Sanne had Marianne overgehaald om samen hun excuses bij mij aan te komen bieden. De dames hadden enige tijd geleden mijn auto geraakt en zich misdragen richting de beveiligingscamera. Niet slim, omdat camera’s alles opnemen en ik dus rustig kon nagaan wie de dames waren.

Ondertussen was Sanne mijn slavin geworden en samen met haar man onderdanig aan mij. Ik had haar opdracht gegeven om haar partner in crime te overtuigen mee te komen naar mijn riante buitenhuis. En nu zaten ze op een lage bank in de ontvangstkamer. Stil en verlegen, ongemakkelijk om het gesprek te beginnen. Ik schonk koffie in, presenteerde wat koekjes en nam met een grote lach op mijn gezicht tegenover hun plaats.

Marianne was een mooie vrouw. Iets breder dan Sanne, donker bruin haar in een kort staartje, mooie ronde borsten, lange benen die iets gespreid waren om te kunnen zitten op de lage bank.

“Ik eh, tsja..”, stotterde Sanne, terwijl Marianne haar blik verlegen neersloeg.

“Ik weet wat er gebeurd is, dames”, viel ik Sanne in de reden. “Ik heb Sanne daar al voor gestraft.” Marianne keek verbaasd op toen ik deze woorden sprak en een kleine pauze liet vallen. “En nu ga ik jou straffen”, keek ik Marianne aan.

Ze keek verschrikt naar mij, draaide haar hoofd en keek vol ongeloof Sanne vragend aan, “wat..?” Voordat Sanne kon antwoorden, gaf ik ijzig kalm Sanne de opdracht om de kamer te verlaten. Sanne stond snel op, knikte beduusd naar Marianne en liet haar vriendin alleen met mij achter.

Ik had commentaar verwacht, maar Marianne bleef gedwee op de bank achter. Haar handen gevouwen, hoofd hangend, sprak ze zachtjes, “het spijt me dat ik me die avond heb misdragen. Dat had ik niet moeten doen”. Ik was verrast, zeker toen ik zag dat er een traan in haar ogen blonk.

“Wat denk je dat er gaat gebeuren?”, vroeg ik neutraal.

“U wilt vast seks met mij”, sprak ze stotterend met een rood hoofd.

Op mijn vraag hoe ze daar bij kwam, zei ze dat ze de indruk had dat Sanne mij zo had afbetaald voor de schade. “Ze is zó anders sinds ze bij u is geweest. En ze vertelde gewoon enthousiast dat ze bij u haar schuld had ingelost. Ik heb het thuis niet durven zeggen, maar ik ben hier naar toe gekomen met dat idee. Dat ik u, eh, diensten moet verlenen… seksueel.”

Ik was verbaasd over haar analyse, maar eerlijk gezegd ook verheugd. De eerste stap om over haar schaamte heen te komen, had ze thuis al gezet. Als ik wilde kon ik haar hier en nu direct nemen.

“Zou je dat erg vinden?”

De vraag verraste haar. Marianne antwoordde niet direct. Ze schaamde zich voor het antwoord, toen ze aangaf het niet heel erg te vinden. Ik vroeg door en ze vertelde dat het al lange tijd niet goed ging tussen haar en haar vriend. Er was geen woonruimte, anders hadden ze al niet meer bij elkaar gewoond. “Het idee dat een man interesse in mij had, deed me goed voelen”, sprak ze met zachte, gebroken stem. Vol schaamte over wat ze me had toevertrouwd, zat ze als een klein hoopje mens op de bank. Tranen over haar wangen.

Ik sprak haar zacht en vriendelijk toe. Ik beloofde haar de woonsituatie op te lossen, onafhankelijk wat er verder tussen ons zou gebeuren. Het poortwachtershuisje stond al jaren ingericht als logé-verblijf, daar kon ze als alleenstaande moeder zo intrekken. Ze keek me hoopvol aan en vroeg of het echt was.

“Ja. Dat beloof ik. Maar je straf blijft staan. Die onderga je binnenkort, dat is onontkoombaar. Maar je persoonlijke nood is groter, dus dat lossen we eerst op.”

Binnen een week woonde Marianne op ons terrein. We maakten kennis met Rob, haar zoon en samen met Sanne en haar man, hielpen mijn vrouw en ik, plus enkele personeelsleden, met de verhuizing. Een aannemer en een schilder pasten het poortwachtershuisje aan, passend bij de wensen van een moeder en haar tienerzoon. Marianne was blij en ontzettend dankbaar. Ze was inderdaad, zoals Sanne al zei, een heel lieve vrouw en we hadden haar graag op ons terrein.

Na ruim twee weken werd er vrijdagavond aangebeld. Marianne stond verlegen voor de deur toen Nadia open deed. Ze stamelde dat ze eigenlijk voor mij kwam en Nadia nam haar mee naar de woonkamer, waar het haardje lekker brandde en ik heerlijk een boek zat te lezen. Ik heette haar welkom, vroeg haar te zitten en Nadia ging naar de keuken om thee en koffie te halen. Rob was bij zijn vader en alleen in huis had ze een knoop in haar buik omdat er nog steeds een ‘straf’ boven haar hoofd hing.

“Ik ben je zo ontzettend dankbaar, maar ik vind het moeilijk om van te genieten, omdat ik je nog iets schuldig ben…”

Abrupt stopte ze haar zin en keek verlegen glimlachend Nadia aan die binnenstapte met de hete dranken.

“Ga gerust verder, Marianne. Nadia weet alles en zal de laatste zijn die jou zal veroordelen, wat je ook doet. Dus zeg wat je wilt zeggen”

Ze keek blozend Nadia aan, die vriendelijk knikte.

