitgeluidje, dat klinkt als de tweede helft van 'fjiet-fjieuw'. Blijkbaar vindt hij het mooi wat hij ziet! Gesterkt door zijn waardering trek ik de badjas weer omhoog, en draai ik me om terwijl ik de knoop opnieuw vastmaak en hij de cups alleen maar in een minuscule flits kan hebben gezien.

"Now it's my turn to make you a deal" zeg ik. "Hand over my key card, turn down the lights and make yourself comfortable while I head to my room for a couple of minutes. Trust me - you won't regret it, and I'll be really quick."

Hij lijkt in te stemmen, want hij tovert de pas uit zijn zak tevoorschijn en houdt hem omhoog. Hij houdt hem echter wel tegen zijn borst aan, alsof hij hem nu ook weer niet te gemakkelijk wil prijsgeven. Ik loop op hem af om de pas over te pakken. Op het moment dat ik dichtbij genoeg ben schiet hij razendsnel zijn arm om me heen en trekt me met een ferme greep op mijn linkerbil naar zich toe. Ik voel door de stof van de badjas heen hoe sterk zijn hand is, en ik realiseer me dat ik fysiek niet tegen hem opgewassen zou zijn. Als onze lijven elkaar raken - wow, hij voelt inderdaad veel gespierder dan ik dacht! - brengt hij zijn mond naar mijn oor en fluistert "See that you are, sexy. And I'll tell you right now: I will not be quick."

Half duizelig van deze ervaring sta ik een halve minuut later weer in mijn eigen badkamer om me klaar te maken voor het avontuur. Ik wil natuurlijk wel lekker fris zijn voor hem, en trouwens ook voor mezelf. Daarna haal ik de hold-ups uit mijn koffer tevoorschijn. Zoals altijd wanneer ik ze in mijn handen heb voel ik een heerlijke anticipatie-rilling over mijn rug lopen. Ik ga op het voeteneinde van het bed zitten en trek ze aan. Ik doe het precies zoals ik het al jaren geleden van de jonge meiden in stoute filmpjes heb geleerd. Eerst helemaal samenpakken, voet er in, dan pas gecontroleerd opstropen. Als ik ze allebei aan heb ga ik rechtop staan en fatsoeneer ik als slotstuk de kanten boorden. Alles moet er tip-top uit zien, dan voel ik me het meest zeker van mezelf, en daarmee ook het geilst. Bovendien had ik beloofd dat hij er geen spijt van zou krijgen het risico te nemen dat ik niet zou terugkeren.

Ik check snel voor de spiegel hoe ik er uit zie, en besluit spontaan de hold-ups voor deze bijzondere gelegenheid nog net wat hoger op te trekken dan anders. Lekker hoerig vind ik dat. Ik zie er prachtig uit al zeg ik het zelf, echt een stuk. Het zwarte kant op alle kledingstukken maakt een geheel van de outfit, tot in de puntjes een setje. Ik geef mezelf een knipoog in de spiegel, en fluister "Daar gaan we dan..."

Ik open mijn kamerdeur op een kiertje om te kijken of de gang vrij is, want er is natuurlijk wel iets van de hold-ups zichtbaar onder de badjas. Gelukkig zie ik niemand, en op mijn tenen snelwandel ik naar zijn kamerdeur. Die blijkt nog op een kier te staan - er zit iets tussen de deur en de deurpost geklemd. Ik buk om het te pakken (die deur moet wel goed dicht dadelijk!), en tot mijn verrukkelijke verbazing blijkt het een pump te zijn.

Het is een puntig model, en op het zilveren gespje over de wreef na is hij geheel zwart (hoe weet hij mijn lievelingskleur?!). Er zit weliswaar een flink hoge en smalle hak onder, maar het zijn nu ook weer geen stiletto's. Je kunt je nog net voorstellen dat een elegante vrouw dit naar een beschaafd feestje zou aantrekken. Ik pak de pump op, duw de deur verder open, stap er schielijk door heen en sluit hem gauw weer achter me. Het dichtslaan van de deur maakt een geruststellend definitief geluid, alsof er nu echt geen weg terug meer is. Niet dat ik dat zou willen overigens. Ik wil dit met elke vezel in mijn lijf, al zo verschrikkelijk lang. Bij het zachte sfeerlicht dat er nu in de kamer brandt (hij heeft goed geluisterd!) zie ik de andere pump vlak voor mijn voeten liggen. Mijn kamergenoot van vanavond zie ik nog niet.

Ik stap snel in de eerste pump, die gelukkig precies mijn maat blijkt te zijn. Wat een heerlijke kerel moet dit zijn, om zo goed te doorgronden waar meisjes als ik van houden! Dan sluit ik het gespje. Daarna trek ik, een klein beetje wankel, de andere pump aan. Als ik me weer opricht moet ik weliswaar even mijn balans zoeken, maar het gaat gelukkig goed. En laten we ook maar meteen eerlijk zijn, ik ga er vermoedelijk geen marathons op lopen. Zo, nu ben ik er dan echt he-le-maal klaar voor...

Ik zet een paar voorzichtige stappen naar waar de kamer breder wordt. Bij het zachte licht zie ik dat hij rechtop middenin het bed zit, met zijn rug tegen het hoofdbord. Van zijn outfit is alleen nog het shirt zichtbaar, de rest zit verstopt onder de dekens.

"I knew you'd return" zegt hij zodra hij me ziet. "I hope you like what you see?" Hij heeft het waarschijnlijk over het licht, want hij maakt een wijds gebaar naar de kamer. Of is zijn Engels toch minder goed dan ik dacht, en zou hij de pumps bedoelen? Ik besluit er niet te lang bij stil te blijven staan; er is wel genoeg gepraat. Zoals ik er nu bij loop vind ik het hoog tijd voor actie.

"I hope you like what you see" antwoord ik hem, waarbij ik de you's sterk beklemtoon, en ondertussen langzaam de knoop op mijn middel weer losmaak. Het is tijd om mezelf voor eens en voor altijd te bevrijden van deze badjas, en voor alle jaren van mezelf bedekken waar hij voor staat.

Ik gooi de badjas opnieuw van mijn schouders terwijl mijn armen er nog inzitten, maar dit keer sta ik met mijn borst fier naar hem toegericht. Hij kan nu de zwarte cups van mijn bikini met het kant erover zien, en ook de bandjes die aan weerszijden naar mijn nek lopen. Voordat hij daar echter iets over kan zeggen breng ik mijn beide armen schuin naar achteren krachtig omlaag. De badjas valt in een keer geheel van me af. Dit is het, nu is het gebeurd...