“Ik eh, ik heb straf verdiend. En eh, nou, we hadden het al over wat dat ongeveer zou zijn. En dat eh, dat. Nou ja, dat wil ik, zal ik, eh… ik wil mijn straf ondergaan.”

Het hoge woord was er uit. Vol schaamte keek ze naar haar voeten. Het was doodstil, een stilte die ik expres zo liet. Het maakte haar verwarring en onzekerheid groter. Ze keek weer omhoog, schuchter inschattend hoe haar woorden bij ons waren aangekomen.

“Marianne, ik wil geen seks. Ik heb een lieve mooie vrouw. Ik kan seks krijgen wanneer ik wil. Daar hoef ik geen seks voor af te dwingen.”

Verbaasd keek ze me aan, zich afvragend waar ze zich dan zó in had vergist.

“Ik wil jou.”

Zo mogelijk keek ze nóg verbaasder. Wat bedoelde ik?

“Ik ben dominant. Ken je dat woord?”

Ze knikte verlegen. Ja, daar had ze van gehoord.

“Ik houd van onderdanige vrouwen. Slavinnen. Die zich vrijwillig aan mij onderwerpen. Die alles voor mij doen, omdat zij dat zelf graag willen. Die alles voor mij ondergaan, omdat ze daar hun verlangens in kwijt kunnen. Die mij bevredigen, omdat dat hun bevrediging biedt. Ik wil niet de seks. Ik wil de hele vrouw.”, ze bleef me aankijken, met een blik vol interesse. “Ik had een plan om jou te onderwerpen. Om je te straffen en mij verplicht te dienen. Maar je bent nu te afhankelijk van mij en de situatie met je zoon, wonend op mijn terrein, in mijn huis, maakt je te kwetsbaar. Het zou onethisch zijn je dingen te verplichten. En dat wil ik niet. Ik scheld je straf dus kwijt.”

Langzaam drong het tot haar door. Ze stond op en kwam op me af om een dikke knuffel te geven. Haar warme volle lijf drukte zich tegen mijn lichaam. Ze rook lekker en voelde fijn, terwijl ze me bijna plat drukte, “wat ben je toch een lieve vent’, fluisterde ze in mijn oor. Ook Nadia kreeg een dikke liefdevolle knuffel.

We dronken onze koffie en thee en stapten over op lekker wijntjes. De gesprekken werden gezelliger en losser. We kwamen terug op het onderwerp van dominant en onderdanigheid.

“Zijn jullie, eh, hihi, dat?”, vroeg Marianne onzeker.

Nadia bevestigde zonder schaamte dat ik haar meester was.

“Huh, maar jullie zijn altijd zo’n leuk en gelijkwaardig stel…”

Ik lachte en Nadia vertelde dat ik juist heel veel respect heb voor vrouwen. Gelijkwaardigheid was heel belangrijk voor ons beiden, “Tot het moment dat ik zijn slavin ben.”

Marianne vroeg door en luisterde naar onze open antwoorden. Ik zag haar hoofd rood worden, haar enthousiasme was duidelijk zichtbaar. Letterlijk. De grote tepels drukten tegen haar strakke bloesje. Ik glimlachte en sprak midden in een zin, dwars door het gesprek: “Nadia, laat Marianne zien dat jij ook stijve tepels hebt.”

Alles viel stil. Nadia zette haar glas wijn op tafel en stond op. Marianne keek gebiologeerd toe hoe Nadia langzaam haar bloes opende en haar verder onbedekte borsten vrij kwamen. Mooie ronde borsten, met twee stijve tepeltjes.

“Zit jij je op te geilen aan onze gast?”

“Ja meester, het spijt me meester”

Marianne keek met open mond toe. Verlekkerd. Stiekem keek ik naar haar boezem en zag de tepels nog steeds hard tegen haar bloesje. Dit ging goed.

“Ben je nat?”

Zelfs Nadia, een ervaren slavin, bloosde bij de bevestiging van mijn zeer directe vraag: Intiemer kan bijna niet, om toe te geven dat je kutje nat van geilheid is. Nauwlettend hield ik Marianne in de gaten. Haar ademhaling versnelde, rode blosjes stonden op haar wangen, haar tepels leken nóg strakker te drukken tegen de stof van haar bloes. Het was duidelijk dat zij ook opgewonden was en zeer geïnteresseerd dit gesprek volgde.

Ik vertelde mijn slavin dat ik het erg ongepast tegenover onze gast vond. Nadia knikte schuldbewust. Terwijl ik zei dat ik haar hiervoor zou straffen, bleef ik de reacties van Marianne peilen. Die ging opgewonden iets rechter zitten, bijna ongeduldig naar het verloop van dit gesprek. Mooi. Volgens mij was ze klaar om hier bij betrokken te worden.

“Omdat je zo respectloos naar onze gast bent, mag zij kiezen of je nú gestraft wordt, of later, als onze gast weer is vertrokken.”

Ik keek nu Marianne recht aan. Nog voor ik haar rechtstreeks de vraag kon stellen, hoorde ik zuchtend zachtjes Marianne, “Ik eh, ik zou heel graag bij de straf aanwezig willen zijn” Veel sneller en makkelijker dan ik had verwacht, gaf Marianne aan deel te willen nemen aan ons spel.

“Dat is dan geregeld. Nadia, ga naar de gastenkamer en maak je gereed voor je straf”, commandeerde ik mijn slavin, die direct opstond en uitdagend heupwiegend de woonkamer verliet.

Langzaam draaide ik me weer naar Marianne. Ik sprak rustig met haar over wat er gebeurd was, hoe ze betrokken is geraakt bij het spel. Eerlijk gaf ik aan her heerlijk te vinden haar in ons spel te betrekken, maar ook dat ze nu nog, zonder enige consequentie, terug kon komen op haar besluit. Ik wilde niet dat ze zich op welke wijze ook verplicht voelde iets te doen waar ze niet 100% achter stond.

“Ik wil dit graag”, sprak ze zacht en schaamtevol, “Ik mis niet alleen de aandacht van een partner. Het gaat bij mij nu ook niet meer om seks. Deze avond opent deurtjes die ik jarenlang gesloten heb gehouden. Ik ben al sinds mijn kinderjaren nieuwsgierig naar onderdanigheid. Fantaseer er over sinds mijn puberteit… Ik wil dit echt graag …” De bekentenis maakte veel los. Ik zag duidelijk opluchting, maar ook tranen. Ze snikte. Ik nam haar voorzichtig in mijn armen. Kuste haar op haar voorhoofd en sprak zacht en lief dat het heel normaal was om dit te willen. Ze kalmeerde, veegde lachend haar gezicht droog en verontschuldigde zich voor de tranen. Met een dikke kus gaf ik aan dat het oké was.

We dronken rustig nog wat van onze wijn, terwijl het gesprek over haar ging. Ik wilde graag haar eerste herinneringen aan BDSM weten. Open vertelde ze dat dit begin tienerjaren was.

“Mijn eerste fantasie die ik kan herinneren, heb ik heel vaak herhaald. Het speelde af in de Romeinse tijd. Ik werd thuis van bed gelicht door soldaten. Ruw beetgepakt vertelde een officier dat ik straf verdiende en mee moest. Soldaten lachten en spotten. Ontdeden me van mijn nachthemd. Trokken ruw mijn slip uit, zodat ik helemaal naakt was. Tussen twee soldaten werd ik in een kar gezet. Naakt reed ik door de straten richting een stadsplein. Mensen riepen, joelden en beschimpten me, terwijl ik me dood schaamde en mijn borsten en vagina probeerde te beschermen met mijn handen. Maar ik moest me ook vasthouden om niet om te vallen.”, rode blossen kwamen op haar wangen, terwijl ze steeds enthousiaster door vertelde. “En op het plein werd ik in een schandblok gezet. Urenlang stond ik, naakt en zichtbaar voor iedereen. Mensen lachten me uit, scholden me uit, betastten me soms, terwijl ik vol schaamte vastgebonden stond.”

Ze nam nog een slok wijn, keek me bijna schuldig aan terwijl ze zei dat het best een vreemd verhaal was. Ik ontkende dat en vertelde dat veel onderdanigen exhibitionistisch zijn en soortgelijke fantasieën hadden. Ik moedigde haar aan verder te vertellen.

“Het eindigt met de straf. Ineens sta ik op een groot podium. De stad kijkt toe hoe ik word vastgebonden. Mijn handen hoog boven me. Uiteraard naakt. De beul komt met een lange zweep en vertelt me hoeveel slagen ik moet ondergaan. Dat gevoel. Wachten op iets dat je moet ondergaan… En dan de straf. Pijn. Harde pijn omdat je dat verdient. Vrijuit schreeuwen. Ik weet niet eens hoe het voelt, maar straf en pijn horen bij de fantasie. Al kijk ik helemaal niet uit naar pijn. Het hoort er wel bij…”

Ik dankte haar voor haar openheid en hoe trots ik op haar was dat ze dit met mij deelde. “Je verhaal geeft aan dat je er inderdaad aan toe bent om deel te nemen aan ons BDSM leven. Ik zou het zelfs heel fijn vinden om je te begeleiden. We gaan naar de gastenkamer, waar Nadia klaar is voor haar straf. Je mag toekijken. Maar je mag ook direct meedoen. Aan jou de keuze…”

Natuurlijk koos ze voor meedoen. Blozend sprak ze haar wens uit.

“Kleed je dan uit tot aan je ondergoed”

Deze directe vraag had ze niet verwacht. Geschrokken keek ze me aan. Maar ze herstelde zich snel: meedoen is meedoen. Ze stond op en knoopte haar bloes los. Langzaam trok ze het stoffen kledingstuk uit. Grote ronde stevige borsten zaten bekneld onder een simpele stoffen bh. De tepels priemde door de stof. Stijf, strak vooruit. Haar broek volgde. Een bijkleurende stoffen slip omhulde haar stevige brede billen en bedekte haar nieuwsgierig makende schaamstreek. Ze stapte uit haar schoenen en stond licht gegeneerd voor me, haar hoofd naar haar tenen gericht.

Ik keek en was erg tevreden met wat ik zag. Ik liet haar draaien, wat ze vol schaamte deed. Met haar rug naar mij toe, stapte ik op haar af, drukte zacht en teder mijn lichaam tegen het hare. Ze moest door de stof van mijn broek de keiharde erectie voelen. Ze zuchtte diep en ontspande iets. Mijn handen gingen om haar lichaam en vonden haar buik. Strelend bewoog ik ze omhoog, plagend net de onderkant van haar borsten beroerend. Het zuchten werd dieper, haar lichaam spande zich, de ademhaling versnelde. Eén hand pakte haar linkerborst. Ze kreunde hard op terwijl mijn hand haar borst masseerde. De tweede borst volgde, “jaahhhh”. De grote en ronde borsten pasten net niet in mijn handen. Ze voelden stevig en reageerden geil op mijn aanrakingen. Marianne smolt in mijn armen en leunde tegen me aan om op haar wankelende benen te kunnen blijven staan. Ze duwde haar borsten naar voren om ze nog dieper in mijn handen te wringen.

Rustig ontsloot ik haar bh en nam het stukje stof voor haar borsten weg, “draai je om”

Ze draaide haar rug van me weg en keerde haar gezicht naar me toe, “handen weg”

Beschaamd had ze bijna automatisch haar handen voor haar blote borsten geslagen. Met een nog roder hoofd liet ze haar armen zakken. Slechts gekleed in een zwarte slip stond ze voor me. Haar borsten waren mooi. Grote tepels staken naar voren. Ik bekeek haar van top tot teen en bemerkte glimlachend een natte vlek in haar onderbroek.

Achter mij aan volgde Marianne me door het huis, de grote trap op. Boven stopte ik, draaide me om en vroeg haar of ze kaal was. Ze schrok van de vraag en stotterde dat het wel was bijgewerkt. Maar niet helemaal kaal. Ik wees haar een deur: “scheren, douchen en trek een schone slip aan die klaar ligt. Als je klaar bent, klop je op de zijdeur en wacht je op je knieën af.”

Vol verwachting ging Marianne de badkamer binnen. Alles lag klaar voor de gasten. Ze vond al snel een nieuw scheermesje en zacht scheerschuim. Ze trok haar slip uit en merkte hoe nat haar poes was. Ze kreunde onbedoeld. Ze stapte onder de douche en genoot van het warme water. Ze stapte iets naar voren en wreef haar schaamstreek in met het scheerschuim, waarna ze voorzichtig en uitgebreid de lichtbruine haartjes schoor. Weer kreunde ze. Even twijfelde ze, maar ze verwachtte dat ook haar bilspleet vrij moest zijn van haartjes. Ze grinnikte, had zich hier nog nooit geschoren. Wijdbeens, half zittend, zocht ze een houding waarbij ze ook rond haar anus kon scheren. Het voelde kaal. Ze waste haar hoofdhaar en haar naakte lichaam met de dure shampoo en doucheschuim die klaarstonden.

Afgedroogd zag ze een kastje met kledingmaten op de deurtjes. Ze opende de XL en zag verheugd een prachtig leren slip klaarliggen. Het lederen ondergoed had over de hele lengte in het midden een ritssluiting die driekwart geopend was, zodat ze makkelijk in de slip kon stappen. Ze sloot de rits van achteren, zodat het leer strak om haar lichaam sloot. Wouw, dit voelde goed en strak! Ze bekeek zichzelf trots in de grote spiegel. De bovenrand van het slipje was vormgegeven alsof het een heel kort rokje was, van ongeveer 15 centimeter lengte, waarna het leer in een strakke V vorm zich om haar schaamstreek sloot. Het was prachtig en chique en ze voelde zich mooi in dit kledingstuk. Er lagen vier leren banden naast en ze begreep al snel dat deze prachtige bijpassende leren boeien om haar enkels en polsen moesten. Ondanks enige onhandigheid kreeg ze de mooi afgewerkte banden vast. Een rilling ging door haar lichaam; nooit eerder had ze boeien gedragen. Nu ging het beginnen…

Zenuwachtig klopte ze op de tussendeur, terwijl zo op haar knieën zakte. Afwachtend op wat haar zou overkomen. Als kleine elektrische ontladingen voelde ze de reactie tussen haar benen, waar haar geil de leren slip nat maakte. Dit is wat ze wilde.

Natuurlijk had ik alles gevolgd via ingebouwde camera’s en zag ik haar netjes geknield voor de deur zitten. Ze had alles keurig opgevolgd en ik was trots op haar en blij met deze nieuwe slavin.

Ik opende de deur en ze keek letterlijk tegen me op. Ik zag verlangen. Grote smachtende ogen, klaar om de onbekende weg te volgen. Ik liet haar achter me aan kruipen naar het midden van de sfeervol verlichte ruimte. Deze kamer was vrij groot, ongeveer 10 bij 5 meter, met mooie hoge ramen langs de lange zijde richting mijn eigen bos. Kroonluchters aan het plafond gaven gedempt licht, maar niet donker. Kaarsen langs de muren zorgden voor een romantische sfeer. De kleuren sloten hierbij aan, lichtgrijs met diepe turquoise accenten, maakten de ruimte sfeervol. Zware witte gordijnen bedekten de ramen en zorgden voor demping van het holle geluid. Een zachte, verwarmde, gietvloer maakte de ruimte praktisch waarvoor hij bedoelt was: Gasten ontvangen, slavinnen om mee te spelen.

In het midden van de kamer kuste ik Marianne op haar mond. Ze beantwoorde de onverwachte kus vol. Ik vroeg haar of ze zeker wist dat ze dit wilde. Volmondig beaamde ze haar eerdere keuze, ze wilde dit ervaren. Op haar rug legde ik haar enkelboeien vast aan ringen in de grond. Haar benen wij gespreid. Ze spreidde haar armen al, waardoor ik makkelijk haar polsen links en rechts van haar kon vastleggen. Ze keek me overgeleverd aan, een blik die verwachtingsvol alles liet gebeuren.

Ik liep weg en opende de deur naar de aangrenzende slaapkamer. Nadia wachtte op me, in dezelfde outfit als Marianne. Ze kroop achter me aan, Marianne volgde vanaf de grond het tafereel. Ik hoorde haar kreunen. Een geile kreun. Mooi.

Ik knikte en Nadia had voldoende ervaring om te weten wat ik wilde. Ze kroop om Marianne heen, tussen haar benen. Op handen en knieën kroop ze vervolgens over Marianne, tot haar gezicht op dezelfde hoogte was. Nadia zocht met haar mond de lippen van Marianne en kuste haar intens. Tot mijn genoegen, aarzelde Marianne maar heel kort, voordat ze de kus vol beantwoorde. Nadia greep het gezicht van Marianne om de kus nóg intenser voort te zetten. Steunend op haar knieën onderzocht haar tong de mondholte van Marianne. Ik had dit afgesproken met Nadia; het is belangrijk dat een nieuwe slavin zich veilig voelt. En deze intense kussen, vormde een band tussen hen. Een band waardoor Marianne zich bij Nadia veilig zou voelen.

Bruut stopte ik het zoenen, gespeeld boos hoe twee slavinnen het in hun kop haalden om met elkaar te vrijen. Marianne schrok en Nadia speelde goed mee en trok direct haar gezicht terug en strekte haar armen zodat ze weer recht op handen en knieën stond.

Tijd voor de straf. Ik herhaalde de reden van de straf, dat mijn slavin zich zat op te geilen aan onze gast. Op mijn vraag bevestigde Nadia de overtreding. Ik vroeg haar of onze gast mede schuldig was. Lichte angst verscheen in de ogen van Marianne.

“Nee meester, onze gast gaf geen aanleiding, anders dan dat zij een lieve mooie vrouw is. Het was mijn tekortkoming dat ik erotische fantasieën kreeg.” Marianne keek opgelucht, maar meer nog verliefd na de lieve eerlijke woorden van Nadia. Ik zag dat de relatie tussen die twee meer dan goed zat.

“ik zal je straffen. En omdat je je schaamteloos zat op te geilen aan onze gast, mag onze gast niet allen toezien hoe ik je straf, maar mag zij ook oprechte excuses van mijn sletterige slavinnetje verwachten.” Marianne droop van geilheid. De toon, de woorden, de houding waarin zij lag, Nadia stond, de vernedering; alles paste in haar beeld van onderdanigheid.

Aan haar haren trok in Nadia verder over Marianne heen, zodat haar schaamstreek boven het gezicht van Marianne hing. Ik deed een smalle leren band om haar middel, die ik bevestigde aan een takel. Ik zette de takel strak, zodat Nadia haar onderlichaam niet kon laten zakken. Daarna bevestigde ik de polsen van Nadia aan dezelfde leren band op haar rug. In een wankel evenwicht steunde ze nu op haar knieën en de leren band.

En toen opende ik langzaam en teder de ritssluiting van het slipje. Van achteren trok ik de rits voorzichtig open. Haar, door deze houding strak gespannen, billen plopten als eerste vrij uit de leren slip. Ik verschoof en haalde mijn hand van voren naar de rits en opende vlak boven de wijd openstaande ogen van Marianne de schaamstreek. Nadia haar mooie roze gladgeschoren schaamlippen stonden glinsterend open boven het gezicht van Marianne. Diep zuchtend ondergingen beide slavinnen de handeling dat ik de leren slip compleet verwijderde. Ik zag de geilheid bij Marianne, die gefocust naar de naakte vrouw boven haar keek. Ze had natuurlijk na het sporten naakte medespeelsters onder de douche gezien, maar in deze context, erotisch, geil, en zó dichtbij, had ze nog nooit een vrouwelijk geslachtsorgaan gezien. Ze vond het mooi en opwindend, hoe de kut van Nadia boven haar hing. Nat en geil.

“25”, sprak ik slechts, terwijl ik een stevige flogger pakte. Ik liep expres langs de hoofden van de slavinnen, zodat Marianne kon zien wat ik in mijn hand had. Ik keek haar diep in de ogen, zag geen schrik, maar een gespannenheid. Haar mond zakte open toen ze de flogger zag, alsof het nu pas doordrong dat vrouw boven haar straf kreeg.

“Auw! Één”, telde Nadia de eerste slag die vol op haar strak gespannen billen neerkwam. Marianne zag het lichaam boven haar schokken en de klap en pijn opvangen. Heerlijk. Ik sloeg door. Nadia telde keurig elke slag. Marianne trok steeds meer aan haar boeien en kreunde elke keer als Nadia een harde slag ontving.

“Oohhh, wat is dit lekker…”

Ik stopte abrupt en keek Marianne aan die verschrikt terugkeek.

“Vind je dit zó lekker dat je zelf ook straf verdient?”

Haar antwoord duurde even. Het was een grote stap om zelf te moeten vragen om straf. Om pijn. Ze wist niet of ze het durfde, het was verstandiger om eerst alleen toe te kijken, maar ze hoorde zichzelf zeggen “ja meester, het was ook mijn schuld… Ik begon over bdsm, ik verdien eh, en wil, eh, ook straf…”

Ik knikte en dacht na. Dit had ik niet verwacht en ik vroeg me af of Marianne niet te snel ging. Maar ik zag de geile blik en wist dat ze het wilde. Dat ze het aankon. Toch was ik voorzichtiger met haar dan met alle andere slavinnen. Hoe kon dat? Kwam dat echt door haar kwetsbare situatie, of vond ik deze vrouw bijzonder? Een beetje zoals Nadia.

Nadia voelde het feilloos aan, “Ik zou heel graag de straf willen delen met deze lieve slavin, meester. Ik vind haar net als u een vrouw die mijn hart raakt. Waar ik verliefd op wordt. Waarmee ik alles wil delen. Ik zal niet jaloers zijn op deze lieve slavin, als ik u met haar moet delen. Zij neemt mij niets af, zij voegt veel warmte, liefde en genot toe.”

Ik stond met tranen in mijn ogen. Dit was echte liefde. Op dit moment deze woorden, voelden zo enorm warm. Ik maakte Nadia los uit haar positie, trok haar omhoog, strak tegen me aan. Diep en innig zoenden we, alle twee vol liefde voor elkaar.

Langzaam trok ik me los uit onze innige omhelsing. Zacht sprak ik Nadia toe om in positie te gaan zitten. Blij keek ze me aan, terwijl ze op haar knieën zakte, haar lichaam strekte en haar handen in haar nek legde. De kleine mooie borsten vooruit duwend. Heerlijk.

Ik maakte Marianne los, “wat zijn jullie toch lief”, sprak ze met gebroken stem en natte ogen. Ik glimlachte en kuste ook haar vol, “dat komt omdat je het verdient, slavinnetje”. Ze glimlachte trots en zodra haar enkels los waren, kroop ze naast Nadia en ging trots in een zelfde houding zitten. Ik keek trots en verlekkerd. Twee mooie lieve vrouwen, zo verschillend en toch beiden zo gelijk. De grote ronde borsten van Marianne trokken mijn aandacht. Ik liep op haar af en mijn handen grepen de priemende tepel.

“Auw”

Ik trok haar aan haar tepels omhoog en begeleidde haar naar een takel. Haar boeien bevestigde in aan de haak, ik liep naar de muur en trok de takel langzaam omhoog. Haar handen werden de lucht in getrokken, haar lichaam spande zich en ik stopte pas toen de hakken licht van de grond kwamen. Ze zuchtte van spanning en genot. Ik liep op mijn nieuwe slavin af en betastte langzaam en teder haar lichaam. Vanaf haar oksels via haar zij, over haar buik richting de ronde borsten. Zuchtend en kreunend voelde ze mijn handen. Een gilletje ontsnapte toen mijn handen har tepels vonden. Ik boog mijn hoofd en nam een heerlijke tepel in mijn mond. Geil hijgde ze en drukte haar borst zoveel mogelijk vooruit, richting mijn zuigende mond. Wat een heerlijke tieten had deze meid! Ik kon me niet weerhouden en speelde nog even door met de fantastische boezem. Geil kneedde en likte ik haar borsten en speelde mijn tong en mond met de stijve tepels. Steeds aangemoedigd door de hete diepe verlangende zuchten van Marianne.

Ik stapte terug en bekeek de vastgebonden vrouw. Haar tieten vochtig, haar tepels stijf. Haar ogen sloeg ze dicht toen ze bemerkte dat ik haar bekeek. Schaamte. En verlangen. Ik vroeg Nadia een zweep te pakken. Schrik kwam in de ogen van Marianne. Ze volgde Nadia die een soepele single tail pakte. Ik glimlachte, deze zweep zou pijn en striemen veroorzaken. Geen voorzichtig begin, maar een echte straf.

“Ontkleed haar”

De opdracht was simpel, het effect groots. Diepe rode schaamtevolle blossen verschenen op de wangen van Marianne terwijl Nadia voor haar knielde. Tussen de strak gespannen benen van Marianne door, verdween haar hand om de rits van de leren slip te grijpen. Langzaam opende ze de rits, haar hand traag door de bilspleet glijdend. Bij de venusheuvel maakte ze rits los en werd de mooie slip niet meer dan twee stukjes leer. Marianne had haar ogen weer neergeslagen. Mijn ogen puilden juist uit. De mooi geschoren schaamstreek was glad, glimmend van het vocht en toonde een verrassen lief spleetje met strakke donkerroze schaamlippen. Naakt stond ze, haar handen hoog boven haar gebonden. Zoals in haar fantasie. Klaar om straf te ontvangen.

“Ze is nat, meester”, dacht Nadia mij nog eens extra te moeten mededelen. Ik knikte slechts en zag hoe Marianne reageerde op deze vernederende opmerking. Ze schokte. Werkelijk, je zág gewoon de trillingen die door haar lijf gingen. Ze vond het heerlijk om zo naakt en vernederd te staan.

“Is dat zo?”, vroeg ik quasi verrast.

Nog steeds op haar knieën stak Nadia zonder waarschuwing twee vingers tussen de benen van Marianne, direct diep tussen haar schaamlippen.

“Oooohhhh”, reageerde Marianne wild, terwijl Nadia haar vingers enkele malen wild op en neer bewoog in de zeiknatte warme kut. Ze trok haar vingers terug en liet ze mij zien. Het kutvocht droop over de vingers. Ik knikte.

“Maak ze schoon”

Nadia stak goed zichtbaar voor de ogen van Marianne langzaam de natte vingers tussen haar lippen.

“mmm”, ze zoog duidelijk genietend het kutvocht van haar vingers.

Ondertussen zag ik daadwerkelijk druppels vocht over de benen van Marianne lopen. Ze stond te lekken!

“Ik geef dertig slagen met deze zweep. Een pijnlijke zweep, niet ééntje voor beginners”, sprak ik, terwijl Marianne met volle aandacht luisterde, “Ik begin met Nadia. Marianne, jij zult haar zien lijden als ik haar hard en meedogenloos straf. En alleen jij kan het lijden beperken. Want als jij het netjes vraagt, zal ik stoppen met de straf van Nadia. Maar dan zal jij de slagen moeten ondergaan die nog resten. Je neemt dan dus de straf van Nadia over, zonder dat er een mogelijkheid is om nog een keer te wisselen…”

Ze keek verhit en angstig naar de zweep. Ze begreep het, zei ze me. Nadia stond langzaam op, gaf Marianne een kus en fluisterde zacht in haar oor, “ik kan heel veel hebben. Schrik niet van mij, de slagen of de striemen, ik kan ze alle dertig aan…”

Ongeveer een meter tegenover Marianne bond ik Nadia aan een takel. Ook zij werd hoog aan haar polsen getrokken, ietsjes hoger zodat ze echt ongemakkelijk op haar tenen stond. Ik had haar woorden gehoord en was vastbesloten haar de dertig niet vol te laten houden. Ik draaide het naakte lijf van Nadia, zodat Marianne haar en profil bekeek. De stilte was om te snijden. Ik liet de zweep een paar keer door de lucht zwiepen, wat een kenmerkend geluid maakte. Marianne huiverde, Nadia spande haar lichaam.

“Aauuww!”, met een knallend geluid kwam de zweep op de blote rug. Nadia’s lichaam schommelde in de touwen, terwijl een luide pijnkreet haar mond verliet. Ik zag Marianne verschrikt, bezorgd maar ook met volle verwachtingsvolle ogen kijken naar het naakte lichaam van mijn vrouw.

“Eén, meester”

Een tweede slag werd met een zelfde schreeuw ontvangen. Twee rode striemen tekenden haar rug. De derde was iets lager gericht en kletste hard tegen haar billen. Slag voor slag kleurden haar rug en billen roder en roder. Gefascineerd bleef Marianne toekijken. Na tien slagen kreeg Nadia het moeilijker. De kreten werden heftiger, de ademhaling ging oppervlakkig en gehaast.

“Meester…”, sprak Marianne.

“Nee, Marianne, nee, nog niet. Jij kunt er nooit twintig aan!”

Ik stopte en keek Marianne vragend aan. Ze schudde haar hoofd, had geen vraag, zei ze me. Na elke slag, elke kreet, elke nieuwe dieprode striem, zag ik Marianne aarzelen. Tranen stonden in haar ogen toen ze na twintig slagen pas vroeg of ze de straf over kon nemen. Nadia hing op dat moment in de touwen. Extra hard aangepakt, waren de twintig slagen moeilijk geweest. Ik had haar hard geslagen, wat zichtbaar was in de diepe bloedrode striemen. Daardoor had ze opgegeven om Marianne te overtuigen. De overige tien zou onze nieuwe slavin maar moeten ondergaan.

Ik liet de takel zakken en ving de gehavende Nadia op. Dankbaar keek ze in mijn ogen, “dank u wel meester”.

Ik kuste haar, draaide haar gezicht naad Marianne, nam een zalfje en smeerde haar dikke striemen op haar rug zachtjes in. Mijn handen dwaalden soms naar voren, waar ik haar borsten zacht meenam in de massage. Ze hijgde. Sneller dan tijdens de straf; opgewonden. Eén hand daalde en gleed over haar warme schaamstreek, één vinger voelde de natte lippen en verdween van voren, haar clitoris strelend, in haar kut.

“Ooooh!”

Marianne keek smachtend toe hoe een meter voor haar Nadia werd gevingerd. Twee, drie vingers verdwenen met gemak in haar soppende kut, terwijl ik met mijn andere hand haar borst stevig masseerde. Mijn vingers kromden licht, zochten haar gevoelige spot terwijl mijn hand over haar clit bleef schuren. Ze kreunde luid en toen ik aangaf dat ze mocht komen, explodeerde ze. Schokkend in mijn armen, spoot er een straaltje vocht uit haar kut. Gillend kwam ze klaar, golf na golf rolde het orgasme door haar lichaam, totdat ze slap in mijn armen hing. Verhit, jaloers en smekend, keek Marianne, nog steeds met haar armen hoog gebonden, toe hoe ik Nadia kuste en langzaam bij liet komen.

Ik pakte de zweep en ging vlak voor Marianne staan. Angst sprong in haar ogen.

“Hoeveel?”

“Tien, meester”, antwoorde ze bang fluisterend.

“Vertrouw je mij?”

“Volledig”, zei ze direct, zonder enige aarzeling.

Ik knikte goedkeurend, gaf haar een laatste kus op haar mond en ging achter haar staan. Ze huiverde, rillingen gingen door haar vermoeide lijf. Ze stond al minuten strak gespannen, wachtend op haar straf. Ik liet de takel een beetje zakken, vroeg haar haar benen iets te spreiden, zodat ze licht gespreid stevig op de grond stond. Ik liet de zweep op de grond knallen en zag de schrikreactie van haar lichaam.

“Het sletje is jou nog een excuus verschuldigd”, sprak ik achter Marianne, zachtjes sprekend in haar nek. “Daarom mag ze na elke slag de pijn verlichten door jouw slavinnen kut te likken”

Nadia keek verheugd, maar Marianne begon te stotteren, “ja maar,.. eh,… AUW!”

Met twee handen kneep ik vol in haar tepels en draaide ze licht. Meteen was ze stil.

“Een slavin doet wat ze moet doen. Met een man, of met een vrouw. Begrijp je dat slavin?”

Ze stotterde, het was totaal onverwacht, maar ze herstelde zich, “Ja meester”

“Mooi. En omdat je het zo goed begrijpt, mogen jullie na jouw straf elkaar lekker beffen”

Weer schrok Marianne, maar ik kneep al iets steviger in de tepels, wat haar commentaar meteen liet verstommen, “Ja meester”

Ik stapte terug. Klaar voor de executie van haar straf. Natuurlijk sloeg ik niet zo hard als bij Nadia, maar de eerste slag was zeker wel pijnlijk en liet een mooie striem achter. Bijna bevrijdend gilde ze, direct gevolgd door “Eén, meester”.

Ik was onder de indruk.

Nadia zat al tussen haar benen en boog zonder schroom naar voren en stak haar slavinnen tong richting Marianne’s kut. Die boog beschaamd haar kut naar achteren, maar kon Nadia natuurlijk niet ontwijken. Zacht en liefdevol likte Nadia de vochtige kut, zoog aan de schaamlipje, stak haar tong diep in de vagina, plaagde de harde clit. Toen boog ze weg.

“AUW! … Twee meester”

Nadia boog weer naar voren en verwende de schaamstreek van Marianne weer. Hoewel ongewend dat een vrouw haar likte, voelde het zo lekker dat Marianne niet meer weg bewoog. Hoe lang het duurde wist ze niet, maar ze schrok dat Nadia weer weg boog en wist dat er weer een harde slag zou komen.

Ze doorstond de slagen goed. Roze striemen kleurden haar rug en billen. Elke klap werd met een schreeuw en een traan ontvangen, waarna Nadia snel de pijn deed omslaan naar genot. Marianne drukte na vijf slagen juist haar schaamstreek naar voren, om de tong van Nadia zo goed mogelijk te kunnen ontvangen. Mijn vrouw wist precies hoe ze Marianne geiler en geiler kreeg, zonder dat ze een hoogtepunt bereikte. Ik sloeg en zag hoe redelijk eenvoudig Marianne de slagen incasseerde.

“AUW! … Acht meester”

“Heel goed slavinnetje”, sprak ik. “De laatste twee worden harde slagen, zo hard als Nadia als ervaren slavin heeft ontvangen.” Ik voelde Marianne verstrakken en zag zelfs Nadia moeilijk kijken. “Na één slag mag je stoppen. Maar dan likt Nadia je niet klaar. Onderga je wel de tweede slag, laat ik jullie vannacht alleen en mogen jullie elkaar verwennen.”

Wat een hels dilemma. Ik glimlachte, ik hield van dit soort keuzes.

Marianne knikte dat ze het begrepen had. Haar handen bolden samen, haar lichaam verstrakte, klaar voor het zware werk.

“OE!”, ze schrok toen ik de zweep naast haar op de grond liet knallen. Ik wachtte expres lang, bouwde de spanning op. En haalde toen hard uit.

Ze gilde het uit van pijn. Nadia dook op de kut van de schokkende Marianne, greep haar billen en drukte haar mond liefdevol vol in de schaamstreek. Een rode striem liep over haar rug, met op kleine plekjes open wondjes. Ze verbeet de pijn en reageerde vrij snel weer op Nadia die haar kut verwende. Ik liet haar de tijd, tot ze weer rustig was en langzaam weer opgewonden werd.

“De laatste zal nog harder zijn. Maar het is jouw keuze, slavin”

Ze overdacht de situatie. De helse pijn van de vorige slag, de pijn die erger zou zijn bij de laatste. Maar zag ook de hete blikken van de naakte vrouw voor haar. De vrouw die meermaals haar pijn had verzacht door haar heerlijk te verwennen. Het vooruitzicht om met haar te vrijen, was heel erg fijn. Al was het met een vrouw, lesbisch dus, deze vrouw werd ze verliefd op, wist haar op te winden en beloofde een heerlijke nacht.

“Ik neem de laatste slag, meester”

ik was trots op haar. En een beetje bang van mezelf; deze laatste slag zou echt hard aankomen. De spanning liep weer op. Het was ijzig stil in de kamer. Elke beweging klonk als een luide verstoring van de stilte.

“Ben je er klaar voor?”

Weer een flauw trucje om de spanning verder op te voeren. Ze knikte en wachtte gespannen af. Met een luide zwiep, gevolgd door een harde gil, kwam de zweep over haar billen. Diep rood stond de afdruk in haar heerlijk brede kont. Ze schreeuwde van pijn, schokte en tranen liepen over haar wangen. Ik liet de takel zakken en nam Marianne onder haar oksels in mijn armen. Ik knikte naar Nadia, die liefdevol tussen haar benen dook. Langzaam kalmeerde Marianne. Mijn handen vonden ondertussen de grote borsten en masseerden de weer stijf vooruit priemende tepels.

“Dank u wel meester, dank u wel”, zuchtte ze moeizaam in mijn oor. Ik kuste haar nek, terwijl haar ademhaling versnelde. Ze concentreerde zich alleen nog maar op het genot. De warme tong van Nadia die haar rustig maar onomkeerbaar naar een orgasme bracht. De handen om haar borsten, die het geile gevoel alleen maar groter maakten.

Ze gilde nog harder dan bij de harde slagen. Lang kwam het orgasme op gang, “ja, ja, jahaa, jaaaa, ga door, ik kom, ga door, ik kom, IK KOM!”, totdat ze volledig weggleed in haar climax. Ze gilde het uit. Golf na golf deed haar lichaam schokken in mijn armen. Nog nooit had ik zo’n intens orgasme meegemaakt. Ze had lang droog gestaan en alle ervaringen van deze avond tezamen, kwamen er nu explosief uit. Het leek minutenlang te duren, voordat ze slap in mijn armen hing, met een intens tevreden glimlach op haar gezicht. Ik kuste en dankte haar, liet haar in de armen van Nadia en verliet de kamer om, zoals beloofd, beide slavinnen samen te laten.